Στρατιωτική Ιατρική : υπέρ και κατά

[Άλλος]

Καλησπέρα, Ήθελα να ρωτήσω πως είναι οι 3 πρώτες εβδομάδες στην σχολή. Γίνονται εξετάσεις πάλι, σωματικές, ψυχολογικές, οφθαλμολογικες κλπ?

Είναι όντως απομονωμένοι ιι νέοι χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο?

Ευχαριστώ 

[MaryFrag]

On 21/7/2019 at 8:32 ΠΜ, HarrisF said:

Πράγματι, επέλεξα τη στρατιωτική ιατρική γιατί θέλω να μείνω στην Ελλάδα Και να κάνω οικογένεια... Επίσης, αν και έχει πολύ λίγα λεφτά από κει πλέον , τουλάχιστον δε θα φοβαμαι στο μέλλον για το αν θα μπορώ να ζήσω... Ίσως διάλεγα Αθήνα αν έβλεπα ότι το εξωτερικό είναι βατη πορεία, αλλά όπως είπα πριν, όπου και να ρώτησα, θέλει να έχεις γνωστούς στον κλάδο και στο εξωτερικό και γερό budget από πίσω, κάτι που δυστυχώς δεν έχω 😂 

Καλησπέρα! Είμαι μαθήτρια 2ας λυκείου και πραγματικά η στρατιωτική ιατρική είναι ένα από τα μεγαλύτερα μου όνειρα. Δίνω πανελλαδικές το 2025 και θέλω να βάλω τη ΣΣΑΣ ως πρώτη επιλογή. Όμως όποιον και να ρωτήσω θα έχει να μου αφηγηθεί και από κάτι αρνητικό (κυρίως όσο αφορά τον μισθό) .Βέβαια , το πείσμα μου δεν με αφήνει να τα παρατήσω εύκολα και θέλω να επικεντρωθώ σε αυτό τον στόχο . Κατά τ'αλλα δεν ξέρω αν αυτό θα είναι και η καλύτερη επιλογή.Σε παρακαλώ μήπως θα μπορούσες να με συμβουλέψεις μιας και επέλεξες τη σχολή ;; Αν αξίζει δηλαδή ο κόπος και φυσικά το επακόλουθο όταν μπεις στη ΣΣΑΣ. Πώς είναι μέχρι τώρα ;; Αν γυρνούσες το χρόνο πίσω θα την επέλεγες ξανά ;; Αξίζει να γίνεις στρατιωτικός γιατρός και τι είναι αυτό που το κάνει ξεχωριστό από έναν πολίτη ;;Ξέρω ότι έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε που συντάχθηκε το άρθρο .Ελπίζω οποίος το δει να με συμβουλέψει το χρειάζομαι πραγματικά!!!

[mihiatrik]

14 ώρες πριν, MaryFrag said:

Καλησπέρα! Είμαι μαθήτρια 2ας λυκείου και πραγματικά η στρατιωτική ιατρική είναι ένα από τα μεγαλύτερα μου όνειρα. Δίνω πανελλαδικές το 2025 και θέλω να βάλω τη ΣΣΑΣ ως πρώτη επιλογή.

Καλησπέρα !

Η αλήθεια είναι ότι αμφιταλαντευόμουνα για το εάν θα είχε νόημα να συνεισφέρω με μία απάντηση, δεδομένου ότι ήδη έχω εκφράσει, στο παρόν topic, την άποψή μου για την Στρατιωτική Ιατρική.

On 22/7/2019 at 6:55 ΜΜ, mihiatrik said:

Εγώ θα πω τους λόγους που ΔΕΝ θα επέλεγα σε ΚΑΜΙΑ περίπτωση τη στρατιωτική ιατρική. Κάποιοι λόγοι είναι (πιστεύω) αντικειμενικοί. Κάποιοι άλλοι είναι καθαρά προσωπικοί (παρόλο που πιστεύω ότι η ιατρική επιστήμη εξ' ορισμού δεν συμβαδίζει με τον στρατό και τον πόλεμο, επομένως θεωρώ ότι κανείς γιατρός δεν θα έπρεπε επί της αρχής να θέλει να πάει στρατιωτική ιατρική

Α] Η ίδια η ταμπέλα του "στρατιωτικού" γιατρού. Όσοι εκπαιδεύονται Ιατρική στη στρατιωτική σχολή της Θεσσαλονίκης και μετά, στην ειδικότητα, στα πολιτικά/στρατιωτικά νοσοκομεία, λαμβάνουν την ίδια ακριβώς εκπαίδευση με τους πολίτες ιατρούς. Δεν θα εκπαιδευτούν ποτέ σε ιατρική πεδίου μάχης. Οπότε πρακτικά στρατιωτικός γιατρός = πολίτης ιατρός. Οι επιμέρους αγγαρείες στην στρατιωτική περιφέρεια = διοικητικά καθήκοντα (ως αξιωματικοί) + υπηρεσία υπαίθρου (και κάτι λιγότερο εδώ που τα λέμε, καθώς οι στρατιωτικοί ιατροί εξυπηρετούν κυρίως άτομα σχετικά νέα, οπότε χάνουν μία μεγάλη γκάμα "γενικού" πληθυσμού, άρα και ένα πλήθος παθολογικών οντοτήτων που οι αγροτικοί γιατροί τα τρώγαμε στη μάπα κάθε μέρα) Επίσης στρατιωτικός ιατρός στην περιφέρεια = αξιωματικός = χώνω τον οπλίτη ιατρό = κυρίως δουλειά γραφείου.

Β] Στρατιωτικός ιατρός = Πρώτα στρατιώτης και μετά γιατρός. Που σημαίνει δύο πράγματα:

1) Επί της αρχής χρέος σου είναι να μάθεις να σκοτώνεις και δευτερευόντως να είσαι γιατρός. Καταλαβαίνω ότι κάποιοι γιατροί το βλέπουνε ως μία δημόσια υπηρεσία όπου απλά πάνε οι γιατροί για να έχουν "επαγγελματική" αποκατάσταση, να κάνουν οικογένεια και γενικά αισθάνονται "αδύναμοι" να παλέψουν την ιατρική στο χάος που επικρατεί σήμερα.

Ωστόσο, οφείλω να τονίσω ότι όταν το κοινωνικό σύνολο σε πληρώνει να κάνεις μία δουλειά, εσύ οφείλεις να ξέρεις να την κάνεις σωστά και να δηλώνεις επαρκέστατος στο να την κάνεις. Προσωπικά δεν μπορώ να δηλώσω ότι θα με ευχαριστούσε ως γιατρό να πληρώνομαι επί της αρχής για να εκπαιδεύομαι να σκοτώσω. Και ούτε θα ήθελα να πληρώνω γιατρούς που δηλώνουν επαρκέστατοι μέσα στο στρατό και στη λογική του, όταν στην πράξη ξέρουμε ότι δεν είναι και απλά βολεύονται με το σταθερό "σίγουρο" μισθό και τα σχετικά προνόμια.

Δεν είμαι αρνητής, ξέρω το χρέος μας όταν η πατρίδα μας καλεί, αλλά οφείλουμε να είμαστε σωστοί όταν βγάζουμε το ψωμί μας εν καιρώ ειρήνης. Ειδικά όταν μας πληρώνουνε με τα λεφτά του κοινωνικού συνόλου. Γιατί είναι προφανές ότι εάν γίνει πόλεμος, θα πάμε όλοι. Και οι πολίτες γιατροί (που λεφτά δεν πήραμε ποτέ από τον στρατό) και οι στρατιωτικοί γιατροί (που λεφτά παίρνανε τόσο καιρό από τον στρατό, δηλαδή από τις τσέπες όλων μας, για να μάθουνε να σκοτώνουνε, αλλά αυτοί το είδανε ζωάρα δημοσιοϋπαλληλίκι). Και ρωτάω εγώ τώρα, εσείς θα αισθανόσασταν ωραία να σας πληρώνουνε για κάτι, και όταν έρθει η ώρα να δικαιολογήσετε τα λεφτά σας να πάνε να σκοτωθούνε άλλοι (συνάδελφοι) αντί για εσάς;;; (είστε και αξιωματικοί πλέον... λοχαγοί κ.τ.λ., ε, εσείς στα μετόπισθεν και μπροστά μπροστά τα φανταράκια).

2) Θα έπρεπε να σε εκπαιδεύει αποκλειστικά ο στρατός. Και εδώ γελάμε. Ο στρατός με τις στρατιωτικές δομές που έχει δεν μπορεί ούτε τους γιατρούς του να εκπαιδεύσει, ούτε το στρατιωτικό του προσωπικό να περιθάλψει. Στηρίζεται αποκλειστικά στο Ε.Σ.Υ. και όσοι έχουνε κάνει φανταρικό και ξέρουν πέντε στοιχειώδη πράγματα εκ των έσω, ξέρουν πολύ καλά πόσο τραγικά ανεπαρκή είναι τα στρατιωτικά νοσοκομεία και πόσο ανύπαρκτη είναι η ιατρική περίθαλψη των φαντάρων και των αξιωματικών στα στρατόπεδα ανά την επικράτεια. Κοινώς στρατός = άλλη μια υποστελεχωμένη δημόσια υπηρεσία που τρώει λεφτά χωρίς λόγο (έτσι και κάνουν ντου οι Τούρκοι θα πέσει πολύ γέλιο... ο στρατός ξηράς δεν σώζει έτσι όπως είναι τώρα, απλά καταναλώνει μισθούς)

3) Ιεραρχεία. Τι να πω, είναι πολύ απεχθής η σκέψη να ζεις και να κινείσαι σε ένα χώρο όπου κυκλοφορούν "διαταγές". Η ιατρική είναι η επιστήμη της συνεργασίας και θα πρέπει να έχεις το δικαίωμα να μιλήσεις στον άλλο ελεύθερα, ίσος προς ίσο. Το να μην θες να έχεις το καπελάκι του "προβλεπέ", του "ανώτερος", του "χαιρετισμού", του "διαταγή" και γενικά να το μην θες να σου τύχουν μερικοί τρελοί, άσχετοι ή καραγκιόζιδες πάνω από το κεφάλι σου, όσο μπορείς να μην το επιλέξεις (ή έστω να μειώσεις τις πιθανότητες να σου συμβεί, γιατί πηγαίνοντας στο στρατό τις αυξάνεις δραματικά) νομίζω είναι το προφανές και το φυσιολογικό. Θεωρώ πολύ αλλοιωμένο τον χαρακτήρα κάποιου που θα θελήσει οικειοθελώς να αφιερώσει τη ζωή του σε μία τέτοια παράνοια. Ειδικά για την ιατρική, που το μυαλό σου θα πρέπει να είναι όσο πιο ανοιχτό γίνεται, το να ενστερνίζεσαι μία τέτοια καθημερινότητα και λογική, εμένα ειλικρινά με ξεπερνάει.

Γ] Εξετάσεις για ειδικότητα. Μία λέξη θα πω: Χαμός! Καταρχήν να ξέρετε ότι στις δημοφιλείς ειδικότητες και σε κάτι ειδικά μαθήματα που έχουνε μέσα στη Σχολή τους πέφτει πολύ μέσο και πισωμαχαιρώματα. Στο εάν θα βγει θέση για τη συγκεκριμένη ειδικότητα μέσα στη χρονιά, στα θέματα που θα πέσουν, στη συνέντευξη που θα σας κάνουν και σε όλα τα σχετικά. Φυσικά ο Γολγοθάς με τα μέσα και τις μεταθέσεις θα σας ακολουθεί σε όλον τον στρατό, και εσάς και την οικογένεια που θέλετε να κάνετε.

Δ] Να πω ότι ο μισθός θα είναι σταθερά γύρω στα 1.000 ευρώ γιατί δεν θα πληρώνεστε τις εφημερίες;; Η "εικοσιτετράωρη" εφημερία του αξιωματικού στον στρατό, που όσοι έχουμε κάνει φανταρικό ξέρουμε ότι επί της ουσίας ονομάζεται "ΑΥΔΜ", δεν αμοίβεται παραπάνω, καθώς εντάσσεται στα πάγια υπηρεσιακά καθήκοντα του στρατιωτικού προσωπικού.

Η επαγγελματική αποκατάσταση είναι δεδομένη για όποιον που θα ξεπεράσει του όποιους ηθικούς ενδοιασμούς, γίνει σκληρόπετσος όσο χρειάζεται για να διαβεί ορισμένες συμπληγάδες μέχρι να γίνει ειδικός και μέχρι να αποκτήσει τα αντίστοιχα γαλόνια για να μείνει σε ένα σταθερό μέρος. Ωστόσο, για μένα, η σκέψη αυτή είναι πολύ μακρινή για να θεωρηθεί "επαγγελματική" αποκατάσταση από τη στιγμή που οφείλει κανείς να ξεπερνάει καθημερινά εμπόδια προκειμένου να φτάσει σε έναν μακρινό στόχο. Η επόμενη μέρα επιλογής για μένα είχε το κριτήριο του τι είναι περισσότερο σωστό και για μένα και για το σύνολο.

Σε μία δομή που υπάρχει ως αναγκαίο κακό αλλά ουσιαστικά καταναλώνει χωρίς να παράγει, που αντιστρατεύεται την ουσία της ιατρικής επιστήμης, που δεν εκπαιδεύει πάνω στο αντικείμενο το οποίο υποτίθεται ότι υπηρετεί (για όποιον γουστάρει να το κάνει εν πάσει περιπτώσει), που λειτουργεί με όρους που καταπατούν ευθέως την ελευθερία του λόγου και την λογική, το βρήκα απλά παράλογο να συμμετέχω.

Και προφανώς, αδυνατώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν να διατυπώνεται από ένα 16χρονο κορίτσι το ότι δεν είναι απλά μια αναγκαστική της επιλογή λόγω της ανάγκης για επαγγελματική αποκατάσταση, δεν είναι ένας απλός της στόχος, ούτε καν ένα απλό της όνειρο, αλλά "ένα από τα μεγαλύτερά της όνειρα" (κύριε ελέησον … !!! ) , το να συμμετέχει σε έναν από τους πιο αρρωστημένους (Ελληνικός Στρατός), αλλά και πιο αντιπαραγωγικούς (στρατός και ιατρική είναι ασυμβίβαστες ως έννοιες) θεσμούς του Ελληνικού Δημοσίου …

Δηλαδή, αδυνατώ να καταλάβω πώς γίνεται σε μια τόσο νέα ηλικία, όπου ξεκινάει κανείς τη ζωή του, να θέτει ως στόχο ζωής το να κάνει τι ακριβώς ?? Προσωπικά, τη διατύπωση "ένα από τα μεγαλύτερά μου όνειρα" (αναφερόμενη στον Ελληνικό Στρατό), μόνο ως έλλειψη εμπειρίας πέριξ της πραγματικότητας μπορώ να την αντιμετωπίσω. Η αντίθετη περίπτωση, αυτή δηλαδή της συνειδητής επιλογής της καριέρας στον Ελληνικό Στρατό, με πλήρη όμως συνείδηση του τι ακριβώς επιλέγω, για μένα αποτελεί παράδειγμα προς αποφυγήν και θα προτιμούσα να μην μπω στον κόπο να πω το οτιδήποτε.

Ωστόσο, επειδή, όπως έχω ήδη δηλώσει πολλάκις και ειδικά όσον με αφορά, σε αυτό το forum τίποτα δεν είναι και δεν μπορεί να είναι, προσωπικό, θα επιθυμούσα να ξεκαθαρίσω κάποια, επιπλέον του προηγούμενού μου post (οπότε, όποιος το επιθυμεί, μπορεί να ανατρέξει σε αυτό για τα υπόλοιπα), πράγματα που έχω υπόψιν μου πάνω στη Στρατιωτική Ιατρική. Παρακαλώ, όποιος γνωρίζει κάτι παραπάνω / διαφορετικό ας με συμπληρώσει / διορθώσει.

14 ώρες πριν, MaryFrag said:

Δίνω πανελλαδικές το 2025 και θέλω να βάλω τη ΣΣΑΣ ως πρώτη επιλογή.

Μύθος: Οι Στρατιωτικοί Ιατροί έχουνε καλύτερη προπτυχιακή εκπαίδευση  από τους πολίτες ιατρούς

Πραγματικότητα: Οι Στρατιωτικοί Ιατροί εκπαιδεύονται μαζί με τους πολίτες ιατρούς, στην Ιατρική Σχολή Α.Π.Θ. Ουδεμία διαφορετική προπτυχιακή εκπαίδευση έχουνε σε σχέση με αυτή των πολιτών ιατρών (πλην κάποιων αθλημάτων / ασκήσεων)

Αλήθεια που πονάει: Ο Ελληνικός Στρατός πληρώνει μισθό στον Στρατιωτικό Ιατρό, από το προπτυχιακό ακόμα επίπεδο. Ωστόσο, του δίνει προθεσμία v + 2 έτη (δεν γνωρίζω εάν έχει αλλάξει αυτό) προκειμένου να ολοκληρώσει τις προπτυχιακές σπουδές του. Επιπλέον, ο ανταγωνισμός μεταξύ τους για βαθμούς είναι μεγάλος και έχει να κάνει και με το ότι ξεκινάνε από νωρίς να δικτυώνονται και να ανταγωνίζονται, δεδομένου ότι, σε αντίθεση με τους πολίτες ιατρούς, πρέπει να δώσουνε ανεξάρτητες - επιπλέον εξετάσεις μετά από την αποφοίτηση, προκειμένου να ξεκινήσουνε την ιατρική ειδικότητα. Θα επανέλθω σε αυτό παρακάτω.

14 ώρες πριν, MaryFrag said:

Σε παρακαλώ μήπως θα μπορούσες να με συμβουλέψεις μιας και επέλεξες τη σχολή ;; Αν αξίζει δηλαδή ο κόπος και φυσικά το επακόλουθο όταν μπεις στη ΣΣΑΣ.

Μύθος: Οι Στρατιωτικοί Ιατροί είναι καλύτεροι φοιτητές από τους πολίτες ιατρούς

Πραγματικότητα: Καλοί και κακοί φοιτητές υπάρχουνε και από τις δύο πλευρές. Η πραγματικότητα είναι ότι λόγω των προθεσμιών αποφοίτησης που θέτει ο Ελληνικός Στρατός, οι Στρατιωτικοί Ιατροί έχουνε μεγάλο ανταγωνισμό μεταξύ τους και σε βαθμολογικό, αλλά και σε κοινωνικό status.

Αλήθεια που πονάει: Δεν έχω γνωρίσει μεγαλύτερους επαγγελματίες στην αποστήθιση, στην αντιγραφή και στα σκονάκια, από κάποιους στρατιωτικούς ιατρούς. Μιλάμε για επίπεδο ρομπότ, οι άνθρωποι το έχουνε κάνει επάγγελμα. Δεν ξέρω εάν θα ήθελα ποτέ να μπει ένας φυσιολογικός άνθρωπος σε αυτό το λούκι. Αφήνω απ’ έξω την κομματική δικτύωση, η οποία, παρόλο που επίσημα την απαγορεύει ο Ελληνικός Στρατός στους φοιτητές της Στρατιωτικής Ιατρικής, στην πράξη δεν διαφέρει από αυτή των υπολοίπων φοιτητών ιατρικής.

14 ώρες πριν, MaryFrag said:

Πώς είναι μέχρι τώρα ;; Αν γυρνούσες το χρόνο πίσω θα την επέλεγες ξανά ;;

Μύθος: Η Στρατιωτική Ιατρική εγγυάται σίγουρη ιατρική αποκατάσταση

Πραγματικότητα: Όντως, όντας ενταγμένος στη Στρατιωτική Ιατρική, από φοιτητής ακόμα, πληρώνεσαι μισθό μέχρι να βγεις σε σύνταξη, ενδεχομένως και πρόωρη εάν το επιθυμείς (γενικά, αποστρατεύεσαι νωρίς ηλικιακά), διατηρώντας παράλληλα και το δικαίωμα να διαθέτεις και ιδιωτικό ιατρείο, ως ειδικευμένος πλέον ιατρός. Φυσικά, ο Άδωνις πλέον το καταργεί ως αποκλειστικό προνόμιο και δίνει το δικαίωμα σε ΟΛΟΥΣ του ιατρούς (Πανεπιστημιακούς, Στρατιωτικούς και του Ε.Σ.Υ.) να ασκούνε παράλληλα και ιδιωτικό έργο.

Αλήθεια που πονάει: Μέχρι να αρχίσουνε να έρχονται τα παραπάνω ωραία, εάν έρθουνε ποτέ για εσένα βέβαια, πρέπει να γίνεις ο σκληρόπετσος που χρειάζεται για να τα αποκτήσεις. Και το πρώτο βήμα είναι, να πιάσεις την ιατρική ειδικότητα που θέλεις, μετά από σχετικές προφορικές ή / και γραπτές εξετάσεις. Εδώ πρέπει να σημειώσουμε:

Α) Δεν βγάζει ο Ελληνικός Στρατός θέσεις για όλες τις ιατρικές ειδικότητες κάθε χρόνο, κάποιες ιατρικές ειδικότητες μπορεί να χρειαστεί και χρόνια μέχρι να βγούνε θέσεις

Β) Δεν σου δίνει ο Ελληνικός Στρατός άπειρο χρόνο για να αποφασίσεις, νομίζω έχεις δικαίωμα να δώσεις εξετάσεις μέχρι και 2 φορές (δεν γνωρίζω εάν έχει αλλάξει αυτό) ή δεν πρέπει να περάσει χρονικό διάστημα πάνω από 2 έτη από την ημερομηνία λήψης του πτυχίου σου (δεν γνωρίζω εάν έχει αλλάξει αυτό) . Εάν γίνει κάτι από αυτά και δεν πιάσεις την ιατρική ειδικότητα που θέλεις, σου αναθέτει ο Ελληνικός Στρατός μία, αυτή που προκύπτει με βάση τις ανάγκες του στρατεύματος

Γ) Η επιτυχία στις εξετάσεις για τις περιζήτητες ιατρικές ειδικότητες του Ελληνικού Στρατού δεν βασίζεται μόνο στο πόσο θα διαβάσεις (και οι περισσότεροι προετοιμάζονται εντατικά όντας προπτυχιακοί φοιτητές ακόμα). Χρειάζεται δικτύωση, γνωριμίες, παλιά θέματα, σε κάποιες περιπτώσεις πρέπει να ξέρεις (ή να έχεις φροντίσει να "προσεγγίσεις" ) και άτομο στην επιτροπή των προφορικών εξετάσεων και γενικώς ΔΕΝ προχωράς (μόνο) με την αξία σου. Όπως όλα στο στρατό και ανάλογα με το ποιους θα έχεις ανταγωνιστείς κάθε φορά, χρειάζεσαι ΒΥΣΜΑ ! Αλλιώς δεν ξέρεις τι θα σου βγει

Δ) Και φυσικά έρχεται η βάσανος των μεταθέσεων. Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου στον στρατό θα πρέπει να φροντίσεις να κάνεις και τον σωστό γάμο, από φοιτήτρια ακόμα. Ζευγάρια στρατιωτικών, δικαιούνται και ευνοϊκές μεταθέσεις, ειδικά εάν ένας από τους δύο δηλώνει εντοπιότητα στον επιθυμητό προορισμό. Σε κάθε περίπτωση, ο Ελληνικός Στρατός προβλέπει διοικητική υπηρεσία των αποφοίτων της Στρατιωτικής Ιατρικής σε μονάδες σε οποιοδήποτε σημείο της ελληνικής επικράτειας. Αυτή αφορά σε 1 – 2 έτη (δεν γνωρίζω εάν έχει αλλάξει κάτι πάνω σε αυτό) μετά τη λήψη του πτυχίου και μέχρι την έναρξη της ιατρικής ειδικότητας και άλλα 4 – 5 έτη (δεν γνωρίζω εάν έχει αλλάξει κάτι πάνω σε αυτό) μετά τη λήψη της ιατρικής ειδικότητας. Κοινώς, για 5 – 7 έτη θα σε στέλνουνε όπου έχουνε ανάγκη, εκτός και εάν έχεις βύσμα (ή εάν έχεις κάνει τον σωστό γάμο … )

14 ώρες πριν, MaryFrag said:

Αξίζει να γίνεις στρατιωτικός γιατρός και τι είναι αυτό που το κάνει ξεχωριστό από έναν πολίτη ;;

Μύθος: Οι Στρατιωτικοί Ιατροί εκπαιδεύονται καλύτερα στην ιατρική ειδικότητα από τους πολίτες ιατρούς

Πραγματικότητα: Οι απόφοιτοι της Στρατιωτικής Ιατρικής (που ουσιαστικά είναι απόφοιτοι της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ.) εκπαιδεύονται ακριβώς στα ίδια νοσοκομεία όπου δηλώνουνε και εκπαιδεύονται και οι πολίτες ιατροί. Επίσης, μετά από το πέρας της ιατρικής ειδίκευσης, δίνουνε εξετάσεις ακριβώς στις ίδιες εξεταστικές επιτροπές με τους πολίτες ιατρούς. Η μοναδική διαφορά είναι ότι ο απόφοιτος της Στρατιωτικής Ιατρικής δεν χρειάζεται να περιμένει σε λίστα αναμονής κάποιου νοσοκομείου, όπως ο πολίτης ιατρός. Απλά δηλώνει το νοσοκομείο το οποίο επιθυμεί και πηγαίνει ως υπεράριθμος ειδικευόμενος ιατρός (η μισθολογική κάλυψη γίνεται από τον Ελληνικό Στρατό και όχι από τον τακτικό προϋπολογισμό). Όμως, ο Στρατιωτικός Ιατρός υφίσταται κατά την εκπαίδευσή του στην Ιατρική Ειδικότητα ακριβώς τις ίδιες ελλείψεις και ανεπάρκειες του Ελληνικού Συστήματος Υγείας (Ε.Σ.Υ.), όπως ακριβώς και ο εκπαιδευόμενος πολίτης ιατρός.

Αλήθεια που πονάει: Σε αντίθεση με τους πολίτες ιατρούς που έχουνε το δικαίωμα να πάρουνε την Ιατρική Ειδικότητα και μετά να σηκωθούνε να φύγουνε στο εξωτερικό, ο Στρατιωτικός Ιατρός ΔΕΝ μπορεί να ζητήσει να φύγει από τον Ελληνικό Στρατό και από τη χώρα (παρά μόνο για κάποια μετεκπαίδευση) εάν δεν αποστρατευτεί πρώτα. Για να γίνει αυτό, θα πρέπει είτε να συμπληρώσει κάποια χρόνια προϋπηρεσίας, είτε να τα εξαγοράσει με κάποιο χρηματικό αντίτιμο (που όσο νωρίτερα θελήσεις να αποστρατευτείς, τόσο μεγαλύτερο είναι το ποσό εξαγοράς που θα πρέπει να καταβληθεί). Συνεπώς, έναρξη φοίτησης στην Στρατιωτική Ιατρική σημαίνει ότι, εάν δεν διαθέτεις κάποιο σημαντικό χρηματικό ποσό στην άκρη, δεν θα μπορείς να εγκαταλείψεις τον Ελληνικό Στρατό προτού να περάσει κάποιο (σημαντικό) χρονικό διάστημα και να γίνεις απλή – πολίτης ιατρός

14 ώρες πριν, MaryFrag said:

Ξέρω ότι έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε που συντάχθηκε το άρθρο .Ελπίζω οποίος το δει να με συμβουλέψει το χρειάζομαι πραγματικά!!!

Τα παραπάνω αφορούνε ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ στα αμιγώς διαδικαστικά ζητήματα που αγγίζουνε το ιατρικό κομμάτι. Τα προβλήματα που αφορούνε στο στρατιωτικό κομμάτι νομίζω ότι είναι γνωστά, τουλάχιστον σε όσους άρρενες υπήρξαμε ιατροί μονάδας ή ΣΤΕΠ, κατά τη διάρκεια που υπηρετήσαμε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία. Σχετικές συζητήσεις γίνονται στα topics που αφορούνε στη στρατιωτική θητεία.

14 ώρες πριν, MaryFrag said:

Όμως όποιον και να ρωτήσω θα έχει να μου αφηγηθεί και από κάτι αρνητικό (κυρίως όσο αφορά τον μισθό) .Βέβαια , το πείσμα μου δεν με αφήνει να τα παρατήσω εύκολα και θέλω να επικεντρωθώ σε αυτό τον στόχο . Κατά τ'αλλα δεν ξέρω αν αυτό θα είναι και η καλύτερη επιλογή.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Δυσκολίες θα συναντήσεις είτε πας πολίτης ιατρός, είτε πας στρατιωτική ιατρός. Το point μου είναι ότι η καλύτερη λύση είναι να ασκήσεις την ιατρική εκτός χώρας ! Εάν θες, φυσικά, να είσαι πραγματική ιατρός ... Γιατί σοβαρή ιατρική στην Ελλάδα ΔΕΝ ασκείται (τουλάχιστον όχι οργανωμένα και σίγουρα όχι σε επίπεδο δημοσίου τομέα ... ο καθένας κάνει ότι του καπνίσει, κ.τ.λ.) . Υπό αυτό το πρίσμα, θεωρώ ότι η Στρατιωτική Ιατρική είναι περισσότερο μπελάς - περιττή, παρά βοήθεια ή κατόρθωμα. Όμως εξαρτάται από το τι θέλεις να κάνεις στη ζωή σου. Πάνω σε αυτό δεν μπορεί να σε συμβουλέψει κανένας, είναι απόφαση ζωής, πρέπει και οφείλεις να την πάρεις μόνη σου, μαζί με τους δικούς σου !

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Δεν ξέρω όταν λες "όποιον και να ρωτήσω" σε ποιον/ους ακριβώς αναφέρεσαι. Αυτό που ξέρω να σου πω είναι ότι πλειοψηφικά, ο μέσος στρατιωτικός ιατρός δεν θα ασχοληθεί σοβαρά μαζί σου (για να σου μεταφέρει έγκυρη πληροφορία εννοώ) εάν δεν έχει κάτι να κερδίσει (ή εάν δεν είναι στο φιλικό – συγγενικό σου περιβάλλον). Και δεν τους αδικώ, γιατί όπως σου εξήγησα και παραπάνω, από την Ιατρική Σχολή ακόμα, όντας φοιτητές, ακόμα και οι πιο σοβαροί άνθρωποι εκεί μέσα ξέρουνε ότι πρέπει να λειτουργούνε υπό ένα συγκεκριμένο πλαίσιο και καθεστώς, προκειμένου να μπορέσουνε να τα βγάλουνε πέρα και να επιβιώσουνε σε μία από τις χειρότερες μορφές που θα μπορούσε να έχει το Ελληνικό Δημόσιο: τον Ελληνικό Στρατό …

On 27/7/2022 at 12:07 ΠΜ, Άλλος said:

Καλησπέρα, Ήθελα να ρωτήσω πως είναι οι 3 πρώτες εβδομάδες στην σχολή. Γίνονται εξετάσεις πάλι, σωματικές, ψυχολογικές, οφθαλμολογικες κλπ?

Είναι όντως απομονωμένοι ιι νέοι χωρίς επικοινωνία με τον έξω κόσμο?

Ευχαριστώ 

Μπα ... Από την εποχή μου θυμάμαι ότι ο στρατός δεν είχε λεφτά να τους στεγάζει / ταΐζει και από ένα σημείο και μετά τους διώχνανε και πηγαίνανε σπίτια τους ... Ελλαδάρα ΟΛΕ !!!

Τροποποιήθηκε 29 Μαρτίου από mihiatrik
Διόρθωση ορθογραφίας

[johnkal]

Οι βασικοί και αντικειμενικοί λόγοι για τους οποίους η Ιατρική ΣΣΑΣ ήταν ανέκαθεν μία "καλή" επαγγελματική επιλογή είναι δύο πρώτον η επαγγελματική σιγουριά του Δημοσίου (από την πρώτη μέρα που μπαίνεις σε στρατιωτική σχολή θεωρείσαι "διορισμός" για το δημόσιο, έχεις συντάξιμη υπηρεσία και ασφάλιση) και δεύτερον η δυνατότητα του παράλληλου ιδιωτικού επαγγέλματος. Όπως αναφέρθηκε και όπως είμαι βέβαιος οι περισσότεροι έχουμε διαβάσει και ακούσει το δεύτερο θα χαθεί σαν τόσο ισχυρό πλεονέκτημα καθώς προσεχώς και οι ΕΣΥτες θα μπορούν να έχουν ιδιωτική απασχόληση.

Τι μένει λοιπόν πρακτικά? Η μονιμότητα στο ιδιαίτερο κομμάτι του δημοσίου που λέγεται ένοπλες δυνάμεις και σωματα ασφαλείας.. σαν ένστολος είσαι πρωτίστως ένστολος και δευτερευόντως γιατρός (αυτή είναι και η νομική βάση που οι στρατιωτικοί ανέκαθεν ασκούσαν ιδιωτικό επάγγελμα, στον ελεύθερο τους χρόνο μπορούσαν να ασχοληθούν full-time με την ιατρική). Η στολή είναι σε κάποια πράγματα προνόμιο και σε κάποια σκοινί που σε δένει, καθώς πρέπει να υπακούς σε συγκεκριμένους κανόνες και εντολές της υπηρεσίας χωρίς αντιλογίες.. τι σημαίνει πρακτικά αυτό:

-Οι αποφοιτοι της ΣΣΑΣ για ενα διάστημα μέχρι να ξεκινήσουν ειδικότητα καλύπτουν τις ιατρικές ανάγκες των περιφερειακών μονάδων του εκάστοτε κλάδου. Αυτό στο στρατό και την αεροπορία σημαίνει μετάθεση στην περιφέρεια, ενώ στο ναυτικό μετάθεση και υπηρεσία σε πλοία του στόλου (ταξίδια αλλοτε αλλού χρονικού διαστήματος).

-Ακολουθεί η φάση της ειδικότητας που οι στρατιωτικοί συνήθως έχουν πορεία όπως και οι πολίτες γιατροί-τη μιση ειδικότητα περιπου την περνούν σε κρατικά νοσοκομεία και δεν έχουν -συνηθως πλην έκτακτων αναγκών- εμπλοκή με στρατιωτικες υποχρεωσεις.

-Μετά την ειδικότητα προβλέπονται κάποια διαστήματα (μικρά συνήθως 1 ετος τυπου) που κάνεις "διοίκηση" σε ιατρεία περιφερειακών μονάδων, κατά τ αλλά έχεις θέση Επιμελητή ειδικού σε στρατιωτικο νοσοκομειο και εξελίσσεσαι βαθμολογικά.. ΑΛΛΑ μεγάλο ΑΛΛΑ εξακολουθείς να είσαι ένστολος.. όπερ και σημαίνει αν η υπηρεσία θέλει να στείλει άτομο της αντίστοιχης ειδικότητας σε κάποια αποστολή εξωτερικού (με οποιους κινδυνους για τη σωματική σου ακεραιότητα, δες τι είχε γίνει πέρυσι σε μια αποστολή στη Λιβύη για να καταλάβεις) ή χωσιμο εσωτερικου (πχ οι στρατιωτικοί καλύπτουν κρατικά νοσοκομεία της περιφέρειας που δεν έχουν ειδικούς τελευταία) ΠΑΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗΣ.

-Ολα τα ανωτέρω έχοντας αναλάβει χρόνο υποχρεωτικης παραμονής 18 ετών από την μέρα που μπαίνεις στη ΣΣΑΣ (αν θυμάμαι καλά, μπορει να ναι και 12).. αν φύγεις νωρίτερα πρέπει να πληρώσεις τα υπόλοιπα μηνιατικα που σου μένουν.

-Ο μισθός όπως ειπώθηκε είναι κατά κανόνα χαμηλότερος από το μισθό ενός ΕΣΥτη.. επισης δεν υπάρχει αμοιβή (ή υπάρχει μια υποτυπώδης) για τις εφημερίες.

-Τα θετικά της υπόθεσης είναι ότι οι στρατιωτικοί πολυ ευκολα παίρνουν εκπαιδευτικές άδειες εξωτερικού που οι ΕΣΥτες λόγω φόρτου δουλειάς δυσκολα μπορούν να πάρουν (μιλαμε για διαστηματα 1-2 χρονια που φευγεις εξωτερικό για μετεκπαίδευση και παίρνεις μισθό απο την υπηρεσία και από τη θέση που πας στο εξωτερικό)

-Επίσης, αν και γενικά υπολειτουργούν, τα στρατιωτικα νοσοκομεια είναι κλάσεις ανώτερα σε συνθήκες απο τα κρατικά (λόγω οργάνωσης, στρατιωτικής κουλτούρας και ποιοτικων χαρακτηριστικων του πληθυσμού που εξυπηρετούν). Οπότε άνετα συνδυάζεται η δουλειά εκεί με το ιδιωτικό επάγγελμα.

 

To sum up όπως όλα τα πράγματα στη ζωή η ΣΣΑΣ είναι μία επιλογή με τα συν και τα πλην της.. αν είναι να την κάνεις πρέπει να σαι συνειδητοποιημένη για το που πας και για τις δυσκολίες που θα βρεις.. ωστόσο άμα σ αρέσει η ιδέα και θες πραγματικά να το κάνεις, go ahead.

 

ΥΓ Τα ανωτέρω για τους γιατρούς των ενόπλων δυνάμεων.. μία φορά καθε 2-3 χρόνια η ΣΣΑΣ βγάζει 1-2 θέσεις αποφοίτων για την Αστυνομία.. στα σώματα ασφαλείας μιλάμε για αρκετά καλύτερες συνθήκες.. πχ στην Αστυνομία υπηρετούν σε κατι πολυϊατρεία σε εργάσιμο ωράριο αν δε κάνω λάθος.

ΥΓ 2 Όποια γνώμη και να έχει κανείς επί της ιδέας του στρατού, η ασφάλεια και η άμυνα είναι βασικές λειτουργίες ενός κράτους μαζί με την υγεία.. το αν δουλεύουν καλα ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας κρίνεται εκ του αποτελέσματος καθε φορά.. πάντως σίγουρα οι πενιχροι μισθοί των ενστόλων δε βοηθάνε τη κατασταση. Αυτά.

Τροποποιήθηκε 29 Μαρτίου από johnkal

[Bratwurst2]

On 3/28/2024 at 10:13 PM, MaryFrag said:

Καλησπέρα! Είμαι μαθήτρια 2ας λυκείου και πραγματικά η στρατιωτική ιατρική είναι ένα από τα μεγαλύτερα μου όνειρα. Δίνω πανελλαδικές το 2025 και θέλω να βάλω τη ΣΣΑΣ ως πρώτη επιλογή. Όμως όποιον και να ρωτήσω θα έχει να μου αφηγηθεί και από κάτι αρνητικό (κυρίως όσο αφορά τον μισθό) .Βέβαια , το πείσμα μου δεν με αφήνει να τα παρατήσω εύκολα και θέλω να επικεντρωθώ σε αυτό τον στόχο . Κατά τ'αλλα δεν ξέρω αν αυτό θα είναι και η καλύτερη επιλογή.Σε παρακαλώ μήπως θα μπορούσες να με συμβουλέψεις μιας και επέλεξες τη σχολή ;; Αν αξίζει δηλαδή ο κόπος και φυσικά το επακόλουθο όταν μπεις στη ΣΣΑΣ. Πώς είναι μέχρι τώρα ;; Αν γυρνούσες το χρόνο πίσω θα την επέλεγες ξανά ;; Αξίζει να γίνεις στρατιωτικός γιατρός και τι είναι αυτό που το κάνει ξεχωριστό από έναν πολίτη ;;Ξέρω ότι έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε που συντάχθηκε το άρθρο .Ελπίζω οποίος το δει να με συμβουλέψει το χρειάζομαι πραγματικά!!!

 

Αφού μπαίνεις στη διαδικασία να δώσεις πανελλήνιες αξίζει η στρατιωτική ιατρική.Εχεις πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με τους πολίτες,κυρίως οτι δε νοθεύεται η κατάσταση στο πανεπιστήμιο με μεταγραφέντες και οτι έχεις σταθερή μόνιμη θέση όταν βγεις έξω.Επίσης αρχίζεις να καταβάλεις εισφορές στα ταμεία από τα 18 που μπαίνεις στη σχολή οπότε συμπληρώνεις γρήγορα τα συντάξιμα χρόνια.Εξωτερικό μπορείς να βγεις ένα δύο χρόνια για μετεκπαίδευση και εκπαιδεύεσαι στην Ελλάδα ως υπεράριθμη σε όποιο νοσοκομείο θες.(το καλύτερο).Συν αναγνώριση,κύρος στρατιωτικού γιατρού έτοιμη πελατεία από στελέχη και συγγενείς.Επιπλέον για γυναίκες ο στρατός είναι εξαιρετική επιλογή αφού οι άντρες δεν τις αφήνουν ποτέ να κάνουν τις δύσκολες απαιτητικές εργασίες ούτε θα βρεθείς ποτέ σε μέτωπο.

Οι εφημερίες στα στρατιωτικά νοσοκομεία είναι πολύ χαλαρές σε σχέση με τα υπόλοιπα και θα είσαι επώνυμη.Για τη λάντζα υπάρχουν και οπλίτες κτλ.Το μόνο αρνητικό στο στρατό είναι οτι οι εφημερίες δεν πληρώνονται,θεωρούνται υπηρεσία.Επίσης οτι πρέπει να χαιρετάς και να στέκεσαι προσοχή στους γαλονάδες,αυτό βέβαια το συνηθίζεις.Οι γιατροί καλοπερνάνε γενικά αν και είναι από τα λίγα μάχιμα τμήματα του στρατού δηλαδή επιτελούν κάποιο έργο.Βασικά στρατό αποκλείεται να σου φάνε τη θέση άλλοι δια πλαγίων μεθόδων.Αρνητικό οτι δεν μπορείς να πας απευθείας εξωτερικό με την περάτωση των σπουδών,αυτό είναι το σημαντικότερο αρνητικό σήμερα.

Γενικά όπως τους είδα τους στρατιωτικούς γιατρούς η στρατιωτική τους εκπαίδευση είναι αστεία σε σχέση με τη σχολή Ευελπίδων οπότε δεν πρέπει να σε τρομάζει.Πρακτικά είναι 90% γιατροί και 10% στρατιωτικοί σε ό,τι αφορά καθήκοντα.Οι άλλοι στρατιωτικοί τους χρειάζονται οπότε κάνουν τα στραβά μάτια.Οπότε στρατιωτική ιατρική πρακτικά δεν έχει στρατόκαυλους,οι στρατόκαυλοι πάνε στην Ευελπίδων άρα ουδείς λόγος ανησυχίας,λίγο προβλεπέ πρέπει μόνο να είσαι.

Το επίπεδο στο στρατό είναι σαφώς ανώτερο από την πολιτική ιατρική,μαθητή του δέκα δε θα βρεις να ασκεί ιατρική στα στρατιωτικά νοσοκομεία.Γενικά οι στρατιωτικοί γιατροί έχουν πολύ μεγαλύτερη ευφυία και επιστημοσύνη από το μέσο όρο του πληθυσμού και αυτό μεταφράζεται σε καλή φήμη και παραδάκι.

Σε γενικές γραμμές θα βρεις πολίτες γιατρούς που μετάνιωσαν που επέλεξαν πολιτική ιατρική αντί για ΣΣΑΣ,δε θα βρεις κανένα ΣΣΑΣίτη που μετάνιωσε για την επιλογή του.Μόνο στα πρώτα χρόνια της σχολής μπορεί να χαλιούνται που χτυπάνε σκοπέτα στο στρατόπεδο ενώ οι συνάδελφοί τους πολίτες γλεντάνε τη φοιτητική ζωή.

Τροποποιήθηκε 1 Απριλίου από Bratwurst2

[mihiatrik]

Νομίζω ότι παραπάνω περιγράφηκε πολύ αναλυτικά το τι περίπου παίζει μεταξύ πολιτικής ιατρικής και ΣΣΑΣ. Σε κάποια συμφωνώ, όπως άλλωστε ανέλυσα και στο αμέσως προηγούμενο post μου και σε κάποια διαφωνώ. Φυσικά, αυτό δεν σημαίνει ότι μπορεί κάποιος από εμάς να αποτυπώσει επαρκώς, μέσα σε ένα και μόνο γραπτό κείμενο, την πλήρη πραγματικότητα. Συνεπώς, δεν νομίζω ότι έχει και ιδιαίτερο νόημα να επεκταθώ παραπάνω.

20 ώρες πριν, Bratwurst2 said:

Σε γενικές γραμμές θα βρεις πολίτες γιατρούς που μετάνιωσαν που επέλεξαν πολιτική ιατρική αντί για ΣΣΑΣ,δε θα βρεις κανένα ΣΣΑΣίτη που μετάνιωσε για την επιλογή του. Μόνο στα πρώτα χρόνια της σχολής μπορεί να χαλιούνται που χτυπάνε σκοπέτα στο στρατόπεδο ενώ οι συνάδελφοί τους πολίτες γλεντάνε τη φοιτητική ζωή.

Αλλά ρε παιδί μου, αυτό πάει πολύ ! Προφανώς, όποια επιλογή και εάν κάνεις στη ζωή σου, πάντα θα βρεθεί κάποιος που έχει κάνει προηγουμένως την αντίστοιχη και το έχει μετανιώσει !! ΠΑΝΤΑ !!! Προσωπικά, γνωρίζω τέσσερις περιπτώσεις ΣΣΑΣιτών οι οποίοι σηκωθήκανε και οι φύγανε, οι τρεις ως φοιτητές και ο τέταρτος έχει τελειώσει τώρα την ειδικότητα και το παζαρεύει.

Η μία δεν άντεξε τον σκληρό ανταγωνισμό που περιέγραψα παραπάνω, ο άλλος πολύ απλά ήτανε ρέμπελος και δεν γούσταρε το σπάσιμο και ο τρίτος δεν έχω ιδέα, απλά μια ωραία ημέρα μας ανακοίνωσε ότι θα αποστρατευτεί και τον είχαμε πλέον στα μαθήματα χωρίς στολή. Όσον αφορά στον τέταρτο, αυτός έχει πάρει ήδη ειδικότητα και περιμένει να περάσει ένα διάστημα για να μειωθεί κάπως το ποσό που πρέπει να πληρώσει προτού να αποστρατευτεί.

Φυσικά, η προσωπική εμπειρία από τον εργασιακό ιατρικό χώρο μας επιτρέπει να ξέρουμε ότι, με τις ελλείψεις του ιατρικού προσωπικού που υπάρχουνε σήμερα, στην πράξη τα πολιτικά και τα στρατιωτικά νοσοκομεία έχουνε ακριβώς τα ίδια κωμικοτραγικά προβλήματα. Και ελπίζω να καταλαβαίνετε, όλες οι παλιές σειρές, ότι δεν είναι, πλέον, δύσκολο για τη 16χρονη που μας διαβάζει, να μάθει, με ένα πολύ απλό Googlάρισμα, πράγματα που, όταν εμείς δίναμε πανελλήνιες εξετάσεις, δεν ήτανε και τόσο εύκολο να τα μάθουμε:

Α] Στρατιωτικοί γιατροί παραιτούνται λόγω αποσπάσεων σε νοσοκομεία του ΕΣΥ: link

Οι εργασιακές συνθήκες ΣΗΜΕΡΑ και να διαφέρανε μεταξύ των δύο ειδών νοσοκομείων (που εγώ θεωρώ ότι ουσιαστικά δεν διαφέρουνε, αλλά οκ, αυτό μπορεί να ειπωθεί ότι είναι η υποκειμενική μου άποψη), στην πράξη δεν έχει σημασία, καθώς ο στρατός καλείται να μπαλώσει τα ελλείμματα των πολιτικών νοσοκομείων, σε μεγάλο βαθμό. Γιατί, όπως άλλωστε μπορεί να καταλάβει και η μικρή και απονήρευτη κορασίδα που μας διαβάζει, τα πολιτικά και τα στρατιωτικά νοσοκομεία είναι μια δυάδα ομοούσια και αδιαίρετη, καθώς και τα δύο συστήματα ανήκουνε στην ιερή αγελάδα του ελληνικού Δημοσίου.

Συμπέρασμα: Δεν έχει σημασία εάν είσαι στρατιωτικός ιατρός ή όχι. Άπαξ και σε στείλουνε να καλύψεις ανάγκες πολιτικού νοσοκομείου, στην πράξη έγινες πολίτης ιατρός. Με τον αστερίσκο ότι, εάν θέλουνε, σε κάνουνε περιπλανώμενο θίασο και σε στέλνουνε, όπου γουστάρουνε και όποτε γουστάρουνε, από πολιτικό νοσοκομείο σε κάποιο πολιτικό νοσοκομείο. Και φυσικά, δεν έχεις την επιλογή να αρνηθείς, ή να φύγεις στο εξωτερικό, όποτε εσύ γουστάρεις. Και εάν το κάνεις θα πρέπει να τους πληρώσεις. Αδρά.

Β] Στρατιώτης πέθανε μετά από εγχείρηση θυρεοειδούς: link

Το άρθρο είναι ιδιαίτερα μεγάλο και προφανώς, ουδείς μας μπορεί να γνωρίζει το τι ακριβώς συνέβη. Και φυσικά, ουδείς μας μπορεί να αρνηθεί ότι παρόμοια περιστατικά συμβαίνουνε και στα πολιτικά νοσοκομεία. Για τον λόγο αυτό, επιτρέψτε μου να σταθώ ΜΟΝΟ στα σημεία που αφορούνε στην παρούσα συζήτησή μας:

Ι. Ανεπάρκεια των στρατιωτικών νοσοκομείων: « … το παιδί είχε διακομιστεί στο 404 Στρατιωτικό Νοσοκομείο της Λάρισας και από εκεί είχε παραπεμφθεί στο 424 Θεσσαλονίκης για εξετάσεις … »

Ελπίζω να αντιλαμβανόμαστε ότι ο έλεγχος για καρκίνο του θυρεοειδούς μπορούσε να γίνει επαρκέστατα στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Λάρισας. Δηλαδή, εάν το παλικάρι ήτανε απλός πολίτης και όχι στρατιώτης, το πλήρες διαγνωστικό πακέτο θα είχε γίνει στη Λάρισα. Ωστόσο, ο Ελληνικός Στρατός χρειάστηκε να τον στείλει στη Θεσσαλονίκη, ακριβώς γιατί η μειωμένη ανάγκη για τη διαγνωστική προσέγγιση ενός τέτοιου, σχετικά σπάνιου, για τον στρατιωτικό πληθυσμό, περιστατικού, οδήγησε σε μια αντίστοιχη διαγνωστική υποστελέχωση του αντίστοιχου στρατιωτικού νοσοκομείου. Παρακαλώ, να τονίσουμε το διαγνωστική, καθώς εδώ δεν μιλάμε για το ότι απλά πήγε να χειρουργηθεί και να αντιμετωπιστεί μόνο θεραπευτικά στο 424, ενώ όλα τα άλλα απαραίτητα διαγνωστικά είχανε γίνει στο 404 στρατιωτικό Νοσοκομείο ...

Συμπέρασμα Ι: Οπότε ερχόμαστε στο πρώτο βασικό πρόβλημα, το οποίο λέει ότι η γκάμα των περιστατικών που διαχειρίζονται, στην καθημερινότητά τους, οι στρατιωτικοί ιατροί είναι πολύ περιορισμένη. Δεν είναι τυχαίο ότι τα πολιτικά νοσοκομεία, ιδιαίτερα στην επαρχία, εξυπηρετούνε τις άμεσες ανάγκες και των τοπικών στρατοπέδων, καθώς τα στρατιωτικά νοσοκομεία είναι είτε τραγικά μη εξοπλισμένα, είτε και ανύπαρκτα.

ΙΙ. Προνόμιο το ιδιωτικό ιατρείο, αλλά όχι πλέον: « … τον χειρουργό, που είχε φύγει προτού καν ανανήψει ο γιος μου … προφανώς στο ιδιωτικό ιατρείο που είχε εκτός 424 … »

Έχουμε, λοιπόν, στρατιωτικά νοσοκομεία με περιορισμένη γκάμα καθημερινών περιστατικών. Συνεπώς, για να μπορέσει ένας αξιοπρεπής στρατιωτικός ιατρός, ιδιαίτερα ένας χειρουργός, να συνεχίσει να είναι σοβαρός ιατρός και όχι σφραγιδοκράτορας χορηγός αναρρωτικών αδειών στα στελέχη και στα φανταράκια, θα πρέπει αναγκαστικά να κάνει χρήση του δικαιώματός του για άσκηση ιατρικού έργου και στον ιδιωτικό τομέα. Όμως, πλέον, θα είναι ο μόνος ;; Ήδη έτρωγε ανταγωνισμό από τους μεγαλοκαθηγηταράδες, οι οποίοι απορώ πώς επιτρέψανε στη ΝΔούλα να δώσει αυτό το δικαίωμα και σε όλους τους ιατρούς του ΕΣΥ …

Συμπέρασμα ΙΙ: Είστε ασθενής και έχετε να διαλέξετε ανάμεσα σε έναν ιατρό πολιτικού νοσοκομείου (που μπορείτε, πλέον, να τον βρείτε και ιδιωτικά και να σας νοσηλεύσει, δωρεάν, στο δημόσιο νοσοκομείο, εάν τυχόν το χρειαστείτε … ), έναν στρατιωτικό ιατρό και έναν καθηγητή πανεπιστημίου. Ο πρώτος, διαχειρίζεται πλήθος περιστατικών, όλων των ηλικιών και φυσικά καθαρίζει έως και 1.000 άτομα σε κάθε εφημερία και παρέχει δωρεάν νοσηλεία σε δημόσια δομή. Ο δεύτερος, διαχειρίζεται κυρίως νέο πληθυσμό και πρακτικά τα εξειδικευμένα περιστατικά τα βλέπει είτε μόνο Αθήνα και Θεσσαλονίκη, είτε μόνο στον ιδιωτικό τομέα (άρα πρέπει να πληρώσετε αδρά και την ιδιωτική δομή, σε περίπτωση νοσηλείας για π.χ. χειρουργείο). Και τέλος, ο τρίτος, έχει παρόμοια, εάν όχι μεγαλύτερη εμπειρία από τους δύο προηγούμενους, αλλά ενδέχεται να έχει να ακουμπήσει ασθενή εδώ και χρόνια, οπότε υπάρχει περίπτωση να σας αναλάβουνε οι βοηθοί του. Εσείς, ποιον από τους τρεις ιατρούς θα θεωρήσετε καλύτερο – πιο έμπειρο ιατρό για να του εμπιστευτείτε την Υγεία σας και τη Ζωή σας ;; Ρητορικό το ερώτημα φυσικά, η σωστή απάντηση είναι ΚΑΝΕΝΑΝ από τους τρεις, γιατί ότι οι καλοί γιατροί βρίσκονται πλέον στο εξωτερικό …

ΙΙΙ. Ποιος έραψε το ρημάδι το αγγείο ?? : « … ο θάνατος επήλθε από εσωτερική αιμορραγία: διαπιστώθηκε ότι μία φλέβα ήταν διπλοραμμένη, ενώ είχε κοπεί και αρτηρία, η οποία δεν ήταν καν ραμμένη … »

Συμπέρασμα ΙΙΙ: Ουδέν σχόλιο … Απλά ήθελα να το αναφέρω, για να μην δοθεί η εικόνα ότι στα στρατιωτικά νοσοκομεία δεν γίνονται τραγικά λάθη, όπως ακριβώς και στα πολιτικά. Εξάλλου, οι πολίτες ιατροί μπορούνε να ειδικευτούνε, εάν το επιθυμούνε και στα στρατιωτικά νοσοκομεία, αλλά και τούμπαλιν, οι στρατιωτικοί ιατροί μπορούνε να ειδικευτούνε, εάν το επιθυμούνε, σε κάποιο πολιτικό νοσοκομείο.

IV. Για γέλια και για κλάματα, Κουλιστάν 2.0: « … Η ΣΜΥ Τρικάλων ανέλαβε την ΕΔΕ, η οποία μέχρι στιγμής είναι μη ανακοινώσιμη διότι δεν έχουν λάβει την επίσημη ιατροδικαστική έκθεση του Δημοσίου. Η ιατροδικαστική δεν έχει συνταχθεί ακόμη διότι καθυστερούν οι ιστολογικές και τοξικολογικές εξετάσεις … Η Ιατροδικαστική Υπηρεσία της Θεσσαλονίκης δεν έχει σύμβαση με εργαστήρια που διενεργούν ιστολογικές εξετάσεις και έτσι τα σχετικά δείγματα βρίσκονται στο … ψυγείο μαζί με δεκάδες άλλα που αφορούν υποθέσεις, οι οποίες επίσης λιμνάζουν … »

Συμπέρασμα IV: Ουδέν σχόλιο … Μα ουδέν όμως …

On 28/3/2024 at 11:13 ΜΜ, MaryFrag said:

Καλησπέρα! Είμαι μαθήτρια 2ας λυκείου και πραγματικά η στρατιωτική ιατρική είναι ένα από τα μεγαλύτερα μου όνειρα. Δίνω πανελλαδικές το 2025 και θέλω να βάλω τη ΣΣΑΣ ως πρώτη επιλογή. Όμως όποιον και να ρωτήσω θα έχει να μου αφηγηθεί και από κάτι αρνητικό (κυρίως όσο αφορά τον μισθό) .Βέβαια , το πείσμα μου δεν με αφήνει να τα παρατήσω εύκολα και θέλω να επικεντρωθώ σε αυτό τον στόχο . Κατά τ'αλλα δεν ξέρω αν αυτό θα είναι και η καλύτερη επιλογή.Σε παρακαλώ μήπως θα μπορούσες να με συμβουλέψεις μιας και επέλεξες τη σχολή ;; Αν αξίζει δηλαδή ο κόπος και φυσικά το επακόλουθο όταν μπεις στη ΣΣΑΣ. Πώς είναι μέχρι τώρα ;; Αν γυρνούσες το χρόνο πίσω θα την επέλεγες ξανά ;; Αξίζει να γίνεις στρατιωτικός γιατρός και τι είναι αυτό που το κάνει ξεχωριστό από έναν πολίτη ;;Ξέρω ότι έχουν περάσει κάποια χρόνια από τότε που συντάχθηκε το άρθρο .Ελπίζω οποίος το δει να με συμβουλέψει το χρειάζομαι πραγματικά!!!

Τελικό συμπέρασμα: Αυτό που προσπαθώ να πω, με όλα τα παραπάνω, σε ένα 16χρονο κορίτσι που προσπαθεί με όρεξη και κέφι να ξεκινήσει τη ζωή της και πιστεύω ότι δεν έχει ιδέα τι την περιμένει μελλοντικά (διαφορετικά, εάν είχε, δεν νομίζω ότι θα έκανε τον κόπο να ζητάει για συμβουλές σε ένα forum … ), είναι ότι το δίλημμα που θέτει στον εαυτό της, επί της ουσίας, δεν υπάρχει. Δεν μπορείς να θέτεις ένα τέτοιο δίλημμα, σε μία χώρα όπου συμβαίνουν αυτά, είναι παράλογο. Προφανώς, δεν μπορώ να προφητεύω τα μελλούμενα.

Ωστόσο, η ταπεινή μου γνώμη είναι ότι η απάντηση στο δίλημμα στρατιωτική ή πολιτική ιατρική είναι πολύ απλή: Τίποτα από τα δύο, φύγε στο εξωτερικό ΧΘΕΣ !! Και επειδή οτιδήποτε σε εμποδίζει, ως προς αυτόν τον στόχο, είναι βαρίδιο, συνεπώς, το ίδιο ακριβώς θεωρώ και τον Ελληνικό Στρατό. Αναλογιζόμενος το ότι θα βγεις έξω, στην αγορά εργασίας, και δεν θα έχεις την προστασία της φοιτητικής ιδιότητας, σε τουλάχιστον 7 χρόνια από τώρα (1 χρόνο να τελειώσεις την Γ’ Λυκείου και τουλάχιστον 6 έτη Ιατρικής Σχολής, στρατιωτικής ή μη), πιστεύω ότι πολύ απλά η κατάσταση στη χώρα τότε θα είναι πολύ απλά μη βιώσιμη, ως προς την άσκηση της Ιατρικής (εντός και εκτός στρατού). Ήδη δεν είναι.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Όσοι έχουνε τα λεφτά, τα κότσια και το μυαλό για να το κάνουνε, κοιτάζουνε από το λύκειο ακόμα, να περάσουνε και να φοιτήσουνε σε μια Ιατρική Σχολή του εξωτερικού, έτσι ώστε να δουλέψουνε και να ζήσουνε μετά μόνιμα εκεί. Οι υπόλοιποι, πολύ απλά περνάνε πολιτική ιατρική, παίρνουνε το πτυχίο και μετά δρόμο. Οι ακόμα πιο υπόλοιποι, την κάνουνε για το εξωτερικό, αφού πρώτα τελειώσουνε την Ιατρική Ειδικότητα στην Ελλάδα. Και τέλος, μόνιμα στην Ελλάδα μένουνε μόνο όσοι θέλουνε, αλλά δεν μπορούνε, να φύγουνε στο εξωτερικό ή όσοι έχουνε στήσει εδώ ένα μαγαζάκι. Ε λοιπόν, δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μπορέσεις να στήσεις το μαγαζάκι σου !

Τροποποιήθηκε 2 Απριλίου από mihiatrik
Προσθήκη πληροφοριών