help

[επιπονηερευνα]

Γεια σας παιδια! αυτο ειναι το πρωτο μου ποστ εδω. Θα ηθελα την βοηθεια σας, αν καποιος θελει κ μπορει φυσικα. Ορκιστηκα πριν λιγο καιρο κ ειναι ωρα να διαλεξω ειδικοτητα. Παντα ηθελα καρδιολογια αλλα λογω προσωπικων λογων το σκεφτομαι γιατι εχει μεγαλη αναμονη η παθολογια εδω. Ειμαι στο τσακ να δηλωσω γενικη ιατρικη λογω καλης σχετικα αναμονης. Το σκεφτομουν για Λαρισα γτ ειμαι απο βολο αλλα δεν ξερω τι παιζει εκει. Οποιοσδηποτε εχει καποια πληροφορια, ευπροσδεκτη! Ευχαριστω εκ των προτερων

[catzol]

Αν θες πραγματικά καρδιολογία, η αναμονή της παθολογίας δεν είναι τίποτα. Υπάρχουν νοσοκομεία με ελάχιστη αναμονη. Υπάρχουν κ πολλές δυνατότητες να δηλώσεις άμεσα κ στο ειδικό κομμάτι  (αγροτικό άγονο, δυνατότητα αλλαγής νοσοκομείου για παθολογία χωρις αποσυρση αίτησηςγια ειδικό κομμάτι κ.α.). 

Όσον αφορά τη Γενική ιατρική, για μένα είναι μια από τις ειδικότητες του μέλλοντος, βάσει του συστήματος του εσυ  που τείνει να υιοθετηθεί  (στροφή προς οικογενειακό γιατρό κ πρωτοβάθμια φροντίδα), και έχει ελάχιστη αναμονη. 

[επιπονηερευνα]

4 ώρες πριν, catzol said:

Αν θες πραγματικά καρδιολογία, η αναμονή της παθολογίας δεν είναι τίποτα. Υπάρχουν νοσοκομεία με ελάχιστη αναμονη. Υπάρχουν κ πολλές δυνατότητες να δηλώσεις άμεσα κ στο ειδικό κομμάτι  (αγροτικό άγονο, δυνατότητα αλλαγής νοσοκομείου για παθολογία χωρις αποσυρση αίτησηςγια ειδικό κομμάτι κ.α.). 

Όσον αφορά τη Γενική ιατρική, για μένα είναι μια από τις ειδικότητες του μέλλοντος, βάσει του συστήματος του εσυ  που τείνει να υιοθετηθεί  (στροφή προς οικογενειακό γιατρό κ πρωτοβάθμια φροντίδα), και έχει ελάχιστη αναμονη. 

Ενταξει, ισως δεν ακουγεται ομορφο αλλα δεν την ειχαμε σε υποληψη κ ειχα ακουσει κ απο πολλους καθηγητες να μην λογαριαζουν τους ειδικευομενους της γενικης κ τοσο. Αλλά, να, τωρα την σκεφτομαι! Οπως κ να χει, ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου!

[mihiatrik]

2 ώρες πριν, επιπονηερευνα said:

Ενταξει, ισως δεν ακουγεται ομορφο αλλα δεν την ειχαμε σε υποληψη κ ειχα ακουσει κ απο πολλους καθηγητες να μην λογαριαζουν τους ειδικευομενους της γενικης κ τοσο. Αλλά, να, τωρα την σκεφτομαι! Οπως κ να χει, ευχαριστω πολυ για την απαντηση σου!

Η κάθε ειδικότητα, όχι μόνο η γενική ιατρική, μπορεί να γίνει η ευτυχία σου, ή η καταδίκη σου, ανάλογα με το πώς ακριβώς θες να τη χρησιμοποιήσεις και τι ακριβώς θες να κάνεις στη ζωή σου.

Αν ο στόχος σου είναι να ανοίξεις ένα ιδιωτικό ιατρείο, να συνταγογραφείς πέντε φάρμακα, να γράφεις μερικά παραπεμπτικά και να πετάς μερικές βασικές διαγνώσεις, τότε είναι ότι πρέπει. Αλλά, επί της ουσίας, θα έχεις μηδενική ανέλιξη, μηδενική επιστημονική προοπτική και φυσικά θα είσαι ευτυχισμένος/η εφόσον π.χ. έχεις κάνει μια οικογένεια και μπορείς σαν άνθρωπος να ασχολείσαι μαζί της.

Αν ο στόχος σου είναι να δουλέψεις σε δομή περίθαλψης υγείας, οφείλεις να ξέρεις ότι τόσο το ιατρικό, όσο και το νομικό καθεστώς, θα σε μετατρέψουν στο παιδί για όλες τις δουλειές. Λόγω της "γενικότητας" της ειδικότητας, όταν τους συμφέρει θα καλείσαι να καλύψεις κάθε τυχόν μπάλωμα που θα προκύπτει στην υγειονομική περιοχή που βρίσκεσαι. Είτε αυτό λέγεται εφημερεία, είτε αυτό λέγεται εξωτερικό ιατρείο κάποιας ειδικότητας, είτε αυτό λέγεται επείγοντα (κάθε τομέα: χειρουργικό, γυναικολογικό, παθολογικό, παιδιατρικό κ.τ.λ.). Όταν δεν τους συμφέρει, δηλαδή όταν θέλουν να φορτώσουν μία ευθύνη, ποινική ή μη, θα επικαλλούνται ότι ως γενικός ιατρός δεν έχεις εξειδικευμένες γνώσεις και θα πρέπει να παραπέμπεις σε άλλες ειδικότητες και όχι να υπερβαίνεις τις αρμοδιότητές σου. Το που βρίσκεται αυτό το όριο, ακόμα το ψάχνουμε...

Επί του πρακταίου, αν θες να έχεις τον κώλο σου καλυμμένο, θα πρέπει να γίνεις ουσιαστικά ένας διακομιστής προς τις άλλες ειδικότητες. Πάλι, οι "συνέπειες" θα είναι μια στασιμότητα, καθώς δεν θα ανήκεις σε κανένα "ιατρικό στρατόπεδο". Μην ακούσεις μαγκιές, τύπου: "Γιατροί είμαστε, γαμ@#$ και δέρνουμε!". Εφόσον συμβεί κάτι, ακόμα και εάν έχεις τις γνώσεις για να το αντιμετωπίσεις, επ' ουδενί αυτό δεν θα σε καλύψει, καθώς η κείμενη νομολογία δεν αναγνωρίζει σαφή αρμοδιότητα στο γενικό ιατρό. Ανάλογα με τη φύση του προβλήματος, ιατρικά και νομικά, αξιώνεται η άμεση παραπομπή στην αντίστοιχη ειδικότητα. Τα όρια είναι ανύπαρκτα για την ελληνική νομοθεσία και τους δικομανείς ασθενείς, που όσο πάνε και πληθαίνουνε. Και γενικοί ιατροί, αγροτικοί, ειδικευόμενοι, αλλά και ειδικότητες υψηλής επικινδυνότητας (π.χ. γυναικολόγος) είναι εύκολοι στόχοι. Και στο εξωτερικό γίνεται αυτό βέβαια, αλλά η νομοθεσία είναι πολύ πιο συγκεκριμένη, και φυσικά οι αρμοδιότητες και τα πρωτόκολλα δεν είναι τριτοκοσμικής χώρας (βλέπε Ελλάδα).

Εδώ είναι και η διαφορά από τις άλλες χώρες. Στο Ελλαδιστάν, αν και εν τύποις γίνεται "στροφή" προς την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, γιατί τα πραγματικά κίνητρα είναι άλλα, να θυμίσω ότι η νομολογία που έχουμε σχετικά με το θέμα του "τις πταίει" εάν ο ασθενής αποβιώσει, παρόλο που ο γενικός ιατρός έκανε ότι μπορούσε, στην πράξη αντιμετωπίζεται ως "ανειδίκευτος", κοινώς, ως ειδικευόμενος. Στην πράξη λέω. Η ειδικότητα σίγουρα αναγνωρίζεται. Αλλά θα σου πει ο καθείς, κύριε γιατρέ, γιατί έκανες την τάδε διάγνωση, ή έδωσες την τάδε αγωγή για πίεση; Ήσουν Παθολόγος; Ήσουν Καρδιολόγος; Και άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Και φυσικά οι "συνάδελφοι" καρδιολόγοι, παθολόγοι κ.τ.λ., που επί το πλείστον εμπειρογνώμονες είναι καθηγητές πανεπιστημίου, ε, καταλαβαινόμαστε, δεν θα τρέξουν και με χαρά να βγάλουν λάδι έναν γενικό γιατρό... Στην πράξη, δεν ανήκεις ούτε σε ειδικότητα, ούτε σε κλινική, ούτε σε κάποια "κάστα". Και ως ιδιώτης, έχεις συναγωνισμό από όλες τις ειδικότητες, συν τις όποιες ενδεχόμενες καταγγελίες, καθώς θα γράφεις φάρμακα που ενδεχομένως πέφτουν στην κατηγορία τους και θα "κλέβεις" πελατεία.

Επιστημονική στασιμότητα λοιπόν, αυτενέργεια μηδέν, εύκολο θύμα για να μπαλώνεις τρύπες, εύκολο θύμα για να σου φορτώσουν ανεπάρκειες του συστήματος. Εκτός και εάν ανοίξεις δικό σου ιατρείο, με συντηρητική πελατεία (γιατί πάλι, αν βάλεις "διάγνωση", ακόμα και σωστή, μπορεί να κατηγορηθείς από "συναδέλφους" ότι υπερέβεις τις αρμοδιότητές σου) ή εκτός εάν φύγεις έξω και δουλέψεις την ειδικότητά σου σε κανένα σοβαρό κράτος.

Καλή επιτυχία σε ότι και εάν διαλέξεις!

Υ.Σ.: Η εκπαίδευση είναι όντως αποδιοργανωμένη, αλλά αυτό πλέον ισχύει και για άλλες, πιο γνωστές - γκλαμουράτες ειδικότητες. Αν το κυνηγήσεις, σίγουρα θα μάθεις. Όμως, με βάση όσα σου έγραψα παραπάνω, καταλαβαίνεις ότι η άποψή μου είναι ότι σε νοσοκομειακό περιβάλλον, στην Ελλάδα, το τι μαθαίνεις ως γενικός ιατρός δεν έχει καμία σημασία. Στην άσκηση της ειδικότητας, είσαι πάντα ο τελευταίος τροχός της αμάξης.

[επιπονηερευνα]

On 15/1/2018 at 1:48 ΠΜ, mihiatrik said:

Η κάθε ειδικότητα, όχι μόνο η γενική ιατρική, μπορεί να γίνει η ευτυχία σου, ή η καταδίκη σου, ανάλογα με το πώς ακριβώς θες να τη χρησιμοποιήσεις και τι ακριβώς θες να κάνεις στη ζωή σου.

Αν ο στόχος σου είναι να ανοίξεις ένα ιδιωτικό ιατρείο, να συνταγογραφείς πέντε φάρμακα, να γράφεις μερικά παραπεμπτικά και να πετάς μερικές βασικές διαγνώσεις, τότε είναι ότι πρέπει. Αλλά, επί της ουσίας, θα έχεις μηδενική ανέλιξη, μηδενική επιστημονική προοπτική και φυσικά θα είσαι ευτυχισμένος/η εφόσον π.χ. έχεις κάνει μια οικογένεια και μπορείς σαν άνθρωπος να ασχολείσαι μαζί της.

Αν ο στόχος σου είναι να δουλέψεις σε δομή περίθαλψης υγείας, οφείλεις να ξέρεις ότι τόσο το ιατρικό, όσο και το νομικό καθεστώς, θα σε μετατρέψουν στο παιδί για όλες τις δουλειές. Λόγω της "γενικότητας" της ειδικότητας, όταν τους συμφέρει θα καλείσαι να καλύψεις κάθε τυχόν μπάλωμα που θα προκύπτει στην υγειονομική περιοχή που βρίσκεσαι. Είτε αυτό λέγεται εφημερεία, είτε αυτό λέγεται εξωτερικό ιατρείο κάποιας ειδικότητας, είτε αυτό λέγεται επείγοντα (κάθε τομέα: χειρουργικό, γυναικολογικό, παθολογικό, παιδιατρικό κ.τ.λ.). Όταν δεν τους συμφέρει, δηλαδή όταν θέλουν να φορτώσουν μία ευθύνη, ποινική ή μη, θα επικαλλούνται ότι ως γενικός ιατρός δεν έχεις εξειδικευμένες γνώσεις και θα πρέπει να παραπέμπεις σε άλλες ειδικότητες και όχι να υπερβαίνεις τις αρμοδιότητές σου. Το που βρίσκεται αυτό το όριο, ακόμα το ψάχνουμε...

Επί του πρακταίου, αν θες να έχεις τον κώλο σου καλυμμένο, θα πρέπει να γίνεις ουσιαστικά ένας διακομιστής προς τις άλλες ειδικότητες. Πάλι, οι "συνέπειες" θα είναι μια στασιμότητα, καθώς δεν θα ανήκεις σε κανένα "ιατρικό στρατόπεδο". Μην ακούσεις μαγκιές, τύπου: "Γιατροί είμαστε, γαμ@#$ και δέρνουμε!". Εφόσον συμβεί κάτι, ακόμα και εάν έχεις τις γνώσεις για να το αντιμετωπίσεις, επ' ουδενί αυτό δεν θα σε καλύψει, καθώς η κείμενη νομολογία δεν αναγνωρίζει σαφή αρμοδιότητα στο γενικό ιατρό. Ανάλογα με τη φύση του προβλήματος, ιατρικά και νομικά, αξιώνεται η άμεση παραπομπή στην αντίστοιχη ειδικότητα. Τα όρια είναι ανύπαρκτα για την ελληνική νομοθεσία και τους δικομανείς ασθενείς, που όσο πάνε και πληθαίνουνε. Και γενικοί ιατροί, αγροτικοί, ειδικευόμενοι, αλλά και ειδικότητες υψηλής επικινδυνότητας (π.χ. γυναικολόγος) είναι εύκολοι στόχοι. Και στο εξωτερικό γίνεται αυτό βέβαια, αλλά η νομοθεσία είναι πολύ πιο συγκεκριμένη, και φυσικά οι αρμοδιότητες και τα πρωτόκολλα δεν είναι τριτοκοσμικής χώρας (βλέπε Ελλάδα).

Εδώ είναι και η διαφορά από τις άλλες χώρες. Στο Ελλαδιστάν, αν και εν τύποις γίνεται "στροφή" προς την πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας, γιατί τα πραγματικά κίνητρα είναι άλλα, να θυμίσω ότι η νομολογία που έχουμε σχετικά με το θέμα του "τις πταίει" εάν ο ασθενής αποβιώσει, παρόλο που ο γενικός ιατρός έκανε ότι μπορούσε, στην πράξη αντιμετωπίζεται ως "ανειδίκευτος", κοινώς, ως ειδικευόμενος. Στην πράξη λέω. Η ειδικότητα σίγουρα αναγνωρίζεται. Αλλά θα σου πει ο καθείς, κύριε γιατρέ, γιατί έκανες την τάδε διάγνωση, ή έδωσες την τάδε αγωγή για πίεση; Ήσουν Παθολόγος; Ήσουν Καρδιολόγος; Και άντε μετά να αποδείξεις ότι δεν είσαι ελέφαντας. Και φυσικά οι "συνάδελφοι" καρδιολόγοι, παθολόγοι κ.τ.λ., που επί το πλείστον εμπειρογνώμονες είναι καθηγητές πανεπιστημίου, ε, καταλαβαινόμαστε, δεν θα τρέξουν και με χαρά να βγάλουν λάδι έναν γενικό γιατρό... Στην πράξη, δεν ανήκεις ούτε σε ειδικότητα, ούτε σε κλινική, ούτε σε κάποια "κάστα". Και ως ιδιώτης, έχεις συναγωνισμό από όλες τις ειδικότητες, συν τις όποιες ενδεχόμενες καταγγελίες, καθώς θα γράφεις φάρμακα που ενδεχομένως πέφτουν στην κατηγορία τους και θα "κλέβεις" πελατεία.

Επιστημονική στασιμότητα λοιπόν, αυτενέργεια μηδέν, εύκολο θύμα για να μπαλώνεις τρύπες, εύκολο θύμα για να σου φορτώσουν ανεπάρκειες του συστήματος. Εκτός και εάν ανοίξεις δικό σου ιατρείο, με συντηρητική πελατεία (γιατί πάλι, αν βάλεις "διάγνωση", ακόμα και σωστή, μπορεί να κατηγορηθείς από "συναδέλφους" ότι υπερέβεις τις αρμοδιότητές σου) ή εκτός εάν φύγεις έξω και δουλέψεις την ειδικότητά σου σε κανένα σοβαρό κράτος.

Καλή επιτυχία σε ότι και εάν διαλέξεις!

Υ.Σ.: Η εκπαίδευση είναι όντως αποδιοργανωμένη, αλλά αυτό πλέον ισχύει και για άλλες, πιο γνωστές - γκλαμουράτες ειδικότητες. Αν το κυνηγήσεις, σίγουρα θα μάθεις. Όμως, με βάση όσα σου έγραψα παραπάνω, καταλαβαίνεις ότι η άποψή μου είναι ότι σε νοσοκομειακό περιβάλλον, στην Ελλάδα, το τι μαθαίνεις ως γενικός ιατρός δεν έχει καμία σημασία. Στην άσκηση της ειδικότητας, είσαι πάντα ο τελευταίος τροχός της αμάξης.

Σε ευχαριστω παρα πολυ! Η απαντηση σου με καλυψε υπερ του δεοντως.
Εχει τα ρισκα του, η ανελιξη ειναι οντως δυσκολη αλλα θεωρω με καποιο μεταπτυχιακο η διδακτορικο κ με ενασχοληση εκπαιδευσης πανω σε υπερηχους η καποιο συγκεκριμενο κομματι παθολογιας ισως κατι γινει.
Οποιος θελει δλδ, κατι κανει. Σιγουρα δεν ειναι θωρακοχειρουργικη αλλα προς το παρον, απο το να καθομαι.. Οτι ευκαιρια υπαρξει, ας υλοποιηθει!
Σε ευχαριστω πολυ κ παλι!

[mihiatrik]

2 ώρες πριν, επιπονηερευνα said:

Σε ευχαριστω παρα πολυ! Η απαντηση σου με καλυψε υπερ του δεοντως.
Εχει τα ρισκα του, η ανελιξη ειναι οντως δυσκολη αλλα θεωρω με καποιο μεταπτυχιακο η διδακτορικο κ με ενασχοληση εκπαιδευσης πανω σε υπερηχους η καποιο συγκεκριμενο κομματι παθολογιας ισως κατι γινει.
Οποιος θελει δλδ, κατι κανει. Σιγουρα δεν ειναι θωρακοχειρουργικη αλλα προς το παρον, απο το να καθομαι.. Οτι ευκαιρια υπαρξει, ας υλοποιηθει!
Σε ευχαριστω πολυ κ παλι!

Οκ, απλά από την απάντησή σου καταλαβαίνω ότι ίσως, λέω ίσως, δεν έπιασες ακριβώς τον παλμό αυτού που σου λέω. Το λέω γιατί στην απάντησή σου λες δύο πράγματα που δεν είναι ακριβώς έτσι...

1ον) Επιστημονική ανέλιξη στην ειδικότητά σου δεν είναι ούτε το μεταπτυχιακό, ούτε το διδακτορικό... Αυτά είναι ακαδημαϊκοί τίτλοι, δεν σου προσφέρουν επιστημονική εξέλιξη, τουλάχιστον όχι όπως την εννοώ εγώ. Επιστημονική εξέλιξη στην ειδικότητά σου σημαίνει ενασχόληση με την ειδικότητά σου και ορισμένη εξειδίκευση.

2ον) Όπως σου εξήγησα, στην πράξη δεν έχεις δυνατότητα να ασχοληθείς με κάτι τόσο εύκολα. Ακόμα και πιστοποίηση να έχεις υπερήχων, ή προσωπική ενασχόληση με συγκεκριμένο κομμάτι της Παθολογίας, αυτό δεν αλλάζει τίποτα στην καθημερινή σου πρακτική:

i) Είσαι σε ιδιωτικό ιατρείο;; Πάλι, η όποια διάγνωση βάλεις θα αμφισβητηθεί εάν δεν περάσει από αντίστοιχη ειδικότητα, ούτε κανείς θα αξιολογήσει ένα δικό σου πόρισμα. Πολλώ μάλλον δε, αν πεις ότι έκανες υπέρηχο, χωρίς να έχεις ειδικότητα ακτινολόγου, και ο άνθρωπος πάθει κάτι, με το υπάρχων δικαστικό σύστημα την έκατσες... Κανονικά όμως.

ii) Είσαι σε νοσοκομείο;; Υπεύθυνος για υπερήχους είναι ο εφημερεύων ακτινολόγος, κανείς άλλος. Η όποια δικιά σου παρέμβαση, ξέρεις ή όχι, πιστοποιημένη ή μη, αν κάτι στραβώσει πας μέσα. Τελεία.

Η 6μηνη εκπαίδευση είναι εδώ: http://www.isek.gr/images/topics/nea_anakoinoseis/130112017-radiological-society/FEK_197_A_12_09_2000.pdf

Από τη θεωρεία, ότι ο γενικός ιατρός κάνει υπέρηχο σε όλα τα όργανα της κοιλίας (όπως δηλώνει ο νόμος), μέχρι το πώς αντιμετωπίζεται το ζήτημα στην πράξη, υπάρχει μία μεγάλη απόσταση που μου είναι αδύνατον να την αναλύσω εδώ, όμως περιληπτικά η λογική είναι:

"Δεν έχεις τη σχετική ειδικότητα, μην ασχοληθείς, γιατί αν στραβώσει κάτι την έκατσες"

iii) Το ίδιο με τους υπερήχους, ισχύει για όποια "εξειδίκευση" θέλεις από μεράκι να ασχοληθείς. Σου έφερα για παράδειγμα ήδη την υπέρταση, η οποία αποτελεί ήδη εξειδίκευση που την έχουνε οι Γενικοί Παθολόγοι. Είσαι από την αρχή out αν εμπλακείς στα πόδια τους.

Τελικώς, στην πράξη, πάνω σε ασθενείς δεν μπορείς να δουλέψεις με καμία εξειδίκευση. Τώρα το εάν θες να μαθαίνεις πράγματα για εσένα απλά για να τα μαθαίνεις, θες να πάρεις μερικούς ακαδημαϊκούς τίτλους απλά για να τους πάρεις (εκτός και εάν θες ακαδημαϊκή προοπτική ή απλά θες να μαζέψεις προσόντα) και γενικά θες να έχεις κάτι παραπάνω να ασχολείσαι, σύμφωνοι, όλα όσα λες είναι καλές επιλογές και δεν έχεις τίποτα να χάσεις.