MALPRACTICE IN RESIDENCY

[louis c.k]

Ένα πρόβλημα που στην Ελλάδα δεν θίγουμε συχνά είναι η διάκριση μεταξύ malpractice από καθαρή επιπλοκή του ασθενούς (μιας και η νοοτροπία είναι πως για τα πάντα φταίει ο γιατρός, ειδικά ο ειδικευόμενος) και κατά πόσο το malpractice και η συχνότητα εμφάνισης του (πχ σε μαχιμες ειδικότητες) αποτελεί για τους απόφοιτους σημαντικός παράγοντας επιλογής για ειδικότητα. Όσοι κάνετε στο εξωτερικό ειδικότητα θα ήθελα την άποψη σας για το τι συμβαίνει στο σύστημα υγείας που δουλεύετε, στην ειδικότητα που κάνετε, ακόμη και στο νοσοκομείο που είστε. Πόσο σας προστατεύει το ιατρικό δίκαιο; Τι δικλείδες ασφαλείας υπάρχουν για τον νέο γιατρό;

Έχω βαρεθεί ας πούμε την καραμέλα ότι βγαίνει κόσμος άσχετος με την ιατρική από τις ιατρικές της Ελλάδος και ότι για όλα τα δεινά φταίνε οι γιατροί. Ας το δεχτώ ότι αυτό ισχύει και ότι έχει μεγάλη ευθύνη για αυτό ο καθένας για τις γνώσεις του. Αν λάβουμε όμως υπόψιν τους "δασκάλους" που έχουμε στις σχολές μας, ειδικά σε χειρουργικές ειδικότητες, δεν είναι λίγο αυθαίρετο σαν συμπέρασμα ότι ευθύνεται μόνο ο φοιτητής; 
Είναι θέμα που με απασχολεί τελευταία (λίγο πριν το πτυχίο) και ξέρω πολύ καλά ότι απασχολεί πολύ κόσμο. Πότε θεωρείται ένας απόφοιτος ιατρικής από Ελλάδα "ασφαλής" ώστε να επιβιώσει σε ένα σύστημα υγείας του εξωτερικού; Οι εξετάσεις (USMLE, MRCP/MRCS) αρκούν για κάτι τέτοιο; Ή απλώς ένα καλό σύστημα καταγραφής σε προστατεύει (βλέπε Γερμανία, Αγγλία κλπ);

Θα σας παρακαλούσα να μην τρολάρετε ούτε να ειρωνεύεστε . Σοβαρές και τεκμηριωμένες απόψεις και εμπειρίες είναι απολύτως καλοδεχούμενες για κάτι τόσο σοβαρό. Αν ακόμη υπάρχουν και προτάσεις για το πως να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αυτό, επίσης καλοδεχούμενες.

[kopritis]

Δλδ κάποιος που έχει περάσει USMLE, MRCP/MRCS θεωρείται "ασφαλής" να χειρουργήσει ; Και τότε γιατί πληρώνουν έναν σκασκό λεφτά σε ασφάλειες ;

Δεν καταλαβαίνω το ερώτημά σου, σκέφτεσαι να ασκήσεις χειρουργική ειδικότητα στο εξωτερικό και αισθάνεσαι ανασφαλής ; Το παράλογο θα ήταν να μην είσαι, άλλωστε θα περάσουν χρόνια πριν σου εμπιστευθεί κάποιος χειρουργείο (δέρμα-δέρμα).

Απλώς ένα δομημένο πρόγραμμα εκπαίδευσης θα σου εξασφαλίσει ότι θα το κάνεις την κατάλληλη στιγμή και όσο το δυνατόν περισσότερο έτοιμος, αλλά και πάλι χρειάζεσαι καλή ασφάλεια, και πάλι μπορεί να συμβεί η λαλακία και να τρέχεις και να μην φτάνεις.

Φυσικά έχει να κάνει και τι ακριβώς Χειρουργική ασκεί καθένας, αν π.χ χειρουργείς βυζάκια, οι πιθανότητες να στραβώσει κάτι περιορίζονται δραματικά σε σύγκριση π.χ με κοιλιά.

[louis c.k]

Θέλω να κάνω χειρουργική ειδικότητα. Αμφιταλαντεύομαι μεταξύ Ουρολογίας και Γενικής Χειρουργικής. Απλά σε ένα course χειρουργικής άκουσα ένα πηγαδάκι μεταξύ Ελλήνων χειρουργών οι οποίοι συζητούσαν πως ο ένας πήγαινε μάρτυρας υπεράσπισης για τον άλλο όλη την ώρα σε δίκες για malpractice. Από την άλλη ακούω ιστορίες άσχετων χειρουργών κατά καιρούς και τι παπατζιλίκια κάνουν στις επεμβάσεις και με τα τωρινά δεδομένα στην Ελλάδα (κακή μηχανοργάνωση και ελλιπής καταγραφή δεδομένων στον φάκελο του ασθενούς), δεν ξέρω 100% πότε κάποιος έχει δίκιο ή άδικο ώστε να μπω στην διαδικασία να πω ότι είναι καλός ή κακός δάσκαλος για να με εκπαιδεύσει στο μέλλον ή τι μαθήματα μπορώ να πάρω από τον ίδιο. Όσον αφορά το εξωτερικό, έχεις απόλυτο δίκιο. Ότι παρόλο που οι εξετάσεις δεν σε βοηθούν να γλιτώσεις τις μηνύσεις, ένα δομημένο πρόγραμμα εκπαίδευσης και  μια καλή καταγραφή των γεγονότων σου επιτρέπει να υπερασπιστείς τον εαυτό σου καλύτερα. Κάνω λάθος;
Επίσης αισθάνομαι ανασφαλής και φοβάμαι μην σκοτώσω κανένα, τουλάχιστον στο αγροτικό όπου ακούω ιστορίες να σου πέφτουν τα μαλλιά σου. Κακά τα ψέματα, λίγοι είναι οι απόφοιτοι των Ελληνικών πανεπιστημίων που μετά το πτυχίο μπορούν να σταθούν ικανοί στο αγροτικό, ειδικά τον πρώτο καιρό, και να κρατήσουν άνθρωπο ζωντανό. Εγώ δεν θα πω ότι είμαι ανάμεσα τους. Ωστόσο κατανοώ ότι για αυτό το χάλι ίσως δεν έχουν ευθύνη μόνο οι φοιτητές, αλλά και η προετοιμασία που λάβαμε για αυτό (ανύπαρκτη σχεδόν πάντα), αλλά και το ότι οι από πάνω σου (επιμελητές κλπ) που σε περίπτωση στραβής τα ρίχνουν στον μικρότερο.Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ. 
 

[kopritis]

Παλαιότερα υπήρχε το ακαταδίωκτο, να ακούσεις ιστορίες απ ΄το 1970 τι έκαναν, διαφυγές από αναστομώσεις, πέθαινε κόσμος κτλ αλλά ουδείς διαννοούνταν να "τρέξει" τον χειρουργό. Σήμερα φυσικά τπτ απ΄αυτά δεν ισχύει, αν και υπάρχουν συγκεκριμένα περιβάλλοντα, να το πω κομψά, που προστατεύουν, αν π.χ χειρουργήσεις μόνος σου σε μια μικρή ιδιωτική Κλινική και προκύψει επιπλοκή, το πιθανότερο είναι να σε τρέξουν. Όλα εξαρτώνται, έχω δει πολλά και σε άλλες περιπτώσεις οι ασθενείς το αποδέχονται (ειδικά αν είναι μεγάλος και τον είχαν "ξεγραμμένο") ανεξάρτητα του αν είναι οφθαλμοφανές ότι έγινε λαλακία, ενώ σε άλλες, ψάχνονται για να τρέξουν τον γιατρό. Εγώ, παρότι σε "προστατευμένο" περιβάλλον είχα Επιμελητές που άλλος είχε καταδικαστεί, άλλος είχε αθωωθεί, αλλά την ψυχική οδύνη του δικαστηρίου την πέρασε.

Δυστυχώς αυτά πάνε μαζί με τις χειρουργικές ειδικότητες, το άγχος πάντα υπάρχει, αυτό θα το δεις ακόμα και σε 50άρη χειρουργό να φοβάται ακόμα και για χολίτσα ότι θα καταλήξει στην φυλακή. Πάντως, θα το ξαναγράψω, εξαρτάται για ποιόν χειρουργό μιλάμε, π.χ ο 40άρης είναι λογικό να άγχεται περισσότερο απ΄τον 70άρη πρώην διευθυντή μεγάλου νοσοκομείου που δεν χόρτασε €€€ και συνεχίζει να βάζει χειρουργεία σε ιδιωτικές Κλινικές, αυτός ακόμα και να του συμβεί κάτι, φυλακή δεν θα προλάβει να πάει... καταλαβαίνεις λοιπόν πόσο σχετικά είναι όλα αυτά έτσι ;

Τεσπά, είναι μεγάλη κουβέντα που δεν τελειώνει ποτέ.

Όσον αφορά την εκπαίδευση, σε κάποια φάση που γκρινιάζαμε (κλασσικά) ότι δεν μας δίνουν χειρουργεία, μου λέει ένας σε μια χολή "ξεκίνα" (και το ξεκίνημα στην χολή είναι όλα τα λεφτά χαχαχα), δλδ χωρίς καμμία εκπαίδευση απλά να κάνεις το χειρουργείο ; Αυτό επίσης δεν λέει κάτι, ναι, μπορείς να μάθεις και στην πράξη, στου Κασίδη το κεφάλι, αλλά οι απαιτήσεις απ΄τους δασκάλους σου δεν είναι αυτή, οπότε ναι, ένα δομημένο πρόγραμμα εκπαίδευσης είναι όλα τα λεφτά.

Imho, το ελληνικό σύστημα με το αγροτικό είναι τελείως γτπ, τα έχουμε ξαναπεί, απλά θα γράψω ότι έχω γράψει και αλλού: όταν φοβάστε για κάτι απλά το στέλνετε, ενώ παίρνετε τηλέφωνο πάντα κάποιον Ειδικό στο Κ.Υ-νοσοκομείο, ανεξάρτητα του πόσο σχετικός σας φαίνεται, είναι σημαντικό αν συμβεί η στραβή να ισχυριστείς ότι ενημέρωσες κάποιον με (τυπικά) περισσότερες γνώσεις από σένα, θα ελαφρύνει την θέση σου. Το γράφει και στο σχετικό pdf που σας έβαλα με τις νομικές ευθύνες των ανειδίκευτων (αγροτικών/ειδικεύομενων).

[Χειροπράκτωρ]

Εδώ λίγο δυτικότερα της Σιβηρίας ισχύουν τα εξής (σε απλοϊκή γλώσσα):

Αν ο ασθενής θεωρεί ότι δεν αντιμετωπίστηκε με επαγγελματικό τρόπο καταφεύγει στον συνήγορο του ασθενούς ο οποίος κοιτάει τα χαρτιά και βγάζει το πόρισμα. Ο ασθενής έχει πλήρη ελευθερία επιλογής ιατρού, κέντρου υγείας και νοσοκομείου.

Αν τώρα κάτι παει στραβά (επιπλοκές, μόνιμες βλάβες, θάνατος κοκ) τα χαρτιά πανε 1) στον οργανισμό που φέρει την ευθύνη για τις ιατρικές άδειες και σε 2) το ταμείο αποκατάστασης ασθενών. Το 1) συνήθως στέλνει τα χαρτιά σε προφέσορες που βγάζουν το πόρισμα. Εμπειρικά περίπου το 90 % των προσφυγών απορρίπτεται καθώς είτε είναι αναίτιες είτε πρόκειται για στατιστικά αναμενόμενες επιπλοκές και όχι malpractice. Το υπόλοιπο είναι όντως ιατρικά λάθη που είτε οφείλονται σε συστημικές ανωμαλίες, είτε προσωπικό λάθος ή και τα δυο. Ο οργανισμός 1) σε αυτή τη περίπτωση είτε στέλνει παρατήρηση στο νοσοκομείο ή/και ιατρό, είτε αν πρόκειται για χοντρό λάθος αφαιρεί τελεσίδικα την άδεια εργασίας που είναι γενικά σπάνιο αλλά εφικτό σενάριο. Το 2) ανάλογα με τη περίπτωση αποφασίζει αν θα χορηγηθεί αποζημίωση στον ασθενή ή όχι. Οι αποζημιώσεις είναι συνήθως χαμηλές σε συγκριση με το Ελλαδισταν.

Τα δικαστήρια, φυλακές και τέτοιες γραφικές νεοελληνικες καρακιτσαριες αφορούν είτε θέματα διαφθοράς, δολοφονία εκ προθέσεως με δόλο και πλαστές άδειες/ ιατροί μαϊμούδες. Όλα αυτά τα σενάρια είναι σπάνια, όταν συμβαίνουν μια φορά στα 5 χρόνια πάντως ο κατηγορούμενος γίνεται δημοσίως ρόμπα. Αν τώρα παρόλα αυτά κάποιος όντως καταφέρει να μπλέξει στα δικαστήρια, ο ιατρικός σύλλογος παρέχει νομικές υπηρεσίες. Αρα ασφάλειες malpractice και τέτοια χαριτωμένα δεν υπάρχουν λόγω της δομής του συστήματος.