Sos συμβουλές για νέο αγροτικο σε αγονο Π.Ι. ΜΟΝΟΣ

[Stelpap]

Καλησπέρα συνάδελφοι! Διαβάζω διάφορα posts που έχουν γίνει και νομίζω είναι αρκετά βοηθητικά για να κατατοπιστουμε κι εμεισ οι καινούριοι. Είμαι σε Π.Ι αγονο που απέχει 10 λεπτά δια της θαλασσας από το κ.υ.τα μέσα πενιχρα.είμαι μόνη με εξαίρεση τισ πρωινές ώρες του ιατρείου που έχω και μια νοσηλευτρια.Θέλω  αν μπορεί κάποιος να με κατατοπίσει σχετικά με την διαχείριση των περιστατικών που κρίνω ότι είναι επειγοντα.Είμαι υποχρεωμένη να τα συνοδευσω  ανάλογα με το πως κρίνω εγώ κάθε φορά η δεν πρέπει να αφήσω ακαλυπτη  τη θέση πίσω μου έστω και λίγο?Να σημειωθεί ότι η πληροφορηση από το κ.υ είναι ανεπαρκής.

[kopritis]

'Έχεις διαβάσει καθόλου το άλλο νήμα, έχω γράψει για το θέμα καθώς έχω βρεθεί στην ίδια θέση με σένα, δυστυχώς το νομικό τοπίο είναι πολύ θολό, το Κ.Υ έχει ανεπαρκή πληροφόρηση γιατί έτσι κι αλλιώς είσαι ακάλυπτη.

[Stelpap]

Σε ευχαριστώ για την απάντηση. Είναι εύκολο να μου πεις που ακριβώς εχεισ γράψει για το θέμα να δω μήπως  βγάλω άκρη! 

[fugax]

Stelpap υπηρετώ σε ανάλογη κατάσταση. Εργάζομαι χωρίς νοσηλευτή. Η πολιτική μου είναι: εις νοσοκομείον ΠΡΙΝ το πράγμα σκουρύνει. Όποιος δεν αισθάνεται καλά (τους δασκαλεύεις εκ των προτέρων) να έρχεται ΑΜΕΣΑ να τον βλέπεις και να μην κάνει υπομονή στο σπίτι του για να μπορείς να εκτιμήσεις περί τίνος πρόκειται. Κάνεις και λίγο το μέντιουμ. Καλύτερα να στείλεις απέναντι κάποιον χωρίς σημαντικό λόγο (π.χ. με το πλοίο της γραμμής) παρά να τον κρατάς εκεί, να χοντρύνει απότομα η κατάσταση και μετά να πρέπει να διακομιστεί με 9 μποφώρ και μάχη με τα κύματα, ή ακόμα χειρότερα, να μη μπορεί κανείς να προσεγγίσει στο νησί και να πρέπει να παλέψεις την ιστορία χωρίς υποστήριξη.

Ό,τι μοιάζει με οξεία κοιλία, έστω αρχόμενη, απέναντι. Ό,τι έχει καινουριες αλλαγές στο ΗΚΓ με συμπτωματολογία, απέναντι. Ό,τι πυρετός εμμένει πέραν του τριημέρου χωρίς εμφανή αντιμετωπίσιμο λόγο ή σε ευπαθές άτομο, απένταντι. Εννοείται οξείες θορυβώδεις καταστάσεις αμέσως απέναντι (νευρολογικά, πνευμονολογικά, ψυχιατρικά κλπ.). 

Η δική μου η γνώμη είναι πως συνοδεύεις όποιο περιστατικό βρίσκεται σε on-going κατάσταση π.χ. παρατεταμένο status, βαριά υπερτασική κρίση με νευρολογικά, εκτενέστατα τραύματα ή εγκαύματα, ή βρίσκεται σε αιμοδυναμική αστάθεια και είναι αδύνατη η σταθεροποίησή του και κρίνεις πως έχει ελπίδες να τα καταφέρει στη διακομιδή ή είναι η έσχατη επιλογή η διακομιδή του. Η διακομιδή, εδώ που βρίσκομαι τουλάχιστον, αργεί ως και 4-5 ώρες, οπότε τις περισσότερες φορές έχει πιο πολλή σημασία να προσέχεις πώς μιλάς στους συγγενείς παρά να κάνεις τον ήρωα... εννοείται δε συνοδεύεις "διακομιδή" με ιδιωτικό σκάφος/μέσο (εκεί είναι υπ'ευθύνη αυτών που αναλαμβάνουν), παρά μόνο με το ΕΚΑΒ και τους επίσημους φορείς. Το βασικό είναι να θέσεις όρια: είσαι γιατρός, δεν είσαι τραυματιοφορέας, δεν είσαι εκεί για να λύσεις τα προβλήματα συγκοινωνίας και προσβασιμότητας αλλά για να παρέχεις πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.

[kopritis]

Να ξέρετε κάτι: ουδείς δεν θα σας ζητήσει ευθύνες αν στείλετε περιστατικό που ίσως και να μην ήταν τόσο απαραίτητο να σταλεί, άντε στην χειρότερη να πει-σκεφτεί κάποιος "νέος γιατρός είναι", παρά να κρατήσετε και να προσπαθήσετε να αντιμετωπίσετε περιστατικό με τις ελλειπείς σας γνώσεις (ως ανειδίκευτοι γιατροί) και τα σχεδόν ανύπαρκτα διαγνωστικά εργαλεία που διαθέτετε.

Επίσης, ναι, παίζει μεγαλύτερο ρόλο το πως θα μιλήσετε και θα συμπεριφερθείτε στους συγγενείς, παρά το πόσο καλός γιατρός είστε.

[sjjggst]

44 λεπτά πριν, kopritis said:

Να ξέρετε κάτι: ουδείς δεν θα σας ζητήσει ευθύνες αν στείλετε περιστατικό που ίσως και να μην ήταν τόσο απαραίτητο να σταλεί, άντε στην χειρότερη να πει-σκεφτεί κάποιος "νέος γιατρός είναι", παρά να κρατήσετε και να προσπαθήσετε να αντιμετωπίσετε περιστατικό με τις ελλειπείς σας γνώσεις (ως ανειδίκευτοι γιατροί) και τα σχεδόν ανύπαρκτα διαγνωστικά εργαλεία που διαθέτετε.

Επίσης, ναι, παίζει μεγαλύτερο ρόλο το πως θα μιλήσετε και θα συμπεριφερθείτε στους συγγενείς, παρά το πόσο καλός γιατρός είστε.

Τέλειος.

[sjjggst]

2 ώρες πριν, fugax said:

Stelpap υπηρετώ σε ανάλογη κατάσταση. Εργάζομαι χωρίς νοσηλευτή. Η πολιτική μου είναι: εις νοσοκομείον ΠΡΙΝ το πράγμα σκουρύνει. Όποιος δεν αισθάνεται καλά (τους δασκαλεύεις εκ των προτέρων) να έρχεται ΑΜΕΣΑ να τον βλέπεις και να μην κάνει υπομονή στο σπίτι του για να μπορείς να εκτιμήσεις περί τίνος πρόκειται. Κάνεις και λίγο το μέντιουμ. Καλύτερα να στείλεις απέναντι κάποιον χωρίς σημαντικό λόγο (π.χ. με το πλοίο της γραμμής) παρά να τον κρατάς εκεί, να χοντρύνει απότομα η κατάσταση και μετά να πρέπει να διακομιστεί με 9 μποφώρ και μάχη με τα κύματα, ή ακόμα χειρότερα, να μη μπορεί κανείς να προσεγγίσει στο νησί και να πρέπει να παλέψεις την ιστορία χωρίς υποστήριξη.

Ό,τι μοιάζει με οξεία κοιλία, έστω αρχόμενη, απέναντι. Ό,τι έχει καινουριες αλλαγές στο ΗΚΓ με συμπτωματολογία, απέναντι. Ό,τι πυρετός εμμένει πέραν του τριημέρου χωρίς εμφανή αντιμετωπίσιμο λόγο ή σε ευπαθές άτομο, απένταντι. Εννοείται οξείες θορυβώδεις καταστάσεις αμέσως απέναντι (νευρολογικά, πνευμονολογικά, ψυχιατρικά κλπ.). 

Η δική μου η γνώμη είναι πως συνοδεύεις όποιο περιστατικό βρίσκεται σε on-going κατάσταση π.χ. παρατεταμένο status, βαριά υπερτασική κρίση με νευρολογικά, εκτενέστατα τραύματα ή εγκαύματα, ή βρίσκεται σε αιμοδυναμική αστάθεια και είναι αδύνατη η σταθεροποίησή του και κρίνεις πως έχει ελπίδες να τα καταφέρει στη διακομιδή ή είναι η έσχατη επιλογή η διακομιδή του. Η διακομιδή, εδώ που βρίσκομαι τουλάχιστον, αργεί ως και 4-5 ώρες, οπότε τις περισσότερες φορές έχει πιο πολλή σημασία να προσέχεις πώς μιλάς στους συγγενείς παρά να κάνεις τον ήρωα... εννοείται δε συνοδεύεις "διακομιδή" με ιδιωτικό σκάφος/μέσο (εκεί είναι υπ'ευθύνη αυτών που αναλαμβάνουν), παρά μόνο με το ΕΚΑΒ και τους επίσημους φορείς. Το βασικό είναι να θέσεις όρια: είσαι γιατρός, δεν είσαι τραυματιοφορέας, δεν είσαι εκεί για να λύσεις τα προβλήματα συγκοινωνίας και προσβασιμότητας αλλά για να παρέχεις πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας.

Επίσης τέλειος. Είναι λίγο "θολό" βέβαια το σημείο με το ιδιωτικό μέσο, αφού ναι μεν δεν έχεις καμιά υποχρέωση να μπεις σε αυτοκίνητο, σκάφος, ελικόπτερο κλπ ιδιώτη αλλά και πάλι δεν ξέρω πόσο ασφαλείς είμαστε νομικά (και "κοινωνικά" στην τοπική κοινότητα) αν το πράγμα στραβώσει και ο ασθενής πεθάνει στο δρόμο. Αυτό το σημείο είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι και όλοι λίγο-πολύ έχουν βρεθεί κάποια στιγμή στην αντίστοιχη κατάσταση του να μην ξέρουν τι να κάνουν, να μπουν ή να μην μπουν? 

[fugax]

4 hours ago, sjjggst said:

Επίσης τέλειος. Είναι λίγο "θολό" βέβαια το σημείο με το ιδιωτικό μέσο, αφού ναι μεν δεν έχεις καμιά υποχρέωση να μπεις σε αυτοκίνητο, σκάφος, ελικόπτερο κλπ ιδιώτη αλλά και πάλι δεν ξέρω πόσο ασφαλείς είμαστε νομικά (και "κοινωνικά" στην τοπική κοινότητα) αν το πράγμα στραβώσει και ο ασθενής πεθάνει στο δρόμο. Αυτό το σημείο είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι και όλοι λίγο-πολύ έχουν βρεθεί κάποια στιγμή στην αντίστοιχη κατάσταση του να μην ξέρουν τι να κάνουν, να μπουν ή να μην μπουν? 

Σχετικά με το μέσο: εάν βλέπεις πως κάποιος χρειάζεται διακομιδή και δεν πάει καλά, ενημερώνεις και ξεκαθαρίζεις την κατάσταση με τους συγγενείς ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ. Τους ενημερώνεις και για ΕΚΑΒ και για ιδιωτικό μέσο και δεν τους πιέζεις αλλά τους αφήνεις να διαλέξουν αυτοί, πάντα, σημειώνεις το μητρώο και είσαι πιστεύω ΟΚ. Μεταξύ μας είτε τον συνοδεύεις είτε όχι, αν συμβεί κάτι χοντρό από ήδη δρομολογημένη κατάσταση (π.χ. έστω πως έχεις βαρύ εγκαυματία και κάνει ανακοπή... απέχοντας ώρες από το νοσοκομείο ο άνθρωπος είναι στατιστικά τελειωμένος.) και είσαι π.χ. στο σκάφος του λιμενικού (ή και οπουδήποτε), δεν έχεις και πολλά να κάνεις (βλέπε: σχεδόν τίποτα). Κάποια στιγμή πρέπει να καταλαβαίνεις και πότε έχει φτάσει η ώρα του άλλου.

Σε γενικές γραμμές οι περισσότεροι άνθρωποι που ζουν μόνιμα σε τέτοια μέρη έχουν συναίσθηση του τι σημαίνει να ζεις αποκομμένος και διακρίνονται και από έναν φαταλισμό αν θέλετε. Αυτοί που έχω συναντήσει εγώ και θεωρώ επικίνδυνους για το μοναχικό γιατρό είναι εκείνοι που έρχονται για περιορισμένα διαστήματα (εξοχικά, πατρικά κλπ.). Αυτοί πιστεύουν πως το ίδιο είναι να είσαι στον Πειραιά το ίδιο να είσαι στον Άγιο Ευστράτιο. Εκείνοι είναι που θέλουν και την πιο πολλή προσοχή από άποψη διπλωματικών χειρισμών.

[kopritis]

2 hours ago, fugax said:

 Κάποια στιγμή πρέπει να καταλαβαίνεις και πότε έχει φτάσει η ώρα του άλλου.

Το θέμα είναι κατά πόσο εσύ (όχι προσωπικά εσύ, αλλά γενικότερα οποιοσδήποτε αγροτικός), ένας/μία ανειδίκευτος/η ιατρός με μηδενική κλινική εμπειρία μπορείς να καταλάβεις πότε ήρθε το τέλος του άλλου, αλλά το πρόβλημα αυτό προφανώς και δεν είναι δικό σου, αλλά αυτού που σε έστειλε να εφημερεύσεις στην ερημιά μόνος/η σου.

Αυτό που αφορά εσένα είναι να διακομίσεις με ασφάλεια (στα πλαίσια των γνώσεών σου ως ανειδίκευτος/η).