Στα «δεσμά» των φαρμακοβιομηχάνων οι καρκινοπαθείς

[V for Vendetta]

Στα «δεσμά» των φαρμακοβιομηχάνων

Οπως κάθε επιχείρηση, έτσι και οι επιχειρηματικοί όμιλοι σε Φάρμακο και Υγεία αποσκοπούν στο κέρδος. Γι' αυτό πρέπει να καταργηθεί η δράση τους σε αυτούς τους ευαίσθητους και ζωτικούς τομείς. Σήμερα υπάρχουν άνθρωποι που θα μπορούσαν να θεραπευτούν ή να ζήσουν περισσότερο, κι όμως πεθαίνουν εξαιτίας της επιχειρηματικής δράσης σε Υγεία - Φάρμακο. Είναι, λοιπόν, αίτημα πρώτης γραμμής η κατάργηση αυτών που κρατούν δέσμια τη δημόσια Υγεία, το δικαίωμα στη ζωή.

Οι εταιρείες που έχουν το μονοπώλιο σε αντικαρκινικά φάρμακα δεν προμηθεύουν τα νοσοκομεία αν δεν πληρωθούν άμεσα, αφού κανείς δεν «στήνει» μια επιχείρηση για να θεραπεύεται ο κόσμος, αλλά για να βγάλει κέρδος. Ετσι, οι φαρμακοβιομηχανίες εκβιάζουν, καθώς έχουν την πατέντα για 10 - 15 χρόνια. Τι σημαίνει αυτή η πραγματικότητα για τους ασθενείς; Είναι χαρακτηριστική η - μία από τις πολλές - περίπτωση ενός 35χρονου καρκινοπαθή στο «ΜΕΤΑΞΑ», ο οποίος έπρεπε να κάνει χημειοθεραπεία και ακτινοθεραπεία ταυτόχρονα. Οταν πλησίαζε προς το τέλος της η ακτινοθεραπεία, η συγκεκριμένη εταιρεία που προμηθεύει το νοσοκομείο σταμάτησε να το δίνει γιατί δεν είχε πληρωθεί. Η θεραπεία ήταν πανάκριβη και κανένα φαρμακείο δεν το έδινε στον νεαρό καρκινοπαθή, ώσπου τελικά - μετά από πολύ ψάξιμο και παρακάλια - μετά από 2 μήνες το πήρε από ένα φαρμακείο, με την υπόσχεση πως θα το πληρώσει σιγά σιγά. Ωστόσο, «η καθυστέρηση της λήψης της θεραπείας έχει αρνητικές επιπτώσεις στην αποτελεσματικότητά του φαρμάκου», σημειώνει στον «Ρ» ο Ν. Μπουντούρογλου.

Ιδια η κατάσταση και στο «ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ». Μια εταιρεία έχει το μονοπώλιο σε τέσσερα απαραίτητα χημιοθεραπευτικά σκευάσματα, τα οποία αναφέρονται κυρίως σε καρκίνους του πνεύμονα, του όρχι, του αίματος. Αυτά δεν τα προμηθεύει πλέον στο νοσοκομείο, αν δεν προπληρωθεί. Επίσης και το Ινστιτούτο Φαρμακευτικής Ερευνας και Τεχνολογίας προμηθεύει το «ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ», αλλά είτε δεν τα στέλνει στην ώρα τους, είτε δε στέλνει ακριβώς την αναγκαία ποσότητα. Με αποτέλεσμα να λείπουν από το νοσοκομείο και οι ασθενείς να μείνουν για καμιά βδομάδα χωρίς φαρμακευτική αγωγή ή να τα συνταγογραφήσουν οι γιατροί και οι ασθενείς να τα αγοράζουν, για να πάρουν κάποια στιγμή - μετά από μήνες - τα χρήματα από τον ΕΟΠΥΥ.

Το τελευταίο διάστημα οι ασθενείς που νοσηλεύονται στο «ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ» καλούνται να αγοράσουν πληρώνοντας 350 - 400 ευρώ έναν ειδικό καθετήρα για τη χορήγηση ενδοφλέβιας φαρμακευτικής αγωγής (σ.σ. infusaport cath), γιατί θεωρείται μεγάλο το κόστος για το νοσοκομείο! Πρόκειται για ένα πανάκριβο, όσο και απαραίτητο θεραπευτικό υλικό για τους ασθενείς που δεν έχουν φλέβες για τη χορήγηση της θεραπείας. Μάλιστα, υπάρχουν και ιδιωτικές κλινικές που τον συγκεκριμένο καθετήρα τον χρεώνουν μέχρι και 2.500 ευρώ. Αλλες ζωτικής σημασίας εξετάσεις που πληρώνουν οι καρκινοπαθείς είναι: Η ταυτοποίηση για μετάλλαξη (Κ - Rass), που πρέπει να γίνεται πριν από κάποια χημειοθεραπεία για συγκεκριμένες μορφές καρκίνου (παχύ έντερο), κοστίζει στον ασθενή γύρω στα 150 ευρώ και αν είναι ασφαλισμένος παίρνει ένα μικρό μέρος πίσω. Το ίδιο και για την εξέταση cish test (για καρκίνο του μαστού), που κοστίζει 300 ευρώ.

Αναζητούν στο διαδίκτυο δωρεάν θεραπεία!

Συζήτηση με μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Καρκινοπαθών Ελλάδας

O «Ρ» συνομίλησε με την Αννα Μπούρμαλη, μέλος του ΔΣ της Ομοσπονδίας Καρκινοπαθών Ελλάδας και του ΔΣ του Συλλόγου Καρκινοπαθών Δράμας για το Γολγοθά των ασθενών με καρκίνο. Σαν να μην έφτανε η ασθένεια που έχουν να παλέψουν, τα εμπόδια από τις κυβερνήσεις, το αντιλαϊκό κράτος και τους μεγαλεμπόρους της Υγείας είναι πολλές φορές πιο ανυπέρβλητα από την ίδια την ασθένεια. «Ο καρκίνος θέλει - μαζί με τη θεραπεία - αγάπη, καλή ψυχολογία και δύναμη», λέει χαρακτηριστικά η Αννα Μπούρμαλη. Πώς να τα έχουν όμως αυτά, όταν αντί να τους παρέχεται δωρεάν κάθε δυνατή βοήθεια που η επιστήμη και η τεχνολογία επιτρέπουν, «πεθαίνουν ασθενείς που δεν έχουν να πάρουν τα φάρμακά τους»;

Και συνεχίζει: «Το ίντερνετ είναι γεμάτο από αγγελίες καρκινοπαθών που ζητούν φάρμακα. Κάποιοι ασθενείς ή οικογένειές τους κάνουν έρανο ώστε να μαζέψουν χρήματα. Κάποιοι άλλοι καταφεύγουν στα Κοινωνικά Φαρμακεία μήπως βρουν το κατάλληλο φάρμακο, από συγγενείς νεκρών καρκινοπαθών που τα δώρισαν εκεί. Αυτή είναι η κατάσταση... Πολλά μέλη του Συλλόγου μας δεν έχουν λεφτά και δεν κάνουν τη θεραπεία όπως πρέπει. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση μιας ανασφάλιστης γυναίκας, ούτε 50 ετών. Είχε καρκίνο στο μαστό κι έκανε χημειοθεραπεία, γιατί είχε κάνει μετάσταση σε άλλο ζωτικό όργανο. Ομως, δεν τις έκανε πάντα όταν έπρεπε, επειδή δεν είχε λεφτά. Μια χημειοθεραπεία μπορεί να κοστίζει 1.500 - 3.000 ευρώ κάθε 21 μέρες. Πού να τα βρει; Ούτε για τα μεταφορικά να πάει στη Θεσσαλονίκη στο ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ δεν είχε. Ασε την ταλαιπωρία, 2 ώρες να πάει και άλλες 2 να έρθει, αυθημερόν, γιατί δεν είχε πού να διανυκτερεύσει. Η γυναίκα αυτή πέθανε πρόσφατα. Δεν ξέρω σίγουρα αν θα ζούσε σήμερα, αν έκανε κανονικά τη θεραπεία της. Το θέμα είναι πως δεν είχε καν το δικαίωμα, δεν της δόθηκε καν η δυνατότητα να το παλέψει...».

ΚΕΠΑ δηλαδή «σφαγεία»...

Ενα άλλο σοβαρό θέμα είναι η λειτουργία των Κέντρων Πιστοποίησης Αναπηρίας (ΚΕΠΑ) σαν σωστά «σφαγεία» των ποσοστών αναπηρίας, με αποτέλεσμα οι ανάπηροι κι οι χρόνια πάσχοντες να χάνουν τα πάντα, για να μην επιβαρύνουν τα Ταμεία: «Και στη Βόρεια Ελλάδα τα ΚΕΠΑ "κόβουν" συνέχεια κόσμο. Εγώ είχα ποσοστό αναπηρίας στο 67%. Η επιτροπή του ΟΑΕΕ μου έδωσε το 67%, με ανάγκασαν να περάσω Β/βάθμια επιτροπή του ΟΑΕΕ που μου έριξε το ποσοστό στο 50% κι όταν έκανα ένσταση το ΚΕΠΑ που έδωσε 35% αναπηρία! Ετσι, εδώ και ενάμιση χρόνο είμαι ανασφάλιστη και χωρίς αναπηρική σύνταξη. Και ξέρεις ποια είναι η δικαιολογία τους; Πως αφού έχουν περάσει 5 χρόνια απ' όταν αρρώστησα και ζω ακόμη, δεν δικαιούμαι δωρεάν θεραπεία και ιατρική παρακολούθηση! Παρ' όλα αυτά, οι ανάγκες εξακολουθούν να υπάρχουν. Τουλάχιστον μια φορά το χρόνο κάνω εξετάσεις στο ΘΕΑΓΕΝΕΙΟ - μαστογραφία, καρκινικούς δείκτες, ακτινογραφίες κλπ. - και πληρώνω γύρω στα 200 ευρώ. Πληρώνω για φάρμακα - είχα μετά τον καρκίνο κάποιες επιπλοκές - γύρω στα 50 ευρώ το μήνα. Χώρια ό,τι άλλα φάρμακα προκύψουν. Κανονικά όλοι θα έπρεπε να παίρνουμε δωρεάν τα φάρμακά μας, να κάνουμε τις εξετάσεις μας, άσχετα με το βαθμό αναπηρίας ή με τα ένσημα του καθένα. Αλλάζει, δηλαδή, η ανάγκη που έχει ο άρρωστος;».

Μα και η κατάσταση στα νοσοκομεία είναι άκρως επικίνδυνη λόγω των ελλείψεων: «Στο νοσοκομείο Πτολεμαΐδας - σε μια περιοχή με αυξημένα ποσοστά καρκινοπαθών - δεν υπάρχει ειδικό Ογκολογικό τμήμα και οι καρκινοπαθείς νοσηλεύονται στην Παθολογική Κλινική. Εκεί μείωσαν τον αριθμό των κρεβατιών με συνέπεια να διώχνουν ασθενείς. Στο Νοσοκομείο Σερρών οι γιατροί που κάνουν τη χημειοθεραπεία, δεν είναι Παθολόγοι - Ογκολόγοι, λόγω έλλειψης προσωπικού, αλλά Γενικοί Παθολόγοι!», τονίζει η Αννα Μπούρμαλη.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ