Παρηγορητική Φροντίδα (Palliative Care) στην Ελλάδα

[anypostatos]

Καλησπέρα,

θα ήθελα να ρωτήσω τους συναδέλφους στην Ελλάδα αν υπάρχει συγκεκριμένη νομοθεσία για τους ασθενείς τελικού σταδίου (όχι απαραίτητα καρκίνου). Για να γίνω πιο συγκεκριμένος, πολύ κοντινοί συγγενείς μου στην Ελλάδα έχουν τη γιαγιά (94 ετών), που έχει περάσει πολλά εγκεφαλικά εδώ και 11 χρόνια, η οποία πλέον είναι σε τελικό στάδιο: πλήρης αφασία εκπομπής-λήψης, δεν μπορεί να τραφεί, δεν μπορεί να αναπνεύσει μόνη της ικανοποιητικά, πολλά έλκη κατακλίσεων παρά τα ειδικά στρώματα και τις φυσιοθεραπείες και γενικά έτοιμη να φύγει.

Το πρόβλημα είναι ότι τους τελευταίους μήνες δεν είναι στο σπίτι λόγω αδυναμίας των συγγενών να αντιμετωπίσουν την κατάσταση, αλλά σε μία ιδιωτική (και πολύ ακριβή >3500ευρώ/μηνιαίως) κλινική, στην οποία έχει πολύ καλή φροντίδα από όλες τις απόψεις. Το πρόβλημα είναι ότι η φροντίδα αυτή είναι ίσως πάρα πολύ καλή, με αποτέλεσμα τις τελευταίες τρεις μέρες, που η γιαγιά μπήκε σε αναπνευστική ανεπάρκεια, την έχουν βάλει σε BPAP, της δίνουν τροφή με ρινογαστρικό σωλήνα καθώς και αντιβιοτικά για τα έλκη κατακλίσεων, με αποτέλεσμα να παρατείνουν τη ζωή (ή μάλλον το μαρτύριό της).

Η ερώτησή μου είναι η εξής:

Στη Βρετανία όπου δουλεύω, ασθενείς σαν τη γιαγιά που περιγράφω θα είχαν προ πολλού μπει σε End of Life Care Pathway, στο οποίο θα μπορούσε να ζήσει όσο της απομένει χωρίς πόνο και να είχε έναν αξιοπρεπή θάνατο. Μέτρα όπως ρινογαστρικός, BPAP, αντιβιοτικά κλπ δε θα χρησιμοποιούνταν, γιατί δεν έχουν νόημα και ουσιαστικά παρατείνουν το θάνατο και όχι τη ζωή. Έχει θεσπιστεί κάτι αντίστοιχο στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια και αν όχι, πώς αντιμετωπίζετε τέτοιους ασθενείς στα νοσοκομεία που δουλεύετε; Θα έπρεπε να πω στους συγγενείς μου να πιάσουν το γιατρό της κλινικής και να του εξηγήσουν ότι δε θέλουν να συνεχίσουν με τα BPAP, nasogastric και συναφή ή μήπως αυτό θα κάνει τα πράγματα χειρότερα, γιατί θα τους επιφορτίσει με το βάρος μιας τέτοιας μεγάλης απόφασης;

Προσπάθησα να τους εξηγήσω κάποια πράγματα και αυτοί νόμιζαν ότι μιλούσα για ευθανασία.

Οι γνώμες σας ευπρόσδεκτες.

[pas moi]

Anypostatos θίγεις σημαντικά θέματα. Εν συντομία να σου πω πως νομοθετικό πλαίσιο δεν υπάρχει ούτε το αντίστοιχο LCP ή κάποιο άλλο παρόμοιο.

Παρόλα αυτά οι θεράποντες ιατροί (οι σωστοί) πρέπει να κρίνουν τι είναι σωστό για τον/την ασθενή και να πράττουν αναλόγως συζητώντας το πάντα με την οικογένεια.

Στην περίπτωση σου λοιπόν, οι συγγενείς ενώ ενημερώθηκαν (έστω και από εσένα) ανταπαντούν ότι μιλάς για ευθανασία... οπότε το παιχνίδι είναι χαμένο. Από την άλλη μιλάς για ιδιωτική κλινική, οπότε οι οικονομικοί παράγοντες μπαίνουν στη μέση. Βέβαια το “duty of care” στον ασθενή, αυτών των “συναδέλφων” είναι άλλο θέμα.

Εν κατακλείδι, από πρόσφατη προσωπική εμπειρία σε δημόσιο νοσοκομείο “συνάδελφος” ήθελε να κάνει ERCP and stent insertion σε ασθενή τελικού σταδίου cholangioCa λίγες μέρες πριν μας αφήσει για τον άλλο κόσμο. Εννοείται πως δεν το δεχτήκαμε. Όπως και η προσπάθεια για CPR του παππού μου σταμάτησε από τον γιο του με το που έφεραν το crash trolley...