Θάνατος 68χρονου Γερμανού από δάγκωμα οχιάς στη Χαλκιδική

[anastasiostheodoridis]

www.express.gr

Θανατηφόρο αποδείχθηκε για 68χρονο Γερμανό το τσίμπημα που δέχθηκε από οχιά. Ο άτυχος άντρας έκανε εργασίες στην αυλή του σπιτιού του στη Σάρτη Χαλκιδικής, όπου διέμενε μόνιμα, όταν τσιμπήθηκε από το φίδι.

Σύμφωνα με την Αστυνομία, οι οικείοι του τον μετέφεραν στο Κέντρο Υγείας Αγίου Νικολάου, όπου αφού του παρασχέθηκαν οι πρώτες βοήθειες, κρίθηκε απαραίτητη η μεταφορά του στο νοσοκομείο του Πολυγύρου.

Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, ο συνταξιούχος, που φέρεται να είχε βεβαρημένο ιατρικό ιστορικό, κατέληξε.

Χρήσιμες πληροφορίες για την Οχιά

H οχιά είναι γένος ιοβόλων φιδιών, που ανήκουν στην οικογένεια Βιπερίδες και στην τάξη Λεπιδωτά. Πρόκειται για το μοναδικό ιοβόλο (και γι'Α αυτό επικίνδυνο) φίδι στην Ελλάδα. Συχνάζει σε παλαιούς τοίχους, ακαλλιέργητα μέρη με κλαδιά και πέτρες, ενώ μερικές φορές βρίσκεται κοντά σε κατοικίες. Η γεωγραφική της εξάπλωση περιλαμβάνει όλα τα μέρη του κόσμου, εκτός από την Αυστραλία και τη Μαδαγασκάρη.

Εξάπλωση στην Ελλάδα

Ηπειρωτική Ελλάδα, Πελοπόννησος, Εύβοια, Σποράδες, Ιόνια νησιά, Κυκλάδες (Πάρος, Αντίπαρος, Μύκονος, Νάξος, Ίος, Σίκινος,Τήνος, 'Ανδρος, Δήλος, Σύρος, Στρογγυλό, Ηρακλειά, Επάνω Κουφονήσι, ίσως και στο Τραγονήσι), Θάσος, Σαμοθράκη. Η παρουσία του είδους στην Λήμνο δεν έχει επιβεβαιωθεί.

Γενικές Πληροφορίες

Δηλητηριώδες. Στην χώρα μας απαντά το υποείδος Vipera ammodytes meridionalis (Boulenger, 1903) και πιθανόν το υποείδος Vipera ammodytes montandoni (Boulenger, 1904). Ολικό μήκος έως 90cm, συνήθως λιγότερο, σπάνια περισσότερο. Ποικίλει σε χρωματισμούς. Φέρει χαρακτηριστική απόφυση στην άκρη του ρύγχους. Δραστηριοποιείται την ημέρα αλλά και την νύχτα όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές. Τα ενδιαιτήματά του ποικίλουν, όμως φαίνεται να προτιμά ηλιόλουστες, ξηρές και βραχώδεις πλαγιές με λίγη βλάστηση. Συχνά σκαρφαλώνει σε θάμνους και πετρότοιχους. Ζευγαρώνει στα τέλη της άνοιξης και τα θηλυκά γεννούν 4-20 νεογνά, τέλη του Αυγούστου. Πέφτει σε χειμερία νάρκη τον Οκτώβριο και ξυπνά κατά τον Φεβρουάριο-Μάρτιο. Τρέφεται κυρίως με μικρά θηλαστικά αλλά και μικρά πουλιά, αμφίβια και σαύρες. Σφυρίζει δυνατά όταν απειληθεί και κουλουριάζεται σε στάση άμυνας. Θα δαγκώσει αν πατηθεί ή πιαστεί.Το δηλητηριώδες δάγκωμα του φιδιού αυτού χρήζει ιατρικής αντιμετώπισης.

'Αλλες ονομασίες:

Αστρίτης (λανθασμένα!), Έχιδνα, Κερασφόρος Οχιά, Κοντόθωρος, Κοντοθοδωρής, Στρίδα, Στρίδης, Κατσουροχιά, Κοντοσέρβα, Όχεντρα, Λιόχεντρα, Οχιντρίτης, Δρίτης, Σκολίδα, Κουρκούλης, Θεριούλι.

Το σώμα της οχιάς έχει σχήμα κυλίνδρου, χρώμα σταχτί προς το ξανθό και καλύπτεται από φολίδες, όπως και το κεφάλι. Επίσης, στη ράχη το φίδι έχει σκούρα σχέδια σε σχήμα τεθλασμένης γραμμής, ενώ στο κεφάλι τα σχήματα που έχει σχηματίζουν το γράμμα Χ ή Λ. Το μήκος φθάνει στα αρσενικά μέχρι 60 εκατοστά. Τα θηλυκά έχουν πιο μικρό μήκος. Το κεφάλι της είναι πιο πλατύ προς τα πίσω και διακρίνεται έντονα από το σώμα. Η ουρά της είναι κοντή. Έχει δυνατή όραση ακόμα και στο σκοτάδι, ενώ η ίριδα των ματιών της έχει την ιδιότητα να αλλάζει ανάλογα με την ένταση του φωτός. Στην άνω γνάθο είναι εξοπλισμένη με δύο μυτερά δόντια, μεγαλύτερα από τα κοινά που έχει, τα οποία συνδέονται με αδένες που εκκρίνουν δηλητήριο.

Αναπαραγωγή

Τα περισσότερα είδη είναι ωοζοτόκα. Η ίδια η λέξη "viper" (επιστημονική ονομασία του φιδιού) προέρχεται από τις λατινικές λέξεις vivo = "ζω" και pario = "γεννώ". Γεννά 10-20 ζωντανά μικρά, τα οποία έχουν δηλητήριο. Η τροφή τους είναι κυρίως σαύρες.

Συμπεριφορά

Όταν η οχιά δαγκώσει τη λεία, τότε πιέζονται οι αδένες και εκκρίνεται δηλητήριο, το οποίο μέσω των δοντιών περνά στην πληγή του θύματος. Ανάλογα με τις περιστάσεις, η οχιά έχει την ικανότητα να καθορίζει την ποσότητα δηλητηρίου που θα χύσει στο θύμα της. Γενικότερα, η ποσότητα του δηλητηρίου είναι ανάλογη του μεγέθους του φιδιού. Κάθε χρόνο το δέρμα της αλλάζει, ενώ ανήκει στα είδη που πέφτουν σε χειμερία νάρκη,

Τροφή και επικινδυνότητα

Οι ενήλικες οχιές τρέφονται με μικρά ζώα, όπως ποντίκια, άλλα ερπετά και πτηνά. Το δηλητήριό της είναι επικίνδυνο, Τυπικά περιέχει πολλά ένζυμα που διαλύουν την πρωτεΐνη, τα οποία λέγονται πρωτεάσες. Αυτά προκαλούν συμπτώματα πόνου, οίδημα και νέκρωση, όπως επίσης και απώλεια αίματος. Ο θάνατος συνήθως επέρχεται από την πτώση της αρτηριακής πίεσης.

Οι Οχιές δεν επιτίθενται ποτέ στον άνθρωπο εάν δεν πατηθούν, πιαστούν ή απειληθούν άμεσα. Τα περισσότερα δήγματα Οχιάς στον άνθρωπο είναι "στεγνά" και προειδοποιητικά, χωρίς την έγχυση δηλητηρίου. Αν δεχθεί κάποιος δηλητηριώδες δήγμα από το φίδι, απαιτείται η έγκαιρη ιατρική φροντίδα. Είναι σημαντικό να μην σκιστεί ή κοπεί το δέρμα στο σημείο του δήγματος και να μην δεθεί το δαγκωμένο μέλος.

Συμπτώματα και Πρώτες Βοήθειες

Συμπτώματα

Τα πρώτα συμπτώματα μετά από ένα δηλητηριώδες δάγκωμα είναι πόνος και οίδημα στο σημείο της έγχυσης, εντός λίγων λεπτών. Στην συνέχεια και όσο ο χρόνος περνάει χωρίς τις πρώτες βοήθειες, το οίδημα αυξάνεται και εξαπλώνεται και στο υπόλοιπο δαγκωμένο μέλος, ενώ μέσα σε λίγες ώρες ενδέχεται να υπάρξουν και άλλα συμπτώματα (βλέπε άρθρο «Δηλητηριώδη δήγματα φιδιών» - περιοδικό “Ιατρικά Χρονικά” / ΠΡΟΣΟΧΗ: πολλά από τα συμπτώματα που αναφέρονται στο τεύχος είναι αποτέλεσμα πανικού ή/και λαθών κατά τις πρώτες βοήθειες και όχι επίδρασης του δηλητηρίου - διαβάστε προσεκτικά).

Πρώτες Βοήθειες

Αμέσως μετά από ένα δηλητηριώδες δάγκωμα οι κινήσεις που πρέπει να κάνετε ή να μην κάνετε, είναι λίγες αλλά ουσιαστικές.

Μην πανικοβάλλεστε, (πολύ σημαντικό). Ο πανικός χειροτερεύει την κατάσταση. Με τα σημερινά μέσα έχετε όλο το χρόνο μπροστά σας να επισκεφτείτε ένα νοσοκομείο, όπου κι αν βρίσκεστε στην χώρα, μέσα στις επόμενες ώρες, με ασφάλεια και χωρίς ρίσκο.

Αφαιρέστε όποιο αντικείμενο ή ύφασμα θα μπορούσε να σφίξει το μέλος όσο αυτό πρήζεται (π.χ. δαχτυλίδια, βραχιόλια, κτλ).

Κρατήστε το θύμα ακίνητο εάν δεν είναι απαραίτητη η μετακίνησή του. Κρατήστε το δαγκωμένο μέλος όσο το δυνατόν πιο ακίνητο. Με την ακινησία μειώνουμε τους σφυγμούς και τον μεταβολισμό και καθυστερούμε την εξέλιξη των συμπτωμάτων (θεωρητικά).

Μην κόβετε ή σκίζετε το δέρμα για να ρουφήξετε το δηλητήριο. Όχι μόνο δεν ωφελεί σε τίποτα, αντιθέτως μάλιστα, το τραύμα και το σοκ που προκαλείται από την πράξη επιδεινώνουν την κατάσταση και τα συμπτώματα.

Μην δένετε το δαγκωμένο μέλος. Είναι πολύ σημαντικό να μην εμποδιστεί η κυκλοφορία του αίματος. Υπάρχει μεγάλος κίνδυνος νέκρωσης του άκρου και δημιουργίας θρόμβων. Το δηλητήριο εξαπλώνεται κυρίως μέσω της λέμφου, συνεπώς μία σφιχτή περίδεση που θα σταματούσε την κυκλοφορία του αίματος είναι ανώφελη και επικίνδυνη. Αντιθέτως μία ελαφρά επίδεση με κοινό, ελαστικό επίδεσμο από την πληγή έως την βάση του άκρου, τόσο λίγο σφιχτά όσο σε περίπτωση διαστρέμματος (να χωράει το δάχτυλό σας κάτω από τον επίδεσμο), ίσως βοηθούσε σε ενδεχόμενη πολύωρη μεταφορά του ασθενή σε νοσοκομείο [Ο επίδεσμος θα πρέπει να λύνεται και να ξαναδένεται ανάλογα κάθε 10-15 λεπτά, λόγω της εξέλιξης του οιδήματος (κίνδυνος σφιξίματος και απόφραξης αρτηριών)]. Παρ'Αόλα αυτά, μία τέτοια επίδεση δεν είναι και απαραίτητη.

Μην τοποθετείτε αντισηπτικά και άλλες ουσίες στο τραύμα.

Μην δίνετε αλκοόλ στον ασθενή.

Μην χορηγείτε παυσίπονα ή άλλα φάρμακα.

Μεταφέρετε τον ασθενή σε κοντινό νοσοκομείο με ψυχραιμία και ασφάλεια, αφού πρώτα έχετε ειδοποιήσει.

Μπορείτε να έχετε στο "κιτ πρώτων βοηθειών" σας αντιισταμινικά και κορτιζόνη για να τα χορηγήσετε στον ασθενή, για το διάστημα που μεσολαβεί έως την μεταφορά του στο κέντρο περίθαλψης. Απευθυνθείτε στον γιατρό σας για τον τύπο και τις δοσολογίες που αντιστοιχούν στον καθένα.

Η χρήση αντιοφικού ορού δεν συνιστάται καθώς μπορεί να αποβεί επικίνδυνη (αλλεργικό σοκ). Μόνο οι ειδικοί γιατροί μπορούν να κρίνουν και να αποφασίσουν για την χρήση του ορού, η οποία γίνεται πλέον μόνο σε κρίσιμες περιπτώσεις και γενικώς αποφεύγεται. Συνήθως ακολουθείται αγωγή με χορήγηση αντιβιοτικών και προαιρετικά αδρεναλίνης, κάτι που μόνο οι γιατροί μπορούν να κρίνουν, επίσης. Τα συμπτώματα υποχωρούν μετά την κατάλληλη ιατρική αγωγή.

Πηγή

[anastasiostheodoridis]

Το παραπάνω δημοσίευμα έγινε αφορμή για "έρευνα" αφού κάποια στοιχεία δεν ευσταθούσαν, δεν ακολουθήθηκαν οι σύνηθες διαδικασίες οπότε το ανέφερα στον καθηγητή μου. Αποτέλεσμα.....

Ερωτηματικά για το θάνατο του 68χρονου Γερμανού, που αρχικά αποδόθηκε σε δάγκωμα οχιάς

Σειρά ερωτημάτων ως προς τα αίτια θανάτου του 68χρονου Γερμανού στη Σάρτη Χαλκιδικής, που αρχικά αποδόθηκε σε δάγκωμα από οχιά, προκαλούν δηλώσεις του ιατροδικαστή Ματθαίου Τσούγκα, με βάση τα συμπεράσματα από τη διενεργηθείσα νεκροψία. Για την υπόθεση ενημερώθηκε η εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Χαλκιδικής, Μαγδαληνή Γαλάταλη, που έδωσε εντολή να διεξαχθούν νέες έρευνες.

«Ουδέποτε τον δάγκωσε φίδι», είναι η διαπίστωση που έκανε ο ιατροδικαστής, μετά την ολοκλήρωση της εξέτασης στο ταριχευμένο σώμα του 68χρονου. Η εξέταση έγινε σε χρονικό σημείο κατά την οποία η σύζυγος και οι συγγενείς του θανόντος είχαν ήδη ξεκινήσει τις απαραίτητες διαδικασίες για να γίνει η καύση της σορού στη γειτονική Βουλγαρία.

Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο κ. Τσούγκας εξέφρασε την απόλυτη βεβαιότητά του ότι δεν βρέθηκαν ίχνη από δάγκωμα φιδιού, τονίζοντας ότι στην εξέταση που έκανε παρέστη ειδικός γιατρός για τα φίδια, καθώς και συνάδελφός του από το νοσοκομείο Λοιμωδών Παθήσεων Θεσσαλονίκης.

Επιπλέον, εντύπωση προκάλεσε στον κ. Τσούγκα το γεγονός ότι η σύζυγος του νεκρού «μετέφερε αρχικά τον 68χρονο σε κωματώδη κατάσταση και με το χέρι στον πάγο στο Κέντρο Υγείας Αγίου Νικολάου». Μάλιστα, όπως είπε, τη συνόδευε τρίτο πρόσωπο που δήλωσε αυτόπτης μάρτυρας του περιστατικού.

Το Κέντρο Υγείας Αγίου Νικολάου ήταν αυτό που εξέδωσε το πιστοποιητικό θανάτου, αναφέροντας ως αιτία θανάτου «καρδιακή ανακοπή πιθανότατα από δάγκωμα φιδιού». Ακόμη, ερωτήματα εγείρει -κατά τον ιατροδικαστή- η επίσπευση από πλευράς οικείων της διαδικασίας ταρίχευσης της σορού, ώστε να γίνει η καύση.

Όπως είπε ο κ. Τσούγκας, η αιτία θανάτου του ηλικιωμένου, που διέμενε μόνιμα στη Σάρτη Χαλκιδικής, είναι δυνατό να διαπιστωθεί από τον εργαστηριακό έλεγχο των σωματικών υγρών.

Σχόλιο: Εύχομαι στο μέλλον οι συνάδελφοι που εκδίδουν πιστοποιητικά θανάτου να το πράττουν με μεγαλύτερη σοβαρότητα. Κάποια "λάθη" μπορεί να τους οδηγήσουν σε δυσάρεστες εκπλήξεις.