Ο βαθμός στα μαθήματα

[Nasousiro_Tokasoni]

Καλησπέρα.

Είμαι πρωτοετής φοιτητής στην Ιατρική Κρήτης. Από το πρώτο μόλις εξάμηνο πολλοί συμφοιτητές μου "μάχονταν" ώστε να έχουν άριστα σε όλα τα μαθήματα... Πίστευα ότι οι βαθμοί υπάρχουν ως δείκτες για το αν περνάμε ή δεν περνάμε από τα μαθήματα... Όλους όσους προσπαθούσαν να "πάρουν βαθμό", δεν τους ένοιαζε το τι θα μάθαιναν και πόσο σημαντικό θα ήταν αυτό, απλά ήθελαν να φαίνονται στα χαρτιά οι καλύτεροι (χωρίς να αποκλείω και τις εξαιρέσεις όπου πρόκειται για ΙΔΙΟΦΥΙΕΣ... και είχαμε τέτοιους...). Εμένα προσωπικά δεν με ένοιαζε αν θα έπαιρνα έστω και βάση... Ο στόχος μου είναι να περνάω τα μαθήματα και να αποκτάω όσο περισσότερη ουσιαστική γνώση μπορώ. Όταν λοιπόν ρώτησα έναν τελειόφοιτο της σχολής μου σε τι χρησιμεύει το άριστα (πέρα από την προσωπική ευχαρίστηση που θα έχει κάποιος όταν θα πάρει το πτυχίο του με 9,5 και 10...), μου απάντησε ότι χρησιμεύει για τις υποτροφίες.... Πράγμα λογικό, που το σκέφτεται ο καθένας... Υπάρχει άλλος λόγος για να επιδιώκουμε να έχουμε καλούς βαθμούς (και αν είμαστε αρκετά καλοί άριστα)? Αν όχι, γιατί να μην αρκεστώ στην (εικονική) μετριότητα που δείχνει η καρτέλα με τις βαθμολογίες? Παρακαλώ τους μεγαλύτερους χρήστες να με διαφωτίσουν σχετικά με το θέμα, ώστε να μεριμνήσω τώρα που είναι νωρίς.

Ευχαριστώ εκ των προτέρων.

[deinstein]

Φίλε πρώτα πρώτα έπρεπε να στείλεις την ερωτηση σου στον τομεα της δικιας μας ιατρικής γιατί σε κάθε σχολή τα πράγματα είναι αλλιώς και οι συνάδελφοι από Αθήνα δε γνωρίζουν τί συμβαίνει στη δική μας σχολή.

Όπως καταλαβαίνεις είμαι κ εγω στην Ιατρική Κρήτης...

Τα πράγματα κατά τη γνώμη μου έχουν ως εξής: Πρώτα πρώτα να διευκρινίσω ότι είμαι κ εγώ από αυτούς που δίνουν βάρος στο βαθμό, αλλά για να μην παρεξηγηθώ θα σου εξηγήσω τη λογική με την οποία το κάνω.... Πρώτα πρώτα δεν έχω την απαίτηση σε μαθήματα βλ. Κοινωνία και υγεία τα οποία είναι λιαν επιεικώς αχρηστα και στα οποία δεν αφιερωσα ποτέ χρόνο να γράψω "καλά". Το καλά για μένα έχει να κάνει με την ανταπόδοση του κόπου μου. Αν σε ένα μάθημα που έχει αξία και για το εξάμηνό σου αυτά είναι φυσιολογία, νεύρα και κάπως βιοχημεία, αφιερώσω 1 μήνα ΑΠΟΔΟΤΙΚΟΥ διαβάσματος στο καθένα, προσπαθώντας να μάθω πρώτα αυτά που μου χρειάζονται σαν γιατρός και αν προλαβαίνω τη λεπτομέρεια του καθηγητή, τότε θα στεναχωρηθώ αν γράψω 5. Αν πάλι το μάθημα το έχω ξεσκίσει γιατί π.χ. θέλω να γίνω νευροχειρ. και πρέπει να ξέρω νευρα και φυσιολογία τέλεια, τότε προσωπικά θα με πειράξει ο κόπος μου και οι γνώσεις μου να αντιστοιχιστούν σε ένα 8 αν αντικειμενικά αξίζω 9.5 και επειδή ο καθηγητής θέλει το νούμερο του αμινοξέος που βρίσκεται στο ενεργό κέντρο ενός ενζύμου να χάνω 1 μονάδα... Γενικά στη σχολή μας η βαθμολόγηση είναι δίκαια με ελάχιστες εξαιρέσεις. τα θέματα είναι δύσκολα σε σοβαρά μαθήματα και πιστεύω ότι δεν υπάρχει μάθημα που αν όντως έχεις διαβάσει και έχεις ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ δεν θα το περάσεις. Οπότε αν όντως ασχολείσαι και προσπαθείς σπάνια θα αγχωθείς αν πέρασες ή όχι ένα μάθημα. Άρα μένει να ασχοληθείς με το αν το πέρασες με καλό ή κακό βαθμό και αν ο βαθμός που πήρες υπο-εκτίμησε τις γνώσεις που είχες και θεωρείς ότι άξιζες κάτι καλύτερο.... Κακά τα ψεματα βέβαια βαδίζουμε, για να μην πω ότι βρισκόμαστε ήδη, σε μια εποχή που θα επιβιώνει ο καλύτερος ο οποίος θα είναι και στην πράξη καλύτερος και στα χαρτιά... Γιατί κακά τα ψέματα αν θέλεις να κάνεις ένα μεταπτυχιακό αργότερα και το cut off στις αιτήσεις είναι το 7.5 και εσύ έχεις πτυχίο με 7, κόπηκες και δε θα σε περάσουν καν από συνέντευξη να δουν αν είσαι καλός και στην πράξη...... Σκέψου αυτά που σου λέω όχι γιατί είναι οπωσδήποτε σωστά αλλά απλά για να βάζεις και άλλες ιδέες στο μυαλό σου.

Αν χρειάζεσαι κάτι για τη σχολή εδώ είμαστε.... Στέλε pm για οτιδήποτε.....

Καλή επιστροφή στο πί τσι κέι....

[Guest fertomasa]

δυστυχώς αγαπητέ μου εαν σκέφτεσαι να ζήσεις και να δημιουργήσεις στην Ελλάδα είναι σχεδόν απίθανο να σου χρειαστεί ποτέ βαθμός, καταλαβαίνεις ότι αναφέρομαι γενικα στη αναξιοκρατία που υπάρχει εδω. Για το εξωτερικό δεν γνωρίζω, ας κατατοπίσει κάποιος που γνωρίζει. είναι πάντως ο βαθμός όταν μπαίνει "αντικειμενικά", μια επιβράβευση προσπαθειών, και αυτό πολλές φορές για μένα αρκεί. Για άλλους είναι ένα προσωπικό εγωιστικό στοίχημα σε συγκριση με τους άλλους συμφοιτητές. Από πολλές οπτικές γωνίες μπορεί να το δεί κανεις, πάντως για μένα δεν είναι τόσο σημαντικό αν δεν συνοδεύεται με γνώσεις.

[aplafoithths]

Να γράφεις καλούς βαθμούς είναι πανεύκολο, αλλά αν θες να βγεις από αυτή τη σχολή και να ξέρεις 10 πράγματα πέρι ιατρικής αυτό δε θα στο προσφέρει κανείς (γενικά δηλαδή στα ελληνικά πανεπιστήμια) και φυσικά το σύστημα διδασκαλίας και αξιολόγησης είναι του επιπέδου που είναι και το ΕΣΥ, οπότε το να στοχεύεις 10ρια είναι απλό μεν (κάτσε διάβασε θέματα και αυτά που λένε στις παραδόσεις και θα τα πέρνεις άνετα) αλλά το μόνο που καταφέρνεις είναι να εξομοιώνεσαι με το σύστημα...

Άποψη μου είναι, εάν σε ενδιαφέρει η ιατρική (βασική προϋπόθεση), τότε να ασχολείσαι με τα μαθήματα όσο γουστάρεις και όσο χρειάζεται για να περνάς και από εκεί και πέρα να ψάχνεσαι μόνος σου. Δηλαδή δικό σου στυλ διαβάσματος, δικιά σου ύλη (αστείος όρος στην ιατρική), δικό σου πρόγραμμα και όσο πιο νωρίς να βρεθείς στο νοσοκομείο τόσο το καλύτερο... τα άλλα είναι για αυτούς που μπήκαν σε μια σχολή για να πάρουν ένα πτυχιάκι και να το κρεμάσουν ψηλά να το βλέπουν οι μανάδες τους...

[invitro]

Στη σειρά τη δική μου στην ιατρική κρήτης κανείς σχεδόν δεν έβγαζε άριστα (δηλ 8,5). Το παραπάνω ήταν ακόμα πιο σπάνιο, δηλ δεν θυμάμαι κανέναν ποτέ με 9. Τώρα μπορεί να έχουν αλλάξει τα πράγματα βέβαια.

Πάντως ο βαθμός μου ουδέποτε μου χρειάστηκε.

Ο βαθμός του βύσματος, ναι.

[Nasousiro_Tokasoni]

Σας ευχαριστώ όλους για τις πληροφορίες. Ιδιαίτερα χρήσιμα ήταν τα σχόλια του χρήστη deinstein... Εδώ θα ήθελα να διευκρινίσω ότι δεν ανέβασα αυτό το topic του τομέα της σχολής μου, γιατί πίστευα ότι αυτό το θέμα θα ενδιέφερε τους φοιτητές από όλες τις Ιατρικές σχολές της χώρας μας.