Jump to content

[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] Η Ζωή Μετά


Recommended Posts

ΚΛΙΝΤ ΙΣΤΓΟΥΝΤ

Η ζωή μετά

Ο Κλιντ Ιστγουντ θυμίζει καλό κρασί που γίνεται καλύτερο με τον καιρό. Η τελευταία και πιο ευρωπαϊκή του ταινία αφηγείται τρεις παράλληλες ιστορίες που διαδραματίζονται σε τρεις διαφορετικές γωνιές της Γης. Πρωταγωνιστούν τρία διαφορετικά άτομα που έτυχε να αγγίξουν με διαφορετικό τρόπο καθένας τους το θάνατο και πορεύονται δρόμους ανεξάρτητους, που όμως, εν κατακλείδι, συμπλέκονται... Και ο Ιστγουντ κάνει ένα μακρύ και αργό φιλμ για το θάνατο ως αναπόσπαστο μέρος της ζωής, χωρίς καταληκτική πρόταση. Και ποια εξάλλου θα μπορούσε να είναι αυτή;

Η Μαρί Λελέ, δημοσιογράφος από το Παρίσι, βρίσκεται για διακοπές στην Ινδονησία το 2004 όταν ξεσπά το τσουνάμι. Τραυματίζεται και σε κατάσταση μεταξύ ζωής και θανάτου βιώνει αστραπιαία το πέρασμα στον άλλο κόσμο. Την ίδια ώρα στο Λονδίνο τα δίδυμα αδέλφια Τζέισον και Μάρκους ζουν μια δύσκολη καθημερινότητα με την εξαρτημένη από ουσίες μητέρα τους και την ασφυκτική πίεση των κοινωνικών υπηρεσιών. Ενα θανατηφόρο δυστύχημα θα ανατρέψει αναφανδόν τη ζωή τους. Στο Σαν Φρανσίσκο, ο Τζορτζ Λόνεγκαν εργάζεται σαν βιομηχανικός εργάτης αφότου αρνείται επίμονα να στήσει επιχείρηση και να πουλά ακριβά το αποδεδειγμένα εμπορευσιμότατο χάρισμά του (κατάρα το ονομάζει ο ίδιος) να επικοινωνεί με τους νεκρούς. Η σύμπτωση ή άλλως το τάιμινγκ τα φέρνει έτσι ώστε οι δρόμοι των τριών αυτών ανθρώπων να διασταυρωθούν στο Λονδίνο, στη διεθνή έκθεση βιβλίου. Το φιλμ του Ιστγουντ υφαίνει σύγχρονα γεγονότα όπως το τσουνάμι και το τρομοκρατικό χτύπημα στο μετρό του Λονδίνου στον καμβά του μύθου του και τα χρησιμοποιεί σαν μοχλούς στην εξέλιξη της πλοκής. Μιλώντας για το θάνατο δεν αρθρώνει την παραμικρή μεταφυσική ανησυχία, υπαινιγμό ή αναζήτηση. Μιλά για το θάνατο σαν προσωπική εμπειρία, όπως την βίωσε η Μαρί, το θάνατο σαν απουσία, όπως τον βιώνει και τον υπομένει ο μικρός Μάρκους και το θάνατο σαν μέρισμα, όπως τον βιώνει ο Τζορτζ μέσω της επικοινωνίας με τους νεκρούς. Στο ερώτημα «τι είναι ο θάνατος» και «τι μας περιμένει μετά» η ταινία δεν απαντά. Η διαχείριση όμως του ερωτήματος είναι ζήτημα πολιτικό, μας λέει ο Ιστγουντ και καταγγέλλει ευθέως την ανοχή για την εμπορική εκμετάλλευση αυτού του θέματος - ταμπού από κάθε λογής τσαρλατάνους. Ο θάνατος στην ταινία σηματοδοτεί το όριο, τη γραμμή που χωρίζει την παρουσία από την απουσία. Το μαρκάρισμα αυτής της γραμμής γίνεται η βάση του εναλλασσόμενου μοντάζ των ιστοριών που διαδραματίζονται σε αστικούς χώρους όπου χαράσσεται η μοίρα αυτών των ανθρώπων όπως στα κοινωνικά μυθιστορήματα του Ντίκενς.

Στην ουσία πρόκειται για μια ταινία πάνω στις ανθρώπινες αντιδράσεις, τους ανθρώπινους φόβους και την ελπίδα για μια καλύτερη ζωή εδώ, κάτω στη Γη. Ο τρόπος που ο Ιστγουντ ξεδιπλώνει τις παράλληλες ιστορίες, αλλά ιδιαίτερα ο τρόπος που τις «μαζεύει» στο κομβικό σημείο, στο Λονδίνο, στην έκθεση βιβλίου και προετοιμάζει (κάπως αδέξια όντως) την επικείμενη σύμπτωση/κάθαρση, παραπέμπει στον Κισλόφσκι και την «Κόκκινη ταινία» του. Γοητευτικό...

Παίζουν: Ματ Ντάμον, Σεσίλ Ντε Φρανς, Τιερί Νεβίτς, Φράνκι Μακ Λάρεν, Τζορτζ Μακ Λάρεν, Μάρτα Κέλερ, Τζέι Μορ κ.ά.

Παραγωγή: ΗΠΑ (2010).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

http://www.youtube.com/watch?v=bFBXzWTL9N4

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

σε αυτό εδώ το μερος του φορουμ φιλοδοξούμε να παρουσιάζουμε την δική μας κριτική

πάνω σε μια ταινία ή θεατρικό εργο ,αφού το δούμε.

Να ειναι η προσωπική κρίση και σκέψεις μελών.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 weeks later...

παιδια χωρις να θελω να προσβαλω μου φανηκε πολυ μετρια για αυτο που θα μπορουσε να ειναι...πολυ δυνατη αρχη αλλα ο ρυθμος απογοητευσης ειναι σιγουρα εκθετικος...στα συν μονο κανα δυο καλες ερμηνειες

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

παιδια χωρις να θελω να προσβαλω μου φανηκε πολυ μετρια για αυτο που θα μπορουσε να ειναι...πολυ δυνατη αρχη αλλα ο ρυθμος απογοητευσης ειναι σιγουρα εκθετικος...στα συν μονο κανα δυο καλες ερμηνειες

+1. Από παρέα 10 ατόμων, ουδείς ενθουσιάστηκε... Απογοήτευση...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 month later...
  • 4 months later...

Μια χαρα ηταν η ταινια και συνιστω σε ολους να την δουν.Η ταινια με τον Ματ Ντειμον με εξεφρασε ειχε τα στοιχεια που ζηταω σε μια ταινια.Θεωρω πως η παραπανω ταινια οπως και η χθεσινη που ειδα παλι με πρωταγωνιστη τον Ματ Ντειμον ''Οι ρυθμιστες'' ειναι προιοντα ελευθερων μυαλων εξω απ το ληθαργο του συστηματος.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.