ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

[kniaz miskin]

ΜΑΥΡΑΓΟΡΙΤΕΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

την πρόσφατη συνάντηση των Προέδρων των Ιατρικών Σχολών της χώρας

με τους Υπουργούς Υγείας και Παιδείας έγινε ανταλλαγή ακριβών δώρων,

όπως συνηθίζεται αυτές τις εορταστικές ημέρες.

Η κυβέρνηση έδωσε το δικαίωμα στους πανεπιστημιακούς γιατρούς να δια-

τηρούν ιδιωτικό ιατρείο εκτός νοσοκομείου (προφανώς και συγχωροχάρτι σε

όσους μέχρι τώρα διατηρούν παράνομα τέτοιο ιατρείο), τη θέση του Αντι-

προέδρου στα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία, το δικαίωμα επιλογής των «ει-

δικευομένων τους», τις εξετάσεις πριν την ειδικότητα (γιατί και οι ίδιοι πιθα-

νότατα δεν εκτιμούν τα πτυχία που δίνουν) κα. Σε ανταπόδοση οι πανεπιστη-

μιακοί γιατροί – ή έστω οι παρευρισκόμενοι εκπρόσωποι τους- είναι προφα-

νώς πρόθυμοι να στηρίξουν τις κυβερνητικές επιλογές στην Υγεία.

Φυσικά δεν είναι όλοι οι πανεπιστημιακοί γιατροί ίδιοι, ούτε άλλωστε και

όλοι οι γιατροί του ΕΣΥ. Π.χ. η Ιατρική Σχολή Ιωαννίνων σε Συνέλευσή της

τον Απρίλιο 2010 είχε ταχθεί υπέρ της πλήρους και αποκλειστικής απασχόλη-

σης των πανεπιστημιακών γιατρών. Αυτή η μοναδική εξαίρεση σε σχέση με

τις υπόλοιπες Ιατρικές Σχολές είναι χαρακτηριστική. Αν και δεν γνωρίζουμε τι

υπερασπίστηκε ο Πρόεδρος της Ιατρικής Ιωαννίνων στην συνάντηση, ούτε τι

τύχη θα έχουν οι 15 πανεπιστημιακοί γιατροί που διατηρούν επίσημα παρά-

νομα ιατρεία στη πόλη των Ιωαννίνων και τα ονόματά τους διαβιβάστηκαν

από τη Διοίκηση του ΠΓΝΙ στην Ιατρική Σχολή.

Βέβαια, οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι οι Διευθυντές των

Κλινικών – μαζί και οι Καθηγητές Διευθυντές των Πανεπιστημιακών Τμημά-

των στα Νοσοκομεία- είναι αυτοί που αποφασίζουν, σύμφωνα με το ισχύον

καθεστώς:

· Ποιοι ασθενείς θα εισαχθούν στην κλινική· Ποιοι ασθενείς, πότε και από ποιόν θα χειρουργηθούν ή τι θεραπευτι-

κή αγωγή θα ακολουθήσουνΕπίσης, γνωρίζουν ότι:

· Οι πανεπιστημιακοί γιατροί δεν υπάγονται οργανικά στη Διοίκηση του

Νοσοκομείου ή του ΥΥΚΑ

· Δεν εφαρμόζεται η βασική διάταξη του ιδρυτικού νόμου του ΕΣΥ

1397/83 –που δεν έχει καταργηθεί- ότι όλοι οι γιατροί που υπηρετούν

στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, ανεξάρτητα από την ιδιότητά τους, έχουν τις

ίδιες υποχρεώσεις και δικαιώματα με τους γιατρούς του ΕΣΥ

· Δεν εφαρμόζεται η διάταξη του ίδιου νόμου –που δεν έχει καταργη-

θεί- ότι οι πανεπιστημιακές κλινικές και τμήματα στελεχώνονται απο-

κλειστικά από πανεπιστημιακούς γιατρούς.

· Οι πανεπιστημιακοί καθηγητές (αυτό)εξαιρέθηκαν από την υποχρέω-

ση να καταθέτουν δήλωση του «πόθεν έσχες» όπως οι Διευθυντές ΕΣΥ

Αυτά τα ανέφερα αναλυτικά, γιατί οι κ.κ. Υπουργοί παροικούν προφανώς σε

άλλη πόλη, μακράν της Ιερουσαλήμ, και πιθανώς δεν τα γνώριζαν.

ετά από αυτό θα πρέπει να ξανασκεφτούν μήπως αυτή η προθυμία

τους να ικανοποιήσουν το αίτημα των ιδιωτικών ιατρείων συμβάλλει -

άθελά τους- ώστε κάποιοι υψηλόβαθμοι πανεπιστημιακοί γιατροί να λει-

τουργήσουν ως μαυραγορίτες της υγείας υποχρεώνοντας τον ασθενή να επι-

σκεφθεί πρώτα το ιατρείο τους αν χρειάζεται νοσηλεία σε νοσοκομείο ή ακό-

μα περισσότερο, μη επείγουσα χειρουργική επέμβαση;

Μία άλλη κυβέρνηση φυσικά που θα σεβόταν τους ασθενείς ως ανθρώπους

και όχι ως οικονομικό μέγεθος θα μπορούσε να δει άλλα «διαρθρωτικά μέ-

τρα».

Όπως πχ.

· Την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση όλων των γιατρών που εργά-

ζονται στα νοσοκομεία του ΕΣΥ, των πανεπιστημιακών συμπεριλαμβα-

νομένων

· Να διευκολύνει την εφαρμογή της νομοθεσίας όλων των νόμων που

αφορούν το ΕΣΥ ότι οι πανεπιστημιακές κλινικές και τμήματα στελεχώ-

νονται αποκλειστικά από πανεπιστημιακούς γιατρούς. Αυτό, ανάμεσα

σε άλλα, σημαίνει ότι θα πρέπει να διαχωριστούν στα Πανεπιστημιακά

Νοσοκομεία οι κλινικές και τα τμήματα σε πανεπιστημιακά και κρατι-

κά, ή εν πάση περιπτώσει, οι γιατροί του ΕΣΥ από τους πανεπιστημια-

κούς. Και σίγουρα ένα βασικό κριτήριο που θα διευκολύνει τον διαχω-

ρισμό είναι το πόσους φοιτητές έχει υποχρέωση να εκπαιδεύει κατ’

έτος κάθε κλινική, μια και το νοσοκομειακό έργο είναι παρακολούθη-

μα της κύριας αποστολής του Πανεπιστημίου, δηλαδή να εκπαιδεύει

φοιτητές ιατρικής.

· Τον προγραμματισμό των τακτικών εισαγωγών από τους γιατρούς των

εξωτερικών ιατρείων και την ένταξή τους σε λίστα. Οι εισαγωγές γίνο-

νται με βάση τη λίστα από το Γραφείο Κίνησης.

· Τη κατανομή των χειρουργικών τραπεζιών από τη Διοίκηση κάθε νο-

σοκομείου και τον χειρουργικό τομέα, ισότιμα σε όλους τους γιατρούς

των χειρουργικών ειδικοτήτων, με κατάργηση φυσικά του «δικαιώμα-

τος» του Συντονιστή Διευθυντή (ΕΣΥ ή Πανεπιστημιακού) να καταρτί-

ζει αυτός το πρόγραμμα χειρουργείου, ή να ακυρώνει προγραμματι-

σμένες επεμβάσεις των υφισταμένων του για να προηγηθούν οι «δικοί

του» ασθενείς.

· Την οργανική ένταξη των πανεπιστημιακών γιατρών στα νοσοκομεία

του ΕΣΥ, πχ με σύμβαση που θα υπογράφουν με το Νοσοκομείο για το

εργασιακό και μισθολογικό καθεστώς σύμφωνα με όσα ισχύουν για

τους γιατρούς του ΕΣΥ. Εννοείται ότι στη περίπτωση αυτή καταργείται

το νοσοκομειακό επίδομα των πανεπιστημιακών.

· Τη θέσπιση θητείας και αξιολόγησης των Συντονιστών Διευθυντών,

παλαιών και νέων.

· Τη υποχρέωση κατάθεσης δήλωσης «πόθεν έσχες» από όλους τους

γιατρούς που εργάζονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο στα νοσοκομεία.

Αυτά και άλλα πολλά θα έβαζε σε προτεραιότητα κάποιος που θα ήθελε να

περιορίσει την «κακοδιαχείριση» μέσα στα νοσοκομεία και όχι στα τηλεοπτι-

κά στούντιο.

Που δεν θα «επαινούσε» απλά υποκριτικά τη πρωτοβουλία της ΟΕΝΓΕ για το

φακελάκι, αλλά θα τη στήριζε έμπρακτα.

Που όταν μιλάει για «ελεύθερη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας» το εννοεί

κιόλας.

Αλλά όπως προείπαμε αυτό αφορά μια άλλη κυβέρνηση, όχι τη σημερινή.

ΥΓ. Αφελή ερωτήματα:

1 Δεδομένου ότι το αίτημα των ιδιωτικών ιατρείων περιλαμβάνεται στο πρό-

γραμμα της ΝΔ και προωθήθηκε στην ΠΟΣΔΕΠ από τους συνδικαλιστές της

ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ από κοινού (όπως καληώρα και το σύστημα εφημερίας

στα νοσοκομεία από τους «δικούς μας» συνδικαλιστές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ)

· Υλοποιείται η συγκυβέρνηση;

· Αντικαθίσταται η πασοκική συνδικαλιστική ελίτ των ΔΕΚΟ από τους

γιατρούς;

· Γιατί ο κλάδος των ιδιωτευόντων πανεπιστημιακών γιατρών, μειο-

ψηφία μέσα στη κοινωνία, αποκτά προνόμια που επιβαρύνουν την

κοινωνία και μάλιστα στις σημερινές δύσκολες οικονομικές συνθήκες,

ενώ τρίζουν τα δόντια στους άλλους κλάδους που παλεύουν να μην

μειωθούν οι μισθοί τους και να έχουν εργασία με το επιχείρημα ότι

είναι μειοψηφία στη κοινωνία; Πως το ανέχεται αυτό ο κ. Ρέππας;