Δημόσια ή ιδιωτική φύλαξη βλαστοκυττάρων;

[anastasiostheodoridis]

Aπαντά η διευθύντρια της Δημόσιας Τράπεζας Βλαστοκυττάρων Αικατερίνη Σταυροπούλου-Γκιόκα

Τι κάνει η Δημόσια Τράπεζα Βλαστοκυτάρρων;

Η Ελληνική Τράπεζα Ομφαλιοπλακουντιακού Αίματος του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών λειτουργεί από το 2004. Από τις μονάδες αιμοποιητικών κυττάρων που δεχόμαστε, διαλέγουμε αυτές που πληρούν τις προϋποθέσεις και τις φυλάσσουμε στις μονάδες συντήρησης. Από εκεί και έπειτα δίνουμε τα στοιχεία στην Παγκόσμια Δεξαμενή Βλαστοκυττάρων και είναι στη διάθεση οποιουδήποτε ασθενούς σε όλο τον κόσμο. Γενικά οι δημόσιες τράπεζες λειτουργούν για το δημόσιο καλό και για την αλλογενή μεταμόσχευση, σε αντίθεση με τις Ιδιωτικές Τράπεζες Βλαστοκυττάρων, που έχουν σκοπό την αυτόλογη χρήση βλαστοκυττάρων.

Ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσει κανείς, για να πάρει βλαστοκύτταρα από τη Δημόσια Τράπεζα σε περίπτωση που τα χρειαστεί για μεταμόσχευση;

Η διαδικασία είναι καθορισμένη από ευρωπαϊκές νομοθεσίες. Ένας ασθενής, που χρειάζεται μεταμόσχευση, απευθύνεται στο γιατρό του, ο οποίος στρέφεται με τη σειρά του στον Εθνικό Οργανισμό Μεταμοσχεύσεων. Εκεί θα επιλέξουν το κατάλληλο μόσχευμα από την Παγκόσμια Δεξαμενή. Φυσικά για έναν Έλληνα υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να πάρει μόσχευμα από εμάς. Αυτή τη στιγμή έχουμε δώσει 7 μονάδες στο νοσοκομείο «Παίδων» και μάλιστα σε αδερφάκια που έπασχαν από μεσογειακή αναιμία.

Πώς μπορούν οι γονείς να δώσουν στην Τράπεζα τον ομφάλιο λώρο του παιδιού τους;

Η διαδικασία είναι βεβαίως δωρεάν. Εδώ και περίπου οκτώ μήνες υπάρχει η δυνατότητα οι Τράπεζες να κάνουν συμβόλαια απευθείας με τους ενδιαφερόμενους γονείς. Παλαιότερα δεν επιτρεπόταν αυτό, παρά μόνο συμβόλαια με τα μαιευτήρια. Έτσι περιοριζόμασταν σε ελάχιστες κρατικές νοσοκομειακές μονάδες με αποτέλεσμα να μαζεύουμε ελάχιστο υλικό, αφού περίπου το 65% των μονάδων δεν πληροί τις προϋποθέσεις. Σήμερα έχουμε συλλέξει 1.500 μονάδες έτοιμες για χρήση.

Τα βλαστοκύτταρα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το ίδιο το δότη σε περίπτωση που τα χρειαστεί στο μέλλον;

Τα βλαστοκύτταρα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την οικογένειά του μόνον εφόσον υπάρχει κάποιος άρρωστος συγγενής εκτός του δότη και αυτό πρέπει βέβαια να διαπιστωθεί με χαρτί γιατρού. Το ίδιο το παιδί- δότης δεν έχει τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει τη μονάδα, διότι δε γίνεται ποτέ αυτόλογη μεταμόσχευση σε νοσήματα του αιμοποιητικού συστήματος.

Υπάρχει περίπτωση στο μέλλον να διευρυνθεί η θεραπευτική χρήση των βλαστοκυττάρων και να αξιοποιηθούν και για άλλες παθήσεις;

Δεν υπάρχουν αποδείξεις, ούτε καν ενδείξεις για κάτι τέτοιο! Τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα του ομφάλιου λώρου δεν έχουν την ανάλογη πλαστικότητα, για να διαφοροποιηθούν μελλοντικά σε ιστούς. Για το λόγο αυτό η αποθήκευσή τους δεν έχει αξία για τον ίδιο το δότη…

Ποια η άποψή σας για τις Ιδιωτικές Τράπεζες Βλαστοκυττάρων;

Δεν ήθελα να εκφέρω κάποια συγκεκριμένη άποψη, πέρα του ότι θα πρέπει η ποιότητα να είναι υψηλή. Αυτή η ποιότητα καθορίζεται από την ευρωπαϊκή νομοθεσία που έχει γίνει και νομοθεσία του ελληνικού κράτους. Τώρα έχουν οριστεί από το υπουργείο Υγείας οι όροι και οι προϋποθέσεις με βάση τις οποίες θα γίνονται οι έλεγχοι των τραπεζών.

Aπαντά ο δρ. Γ. Καραβάνας, μοριακός βιολόγος-γενετιστής κι εκπρόσωπος Τύπου της «Ένωσης Ελληνικών Τραπεζών Ομφαλικού Αίματος (ΕΕΤΟΑ)»

Τι υπηρεσίες προσφέρουν οι ιδιωτικές οικογενειακές τράπεζες βλαστοκυττάρων και σε τι διαφέρουν από τη δημόσια τράπεζα;

Οι ιδιωτικές/οικογενειακές τράπεζες προσφέρουν, σε συγκεκριμένες οικογένειες έναντι αμοιβής, ότι προσφέρει η δημόσια τράπεζα στο κοινωνικό σύνολο γενικά. Έτσι, σε αντίθεση με τη δημόσια τράπεζα:

1)Στις οικογενειακές τράπεζες το κάθε δείγμα ανήκει σε συγκεκριμένη οικογένεια και δεν διατίθεται προς δημόσια χρήση.

2)Η οικογένεια ενημερώνεται με επίσημο πιστοποιητικό για την επιτυχή επεξεργασία του δείγματός της, αποκλείοντας κάθε δυνατότητα χρήσης των δειγμάτων που δεν φυλάσσονται, για ερευνητικούς σκοπούς.

3)Σε περίπτωση που κάποιο ιστοσυμβατό μέλος της οικογένειας ή και το ίδιο το παιδί, από το οποίο προέρχονται τα κύτταρα, νοσήσει, οι πιθανότητες ίασης είναι μεγαλύτερες από αυτές που το άτομο θα είχε ακόμη κι αν τελικά βρισκόταν κάποιο ιστοσυμβατό δημόσιο μόσχευμα. Δυστυχώς, στην Ελλάδα, 1 στα 3 παιδιά που χρειάζονται μεταμόσχευση πεθαίνουν, πριν βρεθεί κατάλληλο μόσχευμα.

Οι οικογενειακές τράπεζες βλαστοκυττάρων λειτουργούν ουσιαστικά ως τραπεζικές θυρίδες, στις οποίες αποθηκεύονται και συντηρούνται δείγματα, των οποίων η κυριότητα παραμένει στα χέρια της κάθε οικογένειας.

Ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσουν οι γονείς, για να δώσουν σε κάποια ιδιωτική/ οικογενειακή τράπεζα τα βλαστοκύτταρα του παιδιού τους;

Με ένα τηλεφώνημα οι γονείς μπορούν να παραλάβουν τον απαραίτητο εξοπλισμό για τη λήψη του ομφαλικού αίματος, τον οποίο και θα παραδώσουν στο μαιευτήρα τους την ώρα του τοκετού. Κατόπιν, η τράπεζα φροντίζει για τη μεταφορά του δείγματος στο εργαστήριό της, από οποιοδήποτε μαιευτήριο της Ελλάδας κι αν προέρχεται.

Τα βλαστοκύτταρα αυτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν από το ίδιο το δότη σε περίπτωση που τα χρειαστεί στο μέλλον;

Τα μεσεγχυματικά βλαστοκύτταρα, τα οποία συλλέγονται είτε από το ομφαλικό αίμα είτε από τη γέλη του ομφάλιου λώρου είναι κύτταρα που δεν υπόκεινται σε περιορισμό ιστοσυμβατότητας και ιατρικά μπορούν ελεύθερα να χρησιμοποιηθούν, είτε στο άτομο απ’ το οποίο προέρχονται είτε και σε άλλα άτομα. Εντούτοις, είναι σημαντικό να τονιστεί ότι, αν μια οικογένεια κρατήσει μόνο τα βλαστοκύτταρα της γέλης (και δωρίσει, για παράδειγμα, το ομφαλικό αίμα), δεν θα έχει καλυμμένα τα μέλη της, σε περίπτωση αιματολογικού νοσήματος, αφού τα κύτταρα αυτά είναι διαφορετικά από τα αιμοποιητικά βλαστοκύτταρα, που βρίσκονται στο ομφαλικό αίμα!

Υπάρχει περίπτωση στο μέλλον να διευρυνθεί η θεραπευτική χρήση των βλαστοκυττάρων και να αξιοποιηθούν και για άλλες παθήσεις;

Το ερώτημά σας έχει θετική απάντηση και μάλιστα ήδη στο παρόν -όχι μόνο στο μέλλον! Μια απλή αναζήτηση στην επίσημη ιστοσελίδα για τις κλινικές δοκιμές που διεξάγονται υπό την αιγίδα του Εθνικού Ινστιτούτου Υγείας (NIH) των ΗΠΑ, (http://clinicaltrials.gov) με λέξεις-κλειδί «ομφαλικό αίμα» παρήγαγε 363 αποτελέσματα, αναδεικνύοντας το τεράστιο δυναμικό των ομφαλικών μοσχευμάτων. Ανάμεσα στα αποτελέσματα που προέκυψαν από την αναζήτηση βρίσκει κανείς δοκιμαστικές θεραπείες για αιματολογικές, μεταβολικές, νευρολογικές, ορθοπεδικές, ανοσολογικές, καρδιολογικές και άλλες ασθένειες.

Ποια η άποψή σας για τη δημόσια τράπεζα βλαστοκυττάρων;

Κάθε αναπτυγμένη δυτική χώρα χαρακτηρίζεται από τη συνύπαρξη και τη συνεργασία του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα. Η επιλογή του ενός ή του άλλου τρόπου φύλαξης, τελικά, αφορά στην προσωπική κοσμοθεωρία, ιδεολογία και βεβαίως οικονομική δυνατότητα της κάθε οικογένειας. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι οι ιδιωτικές τράπεζες, ακόμη και μέσα από τα επίσημα έγγραφά τους, προτείνουν πάντοτε τη δημόσια δωρεά, στα ζευγάρια που δεν έχουν τη δυνατότητα να προβούν σε ιδιωτική φύλαξη.

http://www.apogevmatini.gr/feelgood/?p=194

[Clemence]

θεα η σταυροπουλου! παντα! αλλα τασουλημ, γιατι μου το χαλας? ολοκληρο θεμα ναααα εχουμε καπου στα ιατρικα για τα βλαστοκυτταρα

[anastasiostheodoridis]

να είσαι βέβαιη πως πριν το δημοσιεύσω το έψαξα και μάλιστα το αναζήτησα μέσω των δικών σου topic.

δυστυχώς όμως δεν το βρήκα

[anastasiostheodoridis]

Βλαστοκύτταρα: Ανάγκη ή απάτη;

Όλο και πιο συχνά οι μελλοντικοί γονείς συμπεριλαμβάνουν στα έξοδα της γέννας ένα ποσό για τη φύλαξη των βλαστοκυττάρων του παιδιού τους, πρακτική που ήταν άγνωστη στην Ελλάδα πριν από οκτώ μόλις χρόνια. Η φύλαξη ενός δείγματος του ομφαλοπλακουντιακού αίματος του μωρού, δείγμα που μπορεί να συλλεγεί μόνο κατά τη διάρκεια του τοκετού με ειδική διαδικασία, θεωρείται δικλείδα ασφαλείας που μπορεί να σώσει το παιδί από σοβαρή ασθένεια στο μέλλον, καθ' ότι είναι πλούσιο σε αντισώματα. Είναι όμως τόσο απαραίτητη πια αυτή η διαδικασία ή οι ιδιοκτήτες τέτοιων τραπεζών φύλαξης βλαστοκυττάρων ως επιδέξιοι έμποροι έχουν δημιουργήσει τεχνητά ζήτηση για το προϊόν που πωλούν;

Το δημόσιο και το ιδιωτικό

Η φύλαξη των βλαστοκυττάρων θα μπορούσε να αποτελεί δίχτυ προστασίας για το παιδί από σοβαρές ασθένειες, τουλάχιστον για τα είκοσι χρόνια που μπορεί να διατηρηθεί σε κατάψυξη το ομφαλοπλακουντιακό αίμα. Στην Ελλάδα υπάρχουν περίπου είκοσι ιδιωτικές τράπεζες φύλαξης βλαστοκυττάρων, περισσότερες από κάθε άλλη χώρα στον κόσμο. Οι τράπεζες αυτές φυλάσσουν πάνω από 100.000 δείγματα. Την ίδια στιγμή, οι δύο δημόσιες τράπεζες έχουν λίγο περισσότερα από 2.000 δείγματα από δωρεές γονιών. Τα 100.000 δείγματα των ιδιωτικών τραπεζών και τα 2.000 ευρώ που κοστίζει η φύλαξη εξηγούν τις 20 ιδιωτικές τράπεζες, αλλά είναι πιθανόν οι είκοσι ιδιωτικές τράπεζες να εξηγούν τα 100.000 δείγματα.

Οι αιματολόγοι υποστηρίζουν ότι με προσεκτικά επιλεγμένους δότες ο πληθυσμός της Ελλάδας μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του με μόνο 10.000 δείγματα. Τα 2.000 δείγματα των δημοσίων τραπεζών υποδεικνύουν τις ευθύνες της πολιτείας. Ταυτόχρονα, είναι εμφανές ότι τα 100.000 δείγματα των ιδιωτικών τραπεζών είναι προϊόν τόσο της ανασφάλειας που καλλιεργεί ένα «πλημμελές» στις υποχρεώσεις του κράτος, αλλά και της καλλιέργειας από την μεριά των ιδιωτών μιας ανάγκης για ασφάλεια (αίσθημα που γίνεται πιο σημαντικό όταν αφορά τα παιδιά) που μόλις πριν οκτώ χρόνια δεν υπήρχε και που τώρα αυτοί μπορούν να καλύψουν με μόλις 2.000 ευρώ.

Ξενογιαννακοπούλου: «Αναρχία στον χώρο της φύλαξης των βλαστοκυττάρων»

Στην Ελλάδα επικρατεί «μεγάλη παθογένεια κι αναρχία» στον χώρο των ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης βλαστοκυττάρων, όπως παραδέχθηκε η υπουργός Υγείας, Μ. Ξενογιαννακοπούλου, σε πρόσφατη απάντηση σε ερώτηση του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Τ. Κουράκη. Παράλληλα, υποσχέθηκε νέο πλαίσιο μεταμοσχεύσεων και καλύτερη ενημέρωση των πολιτών. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ ζήτησε με τη σειρά του την κατάργηση των ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης βλαστοκυττάρων και την ενίσχυση των δύο δημοσίων τραπεζών, δεδομένης της δυνατότητας δημιουργίας εθνικού αποθεματικού για τις ανάγκες του πληθυσμού, καθώς και της κάλυψης των εξόδων φύλαξης από τα ασφαλιστικά Ταμεία. Έφερε μάλιστα ως παράδειγμα τη Γαλλία, που απαγορεύει την ύπαρξη ιδιωτικών εταιρειών φύλαξης βλαστοκυττάρων, αλλά και ποινικοποιεί τη μεταφορά τους σε ιδιωτικές τράπεζες του εξωτερικού, ως απώλεια πολύτιμων εθνικών πόρων.

«Ελευθερία του επιχειρείν»

Την άποψη των ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης μας μεταφέρει ο Π. Βαγγελάτος από την Future Health, μια από τις μεγαλύτερες εταιρείες ιδιωτικής φύλαξης βλαστοκυττάρων στην Ελλάδα, αλλά και στην Ευρώπη, που έχει έδρα στην Μ. Βρετανία. Η Future Health έχει συλλέξει πάνω από 30.000 δείγματα από 43 χώρες σε όλο τον κόσμο και είναι η πρώτη τράπεζα που ιδρύθηκε στην Ελλάδα το 2002.

Σε ερώτηση σχετικά με την επαρκή ενημέρωση των γονέων για τις πιθανότητες το δείγμα του παιδιού τους να μην μπορεί να χρησιμοποιηθεί λόγω της φύσης της ασθένειας, ο Π. Βαγγελάτος μάς απαντά ότι «οι γονείς λαμβάνουν ενημερωτικό υλικό της τράπεζας σε έντυπη μορφή, όπου περιγράφονται οι ασθένειες στις οποίες εφαρμόζεται θεραπεία με χρήση βλαστικών κυττάρων. Η απόφαση εφαρμογής θεραπείας με βλαστικά κύτταρα λαμβάνεται από τον θεράποντα ιατρό συνεκτιμώντας όλες τις παραμέτρους της κάθε περίπτωσης». Ο Π. Βαγγελάτος επισημαίνει ότι δεν υπάρχει η δυνατότητα οι πελάτες της τράπεζας να έχουν πρόσβαση σε δείγματα άλλων πελατών, σε περίπτωση που το δικό τους δείγμα δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθεί, αλλά υπάρχει η δυνατότητα «να δωρίσουν το δείγμα τους σε κάποιον συνάνθρωπό τους, αν το επιθυμούν».

Στο καίριο ζήτημα της ύπαρξης ιδιωτικών τραπεζών φύλαξης βλαστοκυττάρων, κάτι που απαγορεύεται σε Γαλλία, Ιταλία ή Ολλανδία ο Π. Βαγγελάτος υποστηρίζει ότι «πρέπει να δίδεται η δυνατότητα επιλογής δημόσιας ή ιδιωτικής φύλαξης στους γονείς, σύμφωνα άλλωστε με την επίσημη άποψη της Ευρωπαϊκής Ομάδας για την ηθική στην επιστήμη και τις νέες τεχνολογίες πρέπει να υπάρχει 'ελευθερία επιλογής του ατόμου' και 'ελευθερία του επιχειρείν'». Προσθέτει ακόμα ότι «η ιδιωτική φύλαξη δεν επηρεάζει αρνητικά τη δημόσια φύλαξη, απλώς δίνει μία επιπρόσθετη δυνατότητα στους γονείς που το επιθυμούν. Άλλωστε η Future Health υποστηρίζει τη δημόσια φύλαξη έμπρακτα, με συνεργασία που έχει με τη δημόσια τράπεζα της Β. Ιρλανδίας».

Η ηθική παράμετρος

Η φύλαξη ενός δείγματος ομφαλοπλακουντιακού αίματος δημιουργεί και σειρά από ηθικά ζητήματα. Στην περίπτωση της ιδιωτικής τράπεζας, το αίμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για το παιδί και την οικογένειά του, χωρίς να είναι απολύτως σίγουρο ότι θα είναι χρήσιμο σε περίπτωση ασθένειας. Στη δημόσια τράπεζα υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης σε όλα τα δείγματα για τη διερεύνηση της συμβατότητας. Τι μπορεί να συμβεί αν το δείγμα του παιδιού στην ιδιωτική και αποκλειστικά για την οικογένεια τράπεζα μπορούσε να σώσει μια ζωή αν ήταν γενικά προσβάσιμο; Και αν ένα παιδί που έχει δείγμα σε ιδιωτική τράπεζα σωθεί από δείγμα της δημόσιας τράπεζας, τι ηθικά διλήμματα θα αντιμετωπίσουν οι γονείς που αρνήθηκαν να 'δώσουν' το δείγμα το παιδιού τους στην κοινωνία;

Τι είναι το ομφαλοπλακουντιακό αίμα;

Το ομφαλοπλακουντιακό αίμα είναι το αίμα που παραμένει στον ομφάλιο λώρο και τον πλακούντα αμέσως μετά τη γέννηση του παιδιού. Είναι πλούσιο σε αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα, που βρίσκονται επίσης στον μυελό των οστών. Αυτά τα κύτταρα μπορούν να μεταμοσχευθούν και να βοηθήσουν στην αναγέννηση κι επαναλειτουργία των κυττάρων του αίματος κι έτσι να αντιμετωπιστούν ασθένειες όπως λευχαιμίες, μεταβολικά νοσήματα, αυτοάνοσα νοσήματα, ανοσοανεπάρκειες, κ.ά. Το ομφαλοπλακουντιακό αίμα έχει διπλάσια πιθανότητα συμβατότητας μεταξύ των μελών μιας οικογένειας από τον μυελό των οστών, ενώ η εξεύρεση μοσχεύματος είναι πολύ πιο γρήγορη (10-20 ημέρες) σε σχέση με τον μυελό των οστών. Η πρώτη τέτοιου είδους μεταμόσχευση πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι το 1988 σε παιδί με αναιμία Fanconi.

Οι πληροφορίες προέρχονται από το site της Ελληνικής Τράπεζας Ομφαλοπλακουντιακού Αίματος της Ακαδημίας Αθηνών (http://hcbb.bioacademy.gr)

http://www.avgi.gr/ArticleActionshow.action?articleID=559342

[karanti_maria]

Ένα 4χρονο κορίτσι από την Αγγλία υποβλήθηκε σε πρωτοποριακή επέμβαση με βλαστοκύτταρα στην Κίνα και τώρα μπορεί για πρώτη φορά στη ζωή του να δει. Το κορίτσι βλέπει μόνο σε κοντινές αποστάσεις και η επέμβαση στοίχισε στην οικογένειά της περίπου 40.000 ευρώ. Το κορίτσι υπέφερε εκ γενετής από δυσπλασία του οπτικού νεύρου και οι γιατροί είχαν αποκλείσει κάθε ελπίδα προς το παρόν.

Όμως, οι γονείς προτίμησαν να ρισκάρουν στο εξωτερικό και πήγαν στην Κίνα για να κάνουν στην κόρη τους μια επέμβαση με βλαστοκύτταρα - οι Κινέζοι χρησιμοποιούν ως πρώτη ύλη για τα βλαστοκύτταρα τα κύτταρα από τον ομφάλιο λώρο υγιών βρεφών, κάτι που επιτρέπεται σε ελάχιστες χώρες στον κόσμο. Τα κύτταρα αυτά στη συνέχεια χρησιμοποιούνται για την αναδόμηση του οπτικού νεύρου. Η θεραπεία κράτησε ένα μήνα.

Η οικογένεια, πάντως, ίσως χρειαστεί να ξαναταξιδέψει στην Κίνα, γιατί σε 6 μήνες ίσως απαιτηθεί να γίνει στην 4χρονη νέα «μεταμόσχευση» βλαστοκυττάρων.

Βρετανοί ειδικοί σχολίασαν σχετικά ότι αυτές οι επεμβάσεις είναι πειραματικές και ότι θα περάσει πάνω από μία δεκαετία προτού ενταχτούν στην κλινική πρακτική νόμιμα στην Ευρώπη.

http://www.seleo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=16280:4-q-q-&catid=1:latest-news&Itemid=50

[karanti_maria]

Στην Κίνα θεραπεύουν την τύφλωση κι εμείς εδώ ασχολούμαστε με:

1)το ποιος θα πάρει τη μίζα (Ελλάδα),

2)το ποιος θα αποθηκεύει τα βλαστοκύτταρα (Γαλλία),

3)το αν είναι ηθικό και θεάρεστο έργο η έρευνα με βλαστοκύτταρα (Ιταλία),

4)το αν είναι υπάρχει εγγύηση 100% επιτυχίας, πιστοποιητικό CE, δημοσίευση στο BMJ, μελέτη οικονομικής απόδοσης (Αγγλία).

Πράγματι αναρωτιέμαι αν είμαστε εδώ στην Ευρώπη σε σκοταδιστικό-δογματικό-οπισθοδρομικό καθεστώς...

[Clemence]

http://www.eae.gr/new/omilia-stamatogianopoulou.doc

[karanti_maria]

Ρεπορτάζ : Μάρθα Καϊτανίδη

(από ΤΑ ΝΕΑ)

Ξεκαθάρισµα επιχειρεί το υπουργείο Υγείας στον χώρο της φύλαξης βλαστοκυττάρων. Στο πλαίσιο αυτό, οι µόνες τράπεζες που θα συνεχίσουν να λειτουργούν στη χώρα είναι οι δύο δηµόσιες, καθώς ανεβαίνει ψηλά ο πήχυς των κριτηρίων για την ασφαλή λειτουργία των ιδιωτικών µονάδων µε αποτέλεσµα να απειλούνται ακόµη και µε λουκέτο.

Σύµφωνα µε τις προθέσεις του υπουργείου Υγείας, την ηµέρα που θα κατατεθεί το σχέδιο νόµου στη Βουλή για τη «∆ωρεά και Μεταµόσχευση Οργάνων» (πριν από το Πάσχα) θα υπάρξει και συνοδευτική υπουργική απόφαση που θα ορίζει το θεσµικό πλαίσιο λειτουργίας των τραπεζών βλαστοκυττάρων.

Είναι ενδεικτικό πως στη χώρα µας δραστηριοποιούνται περίπου 22 ιδιωτικές τράπεζες φύλαξης βλαστοκυττάρων – οι περισσότερες σε αναλογία πληθυσµού παγκοσµίως – αγνώστου ποιότητας!

Η Ελληνική Αιµατολογική Εταιρεία από την πλευρά της, κάνει λόγο για παραπλάνηση των νέων γονέων όταν πείθονται να φυλάξουν τα βλαστοκύτταρα του νεογέννητου µωρού τους – µε κόστος περίπου 2.000 ευρώ.

Και αυτό γιατί το επιχείρηµα των ιδιωτικών τραπεζών ότι θα έχουν ένα µόσχευµα στην περίπτωση που το παιδί νοσήσει στο µέλλον από λευχαιµία ή άλλη σοβαρή ασθένεια, καταρρίπτεται επιστηµονικά. «Το οµφαλικό µόσχευµα του ασθενούς δεν είναι κατάλληλο για µεταµόσχευση προς τον ίδιο τον ασθενή», καταλήγουν οι αιµατολόγοι.

Οπως λέει στα «ΝΕΑ» ο γενικός γραµµατέας ∆ηµόσιας Υγείας Αντώνης ∆ηµόπουλος, η εισήγηση – η οποία ακόµη δεν έχει οριστικοποιηθεί – επικεντρώνεται στην εξασφάλιση της λειτουργίας και στην ενίσχυση των δηµόσιων τραπεζών. Επιπλέον – και αν τελικά δοθεί το πράσινο φως για τη λειτουργία ιδιωτικών τραπεζών – τα κριτήρια θα είναι ιδιαίτερα αυστηρά. Συνεπώς η πρόταση αυτή οδηγεί ακόµη και στην παύση ιδιωτικών µονάδων φύλαξης βλαστοκυττάρων. Αλλωστε, όπως προσθέτει ο κ. ∆ηµόπουλος, το Σώµα Επιθεωρητών Υγείας και Πρόνοιας έχει ήδη διεξάγει κατά το προηγούµενο έτος ελέγχους σε ιδιωτικές τράπεζες και συνεπώς έχουν συνταχθεί εκθέσεις για την ποιότητά τους.

Το τοπίο πάντως φαίνεται πιο ξεκάθαρο για τις ιδιωτικές τράπεζες βλαστοκυττάρων που έχουν διαπιστευτεί από διεθνείς οργανισµούς όπως είναι το Fact Netcord – οι οποίες µετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.

http://fimotro.blogspot.com/2011/04/blog-post_5687.html