ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΛΕΝΕ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΙΟΛΙΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ..ΚΑΨΤΕ ΛΙΓΝΙΤΗ ΚΑΙ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ ΧΑΖΟΙ..

[ludovick]

Αρνητικά τοποθετήθηκε το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ανατολικής Αττικής στην πρόταση εγκατάστασης θαλάσσιου αιολικού πάρκου στον κόλπο του Μαραθώνα. Η εξέλιξη ακολουθεί την αρνητική απόφαση της Τρίτης Νομαρχιακής Επιτροπής, η οποία παρουσιάστηκε στον Συμβούλιο, που κατέληξε ομόφωνα στην αρνητική τοποθέτηση.

Επρόκειτο για έργο που θα αναλάμβανε υπό σύσταση ιδιωτική εταιρεία, και προέβλεπε κατασκευή θαλάσσιου αιολικού πάρκου ισχύος 450MW.

Θα αποτελείτο από 90 ανεμογεννήτριες, ονομαστικής ισχύος 5ΜW και ύψους 90 μέτρων η καθεμία. Η κοντινότερη θα βρισκόταν σε απόσταση μικρότερης από 2.500 μέτρα από την ακτή.

Ο αρμόδιος Αντινομάρχης, αφού αρχικά αναφέρθηκε στην ανάγκη αξιοποίησης των εναλλακτικών μορφών ενέργειας,

και ειδικά της αιολικής προκειμένου να μειωθεί η επιβάρυνση του περιβάλλοντος, παρουσιάσε τους λόγους για τους οποίους η Επιτροπή είχε διαφωνήσει με την εγκατάσταση.

Το Νομαρχιακό Συμβούλιο συμφώνησε με τους λόγους της επιτροπής, και έτσι αποφάνθηκε αρνητικά με ομοφωνία.

Το Συμβούλιο δικαιολόγησε την τοποθέτησή του με το σκεπτικό ότι η επιβάρυνση στο ανθρωπογενές και φυσικό περιβάλλον θα ήταν «τεράστια» και προβληματική ήταν «η εγγύτητα στον υψηλής σημασίας υγροβιότοπο του Εθνικού Πάρκου Σχοινιά και η μεγάλη οπτική, αλλά και ηχητική, όχληση». Τέλος, από την προμελέτη του έργου «προκύπτει ότι η προτεινόμενη χωροθέτηση αγνοεί τον τουριστικό-παραθεριστικό χαρακτήρα της περιοχής αλλά και τον παγκοσμίου εμβέλειας ιστορικό χώρο του Μαραθώνα».

[ludovick]

Αιολική ενέργεια

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

.Γενικά αιολική ενέργεια ονομάζεται η ενέργεια που παράγεται από την εκμετάλλευση του πνέοντος ανέμου. Η ενέργεια αυτή χαρακτηρίζεται "ήπια μορφή ενέργειας" και περιλαμβάνεται στις "καθαρές" πηγές όπως συνηθίζονται να λέγονται οι πηγές ενέργειας που δεν εκπέμπουν ή δεν προκαλούν ρύπους. Η αρχαιότερη μορφή εκμετάλλευσης της αιολικής ενέργειας ήταν τα ιστία (πανιά) των πρώτων ιστιοφόρων πλοίων και πολυ αργότερα οι ανεμόμυλοι στη ξηρά.

Η αιολική ενέργεια αποτελεί σήμερα μια ελκυστική λύση στο πρόβλημα της ηλεκτροπαραγωγής. Το «καύσιμο» είναι άφθονο, αποκεντρωμένο και δωρεάν. Δεν εκλύονται αέρια θερμοκηπίου και άλλοι ρύποι, και οι επιπτώσεις στο περιβάλλον είναι μικρές σε σύγκριση με τα εργοστάσια ηλεκτροπαραγωγής από συμβατικά καύσιμα. Επίσης, τα οικονομικά οφέλη μιας περιοχής από την ανάπτυξη της αιολικής βιομηχανίας είναι αξιοσημείωτα.

Αιολικά Πάρκα

Η σημερινή τεχνολογία βασίζεται σε ανεμογεννήτριες οριζοντίου άξονα 2 ή 3 πτερυγίων, με αποδιδόμενη ηλεκτρική ισχύ 200 – 400kW. Όταν εντοπιστεί μια ανεμώδης περιοχή – και εφόσον βέβαια έχουν προηγηθεί οι απαραίτητες μετρήσεις και μελέτες – για την αξιοποίηση του αιολικού της δυναμικού τοποθετούνται μερικές δεκάδες ανεμογεννήτριες, οι οποίες απαρτίζουν ένα «αιολικό πάρκο».

Η εγκατάσταση κάθε ανεμογεννήτριας διαρκεί 1-3 μέρες. Αρχικά ανυψώνεται ο πύργος και τοποθετείται τμηματικά πάνω στα θεμέλια. Μετά ανυψώνεται η άτρακτος στην κορυφή του πύργου. Στη βάση του πύργου συναρμολογείται ο ρότορας ή δρομέας (οριζοντίου άξονα, πάνω στον οποίο είναι προσαρτημένα τα πτερύγια), ο οποίος αποτελεί το κινητό μέρος της ανεμογεννήτριας. Η άτρακτος περιλαμβάνει το σύστημα μετατροπής της μηχανικής ενέργειας σε ηλεκτρική. Στη συνέχεια ο ρότορας ανυψώνεται και συνδέεται στην άτρακτο. Τέλος, γίνονται οι απαραίτητες ηλεκτρικές συνδέσεις.

Μειονεκτήματα

Οι ανεμογεννήτριες μπορεί να προκαλέσουν τραυματισμούς ή θανατώσεις πουλιών, κυρίως αποδημητικών γιατί τα ενδημικά «συνηθίζουν» την παρουσία των μηχανών και τις αποφεύγουν. Γι’αυτό καλύτερα να μην κατασκευάζονται αιολικά πάρκα σε δρόμους μετανάστευσης πουλιών. Σε κάθε περίπτωση, πριν τη δημιουργία ενός αιολικού πάρκου ή και οποιασδήποτε εγκατάστασης ΑΠΕ θα πρέπει να έχει προηγηθεί Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ). Πάντως η συχνότητα ατυχημάτων πουλιών σε αιολικά πάρκα είναι πολύ μικρότερη αυτής των ατυχημάτων με αυτοκίνητα. Με την εξέλιξη όμως της τεχνολογίας και την αυστηρότερη επιλογή του τόπου εγκατάστασης (π.χ. πλωτές πλατφόρμες σε ανοικτή θάλασσα) το παραπάνω πρόβλημα, αλλά και ο θόρυβος από τη λειτουργία των μηχανών, έχουν σχεδόν λυθεί.

Η κατάσταση στην Ελλάδα

Η Ελλάδα είναι μια χώρα με μεγάλη ακτογραμμή και τεράστιο πλήθος νησιών. Ως εκ τούτου, οι ισχυροί άνεμοι που πνέουν κυρίως στις νησιωτικές και παράλιες περιοχές προσδίδουν ιδιαίτερη σημασία στην ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας στη χώρα. Το εκμεταλλεύσιμο αιολικό δυναμικό εκτιμάται ότι αντιπροσωπεύει το 13,6% του συνόλου των ηλεκτρικών αναγκών της χώρας.

Ενέργειες για την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας έχουν γίνει σε ολόκληρη τη χώρα, ενώ στο γεγονός αυτό έχει συμβάλλει και η πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τις ΑΠΕ, η οποία ενθαρρύνει και επιδοτεί επενδύσεις στις Ήπιες μορφές ενέργειας. Αλλά και σε εθνική κλίμακα, ο νέος αναπτυξιακός νόμος 3299/04, σε συνδυασμό με το νόμο για της ανανεώσιμες πηγές ενέργειας 3468/06, παρέχει ισχυρότατα κίνητρα ακόμα και για επενδύσεις μικρής κλίμακας.

Η περιφέρεια της Δυτικής Ελλάδας αν και έχει μικρότερο αιολικό δυναμικό σε σύγκριση με άλλες περιοχές, διαθέτει ένα ισχυρό ηλεκτρικό δίκτυο και το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την ύπαρξη ανεμωδών «νησίδων» (λόφοι, υψώματα κλπ. με εκμεταλλεύσιμο αιολικό δυναμικό) την καθιστούν ενδιαφέρουσα για την ανάπτυξη αιολικών πάρκων.

Αιολικά πάρκα υπάρχουν και σε πλήθος νησιών, όπως το Αιολικό Πάρκο «Μανολάτη - Ξερολίμπα» του Δ.Δ. Διλινάτων Δήμου Αργοστολίου στην Κεφαλονιά. Στο ίδιο νησί έχει ήδη δρομολογηθεί η δημιουργία δυο ακόμη αιολικών πάρκων, στα πλαίσια του μελλοντικού σχεδιασμού ΑΠΕ στο Νομό Κεφαλληνίας: το Αιολικό Πάρκο στο όρος "Αγία Δυνατή" του Δήμου Πυλαρέων, και το Αιολικό Πάρκο στη θέση "Ημεροβίγλι" στα διοικητικά όρια των Δήμων Αργοστολίου και Πυλαρέων. Όταν ολοκληρωθεί η εγκατάσταση των δυο νέων πάρκων, και σε συνδυασμό με το υφιστάμενο, ο Νομός Κεφαλληνίας θα τροφοδοτεί το δίκτυο ηλεκτροδότησης της χώρας με σύνολο 70,8 MW ηλεκτρικής ισχύος από τα αιολικά της πάρκα. Επιπλέον, σε διαδικασία αδειοδότησης βρίσκονται πέντε ακόμη μονάδες. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι ανάγκες του νησιού σε ηλεκτρική ενέργεια και σε περίοδο αιχμής (Αύγουστος) ανέρχονται σε 50MW. Η αντιστοιχία μεταξύ της ισχύος που αποδίδει η Κεφαλονιά στο δίκτυο και της ισχύος που καταναλώνει είναι εξαιρετικά ενθαρρυντική για την εξάπλωση της αιολικής ενέργειας και σε πολλά ακόμη νησιά της επικράτειας.

[anastasiostheodoridis]

[ludovick]

Στην προσπάθεια αναζήτησης λύσης του ενεργειακού μας προβλήματος πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι οποιαδήποτε παραγωγή ή και κατανάλωση ενέργειας αποτελεί και μια σπατάλης και ανωμαλίας για το οικοσύστημα. Συνεπώς, εκτιμούμε ότι:

- Η παραγωγή ενέργειας από τη διαδικασία σύντηξης πυρήνων υλικών σε πολύ υψηλές θερμοκρασίες αποτελεί τη μεγαλύτερη επιστημονική ελπίδα στην επίλυση του ενεργειακού προβλήματος. Όμως, στην Ελλάδα η εμφάνιση του πρώτου πρότυπου αντιδραστήρα σύντηξης δεν φαίνεται να είναι ακόμα ορατή στο προσεχές μέλλον.

- Η πυρηνική ενέργεια. Είναι γνωστό ότι στην Ευρωπαϊκή Ενωση λειτουργούν 147 πυρηνικοί αντιδραστήρες και 439 παγκοσμίως. Η Ελλάδα δεν έχει προγραμματίσει ακόμα τη λειτουργία πυρηνικού αντιδραστήρα. Η σχετική συζήτηση είναι σε εξέλιξη. Εκτιμούμε ότι δεν πρέπει να μείνει τελευταία στην ανάπτυξη της ειρηνικής πυρηνικής τεχνολογίας και των άλλων παράπλευρων τεχνολογιών. Μπορεί το κόστος κατασκευής των πυρηνικών εργοστασίων να είναι πενταπλάσιο από αυτό των συμβατικών μονάδων, όμως η πυρηνική ενέργεια αποτελεί μέρος της λύσης του κλιματικού προβλήματος, καθόσον οι εκπομπές παραγωγής διοξειδίου του άνθρακα είναι ελάχιστες. Βεβαίως και τίθενται θέματα ασφάλειας των εγκαταστάσεων, εκπομπών ραδιενεργών αερίων, αποθήκευσης ραδιενεργών καταλοίπων, όμως «ουδέν καλόν αμιγές κακού» που έλεγαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας.

- Η γεωθερμική ενέργεια είναι μια εναλλακτική λύση που βασίζεται στη αφαίρεση αποθέματος από τις περιορισμένες προμηθευτικές πηγές της φύσης. Όμως, και αυτή η ενεργειακή πηγή δεν είναι απαλλαγμένη από περιβαλλοντικά προβλήματα (π.χ. υδρόθειο).

- Η υδροενέργεια είναι μια άλλη καλή εναλλακτική λύση, αλλά οι δυνατότητές της έχουν εξαντληθεί και μόνο με ενισχυμένες τεχνολογίες (πιο αποδοτικές υδροτουρμπίνες, πιο εξελιγμένα φράγματα) μπορούμε να ελπίζουμε κάτι καλύτερο. Για τη προστασία, την ορθολογική χρήση και την αειφορία αυτού του φυσικού πόρου πρέπει να διαμορφωθούν συγκεκριμένοι κανόνες και ορθολογικός σχεδιασμός, η εφαρμογή των οποίων αποτελεί υποχρέωση των φορέων και των πολιτών.

- Η ηλιακή και η αιολική ενέργεια αποτελούν προσιτές πηγές, χωρίς να δημιουργούν τεράστια περιβαλλοντικά προβλήματα, για τη χώρα μας που έχει σχετικά συγκριτικά πλεονεκτήματα. Η ηλιακή ενέργεια παρέχει μεγάλες δυνατότητες για αντικατάσταση του συμβατικού κλιματισμού.

- Η χρησιμοποίηση του φυσικού αερίου που υποκαθιστά το λιγνίτη είναι μια λύση που επιβαρύνει λιγότερο το περιβάλλον και λειτουργεί θετικά για την τοπική κοινωνία. Ηδη, η ΔΕΗ προκήρυξε σχετικό διαγωνισμό για την κατασκευή μιας νέας μονάδας ηλεκτρικού ρεύματος στη Μεγαλόπολη, ισχύος 800 ΜV, με καύσιμο φυσικό αέριο, η οποία θα τεθεί σε λειτουργία το 2011, η οποία θα ρυπαίνει το περιβάλλον (οξείδιο του αζώτου) και θα συμβάλλει στη δημιουργία όζοντος και θα καταναλώνει τεράστιες ποσότητες νερού.

- Η λειτουργία φωτοβολταϊκων πάρκων για τη παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με βάση τεκμηριωμένες Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (Μ.Π.Ε.). Στη Μεγαλόπολη, η κατασκευή του σχετικού πάρκου διχάζει την τοπική κοινωνία, αφού σημαντικά ζητήματα όπως η παραβίαση των περιβαλλοντικών όρων της Μ.Π.Ε. των ορυχείων, η χωροθέτηση κοντά στην πόλη, η κοπή των δένδρων, οι συνέπειες τόσο της εκπεμπόμενης ακτινοβολίας από αντανάκλαση, όσο και από την ελκυόμενη θερμότητα, δεν απαντώνται ικανοποιητικά από τις υπάρχουσες μελέτες.

Το ερώτημα που τίθεται σε σχέση με τα παραπάνω είναι πόση σχέση έχουν αυτά με τη λιγνιτοφόρο λεκάνη της περιοχής μας. Εκτιμώ ότι η απόφαση της πολιτείας πριν από 50 περίπου χρόνια για συστηματική εκμετάλλευση του λιγνίτη στην ηλεκτροπαραγωγή, σφράγισε με ανεξίτηλο τρόπο ολόκληρη την οικονομία της περιοχής, αλλά και της χώρας. Σήμερα στη Μεγαλόπολη παράγεται το 8% περίπου της συνολικής ηλεκτρικής ενέργειας, χρησιμοποιώντας ως πρώτη ύλη το εθνικό μας καύσιμο. Αυτό έγινε και γίνεται με μεγάλο κόστος που αφορά, την αλλοίωση και υποβάθμιση του περιβάλλοντος, καθώς και την υγεία των εργαζομένων και των κατοίκων της περιοχής που υφίστανται τις σχετικές συνέπειες. Ακόμα, αυξάνουν την ατμοσφαιρική ρύπανση, δημιουργούν σοβαρά υδρολογικά προβλήματα, μειώνουν το ζωτικό αγροτικό χώρο και απομακρύνουν τη δυνατότητα άλλων μορφών ανάπτυξης.

Ωστόσο, σήμερα οι σχέσεις ΔΕΗ και Τοπικής Κοινωνίας βρίσκονται σε οριακό σημείο. Το σύστημα ηλεκτροπαραγωγής χωλαίνει εξαιτίας της παλαιότητας των θερμικών μονάδων, οι οποίες είναι ρυπογόνες και χαμηλής απόδοσης. Η απόδοση της μονάδας της Μεγαλόπολης περιορίζεται στο 27% του χρησιμοποιούμενου καυσίμου έναντι 51% των άλλων σύγχρονων μονάδων. Η αντιοικονομική αυτή λειτουργία θα έπρεπε να είχε οδηγήσει τη μονάδα σε κλείσιμο ή στην αντικατάσταση των θερμικών στοιχείων. Οι κάτοικοι της περιοχής έδειξαν μια τεράστια ανοχή στις δραστηριότητες της ΔΕΗ, καθότι αυτή μέχρι σήμερα εξασφάλιζε έναν ικανοποιητικό μισθό στους εργαζόμενους και ήταν πηγή ανάπτυξης της περιοχής μέσω του τοπικού πόρου. Επίσης, έγιναν αναπτυξιακά έργα αποκατάστασης του περιβάλλοντος που ανέδειξαν την περιοχή. Η μέχρι σήμερα πορεία αναδεικνύει, προοδευτικά τα προβλήματα για την περιοχή μας, τα οποία υποκρύπτονταν, πίσω από την άνοδο του βιοτικού επιπέδου, τις προσλήψεις της ΔΕΗ, τον καταναλωτισμό. Σήμερα, η ΔΕΗ, στο βωμό του κέρδους, μεταβάλει το Λεκανοπέδιο της Μεγαλόπολης σε «κρανίου τόπο» Παραμερίζει το ζήτημα της εξάντλησης των αποθεμάτων (μεταλιγνιτική εποχή) και δεν αξιοποιεί τις προηγμένες τεχνολογίες που στηρίζονται στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας που συμβάλλουν στην προστασία των κλιματικών αλλαγών. Η επιταγή «ο ρυπαίνων πληρώνει» δεν πρέπει να συνεχιστεί. Δεν μπορεί να είναι η σημαία για περαιτέρω διεκδικήσεις. Όλα τα ανταποδοτικά οφέλη που ζητά η τοπική κοινωνία (δωρεάν τηλεθέρμανση, εγκατάσταση φωτοβολταϊκού συστήματος στα σχολεία, στις πλατείες, στο δημοτικό φωτισμό, την ίδρυση τμήματος εναλλακτικών μορφών ενέργειας από το Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου στη Μεγαλόπολη κ.λπ), εκτιμούμε ότι δεν θα συντελέσουν στη δημιουργία κοινωνικού οφέλους, αφού εκτιμάται ότι το λεκανοπέδιο έχει ξεπεράσει το όριο αντοχής. Απαιτούνται ριζικές λύσεις που να απαντούν στο πρόβλημα και όχι να το ανακυκλώνουν στο βωμό τους ιδιωτικού ή κοινωνικού κέρδους (ΔΕΗ και δορυφόροι εταιρείες που συνεργάζονται), μέσω των ανταποδοτικών τελών (Δήμοι ευρύτερης περιοχής λεκανοπεδίου Μεγαλόπολης).

3.Προτάσεις Πολιτικής για την Αειφόρο Ανάπτυξη του Λεκανοπεδίου Μεγαλόπολης.

Οι κυριότερες προτάσεις πολιτικής που θα οδηγούσαν σε αειφόρο τροχιά την ευρύτερη περιοχή του Δήμου Μεγαλόπολης, που αντιμετωπίζει πληθώρα περιβαλλοντικών προβλημάτων, κατά τη γνώμη μας, είναι οι ακόλουθες:

- Η εφαρμογή της Local Agenda 21 στο Δήμο Μεγαλόπολης που θα οδηγήσει σε ένα πρότυπο «συμμετοχικής διακυβέρνησης», όπου οι αποφάσεις θα λαμβάνονται με την ενεργό συμμετοχή και συναίνεση των πολιτών. Αυτό, εκ των πραγμάτων, θα συμβάλλει και στην κατάρτιση Αναπτυξιακού Σχεδίου για το Λεκανοπέδιο Μεγαλόπολης.

- Η θέσπιση και, κυρίως, η εφαρμογή σύγχρονης και ρεαλιστικής νομοθεσίας, που θα καλύπτει μεγάλο φάσμα δραστηριοτήτων, όπως οικοδόμηση, διάθεση τοξικών και μη αποβλήτων, χημική γεωργία, προστασία γεωργικής γης, κυνήγι-αλιεία, προστασία βιοποικιλότητας κ.ά. Τα Ειδικό Χωροταξικό Σχέδιο για την ενέργεια μπορεί να οριοθετήσει την μελλοντική ανάπτυξη των ενεργειακών πόρων κατά τρόπο αειφόρο.

- Η παραγωγή ενέργειας πρέπει να στραφεί στις ανανεώσιμες πηγές. Η ανάπτυξη ενός σύγχρονου δικτύου ανανεώσιμων πηγών ενέργειας είναι το ζητούμενο στην περιοχή του λεκανοπεδίου της Μεγαλόπολης.

- Η εισαγωγή περιβαλλοντικής φορολογίας. Δηλαδή να υπάρξει φορολογία και κλιμάκωση τιμών, όταν η κατανάλωση ενέργειας, υλικών και νερού υπερβαίνει κάποιο όριο αξιοπρεπούς διαβίωσης.

- Ο έλεγχος της κατανάλωσης. Αυτό σημαίνει μείωση υλικών συσκευασίας, ανακύκλωση, απαγόρευση κουτιών αλουμινίου, μείωση πλαστικών που ρυπαίνουν την ύπαιθρο κ.ο.κ.

- Η θέσπιση ποιοτικού ελέγχου των γεωργικών προϊόντων.

- Η καθιέρωση της χρήσης συστήματος δεικτών παρακολούθησης και καταγραφής δραστηριοτήτων και υπηρεσιών που αφορούν την περιβαλλοντική, κοινωνική και οικονομική λειτουργία των οικισμών της ευρύτερης περιοχής του λεκανοπεδίου..

- Η ευαισθητοποίηση όλων των ενδιαφερομένων φορέων (πολιτών, επιχειρηματιών κ.λπ.), σε θέματα προστασίας του περιβάλλοντος, ώστε να αποφεύγεται η χωροθέτηση οχλουσών εγκαταστάσεων σε κατοικημένες περιοχές.

- Η ενημέρωση των δημοτών και των φορέων της περιοχής ευθύνης του Δήμου για την ελαχιστοποίηση των κινδύνων ρύπανσης του περιβάλλοντος και η παροχή των αναγκαίων πληροφοριών για τον τρόπο αποφυγής επαγγελματικών ατυχημάτων ή κινδύνων για την υγεία.

- Η εφαρμογή μέτρων για την αποτροπή της ρύπανσης του αέρα, του νερού και του εδάφους.

- Η διατήρηση και αναζωογόνηση της πολιτιστικής κληρονομιάς (Λύκαιον Ορος, Παλαιοντολογικό πάρκο, Αρχαίο Θέατρο Μεγαλόπολης, κ.λπ.) που αποτελεί βασική αρχή της HABITAT, ως παράγοντα σημαντικού για τη διατήρηση της οικιστικής, πολιτιστικής, ιστορικής ταυτότητας και της βιώσιμης χρήσης των φυσικών πόρων.

- Παρακίνηση για τη χρήση καθαρών τεχνολογιών και τεχνολογιών ορθολογικής χρήσης ενέργειας και νερού. Αυτό μπορεί να γίνει με την προσφορά πόρων και τεχνολογιών συλλογής και αποθήκευσης άνθρακα (Carbon Capture and Sequestration) ή και με πολιτικές και τεχνολογίες εξοικονόμησης ενέργειας.

- Η επιβράβευση, η δημοσιοποίηση και η προώθηση βέλτιστων πρακτικών για τη δημιουργία βιώσιμων ανθρώπινων οικισμών.

Οι παραπάνω προτάσεις για να έχουν λειτουργικό χαρακτήρα θα πρέπει να ενσωματωθούν στο πρότυπο της ολοκληρωμένης ενδογενούς τοπικής ανάπτυξης, όπου ο Δήμος Μεγαλόπολης έχει τη δυνατότητα να εντάξει και να εφαρμόσει αειφόρες πρακτικές που προστατεύουν το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον.

4. Συμπεράσματα

Η σύγχρονη αντίληψη για το περιβάλλον εστιάζει το ενδιαφέρον στην κατάσταση των φυσικών πόρων και οικοσυστημάτων, στην επίδραση των ανθρωπίνων αξιών και στην ποιότητα ζωής των ανθρώπων, καθώς και στους θεσμούς της τεχνολογίας και κοινωνικής οργάνωσης στη χρήση και διαφύλαξη των πόρων αυτών. Αυτό, εκ των πραγμάτων, περιπλέκει το μίγμα των μέτρων περιβαλλοντικής πολιτικής και καθιστά επιτακτική την ανάγκη για συλλογικές προσπάθειες τόσο σε εθνικό όσο και σε υπερεθνικό επίπεδο, φέρνοντας στο προσκήνιο το θέμα της παγκόσμιας συλλογικής ευθύνης, το ρόλο των διεθνών οργανισμών, των Μη Κυβερνητών Οργανισμών (Μ.Κ.Ο.), των πολιτικών των Διεθνών Οργανισμών, της Ευρωπαϊκής Ενωσης και των επιμέρους εθνικών πολιτικών.

Εκτιμάται ότι για να πετύχουμε την κλιματική ενεργειακή ασφάλεια πρέπει να υπάρξει ένα πλαίσιο μιας παγκόσμιας συμφωνίας για την κλιματική αλλαγή. Στο πλαίσιο αυτό, σημαντικό ρόλο έχουν να παίξουν οι φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης, ως εκφραστές των θεσμών της Τοπικής Κοινωνίας, που προωθούν το πρότυπο της ενδογενούς αειφόρου τοπικής ανάπτυξης, το οποίο ενσωματώνει στη λογική του, τις στρατηγικές και τις δράσεις της ΕΕ και των Παγκόσμιων Οργανισμών για το περιβάλλον.

Προς τούτο, είναι αναγκαία η σύνταξη τοπικής Ατζέντας 21 (Local Agenda 21) για την περιοχή του λεκανοπεδίου Μεγαλόπολης, η οποία εκτιμάται ότι μπορεί να αποτελέσει ένα ολοκληρωμένο πρόγραμμα δράσης για την προστασία του περιβάλλοντος και την αναβάθμιση των όρων διαβίωσης των κατοίκων της περιοχής. Οι σχετικές δράσεις που θα αναληφθούν από τους εμπλεκόμενους φορείς στους διάφορους τομείς της οικονομικής και κοινωνικής πραγματικότητας θα συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του περιβαλλοντικού ζητήματος και στην επίτευξη της αειφόρου τοπικής ανάπτυξης. Τα παραδείγματα που υπάρχουν από τη διεθνή πραγματικότητα (π.χ. η περιοχή Calvia της Μαγιόρκας, ο Δήμος ο Δήμος Whyalla της Ν. Αυστραλίας), αλλά και από την ελληνική πραγματικότητα (Δήμοι Αμαρουσίου και Χαλανδρίου και Νησιά Νοτίου Αιγαίου- Πάρος και Κω), μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως καλές πρακτικές.

http://www.arcadians.gr/index.php?option=c...4&Itemid=74

[ludovick]

Η γνωστή - άγνωστη ατμοσφαιρική ρύπανση

«Πρωτιές» στον κατάλογο των ευρωπαϊκών πόλεων με την μεγαλύτερη ατμοσφαιρική ρύπανση κατείχαν και για το 2007 η Αθήνα, η Θεσ/νίκη, η Λάρισα, η Πάτρα, ο Βόλος και το Ηράκλειο. Στην πραγματικότητα, θα μπορούσαμε να έχουμε ακόμα περισσότερες «πρωτιές» αν στην έρευνα της Ε.Ε. βάσει της οποίας καταρτίστηκε αυτός ο κατάλογος, συμπεριλαμβανόταν πόλεις όπως η Ελευσίνα, ο Ασπρόπυργος, η Μεγαλόπολη κ.α. - πόλεις δηλαδή με μεγάλη συγκέντρωση βιομηχανικών μονάδων ή με σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

Εδώ και δεκαετίες λοιπόν, οι κάτοικοι των ελληνικών πόλεων, έχουμε μάθει να ζούμε με όλο και αυξανόμενη ατμοσφαιρική ρύπανση. Κι’ ενώ γενικά όλοι ξέρουμε ότι η ατμοσφαιρική ρύπανση και ιδιαίτερα το νέφος «κάνει κακό», στην πραγματικότητα ελάχιστοι γνωρίζουμε πόσο και τι είδους είναι αυτό το «κακό». Κι’ όμως, η ατμοσφαιρική ρύπανση ευθύνεται για πολλά από τα δεινά της καθημερινότητάς μας: από το αίσθημα της κόπωσης και τους πονοκεφάλους, μέχρι τις κρίσεις άσθματος και την ένταση καρδιακών προβλημάτων. Σύμφωνα μάλιστα με την κ. Κατσουγιάννη, καθηγήτρια Υγιεινής και Επιδημιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, η μακροχρόνια έκθεση στα τρέχοντα επίπεδα ρύπανσης μειώνει έως και ένα έτος το προσδόκιμο ζωής!

«Τα ευρήματά μας αναφέρουν ότι οι βραχυχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων είναι 0,5 με 1% αύξηση θνησιμότητας κατά τις ημέρες με υψηλές συγκεντρώσεις μικροσωματιδίων, ενώ η μακροχρόνια έκθεση στα τρέχοντα επίπεδα ρύπανσης μειώνει από μισό έως ένα έτος το προσδόκιμο ζωής»

Κλέα Κατσουγιάννη, ΤΑ ΝΕΑ 25-26 /4/2008

Οι κυριότεροι ατμοσφαιρικοί ρύποι και οι συνέπειές τους:

- Όζον Ο3Το όζον, όταν υπάρχει σε μεγάλες συγκεντρώσεις στα κατώτερα στρώματα της ατμόσφαιρας αποτελεί έναν επικίνδυνο ρύπο και προκαλεί αναπνευστικά προβλήματα, άσθμα, φλεγμονή στους πνεύμονες και πιθανή επιδεκτικότητα σε μολύνσεις του αναπνευστικού. Επίσης προκαλεί αιματολογικές διαταραχές, ενώ συμβάλλει και στις διεργασίες που προκαλούν καρκίνο του αναπνευστικού συστήματος των ανθρώπων. Το όζον επιδρά αρνητικά στην ανάπτυξή των φυτών. Προκαλεί μεγάλες ζημιές στη δασική βλάστηση και μειώνει την αγροτική παραγωγή.

- Mονοξείδιο του άνθρακα COΤο μονοξείδιο του άνθρακα μειώνει την ικανότητα του αίματος να μεταφέρει οξυγόνο σε βασικούς ιστούς του οργανισμού. Επιδρά κυρίως στο καρδιαγγειακό και στο νευρικό σύστημα. Σε χαμηλές συγκεντρώσεις το μονοξείδιο του άνθρακα επηρεάζει αρνητικά τους ανθρώπους με καρδιακά προβλήματα ενώ μειώνει τις επιδόσεις νεαρών και υγιών ανθρώπων. Σε υψηλότερες συγκεντρώσεις το μονοξείδιο του άνθρακα προκαλεί ζαλάδα, πονοκέφαλο και κόπωση.

- Διοξείδιο του αζώτου NO2Το διοξείδιο του αζώτου επηρεάζει το ανθρώπινο ανοσοποιητικό σύστημα. Παρακωλύει την οξυγόνωση του αίματος και προκαλεί από αναπνευστικά προβλήματα και κρίσεις άσθματος, μέχρι ίνωση και εμφύσημα (ιδιαίτερα στα παιδιά). Την ίδια στιγμή το διοξείδιο του αζώτου προκαλεί μικρότερες ενοχλήσεις στα μάτια κ.α.

Το διοξείδιο του αζώτου αποτελεί τον κύριο ρύπο του νέφους και της όξινης βροχής, ενώ επηρεάζει και τη βλάστηση.

«...έχει υπολογιστεί ότι για κάθε 10 μικρογραμμάρια αύξηση της συγκέντρωσης του διοξειδίου του αζώτου η θνησιμότητα αυξάνεται κατά 0,3%»Κλέα Κατσουγιάννη, ΤΑ ΝΕΑ 25-26 /4/2008

- Διοξείδιο του Θείου SO2Το διοξείδιο του θείου, ακόμα κι’ όταν υπάρχει σε μέτριες συγκεντρώσεις στην ατμόσφαιρα, αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης ασθενειών του αναπνευστικού συστήματος, εντείνει τα καρδιακά και αναπνευστικά προβλήματα και προκαλεί βλάβες στο νευρικό σύστημα. Την ίδια στιγμή το διοξείδιο του θείου ευθύνεται συχνά για ενοχλήσεις όπως η ναυτία και οι πονοκέφαλοι ενώ μπορεί να οδηγήσει και σε απώλεια της όσφρησης. Στο οικοσύστημα, το διοξείδιο του θείου προκαλεί σοβαρές αλλοιώσεις. Μειώνει την οξύτητα των λιμνών, των ποταμών και των δασών με αποτέλεσμα έως και τη νέκρωση κάποιων ζώων και φυτών.

- Αιωρούμενα σωματίδια

Τα αιωρούμενα σωματίδια είναι υλικά σε στερεή ή υγρή μορφή που μπορούν να αιωρούνται στην ατμόσφαιρα για μεγάλα χρονικά διαστήματα. Οι επιδράσεις τους, γενικά, εξαρτώνται από το μέγεθός τους (όσο μικρότερα είναι τόσο πιο επικίνδυνα γιατί διεισδύουν ευκολότερα και γρηγορότερα στον οργανισμό μας) αλλά και από τη χημική τους σύσταση. Τα αιωρούμενα σωματίδια προκαλούν αναπνευστικά προβλήματα και ασθένειες, ακόμα και πρόωρο θάνατο. Καθώς απορροφούνται στην κυκλοφορία του αίματος, μεταφέρονται σε άλλα μέρη του σώματος και αν σε αυτά τα σωματίδια υπάρχουν τοξικές ουσίες, τότε μπορούν να ασκήσουν τοξικές επιδράσεις σε ζωτικά όργανα (νεφρά, συκώτι, θυροειδή, κ.α.) προκαλώντας μέχρι και καρκίνο.

- Μόλυβδος Pb

Ο μόλυβδος σε υψηλές συγκεντρώσεις επηρεάζει τη λειτουργία των νεφρών, των νεύρων, τη χημεία του αίματος, αλλά και την πνευματική ανάπτυξη, ιδιαίτερα σε άτομα νεαρής ηλικίας. Επίσης, επηρεάζει την ικανότητα αναπαραγωγής, ενώ είναι αποδεδειγμένα καρκινογόνος ουσία.

- Άλλοι αέριοι ρύποι

Στην ατμόσφαιρα υπάρχουν κατά διαστήματα συγκεντρώσεις και άλλων τοξικών αέριων ρύπων όπως είναι το βενζόλιο, ο αμίαντος, το αρσενικό κ.α. Πρόκειται για ουσίες που προκαλούν καρκίνο, αναπνευστικά προβλήματα, γενετικές ανωμαλίες, στείρωση και άλλα σοβαρά προβλήματα υγείας. Μερικά μπορούν να προκαλέσουν ακόμα και το θάνατο ή σοβαρές κακώσεις, αν, από ατύχημα, απελευθερωθούν στο περιβάλλον, σε μεγάλες συγκεντρώσεις.

Οι βιομηχανίες και οι σταθμοί παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας που καινε ορυκτά καύσιμα όπως ο λιγνίτης, το μαζούτ, το πετ-κοκ κ.α. αποτελούν τη βασική πηγή της ατμοσφαιρικής ρύπανσης σε πόλεις όπως ο Βόλος, η Ελευσίνα, η Μεγαλόπολη κοκ. Μέχρι σήμερα καμία ελληνική κυβέρνηση δεν άσκησε ουσιαστικό έλεγχο στις δραστηριότητες των μεγάλων βιομηχανιών και των μονάδων παραγωγής ενέργειας. Έτσι οι βιομηχανίες δεν τηρούν τα στοιχειώδη μέτρα ασφαλείας για την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας μας. Για παράδειγμα, δεν αντικαθιστούν τα φίλτρα τους σε τακτά χρονικά διαστήματα και δεν χρησιμοποιούν φίλτρα νέας τεχνολογίας που θα μπορούσαν να συγκρατήσουν περισσότερους ρύπους. Επίσης, καίνε τα πιο φτηνά και ταυτόχρονα πιο ρυπογόνα ορυκτά καύσιμα, αντί να στραφούν σταδιακά σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.

http://green-attack.blogspot.com/2008/10/blog-post_14.html

[ludovick]

Στόχος 10.000 MW από παραγωγή αιολικής ενέργειας

Γιαννης Ελαφρος

Την αναγκαιότητα και τη δυνατότητα να πιάσει η Ελλάδα τον στόχο των 10.000 MW από αιολική ενέργεια, παρουσίασαν χθες -κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα του Ανέμου 2009 στις 15 Ιουνίου- οι εκπρόσωποι της Ελληνικής Επιστημονικής Ενωσης Αιολικής Ενέργειας, οι οποίοι έθεσαν το φιλόδοξο στόχο, η δεκαετία 2010 – 2020 να γίνει η δεκαετία του ανέμου, ιδέα που χαρακτηρίστηκε «εξαιρετική» από τον επίτροπο Περιβάλλοντος, κ. Στ. Δήμα, που παραβρέθηκε στη συνέντευξη.

Τη δυνατότητα να τοποθετηθούν μικρές ανεμογεννήτριες σε οικίες ή άλλα κτίρια ανέδειξε ο κ. Κ. Φαϊτατζόγλου, μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΕΤΑΕΝ, με στόχο ακόμα και την κάλυψη των αναγκών των νοικοκυριών. «Ειδικά στα νησιά, όπου το παραγόμενο ηλεκτρικό ρεύμα είναι ιδιαίτερα ακριβό, η πρόταση μπορεί να προχωρήσει», σημείωσε. Για να δοθεί όμως ώθηση στις μικρές ανεμογεννήτριες -μέχρι 150 kW- η ΕΛΕΤΑΕΝ ζητά την απαλλαγή τους από τη διαδικασία Εγκρισης Περιβαλλοντικών όρων, από την καταβολή ΦΠΑ και κυρίως την αύξηση της τιμής πώλησης στα 200 ευρώ η μεγαβατώρα στα νησιά και στα 150 ευρώ στην ηπειρωτική χώρα, μια τιμή σίγουρα υψηλή.

Ο κ. Παν. Παπασταματίου, αντιπρόεδρος της ΕΛΕΤΑΕΝ, ανακοίνωσε την κατάθεση στην ΡΑΕ αίτησης για την έγκριση του «σχεδίου 3Χ3». Πρόκειται για πρόταση δημιουργίας τριών μικρών αιολικών πάρκων, από τρεις ανεμογεννήτριες το καθένα σε Υμηττό, Πεντέλη, Πάρνηθα. «Αν και οι εννιά ανεμογεννήτριες θα έχουν ισχύ 8,1 MW, η κύρια επιδίωξη της πρότασης είναι να εξοικειωθούν οπτικά με τις ανεμογεννήτριες οι κάτοικοι της πρωτεύουσας», τόνισε. Οι εκπρόσωποι της ΕΛΕΤΑΕΝ σημείωσαν πως δεν προβλέπεται η διάνοιξη νέων δρόμων (παρά μόνο επεκτάσεις 50 - 100 μ.), ενώ τα καλώδια θα περνούν υπόγεια, αλλά παραμένει αβέβαιο εάν επιτρέπονται «αιολικά πάρκα» από το καθεστώς προστασίας των βουνών.

Ο επίτροπος κ. Δήμας σχολιάζοντας τις αντιπαραθέσεις που έχουν δημιουργηθεί για θέματα αισθητικής και τοπίου, ανέφερε ότι και στη Δανία (όπου η αιολική ενέργεια είναι πολύ ανεπτυγμένη) υπήρχαν αντιδράσεις κατοίκων, οι οποίες ξεπεράστηκαν με υπομονετικό διάλογο και προσπάθεια να συμμετέχουν οι τοπικές κοινότητες στο έργο. «Χαίρομαι γιατί το περιβάλλον βρίσκεται ψηλά στις ατζέντες όλων των κομμάτων και αποτελεί κριτήριο ψήφου για τις ευρωεκλογές», τόνισε ο κ. Δήμας, υπογραμμίζοντας ότι «ο 21ος αιώνας θα είναι ο αιώνας χαμηλού άνθρακα».

Την ανταπόκριση στο στόχο αυτό εξυπηρετεί η μελέτη που παρουσίασε ο κ. Δ. Λάλας, για την ανάγκη να φτάσει η Ελλάδα τα 9.000 – 10.000 MW από αιολική ενέργεια μέχρι το 2020, από τα 1.000 σήμερα. Παρενέβησαν ο γεν. γραμ. του υπ. Ανάπτυξης κ. Κ. Μουσουρούλης και οι κ.κ. Αννυ Ποδηματά (ΠΑΣΟΚ), Ν. Χρυσόγελος (Οικολόγοι Πράσινοι), Στ. Μάνος (Δράση) και ο καθηγητής του ΕΜΠ και πρόεδρος της Ε.Ε. Αιολικής Ενέργειας Αρ. Ζερβός.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articl.../06/2009_317264