Για τον Στέλιο Κυριακίδη στον Πύργο της Κορίνθιας

[The Doctor]

Για 21η φορά διεξήχθη στο χωριό Πύργος της Κορινθίας, ο αγώνας δρόμου 5χλμ προς τιμή του θρυλικού Έλληνα Μαραθωνοδρόμου Στέλιου Κυριακίδη. Στον συγκεκριμένο τόπο βρίσκεται ο τάφος του Κυριακίδη και παρά το ιδιαίτερα φορτωμένο αγωνιστικό πρόγραμμα αυτό του σαββατοκύριακου, περίπου 50 δρομείς τίμησαν την μεγάλη αυτή αθλητική (και όχι μονο) προσωπικότητα με τη συμμετοχή τους. Νικητής και σε άλλον έναν αγώνα δρόμου αυτή την Άνοιξη αναδείχτηκε ο Παύλος Τζαναβάρας

Για τον Στέλιο Κυριακίδη

Ο Στέλιος Κυριακίδης (φωτο) γεννήθηκε στο χωριό Στατός της επαρχίας Πάφου στις 4.5.1910. Άρχισε την αθλητική του σταδιοδρομία, μετά την εφηβική του ηλικία. Αρχικά αγωνιζόταν παίρνοντας μέρος σε αγροτικούς αγώνες με τα χρώματα του χωριού του. Πιο ύστερα αγωνιζόταν σαν αθλητής του Γυμναστικού Συλλόγου «Ολύμπια» της Λεμεσού, με τα χρώματα του οποίου συνέχισε ν’ αγωνίζεται μέχρι το τέλος της ένδοξης αθλητικής του σταδιοδρομίας.

Εργάστηκε για ένα διάστημα σαν υπάλληλος του Δήμου Λεμεσού, όμως μετά τη μόνιμη εγκατάστασή του στην Αθήνα, διορίστηκε υπάλληλος στη Δημόσια Εταιρεία Ηλεκτρισμού (ΔΕΗ) Αθηνών – Πειραιώς, το 1936.

Ο Στέλιος Κυριακίδης, διακρίθηκε στα αγωνίσματα δρόμων ημιαντοχής και αντοχής, ιδιαίτερα στον μαραθώνιο δρόμο. Από το 1933 μέχρι το 1945 κέρδισε 14 πρώτες νίκες, στους ετήσιους Παγκύπριους Αγώνες. Υπήρξε κάτοχος όλων των κυπριακών επιδόσεων στους δρόμους, από εκείνον των 1,500 μέτρων, μέχρι και τον μαραθώνιο. Κατείχε επίσης τις Ελλαδικές επιδόσεις στους δρόμους 5 και 10 χιλιομέτρων, στους δρόμους των 3,4,6,8,15,20 και 30 χιλιομέτρων, στους δρόμους των 3 και 6 μιλίων και στους δρόμους μισής και μιας ώρας.

Από το 1934 μέχρι το 1938 κέρδισε 10 πρώτες νίκες, σε πανελλήνιους αγώνες και από το 1934 μέχρι το 1939 ανέβηκε 6 φορές στο βάθρο του πρώτου βαλκανιονίκη: Κέρδισε τον μαραθώνιο δρόμο το 1934,1936,1937 και 1939, και τον δρόμο των 10 χιλιομέτρων το 1934 και 1936. Ο Στέλιος Κυριακίδης πήρε μέρος, με τα ελληνικά εθνικά χρώματα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1936 και του 1948 στο Βερολίνο και στο Λονδίνο αντιστοίχως.

Έγινε παγκόσμια γνωστός, με τη νίκη του στον διεθνή μαραθώνιο δρόμο της Βοστώνης, στις 20.4.1946, με χρόνο 2 ώρες, 29 πρώτα λεπτά και 27 δεύτερα, που ήταν πανευρωπαϊκό ρεκόρ και η καλύτερη επίδοση στον κόσμο την εποχή εκείνη. Σκοπός του Κυριακίδη δεν ήταν μόνο μία αθλητική νίκη, τεράστια βέβαια σε μέγεθος, αλλά κάτι βαθύτερο κάτι γνήσια ανθρωπιστικό. Ως γνήσια Ελληνική ψυχή αγωνίστηκε για να βοηθήσει τον απλό Έλληνα ο οποίος στην κυριολεξία λιμοκτονούσε. Αγωνίστηκε για να μαζέψει υλική βοήθεια να δώσει ελπίδα και να αναπτερώσει το ηθικό του χειμαζόμενου Ελληνικού λαού ο οποίος μόλις είχε βγει από τη λαίλαπα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Και τα κατάφερε. Έγινε το ζωντανό παράδειγμα πως ένας άνθρωπος μπορεί να αγωνιστεί ενάντια στον υποσιτισμό, ενάντια στις κακουχίες, ενάντια στην ιατρική λογική, και να νικήσει με το μεγαλείο της ψυχής του όταν έχει υψηλό σκοπό. Ο Τζόνι Κέλι, μεγάλος συναθλητής του και βασικός του αντίπαλος, είχε πει μετά το τέλος του αγώνα «Πως μπορείς να νικήσεις ένα τέτοιο άνθρωπο; Αυτός δεν έτρεχε για τον εαυτό του. Έτρεχε για την πατρίδα του».

Μετά τη νίκη του παρέμεινε στην Αμερική για ένα μήνα ζητώντας βοήθεια για την κατεστραμμένη Ελλάδα και τους πεινασμένους Έλληνες. Η αμερικανική κυβέρνηση και οι απλοί Αμερικανοί πολίτες ευαισθητοποιήθηκαν και έστειλαν στην Ελλάδα αυτό που ονομάστηκε «Πακέτο Κυριακίδη», το οποίο ήταν $250.000 και υλική βοήθεια από φάρμακα, ρούχα, κονσέρβες, αλεύρι, σκηνές και κουβέρτες, τα οποία έφτασαν στην Ελλάδα με δύο πλοία που έδωσε η οικογένεια Λιβανού. Η βοήθεια αυτή έσωσε πολλούς Έλληνες από το θάνατο και στην επιστροφή του στην Αθήνα τον υποδέχτηκαν 1.000.000 Έλληνες. Η πομπή από το αεροδρόμιο μέχρι και τη Φιλοθέη, περνώντας πρώτα από τον Άγνωστο Στρατιώτη, τη Βουλή των Ελλήνων και το Δημαρχείο Αθηναίων, διήρκησε 8 ώρες.

Απεβίωσε το 1987 και ετάφη στον Πύργο της ορεινής Κορινθίας