Πολλά θύματα και ζημιές από ισχυρή σεισμική δόνηση στην κεντρική Ιταλία

[anastasiostheodoridis]

Ισχυρή σεισμική δόνηση μεγέθους 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ έπληξε την πόλη Λ' Ακουϊλα στην κεντρική Ιταλία τα ξημερώματα της Δευτέρας. Τουλάχιστον 27 οι νεκροί -μεταξύ αυτών πέντε παιδιά-, αρκετοί αγνοούμενοι, ενώ έχουν καταρρεύσει δεκάδες κτίρια, μεταξύ αυτών και μια φοιτητική εστία.

Από τον ισχυρό σεισμό πολλές κατοικίες στην ιστορική πόλη των 60.000 κατοίκων στην οροσειρά των Αμπρούτσι κατέρρευσαν ή υπέστησαν σοβαρές ζημιές, ενώ η δόνηση έπληξε και γειτονικές πόλεις.Από τα ερείπια των σπιτιών τους έχουν ανασυρθεί νεκροί τουλάχιστον 27 άνθρωποι, εκ των οποίων πέντε παιδιά. Δύο από τα θύματα εντοπίστηκαν στην γειτονική πόλη Φόσα. Οι αρχές κάνουν λόγο για πολλά θύματα, ενώ πολλών ανθρώπων η τύχη αγνοείται. Επιπλέον, πολλοί είναι οι άστεγοι, που βρίσκονται αντιμέτωποι με δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Σύμφωνα με τα ιταλικά μέσα ενημέρωσης, ένα τμήμα από την φοιτητική εστία στην οδό ΧΧ Σετέμπρε στην Λ' Ακουϊλα κατέρρευσε, ενώ εικάζεται πως μέσα στον κοιτώνα βρίσκονταν αρκετοί φοιτητές.

Επί ποδός βρίσκονται τα ιταλικά σωστικά συνεργεία, προσπαθώντας να απεγκλωβίσουν ανθρώπους που έχουν παγιδευτεί στα ερείπια.

Οι κάτοικοι της πόλης διανυκτέρευσαν στους δρόμους, ενώ οι μετασεισμοί συνεχίζονται.

Η ισχυρή σεισμική δόνηση σημειώθηκε στις 03:30 (τοπική ώρα), με επίκεντρο περίπου 95 χλμ ανατολικά της Ρώμης και σε εστιακό βάθος 10 χλμ από την επιφάνεια της γης. Το μέγεθος του σεισμού αρχικά ανακοινώθηκε ότι είναι 6,7 βαθμοί της κλίμακας Ρίχτερ, ωστόσο αργότερα διορθώθηκε σε 6,3 βαθμοί της κλίμακας Ρίχτερ.

Νωρίτερα, αργά το βράδυ της Κυριακής, σεισμική δόνηση 4,6 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ σημειώθηκε στην παραθαλάσσια περιοχή της Ραβένας, στη βόρειο Ιταλία, χωρίς να προκληθούν θύματα, ή ζημιές. Το επίκεντρο του σεισμού αυτού εντοπίζεται στην περιοχή της Εμίλια - Ρομάνια και είχε μεγάλο εστιακό βάθος 28 χλμ. Η δόνηση έγινε αισθητή σε μεγάλη απόσταση, ιδίως στην γειτονική περιοχή των Μάρκε, πιο νότια στις ακτές της Αδριατικής.

in.gr 6/4/2009

Έντονη είναι η ανησυχία για την τύχη των Ελλήνων φοιτητών που διαμένουν στην πόλη Λ' Ακουϊλα της κεντρικής Ιταλίας, η οποία επλήγη από το φονικό χτύπημα του Εγκέλαδου τα ξημερώματα της Δευτέρας.

Σύμφωνα με πληροφορίες, μία Ελληνίδα φοιτήτρια νοσηλεύεται τραυματισμένη, ενώ ο αδελφός της αγνοείται. Κατά τις πληροφορίες αυτές, η κοπέλα ανασύρθηκε από τα ερείπια σπιτιού που κατέρρευσε.

Σύμφωνα με εκτιμήσεις, στο πανεπιστήμιο της ιστορικής πόλης φοιτούν περισσότεροι από 500 Έλληνες φοιτητές. Αρκετοί έχουν ήδη επιστρέψει στη χώρα, λόγω του καθολικού Πάσχα, αλλά οι περισσότεροι βρίσκονταν στην πόλη την ώρα του σεισμού και τώρα αναζητούν τρόπο διαφυγής.

Η υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου της ελληνικής πρεσβείας στη Ρώμη Β.Μαρκάκη δήλωσε στη ΝΕΤ, πως το πρώτο μέλημα είναι να βεβαιωθεί η ελληνική πρεσβεία πως όλοι οι φοιτητές είναι καλά στην υγεία τους και εν συνεχεία θα γίνουν οι απαραίτητες ενέργειες για την επιστροφή τους στη χώρα.

Αυτό δήλωσε και ο ο υφυπουργός Εξωτερικών Θεόδωρος Κασσίμης, σημειώνοντας η ελληνική πρεσβεία προχωρά στις απαραίτητες ενέργειες ώστε να επιστρέψουν σύντομα στην Ελλάδα όσοι φοιτητές το επιθυμούν. Κλιμάκιο της πρεσβείας βρίσκεται κοντά στην σεισμόπληκτη πόλη ώστε να συντονίσει τις ενέργειες επαναπατρισμού των φοιτητών.

Σχολιάζοντας αναφορές γονέων ότι δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με τα παιδιά τους, η κ. Μαρκάκη είπε πως τη στιγμή του σεισμού οι περισσότεροι έφυγαν βιαστικά από τα σπίτια τους και είναι λογικό να μην πήραν μαζί τους τα κινητά τους τηλέφωνα. Αρα, όπως είπε, το να μην μπορούν να επικοινωνήσουν είναι κάτι που δεν πρέπει να δημιουργεί απαισιοδοξία.

Έλληνες φοιτητές που επικοινώνησαν νωρίς το πρωί με μέσα ενημέρωσης δήλωσαν ότι τους τελευταίους μήνες σημειώνονταν σεισμικές δονήσεις σε καθημερινή βάση.

Η κ. Μαρκάκη είπε πως προς το παρόν δεν έχουν μεταβεί στην πόλη διπλωματικοί εκπρόσωποι, καθώς οι αρχές της Λ' Ακουϊλα έχουν ζητήσει να υπάρξουν περιορισμένες μετακινήσεις, ώστε να διευκολυνθεί το έργο των σωστικών συνεργείων.

Ο εκπρόσωπος Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών Γ.Κουμουτσάκος δήλωσε ότι υπάρχει συνεχής επαφή μεταξύ των επικεφαλής των υπηρεσιών πολιτικής προστασίας Ελλάδας και Ιταλίας, ώστε να υπάρχει ταχύς και ευέλικτος δίαυλος επικοινωνίας και ανταλλαγής πληροφοριών.

Η υπουργός Εξωτερικών Ντ.Μπακογάννη, η οποία βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη για τη σύνοδο κορυφής της «Συμμαχίας Πολιτισμών», είχε τηλεφωνική συνομιλία με τον Ιταλό ομόλογό της Φράνκο Φρατίνι, στον οποίο εξέφρασε την ετοιμότητα της ελληνικής πλευράς να παράσχει βοήθεια, με ειδικές σωστικές μονάδες, εφόσον ζητηθεί.

Ο σεισμός, μεγέθους 6,3 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, σημειώθηκε στις 04:30 (ώρα Ελλάδας), με επίκεντρο περίπου 95 χλμ ανατολικά της Ρώμης και σε εστιακό βάθος 10 χλμ από την επιφάνεια της γης.

in.gr 6/4/2009

[Clemence]

Όπως έγινε γνωστό, η ελληνική πρεσβεία θα καταρτίσει κατάλογο σεισμοπαθών και θα μεριμνήσει για τη μεταφορά τους από τη σεισμόπληκτη περιοχή, στη Ρώμη. Στον κατάλογο μπορούν να συμπεριληφθούν και άτομα τα οποία θα προσκομίσουν στην Πρεσβεία βεβαίωση της ιταλικής αστυνομίας ότι είναι σεισμοπαθείς.

Παράλληλα, με απόφαση του υπουργού Μεταφορών οι πτήσεις της Ολυμπιακής Δευτέρα, Τρίτη και Τετάρτη θα μεταφέρουν δωρεάν από τη Ρώμη στην Αθήνα Έλληνες που επλήγησαν από το σεισμό. Ειδικότερα, σήμερα Δευτέρα αναχωρεί αεροσκάφος στις 20:05 από Ρώμη για Αθήνα, ενώ αύριο και μεθαύριο είναι προγραμματισμένες πτήσεις στις 11:00 και στις 19:25.

Τέλος, για την επιστροφή των Ελλήνων στη χώρα μας η αεροπορική εταιρεία AEGEAN σε συνεργασία με το Υπουργείο Εξωτερικών προσφέρει δωρεάν μεταφορά με πτήσεις της από τη Ρώμη.

Χρήσιμα

• Τηλέφωνο πρεσβείας Ρώμη: +390 6808 2030

• Δωρέαν πτήσεις Ολυμπιακής Ρώμη - ΑΘήνα: Δευτέρα 20:05, Τρίτη 11:00, 19,25

• Δωρεάν μεταφορά και μέσω Aegean

www.skai.gr

[Amaryllis]

Ισχυρότατος ο σεισμός, τον νιώσαμε και μας ξύπνησε με χορό μες στο βράδυ.

Κινητοποιημένοι οι Έλληνες Ρώμης και Περούτζια, έτοιμοι να φιλοξενήσουν παιδιά από Λ'άκουιλα αν χρειαστεί, κατόπιν ενημέρωσης από την πρεσβεία και το προξενείο.

[Winmx]

Για οποιον θελει να βοηθησει:

ABRUZZO: abbiamo bisogno di posti letto...chiunque avesse una struttura alberghiera o similare in Abruzzo (costa, collina) chiamate 0854308309....amici di FB, vi prego di copiare e incollare sul vostro profilo...grazie

[Clemence]

Πένθος και στην Ελλάδα

Δεν άντεξε και τελικά άφησε την τελευταία του πνοή κάτω από τα συντρίμμια της πολυκατοικίας όπου διέμενε ο 28χρονος Βασίλης Κουφολιάς. Ο Έλληνας φοιτητής καταπλακώθηκε στον φονικό σεισμό που έπληξε την πόλη Λ' Ακουιλα της κεντρικής Ιταλίας.

Όπως επιβεβαιώθηκε από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, το πτώμα του άτυχου νεαρού αναγνωρίστηκε από συγγενικό του πρόσωπο.

Πηγη: in.gr

http://www.youtube.com/user/HELLASEVOLUTION

[800.000 ευρω στο προαυλιο]

Τι κριμα ρεσυ! Μια χαρα παλικαρι! Στα καλα καθουμενα!

Γεια σου ρε φιλε! Μακαρι να πηγες καπου καλυτερα!

[Winmx]

207 νεκροι μεχρι στιγμη

150 απεγκλωβιστηκαν ζωντανοι

1500 τραυματιες

17000 αστεγοι

Δυστυχως ειχαν μεινει 4 φοιτητες κατω απο τα ερειπια της φοιτητικης εστιας που βρεθηκαν νεκροι

Ζωντανη μια γιαγιακα 98 ετων (το'βλεπα πριν στην τηλεοραση) που'λεγε οτι οσο περιμενε για να τη σωσουν επλεκε βελονακι.

Δε βοηθαει και ο καιρος που παλι βροχες περιμενουν......

[beyond time]

Και ο Berlusconi ό,τι να 'ναι:

"It was very frightening," said Costanza, a Romanian woman at a camp on the outskirts of L'Aquila.

"We have no money, no documents - we have nothing. I just can't wait to get home."

But Italian Prime Minister Silvio Berlusconi appeared to brush aside the dire conditions facing survivors during a visit to one of the camps.

"They have everything they need, they have medical care, hot food...," he said in an interview with a German television station.

"Of course, their current lodgings are a bit temporary. But they should see it like a weekend of camping."

http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7989112.stm

Φαντάζομαι το επόμενο σαββατοκύριακο θα γυρίσουν σπίτια τους αναζωογονημένοι από τις μικρές διακοπές.

Tι ήθος, τι επίπεδο! Μόνο η χριστιανική δεξιά...

Κουράγιο στις οικογένειες των θυμάτων και σε όσους έμειναν άστεγοι.

[kopritis]

Είδατε σήμερα το πρωί στην Τσαπανίδου 3 Έλληνες φοιτητές απ' την Λ' Ακουϊλα που ζήτησαν (ούτε λίγο-ούτε πολύ) μεταγραφή ?

Και ερωτώ:

Σε ποιά βάση ?

Μήπως δεν μπορούν να μεταγραφούν σε άλλη ιταλική πόλη ?

[Vem]

Είδατε σήμερα το πρωί στην Τσαπανίδου 3 Έλληνες φοιτητές απ' την Λ' Ακουϊλα που ζήτησαν (ούτε λίγο-ούτε πολύ) μεταγραφή ?

Και ερωτώ:

Σε ποιά βάση ?

Μήπως δεν μπορούν να μεταγραφούν σε άλλη ιταλική πόλη ?

Λες και δεν το περιμέναμε...

Σε λίγο να δεις που θα βγουν απελπισμένοι γονείς να μιλάνε για το σκληρό και απάνθρωπο ελληνικό κράτος που δεν μεταγράφει τα πουλάκια τους στις ελληνικές σχολές ( και εντελώς τυχαία όλες θα είναι υψηλόβαθμες σχολές ) και τα αφήνει στη σεισμογενή Ιταλία. Και δε θα μιλάμε μόνο για Λ'Ακουϊλα.

Σε ποια βάση ρωτάς;

Ακριβώς στην ίδια βάση που έβγαιναν "πανικόβλητοι γονείς - γιατροί/καθηγητές/εισαγγελείς" στον τριανταφυλλόπουλο το 2000 για να μεταγραφούν 1600 φοιτητές απο σερβία λόγω των νατοικών βομβαρδισμών. Από τις σχολές που οι ίδιοι τους έγραψαν ( γιάτι ως γνωστό η Γιουγκοσλαβία φημίζοταν τόσο για τις σχολές όσο και για την ασφάλεια και σταθερότητα της περιοχής τη δεκαετία του 90 ).

Φανταστείτε αριβισμό και ματαιοδοξία γονιού να γράφει το παιδί του το π.χ 96 και 98 στη Σερβία για να τον κάνει γιατρό να χαίρεται....

Περιττό να σου πω ότι το 90% των 1600 αφορούσε Ιατρική .

Και βάζουμε στοίχημα ότι ο λαϊκισμός και η ψηφοθηρία και πάλι θα επικρατήσει.

[Clemence]

ε, εκλογες ερχονται, ας γυρισουν και οι σεισμοπαθεις μετα τους καρκινοπαθεις και ολους τους αλλους α - .... - παθεις συμφοιτητες σας που παιρνουν τοσες δεκαετιες τα βαρια πτυχια των ελληνικων αει.

ελπιζω μονο να γλυτωσουμε το θεαμα μερικων εκπροσωπων ελληνικων και ξενων αει που εδωσαν πολυ ασχημη εικονα τοτε επι βομβαρδισμων. ας εβγαιναν καθε χρονο να πουν κατι και για τους τοσους αλεξιπτωτιστες - συμφοιτητες τους και θα γινονταν πιο πιστευτοι.

Hμερομηνία : 08-04-09

Οικονομική βοήθεια από την Ε.Ε. ζητά η Ρώμη μετά τους σεισμούς

Συνεχίζονται οι μετασεισμοί στην πόλη Λ' Ακουιλα, η οποία θρηνεί 260 νεκρούς από τον ισχυρό σεισμό που την έπληξε. Εντατικές οι προσπάθειες των διασωστών.

Σε 260 ανήλθαν οι νεκροί, δήλωσε ο πρωθυπουργός Μπερλουσκόνι. Η Ιταλία ζήτησε επισήμως οικονομική βοήθεια από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή.

Σε τουλάχιστον 260 ανέρχονται οι νεκροί του ισχυρού σεισμού που έπληξε την κεντρική Ιταλία τη Δευτέρα, δήλωσε σήμερα ο Ιταλός πρωθυπουργός Σίλβιο Μπερλουσκόνι από την Λ'Άκουιλα, πρωτεύουσα της περιφέρειας Αμπρούτσο, διευκρινίζοντας ότι από αυτούς οι 16 ήταν παιδιά.

«Από τα 260 θύματα, 9 δεν έχουν ακόμη αναγνωριστεί», διευκρίνισε ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος για τρίτη συνεχόμενη ημέρα παραχωρεί συνέντευξη Τύπου από την Λ'Άκουιλα, την πόλη που βρέθηκε στο επίκεντρο του σεισμού, επιβεβαιώνοντας επίσης ότι η δημόσια κηδεία των θυμάτων θα γίνει την Παρασκευή το πρωί στην πόλη αυτή.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός διευκρίνισε επίσης ότι 2.962 σκηνές έχουν στηθεί στην περιοχή, οι οποίες φιλοξενούν σχεδόν 18.000 ανθρώπους.

Στην περιοχή έχουν επίσης στηθεί «14 νοσοκομεία εκστρατείας, 31 καταυλισμοί με σκηνές και 24 μαγειρεία», πρόσθεσε ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος στη συνέχεια θα συναντήσει αστέγους.

Ο Ιταλός πρωθυπουργός ανακοίνωσε ακόμη ότι θα περιληφθεί στον ποινικό κώδικα μια νέα διάταξη βάσει της οποίας θα τιμωρείται η λεηλασία κτιρίων με «πάρα πολύ σοβαρές ποινές».

Πολλοί άνθρωποι συνελήφθησαν τις τελευταίες νύχτες την ώρα που λεηλατούσαν εγκαταλελειμμένα σπίτια.

Μέχρι στιγμής περισσότερες από 280 επεμβάσεις έχουν γίνει σε λιγότερες από 36 ώρες στο νοσοκομείο εκστρατείας που στήθηκε στην Λ'Άκουιλα μετά το σεισμό, δήλωσε σήμερα ο Μάριο Καρόλι, υπεύθυνος της ιατρικής αυτής μονάδας.

Οι 15 πιο σοβαρές επεμβάσεις αφορούσαν κατάγματα στο κρανίο, στη λεκάνη, στο θώρακα και διάφορες αιμορραγίες, αλλά αντιμετωπίστηκε επίσης και ένα έμφραγμα και κρίσεις επιληψίας, διευκρίνισε.

Αυτό το νοσοκομείο εκστρατείας έχει στηθεί στο χώρο στάθμευσης του νοσοκομείου της Λ'Άκουιλα, το οποίο έχει εκκενωθεί και κλείσει λόγω των ρωγμών που φέρει μετά το σεισμό.

Παράλληλα εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής δήλωσε ότι η ιταλική κυβέρνηση ζήτησε σήμερα επισήμως χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του σεισμού.

«Η Ιταλία έχει περιθώριο δέκα εβδομάδων για να υπολογίσει το ύψος των ζημιών και τα κεφάλαια θα μπορούν να αποδεσμευτούν αρκετά γρήγορα μόλις λάβουμε τις πληροφορίες αυτές», διευκρίνισε ο εκπρόσωπος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Το αίτημα για βοήθεια παρουσιάστηκε επισήμως σήμερα από τον πρεσβευτή της Ιταλίας στην ΕΕ και μια πρώτη σύνοδος εργασίας με την Επιτροπή επέτρεψε μια πρώτη ανταλλαγή πληροφοριών, πρόσθεσε ο ίδιος.

Το αίτημα αυτό υπεβλήθη παρά την απόρριψη χθες, Τρίτη, από τον ιταλό πρωθυπουργό των προσφορών για υλική βοήθεια από ευρωπαϊκές χώρες.

Η Ιταλία μπορεί να επωφεληθεί της χρηματοδότησης του Ταμείου Αλληλεγγύης της ΕΕ για τις Φυσικές Καταστροφές, ο ετήσιος προϋπολογισμός του οποίου είναι ένα δισεκατομμύριο ευρώ, διευκρίνισε ο εκπρόσωπος.

Η χώρα που ζητεί βοήθεια λαμβάνει ένα ποσό που ανταποκρίνεται σε ποσοστό του ύψους των ζημιών. Αν η Ιταλία υπολογίσει τις ζημιές από το σεισμό σε 4 δισεκατομμύρια ευρώ, μπορεί να λάβει βοήθεια 121 εκατομμυρίων ευρώ, κατέληξε ο ίδιος.

Νέοι μετασεισμοί

Λίγο μετά τη συμπλήρωση ενός 48ώρου από το φονικό σεισμό που έπληξε την πόλη Λ' Ακουιλα στην κεντρική Ιταλία, οι μετασεισμικές δονήσεις συνεχίστηκαν και σήμερα το πρωί, ενώ οι διασώστες εξακολουθούν να αναζητούν επιζώντες μετά το χάραμα.

Ένας νέος ισχυρός μετασεισμός έγινε αισθητός στην περιοχή λίγο μετά τις 06:30 τοπική ώρα [07:30 ώρα Ελλάδας], σύμφωνα με δημοσιογράφους του Γαλλικού Πρακτορείου.

Στην πλειοψηφία τους οι 17.000 άστεγοι από το σεισμό βρήκαν καταφύγιο σε καταυλισμούς όπου τους δόθηκαν σκηνές, στα προάστια της Λ' Ακουιλα. Εκατοντάδες άνθρωποι ωστόσο που δεν παρέλαβαν σκηνές πέρασαν άλλη μια νύχτα, την τρίτη κατά σειρά, μέσα στα οχήματά τους, σύμφωνα με μαρτυρίες. Στη διάρκεια της νύχτας η θερμοκρασία στην Λ'Ακουιλα έπεσε στους 4 βαθμούς Κελσίου.

Μετασεισμικές δονήσεις γίνονταν αισθητές όλη τη νύχτα. Η μετασεισμική δραστηριότητα ανησυχεί πολλές περιοχές στην Ιταλία. Σεισμός σημειώθηκε και στην Καλαβρία, μεγέθους 3,2 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, ενώ μικρότερος σεισμός σημειώθηκε στη Ραβέν.

Χθες ο Μπερλουσκόνι υποσχέθηκε ότι οι προσπάθειες διάσωσης -στις οποίες λαμβάνουν μέρος πάνω από 7.000 πυροσβέστες, στρατιωτικοί και αστυνομικοί- θα ολοκληρωθούν «μέσα σε 48 ώρες, στην διάρκεια των οποίων θα διασφαλίσουμε ότι δε θα υπάρχει πια κανείς επιζών κάτω από τα συντρίμμια».

Μπερλουσκόνι: «Ένα σαββατοκύριακο σε κάμπινγκ»

Ο Ιταλός πρωθυπουργός σε δηλώσεις του στο γερμανικό τηλεοπτικό δίκτυο N-TV, συνέστησε στους σεισμοπαθείς της επαρχίας Αμπρούτσο να δουν την προσωρινή διαμονή τους στις σκηνές «σαν ένα Σαββατοκύριακο σε κάμπινγκ».

«Δεν τους λείπει τίποτα, έχουν ιατρική φροντίδα, ζεστό φαγητό. Βεβαίως η στέγασή τους στις σκηνές είναι προσωρινή, όμως γι΄ αυτό θα πρέπει να το θεωρήσουν σαν ένα Σαββατοκύριακο σε κάμπινγκ», δήλωσε ο Μπερλουσκόνι σε ερώτηση δημοσιογράφου σχετικά με την κατάσταση των σεισμοπαθών.

Την Παρασκευή η ομαδική ταφή των θυμάτων του Εγκέλαδου.

Η Ιταλία ετοιμάζεται από σήμερα για το τελευταίο αντίο προς τους 260 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους ενώ το έργο των σωστικών συνεργείων που πασχίζουν να βρουν επιζώντες ανάμεσα στα ερείπια δυσχεραίνεται από τους συνεχείς μετασεισμούς.

Όπως δήλωσαν επίσημες πηγές, μια ομαδική κηδεία που θα πραγματοποιηθεί δημοσία δαπάνη προγραμματίζεται για μεθαύριο Παρασκευή. Εκείνη η ημέρα θα κηρυχθεί ημέρα εθνικού πένθους, αλλά ορισμένα θύματα θα αρχίσουν να κηδεύονται από σήμερα με ιδιωτική πρωτοβουλία.

Στο Βατικανό, ο Πάπας Βενέδικτος XVI προσευχήθηκε και σήμερα για τα θύματα και δήλωσε πως ελπίζει να επισκεφθεί το ταχύτερο δυνατό την περιοχή Αμπρούτσο της κεντρικής Ιταλίας που επλήγη προχθές Δευτέρα από τον φονικό σεισμό.

www.kathimerini.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ - ΜΠΕ

[kopritis]

Μπορούμε να συζητάμε επί μακρόν για την ποιότητα σπουδών στην τέως Γιουγκοσλαβία (προφανώς άλλο το Βελιγράδι και άλλο η Μπάνια Λούκα... ), αλλά θα μου επιτρέψεις να πω πως δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα.

Το 1999 είχες την άμεση συμμετοχή του ελληνικού κράτους (μην ξεχνάς ότι υπογράψαμε και εμείς τους βομβαρδισμούς) στην καταστροφή των υποδομών μιας χώρας, ενώ τώρα έχεις μια (τρομερή) φυσική καταστροφή σε μια πόλη.

Ούτε και εμένα μου άρεσε το θέαμα που έβλεπα το 2000, με τους εκπροσώπους των φοιτητών, αλλά περισσότερο με ενόχλησε το τωρινό θέαμα, να βλέπεις παιδιά να χάνουν συμφοιτητή τους και να ζητούν (την επόμενη μέρα) μεταγραφή ...

Προφανώς, σε αυτή την περίπτωση θα μετρήσει η ψηφοθηρία.

[Clemence]

μα παντα η ψηφοθηρια και η λαμογια μετραει οταν εχεις να κανεις με τις μεταγραφες.

οποτε δε βλεπω γιατι να μή φωναξουν τωρα και καποιοι που αντικειμενικα εχουν και προβλημα. εχασαν σπιτια και πανεπιστημιο.

εδω φερνουμε πισω ενα σωρο ατομα με μοναδικο προσον το εισοδημα του μπαμπα, τη θεση ΔΕΠ της μαμας και τις παντα αδειες τσεπες των καθηγητων που βαθμολογουν (λεμε τωρα) τα γραπτα των εξετασεων (λεμε τωρα) ...

... και last but not least τα φροντιστηρια της συμπρωτευουσας, aka μπουγατσα με λαμογιο.

[TrippinOn]

Ενα πολυ ενδιαφερον αρθρο...με απολυτη εφαρμογη στην ελληνικη πραγματικοτητα...

Scusate, ma io non darò neanche un centesimo di euro a favore di chi raccoglie fondi per le popolazioni terremotate in Abruzzo. So che la mia suona come una bestemmia. E che di solito si sbandiera il contrario, senza il pudore che la carità richiede. Ma io ho deciso. Non telefonerò a nessun numero che mi sottrarrà due euro dal mio conto telefonico, non manderò nessun sms al costo di un euro. Non partiranno bonifici, né versamenti alle poste. Non ho posti letto da offrire, case al mare da destinare a famigliole bisognose, né vecchi vestiti, peraltro ormai passati di moda.

Ho resistito agli appelli dei vip, ai minuti di silenzio dei calciatori, alle testimonianze dei politici, al pianto in diretta del premier. Non mi hanno impressionato i palinsesti travolti, le dirette no – stop, le scritte in sovrimpressione durante gli show della sera. Non do un euro. E credo che questo sia il più grande gesto di civiltà, che in questo momento, da italiano, io possa fare.

Non do un euro perché è la beneficienza che rovina questo Paese, lo stereotipo dell’italiano generoso, del popolo pasticcione che ne combina di cotte e di crude, e poi però sa farsi perdonare tutto con questi slanci nei momenti delle tragedie. Ecco, io sono stanco di questa Italia. Non voglio che si perdoni più nulla. La generosità, purtroppo, la beneficienza, fa da pretesto. Siamo ancora lì, fermi sull’orlo del pozzo di Alfredino, a vedere come va a finire, stringendoci l’uno con l’altro. Soffriamo (e offriamo) una compassione autentica. Ma non ci siamo mossi di un centimetro.

Eppure penso che le tragedie, tutte, possono essere prevenute. I pozzi coperti. Le responsabilità accertate. I danni riparati in poco tempo. Non do una lira, perché pago già le tasse. E sono tante. E in queste tasse ci sono già dentro i soldi per la ricostruzione, per gli aiuti, per la protezione civile. Che vengono sempre spesi per fare altro. E quindi ogni volta la Protezione Civile chiede soldi agli italiani. E io dico no. Si rivolgano invece ai tanti eccellenti evasori che attraversano l’economia del nostro Paese.

E nelle mie tasse c’è previsto anche il pagamento di tribunali che dovrebbero accertare chi specula sulla sicurezza degli edifici, e dovrebbero farlo prima che succedano le catastrofi. Con le mie tasse pago anche una classe politica, tutta, ad ogni livello, che non riesce a fare nulla, ma proprio nulla, che non sia passerella.

C’è andato pure il presidente della Regione Siciliana, Lombardo, a visitare i posti terremotati. In un viaggio pagato – come tutti gli altri – da noi contribuenti. Ma a fare cosa? Ce n’era proprio bisogno?

Avrei potuto anche uscirlo, un euro, forse due. Poi Berlusconi ha parlato di “new town” e io ho pensato a Milano 2 , al lago dei cigni, e al neologismo: “new town”. Dove l’ha preso? Dove l’ha letto? Da quanto tempo l’aveva in mente?

Il tempo del dolore non può essere scandito dal silenzio, ma tutto deve essere masticato, riprodotto, ad uso e consumo degli spettatori. Ecco come nasce “new town”. E’ un brand. Come la gomma del ponte.

Avrei potuto scucirlo qualche centesimo. Poi ho visto addirittura Schifani, nei posti del terremoto. Il Presidente del Senato dice che “in questo momento serve l’unità di tutta la politica”. Evviva. Ma io non ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - con voi, perché io non sono come voi, io lavoro, non campo di politica, alle spalle della comunità. E poi mentre voi, voi tutti, avete responsabilità su quello che è successo, perché governate con diverse forme - da generazioni - gli italiani e il suolo che calpestano, io non ho colpa di nulla. Anzi, io sono per la giustizia. Voi siete per una solidarietà che copra le amnesie di una giustizia che non c’è.

Io non lo do, l’euro. Perché mi sono ricordato che mia madre, che ha servito lo Stato 40 anni, prende di pensione in un anno quasi quanto Schifani guadagna in un mese. E allora perché io devo uscire questo euro? Per compensare cosa? A proposito. Quando ci fu il Belice i miei lo sentirono eccome quel terremoto. E diedero un po’ dei loro risparmi alle popolazioni terremotate.

Poi ci fu l’Irpinia. E anche lì i miei fecero il bravo e simbolico versamento su conto corrente postale. Per la ricostruzione. E sappiamo tutti come è andata. Dopo l’Irpinia ci fu l’Umbria, e San Giuliano, e di fronte lo strazio della scuola caduta sui bambini non puoi restare indifferente.

Ma ora basta. A che servono gli aiuti se poi si continua a fare sempre come prima?

Hanno scoperto, dei bravi giornalisti (ecco come spendere bene un euro: comprando un giornale scritto da bravi giornalisti) che una delle scuole crollate a L’Aquila in realtà era un albergo, che un tratto di penna di un funzionario compiacente aveva trasformato in edificio scolastico, nonostante non ci fossero assolutamente i minimi requisiti di sicurezza per farlo.

Ecco, nella nostra città, Marsala, c’è una scuola, la più popolosa, l’Istituto Tecnico Commerciale, che da 30 anni ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - in un edificio che è un albergo trasformato in scuola. Nessun criterio di sicurezza rispettato, un edificio di cartapesta, 600 alunni. La Provincia ha speso quasi 7 milioni di euro d’affitto fino ad ora, per quella scuola, dove – per dirne una – nella palestra lo scorso Ottobre è caduto con lo scirocco (lo scirocco!! Non il terremoto! Lo scirocco! C’è una scala Mercalli per lo scirocco? O ce la dobbiamo inventare?) il controsoffitto in amianto.

Ecco, in quei milioni di euro c’è, annegato, con gli altri, anche l’euro della mia vergogna per una classe politica che non sa decidere nulla, se non come arricchirsi senza ritegno e fare arricchire per tornaconto.

Stavo per digitarlo, l’sms della coscienza a posto, poi al Tg1 hanno sottolineato gli eccezionali ascolti del giorno prima durante la diretta sul terremoto. E siccome quel servizio pubblico lo pago io, con il canone, ho capito che già era qualcosa se non chiedevo il rimborso del canone per quella bestialità che avevano detto.

Io non do una lira per i paesi terremotati. E non ne voglio se qualcosa succede a me. Voglio solo uno Stato efficiente, dove non comandino i furbi. E siccome so già che così non sarà, penso anche che il terremoto è il gratta e vinci di chi fa politica. Ora tutti hanno l’alibi per non parlare d’altro, ora nessuno potrà criticare il governo o la maggioranza (tutta, anche quella che ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - all’opposizione) perché c’è il terremoto. Come l’11 Settembre, il terremoto e l’Abruzzo saranno il paravento per giustificare tutto.

Ci sono migliaia di sprechi di risorse in questo paese, ogni giorno. Se solo volesse davvero, lo Stato saprebbe come risparmiare per aiutare gli sfollati: congelando gli stipendi dei politici per un anno, o quelli dei super manager, accorpando le prossime elezioni europee al referendum. Sono le prime cose che mi vengono in mente. E ogni nuova cosa che penso mi monta sempre più rabbia.

Io non do una lira. E do il più grande aiuto possibile. La mia rabbia, il mio sdegno. Perché rivendico in questi giorni difficili il mio diritto di italiano di avere una casa sicura. E mi nasce un rabbia dentro che diventa pianto, quando sento dire “in Giappone non sarebbe successo”, come se i giapponesi hanno scoperto una cosa nuova, come se il know – how del Sol Levante fosse solo un’ esclusiva loro. Ogni studente di ingegneria fresco di laurea sa come si fanno le costruzioni. Glielo fanno dimenticare all’atto pratico.

E io piango di rabbia perché a morire sono sempre i poveracci, e nel frastuono della televisione non c’è neanche un poeta grande come Pasolini a dirci come stanno le cose, a raccogliere il dolore degli ultimi. Li hanno uccisi tutti, i poeti, in questo paese, o li hanno fatti morire di noia.

Ma io, qui, oggi, mi sento italiano, povero tra i poveri, e rivendico il diritto di dire quello che penso.

Come la natura quando muove la terra, d’altronde.

Giacomo Di Girolamo

[Cassandra]

Ούτε και εμένα μου άρεσε το θέαμα που έβλεπα το 2000, με τους εκπροσώπους των φοιτητών, αλλά περισσότερο με ενόχλησε το τωρινό θέαμα, να βλέπεις παιδιά να χάνουν συμφοιτητή τους και να ζητούν (την επόμενη μέρα) μεταγραφή ...

Προφανώς, σε αυτή την περίπτωση θα μετρήσει η ψηφοθηρία.

μα παντα η ψηφοθηρια και η λαμογια μετραει οταν εχεις να κανεις με τις μεταγραφες.

οποτε δε βλεπω γιατι να μή φωναξουν τωρα και καποιοι που αντικειμενικα εχουν και προβλημα. εχασαν σπιτια και πανεπιστημιο.

εδω φερνουμε πισω ενα σωρο ατομα με μοναδικο προσον το εισοδημα του μπαμπα, τη θεση ΔΕΠ της μαμας και τις παντα αδειες τσεπες των καθηγητων που βαθμολογουν (λεμε τωρα) τα γραπτα των εξετασεων (λεμε τωρα) ...

Πες τα sorella!!

Scusate, ma io non darò neanche un centesimo di euro a favore di chi raccoglie fondi per le popolazioni terremotate in Abruzzo. So che la mia suona come una bestemmia. E che di solito si sbandiera il contrario, senza il pudore che la carità richiede. Ma io ho deciso. Non telefonerò a nessun numero che mi sottrarrà due euro dal mio conto telefonico, non manderò nessun sms al costo di un euro. Non partiranno bonifici, né versamenti alle poste. Non ho posti letto da offrire, case al mare da destinare a famigliole bisognose, né vecchi vestiti, peraltro ormai passati di moda.

Ho resistito agli appelli dei vip, ai minuti di silenzio dei calciatori, alle testimonianze dei politici, al pianto in diretta del premier. Non mi hanno impressionato i palinsesti travolti, le dirette no – stop, le scritte in sovrimpressione durante gli show della sera. Non do un euro. E credo che questo sia il più grande gesto di civiltà, che in questo momento, da italiano, io possa fare.

Non do un euro perché è la beneficienza che rovina questo Paese, lo stereotipo dell’italiano generoso, del popolo pasticcione che ne combina di cotte e di crude, e poi però sa farsi perdonare tutto con questi slanci nei momenti delle tragedie. Ecco, io sono stanco di questa Italia. Non voglio che si perdoni più nulla. La generosità, purtroppo, la beneficienza, fa da pretesto. Siamo ancora lì, fermi sull’orlo del pozzo di Alfredino, a vedere come va a finire, stringendoci l’uno con l’altro. Soffriamo (e offriamo) una compassione autentica. Ma non ci siamo mossi di un centimetro.

Eppure penso che le tragedie, tutte, possono essere prevenute. I pozzi coperti. Le responsabilità accertate. I danni riparati in poco tempo. Non do una lira, perché pago già le tasse. E sono tante. E in queste tasse ci sono già dentro i soldi per la ricostruzione, per gli aiuti, per la protezione civile. Che vengono sempre spesi per fare altro. E quindi ogni volta la Protezione Civile chiede soldi agli italiani. E io dico no. Si rivolgano invece ai tanti eccellenti evasori che attraversano l’economia del nostro Paese.

E nelle mie tasse c’è previsto anche il pagamento di tribunali che dovrebbero accertare chi specula sulla sicurezza degli edifici, e dovrebbero farlo prima che succedano le catastrofi. Con le mie tasse pago anche una classe politica, tutta, ad ogni livello, che non riesce a fare nulla, ma proprio nulla, che non sia passerella.

C’è andato pure il presidente della Regione Siciliana, Lombardo, a visitare i posti terremotati. In un viaggio pagato – come tutti gli altri – da noi contribuenti. Ma a fare cosa? Ce n’era proprio bisogno?

Avrei potuto anche uscirlo, un euro, forse due. Poi Berlusconi ha parlato di “new town” e io ho pensato a Milano 2 , al lago dei cigni, e al neologismo: “new town”. Dove l’ha preso? Dove l’ha letto? Da quanto tempo l’aveva in mente?

Il tempo del dolore non può essere scandito dal silenzio, ma tutto deve essere masticato, riprodotto, ad uso e consumo degli spettatori. Ecco come nasce “new town”. E’ un brand. Come la gomma del ponte.

Avrei potuto scucirlo qualche centesimo. Poi ho visto addirittura Schifani, nei posti del terremoto. Il Presidente del Senato dice che “in questo momento serve l’unità di tutta la politica”. Evviva. Ma io non ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - agglika - con voi, perché io non sono come voi, io lavoro, non campo di politica, alle spalle della comunità. E poi mentre voi, voi tutti, avete responsabilità su quello che è successo, perché governate con diverse forme - da generazioni - gli italiani e il suolo che calpestano, io non ho colpa di nulla. Anzi, io sono per la giustizia. Voi siete per una solidarietà che copra le amnesie di una giustizia che non c’è.

Io non lo do, l’euro. Perché mi sono ricordato che mia madre, che ha servito lo Stato 40 anni, prende di pensione in un anno quasi quanto Schifani guadagna in un mese. E allora perché io devo uscire questo euro? Per compensare cosa? A proposito. Quando ci fu il Belice i miei lo sentirono eccome quel terremoto. E diedero un po’ dei loro risparmi alle popolazioni terremotate.

Poi ci fu l’Irpinia. E anche lì i miei fecero il bravo e simbolico versamento su conto corrente postale. Per la ricostruzione. E sappiamo tutti come è andata. Dopo l’Irpinia ci fu l’Umbria, e San Giuliano, e di fronte lo strazio della scuola caduta sui bambini non puoi restare indifferente.

Ma ora basta. A che servono gli aiuti se poi si continua a fare sempre come prima?

Hanno scoperto, dei bravi giornalisti (ecco come spendere bene un euro: comprando un giornale scritto da bravi giornalisti) che una delle scuole crollate a L’Aquila in realtà era un albergo, che un tratto di penna di un funzionario compiacente aveva trasformato in edificio scolastico, nonostante non ci fossero assolutamente i minimi requisiti di sicurezza per farlo.

Ecco, nella nostra città, Marsala, c’è una scuola, la più popolosa, l’Istituto Tecnico Commerciale, che da 30 anni ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - in un edificio che è un albergo trasformato in scuola. Nessun criterio di sicurezza rispettato, un edificio di cartapesta, 600 alunni. La Provincia ha speso quasi 7 milioni di euro d’affitto fino ad ora, per quella scuola, dove – per dirne una – nella palestra lo scorso Ottobre è caduto con lo scirocco (lo scirocco!! Non il terremoto! Lo scirocco! C’è una scala Mercalli per lo scirocco? O ce la dobbiamo inventare?) il controsoffitto in amianto.

Ecco, in quei milioni di euro c’è, annegato, con gli altri, anche l’euro della mia vergogna per una classe politica che non sa decidere nulla, se non come arricchirsi senza ritegno e fare arricchire per tornaconto.

Stavo per digitarlo, l’sms della coscienza a posto, poi al Tg1 hanno sottolineato gli eccezionali ascolti del giorno prima durante la diretta sul terremoto. E siccome quel servizio pubblico lo pago io, con il canone, ho capito che già era qualcosa se non chiedevo il rimborso del canone per quella bestialità che avevano detto.

Io non do una lira per i paesi terremotati. E non ne voglio se qualcosa succede a me. Voglio solo uno Stato efficiente, dove non comandino i furbi. E siccome so già che così non sarà, penso anche che il terremoto è il gratta e vinci di chi fa politica. Ora tutti hanno l’alibi per non parlare d’altro, ora nessuno potrà criticare il governo o la maggioranza (tutta, anche quella che ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - agglika - all’opposizione) perché c’è il terremoto. Come l’11 Settembre, il terremoto e l’Abruzzo saranno il paravento per giustificare tutto.

Ci sono migliaia di sprechi di risorse in questo paese, ogni giorno. Se solo volesse davvero, lo Stato saprebbe come risparmiare per aiutare gli sfollati: congelando gli stipendi dei politici per un anno, o quelli dei super manager, accorpando le prossime elezioni europee al referendum. Sono le prime cose che mi vengono in mente. E ogni nuova cosa che penso mi monta sempre più rabbia.

Io non do una lira. E do il più grande aiuto possibile. La mia rabbia, il mio sdegno. Perché rivendico in questi giorni difficili il mio diritto di italiano di avere una casa sicura. E mi nasce un rabbia dentro che diventa pianto, quando sento dire “in Giappone non sarebbe successo”, come se i giapponesi hanno scoperto una cosa nuova, come se il know – how del Sol Levante fosse solo un’ esclusiva loro. Ogni studente di ingegneria fresco di laurea sa come si fanno le costruzioni. Glielo fanno dimenticare all’atto pratico.

E io piango di rabbia perché a morire sono sempre i poveracci, e nel frastuono della televisione non c’è neanche un poeta grande come Pasolini a dirci come stanno le cose, a raccogliere il dolore degli ultimi. Li hanno uccisi tutti, i poeti, in questo paese, o li hanno fatti morire di noia.

Ma io, qui, oggi, mi sento italiano, povero tra i poveri, e rivendico il diritto di dire quello che penso.

Come la natura quando muove la terra, d’altronde.

Giacomo Di Girolamo

Αναρωτιέμαι πως και σου ήρθε η ιδέα να δημοσιεύσεις άρθρο από ψυχικά διαταραγμένο σ’ αυτό το topic. Θεματική ενότητα ψυχιατρικής δεν υπάρχει στο φόρουμ;

Ενα πολυ ενδιαφερον αρθρο...με απολυτη εφαρμογη στην ελληνικη πραγματικοτητα...

Εντάξει, θέλω να πιστεύω ότι δεν είστε ΤΟΣΟ βλάχοι και εγωιστές σαν λαός!!!

Τελευταίες εξελίξεις από την ιστοσελίδα του ερυθρού σταυρού στην οποία θα βρείτε και αναλυτικές πληροφορίες για donazioni, όσοι δεν έχετε κάνει ακόμη.

Croce Rossa