Jump to content

Πανεπιστημιακό άσυλο


Ortho

Recommended Posts

Μια παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία, θεσμοθετημένης ασυδοσίας

Πηγή:

http://www.pare-dose.net/blog/?p=1718#more-1718

Η λέξη άσυλο, προκύπτει από το στερητικό «α» και την λέξη «σύλη», που σημαίνει αφαίρεση, απογύμνωμα, λεηλάτηση. Σημαίνει δηλαδή, κάτι το ιερό, ασφαλές κι απαραβίαστο.

Σήμερα υπάρχουν διάφορα ήδη ασύλων, όπως πολιτικό, κατοικίας κ.α.

Στο συγκεκριμένο θέμα, θα ασχοληθούμε με το ακαδημαϊκό (πανεπιστημιακό) άσυλο, αφού κάνουμε πρώτα μια αναδρομή στο παρελθόν, έτσι ώστε να γνωρίσουμε την αρχική του σημασία κι εφαρμογή.

Άσυλο, ικέτης και ικετηρία

Κατά την αρχαιότητα, άσυλο αποτελούσαν οι ναοί και οι βωμοί, δηλαδή χώρο απαραβίαστο και ιερό, προστατευμένο απ’ τους Θεούς.

Ήταν ένας θεσμός εθιμικού δικαίου, ευρύτατα διαδεδομένος στον αρχαίο κόσμο, ένας θεσμός που σε ελάχιστες μόνο περιπτώσεις αγνοήθηκε.

Εκεί προσέφευγε για να προστατευτεί ο «ικέτης». Ο «ικέτης», βεβαρημένος συνήθως με το φοβερό αδίκημα της ανθρωποκτονίας, προσέφευγε στα ιερά των θεών, γνωρίζοντας ότι εκεί δεν μπορεί κανείς να τον πειράξει, κρατώντας την «ικετηρία», ένα κλαδί ελιάς πάνω στο οποίο είχε τυλίξει μαλλί προβάτου, συνήθως λευκό. Άφηνε τον κλάδο ελιάς, την ικετηρία, πάνω στο βωμό και περίμενε εκεί για να αποφύγει την οργή των συγγενών του δολοφονημένου, οι οποίοι τον καταδίωκαν. Το κλαδί της ελιάς παρέμενε πάνω στο βωμό όσο εκκρεμούσε η αίτηση για ικεσία. Όταν ο άρχων της πόλης αποδεχόταν την αίτηση ικεσίας ο ικέτης έπαιρνε από το βωμό τον κλάδο της ελιάς και έφευγε, περιμένοντας συνήθως να εκδικαστεί η υπόθεσή του από κάποιο δικαστήριο.

Προστάτης των ικετών ήταν ο ίδιος ο Δίας, ο οποίος γι. αυτό το λόγο ονομαζόταν Ικέσιος και Καθάρσιος.

Το Κυλώνειο Άγος

Με το όνομα Κυλώνειον Άγος έμεινε γνωστή στην ιστορία μια σειρά από δεινοπαθήματα και θεομηνίες που έπληξαν την αρχαία Αθήνα και που αποδόθηκαν στην οργή των θεών για τη σφαγή των οπαδών του Κύλωνα που συνέβη κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες:

Μετά την εφαρμογή της Δρακόντειας νομοθεσίας μεγάλη μερίδα της Αθηναϊκής κοινωνίας ήταν έντονα δυσαρεστημένη λόγω της αυστηρότητας των νόμων. Τότε ο Κύλων που ανήκε στη τάξη των ευγενών, είχε αναδειχθεί ολυμπιονίκης και ήταν γαμπρός του Τυράννου των Μεγάρων Θεαγένη επεχείρησε να δώσει τέλος. Είχε μάλιστα πάρει και χρησμό από το Μαντείο των Δελφών που έλεγε: «εν του Διός τη μεγίστη εορτή καταλαβείν την Αθηναίων ακρόπολιν» (Θουκ. Α’ 126, 4). Θεώρησε ότι η μεγαλύτερη γιορτή του Δία ήταν τα Ολύμπια (κατά πάσα πιθανότητα όμως το Μαντείο αναφερόταν στα Διάσια). Κατά την διάρκεια της εορτής των Ολυμπίων επιτρεπόταν στους ολυμπιονίκες στην επέτειο της νίκης τους να πηγαίνουν με συγγενείς και φίλους και να κάνουν θυσίες σε διάφορα ιερά της πόλης. Εκμεταλλευόμενος τη συνήθεια αυτή αλλά και τη δυσαρέσκεια εκείνη των Αθηναίων, μαζί με τον αδελφό του και τους οπαδούς του κατέλαβε την Ακρόπολη το 620 π.Χ., (κατ΄ άλλους το 612 π.Χ.). Δεν επέτυχε όμως την ολοκλήρωση του σκοπού του γιατί ο τότε επώνυμος άρχων της Αθήνας ο Μεγακλής, που ανήκε στην ισχυρή οικογένεια των Αλκμαιωνιδών, αντέδρασε δραστήρια και πολιορκώντας την Ακρόπολη ανάγκασε τον μεν Κύλωνα και τον αδελφό του να διαφύγουν στα Μέγαρα, τους δε οπαδούς του να καταφύγουν ικέτες στον βωμό της Πολιάδος Αθηνάς. Τότε όσοι κατέφευγαν στους βωμούς θεωρούνταν προστατευόμενοι των θεών και συνεπώς ήταν απαραβίαστοι.

Οι οπαδοί όμως του Μεγακλή, ενώ τους υποσχέθηκαν πως αν βγουν από το ιερό δεν θα τους πείραζαν, παραβαίνοντας το πανελλήνιο εκείνο ιερό έθιμο, τους φόνευσαν προ του ιερού των Ευμενίδων, τη στιγμή που κατέρχονταν από την Ακρόπολη κρατώντας κατά την παράδοση ταινίες των οποίων η άλλη άκρη ήταν δεμένη στο βωμό, αφού προηγουμένως έκοψαν αυτές τις ταινίες, θεωρώντας έτσι ότι δεν τυγχάνουν πλέον της θείας προστασίας.

Το έγκλημα αυτό των ικετών προκάλεσε τη φρίκη των Αθηναίων και τη γενική κατακραυγή και εκτός της Αθήνας, και οι δε Αλκμαιονίδες θεωρήθηκαν «εναγείς και αλιτήριοι της Θεάς», ενώ αντίθετα οι συμπάθειες στράφηκαν προς τον Κύλωνα. Του γεγονότος αυτού επακολούθησε σειρά στάσεων και ταραχών μέχρι το 597 π.Χ. που ανέλαβε ο Σόλων να συμβιβάσει τα αντιμαχόμενα μέρη παρακαλώντας τους «εναγείς» να υποβληθούν οικειοθελώς στη κρίση τριακοσιομελούς δικαστηρίου που θα αποφασίσει σχετικά. Οι Αλκμαιονίδες προ αυτής της κατακραυγής δέχτηκαν και το δικαστήριο εκείνο με κατήγορο τον Μύρωνα τον Φλυέα τους καταδίκασε σε εξορία. Αποφάσισε μάλιστα να εκταφούν όσοι εν τω μεταξύ είχαν πεθάνει και να θαφτούν έξω από τη πόλη.

Αν και εκτελέστηκε η απόφαση εκείνη, το άγος εξακολουθούσε να υφίσταται και φοβερή ασθένεια, λοιμός, έπληξε την Αθήνα, με πολλούς θανάτους, τον οποίο οι πολίτες θεώρησαν ως θεία δίκη για το έγκλημα.

Τότε λέγεται πως πάνω από τη πόλη εμφανίσθηκαν να πλανώνται ψυχές νεκρών (φαντάσματα) και ένας δεισιδαίμονας φόβος κατέλαβε τους Αθηναίους. Την ίδια περίοδο ο Κύλωνας ξεσήκωσε τους Μεγαρείς εναντίον των Αθηναίων και κατάφεραν να καταλάβουν την Σαλαμίνα προκαλώντας καταστροφές και στην υπόλοιπη Αττική. Μετά απ΄ αυτά ρωτήθηκε το Μαντείο των Δελφών το οποίο και έδωσε εντολή να γίνει πλήρης καθαρμός υπό τις οδηγίες του τότε φιλόσοφου αλλά και ιερέα Επιμενίδη που έμενε όμως στη Φαιστό στη Κρήτη. Τότε στάλθηκε στη Κρήτη εσπευσμένα ο Αθηναίος Νικίας ο Νικηράτου, με ιερό πλοίο, πιθανώς τη Πάραλο ο οποίος προσκάλεσε τον Επιμενίδη στην Αθήνα πράγμα που δέχθηκε και τον ακολούθησε. Σημειώνεται πως μόλις ο Επιμενίδης έφθασε στο λιμένα Μουνιχίας, και αντίκρισε τον λόφο της Μουνιχίας προφήτεψε τον πραγματικό κίνδυνο της Αθήνας.

Ο Επιμενίδης φθάνοντας στην αρχαία Αθήνα και βλέποντας τον χώρο έδωσε αμέσως εντολή να συγκεντρώσουν πάνω στον Άρειο Πάγο μαύρα και λευκά πρόβατα τα οποία στη συνέχεια άφησαν ελεύθερα διατάζοντας να τα παρακολουθούν και όπου σταματήσει καθένα εξ αυτών εκεί να ιδρύεται (στήνεται) βωμός και να θυσιάζεται. Μετά την εκτέλεση των οδηγιών αυτών του Επιμενίδη οι θεοί μαλάκωσαν και το άγος εξέλιπε. Οι Αθηναίοι τίμησαν ιδιαίτερα τον Επιμενίδη προσφέροντάς του μεγάλες αμοιβές και δώρα πλην όμως εκείνος αρκέσθηκε μόνο σ΄ ένα κλώνο ελαίας.

Ακαδημαϊκό άσυλο

Το ακαδημαϊκό άσυλο, το οποίο αφορά κατά κύριον λόγο το απαραβίαστο των χώρων των Πανεπιστημίων, προστατεύεται με νόμο στην Ελλάδα, βάσει των ακόλουθων διατάξεων:

ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΕΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΕΣ ΚΑΙ ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ ΑΣΥΛΟ

Άρθρο 3 του Νόμου 1549/2007 (ΦΕΚ Α 69/20.03.2007)

1. Στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα κατοχυρώνεται η ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και διαδασκαλία, καθώς και η ελεύθερη έκφραση και διακίνηση των ιδεών.

2. Δεν επιτρέπεται η επιβολή ορισμένων μόνον επιστημονικών απόψεων και ιδεών και η διεξαγωγή απόρρητης έρευνας.

3. Το ακαδημαϊκό άσυλο αναγνωρίζεται για την κατοχύρωση των ακαδημαϊκών ελευθεριών και για την προστασία του δικαιώματος στη γνώση, τη μάθηση και την εργασία όλων ανεξαιρέτως των μελών της ακαδημαϊκής κοινότητας των Α.Ε.Ι. και των εργαζομένων σε αυτά, έναντι οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει.

4. Το ακαδημαϊκό άσυλο καλύπτει όλους τους χώρους του Α.Ε.Ι. στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα. Οι χώροι αυτοί καθορίζονται με απόφαση και ευθύνη της Συγκλήτου για τα Πανεπιστήμια και της Συνέλευσης για τα Τ.Ε.Ι.. Δεν επιτρέπεται η επέμβαση δημόσιας δύναμης στους παραπάνω χώρους, παρά μόνο κατόπιν πρόσκλησης ή άδειας του αρμόδιου οργάνου του Ιδρύματος και με την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής αρχής.

5. Αρμόδιο όργανο για την πρόσκληση ή άδεια της προηγούμενης παραγράφου, είναι το Πρυτανικό Συμβούλιο για τα Πανεπιστήμια και το Συμβούλιο για τα Τ.Ε.Ι., με δικαίωμα ψήφου όλων των μελών τους. Τα όργανα αυτά συνέρχονται αμέσως, αυτεπαγγέλτως, ή μετά από καταγγελία. Το αρμόδιο όργανο αποφασίζει κατά πλειοψηφία, τηρουμένων των διατάξεων του Εσωτερικού Κανονισμού του οικείου ιδρύματος και του Κώδικα Διοικητικής Διαδικασίας.

6. Επέμβαση δημόσιας δύναμης χωρίς την άδεια του αρμοδίου οργάνου του Α.Ε.Ι. επιτρέπεται μόνον εφ’ όσον διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής.

7. Οι παραβάτες των διατάξεων του άρθρου αυτού για το ακαδημαϊκό άσυλο τιμωρούνται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι (6) μηνών μετά από έγκληση του αρμόδιου οργάνου της παραγράφου 5 του άρθρου αυτού ή της Συγκλήτου για τα Πανεπιστήμια και της Συνέλευσης για τα Τ.Ε.Ι..

8. Το άρθρο 2 του ν. 1268/1982 και τα άρθρα 2 και 7 του ν. 1404/1983 (ΦΕΚ 173 Α’) καταργούνται.

9. Σε Α.Ε.Ι. που διοικούνται από Διοικούσα Επιτροπή, αυτή αποτελεί το αρμόδιο όργανο της παραγράφου 5 του άρθρου αυτού.

Μέχρι την στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, τρεις περιπτώσεις άρσης του πανεπιστημιακού ασύλου έχουν συμβεί. Στην περίοδο της μεταπολίτευσης τρεις φορές δόθηκε άδεια στις αστυνομικές δυνάμεις να εισέλθουν στον χώρο του ασύλου.

- Η πρώτη φορά που δόθηκε άδεια για επέμβαση δημόσιας δύναμης ήταν το 1985 στην κατάληψη του Xημείου Αθηνών. Tην απόφαση έλαβε η Eπιτροπή Aσύλου επί πρυτανείας του κ. Μιχάλη Σταθόπουλου.

- Το 1995 λόγω επεισοδίων στο ιστορικό κτίριο του ΕΜΠ, επί πρυτανείας Νίκου Mαρκάτου, δόθηκε για δεύτερη φορά στην ιστορία του θεσμού του πανεπιστημιακού ασύλου άδεια επέμβασης. Aκολούθησαν μαζικές συλλήψεις και εκτεταμένες καταστροφές εντός του Iδρύματος και στους γύρω δρόμους.

- Το 2002 στην Κρήτη οργανώθηκε η άτυπη σύνοδος των υπουργών Eθνικής Αμυνας της Eυρωπαϊκής Ενωσης. Ελικόπτερο της Αστυνομίας, το οποίο διενεργούσε περιπολία στο πλαίσιο των μέτρων ασφαλείας για τη σύνοδο, εντόπισε χασισοφυτεία σε δασώδη έκταση στο Pέθυμνο, ιδιοκτησίας του Πανεπιστημίου Kρήτης. Δόθηκε άμεσα από τις αρχές του Ιδρύματος άδεια προκειμένου άνδρες της Aσφάλειας να εισέλθουν στον χώρο και να ξεριζώσουν τα 620 δενδρύλλια, ύψους έως και 2,20 μέτρων…

Το πανεπιστημιακό άσυλο στο εξωτερικό

Στο εξωτερικό, η παγκόσμια ελληνική πρωτοτυπία είναι άγνωστη και η προστασία του πανεπιστημίου, ανθρώπων και υλικοτεχνικής υποδομής εξασφαλίζεται από ειδικό προσωπικό του πανεπιστημίου ή από αρμόδιες αρχές.

Θα πρέπει να τονισθεί ότι στο εξωτερικό οι αρχές των πανεπιστημίων εστιάζουν στη φύλαξη των ιδρυμάτων, αφού θεωρείται «εκ των ων ουκ άνευ» η προστασία της ελεύθερης διακίνησης των ιδεών εντός των ιδρυμάτων. Έτσι, δεν υπάρχει περίπτωση να δημιουργηθούν έκτροπα εντός των πανεπιστημιακών χώρων και να μην παρέμβει η αστυνομική δύναμη. Και αυτό διότι δεν συνδέεται η ελεύθερη διακίνηση ιδεών με την ανεξέλεγκτη και καταχρηστική λειτουργία των πανεπιστημιακών χώρων.

Στην Ελλάδα το πανεπιστημιακό άσυλο είναι σχεδόν ταυτισμένο με τη νομοθετική ρύθμιση που αποκλείει ή δυσχεραίνει την επέμβαση της αστυνομίας σε πανεπιστημιακούς χώρους. Στην Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει διαφορετική έννοια. Εκεί δεν σημαίνει ότι ο πανεπιστημιακός χώρος είναι ένα άβατο για τα όργανα της τάξεως, αλλά ότι διασφαλίζεται η ακαδημαϊκή ελευθερία και η ελεύθερη διακίνηση ιδεών.

Eνδεικτικά, στα πανεπιστήμια των HΠA υπάρχει φύλαξη από υπαλλήλους, ενώ στα μεγάλα campus φοιτητές του ιδρύματος εργάζονται ως ωρομίσθιοι με αρμοδιότητα να «σαρώνουν» τον χώρο λειτουργώντας ως «πρώτο μάτι» για τυχόν εγκληματικές ενέργειες. Kατόπιν, τον λόγο έχουν οι αρχές του ιδρύματος και η αστυνομία.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο διευθυντής του London School of Economics Χάουαρντ Ντέιβις δυσκολεύθηκε να κατανοήσει την ερώτηση (για το άσυλο και το δωρεάν μοναδικό σύγγραμμα) που του ετέθη από Έλληνα δημοσιογράφο. «Δεν υπάρχει κανένας παρόμοιος νόμος στην Βρετανία. Η αστυνομία μπορεί να μπει στο χώρο του πανεπιστημίου όπως και οπουδήποτε αλλού. Δεν υπάρχει καν συζήτηση ή διαφωνία για αυτό το ζήτημα».

Η τήρηση της έννομης τάξης θεωρείται αυτονόητη. Οι ταραχές που ξέσπασαν στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα στα τέλη της δεκαετίας του ’60 ήταν η αφορμή να τεθούν σε εφαρμογή αυστηρότεροι κανόνες ασφάλειας.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες δημιουργήθηκαν ειδικές υπηρεσίες ασφαλείας ενώ τα μεγάλα πανεπιστήμια έχουν ακόμη και δικά τους αστυνομικά τμήματα. Τα κρούσματα βίας – με αποκορύφωμα το μακελειό στο Πανεπιστήμιο της Βιρτζίνια το 2007 –στο οποίο 32 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους από επίθεση ενόπλου - συγκλόνισαν την κοινή γνώμη. Η συντριπτική πλειοψηφία των δημόσιων πανεπιστημίων περιφρουρείται πλέον από ένοπλους αστυνομικούς.

Aνάλογα αυστηρά συστήματα φύλαξης των χώρων εφαρμόζονται σε όλα τα πανεπιστήμια της Δυτικής Eυρώπης. Μάλιστα, υπάρχουν περιπτώσεις πανεπιστημίων, η φύλαξη των οποίων ανατίθεται σε ιδιωτικές εταιρείες με σχετικό αντικείμενο. «Δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει φασαρία μέσα στο πανεπιστήμιο και να μην παρέμβουν οι φύλακες. Και αυτό διότι γίνεται διάκριση ανάμεσα στην παρουσία του φύλακα με αρμοδιότητα την προστασία της περιουσίας του ιδρύματος και στην ελεύθερη διακίνηση ιδεών και λόγου» σχολίασε σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Καθημερινή», πανεπιστημιακός με σπουδές στη Γαλλία, μια χώρα ιδιαίτερα ευαίσθητη σε τέτοια θέματα.

Στη Γαλλία αρκεί μια απλή έκκληση της πρυτανείας για να επέμβει η αστυνομία. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα τον Μάρτιο του 2006 όταν η αστυνομία χρησιμοποιώντας δακρυγόνα εισέβαλε στο ιστορικό πανεπιστήμιο της Σορβόννης για να τερματίσει βιαίως την κατάληψη φοιτητών που διαμαρτύρονταν για τις μεταρρυθμίσεις που προωθούσε η κυβέρνηση.

Παρόμοια είναι η κατάσταση στη Γερμανία. Ισχύει ο βασικός κανόνας ότι η αστυνομία έχει δικαίωμα κάθε φορά που αυτή το κρίνει αναγκαίο να αστυνομεύει και να επεμβαίνει στους χώρους του πανεπιστημίου.

Tο σημερινό νόημα του πανεπιστημιακού ασύλου - Γνώμες

Χρύσανθος Λαζαρίδης - Γ.Γ. Δικτύου 21

Πανεπιστήμιο Πειραιά Αλήθεια, τι ακριβώς είναι το «Πανεπιστημιακό άσυλο»;

Ένα «κατάλοιπο παρωχημένης εποχής», που δεν στέκει πολιτικά, δεν στέκει λογικά, δεν εξυπηρετεί τίποτε, δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο, που αποτελεί εστία παρανομίας και παράγοντα ανωμαλίας. Όλοι το γνωρίζουν, κι όμως, ουδείς τολμά να το αγγίξει – είναι θρησκευτικό «ταμπού», μέτρο υπανάπτυξης της κοινωνίας μας, μέτρο παραλυσίας της δημοκρατίας μας, μέτρο αναπηρίας της πολιτικής μας ελίτ.

* Δεν στέκει πολιτικά, διότι θεσπίστηκε σε εποχές αυταρχισμού, όταν υπήρχε ποινικοποίηση απόψεων μέσα στην κοινωνία. Κι έτσι τα Πανεπιστήμια είχαν ανάγκη ένα χώρο ευρύτερης ανοχής στην έκφραση απόψεων. Σήμερα, που καθένας μπορεί να υποστηρίξει ό,τι θέλει, όπου θέλει, τι νόημα έχει το «άσυλο»;

* Ούτε λογικά στέκει: Δεν περιφρουρεί χώρο ελευθερίας ιδεών από την αστυνόμευση της σκέψης. Δημιουργεί μια νησίδα μέσα στην πόλη, όπου καταλύεται κάθε αστυνόμευση. Κι όπου απουσιάζει η αστυνόμευση δεν ανθεί η Ελευθερία ούτε η Δημοκρατία - ανθεί η παρανομία.

* Το άσυλο είναι πλέον χώρος παρανομίας: Προωθείται η πρέζα, ενδημούν οι βανδαλισμοί, δρουν ελεύθερα συμμορίες εκβιαστών που εισπράττουν «προστασία» για να ΜΗΝ καίνε γειτονικά μαγαζιά, μετά από κάθε πάρτι στους πανεπιστημιακούς περιβόλους. Ρωτήστε τους καταστηματάρχες (όσους έχουν απομείνει) στην Στουρνάρα, στην Πατησίων, στην Πειραιώς…

* Πόσο «ιερό» είναι το άσυλο, όταν αποτελεί χώρο ασυλίας, για ομάδες που βανδαλίζουν τις περιουσίες περιοίκων; Εκατοντάδες καταστηματάρχες – μικροί και μεσαίοι – έχουν δει, όλα αυτά τα χρόνια, τις περιουσίες τους να καταστρέφονται ξανά και ξανά και ξανά. Ποιος θα τους εκπροσωπήσει; Τα δικαιώματά τους ποιος θα τα προστατέψει; Η δημοκρατία μας προφανώς δεν τους «χωράει»…

Τους βανδάλους, που παριστάνουν τα «επαναστατημένα παιδιά», τους σέβονται, συνομιλούν μαζί τους, ενίοτε τους «μαλώνουν» με τρυφερότητα - αλλά ποτέ δεν τους τιμωρούν. Αντίθετα, τα ανυποψίαστα θύματα τους, όσους είδαν τόσες φορές τους κόπους μιας ζωής να καταστρέφονται, ουδείς τους συμπαραστάθηκε, ουδείς τους υποστήριξε, ουδείς τους προστάτεψε. Η δημοκρατία μας «ανταμείβει» όσους φοράνε μάσκες, κρατάνε λοστούς και πετάνε μολότοφ. Αντίθετα, τιμωρεί όσους πασχίζουν με ένα μαγαζί ή ένα περίπτερο να βγάλουν μεροκάματο. Αυτό είναι το «άσυλο» σήμερα: Σύμβολο ηρωοποίησης του περιθωρίου και συντριβής της μεσαίας τάξης. Το άσυλο συμβολίζει τον εξανδραποδισμό του μεσαίου χώρου της κοινωνίας από την αχαλίνωτη ακρότητα…

* Το πανεπιστημιακό άσυλο απειλεί την ίδια την πανεπιστημιακή κοινότητα – δεν την προστατεύει. Όταν η Σύγκλητος αναγκάζεται να συνεδριάσει εκτός περιβόλου του Πολυτεχνείου, διότι οι έγκλειστοι αναρχικοί της απαγορεύουν την είσοδο - το άσυλο έχει καταλυθεί. Όταν καίνε έργα Τέχνης, όταν καταστρέφουν τερματικά υπολογιστών με διδακτορικές διατριβές και ερευνητικές προσπάθειες ετών, και συζητάμε ακόμα για «άσυλο», πάει να πει ότι είμαστε ανυπόφορα ανόητοι και αθεράπευτα άρρωστοι ως κοινωνία…

Θέλετε να αναβαθμίσετε τα Πανεπιστήμια, θέλετε να μετακαλέσετε σοβαρούς καθηγητές από τη Διασπορά, θέλετε να προάγετε την έρευνα, θέλετε να κρατήσετε αξιόλογους φοιτητές από την «απορρόφηση εγκεφάλων» στο εξωτερικό, θέλετε να αξιοποιήσετε το μεγαλύτερο κεφάλαιο του τόπου - το πνευματικό - ξέρετε από πού να ξεκινήσετε: Καταργήστε το άσυλο. Άλλωστε, τέτοιο έκτρωμα δεν υπάρχει πουθενά στον κόσμο…

Γκρεμίστε τα είδωλα μιας παρωχημένης εποχής, σαρώστε τα κυκλώματα που τα υποστηρίζουν από ιδιοτέλεια ή τα ανέχονται από φόβο. Ακραίοι δεν είναι όσοι θέλουν να εξυγιανθεί ο χώρος της Παιδείας, αλλά όσοι υποστηρίζουν τους κουκουλοφόρους με τους λοστούς, όσοι υπερασπίζονται τους βανδάλους με τις μολότοφ.

Αν η Κυβέρνηση θέλει να εκπροσωπήσει τυς Ελληνες, πρέπει να απελευθερώσει την κοινωνία από την τρομοκρατία των συμμοριών, από την αυθαιρεσία των ακραίων, από τη θεσμοθετημένη ασυλία του βανδαλισμού και της απρόκλητης επιθετικότητας. Η κοινωνία είναι έτοιμη να συσπειρωθεί γύρω από τη Κυβέρνηση, αν η ίδια τολμήσει ό,τι δεν τόλμησαν οι προηγούμενες κυβερνήσεις.

Η ευκαιρία είναι ανεπανάληπτη: Καταργήστε το άσυλο - εδώ και τώρα!

Δημήτρης Τσάτσος - Συνταγματολόγος

Κατάληψη από μέρους των φοιτητών σημαίνει παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Το πανεπιστημιακό άσυλο, δεν προστατεύει μόνο την ακαδημαϊκή ελευθερία διδασκαλίας, του διδάσκειν και του διδάσκεσθαι, απλά έναντι κρατικών παρεμβάσεων αλλά έναντι πάσης παρεμβάσεως.

Σήμερα το άσυλο παραβιάζεται κατά κύριο λόγο από τις εισερχόμενες μειοψηφίες φοιτητών.

Ευάγγελος Βενιζέλος - Συνταγματολόγος, Βουλευτής ΠΑΣΟΚ

Είναι φαινόμενα παρακμής (σ.σ.: εννοεί τα επεισόδεια), σήψης, απαράδεκτα φαινόμενα, που βλάπτουν βαθιά το δημόσιο πανεπιστήμιο. Ψεύδονται όσοι ισχυρίζονται, ότι αγωνίζονται για το δημόσιο πανεπιστήμιο και οργανώνουν τέτοια γεγονότα βίας.

Η άσκηση βίας είναι το πρώτο πρόβλημα του ελληνικού πανεπιστημίου. Το άσυλο καταλύεται εσωτερικά. Πρέπει να κατασταλούν τα φαινόμενα ενδοπανεπιστημιακής βίας, να λειτουργήσει η ακαδημαϊκή ελευθερία, να λειτουργήσουν οι κανόνες μιας δημοκρατικής ακαδημαϊκής κοινότητας.

Αντώνης Μανιτάκης - Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου

H έννοια του πανεπιστημιακού ασύλου άρχισε να αποκτά βαρύνουσα πολιτική και θεσμική σημασία την περίοδο της «διευθυνόμενης» δημοκρατίας της μετεμφυλιακής εποχής, όταν το πανεπιστήμιο άρχισε να αναδεικνύεται σε πεδίο προνομιακό διεκδίκησης της πολιτικής ελευθερίας, καθώς και της ισότητας στην παιδεία και τη μόρφωση. Tο φοιτητικό κίνημα της προδικτατορικής περιόδου είχε μετατρέψει το πανεπιστήμιο σε πολιτικό προμαχώνα της ελεύθερης διακίνησης και πάλης των ιδεών και το πανεπιστημιακό άσυλο σε ασπίδα απέναντι στην αστυνόμευση της πανεπιστημιακής ζωής.

H πολιτική αυτή παρακαταθήκη της προδικτατορικής περιόδου μεταλαμπαδεύτηκε στη δικτατορική περίοδο και ενσταλάκτηκε στις συνειδήσεις των φοιτητών ως κτήμα και απόκτημα και άρρητη αξία του συνταγματικού μας πολιτισμού. Mε την εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973, το πανεπιστημιακό άσυλο καταξιώνεται ιστορικά και πολιτισμικά και γίνεται σύμβολο της μαζικής αντίστασης κατά της δικτατορίας και του κρατικού αυταρχισμού. Kαταγράφεται έτσι στο πολιτικό μας υποσυνείδητο ως ένας χώρος ιερός και απαραβίαστος, στον οποίο η κρατική εξουσία δεν δικαιούται να εισβάλλει αυθαίρετα, χωρίς άδεια των αρμόδιων πανεπιστημιακών αρχών.

H προστασία του πανεπιστημιακού ασύλου δεν αποτελεί η ίδια αυτοσκοπό αλλά μέσο που εγγυάται την ελευθερία της έρευνας και της διδασκαλίας, καθώς και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, χάριν των οποίων και υπάρχει.

Φορείς του δικαιώματος του πανεπιστημιακού ασύλου είναι όλοι οι φορείς της πανεπιστημιακής κοινότητας, πανεπιστημιακοί δάσκαλοι και φοιτητές και μόνον αυτοί, οι οποίοι και δικαιούνται να αξιώνουν την προστασία και τον σεβασμό του από οποιονδήποτε το παραβιάζει ή κωλύει την απόλαυσή του.

Σήμερα το άσυλο δεν εγγυάται μόνον έναν υλικό χώρο κτισμάτων και τεχνολογικών εγκαταστάσεων, αλλά και μία άυλη ή συμβολική σφαίρα ελεύθερης πνευματικής και ερευνητικής ή διδακτικής δραστηριότητας και επικοινωνίας, χωρίς σύνορα και αποκλεισμούς, στην οποία προάγεται και μεταδίδεται ελεύθερα η γνώση και διακινούνται οι ιδέες. H επιστημονική αναζήτηση στη σφαίρα αυτή γίνεται ή πρέπει να γίνεται, χωρίς διοικητικούς καταναγκασμούς, πολιτικές εξαρτήσεις ή ιδιωτικές κερδοσκοπικές προσδοκίες.

Tο πανεπιστήμιο έχει και σήμερα ανάγκη από το πανεπιστημιακό άσυλο, όχι για να κλειστεί στον εαυτό του και να αποκοπεί από την κοινωνία, ούτε για να αποσυνδεθεί από την παραγωγή, με την οποία πρέπει να διατηρεί στενούς δεσμούς, αλλά για να συνδεθεί με την κοινωνία και την παραγωγή από θέση ισχύος και ανεξαρτησίας, έτσι ώστε να μπορεί το ίδιο να καθορίζει τους όρους της έρευνας και προαγωγής της επιστήμης. Έχει ανάγκη από το άσυλο, όπως έχει ανάγκη και από την αυτοδιοίκηση και την οικονομική του αυτοτέλεια, όχι για να προασπίσει τα ανύπαρκτα προνόμια των πανεπιστημιακών δασκάλων του, αλλά για να μπορεί να βρει καταφύγιο η ελεύθερη, χωρίς καταναγκασμούς ή εξαρτήσεις, επιστημονική αναζήτηση, η ανεξαρτησία της γνώμης και της σκέψης, η ελεύθερη παραγωγή και μετάδοση της γνώσης.

Όσοι σήμερα παραβιάζουν, καταπατούν, περιφρονούν, χλευάζουν ή ευτελίζουν το πανεπιστημιακό άσυλο, πλήττουν εσκεμμένα ή αθέλητα θεμελιώδεις αξίες της δημοκρατικής και φιλελεύθερης συνταγματικής μας παράδοσης.

Eίναι δύσκολη και πολύπλοκη υπόθεση στην εποχή μας η προστασία της ακαδημαϊκής ελευθερίας, διότι δεν απαιτεί μόνον ανδρεία ή μόνον αρετή, χρειάζεται υψηλό φρόνημα και πολλή φρόνηση.

Απόστολος Λακασάς - Δημοσιογράφος, Καθημερινή

Χρήστες ναρκωτικών κάνουν και διακίνηση εντός πανεπιστημιακών σχολών για να εξασφαλίσουν τη δόση τους, νεαροί πετούν από την αυλή του ιδρύματος βόμβες μολότοφ στους αστυνομικούς που βρίσκονται στον δρόμο, διαμαρτυρόμενοι πολίτες υπερασπιζόμενοι δικαιώματα, που καταγγέλλουν ότι παραβιάζονται, κάνουν κατάληψη στην πρυτανεία - όταν φεύγουν όμως, λείπουν ηλεκτρονικοί υπολογιστές, βιβλία, σκάνερ και άλλο υλικό…

Ποιο το κοινό των παραπάνω ατόμων και δράσεων μέσα στα ΑΕΙ; Σίγουρα -γι’ αυτό και το παράδοξο- το κοινό τους σημείο είναι πώς ό,τι και εάν κάνουν εντός του ιδρύματος όλοι (και όλα…) προστατεύονται από το πανεπιστημιακό άσυλο! Δηλαδή, προστατεύονται από την έννοια του ασύλου, μια έννοια που έχει βαριά τραυματιστεί, και με όχημα την οποία, έχουν γίνει πάμπολλες ασχήμιες αλλά και έκνομες ενέργειες. Πιο νωπό συμβάν αυτό της 2ας Νοεμβρίου, όταν ύστερα από πορεία και επεισόδια μεταξύ αστυνομίας - διαδηλωτών, νεαροί εισέβαλαν στην πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών και έπειτα από ώρες αποχώρησαν αφού προηγουμένως κατέστρεψαν ό,τι βρήκαν μπροστά τους.

Ο νέος νόμος-πλαίσιο του 2007 για την τριτοβάθμια εκπαίδευση προσδιόρισε τους χώρους που καλύπτει το άσυλο και απλούστευσε τις προϋποθέσεις άρσης του. Αναφέρει ότι «το ακαδημαϊκό άσυλο καλύπτει όλους τους χώρους του ΑΕΙ στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα. Οι χώροι αυτοί καθορίζονται με απόφαση και ευθύνη της Συγκλήτου. Δεν επιτρέπεται η επέμβαση δημόσιας δύναμης στους παραπάνω χώρους, παρά μόνο κατόπιν αδείας από το Πρυτανικό Συμβούλιο και με την παρουσία εκπροσώπου της δικαστικής αρχής». Τονίζει, επίσης, ότι «επέμβαση δημόσιας δύναμης χωρίς την άδεια του αρμοδίου οργάνου του ΑΕΙ επιτρέπεται μόνον εφόσον διαπράττονται αυτόφωρα κακουργήματα ή αυτόφωρα εγκλήματα κατά της ζωής». Όμως, οκτώ μήνες μετά την έναρξη ισχύος του νόμου οι αρχές των περισσότερων ΑΕΙ δεν έχουν προσδιορίσει τους χώρους ασύλου. Σήμερα, η «Κ» φιλοξενεί απόψεις πανεπιστημιακών για τους τρόπους με τους οποίους ερμηνεύεται και εφαρμόζεται ο νόμος για το άσυλο.

Ο ουσιαστικός λόγος που δεν έχει ξεκαθαρίσει το τοπίο εντός των ΑΕΙ είναι η ανησυχία των πανεπιστημιακών μήπως προκαλέσουν την μήνιν των αριστερών φοιτητικών παρατάξεων, ο ρόλος των οποίων είναι κυριολεκτικά καταλυτικός για την ομαλή λειτουργία του ιδρύματος. Πόσω μάλλον που όπως έχει συμβεί ουκ ολίγες φορές σε ΑΕΙ το τελευταίο διάστημα, μειοψηφικές ομάδες φοιτητών διακόπτουν βίαια τις συνελεύσεις των Συγκλήτων οι οποίες θέλουν να εφαρμόσουν τον νόμο - πλαίσιο.

Η κατάσταση αυτή κρύβει την αμηχανία και την υποκρισία όσων εμπλέκονται. Θέλουν οι παρατάξεις να προστατεύονται από το άσυλο όσοι έχουν παραβατική συμπεριφορά, για παράδειγμα όσοι κάνουν διακίνηση ναρκωτικών ή πετούν μολότοφ; Τι φανερώνει η στάση των πανεπιστημιακών, οι οποίοι είναι υποστηρικτές του ασύλου όταν αυτό αμφισβητείται από πολιτικά ή κοινωνικά κέντρα, αλλά στην πράξη την ώρα των επεισοδίων σιωπούν; Γιατί ανέχονται τον αυταρχισμό μειοψηφιών; Μήπως πρέπει τελικά να διαχωρίσουμε την έννοια της ελεύθερης έκφρασης και διακίνησης ιδεών από την έννοια της τάξης και προστασίας της δημόσιας περιουσίας και όλοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους;

Ιωακείμ Γρυσπολάκης - Πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης

Γίναμε και πάλι μάρτυρες μιας ακόμη τραγωδίας με την ωμή καταπάτηση του ακαδημαϊκού ασύλου στο κεντρικό κτίριο του Πανεπιστημίου Αθηνών από τους γνωστούς - άγνωστους κουκουλοφόρους, οι οποίοι βρήκαν αμέσως πολιτική προστασία από ορισμένους πολιτικούς. Τραγική εξαθλίωση της κοινωνίας μας που διέστειλε τις ανοχές της, αγνοώντας ότι το ακαδημαϊκό άσυλο θεσμοθετήθηκε για την προστασία του απρόσκοπτου της εκπαίδευσης και της έρευνας. Σημαντικό εμπόδιο ουσιαστικής προστασίας του ασύλου αποτελεί η επικράτηση σε σημαντικές μερίδες διδασκόντων και διδασκομένων της μετριοκρατίας και της αρχής της ήσσονος προσπαθείας.

Προφανής συνέπεια αυτού είναι η περιρρέουσα ατμόσφαιρα που υποβαθμίζει το επίπεδο σπουδών. Επιπροσθέτως, η δυναμική πανεπιστημιακή μετριότητα εξουδετερώνει στην ουσία κάθε έλεγχο απόδοσης και αξιολόγησης μέσα από τις λεγόμενες «δημοκρατικές διαδικασίες». Την ίδια στιγμή όλοι διαπιστώνουμε την έλλειψη πολιτικού λόγου εκ μέρους των πολιτικών, γεγονός που δεν βοηθά ιδιαίτερα τους νέους ανθρώπους να συνειδητοποιήσουν τις αλλαγές που επιβάλλεται να γίνουν στα πανεπιστήμιά μας.

Η περαιτέρω συζήτηση για διασφάλιση του δήθεν απειλούμενου ασύλου αποτελεί περιττή βυζαντινολογία, αφού απόλυτη προτεραιότητα έχει η ενδυνάμωση της συνταγματικά κατοχυρωμένης, ανύπαρκτης όμως σήμερα, αυτοδυναμίας και αυτοδιοίκησης των πανεπιστημίων. Το δημόσιο πανεπιστήμιο θα πρέπει πλέον να επιδιώξει και να επιτύχει την αριστεία, εάν θέλει να επιβιώσει.

Κωνσταντίνος Α. Δημόπουλος - Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και τέως πρύτανης Πανεπιστημίου Αθηνών

Με αμηχανία και θλίψη παρακολουθεί η κοινή γνώμη τις επαναλαμβανόμενες βεβηλώσεις κειμηλίων και ιερών μνημείων, τις καταστροφές πανεπιστημιακών χώρων, τις κλοπές πολύτιμων ερευνητικών οργάνων, τη διακίνηση ναρκωτικών και άλλες εγκληματικές ενέργειες στους χώρους του Πανεπιστημίου.

Όλοι συμφωνούμε ότι το Πανεπιστήμιο πρέπει να είναι ένας πυρήνας κινητικότητας, αμφισβήτησης, διαλόγου και παραγωγής νέων ιδεών. Αυτή η δραστηριότητα των φοιτητών, αλλά και των επιστημόνων, αποτελεί προοπτική και ελπίδα, αισιοδοξία για το μέλλον. Γι’ αυτό και όλοι πιστεύουμε απόλυτα στην αναγκαιότητα, χρησιμότητα και σκοπιμότητα του θεσμού του πανεπιστημιακού ασύλου. Το πανεπιστημιακό άσυλο, όμως, προστατεύει όχι μόνο τους φοιτητές, αλλά και τους πανεπιστημιακούς δασκάλους, οι οποίοι επίσης έχουν το δικαίωμα να συζητούν και να συνεδριάζουν ελεύθερα, καθώς επίσης και να διεκπεραιώνουν ανεμπόδιστα και ανενόχλητα τα ερευνητικά τους προγράμματα.

Νομίζουμε ότι έχουν πια ωριμάσει οι προϋποθέσεις και συνθήκες για να συνεργαστεί η πανεπιστημιακή κοινότητα με την Πολιτεία και ιδιαίτερα με τους εκπροσώπους των κομμάτων για μια σοβαρή συζήτηση, σχετικά με το πανεπιστημιακό άσυλο, προκειμένου να αποφεύγονται απρόσμενες, απρόοπτες και ανεξέλεγκτες καταστάσεις, οι οποίες αποδυναμώνουν και ευτελίζουν το ίδιο το Πανεπιστήμιο ως θεσμό και επιβαρύνουν τελικά τον λαό μας με δυσβάσταχτα οικονομικά βάρη.

Aναστάσιος Mάνθος - Πρύτανης του ΑΠΘ

Τι ήταν οι τελευταίες καταστροφές στο μοναδικής ιστορικής και αρχιτεκτονικής αξίας κτίριο του Πανεπιστημίου των Αθηνών; Αποτελέσματα ασυλίας ή συλήσεως; Συλήσεως της ασυλίας ή ασυλίας στη σύληση; Οταν καταπατείται βάναυσα και προσβάλλεται η στοιχειώδης νοημοσύνη, οι λέξεις χάνουν τη σημασία τους. Το γεγονός όμως μένει συγκλονιστικό. Κάποιοι εν ονόματι της ελευθερίας τους (;;;!!!) βανδαλίζουν προκλητικά και προσβλητικά, όχι μόνο σε θεμελιώδεις κοινωνικούς κανόνες συμβίωσης, αλλά σε στοιχειώδη λογική.

Τι αντιτάσσει κανείς σ’ αυτήν την τυφλή, απρόκλητη και αναίτια βία; Βία που αποτελεί βιασμό του πανεπιστημιακού ασύλου, αφού προφανώς παρεμποδίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και επιβάλλει με ολοκληρωτισμό τον ετσιθελισμό κάποιων για βίαιη παρεμπόδιση λειτουργίας, συνδυαζόμενη με άγρια καταστροφή των υποδομών του πανεπιστημίου. Είναι προφανές ότι δεν αντιμετωπίζεται λυσιτελώς και μακροπρόθεσμα η βία με χρήση αντιβίας.

Όμως, όταν η βία γίνεται εγγενές φαινόμενο και αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα λειτουργίας, τότε τίθεται σοβαρό ζήτημα, υπαρξιακού πλέον επιπέδου, για το πανεπιστήμιο.

Εάν η βία προκύπτει από εξωγενή στοιχεία, η κάθε πανεπιστημιακή κοινότητα, κυρίως οι φοιτητικές οργανώσεις μαζί με όλους τους άλλους, δασκάλους και εργαζομένους, θα πρέπει να συσπειρωθούν και να διαφυλάξουν αυτό που πραγματικά αποτελεί υπέρτατο ακαδημαϊκό αγαθό, το πραγματικό άσυλο. Εάν η βία είναι εγγενής, η πανεπιστημιακή κοινότητα οφείλει με διάδραση και συναίνεση να αγωνιστεί για τις παραπάνω αυτονόητες και ων ουκ άνευ αρχές της. Η βία δεν μπορεί να είναι συμβατή ούτε με το άσυλο, ούτε με τη λειτουργία του πανεπιστημίου. Αυτό, η πανεπιστημιακή κοινότητα οφείλει να το εμπνέει και να το εφαρμόζει.

Ιωάννης Καράκωστας - Αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών

Η προστασία του ασύλου είναι δυνατόν να επιτευχθεί με έναν και μόνο τρόπο: την πρόληψη. Οταν υπάρχει κίνδυνος επεισοδίων από εκδηλώσεις πρέπει ο σχεδιασμός αντιμετώπισής τους από την Πολιτεία, και ειδικότερα τις εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές να είναι έγκαιρος και προσαρμοσμένος σε κάθε περίπτωση. Οταν ο σχεδιασμός αυτός είναι ελλιπής η κατάσταση οδηγείται εκ των πραγμάτων στην κατάλυση του ασύλου, καθώς έχω την εντύπωση ότι η ιστορία με το άσυλο μερικές φορές εξυπηρετεί όλους τους εμπλεκόμενους και αποτελεί βολική δικαιολογία. Η καταστολή δεν είναι ο ενδεδειγμένος τρόπος. Αν χρειαστούν τέτοια μέτρα είναι ήδη αργά. Εκτός αν υπάρχει άμεσος κίνδυνος καταστροφής ιστορικών μνημείων και κτιρίων ή κίνδυνος ζωής, οπότε η άρση του ασύλου είναι η μόνη, ενδεχομένως, δυνατότητα. Οι φοιτητικές παρατάξεις είναι, δυστυχώς, απούσες όταν πρέπει να ληφθούν αποφάσεις για την αντιμετώπιση προβλημάτων που αφορούν το άσυλο. Κάθε συζήτηση για το θέμα αυτό θεωρείται εκ των προτέρων καταδικαστέα. Οι Πρυτανικές Αρχές, συνήθως, έχουν ξεπεραστεί από τα γεγονότα και γι’ αυτό μένουν «εκτεθειμένες». Επειδή το άσυλο αφορά συγκεκριμένους χώρους του Πανεπιστημίου Αθηνών, η οριοθέτηση όπως την αναφέρετε αφορά ελάχιστες περιπτώσεις για τις οποίες η Σύγκλητος θα μεριμνήσει το συντομότερο. Χώροι όπως η Πανεπιστημιούπολη και κτίρια στο κέντρο της Αθήνας επί παραδείγματι είναι σαφέστατα οριοθετημένα εκ των πραγμάτων.

Λευτέρης Παπαγιαννάκης - Καθηγητής του ΕΜΠ

Κατάργηση του ασύλου; Κάποιοι έχουν πάρει επικίνδυνες αποστάσεις από την πραγματικότητα. Για τρεις λόγους θεωρώ αυτή τη συζήτηση «εκτός τόπου και χρόνου»: Το άσυλο είναι από τις λίγες θεσμικές κατακτήσεις που μας συνδέουν ακόμα με τα χρόνια της αθωότητας και της μεγάλης αμφισβήτησης της κατεστημένης τάξης πραγμάτων. Η δημοκρατία δεν κινδυνεύει από τη βία των νέων, αλλά από ένα τερατώδες πλέγμα συμφερόντων που την αποστεώνουν και τη βυθίζουν στον αγοραίο ευτελισμό.

Τον ηθικό συμβολισμό του ασύλου τον έχουμε πάντα ανάγκη. Αυτονόητο, ότι το άσυλο δεν καλύπτει εκδηλώσεις βίας. Αλλά όσοι συνδέουν τη βία με το άσυλο, πώς και δεν «βλέπουν» τα ίδια φαινόμενα περισσότερο και συχνότερα εκτός πανεπιστημίου; Η βία στο πανεπιστήμιο δεν είναι θέμα ασύλου και δεν επιδέχεται εξωτερική λύση. Μόνο η ίδια η πανεπιστημιακή κοινότητα μπορεί να διαχειριστεί το πρόβλημα. Δεν το κάναμε όταν και όπως θα ‘πρεπε, αλλά δεν είχαμε κιόλας την υποστήριξη της πολιτείας, των κομμάτων, των ΜΜΕ. Η ώρα της αλήθειας πλησιάζει για όλους. Η αστυνομία δεν μπορεί (;) να σταματήσει «το κακό» στους ανοιχτούς ουρανούς, σε γήπεδα, δρόμους και πλατείες. Και θα το καταφέρει σε κλειστούς, δαιδαλώδεις και παντελώς άγνωστους (γι’ αυτήν) χώρους;

Η εξουσία δεν είχε ποτέ καλή σχέση με τη φαντασία.

Μάκης Σπαθής - Αντιπρύτανης του ΕΜΠ

Το πανεπιστημιακό άσυλο, που αποτελούσε πάντα ένα επίδικο ζήτημα πολιτικών αντιπαραθέσεων με πολλούς αποδέκτες, έχει έντονα αμφισβητηθεί από την πλευρά της εξουσίας, των εκάστοτε κυβερνήσεων και σημαντικής μερίδας των πολιτών, επειδή στη μεταπολιτευτική διαδρομή έχει συνδεθεί με φαινόμενα βίας και καταστροφών. Η αμφισβήτηση αυτή συχνά αναφέρεται στο περιεχόμενο του θεσμού και το νομικό πλαίσιο που καθορίζει τις προϋποθέσεις άρσης του ασύλου. Το πρόβλημα όμως δεν είναι αυτό. Για όσους έχουν πεισθεί για την αξία του, βασικό τους μέλημα πρέπει να είναι πώς θα διαμεσολαβηθεί στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας σαν μια αδιαπραγμάτευτη κατάσταση ενός κορυφαίου δημοκρατικού θεσμού και συνακόλουθα πώς και ποιοι το υπερασπίζονται απέναντι στις επανειλημμένες επιθέσεις που δέχεται και τα εκφυλιστικά φαινόμενα που συχνά παρατηρούνται. Η απάντηση θα έπρεπε να είναι απλή, πρακτική και αυτονόητη. Το υπερασπίζονται το σύνολο της πανεπιστημιακής κοινότητας, φοιτητές, διδάσκοντες και εργαζόμενοι, με την ενεργό στήριξη του πολιτικού κόσμου και κάθε συλλογικότητας που είναι ευαίσθητη στην ανάγκη των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων των πολιτών. Το δυστύχημα όμως είναι ότι έχει διαρραγεί όχι μόνο η σχέση μεταξύ πανεπιστημιακής κοινότητας και κοινής γνώμης, αλλά και στο εσωτερικό των ΑΕΙ δεν εμφανίζεται ενιαία και συμπαγής η άποψη για το πανεπιστημιακό άσυλο. Όσοι παραδοσιακά στήριζαν με τη στάση τους την ανάγκη διατήρησης του θεσμού και το περιεχόμενο του ασύλου παραμένουν ακόμη αταλάντευτοι υποστηρικτές, αλλά κυρίως όταν πρόκειται να εγγράψουν την πολιτική τους αντιπαράθεση στις εκάστοτε κυβερνητικές παρεμβάσεις περιστολής του θεσμού. Ενώ υποβαθμίζουν τον ρόλο τους και σιωπούν απέναντι στον ολοκληρωτισμό των μικρών ομάδων, στη διαστρέβλωση του θεσμού και στα εκφυλιστικά φαινόμενα που κατά καιρούς εμφανίζονται στους πανεπιστημιακούς χώρους.

Γιώργος Παγουλάτος - Αναπληρωτής καθηγητής στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών

Η καλλιέργεια ετερόδοξων ιδεών, η αμφισβήτηση κάθε εξουσίας, η αντίσταση στην τυραννία της πλειοψηφίας, είναι το οξυγόνο του φιλελεύθερου πανεπιστημίου. Το άσυλο θεσπίστηκε για να προστατεύει την ακαδημαϊκή ελευθερία από την κρατική καταστολή. Αποτέλεσε κορυφαία δημοκρατική κατάκτηση. Πρέπει να επιζήσει. Ομως, πολιτικά σύμβολα που δεν εκσυγχρονίζονται, εκφυλίζονται. Το άσυλο παραβιάζεται όταν, όχι μόνο δεν εγγυάται την ακαδημαϊκή ελευθερία, αλλά διευκολύνει την καταπάτησή της.

Ποιος προστατεύει την ελευθερία μελών του πανεπιστημίου όταν δέχονται επιθέσεις βίαιων μειοψηφιών, και μάλιστα ως αντίποινα για έκφραση γνώμης; Στο όνομα του ασύλου, δικαιώματα παραβιάζονται, εκδηλώσεις διαλύονται, υποδομές καταστρέφονται. Μι

Link to comment
Share on other sites

ΑΕΙ με άσυλο αλλά χωρίς προστασία

Η πανεπιστημιακή κοινότητα και τα κόμματα ευθύνονται για τη διαιώνιση μιας κατάστασης που πλήττει τα ανώτατα ιδρύματα

Του Αποστολου Λακασα

Πηγή:

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articl.../01/2009_298191

Οι τεράστιες ευθύνες της πανεπιστημιακής κοινότητας, αλλά και των κομμάτων έρχονται επιτακτικά στο προσκήνιο μετά τα έκτροπα κατά τη διάρκεια των τελευταίων καταλήψεων από εξωπανεπιστημιακά στοιχεία, με «επίκεντρο» βανδαλισμών τα κτίρια του ΕΜΠ στην Πατησίων, της Νομικής Αθηνών και του Οικονομικού Πανεπιστημίου (πρώην ΑΣΟΕΕ). Τις υλικές ζημιές στα ιδρύματα για πολλοστή φορά θα κληθεί να επωμισθεί το Δημόσιο, δηλαδή ο Ελληνας φορολογούμενος, και η επαναλαμβανόμενη τραγική ειρωνεία είναι ότι όλα έγιναν πάλι υπό την «κάλυψη» του πανεπιστημιακού ασύλου, θεσμός που υποτίθεται υπάρχει για να προστατεύει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών στα ανώτατα πνευματικά ιδρύματα.

Αραγε γιατί τα άτομα που προκαλούν τις καταστροφές στα ΑΕΙ, απολαμβάνουν αυτό το ιδιότυπο καθεστώς ασυλίας; Γιατί ελάχιστοι τολμούν, 35 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας στον τόπο μας, να λένε τα πράγματα με το όνομά τους; Οι υπόλοιποι γιατί σιωπούν, ποιους φοβούνται;

Υποκριτική στάση

Οι ευθύνες της πανεπιστημιακής κοινότητας αφορούν τη σαφώς υποκριτική της στάση στο θέμα. Σε κατ' ιδίαν συζητήσεις οι περισσότεροι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι παραδέχονται ότι πλέον η προστασία που παρέχει το άσυλο είναι άχρηστη. Αντίθετα, παρότι στα λόγια είναι ένθερμοι υποστηρικτές του ασύλου, οι φοιτητές που διακόπτουν με βία τις συνεδριάσεις των ακαδημαϊκών οργάνων επειδή δεν θα ψηφιστεί η άποψή τους, είναι εκείνοι που πρώτοι, εμπράκτως, το καταλύουν. Παρ' όλα αυτά, οι πανεπιστημιακοί επιμένουν με τη στάση τους να διατηρούν τον θεσμό ακόμα και όταν καταλύεται κάθε έννοια νομιμότητας. Ο λόγος; Οι προεξοφλημένες αντιδράσεις από τις φοιτητικές παρατάξεις εντός των Ιδρυμάτων. Μάλιστα, οι πανεπιστημιακοί δεν εφαρμόζουν καν τον νόμο για ορισμό των ορίων στους χώρους των πανεπιστημίων, που εμπίπτουν στην έννοια του ασύλου. Οσες -λιγοστές- Σύγκλητοι ΑΕΙ άγγιξαν το θέμα αποφάσισαν, γενικά και αόριστα, ότι το άσυλο καλύπτει όλους τους χώρους του ιδρύματος - «ακόμη και τα παρτέρια» όπως υποστηρίχθηκε από ΑΕΙ!

Δεν δίνουν άδεια

Το άλλο, ακανθώδες θέμα είναι η «λειτουργία» του ασύλου όταν γίνονται επεισόδια και έκνομες ενέργειες εντός των ιδρυμάτων, όπως αυτές του Δεκεμβρίου. Τότε εγείρεται το θέμα άρσης του ασύλου και επέμβασης της Αστυνομίας, παρουσία εισαγγελέα με απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου -ή και χωρίς αυτή- στην περίπτωση τέλεσης εγκληματικών πράξεων εντός του ΑΕΙ. Ομως και σε αυτές τις περιπτώσεις μόνο δύο φορές (η τελευταία το 1995 όταν κάηκε το Πολυτεχνείο στην Πατησίων) έγινε άρση ασύλου.

«Δεν μπορώ να συναινέσω σε κάτι τέτοιο όταν ξέρω ότι μέσα στο ίδρυμα υπάρχουν άτομα με μπιτόνια πετρελαίου. Υπάρχει ο κίνδυνος πολύ μεγαλύτερης, αναλογικά, καταστροφής. Για να μην μιλήσουμε για τον κίνδυνο που διατρέχουν ζωές», ανέφερε χαρακτηριστικά στην «Κ» ο πρύτανης του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γρηγόρης Πραστάκος.

Γιατί λοιπόν να μην υπάρχει καλύτερη φύλαξη των ιδρυμάτων, που βρίσκονται κυριολεκτικά στο έλεος επίδοξων καταληψιών; Αρκούν οι λιγοστοί φύλακες, που προσλαμβάνονται μέσω ΑΣΕΠ; Είναι λύση η παρουσία μελών της πανεπιστημιακής κοινότητας (καθηγητών, φοιτητών, διοικητικών υπαλλήλων), όπως προτίθενται να κάνουν τα κεντρικά ιδρύματα τις «επικίνδυνες» ημέρες, όπως η 9η Ιανουαρίου (ημέρα νέου συλλαλητηρίου); Είναι λύση για τα πανεπιστήμια η «οχύρωση» χώρων όπως έχουν ήδη κάνει ιδρύματα, βάζοντας προστατευτικά ρολά ή ισχυρές πόρτες ασφαλείας που αποκλείουν την πρόσβαση σε «ευαίσθητους» χώρους;

«Μια κλειδαριά δεν φτάνει»

Ακόμη και εάν αποδειχθούν αποτελεσματικά αυτά τα μέτρα σε ημέρες έντασης, τα κεντρικά ιδρύματα παραμένουν στην ουσία απροστάτευτα. «Πρόκειται για κτίρια παλιά και έχουν πολλές ευάλωτες κερκόπορτες για όποιον θέλει να εισέλθει. Μια κλειδαριά δεν φτάνει. Ούτε φυσικά ένας οικογενειάρχης φύλακας», λέει στην «Κ» πανεπιστημιακός. Αλλωστε, υπάρχει ο κίνδυνος μια κατάληψη να ξεκινήσει από μια «αθώα» απόφαση των φοιτητών και λίγες ημέρες, μετά η κατάσταση να ξεφύγει από κάθε έλεγχο με την κυριαρχία εξωπανεπιστημιακών - όπως κατά κανόνα γίνεται.

Ευρύτερα, η όποια απόφαση περί του… διάτρητου ασύλου έχει πολιτική διάσταση. Ο χώρος της εκπαίδευσης είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος, και η όποια μεταρρύθμιση για να εφαρμοστεί απαιτεί συμμαχίες και συναίνεση. Και στο σκέλος αυτό η ευθύνη κομμάτων είναι μεγάλη, καθώς για να αποκομίσουν μικροκομματικά οφέλη αφήνουν να μετατραπούν σε πεδίο μαχών τα πανεπιστήμια, έχοντας μια άτυπη κάλυψη μέσω της σιωπής. Πολλά μέλη της πανεπιστημιακής κοινότητας δείχνουν ως ενόχους για το θέμα κυβέρνηση και κόμματα. Από την άλλη, υποστηρίζουν ότι οι ημέρες έντασης που βιώνει η εκπαιδευτική κοινότητα δεν είναι κατάλληλες για έναρξη ενός διαλόγου περί του ασύλου. Πότε όμως κατά το παρελθόν -και σε ομαλότερες συνθήκες- έγινε ουσιαστικός διάλογος για το θέμα;

«Ο υπουργός ήταν απών»

Κατώτερη των περιστάσεων αποδείχθηκε η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας τις ημέρες των γεγονότων στην Αθήνα και σε άλλες μεγάλες πόλεις, στο σκέλος των καταλήψεων ΑΕΙ και των δυναμικών αντιδράσεων μαθητών και εκπαιδευτικής κοινότητας. Ο ίδιος ο υπουργός κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης δέχθηκε οξεία κριτική για τα βραδυφλεγή ανακλαστικά μετά τον θάνατο του 15χρονου Αλέξη, το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου. Η πρώτη σχετική δήλωσή του έγινε σχεδόν 48 ώρες μετά το τραγικό γεγονός, ενώ σχολιάστηκε εντόνως η παρουσία του τόσο σε νυχτερινό κέντρο το βράδυ του ίδιου Σαββάτου, όσο και σε ποδοσφαιρικό αγώνα την επόμενη ημέρα. Εκτός αυτών η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, τις ημέρες που ακολούθησαν εφησύχασε από το γεγονός ότι τα ΑΕΙ έχουν το αυτοδιοίκητο - και άρα αποφασίζουν από μόνα για ζητήματα, όπως η άρση του ασύλου.

«Ο υπουργός ήταν απών», ανέφερε στην «Κ» μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας που είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στα τελευταία γεγονότα.

Αντίθετα, όταν η ηγεσία του υπουργείου επέλεξε να δράσει, έδωσε βάρος στο επικοινωνιακό σκέλος. Η εξαγγελία, που έγινε μέσα στις γιορτές, για έναρξη του διαλόγου για νέο σύστημα πρόσβασης στα ΑΕΙ ουσιαστικά αποτελεί μια επιχείρηση αποπροσανατολισμού της εκπαιδευτικής κοινότητας και της κοινής γνώμης. Από την άλλη, για τον διάλογο διατυπώνονται δύο πολύ σοβαρές ενστάσεις. Η πρώτη σχετίζεται με την αξία του διαλόγου για ένα δευτερεύον ζήτημα, όπως το εξεταστικό, και όχι για το πρωτεύον ζήτημα που αφορά τις μεταρρυθμίσεις στην υποχρεωτική εκπαίδευση. Η δεύτερη ένσταση σχετίζεται με τον κίνδυνο ο διάλογος να ανοίξει νέες πληγές, να προκαλέσει νέες αντιδράσεις και να καταλήξει μπούμερανγκ για την κυβέρνηση και την επιζητούμενη ηρεμία.

Καταστροφές ενός εκατ. ευρώ

Τεράστιες ήταν οι καταστροφές που προκάλεσαν καταληψίες στα κτίρια κεντρικών πανεπιστημίων της Αθήνας (στο ΕΜΠ στην οδό Πατησίων, στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και στη Νομική Αθηνών), στα οποία είχαν «εγκατασταθεί» επί 15ήμερο. Γραφεία και εργαστήρια με ηλεκτρονικούς υπολογιστές λεηλατήθηκαν, οι περισσότερες πόρτες και τα τζάμια βρέθηκαν σπασμένα, οι τοίχοι ήταν γεμάτοι συνθήματα, ενώ οι καταληψίες κατέστρεψαν με βαριοπούλες και λοστούς σχεδόν όλα τα μάρμαρα στις τουαλέτες των ιδρυμάτων με σκοπό να τα χρησιμοποίησουν ως «πυρομαχικά» στις επιθέσεις κατά των ΜΑΤ.

Αν και ακόμα δεν έχει γίνει πλήρης αποτίμηση των καταστροφών, το κόστος αποκατάστασης εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει κατά πολύ το ένα εκατ. ευρώ, με δεδομένο ότι το κόστος από τον εμπρησμό του σπουδαστηρίου του Ευρωπαϊκού Δικαίου της Νομικής εκτιμήθηκε από την πρυτανεία του Πανεπιστημίου Αθηνών στις 500.000 ευρώ.

Οι βανδαλισμοί αυτοί έγιναν από χέρια φοιτητών που διαμαρτύρονταν για τον αδόκητο χαμό του 15χρονου Αλέξη; Σίγουρα όχι. Αλλωστε, τα συνθήματα στους τοίχους του κτιρίου Γκίνη του ΕΜΠ (υπέστη τις μεγαλύτερες καταστροφές από τα κτίρια στον ιστορικό χώρο του Πολυτεχνείου), στο Οικονομικό και τη Νομική άλλα μαρτυρούν. Ελάχιστα συνθήματα είχαν σχέση με τον θάνατο του μαθητή στα Εξάρχεια. «Ηταν 15 χρόνων. Γιατί;» έλεγε κάποιο. Τα περισσότερα από τα υπόλοιπα συνθήματα όμως μαρτυρούν ότι οι παρουσίες στους χώρους των καταλήψεων ήταν «πολυσυλλεκτικές». Συνθήματα στα αλβανικά, στα ρωσικά, στα ρουμανικά κ.ά. μαρτυρούσαν και τη συμμετοχή κάποιων μεταναστών στις καταλήψεις. Ορισμένα συνθήματα ζητούσαν την αποφυλάκιση καταδικασμένων για βαριά αδικήματα του ποινικού δικαίου, ενώ άλλα «διαφήμιζαν» ομάδες χούλιγκαν, των οποίων μέλη έχουν απασχολήσει την αστυνομία για πράξεις ποινικά κολάσιμες που σχετίζονται με τον κόσμο της νύχτας. Ενας υπόκοσμος που βρήκε κάλυψη στο πανεπιστημιακό άσυλο.

Το εξάμηνο που δεν χάνεται

Μία ακόμα σοβαρή παράμετρος με την οποία καταδεικνύεται ότι στα ελληνικά ΑΕΙ ουδείς αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του αφορά τις επιπτώσεις των καταλήψεων. Ο νόμος πλαίσιο ορίζει (στο άρθρο 16) ότι εάν χαθούν μαθήματα για περισσότερες από δύο εβδομάδες, τότε χάνεται και το εξάμηνο. Στην πράξη η σχετική διάταξη δεν εφαρμόζεται. Αντίθετα, οι καταληψίες απαιτούν πάντα από τους πανεπιστημιακούς δασκάλους να παραταθεί το εξάμηνο για να αναπληρωθούν τα μαθήματα (ουσιαστικά, με «πασαλείμματα») και κατόπιν να γίνουν οι εξετάσεις. Το ίδιο θα συμβεί και με το τρέχον χειμερινό εξάμηνο στα κεντρικά ΑΕΙ, όπου υπήρξαν καταλήψεις. Η καθυστέρηση αυτή, βέβαια, θα έχει επίπτωση και στο θερινό εξάμηνο.

Οι αριστερές φοιτητικές παρατάξεις πριν από την ψήφιση του νόμου (Αύγουστος του 2007) υποστήριξαν ότι η διάταξη στοχεύει στο να αποτραπούν οι καταλήψεις. Το ζήτημα είναι, όμως, ότι όταν κάποιος αντιδρά και προχωρεί σε καταλήψεις, πορείες κ.ο.κ., έχει κάποιο λόγο σοβαρό για να το κάνει και γνωρίζει ότι ο αγώνας έχει και το τίμημά του. Στην ελληνική πανεπιστημιακή πραγματικότητα όμως, οι αριστερές φοιτητικές παρατάξεις θέλουν και «την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο». Και ως διά μαγείας τα καταφέρνουν, αφού ο νόμος και σε αυτήν τη περίπτωση μπαίνει στην άκρη.

Αρση έγινε μόνο τρεις φορές

Πριν να ψηφιστεί ο νέος νόμος πλαίσιο, σύμφωνα με τον οποίο η άρση του ασύλου αποφασίζεται πιο εύκολα (απλώς απαιτείται η πλειοψηφία των μελών του πρυτανικού συμβουλίου), υπήρξαν τρεις περιπτώσεις άρσης του. Τότε δόθηκε άδεια στις αστυνομικές δυνάμεις να εισέλθουν στον πανεπιστημιακό χώρο.

- Η πρώτη φορά που επενέβη η δημόσια δύναμη ήταν το 1985 στην κατάληψη του Xημείου Αθηνών. Tην απόφαση έλαβε η Eπιτροπή Aσύλου επί πρυτανείας του κ. Μιχάλη Σταθόπουλου.

- Την πανεπιστημιακή ιστορία σημάδεψαν τα γεγονότα του 1995. Λόγω των επεισοδίων στο ιστορικό κτίριο του ΕΜΠ επί πρυτανείας Νίκου Mαρκάτου, δόθηκε άδεια επέμβασης της δημόσιας δύναμης. Aκολούθησαν μαζικές συλλήψεις και εκτεταμένες καταστροφές εντός του Iδρύματος και στη γύρω περιοχή.

- Η πιο... ξεχωριστή άρση ασύλου καταγράφεται το 2002 στην Κρήτη, όταν στο νησί οργανώθηκε η άτυπη σύνοδος των υπουργών Eθνικής Αμυνας της Eυρωπαϊκής Ενωσης. Ελικόπτερο της Αστυνομίας, το οποίο διενεργούσε περιπολία στο πλαίσιο των μέτρων ασφαλείας, εντόπισε χασισοφυτεία σε δασώδη έκταση στο Pέθυμνο, ιδιοκτησίας του Πανεπιστημίου Kρήτης. Ετσι, δόθηκε άμεσα από τις αρχές του ιδρύματος η άδεια, προκειμένου άνδρες της Aσφάλειας να εισέλθουν στον χώρο και να ξεριζώσουν τα 620 δενδρύλλια...

Πιο συχνή η κατάχρηση και τα φαινόμενα βίας

Εκτός από τις ακραίες περιπτώσεις, όπως στα τελευταία γεγονότα, κατά τις οποίες οι καταληψίες βρήκαν στέγη σε ΑΕΙ για να προστατευθούν από τη σύλληψη, συχνές είναι οι περιπτώσεις που φοιτητές κάνουν κατάχρηση της προστασίας που προσφέρει το άσυλο. Πρόκειται για περιστατικά βίας που προκαλούν μέλη φοιτητικών παρατάξεων -κυρίως αριστερών- που διαλύουν συνελεύσεις και ακυρώνουν διαδικασίες μόνο και μόνο επειδή δεν τους εξυπηρετεί η απόφαση που θα ληφθεί. Μήπως αυτό δεν είναι παραβίαση των δημοκρατικών αρχών; Μήπως δεν πρόκειται για κατάλυση του ασύλου;

Ο νέος νόμος πλαίσιο 3549/2007 για τα ΑΕΙ έχει προκαλέσει πολλές τέτοιες αντιδράσεις από φοιτητές που αρνούνται την εφαρμογή του. Ενδεικτικά, ορισμένα από τα πλέον πρόσφατα (από το φθινόπωρο του 2007 και μετά) φαινόμενα βίας είναι τα ακόλουθα:

- Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης ομάδα αριστερών φοιτητών διέκοψε τη συνεδρίαση της Συγκλήτου, η οποία είχε θέμα την ανάθεση συμπληρωματικά της φύλαξης των χώρων του ιδρύματος σε ιδιωτική εταιρεία φύλαξης. Η Σύγκλητος απάντησε με μια δυναμική ενέργεια, αποφασίζοντας ότι κάθε φορά που διακόπτεται βίαια συνεδρίασή της θα αναστέλει τη λειτουργία του ιδρύματος. Αντίστοιχη απόφαση έλαβε η Σύγκλητος για τη λειτουργία Τμημάτων και Σχολών στην περίπτωση που διακόπτονται βίαια γενικές συνελεύσεις τους.

- Στο ΕΜΠ ομάδα ατόμων (μεταξύ των οποίων και εξωπανεπιστημιακοί) απαίτησαν από τις αρχές του ιδρύματος να χρησιμοποιήσουν τους χώρους του για πάρτι το Σαββατοκύριακο. Η πρυτανεία αρνείται και κάνουν κατάληψη!

- Στις 5 Δεκεμβρίου 2007 στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών μέλη αριστερής φοιτητικής παράταξης κράτησαν επί περίπου δύο ώρες «ομήρους» στην αίθουσα συνεδριάσεων τους διδάσκοντες στο τμήμα Οικονομικής Επιστήμης, ζητώντας τους να υπογράψουν κείμενο ότι δεν θα εφαρμοσθεί ο νόμος για την αξιολόγηση, όπως είχε αποφασίσει η γενική συνέλευση.

- Κίνδυνος ακυβερνησίας υπήρξε για τα ιδρύματα, καθώς οι φοιτητές ζητώντας τη μη εφαρμογή του νέου νόμου πλαισίου αντέδρασαν στην εκλογή νέων πρυτανικών αρχών με βάση τις διατάξεις τους. Η αρχή έγινε στις 4 Δεκεμβρίου 2007 όταν στο Πάντειο, φοιτητές αριστερών παρατάξεων διέκοψαν τη διαδικασία για εκλογή αντιπρύτανη (με μόνη υποψήφια για τη θέση την κ. Ισμήνη Κριάρη) και έκαψαν τις 12 κάλπες. Τον προηγούμενο Μάιο και Ιούνιο, όταν ήλθε η ώρα της εκλογής πρυτάνεων σε πανεπιστήμια και προέδρων σε ΤΕΙ, εκτεταμένα επεισόδια έγιναν σε διάφορα ιδρύματα. Χαρακτηριστικά, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς φοιτητές (η μία πλευρά ήταν υπέρ του νόμου, η άλλη κατά) συνεπλάκησαν με ρόπαλα και πέτρες ενώ έγινε ακόμη και χρήση χημικών σπρέι κατά των «αντιπάλων». Οι μάχες συνεχίστηκαν και εκτός πανεπιστημίου. Από τον... πετροπόλεμο, τραυματίσθηκαν τέσσερις φοιτητές, υπέστησαν σοβαρές υλικές ζημιές αρκετά Ι.Χ. αυτοκίνητα.

Link to comment
Share on other sites

καλον ειναι να λεμε και την προσωπικη μας αποψη εκτος απο το να κανουμε συνεχως copy-paste :rolleyes:

Καλη χρονια με υγεια

Αυτό που γράφεις είναι άσχετο. Τι σημασια έχει ποιος το γράφει? Ειδικά για το άσυλο που αφορά ιδιαίτερα πολλούς χρήστες εδώ μιας και είναι φοιτητές.

Έχεις κάτι ουσιώδες να μας πεις σε αυτό που διαβασες?

Και σταματάω εδώ. Τα υπόλοιπα σε private message, για λόγους που εξηγώ εκεί.

ΥΓ. Και σε σένα Καλή Χρονιά, με "Υγεία".

Link to comment
Share on other sites

  • 11 months later...

ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΜΑΝΘΟΣ

Αρση ασύλου και για πλημμελήματα

Ο πρύτανης του ΑΠΘ δεν αναγνωρίζει ιδεολογικά κίνητρα πίσω από τη βία αλλά ζήτημα έλλειψης παιδείας, ενώ εκτιμά ότι το φαινόμενο μπορεί να εξαλειφθεί με την ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών. Ειδικότερα για το άσυλο, υπογραμμίζει ότι το νομικό πλαίσιο έχει πολλά αδύνατα σημεία σε ό,τι αφορά την επέμβαση της Αστυνομίας και καλεί φοιτητές, συλλογικά όργανα, μέλη ΔΕΠ, κοινωνικούς φορείς, κόμματα και νεολαίες να αποφασίσουν για έναν κοινό τρόπο επέμβασης της Αστυνομίας στο χώρο του πανεπιστημίου, όχι μόνο για κακουργηματικές αλλά και για πλημμεληματικές πράξεις, όπως οι βανδαλισμοί.

Βρίσκεστε τρία χρόνια στη διοίκηση του ΑΠΘ. Τι σας απογοήτευσε;

Υπάρχει το ευκταίο και το εφικτό. Δεν έγιναν όλα όσα θα ευχόμουν να είχαν γίνει, αλλά είμαι ευχαριστημένος, διότι, δεδομένων των συνθηκών, κατορθώσαμε πλήρως το εφικτό, το οποίο είναι η προώθηση πολλών θεμάτων. Οταν ξεκινήσαμε, η λέξη «αξιολόγηση» ήταν «ποινικό αδίκημα». Σήμερα το 70% των τμημάτων έχουν τελειώσει την αξιολόγηση και για τα υπόλοιπα βρίσκεται σε εξέλιξη. Αυτό, για μένα, είναι τεράστια επιτυχία.

Το ΑΠΘ βρίσκεται στο επίκεντρο μιας επικαιρότητας που δεν έχει να κάνει με την ακαδημαϊκή του πορεία...

Τα τελευταία χρόνια κατορθώσαμε να κάνουμε φανερό το τεράστιο έργο που επιτελείται στο Αριστοτέλειο από πλευράς εκπαίδευσης, έρευνας και ώσμωσής μας με την κοινωνία. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, τα μόνα που ακούγαμε για το δικό μας πανεπιστήμιο αλλά και τα υπόλοιπα ήταν τα αρνητικά. Αν μία ομάδα 15 ατόμων έκανε βίαιες ενέργειες ή καταλήψεις, γινόταν πρωτοσέλιδο. Αντίθετα, δε γινόταν πρωτοσέλιδη η ερευνητική δραστηριότητα των φοιτητών μας.

Ο χώρος του πανεπιστημίου, όμως, θεωρείται εστία βίας μέσα στην πόλη.

Η βία στην πόλη είναι αυτή που φέρνει και τη βία στο πανεπιστήμιο. Εχω κάνει στατιστική ανάλυση των εγκλημάτων που γίνονται στην πόλη και αυτών που γίνονται στο πανεπιστήμιο. Είμαστε περίπου στο 5% με 10% της εγκληματικότητας της πόλης. Η κοινωνία βρίθει εγκληματικότητας και το πανεπιστήμιο έχει ένα μέρος της.

Η πραγματικότητα, όμως, αφορά πολλές συζητήσεις γύρω από το θέμα περιφρούρησης και διατήρησης του ασύλου...

Το άσυλο είναι μία ιστορική πραγματικότητα και στοιχείο συλλογικής αυτογνωσίας. Ασυλο σημαίνει ελευθερία στη διακίνηση ιδεών και στην άποψη του καθενός. Από αυτό το σημείο μέχρι εκεί που φτάσαμε υπάρχει μεγάλη στρέβλωση, που αφορά το γεγονός ότι δεν είναι πλέον άσυλο ιδεών, αλλά ασυλία για κακουργήματα. Επομένως, θα πρέπει να εξαλείψουμε τα κακουργήματα και να κρατήσουμε το άσυλο.

Με ποιον τρόπο;

Με κάθε τρόπο και όπως περιγράφεται νομικά. Ολα τα άλλα που ακούμε περί ασύλου δεν το αφορούν στην ουσία. Οταν μία ομάδα κουκουλοφόρων μπαίνει στο πανεπιστήμιο και τα σπάζει είναι άσυλο; Υπάρχει, επίσης, μία διαστρέβλωση. Ολοι συνδέουν το άσυλο με την Αστυνομία. Οτι, δηλαδή, άσυλο σημαίνει ότι δεν πρέπει να μπει η Αστυνομία. Λάθος. Το άσυλο δεν παραβιάζεται από την Αστυνομία παρά μόνον όταν υπάρχει παρεμπόδιση στη διακίνηση των ιδεών. Υπάρχει και μία άλλη πτυχή που δεν είναι γνωστή. Οταν συντελούνται αυτόφωρα κακουργήματα ή κακουργήματα κατά της ζωής, η παρουσία της δημόσιας δύναμης είναι αυτόματη, σύμφωνα με το νόμο. Δε χρειάζεται πρόσκληση από κανέναν.

Υπήρξαν περιπτώσεις που θα μπορούσε να επέμβει η Αστυνομία και δεν το έκανε;

Αυτό δεν μπορώ να το κρίνω. Το ερώτημα τίθεται με βάση τα χρονικά περιθώρια που υπάρχουν. Το νομικό πλαίσιο που προβλέπει το άσυλο έχει πολλά αδύνατα σημεία. Πέρσι, στις καταστροφές της Νομικής, στις τρεις τα ξημερώματα, άγνωστοι κατέστρεφαν το κτίριο. Η πράξη αυτή είναι πλημμέλημα, άρα απαιτείται η άρση του ασύλου για να μπει η Αστυνομία. Επρεπε να συγκαλέσω εκείνη την ώρα πρυτανικό συμβούλιο, να πάρουμε απόφαση άρσης του ασύλου, πρωτόκολλο, να ενημερώσω τον εισαγγελέα και την Αστυνομία και μαζί να έρθουν να συλλάβουν τους δράστες. Μέχρι να γίνουν όλα αυτά, οι δράστες είχαν εξαφανιστεί. Θα πρέπει οι φοιτητές, τα συλλογικά όργανα, οι καθηγητές - μέλη ΔΕΠ, οι κοινωνικοί φορείς, τα κόμματα και οι νεολαίες να βρούμε έναν κοινό τρόπο, ώστε να προβλέπουμε αυτές τις καταστάσεις. Αν υπάρξει μία απόφαση Συγκλήτου που να αναφέρει ότι θα καλείται αυτόματα η Αστυνομία στην περίπτωση που συντελείται ακόμη και πλημμέλημα, θα λυνόταν η δυσλειτουργία του νόμου.

Σε ποιο οικονομικό μέγεθος μεταφράζονται οι βανδαλισμοί στο ΑΠΘ;

Το κόστος, από τις καταστροφές του Δεκεμβρίου του 2008, είναι γύρω στις 800.000 ευρώ. Στο ποσό συμπεριλαμβάνονται αυτά που καταστράφηκαν και αντικαταστάθηκαν από νέες υποδομές.

Προχωρήσατε στην εγκατάσταση συναγερμού στους χώρους του ΑΠΘ. Θα ακολουθήσουν και άλλα μέτρα;

Οποιο μέτρο μπορεί να προλάβει ή να δημιουργήσει συνθήκες αποτροπής ή και πρόληψης και σύλληψης των κακοποιών θα το αξιοποιήσουμε.

Ενα τέτοιο μέτρο θα μπορούσε να είναι η χρήση καμερών;

Αν ανακοινώσουμε τα μέτρα, αυτά χάνουν την έννοιά τους. Ο σκοπός είναι να υπάρχουν για να μας προφυλάξουν.

Για τις κάμερες, όμως, υπάρχουν πολλές αντιδράσεις...

Δε θα σχολιάσω. Ο,τι θα κάνουμε θα είναι μέσα στα προβλεπόμενα από το νόμο, τη δεοντολογία και την ηθική.

Ποιοι παράγοντες, κατά την άποψή σας, οδηγούν στη χρήση βίας τους νέους, οι οποίοι βρίσκουν «καταφύγιο» στο χώρο του πανεπιστημίου;

Η βία ήταν συμφυής με τον άνθρωπο και έχει την ίδια ρίζα με το βίο. Το θέμα δεν είναι ποιοτικό αλλά ποσοτικό. Στο σύνολο των φοιτητών μας, που είναι 100.000, αυτοί που έχουν βίαιη συμπεριφορά είναι δεκάδες. Η παιδεία είναι το μεγάλο έλλειμμα και πιστεύω ότι μπορεί να ακυρώσει τη βία σε μεγάλο βαθμό. Οταν μειωθεί ο συνολικός αριθμός, αυτοί που θα μείνουν και θα έχουν έμφυτο το ένστικτο της βίας θα είναι δύσκολο να το εκφράσουν. Σε μία δημοκρατία δεν υπάρχει βία. Οταν η κοινωνία, η οικογένεια και πολλά κόμματα επιβραβεύουν έναν ανήλικο -που δεν έχει ευθύνη για τις πράξεις του- γιατί κατέλαβε και έκλεισε το σχολείο, αυτό είναι μία παραδοχή ότι η κοινωνία ανέχεται τα πάντα και ότι η αυθαιρεσία είναι στοιχείο της δημοκρατίας. Ελευθερία σε μία δημοκρατία συνεπάγεται και ευθύνη. Δεν μπορεί να καταπατά την ελευθερία του άλλου. Αυτό είναι θέμα της Πολιτείας. Να εντοπίσει και να ελαττώσει την ποσότητα της βίας.

Αναγνωρίζετε κοινωνικά, ιδεολογικά αίτια, μέσα σ' αυτήν τη μορφή βίας;

Δε θεωρώ ότι η βία είναι ένα μέσο άσκησης πολιτικής. Υπάρχουν πολλοί τρόποι διαμαρτυρίας και παρεμβάσεων και η κοινωνία των πολιτών που πρέπει να κινητοποιείται. Η απάντηση στη βία δεν είναι η αύξηση του κράτους, αλλά η αύξηση της κοινωνίας των πολιτών. Μόνο η διεύρυνση της κοινωνίας των πολιτών μπορεί να καταστείλει το κράτος. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει αντιπαλότητα Αστυνομίας και πολιτών. Η Αστυνομία είναι οι δικοί μας άνθρωποι. Δεν πρέπει να τους βλέπουμε ως εκείνους που πάνε να καταλύσουν τη δημοκρατία.

Υπάρχουν, όμως, σύνδρομα σχετικά με το ρόλο της Αστυνομίας, για να μη μιλήσουμε για τις «ζαρντινιέρες»...

Αυτά τα περιστατικά δεν αφορούν θεσμούς αλλά πρόσωπα. Δεν μπορούμε όμως να καταδικάζουμε ένα θεσμό από τις πράξεις ενός ανθρώπου. Αποτελεί γενίκευση της ενοχής. Πρέπει να βρούμε το μέτρο.

http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=10&artid=18489

Link to comment
Share on other sites

ίσως μια καλή αν και ούτε ο Τόλκιν δεν θα τολμούσε να την εισάγει στα βιβλία του, θα ήταν να μπει στο καταστατικό του ΣΦΙΑ μετά από συνέλευση όλης της ιατρικής σχολής η απαγόρευση των καταλήψεων.

αν έπρεπε να γίνει κατάληψη για νέο "πολυτεχνείο" κανείς δε θα είχε πρόβλημα να πάει ενάντια στο καταστατικό. λέμε τώρα.... φαντάζομαι!!!!

Link to comment
Share on other sites

ββέβαια αν γινόταν κάτι τέτοιο είμαι σίγουρος πως η προοδευτική πτέρυγα θα έκανε κατάληψη για να αλλάξει πάλι ή να μή γίνει....

:) :) :) :)

Η Ελλάδα είναι σαφώς τρελοκομείο. Ελεγχόμενο μεν, αλλά δεν παύει να είναι τρελοκομείο.

Όλοι αναγνωρίζουμε πως οι καταλήψεις είναι ένα μια διαδικασία που μόνο αρνητικές συνέπειες έχει και καταστρατηγεί τα δικαιώματα πολλών ανθρώπων, αλλά η πλειοψηφία δεν κάνει τίποτα για να αλλάξει αυτή η κατάσταση ενώ λέει ότι θέλει.....παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό.

Πρέπει οι σχολές μας να αξιολογούνται σε όλα τα επίπεδα για να έχουμε σημεία αναφοράς και προόδου, δείκτες προόδου και έτσι να γινόμαστε καλύτεροι κάθε χρόνο αλλά κάνουμε κατάληψη για να μή γίνει αυτό γιατί είναι λέει "αντιδραστικό"....παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό.

Το "άσυλο" σαν νόμος προβλέπει σαφώς την επέμβαση της αστυνομίας όταν κάποιοι πλακώνουν στο ξύλο κάποιον το λιγότερο, αλλά

θα τον αφήσουμε να πάει στο νοσοκομείο και οι θύτες ανενόχλητοι θα δώσουν το παράδειγμα ότι ο "δυνατός" έχει περισσότερα δικαιώματα και ελευθερίες από τον "αδύνατο" .... παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό.

Γκρινιάζουμε για χώρους μοντέρνους αλλά φροντίζουμε σε 2 χρόνια να τους κάνουμε σταύλους ... παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό.

Μιλάμε για ελεύθερη διακίνηση ιδεών και ευρύτητα γνώσης αλλά επιθυμούμε σύγγραμα και μάλιστα ένα;; παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό.

Θέλουμε καλύτερη εκπαίδευση αλλά επιθυμούμε να διαβάζουμε λίγοτερο; κατά το λιγότερη δουλειά, δουλειά για όλους (υποχρεωτικά, έτσι;) στο λιγότερος κόπος, πτυχία για όλους.... παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό.

Επιθυμούμε καλούς επαγγελματίες γιατρούς, αλλά αν ανοίγαμε τις πόρτες διάπλατα σε όποιον ήθελε πτυχίο ιατρικής είμαι σίγουρος πως θα κάναν κατάληψη επειδή ένα μάθημα θα είχε % επιτυχίας 0.1% κάθε εξεταστική.... παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό.

Επιθυμούμε καθηγητές που εργάζονται για εμάς και μας εκπαιδεύουν και δεν χρησιμοποιύν το παν/μο και την "εκπαίδευσή" μας ώς προστιθέμενη αξία στην αμοιβή τους και μόνο, αλλά δεν επιβάλλουμε την αξιολόγησή τους με όρους εκπαιδευτικούς ώστε να γινει αυτό πραγματικότητα.... βέβαια αν γινόταν κάτι τέτοιο είμαι σίγουρος πως η προοδευτική πτέρυγα θα έκανε κατάληψη για να αλλάξει πάλι ή να μή γίνει....

παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό. παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό. παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό. παράλογο???? δεν απαντά, άρα λογικό.

ισχύει όπως σε όλα τα θέματα δυστυχώς το συνένοχος ή βλάκας...... βλάκες έχω συναντήσει.... αλλά όχι αρκετούς.

Κύριοι της "προοδευτικής αριστεράς" είστε το ίδιο υπεύθυνοι με τους κυρίους της ελληνικής λαμογιάς, αν όχι περισσότερο. Δυστυχώς.

Λύση δεν υπάρχει στο παραπάνω ζήτημα, πέρα από την ιδιωτικοποίηση της παιδείας στην Ελλάδα που θα λύσει ένα πρόβλημα με όρους όμως όπως αυτούς που θα επέβαλλε ενα ΔΝΤ σε ένα κράτος......πάλι θα την πληρώναν οι πολλοί. Γιατί το αγαθό δε το σεβαστήκατε αλλά το πήρατε ως δεδομένο. Ντροπή σας. Όπως η οικονομία πάσχει επειδή έχουμε τους πολιτικούς που μας αξίζουν και κινδυνεύουμε να φάμε ένα ΔΝΤ και μας κοροϊδεύουν, έτσι πάσχει και η παιδεία και πραγματικά θα επιβληθεί και εκεί το αντίστοιχο ΔΝΤ σε κάποια φάση.

Και τότε κύριοι θα έχετε εκπληρώσει τους στόχους σας.

Κύριοι της προόδου...λύση σας είναι το καδρόνι, το ρόπαλο και η "αυθεντία" της κεντρικής επιτροπής ή του συντονιστικού γκουχ γκουχ οργάνου.

Ενίοτε όπως θυμάμαι πριν από χρονια και το δημόσιο ξεμάλλιασμα.... (το οποίο έστω είναι και τραγικά αστείο)

Ένας μη συνενοχος θα έφτιαχνε ένα θεσμικό πλαίσιο και θα το επέβαλε. Θα έβαζε κανόνες πρώτα από όλα στον εαυτό του και θα φρόντιζε να δώσει προστιθέμενη αξία και ανταπόδωση στην προσπάθειά του.

Ένας συνενοχος αφήνει μια άσχημη κατάσταση να διαιωνίζεται.

Μερικές σκόρπιες σκέψεις...μία μόνο αγανάκτηση της στιγμής.

A! και οι παραπάνω κύριοι που μιλάνε τόσο ωραία για το άσυλο, τις έχουν τις λύσεις.....βλάκες δεν είναι.....συνενοχοι είναι και αυτοί. Γιατί και οι περισσότεροι από αυτούς βγάζουν το λιγότερο βλατιδοφλύκταινες στην λέξη αξιολόγηση και ΚΡΙΣΗ.

Καληνύχτα σας.

ΥΓ. δεν θέλω να καταργηθεί το άσυλο. Θέλω απλά να εφαρμοστεί επιτέλους. Αλλά η ελεύθερη διακίνση ιδεών και το άσυλο προυποθέτει την απαγόρευση των καταλήψεων η οποία είναι η μέγιστη καταστρατήγησή του. Τί διαφέρει αν κάνουν κατάληψη οι Ταλιμπάν, ο στρατός, η ΕΥΠ, τα κοάλα ή οι ίδιοι οι φοιτητές.....ε;

Link to comment
Share on other sites

  • 1 year later...

Καταργείται το πανεπιστημιακό άσυλο

«Το Βήμα» αποκαλύπτει πώς με τον νέο νόμο-πλαίσιο αντιμετωπίζεται ένα φλέγον θέμα για τα πανεπιστήμια

Ασυλο τέλος! Ο νέος νόμος-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια που παρουσιάζεται τις επόμενες ημέρες ουσιαστικά καταργεί το πανεπιστημιακό άσυλο διά της... απουσίας του από τις διατάξεις του. Το άσυλο έτσι, ως νομική έννοια, καταργείται. Θεσμοθετήθηκε επισήμως το 1982 από τον πρώτο νόμο-πλαίσιο για τα πανεπιστήμια και τριάντα χρόνια μετά εξελίχθηκε σε μια από τις σύγχρονες παθογένειές τους. Τώρα το νέο νομικό πλαίσιο για τα πανεπιστήμια δεν το χρειάζεται...

Η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου , με έγκριτους συνταγματολόγους αλλά και καθηγητές Ποινικού Δικαίου στο πλευρό της, επιχειρεί την «έκπληξη» και την αυτονόητη απάντηση στις πολυετείς προσπάθειες πολιτικών και ακαδημαϊκών να αντιμετωπίσουν το θέμα του ασύλου χωρίς να αγγίξουν την ιστορική αξία και την ακαδημαϊκή του έννοια.

Η λύση βρέθηκε. Ο νέος νόμοςπλαίσιο για τα πανεπιστήμια απλώς δεν θα έχει ούτε μία αναφορά στο θέμα του ασύλου. Ούτε επιτροπή για αυτό, ούτε χώροι που το οριοθετούν, ούτε αρμόδιοι για τη διαχείρισή του. Ακριβώς όπως συνέβαινε και πριν από το 1982, όταν δεν υπήρχε νομικό καθεστώς που να το προστατεύει.

Στρίβειν διά της παραλείψεως

Οπως έλεγε πανεπιστημιακός καθηγητής ο οποίος συμμετείχε στις επιτροπές οι οποίες συνεδρίασαν στο υπουργείο Παιδείας για το θέμα: « Αν δεν αναφερθεί πουθενά στον νόμο το θέμα του πανεπιστημιακού ασύλου, η νομική του έννοια και η νομική του υπόσταση δεν ισχύουν. Παραμένει έτσι ένας ηθικός κανόνας. Η διοίκηση του κάθε πανεπιστημίου θα μπορεί να καλεί την Αστυνομία όποτε παραστεί ανάγκη, χωρίς καμία επιπλοκή. Ούτε αρμόδιες επιτροπέςούτε πολύπλοκες διαδικασίες για να κληθεί ο εισαγγελέας ». «Σταματήστε πια να μιλάτε για το άσυλο. Αυτό είναι το πρόβλημα των πανεπιστημίων;» είπε στο «Βήμα» καθηγητής Ποινικού Δικαίου ο οποίος συμμετέχει στη νομική επεξεργασία του νέου νόμου όταν ρωτήθηκε σχετικά. Βέβαια στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια τα γεγονότα που αφορούν το άσυλο μονοπωλούν το ενδιαφέρον, όπως η κατάληψη της Νομικής Σχολής από μετανάστες στις αρχές του χρόνου. Οι βανδαλισμοί, το χτίσιμο γραφείων για τον αποκλεισμό καθηγητών, οι καταλήψεις και η χρήση χώρων ως «καταφύγιο» από διάφορες ομάδες έχουν γίνει συνώνυμα με την έννοια του πανεπιστημίου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί αυτό του πρύτανη του Πανεπιστημίου των Αθηνών κ. Χρ. Κίττα ο οποίος, πριν από τρία χρόνια, έφτασε στο σημείο να παραιτηθεί ύστερα από επίθεση που δέχθηκε μέσα στην Πρυτανεία από ομάδες καταληψιών.

Ο νέος νόμος-πλαίσιο ουσιαστικά... απενεργοποιεί τη νομική ισχύ του πανεπιστημιακού ασύλου διά της απαλοιφής του. Εναπόκειται δηλαδή στις νέες διοικήσεις των πανεπιστημίων, εφόσον το θελήσουν, να συμπεριλάβουν σχετικές διατάξεις στους εσωτερικούς κανονισμούς των ιδρυμάτων τους και φυσικά να επωμιστούν την ευθύνη εφαρμογής τους. Η διάταξη αυτή, αν και αποτελεί έκπληξη, είναι πιθανόν να βρει την πανεπιστημιακή κοινότητα σύμφωνη, καθώς πολλοί είναι εκείνοι που ζητούν να βρεθεί λύση στο θέμα άμεσα.

Μάλιστα, ο αντιπρύτανης του Πανεπιστημίου των Αθηνών κ. Θ.Σφηκόπουλος , χωρίς να έχει γνώση του νέου νόμου, απαντά αυθόρμητα στη σχετική ερώτηση: «Αν έχουμε να κάνουμε κάτι καλό στο θέμα αυτό, είναι να μην το συζητάμε»...

Μια ιστορία 100 χρόνων

Το πανεπιστημιακό άσυλο απασχολεί την Ελλάδα από τον περασμένο αιώνα. Παρά τις δημόσιες συζητήσεις ωστόσο που είχαν ανοίξει για το θέμα κυρίως τις περιόδους 1975, 1977 και 1978, δεν συμπεριλήφθηκε ποτέ σε κανέναν νόμο, οπότε και δεν είχε νομική, αλλά μόνον ηθική υπόσταση.

Για πρώτη φορά θεσμοθετήθηκε το 1982 με τον νόμο-πλαίσιο της κυβέρνησης του ΠαΣοΚ για τα ΑΕΙ, ενώ κανένας υπουργός δεν το «άγγιξε» ως το 1997, οπότε η κυβέρνηση της ΝΔ με υπουργό Παιδείας την κυρία Μαριέττα Γιαννάκου καθόρισε συγκεκριμένα τι καλύπτει το πανεπιστημιακό άσυλο και ποιους χώρους μέσα στα ιδρύματα. Πέρυσι η ΝΔ ζήτησε επίσημα στη Βουλή την κατάργησή του.

Απο την πλευρά της, η υπουργός Παιδείας κυρία Αννα Διαμαντοπούλου κατέθεσε τέσσερις προτάσεις για αλλαγές στον νόμο Γιαννάκου. Συγκεκριμένα ζητούσε όλα τα πανεπιστήμια να ορίσουν τους χώρους στους οποίους γίνεται εκπαίδευση και έρευνα και ισχύει το άσυλο. Να γίνει καταγραφή των χώρων που είναι κατειλημμένοι από ιδιώτες. Να προτείνουν τα πανεπιστήμια τον τρόπο με τον οποίο θα διαφυλασσόταν η πνευματική και υλική τους περιουσία. Επίσης, τότε η κυρία Διαμαντοπούλου ζητούσε κάθε πανεπιστήμιο να προβλέπει διαδικασία «εφημερίας» στον κανονισμό λειτουργίας του, ώστε να ειδοποιείται το πρυτανικό συμβούλιο σε περίπτωση που εμποδίζεται η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.

Βέβαια οι προτάσεις δόθηκαν, αλλά... απάντηση δεν δόθηκε. Τα πανεπιστήμια, για μία ακόμη φορά, ακύρωσαν την όποια προσπάθεια για αλλαγή εν τη γενέσει της. Η λύση επιχειρείται τώρα στον νέο νόμο- πλαίσιο.

ΡΥΘΜΙΣΗ-ΣΟΚ

Κόβουν μισθούς πανεπιστημιακών στην αξιολόγηση

Η ρύθμιση για το άσυλο στον νέο νόμο-πλαίσιο για τα ΑΕΙ μπορεί να εγείρει αντιδράσεις,ωστόσο εκείνο που αναμένεται να προκαλέσει σεισμό στην κοινότητα των πανεπιστημιακών είναι η διάταξη για την αξιολόγησή τους.Σύμφωνα με πληροφορία του «Βήματος»,όποιος πρωτοβάθμιος καθηγητής αποτύχει στην πρώτη αξιολόγηση στην οποία θα υποβληθεί,τότε,εκτός των άλλων,ο μισθός του θα μειωθεί στο 65%.Οπως είχε αποκαλύψει «Το Βήμα» (Κυριακή 12 Ιουνίου), σύμφωνα με τον νέο νόμο πλαίσιο οι πρωτοβάθμιοι καθηγητές θα αξιολογούνται ανά πενταετία,με διεθνή κριτήρια.Αν στην πρώτη κρίση αποτύχουν,θα έχουν δικαίωμα να επανακριθούν σε τρία χρόνια.Εφόσον και τότε αποτύχουν,θα μετατάσσονται σε άλλη θέση στο Δημόσιο.Τα παραπάνω συζήτησαν σε έκτακτη συνάντηση στο υπουργείο Παιδείας η κυρία Αννα Διαμαντοπούλου και τα μέλη της Επιτροπής που συντάσσουν τον νόμο ο οποίος δίνεται στη δημοσιότητα τις επόμενες ημέρες.Με τους πρυτάνεις η υπουργός Παιδείας θα συζητήσει στη Σύνοδό τους, το Σαββατοκύριακο 2 και 3 Ιουλίου στον Βόλο,με οικοδεσπότη το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας.Η Σύνοδος αυτή αναμένεται να έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον.Πολλοί από τους πρυτάνεις είναι έτοιμοι να «πάρουν τα όπλα» με τις διατάξεις του νέου νόμου και περιμένουν να ακούσουν επίσημα τις λεπτομέρειές του.Εκ των πραγμάτων πάντως τα πανεπιστήμια δεν μπορούν να αντιδράσουν ακαριαία στην επικείμενη ψήφιση του νόμου,καθώς το καλοκαίρι θα είναι κλειστά.Ως εκ τούτου,η συζήτηση στον Βόλο θα είναι η τελευταία ευκαιρία για ανταρσία ή για να τα βρουν με την υπουργό.

Link to comment
Share on other sites

  • 5 months later...

Ναι, ναι... Αυτό είναι θέμα που λύνεται με την κατάργηση του ασύλου...

Καλά κρασιά, δικέ μου! :antegeia:

Link to comment
Share on other sites

Ναι, ναι... Αυτό είναι θέμα που λύνεται με την κατάργηση του ασύλου...

το σιγουρο ειναι πως με την υπαρξει δεν θα λυθει ΠΟΤΕ!!!

αλλα ισως να σου αρεσει καλυτερα ετσι, ε?

Link to comment
Share on other sites

το σιγουρο ειναι πως με την υπαρξει δεν θα λυθει ΠΟΤΕ!!!

αλλα ισως να σου αρεσει καλυτερα ετσι, ε?

με τη υπάρξει (δοτική πτώση με υπογεγραμμένη στο τη)

Link to comment
Share on other sites

  • 3 years later...

http://www.kathimerini.gr/811790/gallery/epikairothta/politikh/syriza-dixase-h-epemvash

ΣΥΡΙΖΑ: δίχασε η επέμβαση

................

Ακόμα και μετά την επέμβαση της αστυνομίας, ωστόσο, η αμηχανία με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ, ως κόμμα έχον την ευθύνη διακυβέρνησης πλέον, τοποθετείται έναντι του ζητήματος των καταλήψεων και του ασύλου και η οποία πιθανότατα θα επανακάμψει την επόμενη φορά που θα προκύψει ανάλογο ζήτημα, αναδείχθηκε από αντικρουόμενες δηλώσεις. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος, Θανάσης Πετράκος, χαρακτήρισε (Ρ/Σ ΒΗΜΑ) «σημαντικό θέμα» την είσοδο της αστυνομίας στην Πρυτανεία, που, όπως είπε, συνιστά «παραβίαση του ασύλου». Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι σημαντικό είναι και το γεγονός ότι η κατάσταση έληξε χωρίς να υπάρξουν βίαιες ενέργειες.

...............

Ο υπουργός Εργασίας Πάνος Σκουρλέτης επικαλέσθηκε (ΑΝΤ1) τους αριθμούς, για να δικαιολογήσει τους κυβερνητικούς χειρισμούς: «Είδαμε μια κατάληψη, η οποία αφορούσε 14 ανθρώπους. Αυτή η κίνηση δεν είχε στην παραμικρή στιγμή τη στοιχειώδη συναίνεση, έστω του χώρου από τον οποίο προέρχονται αυτοί οι οποίοι κινητοποιήθηκαν», τόνισε.

Υπέρ της απόφασης για λήξη της κατάληψης τάχθηκε ο ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, ο οποίος έγραψε στο Τwitter ότι «η κυβερνητική απόφαση για τερματισμό της κατάληψης της Πρυτανείας του ΕΚΠΑ υπηρετεί τη δημοκρατία και στηρίζει τη δημόσια εκπαίδευση».

Σε εντελώς διαφορετικό μήκος κύματος ήταν η αντίδραση της Νεολαίας του ΣΥΡΙΖΑ, που καταδίκασε την επέμβαση της αστυνομίας σε μια ιδιαίτερα αιχμηρή ανακοίνωση. «Η σημερινή επέμβαση των δυνάμεων καταστολής στην Πρυτανεία του ΕΚΠΑ συνιστά καταπάτηση του πανεπιστημιακού ασύλου, το οποίο οι αγώνες δεκαετιών του φοιτητικού και πανεπιστημιακού κινήματος, καθώς και της Αριστεράς, έχουν κατοχυρώσει και διαφυλάξει. Ως τέτοια είναι από εμάς καταδικαστέα».

..........................

Link to comment
Share on other sites

o Πανούσης έχει "φάει" άδεισμα μεγάλο τόσο από τους δικούς του-πρόσφατα και ο Διαμαντόπουλος της Καστοριάς ζητάει την παραίτησή του,όσο και από την πρυτανεία με την ανακοίνωση πως δεν υπάρχουν φθορές στο κτίριο...

Link to comment
Share on other sites

ΕΝΤΑΞΕΙ ΑΥΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΕΙΤΑΙ ΛΟΓΩ ALZHEIMER.....

ΟΠΩΣ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Ο ΙΔΙΟς Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΛΑ ΚΑΡΤ.........ΙΣΧΥΕΙ ΠΑΝΤΟΥ

http://www.protothema.gr/politics/article/468788/glezos-omi-paraviasi-tou-panepistimiakou-asulou-i-epemvasi-stin-prutaneia/

Γλέζος: Ωμή παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου η επέμβαση στην Πρυτανεία

Αναλυτικά το κείμενο του Μανώλη Γλέζου:

«Η εκκένωση του Πανεπιστημίου Αθηνών από τους συνολικά δεκατέσσερις (14) αυτοαποκαλούμενους "αντιεξουσιαστές", υπό των αστυνομικών δυνάμεων, αποτελεί ξεκάθαρα ωμή παραβίαση του πανεπιστημιακού ασύλου.

Απορώ πώς, μέσα σε 19 μέρες κατάληψης, δεν βρέθηκε ούτε μια μικρή ομάδα καθηγητών, από αυτούς μάλιστα που υπεραμύνονται του αυτοδιοίκητου των Πανεπιστημίων, να μπουν στην Πρυτανεία και να συνομιλήσουν με τους καταληψίες, ασκώντας τον αυτονόητο έλεγχο που οφείλουν στο χώρο όπου λειτουργούν και διδάσκουν.

Οι εκπαιδευτικοί ασκούν λειτούργημα, και μάλιστα ιερό, γιατί, πέραν των γνώσεων (οφείλουν να) διδάσκουν ήθος δημοκρατικό, κοινωνική αλληλεγγύη και συμπεριφορά, καθώς και πανανθρώπινες αξίες.

Αντί, λοιπόν, όλοι αυτοί να βρίσκονται στο Πανεπιστήμιο, όπως όφειλαν, διαγκωνίζονταν στα ΜΜΕ, κάνοντας εκκλήσεις προς την Πολιτεία να εκδιώξει τους καταληψίες.

Αλλά πού απευθύνονταν; Στην αστυνομία και στις δικαστικές αρχές; Μα οι καθηγητές πριν απ’ όλους θα έπρεπε να γνωρίζουν ότι δεν είναι δουλειά ούτε της αστυνομίας ούτε των δικαστικών αρχών να εμπλέκονται στα των Πανεπιστημίων. Άλλωστε είναι οι ίδιοι που κόπτονται για το αυτοδιοίκητο των Πανεπιστημίων.

...........................................

Οι αρχές της δημοκρατίας δεν μπορούν να είναι «α λα καρτ», ανάλογα με το ποιος κυβερνά. Χρέος μας είναι να υπερασπιστούμε χωρίς ταλαντεύσεις το πανεπιστημιακό άσυλο και να κατανοήσουμε ότι δεν καταλαμβάνεται, δεν ιδιωτικοποιείται και βεβαίως δεν χρησιμοποιείται ως χώρος βίας και τρομοκρατίας από καμιά πλευρά. Και οι μόνοι αρμόδιοι να το υπερασπίζονται είναι οι καθηγητές και οι φοιτητές».

Link to comment
Share on other sites

  • 4 years later...

 

https://www.enimerotiko.gr/politiki/mitsotakis-kyriakos-katargisi-toy-panepistimiakoy-asyloy/?fbclid=IwAR091K4zHpqqRmWVPFi32hl-D_KfjCXyTyvZUczReuRCRfBQLgT1Jz53LYg

 

ο αρχηγός της ΝΔ διεμήνυσε ότι θα καταργηθεί αμέσως το πανεπιστημιακό άσυλο. Με αυτόν τον τρόπο τα ιδρύματα θα απελευθερωθούν «από την ανομία, τους μπαχαλάκηδες, από αυτούς που τραμπουκίζουν καθηγητές και σπουδαστές στο όνομα της δήθεν ιδεολογικής τους υπεροχής».

“Τα ελληνικά πανεπιστήμια θα γίνουν κύτταρα «γνώσης, έρευνας και σύνδεσης της γνώσης με την αγορά εργασίας”.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

ΔΗΛΩΣΗ ΒΟΥΛΕΥΤΟΥ ΣΥ.ΡΙ.ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ

 

https://www.efsyn.gr/politiki/antipoliteysi/202994_yper-tis-katargisis-toy-asyloy-i-th-tzakri

"Η πρώην υφυπουργός Βιομηχανίας και βουλευτής Πέλλας με τον ΣΥΡΙΖΑ αναφέρθηκε στην επόμενη μέρα των εκλογών και τα λάθη που οδήγησαν το κόμμα της Κουμουνδούρου στην ήττα ενώ αναφερόμενη στην κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου δήλωσε πως έπρεπε να είχε προχωρήσει.

Δεν είναι δυνατόν εν έτει 2020 μια Αριστερή κυβέρνηση να μην έχει καταργήσει το άσυλο και να παραδίδει το αίτημα ασφάλειας που ζητούν όλοι οι πολίτες στη Δεξιά και τον αυταρχισμό» υποστήριξε και απαντώντας στο ερώτημα αν το κόμμα της πρέπει να έχει θετική στάση στο νομοσχέδιο που θα φέρει η Ν.Δ. για το άσυλο, δήλωσε: «Ναι, θα πρέπει να έχει μια θετική άποψη»."

Link to comment
Share on other sites

https://www.newsbeast.gr/politiki/arthro/5159124/kerameos- ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika --asylo-me-tilefonima-politi- ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika --mpainei-i-astynomia- ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika --panepistimio

"Σχετικά με το πώς θα λειτουργεί η μη ύπαρξη του πανεπιστημιακού ασύλου είπε πως «θα ισχύει ό,τι και σε κάθε δημόσιο χώρο» της χώρα. Για παράδειγμα, «αν βλέπει ένας φοιτητής να χτυπούν άλλον φοιτητή, καλεί την Αστυνομία», δε θα χρειάζεται δηλαδή η έγκριση του Πρύτανη και το Συμβουλίου για να κληθεί και να παρέμβει η Αστυνομία."

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

https://www.liberal.gr/politics/n-kerameos-i-bia- ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika --i-anomia- ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika --echoun-thesi- ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika --panepistimia/261983

 

«Στα ΑΕΙ θα ισχύει ό,τι ακριβώς ισχύει σε κάθε δημόσιο χώρο της χώρας, δηλαδή οι αρχές επεμβαίνουν για κάθε αξιόποινη πράξη όπως ορίζει η κοινή νομοθεσία», ξεκαθαρίζει η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Νίκη Κεραμέως, τονίζοντας πως η νέα ρύθμιση για το άσυλο θωρακίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία. 

Σε συνέντευξή της στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η υπουργός σημειώνει ότι «έκνομες ενέργειες που κατέλυαν το άσυλο, όπως βιαιοπραγίες, εκφοβισμοί, παρεμπόδιση συνεδρίων, θα αποτρέπονται»

 

βεβαιως σε καποιους δεν αρεσει η τελευταια παραγραφος αλλα θα το συνηθισουν🤣:cool05:

Link to comment
Share on other sites

20 ώρες πριν, iceman said:

«Στα ΑΕΙ θα ισχύει ό,τι ακριβώς ισχύει σε κάθε δημόσιο χώρο της χώρας, δηλαδή οι αρχές επεμβαίνουν για κάθε αξιόποινη πράξη όπως ορίζει η κοινή νομοθεσία», ξεκαθαρίζει η υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων, Νίκη Κεραμέως, τονίζοντας πως η νέα ρύθμιση για το άσυλο θωρακίζει την ελεύθερη διακίνηση ιδεών και την ακαδημαϊκή ελευθερία στην έρευνα και τη διδασκαλία. 

Σε συνέντευξή της στο Αθηναϊκό/Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων, η υπουργός σημειώνει ότι «έκνομες ενέργειες που κατέλυαν το άσυλο, όπως βιαιοπραγίες, εκφοβισμοί, παρεμπόδιση συνεδρίων, θα αποτρέπονται»

βεβαιως σε καποιους δεν αρεσει η τελευταια παραγραφος αλλα θα το συνηθισουν🤣:cool05:

Το Πανεπιστημιακό άσυλο είναι η μεγαλύτερη μπούρδα που διατηρήθηκε από την ιδεοληψία των λεγόμενων υποστηρικτών της ελευθερίας (της δικής τους βέβαια, όχι αυτών που τραμπουκίζουν και σπάνε στο ξύλο όταν διαφωνούν μαζί τους).

Είναι οι γνωστοί άγνωστοι που καταστρέφουνε και διαταράσσουν κάθε έννοια της ακαδημαϊκής λειτουργίας και δραστηριότητας, βάφουνε, βρωμίζουν και σπάζουνε ό,τι πληρώνουμε όλοι μας, έτσι γιατί γουστάρουνε. Περίτρανη απόδειξη του ότι ορισμένοι άνθρωποι όντως κατάγονται από τον πίθηκο.

Από την άλλη, είναι ύπουλο αυτό που λέει η τωρινή κυβέρνηση, γιατί η ως τώρα μη είσοδος της αστυνομίας στα Πανεπιστήμια γινόταν πάντα λόγω έλλειψης σχετικών πολιτικών εντολών. Ως προς αυτό, και ο νόμος να αλλάξει, πάλι δεν βλέπω γιατί η αστυνομία θα κάνει καλύτερα τη δουλειά της. Τα Εξάρχεια ας πούμε έχουνε άσυλο;; Ή η ανεπάρκεια της αστυνομίας δεν είναι παντελής να προστατέψει τον κόσμο από ληστείες και απόπειρες κατά της ζωής στις μη "ασυλοποιημένες" περιοχές της χώρας;;

Δεν είναι βαμμένοι οι τοίχοι, τα παγκάκια ακόμα και τα μνημεία σε όλη τη χώρα? Στις διαδηλώσεις περί "ειρήνης" δεν σπάζουνε αυτοκίνητα, μαγαζιά, περιουσίες;; Δεν πέφτουνε πυροβολισμοί στην Αθήνα, δεν σκοτώνονται παιδιά από σφαίρες, δεν ληστεύουν σε κεντρικούς δρόμους, δεν υπάρχουν γκέτο και ναρκωτικά εκτός του Πανεπιστημίου;; Εκεί υπάρχει άσυλο;;  Θέλω να πω ότι το πρόβλημα δεν είναι ο νόμος για το άσυλο. Πάλι ανομία θα υπάρχει στα Πανεπιστήμια, γιατί το πρόβλημα είναι αλλού. Αλλά ναι, αυτός ο ηλίθιος νόμος πρέπει επιτέλους και επισήμως να καταργηθεί. Όμως να ξέρουμε για ποιο πράγμα ακριβώς μιλάμε.

Link to comment
Share on other sites

  • 3 weeks later...

https://www.in.gr/2019/08/19/greece/asylo-sxedio-tis-astynomias- ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika -- ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika --mpainei- ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika --panepistimia/

Άσυλο: Το σχέδιο της Αστυνομίας για να μπαίνει στα Πανεπιστήμια

Σχέδια εκκένωσης πανεπιστημίων σε περίπτωση ένοπλης επίθεσης ή σε έκτακτο συμβάν. Τοποθέτηση αξιωματικών της ΕΛ.ΑΣ. ως συνδέσμων σε όλα τα ΑΕΙ της χώρας. Ειδικά σχέδια προσεκτικών επεμβάσεων σε πανεπιστημιακούς χώρους σε περίπτωση εγκληματικών ενεργειών ή εκτεταμένων επεισοδίων με την παρουσία εισαγγελέων. Αποφυγή παγίδων σε αστυνομικούς που μπορεί να κληθούν για μεμονωμένο περιστατικό και να δεχθούν μαζική επίθεση. Συντονισμός του επιχειρησιακού κέντρου της ΕΛ.ΑΣ. και ανοικτή γραμμή με εκπροσώπους των πανεπιστημίων για αξιολόγηση των συμβάντων κ.λπ.

Αυτές είναι ορισμένες από τις επιλογές των επιτελών της Λεωφόρου Κατεχάκη που θα χειρίζονται τα θέματα ελέγχων στα πανεπιστημιακά ιδρύματα μετά την κατάργηση του ασύλου και από το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη επισημαίνουν ότι «οι κινήσεις της ΕΛ.ΑΣ. δεν θα είναι ούτε τυχαίες ούτε αφελείς. Θα υπάρξει απόλυτος σεβασμός του χώρου. Σε καμία περίπτωση δεν θα έχουμε – όπως εσφαλμένα αναφέρθηκε – περιπολίες αστυνομικών εντός ιδρυμάτων. Ο σχεδιασμός μας αφορά τη γενικότερη προστασία και ασφάλεια των ΑΕΙ και ΤΕΙ όπου η κατάσταση είναι χαώδης».

Link to comment
Share on other sites

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Create New...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.