«Νεότητα χωρίς νιάτα»

[Clemence]

«Νεότητα χωρίς νιάτα» ***

Ο ρομαντικός Κόπολα

Το «Νεότητα χωρίς νιάτα» (***) είναι ένα παράτολμο εμπορικά και καλλιτεχνικά εγχείρημα του Κόπολα. Εκτυλίσσεται μη γραμμικά, σαν μια κυκλική κατάδυση στον χρόνο, με συνεχείς αναφορές στον ρομαντισμό (Φρανκενστάιν, Δράκουλας) και με έναν τρόπο που μας θυμίζει τον Προυστ και το «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο». Ενας Ρουμάνος καθηγητής γλωσσολογίας, ο Ντομινίκ, που έχει αφιερώσει τη ζωή του στη συγγραφή ενός βιβλίου γύρω από την προέλευση της γλώσσας και της ανθρώπινης συνείδησης, αναζητάει τη συνέχεια του λόγου (λόγος είναι η γλώσσα, αλλά και η λογική) μέσα στον χρόνο. Η «Νεότητα χωρίς νιάτα» είναι ένας κύκλος με τη σιωπή στην αρχή και στο τέλος του. Τη σιωπή της Ιστορίας στο ξεκίνημα του παράξενου και απίστευτου χρονικού της ζωής του Ντομινίκ. Τη συνείδηση ότι η σάρκα φθείρεται και ότι μόνον ο έρωτας υπάρχει πάνω και έξω από τον χρόνο στο τέλος. Αρχίζει σαν μια παραίσθηση, συνεχίζεται σαν θρίλερ επιστημονικής και πολιτικής φαντασίας και κορυφώνεται με ένα άλμα στις φιλοσοφίες της Ανατολής.

Το 1938, λίγο πριν η Ρουμανία παραδοθεί στους ναζί, ο 70χρονος Ντομινίκ είναι βέβαιος για τη χίμαιρα του νεανικού του ονείρου. Ο θάνατος, που πλησιάζει, δεν θα τον αφήσει να ολοκληρώσει το φιλόδοξο έργο του. Ξαφνικά, όμως, ζει μια περιπέτεια σαν και αυτήν του Φάουστ. Με ένα θαύμα, σαν αυτό με το οποίο θέλησε να συνδέσει το όνομά του ο δοκτορ Φρανκενστάιν, επιστρέφει στα χρόνια της νιότης του. Για να παραμείνει για πάντα άφθαρτος. Μετά το χτύπημα ενός κεραυνού, που λογικά θα 'πρεπε να 'ναι θανάσιμο, ο Ντομινίκ ξυπνάει νέος στον θάλαμο ενός νοσοκομείου. Οταν τελειώνει ο πόλεμος συναντάει τυχαία στις Ελβετικές Αλπεις μια νέα γυναίκα, που έχει τη μορφή του νεανικού έρωτά του. Στη συνέχεια την παρακολουθεί καθώς αυτή επιστρέφει νοερά στις προηγούμενες ζωές της και καταγράφει σε ένα μαγνητόφωνο (το νέο μέσο γραφής) ξεχασμένες γλώσσες… Με Τιμ Ροθ, Αλεξάντρα Μαρία Λάρα, Μπρούνο Γκαντζ.

www.kathimerini.gr