Νοσηλευτική Υπηρεσία στο Σχολείο

[Atarax]

Πριν από περίπου 3 εβδομάδες προβλήθηκε από τον ραδιοφωνικό σταθμό ΣΚΑΙ (στο κεντρικό magazinο) η άρνηση διευθυντή δημοτικού σχολείο να εγγράψει μαθητή που έπασχε από σακχαρώδη διαβήτη στο δυναμικό του σχολείου αυτού. Η αιτιολογία ήταν ότι η δάσκαλοι δεν είναι εκπαιδευμένοι να αντιμετωπίσουν μια ενδεχομένη κρίση αλλά ούτε να παρέχουν πρώτες βοήθειες σε περίπτωση ανάγκης. Η δημοσιογράφος της εκπομπής αλλά και οι προσκεκλημένοι κάλυψαν το γεγονός ως μια ακόμη απαράδεκτη πράξη εστιάζοντας στην προσωπικότητα του διευθυντή.

Μήπως αντί να μεμψιμοιρούμε θα έπρεπε επιτελούς να δημιουργηθεί στα σχολεία νοσηλευτική υπηρεσία όπως σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες αλλά και σε πολλά ιδιωτικά εκπαιδευτήρια της Ελλάδας?

Τις αρμοδιότητες και την χρησιμότητα ενός νοσηλευτή στο σχολικό περιβάλλον γνωρίζουν πολύ καλά οι ίδιοι οι νοσηλευτές μιας και η σχολική νοσηλευτική περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα σπουδών όλων των σχολών μέσω του μαθήματος της κοινοτικής νοσηλευτικής. Πιστεύω ότι οι γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στο σχολείο σίγουρα επιθυμούν την παροχή πρώτων βοηθειών (αλλά και οποιοιδήποτε βαθμού φροντίδα) από έναν έμπειρο και καταρτισμένο επαγγελματία υγειάς και όχι από έναν δάσκαλο. Δυστυχώς όμως είναι άλλος ένας τομέας όπου η νοσηλευτική εφαρμόζεται μονό στην θεωρία και όχι στην πράξη.

Η ΕΝΕ αντί να παρακολουθεί τέτοιου είδους εξελίξεις και να επεμβαίνει προβάλλοντας την ανάγκη για νοσηλευτική υπηρεσία στα σχολεία αναλώνεται στον διαχωρισμό η όχι της πανεπιστημιακής από την τεχνολογική εκπαίδευση. Και στην κορφή κανέλλα.

[lia21]

[stafman]

Σε μια Ελλάδα που σήμα κατατεθέν της έχει την ενεργεία στους περισσότερους κλάδους, είναι πολύ πιθανό , κάποιες παραϊατρικές ειδικότητες αλλά και ιατρικές να τρέξουν με τεντωμένα χέρια λαχτάρας και να συμπληρώσουν τις θέσεις αυτές, χωρίς να τεκμηριώνεται επακριβώς ποια ειδικότητα θα έπρεπε να αναλάβει την 1^ο βάθμια παροχή υγείας στα σχολεία.

Δηλαδή ένα σχολείο πρέπει να έχει ένα νοσηλευτή ή ένα ιατρό ή έναν φυσικοθεραπευτή ή έναν ψυχολόγο ή έναν ψυχίατρο ή έναν κοινωνικό λειτουργό ή έναν φυσίατρο ή έναν φυσιοθεραπευτή ή … ή μια ομάδα όλων των προηγουμένων τουλάχιστον των ποιο βασικών…

Διότι εάν τεθεί το θέμα για την παροχή πρώτων βοηθειών, όλες οι παραπάνω ειδικότητες μπορούν να παρέχουν πρώτες βοήθειες… αλλά υπάρχουν διλλήματα κατά τα οποία σε κάποιες πρώτες βοήθειες μπορεί να αναλάβει μόνο ένας νοσηλευτής σε άλλες αναλαμβάνει μόνο ιατρός και σε κάποιες άλλες αναλαμβάνει ιατρός και νοσηλευτής επικουρικά…

Ως εκ τούτου θα ήταν καλό η ΕΝΕ, να ξεδιαλύνει το πλάνο καθηκόντων του νοσηλευτή στο σχολείο και σε συνεργασία με το ιατρικό σώμα και την ένωση ψυχολόγων να προτείνουν στο υπουργείο Υγείας , την εγκαθίδρυση διεπιστημονικών ομάδων υγείας στα σχολεία προκειμένου όχι μόνο να αντιμετωπίζεται μια επείγουσα κατάσταση αλλά και να προάγεται η υγεία προκειμένου να περιοριστούν τα προβλήματα κοινωνικής παθογένειας , τα οποία εκκολάπτονται στα σχολεία ενίοτε σε συνάρτηση πάντα και με την οικογένεια.

[Atarax]

Σε μια Ελλάδα που σήμα κατατεθέν της έχει την ενεργεία στους περισσότερους κλάδους, είναι πολύ πιθανό , κάποιες παραϊατρικές ειδικότητες αλλά και ιατρικές να τρέξουν με τεντωμένα χέρια λαχτάρας και να συμπληρώσουν τις θέσεις αυτές, χωρίς να τεκμηριώνεται επακριβώς ποια ειδικότητα θα έπρεπε να αναλάβει την 1^ο βάθμια παροχή υγείας στα σχολεία.

Δηλαδή ένα σχολείο πρέπει να έχει ένα νοσηλευτή ή ένα ιατρό ή έναν φυσικοθεραπευτή ή έναν ψυχολόγο ή έναν ψυχίατρο ή έναν κοινωνικό λειτουργό ή έναν φυσίατρο ή έναν φυσιοθεραπευτή ή … ή μια ομάδα όλων των προηγουμένων τουλάχιστον των ποιο βασικών…

Διότι εάν τεθεί το θέμα για την παροχή πρώτων βοηθειών, όλες οι παραπάνω ειδικότητες μπορούν να παρέχουν πρώτες βοήθειες… αλλά υπάρχουν διλλήματα κατά τα οποία σε κάποιες πρώτες βοήθειες μπορεί να αναλάβει μόνο ένας νοσηλευτής σε άλλες αναλαμβάνει μόνο ιατρός και σε κάποιες άλλες αναλαμβάνει ιατρός και νοσηλευτής επικουρικά…

Ως εκ τούτου θα ήταν καλό η ΕΝΕ, να ξεδιαλύνει το πλάνο καθηκόντων του νοσηλευτή στο σχολείο και σε συνεργασία με το ιατρικό σώμα και την ένωση ψυχολόγων να προτείνουν στο υπουργείο Υγείας , την εγκαθίδρυση διεπιστημονικών ομάδων υγείας στα σχολεία προκειμένου όχι μόνο να αντιμετωπίζεται μια επείγουσα κατάσταση αλλά και να προάγεται η υγεία προκειμένου να περιοριστούν τα προβλήματα κοινωνικής παθογένειας , τα οποία εκκολάπτονται στα σχολεία ενίοτε σε συνάρτηση πάντα και με την οικογένεια.

Καλό θα ήταν να τρέξουν με τα χέρια τεντωμένα αυτοί που έχουν εκπαιδευτεί να προσφέρουν πρωτοβάθμια φροντίδα υγείας. Δεν νομίζω ότι η κοινωνική λειτουργός μπορεί να καλύψει της αρμοδιότητες της νοσηλεύτριας στο σχολείο και γι αυτό σε έναν παραμυθένιο κόσμο θα συνυπήρχαν μαζί σε μια διεπιστημονική ομάδα με επίκεντρο τους μαθητές αλλά και όλους τους εργαζόμενους στον χώρο αυτό. Οι θέσεις αυτές όμως δεν υπάρχουν καν. Σίγουρα η δημιουργία αυτών των θέσεων είναι μια ανάγκη και δεν εννοώ ανάγκη των ιατρικών και παραϊατρικών επαγγελματιών αλλά μια κοινωνική ανάγκη. Οι φυσίατροι, φυσιοθεραπευτές και ψυχίατροι δεν ξέρω εάν είναι περιττοί πάντως φαντάζουν πολύ ‘υπερπαραγωγή’ για ένα σχολείο.

Το σχολείο χρειάζεται ιατρείο, ιατρό και νοσηλευτή αλλά και κοινωνική υπηρεσία. Στα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία της Ελλάδας υπάρχει ιατρείο με νοσηλευτή και ιατρό (ενίοτε σε ρόλο guest star) καθώς επίσης και μια κοινωνική λειτουργός μια με δυο φορές την εβδομάδα.

Συμφωνώ απόλυτα με την τελευταία σου παράγραφο.