Jump to content

Let's sing!


LILLIAN

Recommended Posts

Στίχοι: Παύλος Σιδηρόπουλος

Μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Πρώτη εκτέλεση: Παύλος Σιδηρόπουλος

Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν

πως σε πιστεύουν, σ' αγαπούν

και πώς σε θένε

Έχε το νου σου στο παιδί,

κλείσε την πόρτα με κλειδί

ψέματα λένε

Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,

λογάδες και γραμματικοί

για να σε πείσουν

Έχε το νου σου στο παιδί

κλείσε την πόρτα με κλειδί,

θα σε πουλήσουν

Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί

που θα 'χει σβήσει το κερί

στην καταιγίδα

Υπερασπίσου το παιδί

γιατί αν γλιτώσει το παιδί

υπάρχει ελπίδα

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • Απαντήσεις 3,2k
  • Created
  • Last Reply

Εσύ, τι έδωσες εσύ

στα όσα ζήσαμε μαζί;

Για μένα ήσουνα η μία,

μα δεν το θέλησες εσύ.

Τα σφάλματά σου τρικυμία,

του χωρισμού μας γίναν αφορμή.

Μου χρωστάς, δε σου χρωστάω,

έχε γεια, σε χαιρετάω

και το δρόμο μου τραβάω,

θα σου γράφω πώς περνάω.

Θα σου γράφω πώς περνάω,

έχε γεια, σε χαιρετάω,

μου χρωστάς, δε σου χρωστάω,

μου χρωστάς.

Εσύ, για όλα φταις εσύ,

μα τίποτα δεν ξαναζεί.

Τα όνειρά σου ήταν μόνο

για να περνάει ο καιρός,

κι εγώ του γυρισμού το δρόμο

θα τόνε πάρω πάλι μοναχός.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 weeks later...

Οι καρδιές που αγαπούν,

έχουν λόγο και μιλούν,

ρίχνουν φως μες στο σκοτάδι,

σίδερα και φυλακές

και ρυτίδες χαρακιές,

τις νικούνε σ' ένα βράδυ.

Έλα στης καρδιάς μου τ' ανοιχτά,

νύχτα, με του έρωτα το πλοίο.

Κράτα με ακόμα πιο σφιχτά,

έτσι ν' αγαπιόμαστε οι δύο.

Οι καρδιές που αγαπούν

βρίσκουν γη και περπατούν,

ουρανό και αναπνέουν.

Ρίχνουν χρώμα στις σκιές,

έχουν χίλιες αγκαλιές,

λιμανάκια του Αιγαίου.

Έλα στης καρδιάς μου τ' ανοιχτά,

νύχτα, με του έρωτα το πλοίο.

Κράτα με ακόμα πιο σφιχτά,

έτσι ν' αγαπιόμαστε οι δύο.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 weeks later...

Αν και σαν νοημα δε λεει πολλα,εχει ομως πολυ καλη ενορχηστρωση λογο Ζωης Τηγανουριας και φοβερο γαλλικο ρεφραιν παλι λογο Ζωης

Avec Toi

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

ΑΞΙ0Λ0ΓΗΣΗ ΣΤΟ ΒΛΑΧΟ ΤΟ ΤΣΟΠΑΝΗ ΑΠΟ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ-ΤΡ0ΙΚΑ.

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΒΛΑΧΟΥ

Ιγώ απ' τη ζουή πουλλά κατάλαβα

κι σ' ούλα τα τιρτίπια είμι μέσα,

κι αν ίμπλιξα μι πρόβατα κι γάλατα,

ας όψιτ' η ζουή η παλιουμπαμπέσα.

Ιμένα που μι βλέπς να βόσκου πρόβατα,

μι κάπα και μι σκαλισμένη αγκλίτσα,

του βράδυ πλιένω σβουνιές κι χώματα

κι τρέχω στο σιργιάνι για κουρίτσα.

Κι ιπειδή ούλη τη μέρα φκιάνου του τσουμπάν'

γινικά στου άρμιγμα κανένας δε μι φτάν'.

Κι ιπειδή ούλη τη μέρα φκιάνου του τσουμπάν'

γινικά στου άρμιγμα κανένας δε μι φτάν'.

Ιφτά γιλάδια κι ένα στρέμμα πώλησα

κι πήρα μια κουρσάρα απού πιτάει

στην τράπιζα κομπόδιμα κατάθισα

κι έχω η ψυχή μου ό,τι ζητάει.

Κολώνια ζιβανσί κι στα ποδάρια μο

κι ρούχα ιυρωπαϊκά φουράου

ας είν' καλά τα αρνιά κι τα γιλάδια μο

μι τα κορίτσα να καλοπιρνάω.

Κι ιπειδή ούλη τη μέρα φκιάνου του τσουμπάν'

γινικά στου άρμιγμα κανένας δε μι φτάν'.

Κι ιπειδή ούλη τη μέρα φκιάνου του τσουμπάν'

γινικά στου άρμιγμα κανένας δε μι φτάν'.

Σχουλιό κι τέτοια πράματα δι γνώριζα

στην πρώτη τάξ' με πήγανι διμένο

μι ζόρισαν, τους ζόρισα, μι ζόρισαν

αλλά νικάει πάντα ιπιμένον.

Φαντάρος τα καψόνια ήταν χειρότιρα,

μι ψόφησαν, μι φάγαν το καϊμάκι,

μα πάει κι αυτό κι γύρισα στ' ανθότυρα

κι βγαίνω τώρα πάλι για καμάκι.

Κι ιπειδή ούλη τη μέρα φκιάνου του τσουμπάν'

γινικά στου άρμιγμα κανένας δε μι φτάν'.

Κι ιπειδή ούλη τη μέρα φκιάνου του τσουμπάν'

γινικά στου άρμιγμα κανένας δε μι φτάν'.

Στίχοι: Γιάννης Μηλιώκας

Μουσική: Γιάννης Μηλιώκας

Πρώτη εκτέλεση: Γιάννης Μηλιώκας

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 weeks later...
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 month later...

I see the sun

I see the sun

I see the sun

I see the sun

She dawns, she burns

She grows, she feeds

She spews, she dies above us

and builds the shadows

which faces myself

She drives me into the black hole

The door opens there

The skin opens there

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 month later...
Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 4 weeks later...

ΣΤΟ ΚΑΦΕ ΤΟΥ ΧΑΜΕΝΟΥ ΧΡΟΝΟΥ

Στο καφέ της ξεγνοιασιάς

Επιστρέφω εκεί

Μέρα αδιέξοδη σκληρή

Λέω τι ζητάς? που πας?

Πέρασε ο καιρός

Μα ήμουνα τρελά τυχερός

La patronne m'a reconnu

malgré mon costume de notable

Et comme si elle m'avait attendu

Elle m'avait gardé la même table

Στο καφέ της ξεγνοιασιάς

Παλιά γεμάτη τσέπη

Γραμμένα στα παλιά μας παπούτσια

Του κόσμου τα πρέπει τα θέλω τα μη

Au café du temps perdu,

j'allais retrouver la bande

Et les promesses en sarabande

d'un avenir non avenu

Η ψυχή μου έμεινε εκεί

Στις μέρες τις χαράς

Πολυτέλεια ζωή γιορτινή

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.


×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.