19η Μαΐου Ημέρα Μνήμης

[anastasiostheodoridis]

Ο Πόντος Κάτω Από Τον Τουρκικό Ζυγό

Η Πρώτη Δοκιμασία

Ελπίδες Ελευθερίας

Η Έξοδος

Η Εγκατάσταση Στις Νέες Πατρίδες

Την είπαν ασύλληπτη ανθρώπινη τραγωδία, ιστορία θάρρους και ανθεκτικότητας, με εκατοντάδες χιλιάδες πρωταγωνιστές, τη γράφει η ελληνική Ιστορία και διεκδικεί μια θέση και στην παγκόσμια. Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου ξεκίνησε το 1914 και έφτασε στο τελικό της στάδιο το 1923 και υπολογίζεται ότι στοίχισε τη ζωή σε 350.000 Ελληνες της περιοχής του Πόντου.

Στις 24 Φεβρουαρίου του 1994 η Βουλή των Ελλήνων ψήφισε ομόφωνα την ανακήρυξη της 19ης Μαϊου ως Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ελλήνων στον Μικρασιατικό Πόντο - ημέρα που ο Μουσταφά Κεμάλ αποβιβάστηκε στη Σαμψούντα το 1919, αλλά μέχρι σήμερα μόνο η Κύπρος την έχει αναγνωρίσει, ενώ η Τουρκία επιμένει να κωφεύει και να δημιουργεί προσκόμματα.

Τέλος στη σιωπή

«Η γειτονική μας χώρα πρέπει επιτέλους να πει συγνώμη για τη γενοκτονία που διαπράχθηκε κατά του ποντιακού ελληνισμού και των άλλων χριστιανικών πληθυσμών, αλλά και οι κυβερνήσεις ξένων χωρών πρέπει να βάλουν τέλος στη σιωπή σχετικά με το θέμα αυτό», δηλώνει ο πρόεδρος της Παμποντιακής Ομοσπονδίας Ελλάδας (ΠΟΕ), καθηγητής Ιατρικής στο Α.Π.Θ., Γιώργος Παρχαρίδης. Επισημαίνει επίσης ότι οι καλές σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας πρέπει να βασίζονται στην αλήθεια και η γειτονική χώρα οφείλει να συμφιλιωθεί με το παρελθόν της.

Με αφορμή τη φετινή 89η Ημέρα Μνήμης για τη Γενοκτονία των Ποντίων, η ΠΟΕ διοργανώνει εκδήλωση τη Δευτέρα το βράδυ στην πλατεία Αγίας Σοφίας της Θεσσαλονίκης, με κεντρικούς ομιλητές τον πρόεδρο του Συμβουλίου Απόδημου Ελληνισμού Στέφανο Ταμβάκη και την πασίγνωστη Ελληνοαμερικανίδα συγγραφέα Θέα Χάλο.

Η Χάλο έγραψε το συγκλονιστικό βιβλίο «Ούτε το όνομά μου», για την ιστορία της μητέρας της Σάνο (Ευθυμία), που εγκατέλειψε την περίοδο του ξεριζωμού, στα 15 της, το χωριό της Αϊοντονί (Αγιος Αντώνιος) στη Μικρά Ασία για την Αμερική, όπου παντρεύτηκε έναν Ασσύριο και έκανε 10 παιδιά. Δεν έσμιξε ποτέ με ελληνικό στοιχείο και δεν επέστρεψε στη γενέτειρά της παρά το 1989 σε μεγάλη ηλικία. Σήμερα το μόνο που θυμάται είναι τα κάλαντα της πατρίδας κι όταν τη ρωτούσαν από πού είναι έλεγε «Ρουμ από την Τουρκία». Τη γλώσσα δεν τη μιλάει, αλλά παραμένει χριστιανή ορθόδοξη.

Η Θέα Χάλο ξεσήκωσε την αμερικανική κοινή γνώμη με το βιβλίο της και ύστερα από δικές της πιέσεις η Διεθνής Ενωση Ακαδημαϊκών για τη Μελέτη των Γενοκτονιών εξέδωσε ψήφισμα που αφορά τη γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου και της Ανατολής, καθώς των Αρμενίων και Ασσυρίων. Από τη Θεσσαλονίκη, όπου βρίσκεται αυτές τις μέρες, ανακοίνωσε ότι σκοπεύει να δημιουργήσει στον Αγιο Αντώνιο -ένα χωριό έξω από την πόλη- ένα Ιδρυμα Μελετών Γενοκτονίας των Ποντίων που θα φέρει το όνομα της μητέρας της. Μια μέρα νωρίτερα από την εκδήλωση της ΠΟΕ, δηλαδή αύριο Κυριακή, και πάλι στην πλατεία Αγίας Σοφίας, η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ποντιακών Σωματείων σε συνεργασία με τα σωματεία της από όλη τη χώρα και υπό την αιγίδα του Ιδρύματος «Παναγία Σουμελά» διοργανώνει μια βραδιά μνήμης.

Στη διάρκειά της ο Μίμης Πλέσσας παρουσιάζει σε πρώτη εκτέλεση αποσπάσματα από τη μουσική μονογραφία «Αγιες Μνήμες - Ποτέ πια Γενοκτονία» σε ποίηση Δημήτρη Ι. Μπρούχου, ενώ παράλληλα θα προβληθεί η ταινία μικρού μήκους «Η μνήμη του Γένους» και θα γίνει ένα μουσικό δρώμενο με τίτλο «Σταυρωτά στις ρίζες».

[ΕΒΕΛΙΝΑ]

Ο θρήνος των Ποντίων της Πάφρας

Οι Πόντιοι πρόσφυγες θρήνησαν την καταστροφή και την ήττα. Ο παρακάτω θρήνος τραγουδήθηκε από τους Ποντίους της Πάφρας:

Κοίταξε τις πέτρες της Αγκυρας

βλέπε και τα δακρυσμένα μου μάτια.

Μείναμε σκλάβοι των Τούρκων,

για δες της μοίρας τα γραμμένα.

Οι λόφοι της Άγκυρας είναι μονοκόμματοι.

Η Ελλάδα κάηκε, κατακάηκε.

Να τυφλωθείς καταραμένε Άγγλε,

στην Ελλάδα δεν απόμεινε ελπίδα.

Ο στρατός που πήγε για την Άγκυρα,

έμεινε εκεί πεσκέσι στους Τούρκους.

Όσοι μας βοήθαγαν έκαναν πίσω

και τους Έλληνες τους παρέσυρε το κύμα.

[thira13]

συγχαρητήρια για το θέμα

[Λευτέρης]

http://www.greece.org/genocide/

http://www.greece.org:8080/opencms/opencms...e/en/index.html

http://www.hellenicgenocide.org/

http://www.greek-genocide.org/

http://www.smyrnialbum.s5.com/

http://www.hri.org/docs/Horton/HortonBook.htm

[ploutarxos 2]

ας ελπισουμε μονο να μη χαθει η μνημη αυτων των γεγονοτων,καθως η επισημη παγκοσμια "ιστορια¨" των πολυεθνικων

και των καουμποις του τεξας, θα επιχειρησει εκτεταμενες παραχαραξεις και παραγραφες...

[vavel]

Ηθελα ν αποσταρω καποιες φωτογραφιες απο την γενοκτονια αλλα ειναι πολυ βαριες.Οποις δεν βαριεται ας μπει σε αυτο το σαιτ για να τις δει...

http://santeos.livepage.gr/image/1159_%CE%...ocide_of_Pontos

[votan]

http://www.ocena.info/

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

19/05 Η Γενοκτονία των Ελλήνων του ΠόντουΜαΐου 19, 2008

Η Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου άρχισε το 1914 και έφτασε στο τελικό της στάδιο το 1923. Υπολογίζεται ότι στοίχισε τη ζωή 300,000 με 350,000 Ελλήνων στην περιοχή του Πόντου. Οι επιζώντες κατέφυγαν στον Άνω Πόντο (στην ΕΣΣΔ) και μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή το 1922, στην Ελλάδα. Τα γεγονότα αυτά δεν αναγνωρίζονται διεθνώς ως γενοκτονία, με την εξαίρεση του Ελληνικού Κράτους με Νόμο του 1994, με τον οποία καθιερώθηκε η 19 Μαΐου ως ημέρα τιμής. Γενικότερα, εκείνη την χρονική περίοδο η έξαρση του εθνικισμού στις δύο χώρες προκάλεσε σφαγές και διωγμούς και από τις δύο πλευρές.

Το 1919 αρχίζει νέος διωγμός κατά των Ελλήνων από το κεμαλικό καθεστώς, πολύ πιο άγριος κι απάνθρωπος από τους προηγούμενους. Εκείνος ο διωγμός υπήρξε η χαριστική βολή για τον ποντιακό ελληνισμό. Στις 19 Μαΐου, με την αποβίβαση του Μουσταφά Κεμάλ στη Σαμψούντα, αρχίζει η δεύτερη και σκληρότερη φάση της Ποντιακής Γενοκτονίας. Με τη βοήθεια μελών του Νεοτουρκικού Κομιτάτου συγκροτεί μυστική οργάνωση, τη Mutafai Milliye, κηρύσσει το μίσος εναντίον των Ελλήνων και σχεδιάζει την ολοκλήρωση της εξόντωσης του ποντιακού ελληνισμού. Μέσα σε λίγα χρόνια ο Κεμάλ εξόντωσε τον ελληνισμό του Πόντου και της Ιωνίας. Η τρομοκρατία, τα εργατικά τάγματα, οι εξορίες, οι κρεμάλες, οι πυρπολήσεις των χωριών, οι βιασμοί, οι δολοφονίες ανάγκασαν τους Έλληνες του Πόντου να ανέβουν στα βουνά οργανώνοντας αντάρτικο για την προστασία του αμάχου πληθυσμού. Τα θύματα της γενοκτονίας θα ήταν πολύ περισσότερα, αν δεν υπήρχε το ποντιακό αντάρτικο. Με την επικράτηση του Κεμάλ, οι διωγμοί συνεχίζονται με μεγαλύτερη ένταση. Στήνονται στις πόλεις του Πόντου τα διαβόητα έκτακτα δικαστήρια ανεξαρτησίας, που καταδικάζουν και εκτελούν την ηγεσία του ποντιακού ελληνισμού. Υπολογίζεται ότι συνολικά λόγω αυτών των μέτρων έχασαν τη ζωή τους 350.000 Πόντιοι.

Με τη συνθήκη της ανταλλαγής των πληθυσμών έρχονται στην Ελλάδα περί τους 700.000 Πόντιους. Οι ξεριζωθέντες εγκαταλείπουν την πατρώα γη και όλα τα υπάρχοντά τους. Παίρνουν μαζί τους ιερά κειμήλια. Αφήνουν πίσω τη Μαύρη Θάλασσα και φτάνουν στην Ελλάδα.

Kαι γιατί δεν αναγνωρίστηκε μέχρι σήμερα η γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου;

Πριν από τον όρο “Γενοκτονία” υπήρχε ο όρος “Εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας”. Πρόβλημα στη δίκη των γενοκτόνων μπορεί να υπάρξει με το νομικό όρο “nullum crimen nulla poena sine lege”, δηλαδή δίχως προϊσχύοντα νόμο δεν υπάρχει έγκλημα ούτε ποινή. Ο όρος της Γενοκτονίας δεν υπήρχε την εποχή εκείνη, έτσι η τιμωρία και καταδίκη εκείνων τίθεται υπό ερωτηματικό. Το ποινικό Δίκαιο, για να εξασφαλίσει τη δίκαιη μεταχείριση των κατηγορουμένων δεν μπορεί να δράσει αναδρομικά. Από την άλλη άποψη όμως σε όλα τα νομικά πλαίσια υπήρχε η τιμωρία της δολοφονίας. Οι Τούρκοι αρνούνται σήμερα τη γενοκτονία των Ποντίων του 1922. Παρ’όλα αυτά, η ελληνική πλευρά επιμένει ότι έχει ατράνταχτες αποδείξεις.

http://www.youtube.com/watch?v=A8yJmVWP ... a-pontiwn/

http://www.youtube.com/watch?v=IB2mzGiz ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=o02EDTFD ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=fRtOnXhJ ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=YRc2D-XJ ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=sgJ7Ueym ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=vNjzmhHG ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=WDdYdFEa ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=AwQkSf4Q ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=7Zcv3MLB ... re=related

http://www.youtube.com/watch?v=Dbrd-7eH ... re=related

ΔΕΝ ΞΕΧΝΟΥΜΕ ΤΟΥΡΚΑΛΑΔΕΣ......

[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ]

Η γενοκτονία των Ποντίων και η απαγόρευση εισόδου του Μιχάλη Χαραλαμπίδη από τις ΗΠΑ

19 Μαΐου σήμερα: Γενοκτονία των Ποντίων από τον Χίτλερ της Ανατολής Κεμάλ Ατατούρκ.

Κάθε χρόνο αποπειρώμαι να εκφράσω με κάποιον επαρκή τρόπο την πλημμυρίδα συναισθημάτων (οργή, πίκρα, πόνος, θέληση για αγώνα, αισιοδοξία, απόγνωση) που μου γεννούν τέτοιες σημαδιακές σελίδες στο ημερολόγιο.

Φέτος δεν θα το κάνω. Θα δώσω τον χώρο που διαθέτω για να γράψω κάτι για τον Μιχάλη Χαραλαμπίδη, έναν υπερήφανο σημαιοφόρο της ποντιακής υπόθεσης.

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης είναι ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ.

Συμμετείχε στην επταμελή ομάδα που συνέγραψε την ιδρυτική διακήρυξη του ΠΑΣΟΚ της 3ης του Σεπτέμβρη στο Μόναχο της Γερμανίας τον Αύγουστο του 1974.

Ήταν μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ από το 1977, αλλά τώρα, όπως όλοι οι αξιόλογοι, έχει αποχωρήσει.

Ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης, είναι ένας «απόστολος Παύλος» του Ποντιακού και του Κουρδικού ζητήματος κι ακόμα ένα καρφί στο μάτι του κεμαλισμού.

Οι νοσταλγοί και πιστοί ακόλουθοι του γενοκτόνου Κεμάλ ενοχλούνται σφόδρα από τη διεθνή διάσταση που έχει δώσει η δράση και τα κείμενα του κ. Χαραλαμπίδη για το δράμα των λαών της Μικράς Ασίας που ζουν υπό την στρατοκρατική μπότα της Άγκυρας.

Πριν από λίγες ημέρες, στις 8 Μαΐου κι ενώ ο Μιχάλης Χαραλαμπίδης έφτανε στο αεροδρόμιο του Σικάγο, (για να παραστεί ως κεντρικός ομιλητής σε εκδηλώσεις Πανεπιστημίων και Ποντιακών οργανώσεων) οι άνδρες της ασφάλειας του ανακοίνωσαν ότι του απαγορεύεται η είσοδος στην χώρα...«για λόγους που δεν μπορούμε να σας εξηγήσουμε..»

Αυτή η απάντηση του δόθηκε όταν ρώτησε «γιατί».

Ωστόσο, το «γιατί» το ξέρουμε όλοι μας. Η παρουσία της Τουρκικής επιρροής στις ΗΠΑ είναι το ίδιο... ηχηρή με την ελληνική απουσία.

Η συνωμοσία της σιωπής ίσχυσε για μια ακόμη φορά στα ελληνικά ΜΜΕ.

Οι τηλεοράσεις; Μούγκα στη στρούγκα! Οι παρουσιαστές; Τουμπέκα!

Χώρος, χρόνος και προβολή διατίθεται για τα πάντα – πλην του Ελληνισμού και της υπεράσπισης των εκπροσώπων του...

Παρακάτω ακολουθεί η επιστολή του Μιχάλη Χαραλαμπίδη στον αμερικανό πρεσβευτή, όπως την αλιεύσαμε από το blog http://apoekso.blogspot.com/

Γλυφάδα, 9 Μαϊου 2008

Κύριε Πρέσβη,

Επιθυμώ να απευθυνθώ σε σας δημόσια διαμέσου αυτής της επιστολής. Αυτός ο τόπος παρ’ όλες τις κακοποιήσεις που υπέστη διατηρεί το πνεύμα του, το πνεύμα του τόπου κατά τον Αριστοτέλη. Παραμένει ένας τόπος της Αγοράς, της Εκκλησίας του Δήμου, της παιδείας του θεάτρου, της Διαφάνειας, του φωτός.

Είχα πλήρη συνείδηση ότι η ομιλία μου στην Φιλαδέλφεια (ΗΠΑ) στις 9 Σεπτεμβρίου 2006 κατά τα αποκαλυπτήρια του μνημείου της Ποντιακής Γενοκτονίας θα προκαλούσε πολλές δυσαρέσκειες και αντιδράσεις σε ορισμένα περιβάλλοντα της Αθήνας αλλά πολύ περισσότερο στην Άγκυρα. Πληροφορήθηκα ότι η Άγκυρα διαμαρτυρήθηκε για το μνημείο. Δεν έμεινα πολύ στην σκέψη ότι θα αντιδρούσατε ακυρώνοντας την VISA που, οφείλω να πω, με μεγάλη ευγένεια μου παραχωρήθηκε. Το θεωρούσα ακραίο μέτρο που θα σας εξέθετε πολύ. Διέκρινα ότι ακόμα και οι υπηρεσίες σας στο αεροδρόμιο του Σικάγου κατάλαβαν ότι εκτεθήκατε.

Από τη στιγμή όμως που αποφασίσατε να ακυρώσετε την βίζα που εσείς πριν είκοσι μήνες μου παραχωρήσατε, οφείλατε να με ενημερώσετε. Αυτό κάνουν τα πολιτισμένα κράτη καθώς και οι πρεσβευτές που κάνουν καλά τη δουλειά τους. Εκτός αν επικράτησαν ευτελείς σκέψεις.

Τι είπα όμως στην Φιλαδέλφεια κατά τα αποκαλυπτήρια του μνημείου της Ποντιακής γενοκτονίας ώστε να προκληθούν αντιδράσεις. (Όπως ήταν φυσικό η ομιλία μαζί με το βιβλίο μου The Pontian question in the United Nations με την συγκινητική προσπάθεια ορισμένων Ποντίων συναθλητών μου στις ΗΠΑ έφθασε σε γερουσιαστές, μέλη του Κονγκρέσου, στους υποψήφιους για το χρίσμα Προέδρους).

Είπα, λοιπόν, ότι δεν κατανοώ γιατί οι κεντρικές κυβερνήσεις των ΗΠΑ ταυτίζονται με τα Κεμαλικά Γκουλάκ, με μια ιδεολογία του θανάτου που αντιπροσωπεύει ο Κεμαλισμός. Γιατί ο Κεμαλισμός είναι κύρια μια ιδεολογία του θανάτου. Αναφέρθηκα σε μια άλλη ηθική, ανθρώπινη, διπλωματική παράδοση, σχολή θα έλεγα των αείμνηστων διπλωματών Χόρτον και Μοργκεντάου στην οποία οφείλουν οι ΗΠΑ σήμερα να ανατρέξουν αν δεν θέλουν να λερώνονται και να θεωρούνται συνένοχες εγκλημάτων. Πρότεινα μάλιστα την ανέγερση μνημείων τους τόσο στις ΗΠΑ όσο και την Καισαριανή και την Νίκαια, την Κοκκινιά. Ξέρετε η προλεταριοποίηση, η εργατική τάξη της Ελλάδας δεν γεννήθηκε διαμέσου της καπιταλιστικής συσσώρευσης αλλά δια της προσφυγοποίησης.

Είδα στην ομιλία μου την λύση του Τουρκικού προβλήματος, του Νέου Ανατολικού Ζητήματος στην πολυκεντρικότητα της Ανατολίας, της Μικράς Ασίας και όχι στην Σκύλα του Κεμαλισμού ή την Χάρυβδη ενός ιδιόμορφου και βίαιου τουρκικού Ισλάμ, ούτε στην ένοχη και εγκληματική σύνθεση τους. Οι ΗΠΑ είναι η παγκόσμια καρδιά μιας πολυκεντρικής ομοσπονδιακής παιδείας και αυτό είναι πολύ κατανοητό. Αυτό εξ’ άλλου είναι και το ευρωπαϊκό παράδειγμα της Ισπανίας μετά τον Φράνκο και της Γερμανίας μετά τον Ναζισμό. Τόνισα ότι το ζήτημα δεν είναι ο εξευρωπαϊσμός του Πόντου (ή και του Πατριαρχείου) γιατί ο Πόντος είναι Ευρώπη. Εκεί γεννήθηκαν ορισμένοι Πατέρες της Ευρώπης επόμενα και δικοί σας. Το αιτούμενο είναι η άνθιση αυτής της Ευρωπαϊκής ιστορικής πολιτισμικής ψηφίδας της Ποντιακής, αντί της δολοφονίας της.

Κύρια της Ποντιακής γλώσσας, της πλησιέστερης προς την αρχαία ελληνική ομιλούμενης σήμερα γλώσσας, την οποία ομιλούν μεγάλοι πληθυσμοί στον Πόντο σήμερα. Όπως τονίσαμε στο Συμβούλιο του ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα οι τουρκικές κυβερνήσεις οφείλουν να προστατεύουν αυτήν την γλώσσα ως μέρος της παγκόσμιας πολιτισμικής κληρονομιάς, αντί να την δολοφονούν

Η στιγμή των αποκαλυπτηρίων του Μνημείου ήταν συγκινητική, ιερή. Κάθε λαός που υπέστη πολιτικές βίας έχει δικαίωμα και χρέος να αναγείρει ένα ΣΗΜΑ, ένα μνημείο αφιερωμένο στους νεκρούς του. Επί δεκαετίες οι Πόντιοι των ΗΠΑ, πολλοί από τους οποίους έφθασαν ξεριζωμένοι από τον Πόντο χωρίς τον ενδιάμεσο σταθμό της Ελλάδας, στερήθηκαν ενός μνημείου της Μνήμης των νεκρών τους.

Αυτό ήταν το ηθικό, διανοητικό, αξιακό, πολιτικό επίπεδο της Αγοράς, του Λόγου, της Ελεύθερης έκφρασης στο οποίο κινήθηκα εγώ στην Φιλαδέλφεια. Εσείς όμως αντιδράσατε με μια πράξη βίας, χωροφυλακίστικη έλεγαν κάποτε στην Ελλάδα. Μου στερήσατε το δικαίωμα παρουσίας και έκφρασης της γνώμης μου κατα το συμπόσιο που θα γινόταν σε κεντρικό ξενοδοχείο του Σικάγου στο οποίο ήμουν προσκεκλημένος. Μου είπαν ότι καιρό πριν αποπειραθήκατε να το κάνετε με τον αληθινά δημοκράτη Τούρκο συγγραφέα Τανέρ Αξαμ. Το χειρότερο όμως είναι ότι μου στερήσατε μια ιερή στιγμή. Την παρουσία μου στο θρησκευτικό και πολιτικό μνημόσυνο των θυμάτων της Ποντιακής γενοκτονίας που θα γινόταν στην Νέα Υόρκη με αφορμή την συμπλήρωση 89 χρόνων από την διάπραξη αυτού του εγκλήματος. Αυτή είναι η σχέση σας με τη μνήμη των νεκρών της 11ης Σεπτεμβρίου;Είναι πολύ γνωστό ότι εδώ και δύο δεκαετίες ελάχιστοι άνθρωποι, ελαχιστότατοι, ένας - δύο στην αρχή, πετύχαμε να επιστρέψει η Ποντιακή διάσταση, οι Πόντιοι, ο Πόντος στην ιστορία και την γεωγραφία. Είχε εξαφανισθεί επί δεκαετίες η λέξη Πόντος. Είχαμε όχι μαζί μας αλλά απέναντι μας, όχι συμμάχους αλλά αντιπάλους και εχθρούς τα κράτη και τους διάφορους μηχανισμούς τους ακόμη και το «Αθηναϊκό» «κράτος» και τους μηχανισμούς του.

Τα μόνα εφόδια, τα μόνα όπλα μας ήταν το ήθος, οι ιδέες, η ψυχή μας. Αυτή είναι η αλήθεια. Και η ιστορία έδειξε ότι πετύχαμε.

Διανύσαμε πολλούς κύκλους. Τώρα είμαστε στην περίοδο που το Ποντιακό Ζήτημα έρχεται στην διεθνή πολιτική ως ένα Εθνικό - Ευρωπαϊκό και Διεθνές Ζήτημα. Κανείς σοβαρός άνθρωπος και κανένα σοβαρό κράτος δεν πιστεύει ότι μπορεί αυτό να αποτραπεί. Γιατί; Είμαστε ημίθεοι; ήρωες; Όχι, απλά γιατί αυτό θέλει η ιστορία.

Ορισμένοι θέλουν να κρατήσουν τις εκφράσεις του στο επίπεδο της ενορίας της Αστόρια, ας πούμε, της Νέας Υόρκης, σε υποκριτικά μνημόσυνα ρουτίνας κάθε 19 Μαϊου, να παγιώσουν έναν Ποντιακό συναλλασσόμενο συνδικαλισμό, μια ψευτοακαδημαϊκή και ψευτοεπιστημονική ποντιολογία. Αυτές είναι οι ψευδαισθήσεις τους.

Εσείς κατόπιν παράκλησης, συμμαχικής αλληλεγγύης, διαπραγμάτευσης πάρε - δώσε, με τους ένστολους ή ημισεληνοφόρους με το σπαθί πεχλιβάνηδες νταήδες της Άγκυρας (ότι πιο βίαιο παρήγαγε η ιστορία) πιστεύετε ότι θα εμποδίσετε, περιορίσετε, θα κρατήσετε χαμηλά, θα καταργήσετε μια τάση της ιστορίας.

Με αυτές όμως τις πράξεις σας καταλήγετε να είστε απολογητές και προστάτες μιας ιδεολογίας του θανάτου, του Κεμαλισμού. Ή για να χρησιμοποιήσω έναν όρο με τον οποίο θα συμφωνούσαν τόσο οι Χόρτον και Μοργκεντάου όσο και ο πρώην Κυβερνήτης της Πολιτείας της Νέας Υόρκης George Pattaki που αναγνώρισε την Ποντιακή γενοκτονία, κυνδινεύετε να θεωρηθείτε «καπό» αυτής της ιδεολογίας και αυτού του κράτους. Αναζητήστε στους μηχανισμούς θανάτου του Ναζισμού την σημασία αυτού του τίτλου και του ρόλου του. Δεν νομίζω ότι είναι αυτό το πνεύμα της Φιλαδέλφειας, της πρώτης πρωτεύουσας των ΗΠΑ του Liberty Bell και του Αμερινανικού Συντάγματος. Ούτε σκοτώθηκε γι αυτό η Αμερικανική Νεολαία, πολλοί Ελληνοαμερικανοί στην Ευρώπη και την Ασία στον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Ούτε θα σκέφθηκαν ότι μετά την θυσία τους την VISA για τις ΗΠΑ θα την παραχωρούν οι ομοϊδεάτες των Ναζί, οι ρατσιστές της Άγκυρας. Η πράξη σας όμως σας ενοχοποιεί και για ένα άλλο ζήτημα.

Είναι γνωστό ότι λόγω των εθελοντικών, αληθινά μη κυβερνητικών δραστηριοτήτων μου υπεράσπισης των δικαιωμάτων των λαών και των ανθρώπων στην Ανατολία και την Μεσσοποταμία, οι επίσημες ομάδες θανάτου της Άγκυρας σχεδίαζαν την δολοφονία μου. Αυτό μου ανέφερε το 1994 ο πρώην πρωθυπουργός Ανδρέας Παπανδρέου. Υπάρχουν ακόμη άνθρωποι εν ζωή που το γνωρίζουν. Αυτές οι ευγενείς δραστηριότητες μου που έχουν ως θεμελιακή αξιακή αφετηρία τον σεβασμό της ανθρώπινης ζωής και την αγάπη μου για τους λαούς, συνεχίσθηκαν και θα συνεχισθούν σε όλο τον πλανήτη. Λόγω παράδοσης κινήθηκα πάντοτε σε μια σφαίρα ελευθερίας. Πολύ περισσότερο όταν διάβηκα το Ιόνιο Πέλαγος καταφεύγοντας στην Ιταλία, διωκόμενος από την δικτατορία των Συνταγματαρχών. Ξέρετε εσείς για ποια δικτατορία μιλώ.

.Αυτές οι εγκατεστημένες στην Άγκυρα ομάδες θανάτου παρά κυβερνήσεις και Στρατιωτικά Επιτελεία δεν αρκούνται στον περιορισμό, στην απαγόρευση των δραστηριοτήτων μου, όπως σας ζήτησαν να πράξετε. Αλλά στον περιορισμό, την απαγόρευση της ίδιας μου της ζωής. Η πράξη σας διευκολύνει, τροφοδοτεί τα βίαια ένστικτα και τις βάρβαρες επιδιώξεις τους. Οφείλω λοιπόν να πω δημόσια ότι εσείς προσωπικά και η κυβέρνηση σας θα είστε συνένοχοι αν συμβεί κάτι με τη ζωή μου

Νομίζω ότι μια ισχυρή αυτοκρατορία θα μου ζητούσε συγνώμη. Όπως και μια έξυπνη αυτοκρατορία θα μου ζητούσε συγνώμη. Χωρίς τη συγνώμη σας νομιμοποιούμαι ηθικά και πολιτικά στην ανάδειξη της κατηγορίας την οποία σας απευθύνω, ως απολογητή μιας ιδεολογίας του θανάτου, του Κεμαλισμού. Μια δυσβάστακτη για σας εικόνα και ταυτότητα για τους άμεσους χρόνους. Γιατί στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στον πλανήτη μας, άνθρωποι καλής θέλησης λάτρεις της ιδεολογίας της ζωής και της αρμονίας ανάμεσα στους ανθρώπους κινούνται σε μιαν άλλη κατεύθυνση. Στην καθιέρωση της 19ης Μαϊου οχι μόνον ως ημέρας μνήμης της γενοκτονίας των Ποντίων αλλά ως κοινή ημέρα μνήμης των πολλών θυμάτων του Κεμαλισμού. Όπως καθιερώθηκε η 27η Ιανουαρίου ως ημέρα μνήμης των θυμάτων του Ναζισμού.Αυτή η κατηγορία θα σας συνοδεύει παντού. Στην Νεμέα, στους Δελφούς, στην Ολυμπία, στην Αγορά των Αθηνών, στα Κολλέγια και ειδικά στο Κολλέγιο Ανατόλια της Θεσσαλονίκης. Ξεριζώθηκε από την Μερζιφούντα του Πόντου και εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη. Έτσι ο Πόντος αντί να παράγει σπουδαστές επιστήμονες, παράγει δολοφόνους όπως αυτούς του Καθολικού Ιταλού ιερωμένου Ανδρέα Σαντόρο και του Αρμένιου δημοσιογράφου Χράντ Ντίνκ. Ένας σπουδαστής του Ανατόλια της Μερζιφούντας, ο Συμεών Ανανιάδης, κρεμάστηκε από τους Κεμαλικούς το 1921 όπως χιλιάδες άλλα παιδιά. Τι θα πείτε εσείς στους σημερινούς σπουδαστές του Ανατόλια; Ότι σέβεστε ή δολοφονείτε την μνήμη του;

Τι θα πείτε στους κατοίκους της πόλης Υψηλάντη στο Μίτσιγκαν; Ότι ενώ ο Ουάσινγκτων συνομιλούσε με τον Κολοκοτρώνη, τον Μακρυγιάννη, τον Υψηλάντη εσείς συνομιλείτε με τον Δράμαλη και τους συνεχιστές πασάδες του; Όχι μόνο συνομιλείτε αλλά εκτελείτε και εντολές τους. Μία ερώτηση. Μήπως σας ζήτησαν να με παραδώσετε ώστε να με στείλουν στο Δεβισλίκ, στρατόπεδο εξόντωσης των Ποντίων νότια της Τραπεζούντας; Ήταν χειρότερο από το Άουσβιτς. Αυτή είναι ακόμα η δική σας οπτική για την Μικρά Ασία; Πόσο εφιαλτικό, τερατώδες είναι αλλά και πόσο μεγάλη η θλίψη για την κατάπτωση σας.

Ευτυχώς κύριε Πρέσβη, οι ΗΠΑ, η Αμερική είναι πληθυντική. Δεν γίνονται μόνο πράξεις του σκότους όπως αυτή του Σικάγου, αλλά και του φωτός όπως οι αναγνωρίσεις της Ποντιακής γενοκτονίας από πολλές Πολιτείες και πόλεις των ΗΠΑ.Σας χαιρετώ

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Υ.Γ. Εσείς δυστυχώς μπήκατε στην Ελλάδα με το αριστερό πόδι. Έπρεπε να προσέξετε. Έπρεπε να μπείτε με το δεξί στο Ελευθέριος Βενιζέλος.

Μιχάλης Χαραλαμπίδης

Διεθνής Ένωση για τα Δικαιώματα και την Απελευθέρωση των Λαών Ιnternational League for the Rights and Liberation of Peoples

Μη Κυβερνητική Οργάνωση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα αναγνωρισμένη από τον ΟΗΕ

Ερευνητής, συγγραφέας, εκδότης

[Inocent_Bomb]

http://www.euxintv.net/news/diafora/2008/04.06.2008.php

Άρθρα 04.06.2008, Αγάπιος Γαβριηλίδης

Στον χώρο των ποντιακών λαογραφικών συλλόγων υπάρχει ένα μεγάλο ηθικό κενό - Πρέπει να καλυφθεί για να μην επιστρέψουν οι Πόντιοι στα ανέκδοτα

Όπως είναι γνωστό πριν από έξη, εφτά χρόνια μπροστά στην ποδηγέτηση των ομοσπονδιών και των συλλόγων από τους μηχανισμούς του τότε καθεστώτος που στόχευε στην κατάργηση της 19ης Μαΐου και την ανάγκη της ενότητας δεχθήκαμε την διάλυση της ομοσπονδίας μας της Ο.Π.Σ.Β.Ε.. Μια ομοσπονδία η οποία την περίοδο 1997-2002 πρωτοστατούσε στον μεγάλο αγώνα υπεράσπισης της ακεραιότητας και του κύρους της 19η Μαΐου. Κάτι που δεν έκαναν άλλες ομοσπονδίες και πρόσωπα στον χώρο των χορευτικών, λαογραφικών συλλόγων ούτε και τα περισσότερα μέλη του σημερινού συμβουλίου της Π.Ο.Ε.

Η ενότητα όμως αυτή όπως συμβαίνει σε όλες τις ανεπτυγμένες και πολιτισμένες πολιτικά κοινωνίες οφείλει να οικοδομηθεί επάνω σε ορισμένες αξίες και αρχές που θα υπερασπίσουν την Ποντιακή αξιοπρέπεια και υπόθεση.

Ο μέχρι σήμερα βίος της Π.Ο.Ε. και των Προεδρείων της αλλά ειδικά η ερμαφρόδιτη στάση της στις νέες απόπειρες κατάργησης της 19η Μαΐου με την νέα κατάθεση στεφανιού στον Κεμάλ αποδεικνύουν ότι η ηγεσία της Π.Ο.Ε. κινείται στο ίδιο πλέγμα σχέσεων, εξαρτήσεων, συναλλαγών που χαρακτήριζαν τους μηχανισμούς του πρώην καθεστώτος στον Ποντιακό χώρο. Αντί μια αδιαπραγμάτευτη στάση αξιοπρέπειας κινήθηκε προσχεδιασμένα, συντονισμένα πονηρά και ύπουλα ώστε να πέσει στα μαλακά χωρίς πολλές απώλειες για την κυβέρνηση της Ν.Δ. η νέα αποκρουστική και βάρβαρη πράξη.

Η εικόνα των εκπροσώπων της Π.Ο.Ε. είναι πολιτικά ανήθικη όπως ανήθικη είναι η πράξη της κατάθεσης στεφανιού. Η Π.Ο.Ε. όχι μόνον με την στάση της μετά αλλά κύρια πριν την κατάθεση του στεφανιού στην επιστολή της έδινε το ελεύθερο, το πράσινο φως στον Καραμανλή και την Ν.Δ.. Οι προγραμματισμένες μάλιστα στα πλαίσια αυτής της πολιτικής εκδηλώσεις για την 19η Μαΐου έγιναν για να κρατηθούν τα προσχήματα και να συντηρηθούν οι νέοι μηχανισμοί ποδηγέτησης, ελέγχου και παραμυθίασης των Ποντίων.

Οι εκδηλώσεις αυτές έγιναν με την «χρήση», «κατανάλωση» προσώπων ορισμένων με προσφορά στην Ποντιακή υπόθεση ώστε να υπάρξει στο βαθμό που είναι δυνατόν μια εικόνα αξιοπιστίας και να καλυφθεί η επαίσχυντη πράξη του στεφανιού.

Στον χώρο των λαογραφικών, ποντιακών συλλόγων υπάρχει ένα μεγάλο ηθικό κενό. Το κενό αυτό πρέπει να καλυφθεί σύντομα και θα καλυφθεί. Διαφορετικά θα πετύχουν οι στόχοι αυτών που επιδιώκουν ύπουλα να εκφυλίσουν και γελοιοποιήσουν ένα υπέρτατο και ευγενές αίτημα των Ποντίων. Το δικαίωμα στην μνήμη που είναι συνώνυμο του δικαιώματος στην αξιοπρέπεια.

Οι στόχοι αυτών που επιδιώκουν να γυρίσουν τους Ποντίους στα ανέκδοτα. Πρώτος λόγος, πρώτο καθήκον, πρώτο μέτωπο όλων των Ποντίων είναι η καταδίκη των ανήθικων πράξεων της κατάθεσης στεφανιών. Αυτή είναι η αφετηρία, η ηθική και πολιτική σταθερά, ο πήχης της Ποντιακής υπόθεσης σήμερα το 2008.

Αγάπιος Γαβριηλίδης

Ιατρός

Πρώην Πρόεδρος της Ο.Π.Σ.Β.Ε.

Μέλος Δ.Σ. ΚΕ.ΠΟ.ΜΕ.

[anastasiostheodoridis]

[karanti_maria]

Σύμφωνα με την κυρία Ρεπούση της ΔΗΜΑΡ, τους οικολόγους πράσινους, και διάφορους άλλους αριστερούς, φταίγανε οι Πόντιοι.

Οι Τούρκοι ήταν φίλοι μας.

Μάλιστα, για να τους τιμήσουμε, θα πρέπει να ονομάσουμε όλους τους δρόμους και τις πλατείες μας με τουρκικά επωνύμια!

Προσέξτε ποιους θα ψηφίσετε στις επόμενες εκλογές...