Μία λέξη,μια εικόνα,ένα κείμενο γεννήθηκε, κανείς δεν ξέρει πώς

[Profiterol]

[Profiterol]

[olizyz]

[bad_samaritan]

"η εντονη μυχια ζωη είναι αυτάρκης και μπορεί να λίωσει και εικοσαετή παγονησίδα"

(σελιν/ταξίδι στην άκρη της νύχτας)

[olizyz]

Όχι άλλα ντοκιμαντέρ για ζωάκια!

[Profiterol]

[olizyz]

Autour de moi

Je ne vois pas

Qui sont les anges

Sûrement pas moi

Encore une fois

Je suis cassée

Encore une fois

Je n'y crois pas

[bad_samaritan]

//Ο Έρωτας; Πως αλλιώς να ονοματίσουμε την ορμή που, ως ματιάσει την ύλη, γοητεύεται και θέλει να τυπώσει απάνω της την όψη της; Αντικρίζει το σώμα και θέλει να το περάσει, να σμίξει με την άλλη κρυμμένη στο σώμα τούτο ερωτική κραυγή, να γενούν ένα, να χαθούν, να γίνουν αθάνατες μέσα στο γιο.

Ζυγώνει την ψυχή και θέλει να σοφιλιάσει, να μην υπάρχουν εγώ και συ· φυσάει απάνω στη μάζα τους ανθρώπους και θέλει, συντρίβοντας τίς αντίστασες του νου και του κορμιού, να σμίξουν όλες οι πνοές, να γίνουν άνεμος σφοδρός, ν΄ ανασηκώσουν τη γης!

Στις πιο κρίσιμες στιγμές, ο Έρωτας συναρπάζει και σμίγει με βία τους ανθρώπους, οχτρούς και φίλους, καλούς και κακούς, είναι μια πνοή ανώτερη τους, ανεξάρτητη από την επιθυμία κι από τα έργα τους. Είναι η πνοή του Θεού, η αναπνοή του, απάνω στη γης!

Κατεβαίνει απάνω στους ανθρώπους, όπως του αρέσει. Σα χορός, σαν έρωτας, σαν πείνα, σα θρησκεία, σα σφαγή. Δε μας ρωτάει. //

ασκητικη/καζαντζακης

[olizyz]

http://www.youtube.com/watch?v=xJ339xuyhHQ&feature=related

[bad_samaritan]

“Pray before surgery, but remember God will not alter a faulty incision.”

(Arthur H. Keeney)

(βρηκα ενα πολυ αστειο βιβλιο χειρουργικης:ΡΡΡΡΡΡΡΡ)

[Αρσινόη]

πωωωωω,ινδαλμα! πεθανα

ρε μπας κι ανηκει στους προγονους μου?δε γκζηγειτ αλλιως:lol:

[Dr Irol]

"Η άλλη άποψη για τη ζωή"

Η μεγαλύτερη αδικία στη ζωή είναι το πώς τελειώνει: Μετά από χρόνια μόχθου και δουλειάς, αντί να επιβραβευθείς... πεθαίνεις...! Ο κύκλος της ζωής έπρεπε να είναι ανάποδος: Πρώτα θα έπρεπε να πεθαίνεις (να φύγει αυτό το κακό από τη μέση). Μόλις γίνεις αρκετά νέος σε διώχνουν κλωτσιδόν από το γηροκομείο και πηγαίνεις στο γραφείο, όπου αποκτάς αμέσως Jaguar και χρυσό Cartier. Εργάζεσαι για σαράντα χρόνια, έως ότου γίνεις αρκετά νέος για να χαρείς τη συνταξιοδότησή σου! Τότε το ρίχνεις στα πάρτυ, το σεξ και το αλκοόλ! Και είσαι έτοιμος πια για το Λύκειο...! Πας Δημοτικό, γίνεσαι παιδί, δεν έχεις πια ευθύνες. Γίνεσαι μωρό, όλοι σε φροντίζουν... Επιστρέφεις στη μήτρα, όπου περνάς τους τελευταίους εννιά μήνες σου επιπλέοντας ευχάριστα... Και ξαφνικά τελειώνεις την ύπαρξή σου με έναν οργασμό!!!

[ξενος]

ανεκδοτο,αγνωστου πατρος,απο τα σχετικα σπανια να βρεις,εδω με τον τζιμη πανουση και τον αλκινοο ιωαννιδη...

[800.000 ευρω στο προαυλιο]

"Η άλλη άποψη για τη ζωή"

Η μεγαλύτερη αδικία στη ζωή είναι το πώς τελειώνει: Μετά από χρόνια μόχθου και δουλειάς, αντί να επιβραβευθείς... πεθαίνεις...! Ο κύκλος της ζωής έπρεπε να είναι ανάποδος: Πρώτα θα έπρεπε να πεθαίνεις (να φύγει αυτό το κακό από τη μέση). Μόλις γίνεις αρκετά νέος σε διώχνουν κλωτσιδόν από το γηροκομείο και πηγαίνεις στο γραφείο, όπου αποκτάς αμέσως Jaguar και χρυσό Cartier. Εργάζεσαι για σαράντα χρόνια, έως ότου γίνεις αρκετά νέος για να χαρείς τη συνταξιοδότησή σου! Τότε το ρίχνεις στα πάρτυ, το σεξ και το αλκοόλ! Και είσαι έτοιμος πια για το Λύκειο...! Πας Δημοτικό, γίνεσαι παιδί, δεν έχεις πια ευθύνες. Γίνεσαι μωρό, όλοι σε φροντίζουν... Επιστρέφεις στη μήτρα, όπου περνάς τους τελευταίους εννιά μήνες σου επιπλέοντας ευχάριστα... Και ξαφνικά τελειώνεις την ύπαρξή σου με έναν οργασμό!!!

LOL! ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ! RESPECT Dr Irol!!!

[Dr Irol]

Thank you!

[k0st]

"...Because Hatred must dwell someplace when dormant. That someplace is the collective body known as "Sin". And where lives Sin, exists Evil..."

[bad_samaritan]

λεει ο μυθος οτι μια νεαρη πεταλουδα -με ευθραυστο σωμα και ευαισθητη ψυχη- εκει που πετουσε αναλαφρα καποιο απογευμα, ειδε ενα πολυ λαμπρο αστερι και το ερωτευτηκε. Αναστατωμενη, γυρισε αμεσως σπιτι λαχταρωντας να πει στη μαμα της οτι ειχε ανακαλυψει τί θα πει αγαπη.

"ανοησιες!" ηταν η ψυχρη απαντηση που εισεπραξε. "τα αστερια δεν εγιναν για να πετανε οι πεταλουδες γυρω τους. για βρες καλυτερα καμια κολονα ή κανενα αμπαζουρ για να ερωτευτεις. για κατι τετοια δημιουργηθηκαμε."

απογοητευμενη η πεταλουδα απλουστατα αγνοησε το σχολιο της μαμας της και αφησε τον εαυτο της να απολαμβανει την ανακάλυψή της. "θαυμάσιο πράγμα να μπορείς να ονειρεύεσαι!"

την επόμενη βραδιά το αστέρι βρισκόταν στην ίδια θέση και η πεταλούδα αποφάσισε να ανέβει ως τον ουρανό, να πετάξει γύρω απο εκείνο το ακτινοβόλο φως και να εκδηλώσει την αγάπη της. δυσκολεύτηκε να ξεπεράσει το συνηθισμένο της ύψος, κατάφερε όμως να πετάξει μερικά μέτρα πιο ψηλά απο το κανονικό της.

αποφάσισε οτι με λίγα μέτρα προόδου καθημερινά, στο τέλος, θα έφτανε στο αστέρι. Εφοπλίστηκε λοιπόν με υπομονή και ξεκίνησε την προσπάθεια να καλύψει την απόσταση που τη χώριζε απο την αγάπη της. περίμενε με λαχτάρα να πέσει το σκοτάδι και, μόλις διέκρινε τις πρώτες ακτίνες του ατεριού, χτυπούσε ανυπόμονα τα φτερά της προς τον ουρανό...

η μητέρα της δε συγκρατούσε το θυμό της.

"είμαι πολύ απογοητευμένη από την κόρη μου" έλεγε. όλες οι αδελφές, ξαδέλφες και ανηψιές της ήδη απέκτησαν ωραία εγκαύματα στα φτερά τους από τις λάμπες! μόνο η θερμότητα μιας λάμπας μπορεί να θερμάνει την καρδιά μιας πεταλούδας.

"θα πρεπε να εγκαταλείψεις αυτά τα άσκοπα όνειρα και να βρεις μια εφικτή αγάπη¨

θυμωμένη επειδή κανείς δε σέβονταν τα αισθήματά της, η νεαρή πεταλούδα αποφάσισε να εγκαταλείψει το σπίτι της, αν και ενδόμυχα παραδεχόταν -όπως γίνεται συνήθως- οτι η μητέρα της είχε δίκιο.

για ένα διάστημα προσπάθησε να ξεχάσει το αστέρι και να ερωτευτεί το φως των αμπαζουρ και πολυτελών σπιτιών, το φωτισμό που τόνιζε τα χρώματα των θαυμάσιων πινάκων, τη φλόγα των κεριών που ανάβουν στους πιο ωραίους ναούς του κόσμου.

η καρδιά της όμως δεν μπορούσε να ξεχάσει το αστέρι.

αφού διαπίστωσε οτι η ζωή της χωρίς την αληθινή αγάπη δεν είχε κανένα νόημα, αποφάσισε να ξαναπάρει το δρόμο προς τον ουρανό.

κάθε νύχτα προσπαθούσε να πετά όσο το δυνατόν ψηλότερα.

τα χαράματα όμως το σώμα της ήταν παγωμένο και η ψυχή της γεμάτη θλίψη...

στο μεταξύ, όσο γερνούσε, πρόσεχε όλο και περισσότερο όσα διαδραματίζονταν γύρω της. απο κεί ψηλά διέκρινε τις φωτισμένες πόλεις, οπου προφανώς οι ξαδέλφες, αδελφές, ανηψιές της είχαν ήδη βρει την αγάπη. έβλεπε τα χιονισμένα βουνά, τους ωκεανούς με τα τεράστια κύματα, τα σύννεφα που όλα άλλαζαν σχήμα.

η πεταλούδα ερωτευτηκε ακομη πιο πολύ το αστέρι της, γιατί την ωθούσε να αγναντεύει εναν τόσο πλούσιο και ωραίο κόσμο.

είχε περάσει αρκετός καιρός και μια καλή μέρα αποφάσισε να επιστρέψει σπίτι. τότε έμαθε απ τους γείτονες οτι η μητέρα, οι αδελφές της και οι ξαδέλφες, ανηψιές και όλες οι πεταλόυδες που ειχε γνωρίσει είχαν ήδη πεθάνει στος λάμπες και στις φλόγες των κεριών και οτι είχαν καταστραφεί από την αγάπη που θεωρούσαν εύκολη.

η πεταλούδα αν και ποτέ δεν κατάφερε να φτάσει στο αστέρι της, 'εζησε πολλά χρόνια ακόμη και κάθε βράδυ ανακάλυπτε κάτι διαφορετικό και ενδιαφέρον, συμπεραίνοντας οτι:

καμια φορά οι ανέφικτες αγάπες προσφέρουν πιο πολλές χαρές και απολαύσεις απο τις εφικτές....

[valentina667]

Μια ιστορία γραμμένη με άμμο από τη νικήτρια του σόου 'Ουκρανία έχεις ταλέντο'!

Μαγευτική!

[bad_samaritan]

αν ειναι να ρθει θε να ρθει..

αλλιως θα προσπερασει...