Σωτήρης Μουστάκας

[tik-tak]

«Έφυγε»από τη ζωή ο δημοφιλής ηθοποιός Σωτήρης Μουστάκας

«Έφυγε» ξαφνικά από τη ζωή ο δημοφιλής ηθοποιός του κινηματογράφου, της τηλεόρασης και του θεάτρου Σωτήρης Μουστάκας.

Ο ηθοποιός κατά τη διάρκεια πρόβας στο θέατρο, την Κυριακή, αισθάνθηκε έντονη αδιαθεσία και μεταφέρθηκε σε νοσοκομείο.

Εισήχθη επειγόντως στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας, όπου και άφησε την τελευταία του πνοή.

Ο Σωτήρης Μουστάκας γεννήθηκε το 1940 στην Κύπρο. Έπαιξε σε δεκάδες παραγωγές του ελληνικού κινηματογράφου και θεατρικές παραστάσεις.

Ήταν παντρεμένος με την ηθοποιό Μαρία Μπονέλου.

Τον Σωτήρη Μουστάκα θαύμαζαν ιδιαίτερα οι συνάδελφοί του για το ήθος και το μοναδικό του χιούμορ

Αθήνα

4/6/07

Newsroom ΔΟΛ

-----------------------

[....Διεθνές Φεστιβάλ Πέτρας 2007

ΙΟΥΛΙΟΣ

Κυριακή 1 “ΠΛΟΥΤΟΣ” του Αριστοφάνη

Θεατρική παράσταση από το “Θέατρο Αθήναιον” σε σκηνοθεσία Θύμιου Καρακατσάνη

Παίζουν οι: Θ.Καρακατσάνης, Σ.Μουστάκας Γ.Κωνσταντίνου

Ώρα έναρξης 9:30 μ.μ....]

----------------------

αποσπάσματα  από συνέντευξεις του:

Κύριε Μουστάκα, είστε από τους τελευταίους μεγάλους κωμικούς που έχετε το χάρισμα να κάνετε τον κόσμο να γελάει. Είναι εύκολο;

--«Δεν ξέρω αν είναι εύκολο. Ξέρω ότι δεν μου αρέσει να εκβιάζω το γέλιο από τον κόσμο. Είμαι αληθινός σ' αυτό που κάνω, χωρίς ψεύτικα τερτίπια, χωρίς χυδαιότητες και αυτό το νιώθει ο κόσμος. Για μένα το θέατρο είναι χαρά, κατάθεση ψυχής».

Τι λέτε στους νέους ηθοποιούς αλλά και στην κόρη σας;

--Σ.Μ.: «Ότι η ηθοποιία είναι σαν ένα απάτητο κι ανεξερεύνητο βουνό. Σκαρφαλώνεις με κόπο, φτάνεις στην κορυφή και βλέπεις ότι υπάρχει κι άλλη κορυφή, κι ύστερα κι άλλη Όταν πεις έφτασα, το έχεις χάσει το παιχνίδι από χέρι. Το θέατρο θέλει ταλέντο, χρόνο, μόχθο, πόνο, δουλειά πάθος. Και νομίζω ότι σήμερα σε μεγάλο ποσοστό έχει εκλείψει το πάθος».

--«Η ζωή έχει τους δικούς της νόμους και ο άνθρωπος τους δικούς του... Το μυστικό είναι να δίνουμε αγάπη».

http://www.loipon.gr/article.asp?catid=8727&subid=2&pubid=415271

   

Και πενήντα χρόνια πριν αποφασίσατε να δώσετε σάρκα και οστά στο όνειρο της ζωής σας.

Από μικρός ήθελα να γίνω ηθοποιός, τραγουδιστής της όπερας, πιανίστας, μαέστρος, τέτοια πράγματα. Αλλά με τράβηξε το θέατρο. Αυτό ήταν το ψώνιο μου. Εντέλει δεκαοχτώ χρονών έφυγα από την Κύπρο για να έρθω στην Ελλάδα να γίνω ηθοποιός. Είχα μαζέψει λίγα χρήματα, περίπου 200 δραχμές, μόλις που μου φτάνανε για να περάσω καμιά βδομάδα, αλλά δούλευα κιόλας σε ένα εστιατόριο ως σερβιτόρος. Έδωσα εξετάσεις στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, κόπηκα την πρώτη φορά, αλλά τη δεύτερη χρονιά πέρασα.

Οι γονείς σας ήταν σύμφωνοι με την απόφασή σας;

Η μάνα μου συμφωνούσε, ο πατέρας μου όχι. Μετά, βέβαια, με τα χρόνια, ένιωσε περήφανος για μένα.

Πόσα χρόνια εργάζεστε συνολικά ως ηθοποιός;

Εντάξει, έχω πάνω από σαράντα χρόνια, αλλά ποτέ δεν τα υπολόγισα, όπως κάνουν ορισμένοι που γιορτάζουν τα είκοσί τους χρόνια κτλ. Για μένα πέρασαν χωρίς καν να το καταλάβω. Δεν με νοιάζουν αυτά τα πράγματα, εγώ θέλω αυτό που κάνω να το κάνω όσο καλύτερα μπορώ. Αυτό μ’ ενδιαφέρει.

Πόσων χρονών νιώθετε;

Τριάντα. Τόσο νιώθω. Κι αυτό βοηθάει το θέατρο. Γιατί στο θέατρο πρέπει να υπάρχει μια παιδικότητα, αυτό που κάνουμε είναι ένα παιχνίδι. Πώς όταν είμαστε μικρά θέλουμε να βάζουμε μάσκες, να μεταμφιεζόμαστε, να κάνουμε διάφορα; Κάπως έτσι είναι και το θέατρο: ένα παιχνίδι, αλλά και επιστήμη μαζί.

Τελικά το θέατρο είναι αυτό που σας κέρδισε πραγματικά;

Ούτε η τηλεόραση ούτε ο κινηματογράφος ούτε τίποτα. Το θέατρο ήταν η ζωή μου. Εκεί έχω κάνει τα καλύτερα πράγματα, έχω παίξει στις καλύτερες παραστάσεις, έχω υποδυθεί τους πιο καλούς ρόλους. Και το θέατρο είναι που σε κάνει ηθοποιό, όχι η τηλεόραση – που, δυστυχώς, καθορίζει τα πάντα: από τα τραγούδια που θα ακούσουμε μέχρι το πώς θα σκεφτόμαστε. Έχουμε υποβαθμιστεί πολιτισμικά. Κι αυτό δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο, αλλά παγκόσμιο. Έχουμε αμερικανοποιηθεί, μιμούμαστε, και δεν είναι τυχαίο που δεν βγαίνουν «μεγάλοι» στην εποχή μας. Μεγάλοι μουσουργοί, μεγάλοι ποιητές, μεγάλοι ηθοποιοί. Χατζιδάκις, Γκάτσος, Ελύτης, Θεοδωράκης, Σεφέρης, Ρίτσος… Πού να βγούνε πια αυτοί;

http://www.maximonline.gr/thismonth/backissues/491/article.html

[Sovereign]

Ο τελευταίος αξιόλογος κωμικός που είχε απομείνει σε αυτή τη χώρα.

R.I.P.