ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

[Clemence]

ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΑ ΜΟΝΤΕΛΑ ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Το «ολίγον» δημόσιο ΕΣΥ

Το γνωστό ευφυολόγημα «η εγχείρηση πέτυχε, αλλά ο ασθενής απέθανε» θυμίζει η υπόγεια προσπάθεια ιδιωτικοποίησης της υγείας, μέσω της σύμπραξης δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Οι ιδιωτικές επενδύσεις ανθούν, αλλά η υγεία ως δημόσιο αγαθό καταρρέει.

ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΙΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ: ΤΑΣΟΣ ΚΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΤΡΙΜΗΣ, ΑΓΓΕΛΙΚΑ ΨΑΡΡΑ, ΑΝΤΑ ΨΑΡΡΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΑΣ. ΙΟΣ e-mail

Ο υπουργός Υγείας, Δημήτρης Αβραμόπουλος, θεωρεί ότι «το ΕΣΥ εξάντλησε τα όριά του».

Στις 18/10/06 δημοσιεύτηκε στη «New York Times» άρθρο του δημοσιογράφου Ντέιβιντ Λέοναρντ με τίτλο «Υπηρεσίες υγείας: Ενα μάθημα από την Ευρώπη».

Η ιστορία αφορούσε την περιπέτεια υγείας ενός αμερικανού πολίτη ελληνικής καταγωγής. Μια απλή επέμβαση κήλης που έκανε σε νοσοκομείο της Καλιφόρνιας δεν πήγε καλά, με αποτέλεσμα να αιμορραγήσει το επόμενο πρωί και ενώ είχε υποχρεωτικά φύγει αυθημερόν από το νοσοκομείο. Αναγκάστηκε, λοιπόν, να ξαναπάει και να υποβληθεί και σε δεύτερη δοκιμασία. Η περιπέτεια αυτή του κόστισε 2.500 δολάρια πέρα από όσα είχε πληρώσει η ιδιωτική του ασφάλεια.

*Λίγους μήνες μετά, επισκέφθηκε την Ελλάδα και εκεί ανακάλυψε ότι είχε και δεύτερη κήλη και για το λόγο αυτόν χρειάστηκε να νοσηλευτεί και σε ελληνικό δημόσιο νοσοκομείο. Τον έβαλαν σε θάλαμο με πολλούς άλλους ασθενείς σε ένα πιο βρόμικο νοσοκομείο από εκείνο της Καλιφόρνιας.

*Ο σαραντάχρονος προγραμματιστής κομπιούτερ της Wall Street υποβλήθηκε σε πολλές εξετάσεις πριν από την επέμβαση, μεταξύ των οποίων και καρδιολογικές, και έτσι βρέθηκε κι ένα μικρό πρόβλημα που αντιμετώπιζε στην καρδιά και που αγνοούσε.

*Εγχειρίστηκε, παρέμεινε στο νοσοκομείο άλλη μια μέρα για να τον παρακολουθήσουν και έφυγε. Παρ' ότι δεν ήταν ασφαλισμένος στην Ελλάδα και έμεινε δύο μέρες περισσότερο για νοσηλεία, η όλη διαδικασία του κόστισε μόλις 700 δολάρια.

Ο δημοσιογράφος της «New York Times» έλαβε εκατοντάδες μηνύματα από αναγνώστες που πιστοποιούσαν την άποψή του ότι παρ' όλες τις πολύ αυξημένες δαπάνες των Αμερικανών για την υγεία τους, δέχονται πολύ κακές ιατρικές υπηρεσίες σε αντίθεση με χώρες της Ευρώπης.

Οι καθηγητές Μπένος, Χίμελσταϊν και Λέις διατυπώνουν τις ενστάσεις τους για την ιδιωτικοποίηση τμημάτων του ΕΣΥ.

Ειδικά στην Ελλάδα, και ενώ ο μέσος όρος ζωής είναι τα 79 χρόνια, το κατά κεφαλήν κόστος (κρατικό και ιδιωτικό) είναι 2.300 δολάρια, ενώ στις ΗΠΑ με μέσο όρο ζωής τα 78, το κατά κεφαλήν κόστος είναι 6.000. Το άρθρο συμπεραίνει πως στις ΗΠΑ η ιδιωτικοποίηση έφερε τεράστιες αυξήσεις και ταυτόχρονα υποβάθμιση των υπηρεσιών υγείας. Ο αριθμός των ανασφάλιστων Αμερικανών σήμερα ξεπερνάει τα 47 εκατομμύρια.

Συμπράξεις με το αζημίωτο

Την ώρα που οι Αμερικανοί αναζητούν στην Ελλάδα απαντήσεις για την κρίση του συστήματος υγείας στις ΗΠΑ, στη χώρα μας επιχειρούμε να αντιγράψουμε τα αποτυχημένα μοντέλα ιδιωτικοποίησης στις ΗΠΑ και τη Βρετανία. Οχημα της ιδιωτικοποίησης του ΕΣΥ είναι ο τεμαχισμός των υπηρεσιών υγείας και των νοσοκομειακών μονάδων μέσω της πολιτικής που θεωρείται η τελευταία λέξη της μόδας, δηλαδή των ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα στην υγεία).

*Ζητήσαμε από τον καθηγητή Κοινωνικής Ιατρικής του ΑΠΘ Αλέξη Μπένο να μας αναλύσει τι ακριβώς σημαίνει η επιλογή αυτής της πολιτικής:

«Ο 9ος άξονας της Εθνικής Στρατηγικής για την Υγεία, όπως αυτή ανακοινώθηκε πριν από λίγες ημέρες από τον υπουργό Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, θέτει ως άμεση προτεραιότητα την υλοποίηση των συμπράξεων δημόσιου-ιδιωτικού τομέα (ΣΔΙΤ) και στον νοσοκομειακό κλάδο της χώρας μας. Η εξαγγελία αυτή του υπουργείου έρχεται ως συνέχεια της πρόσφατης ενσωμάτωσης των κοινοτικών οδηγιών και αποφάσεων στο εθνικό μας δίκαιο με την ψήφιση το 2005 του νόμου 3389.

»Οι ΣΔΙΤ στο χώρο της υγείας διεθνώς παρουσιάζουν ιδιαίτερη ποικιλομορφία. Στη χώρα μας τα έως τώρα δεδομένα υποδηλώνουν ότι η ηγεσία του υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης επέλεξε προς εφαρμογή το βρετανικό υπόδειγμα των ΣΔΙΤ, γνωστό και ως Κίνητρα Ιδιωτικής Χρηματοδότησης (Private Finance Initiatives - PFIs).

»Σύμφωνα με αυτό το υπόδειγμα ΣΔΙΤ, ο ιδιώτης αναλαμβάνει την κατασκευή με ίδια κεφάλαια ενός νέου νοσοκομείου (σ.σ.: για παράδειγμα η κατασκευή κτιρίου από τους ιδιοκτήτες του θεραπευτηρίου «Υγεία» στο «Ασκληπιείο Βούλας») το οποίο και εν συνεχεία παραχωρεί έναντι ετήσιας αντιμισθίας στο Δημόσιο αναλαμβάνοντας παράλληλα τη λειτουργία έναντι αμοιβής και των υποστηρικτικών (καθαριότητα, ιματισμός, φύλαξη, συντήρηση κ.λπ.) υπηρεσιών της νέας νοσοκομειακής υποδομής.

»Το δημόσιο με τη σειρά του παραχωρεί την έκταση γης για την ανέγερση του νέου νοσοκομείου, προσφέρει τις κλινικές υπηρεσίες, ενώ παράλληλα καταβάλλει σε ετήσια βάση και για χρονική περίοδο 30-50 ετών πληρωμές στον ιδιώτη για την κάλυψη των εξόδων κατασκευής και λειτουργίας του νέου νοσοκομείου».

*Ποιοι είναι οι λόγοι που εφαρμόζεται αυτή η πολιτική;

«Το υπουργείο Οικονομικών, μέσω της νεοσυσταθείσας Ειδικής Γραμματείας Συμπράξεων Δημόσιου-Ιδιωτικού τομέα, υποστηρίζει ότι η επιλογή της ιδιωτικής έναντι της δημόσιας επένδυσης κεφαλαίων για την ανέγερση νέων νοσοκομειακών υποδομών εγγυάται την αποδοτικότερη, οικονομικότερη και εντός χρονικών ορίων παράδοση προς χρήση των νέων έργων. Παράλληλα, υποστηρίζεται ότι οι ΣΔΙΤ εξασφαλίζουν τη χρηματοδότηση έργων τα οποία σε άλλη περίπτωση δεν θα υλοποιούνταν, εξαιτίας των περιορισμένων διαθέσιμων οικονομικών πόρων του δημόσιου τομέα.

»Η δεκαετής, όμως, εφαρμογή των ΣΔΙΤ στον νοσοκομειακό κλάδο της Βρετανίας είναι αποκαλυπτική για την αποτελεσματικότητα και αποδοτικότητα των εν λόγω προγραμμάτων (βλ. τον πίνακα σε διπλανή στήλη). Κοστίζουν πολύ περισσότερο σε σχέση με τα παραδοσιακά προγράμματα δημόσιων επενδύσεων, δεσμεύοντας και μετακυλίοντας τεράστια οικονομικά βάρη στις επόμενες γενεές φορολογουμένων. Συνεπάγονται περικοπές υπηρεσιών, νοσοκομειακών κρεβατιών και προσωπικού με οικονομικά παρά με κλινικά κριτήρια επηρεάζοντας τελικά αρνητικά την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών των νέων νοσοκομειακών υποδομών. Στοχεύουν στην εκποίηση-κλοπή της δημόσιας περιουσίας των Εθνικών Συστημάτων Υγείας και χαρακτηρίζονται από πολλάκις διαπιστωμένα φαινόμενα διαφθοράς και αδιαφάνειας.

»Το ερώτημα παραμένει αμείλικτο. Γιατί μια εμπειρικά αποδεδειγμένα αποτυχημένη πολιτική στον τόσο κοινωνικά ευαίσθητο χώρο της νοσοκομειακής περίθαλψης υιοθετείται και στη χώρας μας; Την απάντηση πρέπει να την αναζητήσει κανείς στη δημιουργία "επενδυτικών ευκαιριών για το επιχειρηματικό κεφάλαιο και στο χώρο της υγείας". Στη δημιουργία δηλαδή προϋποθέσεων κερδοφορίας για τις επιχειρήσεις με τη χρησιμοποίηση δημόσιου χρήματος. Σε αντίθεση δηλαδή με την πληθώρα δεδομένων που τεκμηριώνουν τις αρνητικές και επικίνδυνες για τη δημόσια υγεία επιπτώσεις αυτής της πολιτικής, προτάσσονται οι έωλες ιδεολογικές εμμονές του νεοφιλελευθερισμού».

Η νέα πτέρυγα του «Ευαγγελισμού».

*Ποιες είναι οι συνέπειες αυτής της πολιτικής;

«Το ΕΣΥ με τις γνωστές αδυναμίες και ελλείψεις του βρίσκεται μπροστά σε ένα σταυροδρόμι. Τα δημόσια ή για την ακρίβεια μερικώς ιδιωτικοποιημένα νοσοκομεία του ΕΣΥ με την εφαρμογή των ΣΔΙΤ θα αλλάξουν ολοκληρωτικά. Από οικοδεσπότες θα μετατραπούν σε ενοικιαστές υποδομών με ανεξέλεγκτες επιπτώσεις στις εργασιακές σχέσεις του προσωπικού, στην ποιότητα των υπηρεσιών και στην προσβασιμότητα του πληθυσμού στις παρεχόμενες εξ αυτών υπηρεσίες υγείας.

»Οι ιδιώτες στο χώρο της υγείας ανασυντάσσονται μέσα από συγχωνεύσεις, εξαγορές, στρατηγικές συμμαχίες με χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς και ετοιμάζονται να υποδεχτούν τις Συμπράξεις Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα οι οποίες με τη σειρά τους θα σημάνουν και νέα αύξηση των κερδών τους. Το μόνο που απομένει για να ολοκληρωθεί η εικόνα στη σκακιέρα είναι οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας και κυριότερα οι χρήστες των υπηρεσιών υγείας να λάβουν και αυτοί με τη σειρά τους θέσεις μάχης για την προάσπιση του δικαιώματός τους σε υψηλής ποιότητας, δωρεάν και δημόσιες υπηρεσίες υγείας».

Το μοντέλο της Εσπερίας

Στις 13 Νοεμβρίου διοργανώθηκε στο «Χίλτον» το 2ο Πανελλήνιο Συνέδριο για τη διοίκηση, τα οικονομικά και τις πολιτικές υγείας. Οπως τόνισε ο πρόεδρος του συνεδρίου καθηγητής Γιάννης Κυριόπουλος, στόχος ήταν «η ανάδειξη εναλλακτικών λύσεων για την υγειονομική μεταρρύθμιση, με βάση την τεκμηριωμένη φροντίδα υγείας. Για το σκοπό αυτόν απαιτούνται προϋποθέσεις για μια διεπιστημονική συζήτηση και ανάλυση των μειζόνων προβλημάτων του υγειονομικού τομέα στη χώρα μας». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το θέμα που εξετάζουμε ήταν το στρογγυλό τραπέζι με συντονιστή τον καθηγητή Μπένο, στο οποίο συμμετείχαν -μεταξύ άλλων- οι καθηγητές Κόλιν Λέις από τη Βρετανία και Ντέιβιντ Χίμελσταϊν από τις ΗΠΑ.

Ο βρετανός καθηγητής του Πανεπιστημίου του Εδιμβούργου ανέλυσε πώς από το βρετανικό ΕΣΥ του 1948 με την πλήρη και ισότιμη ιατρική περίθαλψη για όλους τους πολίτες σε πρωτοβάθμιο και δευτεροβάθμιο επίπεδο, φτάνουμε στο σημερινό άδικο και άνισο σύστημα που περιθάλπει τους έχοντες, και μάλιστα με πολυδάπανο τρόπο για τους ίδιους και το κράτος και με τεράστια κέρδη για τις πολυεθνικές εταιρείες. Αποτέλεσμα είναι η υποβάθμιση της σχέσης γιατρού - αρρώστου και η αντικατάστασή της από πολύπλοκους διοικητικούς μηχανισμούς και στελέχη επιχειρήσεων.

Το 1998 από τον εκπρόσωπο των εταιρειών ιδιωτικής υγείας λεγόταν ότι το σήμα του βρετανικού ΕΣΥ θα γινόταν λογότυπο πρότυπο και για τις εταιρείες: «ΕΣΥ-Α.Ε.». Αντί γι' αυτό όμως, το σύστημα υγείας διαιρέθηκε σε μικρά τραστ (πάνω από 300) και οι υπηρεσίες υγείας μεταμορφώθηκαν με βάση τα εταιρικά πρότυπα. Οι μάνατζερ αντικατέστησαν τους κλινικούς γιατρούς και αυτές οι εταιρείες στην αρχή τουλάχιστον απέδιδαν ένα 6% του προϋπολογισμού τους στο κράτος. Δημιουργήθηκαν ιδιωτικές εταιρείες που υπάγονταν στο υπουργείο Υγείας και είχαν εγγυημένα από το κράτος πολυετή συμβόλαια για την παροχή υπηρεσιών υγείας. Η καταβολή οφειλών στο κράτος έγινε συνάρτηση του αποτελέσματος. Αρχισαν να ανταγωνίζονται τα νοσοκομεία για να προσελκύσουν ασθενείς.

Το αποτέλεσμα ήταν ότι οι μονάδες ΣΔΙΤ συνήθως ασχολούνται με χαμηλού κινδύνου επεμβάσεις που είναι επικερδέστερες και τα μεγάλα νοσοκομεία που παρέμειναν κρατικά ανέλαβαν τα «δύσκολα». Οι οικογενειακοί γιατροί, ενώ επί δημοσίου ΕΣΥ προσέφεραν υπηρεσίες όλο το 24ωρο και 7 μέρες την εβδομάδα, τώρα προσφέρουν υπηρεσίες μόνο το πρωί και 5 μέρες την εβδομάδα. Τις υπόλοιπες μέρες και ώρες ο ασθενής πρέπει να καταφύγει σε ιδιωτική μονάδα.

Οι γιατροί είναι πλέον υπάλληλοι εταιρειών. Η πρωτοβάθμια φροντίδα ανήκει πια μόνο σε ιδιωτικές μονάδες. Πετυχημένοι γιατροί-υπάλληλοι θεωρούνται όσοι εξασφαλίζουν μεγάλο αριθμό επισκέψεων. Αντί να είναι υπόλογες οι μονάδες και οι προϋπολογισμοί τους στο υπουργείο Υγείας, έχουν πλέον συμπτυχθεί στις μεγάλες αμερικανικών συμφερόντων πολυεθνικές, έχουν πάρει τη μορφή ανεξέλεγκτων Ιδρυμάτων και επιπλέον το κράτος τούς παρέχει εγγυημένο αριθμό ασθενών είτε οι ασθενείς πάνε σε αυτές τις μονάδες είτε όχι. Το 80% των δαπανών του κράτους για την υγεία απορροφούν οι ιδιωτικές εταιρείες, με αποτέλεσμα να περιορίζονται συνεχώς για λόγους οικονομίας, οι δωρεάν παροχές υπηρεσιών υγείας από τα κρατικά νοσοκομεία.

Επιπλέον, ο χώρος των ιδρυμάτων είναι πλέον πολύ ευάλωτος σε απάτες, διότι έπαψε να ελέγχεται από το κράτος, με αποτέλεσμα τα κόστη να αυξάνονται αυθαίρετα. Τριπλασιάστηκαν για παράδειγμα τα κόστη για τροφοδοσία και καθαρισμό στα δημόσια νοσοκομεία, που εξυπηρετούνται πλέον από ιδιωτικές εταιρείες, ενώ μειώθηκαν κατά 30% οι διαθέσιμες κλίνες και κατά 25% το προσωπικό τα τελευταία χρόνια. Τα ελλείμματα συνεχώς αυξάνονται με την υιοθέτηση του μοντέλου των ΣΔΙΤ, ενώ οι υπηρεσίες υγείας συνεχώς μειώνονται. Μεγάλα νοσοκομεία κλείνουν λόγω αυξημένου κόστους που επήλθε με τα ΣΔΙΤ, ενώ τα κέρδη μετατράπηκαν σε ελλείμματα. Πριν από τη Θάτσερ, το κόστος για το ΕΣΥ ήταν 6%, ενώ το 1990 ανέβηκε στο 11% με 12%. Τώρα, δε, μετά τις στρατιές των διοικητικών υπαλλήλων, διαφημιστών, λογιστών και άλλων που προσλαμβάνονται για να ελέγξουν και να διοικήσουν τις μονάδες, το κόστος έχει εκτιναχθεί στο 23%. Οι μεγάλες εταιρείες έχουν εδραιωθεί και ελέγχουν όχι μόνο το ιατρικό αλλά σε μεγάλο βαθμό και το πολιτικό σύστημα και ο τρόπος που αυτό επιτεύχθηκε ήταν διαμέσου της υιοθέτησης των ΣΔΙΤ. Συνεχώς, σύμφωνα πάντα με την άποψη και τα στοιχεία των ιατρικών ενώσεων της Βρετανίας, θα μειώνεται η ποιότητα στις ιατρικές υπηρεσίες του ΕΣΥ της Βρετανίας για να μπορεί να ανταγωνιστεί τις ιδιωτικές μονάδες και τα ιδρύματα, ενώ αντίστοιχα οι υπηρεσίες υγείας θα γίνονται ακριβότερες και όλο και πιο απρόσιτες για τους πολλούς. Τα μεγάλα λόμπι της υγείας στη Βρετανία είναι πλέον πανίσχυρα και κυριαρχούν σε όλους τους τομείς.

Κατάχρηση του ασθενούς

Κι αν η μερική εφαρμογή της ιδιωτικής περίθαλψης στη Βρετανία οδήγησε στην εξαθλίωση των ιατρικών φροντίδων, εκεί όπου μεγαλούργησε η πλήρης ιδιωτικοποίηση κι έφερε τον μισό πληθυσμό σε χρεοκοπία και τον άλλο μισό σε καθεστώς πλήρους εγκατάλειψης, είναι οι ΗΠΑ. Ο καθηγητής της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, Ντέιβιντ Χίμελσταϊν, παλιός γνώριμος της στήλης («Η υγεία από το Σικάγο», 2/10/05), ξεκίνησε την ομιλία του με ένα ζοφερό δείγμα του τι θα πει Ιδιωτικό Σύστημα Υγείας στις ΗΠΑ σήμερα.

Ενας 59χρονος άντρας χτυπήθηκε σε ατύχημα και μεταφέρθηκε σε ιδιωτικό νοσοκομείο με κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Εκεί έψαξαν τις τσέπες του και δεν βρήκαν κάρτα ασφάλισης σε ιδιωτική εταιρεία, γι' αυτό και τον μετέφεραν στην άλλη άκρη της πόλης σε δημόσιο νοσοκομείο. Τον υπέβαλαν σε εξετάσεις και βρήκαν ότι είχε πρόβλημα και στον αυχένα και η κατάστασή του ήταν σοβαρή.

Εν τω μεταξύ βρέθηκε από τις λίστες του ιδιωτικού νοσοκομείου ότι ήταν τελικά ασφαλισμένος και ως εκ τούτου το ιδιωτικό απαίτησε να τον επιστρέψουν, διότι ήταν δικός τους ασθενής, τους ανήκε! Αυτό ονόμασε ο καθηγητής κατάχρηση του ασθενούς και έδειξε ανάγλυφα πώς ταλαιπωρήθηκε ένας χτυπημένος άνθρωπος με μόνη αιτία το κέρδος. Ενα αστρονομικό νούμερο 18.000 αμερικανών πολιτών πεθαίνουν κάθε χρόνο στις ΗΠΑ λόγω έλλειψης ιατρικής φροντίδας, πολύ περισσότεροι δηλαδή από όσους σκοτώθηκαν την 11η Σεπτεμβρίου. 47 εκατομμύρια είναι οι εντελώς ανασφάλιστοι. Πρόσθεσε επίσης ότι στόχος του είναι να εμποδίσει «τη μετάδοση της νόσου», δηλαδή την υιοθέτηση του αμερικανικού μοντέλου.

Μερικά από τα στοιχεία που παρέθεσε ήταν συγκλονιστικά: 1.000.000 πολίτες στις ΗΠΑ χρεοκοπούν κάθε χρόνο εξαιτίας υπέρογκων ιατρικών δαπανών. Το 50% όλων των προσωπικών χρεοκοπιών οφείλονται σε ιατρικές δαπάνες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η κατά κεφαλήν δημόσια δαπάνη υγείας στις ΗΠΑ υπερβαίνει τη συνολική δαπάνη όλων των κρατών μαζί.

Τα στοιχεία που παρουσίασε ο καθηγητής προέρχονται από επίσημες πηγές και εκθέσεις και δεν επιδέχονται καμιά αμφισβήτηση.

Πάνω από το 32% των παιδιών μεταξύ 5 και 13 ετών δεν πήγαν ούτε μία φορά σε γιατρό μέσα σε διάστημα ενός χρόνου. Το ποσοστό θνησιμότητας αυξάνεται συνεχώς στα χαμηλά εισοδήματα που δεν έχουν πρόσβαση σε ιατρική φροντίδα, αλλά εξίσου αυξάνεται και στα λίγο υψηλότερα εισοδήματα, διότι χειροτερεύουν συνεχώς οι συνθήκες περίθαλψης. Τα ιατρικά λάθη πολλαπλασιάζονται και τα σοβαρά περιστατικά οδηγούνται στις λιγοστές δημόσιες μονάδες, διότι δεν συμφέρουν. Παράλληλα, δεδομένης της αδυναμίας πρόσβασης των πολιτών στις ακριβές υπηρεσίες υγείας, συνεχώς αυξάνεται (κατά χιλιάδες) ο αριθμός των άδειων κλινών στα μεγάλα ιδιωτικά νοσοκομεία. Γίνονται εκατομμύρια μη αναγκαίων επεμβάσεων σε ασθενείς, διότι αυτό επιφέρει μεγάλα κέρδη.

Ο αριθμός θέσεων για τους γιατρούς συνεχώς μειώνεται, ενώ ο αριθμός των διοικητικών υπαλλήλων αυξάνεται με αστρονομικές ταχύτητες. Σχετικό άρθρο φιλοξενήθηκε στον ελληνικό τύπο με τίτλο «Τα στελέχη υγείας επωφελούνται από το μάνατζμεντ» και εντοπίζει αυτή την τάση προτίμησης ανάμεσα στους νέους όχι μόνο στις ΗΠΑ αλλά τώρα πλέον και στην Ελλάδα («Καθημερινή», 25/9/06).

Οι γιατροί θεωρούνται επιτυχημένοι χάρη στον μεγάλο αριθμό ασθενών που εξετάζουν στη διάρκεια μιας ημέρας και η θέση τους είναι πάντα υπό κρίση. Ανατριχιαστικοί ήταν οι στατιστικοί πίνακες του καθηγητή σε ό,τι αφορά την περίθαλψη των παιδιών στις ΗΠΑ. Να σκεφτεί κανείς πως η ιδιωτική υγεία επιτρέπει μία μέρα νοσηλεία σε παιδί με διαβητικό κώμα, δύο μέρες για οστεομυελίτιδα και τρεις μέρες για μηνιγγίτιδα. Οπως είπε και ο ίδιος, «το σύστημά μας σκοτώνει ανθρώπους».

Κι όταν από το ακροατήριο ρωτήθηκε ποιον συμφέρει τελικά αυτό το σύστημα υγείας εκτός από τις πολυεθνικές και τα μεγάλα πολιτικά συμφέροντα, απάντησε ότι το σύστημα είναι πολύ καλό μόνο για τους πλούσιους, που απολαμβάνουν καλή περίθαλψη και μείωση φόρων. Εκείνο που προέκυψε από τα στοιχεία του καθηγητή ήταν η μεγάλη αύξηση των δυνατοτήτων απάτης σε ένα τέτοιου είδους σύνθετο σύστημα υγείας με τεράστια ποσά, ικανά να περιθάλψουν ολόκληρους πληθυσμούς. Οι περιπτώσεις που έφτασαν στα δικαστήρια αντιμετωπίστηκαν με πρόστιμα και γρήγορα οι εταιρείες μπόρεσαν να συνεχίσουν το «κοινωφελές» τους έργο. Εξάλλου, μην ξεχνάμε πως επισήμως στις ΗΠΑ οι φαρμακευτικές-ιατρικές εταιρείες είναι σπόνσορες των υποψήφιων προέδρων και γερουσιαστών.

Ο μόνος τρόπος για να επεκτείνουν και να εδραιώσουν τέλος οι πολυεθνικές τα αποτυχημένα για τους ασθενείς ιατρικά τους μοντέλα είναι οι αγορές των άλλων χωρών που επιμένουν ακόμα στα έστω και «κολοβά» ΕΣΥ διασφαλίζοντας -για την ώρα- στους πολίτες ένα μίνιμουμ επίπεδο ιατρικής φροντίδας. Ηδη στην Ελλάδα οι ιδιωτικές εταιρείες έχουν αρχίσει τις πρόβες και δεν είναι λίγες οι φορές που γιατροί καταγγέλλουν πολλαπλές άχρηστες επεμβάσεις στα μεγάλα ιδιωτικά κέντρα, υπερτιμολογήσεις σε ιατρικές υπηρεσίες στα κέντρα αυτά, όπως για παράδειγμα στις περιπτώσεις αιμοκάθαρσης που μπαίνει καπέλο μέχρι και 537% («Τα Νέα», 5/12/06), και μάλιστα σε μακροχρόνιες θεραπείες. Τα ιδρύματα άρχισαν να φύονται κι εδώ σαν μανιτάρια και οι ασφαλιστικές εταιρείες κλείνουν ήδη πονηρά το μάτι ακόμα και στους πετυχημένους γιατρούς, ενώ ήδη έχουν ανοίξει οι πίσω πόρτες των δημόσιων νοσοκομείων. Οι ΣΔΙΤ καραδοκούν σήμερα με τις υπηρεσίες τροφοδοσίας, καθαριότητας και φύλαξης. Αύριο όμως;

Απο: www.enet.gr

[Clemence]

Βαριά άρρωστη η υγεία στη χώρα μας

Της ΔΗΜΗΤΡΑΣ ΕΥΘΥΜΙΑΔΟΥ

Την εικόνα ενός συστήματος υγείας ανεπαρκούς, αναποτελεσματικού, σπάταλου, με ελεγκτικούς μηχανισμούς εν υπνώσει και δομές που το καθιστούν «επικίνδυνο για την υγεία των καταναλωτών» καταγράφει το πόρισμα του Σώματος Επιθεωρητών του υπουργείου Υγείας που δημοσιεύει σήμερα η «Κ.Ε.».

Οι διαπιστώσεις των λεγόμενων «ράμπο» καταδεικνύουν ότι σχεδόν σε κάθε κομμάτι της αλυσίδας των υγειονομικών φορέων εμφανίζονται οξύτατα προβλήματα και οι θεωρούμενες ως ακραίες περιπτώσεις πολλές φορές αποτελούν τον κανόνα. Τι να πει κανείς, π.χ., για το φαρμακείο νοσοκομείου που χορηγούσε φωσφορική κωδεΐνη παραγωγής... του «Βασιλείου της Ελλάδος»!

* Ενδεικτικό είναι ότι στους 578 ελέγχους που πραγματοποιήθηκαν σε δημόσιες και ιδιωτικές μονάδες υγείας αλλά ακόμη και σε ιδιωτικά εργαστήρια, φαρμακεία, ινστιτούτα αισθητικής, οίκους ευγηρίας ακόμη και κατασκηνώσεις και παιδικούς σταθμούς, οι «ράμπο» προτείνουν πειθαρχικό έλεγχο σε 54 περιπτώσεις (ποσοστό 9%) και για 47 περιπτώσεις (8%) παραπομπή στον εισαγγελέα.

* Σε 311 προτείνουν άμεσες παρεμβάσεις, στο 4% ζήτησαν διενέργεια Ενορκης Διοικητικής Εξέτασης, στο 13% την άμεση τροποποίηση θεσμικού πλαισίου και διοικητικές κυρώσεις στο 3%.

ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑ

*Σε ό,τι αφορά τις προμήθειες, οι επιθεωρητές πιστοποιούν και επίσημα πια ότι υπάρχουν ξεκάθαρες περιπτώσεις παρατυπιών στη διαδικασία των δημόσιων τακτικών διαγωνισμών για την προμήθεια υλικών.

Οι ελεγκτές κατέγραψαν τους τρόπους με τους οποίους αποκλείονται συγκεκριμένοι προμηθευτές και προωθούνται κάποιοι άλλοι.

Ειδικότερα είδαν ότι: «Δεν τηρούνταν οι προθεσμίες δημοσίευσης στον ελληνικό Τύπο, οι διακηρύξεις δεν δημοσιεύονταν στο ΦΕΚ, τα στοιχεία των περιλήψεων δεν συμφωνούσαν με τα αντίστοιχα των διακηρύξεων, οι επιτροπές διενέργειας των διαγωνισμών δεν είχαν τη νόμιμη σύνθεση... (...)».

*Κατέγραψαν επίσης ορισμένες σκοτεινές περιπτώσεις που υποκρύπτουν συναλλαγή. Εντοπίστηκε κλινική η οποία παρουσίασε συγκριτικά με άλλη που είχε το ίδιο ιατρικό αντικείμενο, αιφνίδια και κατακόρυφη αύξηση προμήθειας συγκεκριμένων αντιβιοτικών, στην οποία μάλιστα δεν τηρούνταν και σχετικό αρχείο ώστε να μπορεί να ελεγχθεί η συνταγογράφηση.

*Σε άλλο μεγάλο νοσοκομείο διαπίστωσαν παράτυπη διαδικασία αποδοχής από τη διοίκηση δωρεάς μηχανημάτων αιμοκάθαρσης με συνέπεια: «Το νοσοκομείο να έχει δεσμευθεί με την προμηθεύτρια εταιρεία, καθώς τα μηχανήματα λειτουργούν με λογισμικό το οποίο μόνο η συγκεκριμένη εταιρεία μπορεί να συντηρεί και να προμηθεύει με ανταλλακτικά».

Στα Κέντρα Υγείας διαπίστωσαν ότι δεν υπάρχει σωστή κατανομή των ασθενοφόρων και των οδηγών.

*Στα εξωτερικά ιατρεία κρατικού νοσοκομείου της Αττικής συνταγογραφήθηκε μεγάλος αριθμός ναρκωτικών ουσιών (πεθιδίνες και μορφίνες) με αιτιολογία το «σύνδρομο στέρησης» κατά παράβαση -όπως τονίζεται- της σχετικής νομοθεσίας.

*Ταυτόχρονα, σε άλλο νοσοκομείο «βρέθηκε ικανός αριθμός ναρκωτικών χωρίς να έχει χορηγηθεί επίσημο απόθεμα από το φαρμακείο». Με άλλα λόγια «κυκλοφορούσαν» χωρίς να είναι καταγεγραμμένα.

*Σε άλλο γενικό νοσοκομείο έγινε καταστροφή μεγάλων ποσοτήτων ληγμένων σκευασμάτων άνθρακα, των οποίων η προμήθεια είχε γίνει με εντολή του υπουργείου Υγείας μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στις ΗΠΑ.

*Σε δύο κρατικά νοσοκομεία γινόταν έκδοση πιστοποιητικών αμφισβητούμενης γνησιότητας!

*Στο μικροσκόπιο του Σώματος Επιθεωρητών μπήκαν και τα μαγειρεία. Αποδείχθηκε ότι η διανομή του φαγητού σε δύο μεγάλα νοσοκομεία της πρωτεύουσας γίνεται με τρόπο, όπως σημειώνεται, που ευνοούνται οι επιμολύνσεις των τροφίμων ενώ δεν γινόταν σωστή συντήρηση του εξοπλισμού και «μέρος αυτού ήταν πεπαλαιωμένο και φθαρμένο».

*Η διαχείριση των επικίνδυνων ιατρικών αποβλήτων και οι ρυθμίσεις που προβλέπονται παραμένουν για τα περισσότερα νοσοκομεία νόμοι... στα χαρτιά. Σύμφωνα με το πόρισμα: «Δεν γίνεται ο απαιτούμενος διαχωρισμός μεταξύ των μολυσματικών και των άλλων Επικίνδυνων Ιατρικών Αποβλήτων.

Τα κοινού τοξικού-μολυσματικού χαρακτήρα στερεά απόβλητα διατίθενται για επεξεργασία μαζί με τα αμιγώς μολυσματικά απόβλητα. Τα υγρά απόβλητα των εργαστηρίων σε πολλές περιπτώσεις απορρίπτονται στο κοινό αποχετευτικό δίκτυο χωρίς ειδική επεξεργασία. (...)

*Διαπιστώθηκε επίσης ότι στα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αττικής δεν τηρούνται ούτε οι στοιχειώδεις κανόνες ασφάλειας για τους εργαζόμενους και τους επισκέπτες.

Οπως επισημαίνεται, οι ελλείψεις και οι φθορές δεν αποκαθίστανται άμεσα με αποτέλεσμα να ανακύπτει ζήτημα ασφάλειας. Οι εργαζόμενοι μάλιστα εκτίθενται ακόμη και σε επικίνδυνους χημικούς παράγοντες. Ακόμη και για την απομάκρυνση των ειδικών ρύπων από τα εργαστήρια δεν τηρούνται οι απαραίτητες προϋποθέσεις.

ΙΔΙΩΤΙΚΕΣ ΚΛΙΝΙΚΕΣ

Οι άνθρωποι του ΣΕΥΥΠ ήλεγξαν και μεγάλα ιδιωτικά θεραπευτήρια του Λεκανοπεδίου και ιδιωτικά ιατρεία. Διαπιστώθηκε ότι:

* Λειτουργούσε μονάδα τεχνητού νεφρού και εξωτερικά ιατρεία χωρίς να αναφέρονται στην άδεια λειτουργίας της κλινικής.

* Διαφημιζόταν η λειτουργία τουλάχιστον 6 τμημάτων και 7 εξωτερικών ιατρείων που δεν περιλαμβάνονταν στην άδεια λειτουργίας.

* Οι βοηθητικοί χώροι ήταν υποτυπώδεις και εκτός προδιαγραφών.

* Ακατάλληλος κλιματισμός στις χειρουργικές αίθουσες και στην αποστείρωση.

* Φρεάτια αποχέτευσης στα δάπεδα χειρουργείων και μαγειρείου, ελλιπής συντήρηση και καθαριότητα βοηθητικών χώρων και επίπλων.

* Πεπαλαιωμένες εγκαταστάσεις και εξοπλισμός μαγειρείων.

*Οι «ράμπο» εντόπισαν παράνομο ιατρικό εργαστήριο για θεραπεία καρκινομάτων σε... χώρο ξενοδοχείου (!) με παραπλανητική θεραπευτική αντιμετώπιση.

*Σε τουριστικές περιοχές λειτουργούσαν παράνομα ιατρεία τα οποία έκαναν αθέμιτη διαφήμιση και χρησιμοποιούσαν παραπλανητικούς τίτλους. Οπως υπογραμμίζεται στο πόρισμα, όλα αυτά συνέβαιναν εις γνώσιν των αρμοδίων.

*Ιδιωτικές κλινικές χρέωναν τα νοσήλια στους ασφαλισμένους του δημοσίου με το ιδιωτικό τους τιμολόγιο και όχι το κρατικό που ισχύει σ' αυτές τις περιπτώσεις.

*Σε ιδιωτικά ιατρεία και διαγνωστικά εργαστήρια διενεργούνταν παρακλινικές εξετάσεις από ασφαλισμένους του Δημοσίου βάσει εντολών όμως που δεν είχαν συνταγογραφηθεί από τον φερόμενο ως θεράποντα ιατρό. Και επειδή και οι ...νεκροί φαίνεται πως έχουν για ορισμένους ψυχή «υπήρχαν αποκόμματα βιβλιαρίων ανύπαρκτων ασφαλισμένων καθώς και ασφαλισμένων που είχαν αποβιώσει».

*Ιδιώτης γιατρός είχε παρακρατήσει βιβλιάρια ασφαλισμένων του Δημοσίου, στα οποία συνταγογραφούσε εν αγνοία τους.

ΚΕΝΤΡΑ ΥΓΕΙΑΣ

Επειτα από καταγγελίες ελέγχθηκαν 6 Κέντρα Υγείας που βρίσκονται στην περιφέρεια. Διαπιστώθηκε ότι:

* Δεν γίνεται ορθός καταμερισμός ειδικοτήτων απασχολούμενου προσωπικού.

* Το ιατρικό προσωπικό αναλώνεται περισσότερο στη συνταγογράφηση και λιγότερο στην άσκηση ιατρικής.

* Το προσωπικό σε άλλα Κέντρα Υγείας πλεονάζει και υποαπασχολείται ενώ σε άλλα δεν επαρκεί.

* Δεν υπάρχει σωστή κατανομή των ασθενοφόρων και των οδηγών. Σε άλλα υπερτερεί ο αριθμός των οδηγών και σε άλλα τα ασθενοφόρα.

* Οι επισκέψεις ιατρών ειδικοτήτων από τα νοσοκομεία είναι ελλιπείς μέχρι ανύπαρκτες.

* Λόγω μη ύπαρξης σωστού συντονισμού των λειτουργιών των Κ.Υ. οι πολίτες και για απλές ακόμη εξετάσεις κατευθύνονται στα πλησιέστερα νοσοκομεία.

ΚΕΝΤΡΑ ΑΙΣΘΗΤΙΚΗΣ

*Ο έλεγχος των επιθεωρητών κατέγραψε ότι τα 2 από τα 3 ινστιτούτα που εξέτασαν δεν διέθεταν άδεια λειτουργίας. Μάλιστα στον ίδιο χώρο δραστηριοποιούνταν περισσότερες από μία εταιρείες παροχής υπηρεσιών αισθητικής χωρίς άδεια.

*Λειτουργούσαν χωρίς την παρουσία του υπεύθυνου γιατρού, αισθητικού και διαιτολόγου. Δεν διέθεταν πιστοποιητικό πυρασφάλειας ενώ τα μηχανήματα δεν είχαν βεβαιώσεις καταλληλότητας και ο εξοπλισμός ήταν χωρίς τη σήμανση CE.

ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ

*Κάτω από επικίνδυνες συνθήκες κάνουν τις διακοπές τους συχνά τα ανήλικα στις παιδικές οργανωμένες εξοχές και κατασκηνώσεις (δημόσιο) και ιδιωτικό.

Χαρακτηριστικό είναι ότι σε 6 παιδικές εξοχές διαπιστώθηκαν απίστευτες συνθήκες διατήρησης και μεταφοράς των τροφίμων αφού, όπως τονίζεται στο πόρισμα, μεταφέρονταν με «ακατάλληλο όχημα, το οποίο χρησιμοποιείτο και για την αποκομιδή των απορριμμάτων»!

*Πολλές ιδιωτικές παιδικές εξοχές που ελέγχθηκαν δεν διέθεταν καν άδεια ίδρυσης και λειτουργίας. Δεν είχαν χώρο ιατρείου, γιατρό και νοσηλευτή. Προβλήματα υπήρχαν και με την απολύμανση ενώ τα παιδιά φιλοξενούνταν σε οικήματα οι στέγες των οποίων ήταν από αμιαντοτσιμέντο παρά την απαγόρευση του υλικού ως καρκινογόνου.

*Οι συνθήκες είναι ακατάλληλες και επικίνδυνες και στα κρατικά προγράμματα κατασκηνώσεων:

«Εντοπίσθηκαν ελλείψεις ή παραλείψεις στην τήρηση υγειονομικών διατάξεων που κατά περίπτωση αφορούσαν απολύμανση και απεντόμωση των χώρων και των σκηνών, στις συνθήκες και στα μέτρα υγιεινής και καθαριότητας στους χώρους παρασκευής φαγητού και εστίασης καθώς και στους χώρους υγιεινής».

ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ - 17/12/2006

[agrofylakas]

Συμπράξεις Δημοσίου Ιδιωτικού Τομέα

«Ετοιμοι για την ιδιωτικοποίηση κρατικών νοσοκομείων μέσω ΣΔΙΤ». «Οι επιχειρηματίες της Υγείας ποντάρουν στο Δημόσιο» και στις «ευκαιρίες του ΕΣΥ».

Οι τίτλοι από τις οικονομικές σελίδες των εφημερίδων δεν αφήνουν περιθώριο για ερωτήματα. Γι' αυτό, άλλωστε, ο κλάδος υγείας εδώ και μήνες πραγματοποιεί ένα χρηματιστηριακό ράλι χωρίς προηγούμενο. Σε τι προσβλέπουν οι επιχειρηματίες;

Κλειδί είναι το κακόηχο αρκτικόλεξο ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημοσίου-Ιδιωτικού Τομέα). Σημειολογικό ενδιαφέρον έχει ότι στη χώρα μας επιλέχθηκε η χρήση του όρου ΣΔΙΤ (κατ' αναλογία του αγγλικού ΡΡΡ, «public private partnership»), αντί του PFI (Πρωτοβουλία Ιδιωτικής Χρηματοδότησης), που χρησιμοποιείται διεθνώς για τέτοιου είδους συμπράξεις, αλλά αποφεύχθηκε προφανώς για επικοινωνιακούς λόγους.

Ο νόμος για τις ΣΔΙΤ ψηφίστηκε το 2005 από το υπουργείο Οικονομίας. Στον χώρο της υγείας, διευκολύνει την εμπλοκή των ιδιωτών όχι μόνο στην κατασκευή νέων μονάδων, αλλά και στη διαχείρισή τους, είτε αυτό αφορά ολόκληρο το νοσοκομείο είτε κάποια τμήματά του.

* Η κεντρική ιδέα πίσω από το νόμο είναι απλή και συμφέρει: Το κράτος αναθέτει σε ιδιώτες να φτιάξουν για λογαριασμό του νέα νοσοκομεία και σε αντάλλαγμα τους παραχωρεί την εκμετάλλευση υπηρεσιών στα νοσοκομεία αυτά για δεκαετίες. Ετσι, αναπτύσσει το δημόσιο σύστημα υγείας χωρίς να είναι υποχρεωμένο να πληρώσει αμέσως το κόστος γι' αυτό.

«Υπάρχει ψωμί»

Από την άλλη, ο βασικός λόγος που οι ιδιώτες φλερτάρουν τόσο επίμονα με το Δημόσιο είναι ο προφανής, αφού όπως έγραψε πρόσφατα η «Κ.Ε.», «υπάρχει πολύ ψωμί». Παράλληλα, όπως λέει στέλεχος μεγάλου ιδιωτικού νοσοκομείου, «η ελληνική αγορά δεν φαίνεται να σηκώνει άλλες ιδιωτικές μονάδες, γι' αυτό στρέφονται στη συνεργασία με το Δημόσιο». * Ενα χρόνο μετά την ψήφιση του νόμου βρισκόμαστε μπροστά σε ένα παράδοξο: η κυβέρνηση προγραμματικά είχε εναποθέσει τις φιλοδοξίες της για κοινωνική πολιτική στην υγεία στις συμπράξεις. Ομως, η επιλογή διεθνούς χρηματοοικονομικού συμβούλου δεν έχει προχωρήσει (θα ολοκληρωνόταν εντός του 2006). Και σε κανένα από τα σχέδια για τρία νέα νοσοκομεία (Μεταμοσχευτικό στο Λεκανοπέδιο, Παιδιατρικό στη Θεσσαλονίκη, Πανεπιστημιακό στην Αθήνα), που είχε ανακοινώσει ο Ν. Κακλαμάνης, δεν φαίνεται πρόοδος.

* Στον αντίποδα, οι επιχειρηματίες της υγείας βρίσκονται σε οργασμό σχεδίων και σχετικών ανακοινώσεων.

Ισως η σημαντικότερη ήταν η συμφωνία μεταξύ του μεγαλύτερου ομίλου υγείας στη χώρα μας, του Ιατρικού Κέντρου, με τη γερμανική Asklepios Kliniken, η οποία αγοράζοντας το 8,33% έγινε ο στρατηγικός επενδυτής της ελληνικής εταιρείας.

Τι είναι αυτό που καθιστά τη συμφωνία τόσο ελκυστική; Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του οικονομικού τύπου, «ο στρατηγικός επενδυτής έχει μεγάλη εμπειρία στην ιδιωτικοποίηση κρατικών μονάδων στη Γερμανία, κάτι που προϊδεάζει για τις κινήσεις και στη χώρα μας».

* Το φλερτ μεταξύ ιδιωτικού και δημόσιου τομέα δεν είναι απρόσωπο. Τον Ιούνιο του 2006, ο πρόεδρος της Dubai Holding (εταιρείας αραβικών συμφερόντων που εξαγόρασε τη Marfin, στην οποία ανήκει το ΥΓΕΙΑ) συναντήθηκε αποκλειστικά με τους υπουργούς Οικονομίας Γ. Αλογοσκούφη και Υγείας Δ. Αβραμόπουλο.

Το «Ασκληπιείο» Το ΥΓΕΙΑ, ως γνωστόν, συμφώνησε με τον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό να κατασκευάσει τρία νέα νοσοκομεία στο οικόπεδο του τελευταίου στη Βούλα - συμφωνία που όμως αφήνει εκκρεμές το καθεστώς του σημερινού Ασκληπιείου, νοσοκομείου ενταγμένου στο ΕΣΥ.

* «Με τον τρόπο που πάει να εφαρμοστεί, η διαδικασία των ΣΔΙΤ», λέει ο Παναγιώτης Κοντολέων, γ.γ. της ένωσης νοσοκομειακών γιατρών της Αθήνας (ΕΙΝΑΠ), «δεν αποδίδει. Δεν είναι δυνατόν να χρησιμοποιείται ο ασθενής του δημόσιου νοσοκομείου για να κερδίζουν οι επιχειρηματίες χρήματα, χωρίς μάλιστα να τους επιβληθεί περιορισμός στα κέρδη, όπως ισχύει στη Γαλλία».

Κανείς από το υπουργείο δεν κάνει λόγο για ιδιωτικοποίηση, αν και ο υπουργός δεν κρύβει την ικανοποίησή του για το ενδιαφέρον των ιδιωτών επενδυτών. Επισήμως, στους ιδιώτες θα παραχωρούνται μόνο μη ιατρικές υπηρεσίες, όπως η καθαριότητα, η ασφάλεια και η εστίαση του νοσοκομείου για ένα διάστημα 20 - 30 ετών.

* Ο Σταύρος Κουτσιουμπέλης, πρόεδρος των εργαζομένων στα δημόσια νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ), αναρωτιέται: «Οι επιχειρηματίες υποτίθεται πως θα χτίσουν ολόκληρα νοσοκομεία για λογαριασμό του Δημοσίου. Είναι δυνατόν να τους αρκεί η καθαριότητα και το catering;».

* Το σχέδιο για παραχώρηση μη ιατρικών υπηρεσιών παρουσιάζει μία ακόμα αντίφαση. Οι ιδιώτες θα αναλάβουν να εκμεταλλεύονται υπηρεσίες τις οποίες, πολλοί από αυτούς, ακόμα και στα δικά τους νοσοκομεία τις παραχωρούν σε τρίτους. Πώς, λοιπόν, στα δημόσια νοσοκομεία τούς συμφέρει να τις αναλάβουν οι ίδιοι;

Για το κόστος της υγείας

Τα προβλήματα που γεννιώνται από το γέρασμα του πληθυσμού το ξέρουν καλύτερα από κάθε άλλον τα ασφαλιστικά ταμεία – και είναι προβλήματα που δεν λύνονται με ρητορικά ευρήματα ή με επικοινωνιακά τρικ. Ζούμε περισσότερο και όσο περισσότερο ζούμε τόσο αυξάνουν τα χρόνια κατά τα οποία εισπράττουμε συντάξεις και κατά τα οποία χρειαζόμαστε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και μάλιστα ακριβότερη. Αντίστοιχα, τόσο μειώνονται, αναλογικά, τα χρόνια κατά τα οποία καταβάλλονται από εμάς και από τους εργοδότες μας, οι εισφορές προς τα ταμεία. Και όσο, στατιστικά, αυξάνουν τα χρόνια που ελπίζουμε να ζούμε (το λιγότερο «προσδόκιμο» της ζωής) τόσο τα προβλήματα αυτά επιτείνονται.

Σε αυτά τα έτσι και αλλιώς υπάρχοντα και αναμενόμενα προβλήματα προσθέτουν νέα (!!!)οι εξελίξεις της βιολογίας, της ιατρικής και των αντιστοίχων τεχνολογιών.

Γιατί οι νέες θεραπείες, τα νέα φάρμακα και τα νέα ιατρικά μηχανήματα που προαναγγέλλονται φαίνεται ότι θα είναι πανάκριβα. Αρκεί μόνο να σκεφθούμε πόσο θα πρέπει να κοστίζει η παραγωγή εξατομικευμένων φαρμάκων για τον κάθε ασθενή, ανάλογα με το αποκρυπτογραφημένο γονιδίωμά του, για να καταλάβουμε ότι οι δυνατότητες που προσφέρουν ή θα προσφέρουν οι ανακαλύψεις της βιολογίας και οι αντίστοιχες εφευρέσεις της φαρμακοβιομηχανίας θα κινούνται σε πολύ υψηλά επίπεδα κόστους.

Κάποιες σκέψεις έχουν ήδη διατυπωθεί και πρέπει να εξετασθούν με ψυχραιμία, σε βάθος, γιατί η συνοπτική απόρριψή τους αποτελεί δημαγωγική παραγνώριση ενός υπαρκτού προβλήματος. Μια τέτοια σκέψη είναι η ανακούφιση των ασφαλιστικών ταμείων με κάποια συμμετοχή του ασθενούς στις δαπάνες της περίθαλψής του. Η πρόταση ίσως είναι αναπόφευκτη αλλά δεν αποτελεί ριζική λύση του προβλήματος και πάντως δεν αντιμετωπίζει το πρόβλημα της αυξημένης ανισότητας στην παροχή των υπηρεσιών υγείας.

Το βάρος των ευρεσιτεχνιών

Εντονότερα συζητείται, ιδίως τον τελευταίο καιρό, η ιδέα να περιορισθεί το κόστος των φαρμάκων με την κατάργηση των ευρεσιτεχνιών στα φαρμακευτικά προϊόντα ή, έστω, με τον περιορισμό των δικαιωμάτων που απορρέουν από τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας. Αλλά οι ευρεσιτεχνίες δεν είναι δώρο του νομοθέτη προς τις φαρμακοβιομηχανίες. Είναι πρόσκαιρα αποκλειστικά δικαιώματα εκμετάλλευσης καινούργιων φαρμάκων που δίνει το κράτος στους βιομηχάνους ως ανταλλάγματα για τις επενδύσεις που έχουν κάνει στις (μακρές και συχνά αβέβαιες) έρευνες για τη δημιουργία νέων φαρμάκων. Αν καταργηθούν ή περιορισθούν σε κρίσιμο βαθμό τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας θα λείψει το κίνητρο για τις ερευνητικές επενδύσεις και θα σταματούσε η πρόοδος στον τομέα των νέων φαρμάκων δηλαδή η πρόοδος στον πιο κρίσιμο τρόπο αντιμετώπισης των ασθενών.

Ως μέση λύση για την αντιμετώπιση του προβλήματος έχει προταθεί και έχει εφαρμοσθεί η μη ισχύς των διπλωμάτων ευρεσιτεχνίας για τις φτωχότερες χώρες ή η πώληση των φαρμάκων προς αυτές σε φθηνότερες τιμές, χωρίς την επιβάρυνση που προκαλείται από τα δικαιώματα των ευρεσιτεχνιών. Η ιδέα είναι γόνιμη αλλά συχνά κάποιες εφαρμογές της έχουν οδηγήσει σε απροσδόκητα αποτελέσματα. Φαντασθείτε την έκπληξη των τελωνειακών αρχών σ’ ένα μεγάλο ευρωπαϊκό αεροδρόμιο όταν συστηματικά διαπίστωναν την εισαγωγή ποσοτήτων ενός ακριβού φαρμάκου για τη νοσηλεία τους έιτζ με προέλευση αναπτυσσόμενη χώρα της Δυτικής Αφρικής. Τι συνέβαινε; Η χώρα αυτή εισήγε από την Ελβετία μεγάλες ποσότητες του φαρμάκου αυτού σε προνομιακές τιμές για να τις επανεξαγάγει με κέρδος στην Ευρώπη όπου το φάρμακο πουλιόταν ακριβότερα.

Προσανατολισμός ερευνών

Πρόσφατα ακούστηκε και μια άλλη ιδέα για τον μακροχρόνιο περιορισμό του κόστους της υγείας ή έστω για την αποτροπή της αύξησής του εξαιτίας νέων βιολογικών ανακαλύψεων: ο «κατάλληλος» προσανατολισμός των ερευνών σε τρόπο ώστε να αποβλέπουν περισσότερο σε βελτίωση της ποιότητας της ζωής και όχι σε μια παράτασή της με κάθε θυσία (ας πούμε, λέει, πάνω από τα 80 χρόνια). Αφετηρία ήταν η σκέψη ότι η κοινωνία και ο κάθε άνθρωπος έχουν μεγαλύτερη ωφέλεια από μια βελτίωση της ποιότητας της ζωής (προπάντων χωρίς τις εκφυλιστικές αρρώστιες όπως το Αλτσχάιμερ ή το Πάρκινσον) παρά από μια παράτασή της πέρα από το σημερινό προσδόκιμο που θα συνοδευόταν από δυσανάλογα μεγάλες δαπάνες περίθαλψης με φάρμακα ή με μηχανική στήριξη.

Η πρόταση, ονομαζόμενη «πρόταση περιορισμένης προόδου» (του David Callahan στο συλλογικό έργο: Το μέλλον των βιοεπιστημών• πρόλογος Φ. Καφάτου, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης) συνοδευόταν από επίκληση παραδειγμάτων παρμένων από άλλους τομείς τεχνικών εξελίξεων. Ετσι, οι κατασκευαστές αυτοκινήτων εδώ και πενήντα περίπου χρόνια, όταν το όριο συνηθισμένης ταχύτητας έφθασε περίπου τα 150 χιλιόμετρα, έπαψαν να αναζητούν και άλλη αύξηση (που θα απαιτούσε ειδική δαπανηρή κατασκευή των αυτοκινητοδρόμων) και αποβλέπουν σε μεγαλύτερη ασφάλεια, μεγαλύτερη άνεση, χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμων. Κάτι ανάλογο συνέβη και με τα αεροπλάνα. Ενώ το Κονκόρτ έδειξε ότι η κατασκευή υπερηχητικών αεροπλάνων είναι δυνατή, τα σχέδια εγκαταλείφθηκαν για να κατασκευάζονται πιο ασφαλή, πιο άνετα, πιο οικονομικά αεροσκάφη. Ετσι, εγκαταλείφθηκαν και τα επανδρωμένα διαπλανητικά ταξίδια, ενώ έχει αποδειχθεί ότι είναι δυνατόν, αλλά τελικά άσκοπο να περπατάει ο άνθρωπος στο φεγγάρι.

Η ιδέα, σωστή κατά βάση, προκαλεί κάποιες κρίσιμες παρατηρήσεις και κυρίως ότι ο προσανατολισμός της έρευνας δεν είναι κάτι αυτονόητο. Η έρευνα –ας το ελπίσουμε– κατευθύνεται κατά πρώτο λόγο από την έμπνευση του ερευνητή, άντε και από το στάδιο των προηγουμένων ερευνών του και άρα είναι και θα ’πρεπε να μείνει ελεύθερη. Κατά δεύτερο λόγο, η έρευνα κατευθύνεται από τα συμφέροντα εκείνων που τη χρηματοδοτούν. Στην προκειμένη περίπτωση, αυτοί είναι κυρίως οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι εταιρείες παραγωγής ιατρικών μηχανημάτων – αυτοί καθορίζουν την κατεύθυνση της έρευνας ανάλογα με το ποιο προϊόν θα αποφέρει τα μεγαλύτερα κέρδη. Τελευταίο στη σειρά έρχεται το δημόσιο συμφέρον, αλλά και γι’ αυτό υπάρχουν διάφορες αντιλήψεις, συχνά συγκρουόμενες.

Ο χρόνος εργασίας

Ισως θα πρέπει να συμπορευθούν όλοι οι τρόποι αντιμετώπισης του κόστους της υγείας και αυτοί που αναφέρθηκαν αλλά και άλλοι. Αυξημένης αποτελεσματικότητας θα ήταν αυτός που προηγουμένως αναφέρθηκε ως αναπόφευκτος: η παράταση του χρόνου ενεργητικής συμμετοχής στη διαδικασία της παραγωγής, δηλαδή η παράταση του χρόνου καταβολής εισφορών και η αντίστοιχη μείωση της διάρκειας της συνταξιοδότησης. Αφού καταφέραμε να ζούμε περισσότερο και αφού διατηρούμε και σε μεγαλύτερες ηλικίες τις παραγωγικές μας δυνάμεις, δεν έχει νόημα να παίρνουμε σύνταξη στην ίδια ηλικία που παίρναμε πριν από πενήντα ή πριν από εκατό χρόνια. Θα μπορούσε κανείς να επικαλεσθεί και το επιχείρημα ότι έτσι μειώνεται και η διάρκεια της ζωής με σύνταξη που μπορεί να είναι χρόνια απόλαυσης ή χρόνια πλήξης, αλλά το επιχείρημα δεν θα είχε αληθινή βάση• εκείνο που συνήθως συμβαίνει είναι ότι παράλληλα με τη σύνταξη ασκείται και κάποια κερδοφόρα εργασία λιγότερο ή περισσότερο «μαύρη», πάντως χωρίς καταβολή ασφαλιστικών εισφορών.

Μια τέτοια λύση θα ήταν προφανώς δυσάρεστη για τους εργαζομένους και προφανώς θα προκαλούσε την αντίδρασή τους. Το πρόβλημα όμως υπάρχει, τα αίτιά του είναι σε τελευταία ανάλυση ευχάριστα (η παράταση της ζωής και της υγείας) και η λύση του δεν μπορεί παρά να είναι δυσάρεστη. Οσο γρηγορότερα αντιμετωπισθεί τόσο λιγότερες θα είναι οι δυσάρεστες επιπτώσεις του.

ΜΗΠΩΣ ΕΧΕΤΕ ΤΗΝ ΕΥΓΕΝΗ ΚΑΛΩΣΥΝΗ ΝΑ ΕΝΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΚΟΡΝΤ ,ΟΥΤΕ ΚΑΝΑ ΓΑΜΟΑΥΤΟΚΙΝΗΤΟ ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΤΟ ΛΕΝΕ...ΝΑ ΔΕΙΣ...ΤΕΛΟΣ ΠΑΝΤΩΝ ΞΕΧΝΑΩ ΤΩΡΑ...ΣΤ'ΑΓΓΛΙΚΑ ΤΟ ΛΕΝΕ HUMAN ΠΑΝΤΩΣ/YEAH YEAH/THAT'S RIGHT/HUMAN.

ME HUMAN! YOU CAR?

I KEEP WALKING...YOU LIVE?

ME ΜΑΛΑΚΑΣ ,YOU MONEY?

ME FUCK YOU AND SHOOT YOU,YOU DEAD,ALL HAPPY,YEAH?

ME KILLING MACHINE,LIFE BETTER...

ME TARZAN,YOU BLAIR,I PREFER CHEETAH.

THANK YOU.

[invitro]

ME ΜΑΛΑΚΑΣ ,YOU MONEY?

ME FUCK YOU AND SHOOT YOU,YOU DEAD,ALL HAPPY,YEAH?

[Clemence]

Hμερομηνία : 17-06-07

ΟΟΣΑ: Αλυτος γρίφος το σύστημα υγείας

Της Ελένης Στεργίου

hstergiou@kathimerini.gr

ΒΑΣΙΚΗ πρόκληση, για τις περισσότερες χώρες του ΟΟΣΑ, είναι να βελτιωθούν τα αποτελέσματα του συστήματος υγειονομικής περίθαλψης με ταυτόχρονο περιορισμό των τρεχουσών και μελλοντικών δαπανών. Οι περισσότερες χώρες του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης έχουν υιοθετήσει μεταρρυθμίσεις τα τελευταία χρόνια που είχαν ως αποτέλεσμα τη βελτίωση των δεικτών στον κλάδο της υγείας, χωρίς να φτάσει το ιδανικό.

Επομένως, ένα υγιές σύστημα περίθαλψης θα πρέπει να είναι αποτελεσματικό, αποδοτικό, με το ελάχιστο δυνατό κόστος. Δηλαδή, τα λεφτά που δαπανώνται να είναι ανάλογα των υπηρεσιών που προσφέρει, με ελαχιστοποίηση του κόστους και σωστή κατανομή των πόρων - είτε φυσικών είτε οικονομικών.

Αυτό απαιτεί κατ' αρχάς, την επιλογή των κατάλληλων μέτρων που να λαμβάνει υπόψη την αναλογία δαπανών και αποτελεσματικότητας. Δεύτερον, η επιβολή θεσμικών μεταρρυθμίσεων είναι πολύ σημαντική για να υπάρξουν τα ζητούμενα αποτελέσματα περίθαλψης. Επίσης, θα πρέπει να εξισορροπηθούν οι διαφορές από χώρα σε χώρα, τόσο από μέρους μεταρρυθμίσεων, όσο εφαρμογής και αποτελεσμάτων. Ως αποτελέσματα ενός συστήματος υγείας, για παράδειγμα, μπορούν να είναι οι αλλαγές που παρατηρούνται στην κατάσταση υγείας του πληθυσμού μια χώρας. Δηλαδή, το πώς η περίθαλψη έχει επίδραση στο προσδόκιμο ζωής, στο ποσοστό θνησιμότητας των νηπίων και στους θανάτους που προκλήθηκαν λόγω μη αποτελεσματικής και έγκαιρης περίθαλψης,.

Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, η κατάσταση της υγείας των ανθρώπων έχει βελτιωθεί σημαντικά σε όλες τις χώρες τις τελευταίες δεκαετίες. Αναλυτικά, το προσδόκιμο ζωής κατά τη γέννηση έχει αυξηθεί και η θνησιμότητα των νηπίων έχει μειωθεί εντυπωσιακά. Ωστόσο, υπάρχουν αποκλίσεις στοιχείων από χώρα σε χώρα. Το θετικό είναι πως οι δημόσιες δαπάνες για υγειονομική περίθαλψη έχουν αυξηθεί σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ, με τις πλουσιότερες χώρες να ξοδεύουν τα περισσότερα. Το αντιφατικό σε αυτό είναι ότι οι χώρες με τις υψηλότερες δαπάνες δεν έχουν απαραίτητα τα καλύτερα στατιστικά στοιχεία, από πλευράς διάρκειας ζωής ή θνησιμότητα νηπίων.

Αποδοτικό μοντέλο συστήματος υγείας

Ένα αποδοτικό μοντέλο υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να επιτύχει τους ακόλουθους στόχους:

Να έχει αποτελέσματα υγειονομικών υπηρεσιών με τους ελάχιστους δυνατούς πόρους, ελαχιστοποιώντας έτσι τις δαπάνες. Αύξηση της αποδοτικότητας.

Το σύνολο της περίθαλψης ( υπηρεσιών) να είναι τουλάχιστον ανάλογο με των δαπανών.

Οι κρατικοί πόροι για την υγειονομική περίθαλψη θα πρέπει να είναι συμβατοί με την επίτευξη των στόχων για την προαγωγή της κοινωνικής ευημερίας με την κατανομή των υπηρεσιών στα άτομα με τρόπο που εξασφαλίζει τη μέγιστη αποτελεσματικότητα. Οι στόχοι αυτοί περιλαμβάνουν τη άμεση πρόσβαση των ασθενών στην περίθαλψη και την μακροβιότητα των συστημάτων υγείας. Για παράδειγμα, τα ποσοστά θανάτου είναι υψηλά στις Ηνωμένες Πολιτείες σε αντίθεση με άλλες χώρες με παρόμοιο εισοδηματικό επίπεδο.

Ελλάδα

Το επίπεδο υγείας του ελληνικού πληθυσμού, όπως εκφράζεται μέσα από τους δείκτες προσδόκιμου επιβίωσης και θνησιμότητας, κρίνεται ικανοποιητικό καθώς κινείται στα επίπεδα των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Σε αντίθεση με τα δημογραφικά δεδομένα, οι δείκτες νοσηρότητας του ελληνικού πληθυσμού κινούνται σε ικανοποιητικά επίπεδα. Το ικανοποιητικό επίπεδο δικαιολογείται εν μέρει και από τις μεσογειακές συνθήκες διαβίωσης και διατροφής.

Στον τομέα της Υγείας, οι Ελλάδα έχει προσπαθήσει να υιοθετήσει κάποιους κοινοτικούς κανόνες και έχει επιδοτηθεί για ευρωπαϊκή σύγκλιση από τα ΚΠΣ. Συγκεκριμένα, σε κάποια προβλήματα έχει σημειωθεί βελτίωση. Οι αλλαγές που έχουν επέλθει τα τελευταία τρία χρόνια, από την περίοδο κατάρτισης του Ευρωπαϊκού προγράμματος «Υγεία - Πρόνοια», αφορούν κυρίως στο διοικητικό και οργανωτικό επίπεδο του Εθνικού Συστήματος Υγείας.

Bασικές αλλαγές σε:

Θεσμοθέτηση και εφαρμογή της περιφερειακής συγκρότησης του συστήματος και των υπηρεσιών σε 17 Περιφερειακά Συστήματα Υγείας και Πρόνοιας (ΠΕΣΥΠ), με διοικητική και οργανωτική αυτοτέλεια.

Εισαγωγή στα νοσοκομεία του θεσμού του διοικητή (manager)

Εισαγωγή νέου συστήματος προμηθειών στα νοσοκομεία του Ε.Σ.Υ. για τη βελτίωση της οικονομικής διαχείρισης.

Τα προβλήματα

Το σημαντικότερο πρόβλημα από πλευράς δημογραφικών εξελίξεων αλλά και κοινωνικής ασφάλισης, είναι η γήρανση του πληθυσμού. Η χώρα μας, διαπιστώνει έκθεση της ΕΕ, έως το 2050 και μόνον λόγω της γήρανσης του πληθυσμού της θα αντιμετωπίσει σχεδόν 12% μέση αύξηση δαπανών για συντάξεις και περίθαλψη, ποσοστό διπλάσιο από εκείνο των περισσοτέρων κρατών-μελών. Το γεγονός αυτό θα μειώσει τον ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ σε 1,6% ετησίως την περίοδο 2011-2030 και σε μόλις 0,8% ετησίως την περίοδο 2031-2050.

Το ποσοστό ηλικιωμένων (65 ετών και άνω), που ανέρχεται ήδη σε 15,8% του πληθυσμού, είναι μεγαλύτερο από τον αντίστοιχο μέσο όρο 15,5% της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ). Το ποσοστό του νεαρού πληθυσμού κάτω των 15 ετών (16,6%) είναι ήδη μικρότερο του ευρωπαϊκού μέσου όρου (17,4%), ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος των χωρών του ΟΟΣΑ ανέρχεται σε 21,5%. Η Ελλάδα κατατάσσεται ήδη ανάμεσα στις χώρες με τους χαμηλότερους δείκτες γεννητικότητας (μέσος αριθμός τέκνων ανά γυναίκα 1,31) όπως και σε αυτές με τον υψηλότερο ρυθμό μείωσης της γεννητικότητας.

Ειδικότερα, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στο χώρο της υγείας μπορεί συνοπτικά να αποδοθεί με τις παρακάτω διαπιστώσεις:

Στον τομέα των υπηρεσιών πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας των αγροτικών και ημιαστικών περιοχών δεν έχουν πραγματοποιηθεί σημαντικές παρεμβάσεις μετά την αρχική ανάπτυξη του δικτύου των Κέντρων Υγείας. Τα κυριότερα προβλήματα που προκύπτουν είναι:

Ανεπαρκής στελέχωση σε ιατρικό προσωπικό (μέσο ποσοστό κάλυψης των οργανικών θέσεων 45%).

Σημαντικές διαπεριφερειακές ανισότητες στη στελέχωση.

Ανεπαρκής επαγγελματική εμπειρία των υπηρετούντων στα περιφερειακά ιατρεία (ανειδίκευτοι ιατροί).

Περιορισμένος βαθμός συντήρησης της ιατρικής υποδομής και ανανέωσης του ιατρικού εξοπλισμού.

«Ράντζα» και νοσηλευτικό προσωπικό

Στο ελληνικό σύστημα υγείας ένα από τα βασικότερα προβλήματα είναι τα ράντζα. Ωστόσο, η κατάσταση φαίνεται να μην είναι καλύτερη στις άλλες χώρες αφού στις περισσότερες χώρες το ποσοστό αυτό κυμαίνεται από γύρω στο 4 με 4,5, κοντά δηλαδή με αυτό της Ελλάδας. Έτσι, τα στοιχεία του ΟΟΣΑ καταγράφουν ότι ανά 1000 άτομα υπάρχουν 3,8 κρεβάτια. Το υψηλότερο ποσοστό είναι 8,5 στην Ιαπωνία και το χαμηλότερο 1 στο Μεξικό. Πάντως, θλιβερή είναι η αναλογία νοσηλευτικού προσωπικού ανά κρεβάτι/ασθενή που αντιστοιχεί στο 1,2. Αμέσως μετά ακολουθούν η Τουρκία και η Πορτογαλία.

Προσδόκιμο ζωής

Το θετικά είναι, πρώτον, ότι η διάρκεια ζωής των Ελλήνων έχει αυξηθεί το διάστημα 1970-2003 κατά 7 χρόνια, όταν ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 8. Η μεγαλύτερη αύξηση παρατηρείται στην Τουρκία κατά 17 χρόνια. Και δεύτερον ότι κατά 4% αυξάνεται η κατά κεφαλήν δαπάνη στην Ελλάδα κάθε χρόνο ενώ ο μέσος όρος του ΟΟΣΑ είναι 5%. Η Πορτογαλία παρουσιάζει τη μεγαλύτερη αύξηση κατά 7%.

Δαπάνη

Αναλυτικά, η δημόσια δαπάνη, στην Ελλάδα, για την υγεία την τελευταία δεκαετία κυμαίνεται μεταξύ 5-5,5% του ΑΕΠ (με την ιδιωτική να ανέρχεται σταθερά στο 4,5% του ΑΕΠ). Η συνολική ιδιωτική δαπάνη υγείας αντιστοιχεί στο 47% περίπου των συνολικών δαπανών υγείας, γεγονός που κατατάσσει την Ελλάδα στην υψηλότερη θέση μεταξύ των χωρών της ΕΕ των 15, τη στιγμή που ο μέσος όρος των 15 χωρών είναι μόλις 22,8%. Η απόκλιση αυτή υποδεικνύει τη δυναμική του κλάδου και υπογραμμίζει τα χρόνια προβλήματα λειτουργίας που παρουσιάζει το ΕΣΥ.

Ανθεί ο κλάδος της ιδιωτικής περίθαλψης

Ωστόσο, λόγω έλλειψης ενός καλού συστήματος υγείας, σε συνεχή ανοδική πορεία βρίσκεται ο τομέας παροχής υπηρεσιών υγείας από ιδιωτικές επιχειρήσεις, σύμφωνα με στοιχεία της Hellas Stat. Τα τελευταία χρόνια, ο κλάδος εμφανίζει μέσο ρυθμό ανάπτυξης ύψους 12,5% ετησίως όπου παίζουν ρόλο μια σειρά από ρυθμιστικούς, τεχνολογικούς, δημογραφικούς αλλά και αμιγώς επιχειρηματικούς παράγοντες. Ειδικότερα:

Η αδυναμία του ΕΣΥ να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των πολιτών, εξαιτίας των ελλείψεων σε υλικοτεχνική υποδομή αλλά και των καταγγελιών των ασθενών που αφορούν στην ανταπόκριση του ανθρώπινου παράγοντα,

Η συνακόλουθη ρύθμιση-απελευθέρωση της αγοράς παροχής υπηρεσιών ανθρώπινης υγείας που έθεσε τους όρους της επιχειρηματικής δραστηριοποίησης

Η διάδοση των ιδιωτικών ασφαλιστήριων συμβολαίων ιατροφαρμακευτικής κάλυψης

Η άνοδος του βιοτικού επιπέδου

Η γήρανση του πληθυσμού

Η εισαγωγή νέων ιατρικών μεθόδων στην διάγνωση, τη χειρουργική και την περίθαλψη

www.kathimerini.gr

[Clemence]

16/7/2007

Σημαντικές δυσλειτουργίες έχει το σύστημα υγείας σύμφωνα με την Alpha Bank

Η αποκατάσταση συνθηκών υγιούς ανταγωνισμού μεταξύ των ιδιωτικών και των δημοσίων φορέων προσφοράς υπηρεσιών υγείας στη χώρα μας με μετεξέλιξη των κρατικών νοσοκομειακών μονάδων σε οικονομικά αυτοτελείς μη κερδοσκοπικές μονάδες ανταγωνιζόμενες τα ιδιωτικά νοσοκομεία στην προσέλκυση ασθενών είναι μεταξύ των προτάσεων για την βελτίωση του τομέα της Υγείας που συμπεριλαμβάνονται στην μελέτη της Alpha Bank με τίτλο "Η χρηματοδότηση της Υγείας: Πως να αρρωστήσετε χωρίς να επιβαρύνετε το εθνικό σύστημα Υγείας!"

Επίσης προτείνεται η δημιουργία ενός ενιαίου οργανισμού για την ασφαλιστική κάλυψη των δαπανών υγείας του συνόλου του πληθυσμού, με προσδιορισμό αφορολόγητων εισφορών από όλους τους κατοίκους της χώρας και με συγχώνευση όλων των ασφαλιστικών ταμείων υγείας της χώρας.

Στην μελέτη επισημαίνεται ότι το Εθνικό Σύστημα Υγείας (ΕΣΥ), όπως λειτουργεί στην Ελλάδα χαρακτηρίζεται από σημαντικές δυσλειτουργίες οι κυριότερες από τις οποίες είναι:

- Οι προϋπολογισμοί δεν εφαρμόζονται, ενώ δεν έχει ακόμη γίνει δυνατή η συστηματική σύνταξη των αναγκαίων οικονομικών καταστάσεων σε ετήσια βάση από τα νοσοκομεία και τις μονάδες πρωτοβάθμιας περιθάλψεως.

- Θέματα προγραμματισμού και ιεραρχήσεως στόχων και των προσφερόμενων υπηρεσιών αντιμετωπίζονται με μεγάλη καθυστέρηση και χωρίς ουσιαστικές προϋποθέσεις για λήψη σοβαρών αποφάσεων. Η έλλειψη προγραμματισμού είναι εντονότερη στον τομέα της αναπτύξεως του ιατρικού προσωπικού.

- Το θεσμικό και οργανωτικό πλαίσιο των οργανισμών παροχής υπηρεσιών υγείας είναι παρωχημένο και σε μεγάλο βαθμό ανεφάρμοστο και οι ρυθμιστικές και ελεγκτικές παρεμβάσεις από το κράτος εξαιρετικά υποβαθμισμένες.

Επίσης γίνεται λόγος για νοσηρά φαινόμενα σε μεγάλη έκταση στο τομέα της υγείας όπως υπερκατανάλωση των υπηρεσιών υγείας με είσοδο μεγάλης μερίδας του πληθυσμού με το παραμικρό στο νοσοκομείο και παραμονή σε αυτό για μεγαλύτερο του αναγκαίου διάστημα, με μεγαλύτερη του αναγκαίου συχνότητα επισκέψεων στους ιατρούς του ΙΚΑ, του Δημοσίου ή άλλων οργανισμών και χρήση εκ μέρους του ιατρικού προσωπικού προνομιακής πληροφορήσεως για την εκμαίευση μεγαλύτερων αμοιβών για συγκεκριμένα περιστατικά, σε βάρος κυρίως των ασθενών. Τα οφέλη για ένα μεγάλο μέρος του ιατρικού προσωπικού που προκύπτουν από τα συστήματα λειτουργίας των νοσοκομείων και του ΕΣΥ γενικότερα, έχουν θεσπισθεί και τυγχάνουν αποτελεσματικής προστασίας - με αλλεπάλληλες απεργιακές κινητοποιήσεις - του προστατευμένου με συνθήκες μονιμότητας ιατρικού προσωπικού.

Επίσης γίνεται λόγος για μεγάλη σπατάλη πόρων σε νοσοκομεία και σύγχρονες μονάδες που δεν λειτουργούν, κυρίως λόγω ελλείψεως νοσηλευτικού προσωπικού ή εξαιτίας προστριβών με τους ιατρικούς συλλόγους, μεγάλη σπατάλη πόρων που σημειώνεται λόγω της απαρχαιωμένης διαχειρίσεως των προγραμμάτων προμηθειών των νοσοκομείων και των κέντρων υγείας.

www.kathimerini.gr

[Clemence]

27/7/2007

Euromedica: Εξαγορά ποσοστού 41% του διαγνωστικού κέντρου Αξονική και Διαγνωστική Κορίνθου

H Euromedica, στα πλαίσια των σχεδίων της για περαιτέρω ανάπτυξη του δικτύου της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, ανακοίνωσε στο επενδυτικό κοινό και τους μετόχους της ότι προχώρησε σε αγορά ποσοστού 41% του διαγνωστικού κέντρου Αξονική και Διαγνωστική Κορίνθου Α.Ε, έναντι τιμήματος 72,8 χιλιάδων ευρώ.

Το διαγνωστικό κέντρο, που ξεκίνησε τη λειτουργία του το 1991, διαθέτει αξονικό τομογράφο, υπερηχογράφο τρίπλεξ, μέτρηση οστικής πυκνότητας, ψηφιακό ακτινολογικό και μικροβιολογικό. Στα άμεσα σχέδια της Euromedica είναι η πλήρης ανακαίνιση του κέντρου, καθώς και η προσθήκη μαγνητικού τομογράφου.

Με την ανωτέρω εξαγορά το δίκτυο των διαγνωστικών κέντρων της Euromedica πανελλαδικά ανέρχεται πλέον σε 28, εκ των οποίων τα υπόλοιπα 13 βρίσκονται στο λεκανοπέδιο της Αττικής (ένα από τα οποία θα ξεκινήσει σύντομα τη λειτουργία του), πέντε στη Θεσσαλονίκη (πλέον του εργαστηρίου Ευρωγενετική), δύο στην Κρήτη, τρία στο Βόλο και από ένα σε Λάρισα, Πτολεμαΐδα και Σέρρες.

www.kathimerini.gr