Αναρχισμός: Μία ...ρεαλιστική ουτοποία?

[Dr.K@meleon]

Περιμένω απόψεις. Και τα λέμε...

[soraya]

noelemaKrD αν δε κανω λαθος πλην του παροντος ερωτηματος εχεις θεσει και το ερωτημα αν η εφυια ειναι καταρα. Αυτες οι δυο σκεψεις σου με κανω να καταλαβω οτι μαλλον εισαι πολυ εφυης, ρομαντικος και επομενως απογοητευμενος γιατι ο κοσμος που βρισκομαστε ειναι πολυ λιγος, πολυ μικρος για ιδεες, αντιληψεις και συναισθηματα. Ειναι γονιμος μονο για γαιδουραγκαθα που με μισος σε τρυπουν οταν δουν οτι εχεις καρπους και μπορεις να ανθισεις. Και επειδη σε ενα προηγουμενο μηνυμα σου ρωτησες αν η εφυια προκαλει καταθλιψη θελω να σου πω οτι εμεις παρα τα γαιδουραγκαθα θα ανθισουμε! Θελει αγωνα!!!! πολυ αγωνα! γιατι καθοτι οπως ειπα το εδαφος αγονο και οι απανταχου το κοσμο ανικανοι προσπαθουν το αποξηρανουν ακομα πιο πολυ. Ομως εμεις οφειλουμε να παλευουμε, να αγωνιζομαστε, να διεκδικουμε! Κοντρα στους καιρους, εμεις θα παλευουμε ενεργα για τη δικαιοσυνη, για την ελευθερια, τον αδυνατο, την ιδεολογια ολα αυτα που μας κανουν να αισθανομαστε περηφανοι, ολα αυτα που μας κανουν να αισθανομαστε ανθρωποι. Στην αρχη ηταν ενας, μετα γιναν δυο και τωρα ειναι πολλοι! Με παλη και αγωνες, με υπομονη και επιμονη και με οπλο την εφυια και τα χερια μας η ουτοπια θα γινει πραγματικοτητα!!! Ελα και εσυ, παμε μαζι, και να εισαι σιγουρος πως οσο και αν μας ματωσουν τα αγκαθια θα φτασουμε στη κορυφη για να δειξουμε το δρομο και στους αλλους.

[φοιτητάμπουρας]

καταρχήν τι εννοείς?

εννοείς την αναρχία σαν ιδεολογικό οικοδόμημα,εννοείς αν τα όσα είπαν οι εκπρόσωποι των αναρχικών πριν και μετά την πρώτη διεθνή,είναι εφαρμόσιμα?

η πολύ απλά μας ρωτάς αν το να πιστεύουμε στην ελευθερία πιο πολύ και από την επανάσταση θα μας οδηγήσει τελικά στο να βοηθήσουμε έστω και λίγο τους συνανθρώπους μας?

τέλος πάντων επειδή τους τελευταίους μήνες αν τολμήσεις και αναφέρεις τίποτα για αναρχία και άλλα τέτοια "μιάσματα" σε συναδέλφους-συντρόφους-συναγωνιστές κτλ το μόνο που θα πάρεις σαν απάντηση θα είναι χαρακτηρισμοί του τύπου αντεπαναστάτης-ρεφορμιστής-μικροαστός,και άμα πέσεις και σε σταλίνα θα σε φλομώσει στις αντι-τροτσκιστικές,αντι-μπουχαρινικές παπαρολογίες,μην δίνεις σημασία μικρέ,που λέει κι ο αγγέλακας,κάτσε και ψάξε μόνο σου,διάβασε,βρες τους συντρόφους σου,κάνε πράξη την αλληλεγγύη και όλα θα τα βρούμε στην πορεία.

υγ.διαφωνώ με τη soraya.τι κορυφή να δείξουμε,δεν καταλαβαίνω.σε τι διαφέρουμε εμείς από τον υπόλοιπο κόσμο?στην ευαισθησία ή στην αντίληψη.όχι κατά την γνώμη μου είμαστς όλοι ίσοι αλλα μερικοί είχαμε την τύχη ή την ατυχία(πολιτικά μιλάω πάντα+γενικόλογα)να είμαστε πολύ καχύποπτοι.δεν υπάρχουν αγκάθια και λουλούδια(συγγνώμη soraya αλλα αυτό λέγεται αριστεροφασισμός) αλλά κααπιεσμένοι και οι καταπιεστές τους,και μαζί με τους πρώτους εκείνοι που τα βλέπουν και αντιδρούν και μαζί τους βλέπουμε και αντιδρούμε και οι υπόλοιποι όχι σαν πρόβατα αλλά σαν ελεύθεροι άνθρωποι που εξουσιάζουν πλήρως τον εαυτό τους και δεν είανι δούλοι για κανέναν και για τίποτα.

το post παιζει να ειναι μια μεγαλη αρλουμπα-δεν ξέρω να μιλάω και πάλι καλά γιατί δεν θα γίνω κανας δημαγωγάκος του κώλου-αλλά αν θες θέσε πιο συγκεκριμένα την ερώτηση και βλέπουμε.

"Not whether we accomplish anarchism today, tomorrow, or within ten centuries, but that we walk towards anarchism today, tomorrow, and always."e.malatesta

[Clemence]

noelemaKrD αν δε κανω λαθος πλην του παροντος ερωτηματος εχεις θεσει και το ερωτημα αν η εφυια ειναι καταρα. Αυτες οι δυο σκεψεις σου με κανω να καταλαβω οτι μαλλον εισαι πολυ εφυης, ρομαντικος και επομενως απογοητευμενος γιατι ο κοσμος που βρισκομαστε ειναι πολυ λιγος, πολυ μικρος για ιδεες, αντιληψεις και συναισθηματα. Ειναι γονιμος μονο για γαιδουραγκαθα που με μισος σε τρυπουν οταν δουν οτι εχεις καρπους και μπορεις να ανθισεις. Και επειδη σε ενα προηγουμενο μηνυμα σου ρωτησες αν η εφυια προκαλει καταθλιψη θελω να σου πω οτι εμεις παρα τα γαιδουραγκαθα θα ανθισουμε! Θελει αγωνα!!!! πολυ αγωνα! γιατι καθοτι οπως ειπα το εδαφος αγονο και οι απανταχου το κοσμο ανικανοι προσπαθουν το αποξηρανουν ακομα πιο πολυ. Ομως εμεις οφειλουμε να παλευουμε, να αγωνιζομαστε, να διεκδικουμε! Κοντρα στους καιρους, εμεις θα παλευουμε ενεργα για τη δικαιοσυνη, για την ελευθερια, τον αδυνατο, την ιδεολογια ολα αυτα που μας κανουν να αισθανομαστε περηφανοι, ολα αυτα που μας κανουν να αισθανομαστε ανθρωποι. Στην αρχη ηταν ενας, μετα γιναν δυο και τωρα ειναι πολλοι! Με παλη και αγωνες, με υπομονη και επιμονη και με οπλο την εφυια και τα χερια μας η ουτοπια θα γινει πραγματικοτητα!!! Ελα και εσυ, παμε μαζι, και να εισαι σιγουρος πως οσο και αν μας ματωσουν τα αγκαθια θα φτασουμε στη κορυφη για να δειξουμε το δρομο και στους αλλους.

@soraya αν εφαρμόζεις το σύστημα τονισμού και την ορθογραφία που σε βολεύει γιατί σε ένα άλλο τόπικ λες:'' Ντρεπομαι ομως και για το κρατος που μ'αναγκαζει να καθομαι στο ιδιο γραφειο με καποιος τον οποιο ονομαζει γιατρο και γραφει τη λεξη ωρα <<ορα>>!'' Σε αναγκάζουν? Γραφείο? Και τι νόημα έχει να μιλά για ορθογραφία κάποιος που ή δε μπορεί να αντιγράψει σωστά τη λέξη ''ευφυία'' ή τη γράφει λάθος επίτηδες? Είναι μήπως σχετικό με το θέμα του αναρχισμού (πρόκειται για συνειδητή επιλογή η αδιαφορία για τους συγκεκριμένους κανόνες)?

[Dr.K@meleon]

ΞΕΚΑΘΑΡΙΖΩ ΟΤΙ:

1) Προσωπικά δεν ασπάζομαι κανενός είδους ταμπέλα και απλά θέτω ένα θέμα (που με ενδιαφέρει) προς συζήτηση

2) Δεν έχω στόχο ούτε να λειτουργήσω ως δημαγωγός , ούτε να αλιεύσω "συντρόφους" .

3) Αναφερόμενος στον όρο "αναρχισμός" δεν υιοθετώ συγκεκριμένα λεγόμενα και ορισμούς των θεωρητικών του αναρχισμού (Bakunin, Kropotkin, Malatesta, Goldmann, Stirner, κλπ). Κατ' αρχας , ας το πάρουμε , το ζήτημα από ...ετυμολογικής άποψης. Αναρχισμός = Αν (στερητικό) + Αρχη (=εξουσία).

Όταν αναφερόμαστε στον αναρχισμό πρέπει να ξέρουμε ότι δεν αποτελεί ιδεολογία , αλλά θεωρία. Την ιδεολογία την ασπάζεσαι "ως έχει" ενώ μία θεωρία αποτελεί ένα γενικό πλαίσιο ιδεών που ο καθένας το υιοθετεί και το προσαρμόζει ανάλογα.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ:

1> Με τη βασική αρχή που διέπει τον Αναρχισμό, συμφωνείτε?

2> Κάποιο από τα αναρχικά πλαίσια που έχουν προταθεί(από τους θεωρητικούς) είναι εφαρμόσιμο και ποιο είναι αυτό?

3> Δίνοντας το δικό σας χρώμα στην αναρχική θεωρία , τι νομίζεται οτι θα έπρεπε να... προστεθεί και τι να ... αφαιρεθεί?

ΤΑ ΛΕΜΕ!

Υ.Γ. Σ' ένα topic που αναφέρεται στον αναρχισμό (που κατά τη γνώμη μου - στην καθαρή μορφή του - αποτελεί θρίαμβο ενός πραγματικά δημοκρατικού συστήματος) , θα ήταν σωστό να αποφεύγονται οι μεταξύ μας και εκτός θέματος προστριβές. Ας συνεισφέρουμε στην διαμόρφωση νέων αντιλήψεων.

[φοιτητάμπουρας]

συναδερφε:

1.οι σύντροφοί,ακόμα και μηδενιστής και χαοτικός να είσαι είναι ότι πιο σημαντικό.σύντροφοι δεν είναι αυτοί που πας και είναι μαζεμένοι στο στέκι,σύντροφοι δεν είναι αυτοί πουυ θα συμφωνήσεις μαζί τους άν πείτε δύο κουβέντες,δεν είναι ΜΟΝΟΝ αυτοί.σύντροφοι,είναι εκείνοι που όπως είπα και πριν,θα έχουν πάνω απ'όλα πρώτα απ' όλα όταν θα είναι μαζί σου,την αλληλεγγύη.θα είναι εκείνοι που θα είστε μαζί και στο δρόμο αλλά και στα χαλάσματα.

2.επειδή συνάδερφε ο ''αναρχισμός'' όπως λες(κατά τη γνώμη μου το - ισμος αδικεί)μπορεί να έχει σαν '' θεωρία'' και ανάλυση για την επανάσταση και για την διάλυση του κράτους και για την ταξική πάλη και για την εξουσία και την ιεραρχία...η αναρχία,συνέδρφε πάνω απ' όλα είναι ΙΔΕΑ.

συνάδελφε,από τις πιο σπουδαίες κινήσεις είναι οι μαχνοβίτες,ο ισπανικός εμφύλιος,η παρισινή κομμούνα...και τόσα άλλα.από εξεγέρσεις να φαν κι οι κότες.σου είπα και πάλι,μην ζητάς να σου πούμε.ψάξε ότι σε ενδιαφέρει και θα βρείς.μην αφήνεις κανέναν να σου γεμίζει το κεφάλι,γέμισέ το μόνος σου.

πληροφοριακά:http://dwardmac.pitzer.edu/anarchist_archives/index.html (καλό λιώσιμο στην οθόνη) και για κάποιες καλές αναλύσεις στα ελληνικά http://www.vrahokipos.net/(εχει και tristero) και ξερω γω,αντε ίσως και eksegersi.gr και πολιτικό καφενείο.ξεκίνα ιστορικά και μετά αναλύσεις,εύκολα είναι και όμορφα,πολύ όμορφα.

δεν απάντησα ε?αν ψάξεις μέσα σε όλα αυτά,πιθανότατα θα βρεις και αυτά που πιστεύω εγώ εκεί τριγύρω.

υγ.μπήκα πολλές φορές στον πειρασμό να γράψω κατεβατό με το πως βλέπω την αναρχία,αλλα δεν είμαι καλός στον προσυλητισμό.όταν γίνω θα γραφτώ ή στο κόμμα ή στην πρωτοπορία του αγώνα.

Α,ΚΑΙ ΠΟΥ 'ΣΑΙ ΣΥΝΑΔΕΡΦΕ.Η ΑΤΑΞΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ.

[MoNkEy mAn]

Δεν έχω πιεί καφέ ακόμα, και πραγματικά χαίρομαι όμως που διαβάζω τέτοια πράγματα σε αυτό το φόρουμ και ξεκινάει έτσι η μέρα μου!

Δυστυχώς η ευτυχώς εγώ αναρχικός η αντιεξουσιαστής ΔΕΝ είμαι. Ασπάζομαι την μαρξική κουλτούρα και κυρίως όπως εκφράστηκε από μαρξ ένγκλελς, γκράμσι, λένιν, ρόζα λούξεμπουργκ και με συμπληρώσεις από αλτουσέρ και πουλαντζά (ντάξει έχουμε και μια άλφα ανανεωτική κουλτούρα). Με κριτική αντίληψη πάντα και όχι μια άκρατη ιδιοποίηση των πάντων.

Καλώς ή κακώς έχω τεράστιες θεωρητικές διαφωνίες με τους αναρχικούς και κυρίως όσον αφορά τα θέματα της μετάβασης στην αταξική κοινωνία (ε που είναι και από τις κυριότερες διαφορές αναρχικών και κομμουνιστών) καθώς και όσων αφορά τη δράση οργανωμένων ομάδων στα κινήματα. Συμφωνώ όμως με την ελευθεριακή κουλτούρα καθώς και την ένοια της αυτοοργάνωσης, σε κάποια σημεία.

Αναγνωρίζω όμως τη δυναμική που δίνει στο κίνημα ένα σοβαρό κομμάτι αναρχικών (και όχι αναρχοχουλιγκανομπαχαλάκηδων) μακριά από σταλινικές και κνίτικες αντιλήψεις (μουάχαχαχαχαχα).

[φοιτητάμπουρας]

πάντως συνάδερφε(για την αναφορά σε αναρχομπαχαλάκηδες),την βία για την ανατροπή ενός ήδη βίαια επιβεβλημένου συστήματος δεν την στήριξαν μόνο οι αναρχικοί.

όσον αφορά στην διαφορά μας:

οι κομμουνιστές υποστηρίζουν την βίαιη ανατροπή καθεστώτων και συστημάτων και απο εκεί και πέρα την σταδιακή απονέκρωση του κράτους μέσα από την δικτατορία του προλεταριάτου και την εξομάλυνση των ταξικών αντιθέσεων ώστε να επτύχουμε την αταξική κοινωνία.με βάση αυτή τη λογική,το κράτος μετά την εγκαθίδρυση του κομμουνισμού,είναι ο λαός(και όπως εκφράστηκε τις πρώτες μέρες του 17 το κόμμα).

το θέμα είναι συνέδερφε και ο καθορισμός των εχθρών μας μέσα σ αυτή την κοινωνία.οι εχθροί μας πέρα από την καθαρή ταξική τους υπόσταση έχουν φροντίσει να αναλάβουν θέσεις ιεραρχικά η εξουσιαστικά και κακώς μετά την επανάσταση προκείμένου να γίνει σωστή οργάνωση της βάσης κάποιοι θα σφετεριστούν την ιεράρχηση ακόμα και μέσα σε συνδικάτα,θα χρησιμοποιήσουνν αυτή την εξουσία(αν και αιρετοι και ανακλητοι απο το λαο)και θα μας κατσικωθουν παλι στο σβερκο λαμβάνοντας έτσι τα ''δικαιώματα'' να αναδειχθούν σε αστική τάξη.

άρα πριν και προς την επανάσταση δεν υπάρχει ουσιαστική διαφωνία(εκτός απο την διαδικασία του προσηλυτισμού-και τη σύγχρονη άρνηση της εκπροσώπησης) στις μορφές αγώνα που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε(βγάζω τους νετσαγεφικούς και τους ναροντνικους στην απεξω αν κι εκει θα καταληξω,το βλέπω,έτσι όπως παν τα πράγματα).

αυτό που θέλω να πω είναι μην τα παίρνουμε όλα αμπάριζα.δεν είναι όλοι μπάχαλα που καίνε κάδους και δεν σέβονται ότι δεν θέλετε να φάτε δακρυγόνα ή καπελώνουν συλλόγους.υπάρχουν επονομαζόμενα μπάχαλα,που δρούν εκτός πορείας και σπάνε τράπεζες και πετάνε πέτρες στη βουλή.και αυτο συνάδερφε αρνούμαι να πιστέψω ότι είναι για όλους μας προβοκάτσια η εκτόνωση επειδή μας παράτησε η γκόμενα.

[MoNkEy mAn]

Για τη χρήση της βίας θα ήθελα να επισημάνω κάτι στα γρήγορα.

Επειδή έχω αποδεχτεί το δημοκρατικό δρόμο μετάβασης προς το σοσιαλισμό (προσοχή, δημοκρατικός δεν σημαίνει και de facto ειρηνικός) έχω κάποιες αντιρήσσεις με το πως γίνεται η χρήση της βίας και οι συγκρούσεις στην Ελλάδα. Η κυριότερη από αυτές έγκειται στο ότι την χρήση της βίας πρέπει να την ορίζει το αστικό κράτος και όχι οι ίδιοι οι συγκρουόμενοι από πλευράς κινήματος. Το κίνημα σαφώς και πρέπει να αμύνεται ενάντια στην κρατική καταστολή και για μένα η αυτοάμυνα του ίδιου του κινήματος αποτελεί ορθή πολιτική επιλογή. Συγκρούσεις με καταιγισμό καδρονιών προτού εκδηλωθεί όμως επίθεση της αστυνομίας για μένα είναι λάθος (Ενώ σπρώξιμο και στη συνέχεια αυτοάμυνα ακόμα και απώθηση, μου φένετε περισσότερο ορθό).

Μπάχαλα όμως χωρίς πολιτικό νόημα και συγκρούσεις χωρίς πολιτικό στόχο δεν έχουν καμία απολύτως θέση στο φοιτητικό και εργατικό κίνημα. Και οι ανούσιοι πετροπόλεμοι και τα σπασίματα τραπεζών μόνο ως μέσα πάλης δεν τα μπορώ να αποδεχτώ.

Τέλοσπάντων μπαίνω σε ζητήματα βίας και δεν έχει ουσία...

[φοιτητάμπουρας]

εννοείς εν ολίγοις οτι οι καταπιεζόμενοι δεν πρέπει να είναι επιτιθέμενοι αλλά αμυνόμενοι εκμεταλλευόμενοι την ουσία της ύπαρξης του κράτους και τις αφορμές του?

η ουσία της ύπαρξης του κράτους είναι εξαρχής η-μη αμβλυντική-προσπάθεια παραποίησης των ταξικών και κοινωνικών αντιθέσεων.το κράτος συνεχώς(και συχνά με ιδιαίτερη φαντασία) δημιουργεί θεσμούς και λειτουργούς για να αναλάβουν την σκληρή δουλειά,με μόνο σκοπό την διατήρησή του μέσα από μια ''ισορροπία''.σε ένα αστικό κράτος τόσο άμεσα εξαρτώμενο από το κεφάλαιο και την άρχουσα οικονομικά τάξη,το κράτος το μόνο που έχει να κάνει είναι 1.να αυξάνει τα μέσα καταστολής για να αποφεύγονται τυχόν...παρεξηγήσεις ανάμεσα στις τόσο όμοιες τάξεις που τίποτα δεν έχουν να χωρίσουν 2.να προσπαθεί να μας αποκοιμισει με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

τελικά το κράτος (και στην ελλάδα σήμερα) σε δύο πράγματα είναι καλό:να μας ρίχνει κανα γερό μπερντάχι αν τολμήσουμε και αντιμιλήσουμε και να μας νανουρίζει τα βράδια.ευχαριστώ,πατέρα έχω και μου είναι αρκετός.

γνωρίζοντας όλα αυτά,και βλέποντας που οδηγούν,διαφωνώ στο ότι αυτό που πρέπει να κάνουμε να περιμένουμε

από τα όργανα του κρατικού μεγάλου αφεντικού να μας δώσει πάτημα.να σου δώσω ένα παράδειγμα συνάδερφε:στη νομική,ήταν "ανήθικο"να βγούμε στην ταράτσα ή απλά καθόλου πρακτικό?

(είναι μαθηματικώς βέβαιο:και τράπεζα να μην κάψεις όλο και κάποιος τρόπος θα βρεθεί να σε σπάσουν στο ξύλο άν τα αφεντικά τους ξέχασαν να δέσουν το λουρί.αντιθέτως κάτι φασιστάκια που κάνουν διακίνηση φωτογραφιών και στοιχείων διαδικτυακά,το κράτος τα θεωρεί "αβλαβη περιθωριακά στοιχεία" και φαντάζομαι και σπουδαίους ρουφιάνους.)

εμμα γκολντμαν:

Η μόνη οργανωμένη αρχή(κράτος) συναντά αυτήν σοβαρή κατάσταση με την επέκταση ακόμα μεγαλύτερων προνομίων σε εκείνοους που έχουν μονοπωλήσει ήδη τη γη, και με την επιπλέον υποδουλώση των μαζών. Κατά συνέπεια ολόκληρο το οπλοστάσιο της κυβέρνησης--νόμοι, αστυνομία, στρατιώτες, τα δικαστήρια, νομοθετικά σώματα, φυλακές,--συμμετέχει επίπονα «στην εναρμόνιση» των ανταγωνιστικότερων στοιχείων στην κοινωνία.

Η πιό παράλογη γνώμη για την αρχή και το νόμο είναι ότι χρησιμεύουν να μικρύνουν το έγκλημα. Εκτός από το γεγονός ότι το κράτος είναι ο ίδιος ο μέγιστος εγκληματίας, που παραβαίνει κάθε γραπτό και φυσικό νόμο, κλέβοντας υπό μορφή φόρων, σκοτώνοντας υπό μορφή πολέμου και θανατικής ποινής, έχει έρθει σε ένα απόλυτο τέλμα στην αντιμετώπιση του εγκλήματος. Έχει αποτύχει εντελώς να καταστρέψει ή ακόμα και να ελαχιστοποιήσει τη φρικτή μάστιγα της δημιουργίας του.

Στην πραγματικότητα,δεν υπάρχει ούτε μετά βίας ένας σύγχρονος φιλόσοφος που να μην συμφωνεί ότι η κυβέρνηση,η οργανωμένη αρχή, ή το κράτος, είναι απαραίτητες μόνο για να διατηρηθεί ή να προστατευθεί η ιδιοκτησία και το μονοπώλιο. Έχει αποδειχθεί αποδοτικό σε εκείνη την λειτουργία μόνο.

Ακόμη και ο George Bernard Shaw, που ελπίζει για το θαύμα από το κράτος κάτω από την επιρροή του fabianism, εντούτοις αναγνωρίζει ότι «το κράτος είναι αυτή τη στιγμή μια τεράστια μηχανή για την υποδούλωση των φτωχών από την ωμή βία.»

ο αναρχισμός δεν είναι, όπως μερικοί μπορούν να υποθέσουν, μια θεωρία του μέλλοντος που πραγματοποιείται μέσω της θείας έμπνευσης. Είναι μια δύναμη διαβίωσης στις υποθέσεις της ζωής μας, δημιουργώντας συνεχώς τους νέους όρους. Οι μέθοδοι αναρχισμού επομένως δεν περιλαμβάνουν ένα καλοστημένο πρόγραμμα που εκτελείται κάτω από όλες τις περιστάσεις. Οι μέθοδοι πρέπει να προσαρμοστούν στις οικονομικές ανάγκες κάθε θέσης και μέρους, και των διανοητικών και ευμετάβλητων απαιτήσεων του ατόμου. Ο γαλήνιος, ήρεμος χαρακτήρας ενός Tolstoy θα επιθυμήσει τις διαφορετικές μεθόδους για την κοινωνική αναδημιουργία από την έντονη προσωπικότητα του Michael Bakunin ή του Peter Kropotkin. Εξίσου έτσι πρέπει να είναι προφανές ότι οι οικονομικές και πολιτικές ανάγκες της Ρωσίας θα υπαγορεύσουν πιό δραστικά μέτρα από ότι στην Αγγλία ή στην Αμερική. Ο αναρχισμός δεν αντιπροσωπεύει το στρατιωτικό πρ'οσταγμα και την ομοιομορφία , εντούτοις, αντιπροσωπεύει το πνεύμα της επανάστασης, σε οποιαδήποτε μορφή, ενάντια σε όλα που εμποδίζουν την ανθρώπινη αύξηση. Όλοι οι αναρχικοί συμφωνούν σ'αυτό σαν δεδομένο όπως συμφωνούν επίσης στην αντίθεσή τους στα πολιτικά μηχανήματα ως μέσο να επιφέρουν τη μεγάλη κοινωνική αλλαγή.

υγ.άντε την έκανα και την επίκληση στην αυθεντία.σόρρυ παίδες μου ξέφυγε,μίλησε ο κνίτης μέσα μου.

[Dr.K@meleon]

1.οι σύντροφοί,ακόμα και μηδενιστής και χαοτικός να είσαι είναι ότι πιο σημαντικό.σύντροφοι δεν είναι αυτοί που πας και είναι μαζεμένοι στο στέκι,σύντροφοι δεν είναι αυτοί πουυ θα συμφωνήσεις μαζί τους άν πείτε δύο κουβέντες,δεν είναι ΜΟΝΟΝ αυτοί.σύντροφοι,είναι εκείνοι που όπως είπα και πριν,θα έχουν πάνω απ'όλα πρώτα απ' όλα όταν θα είναι μαζί σου,την αλληλεγγύη.θα είναι εκείνοι που θα είστε μαζί και στο δρόμο αλλά και στα χαλάσματα.

Δεν διαφωνώ μαζί σου , απλά - μη ανεχόμενος τη λογική της ταμπέλας - αδιαφορώ για παιχνίδια λέξεων.

συνάδελφε,από τις πιο σπουδαίες κινήσεις είναι οι μαχνοβίτες, ο ισπανικός εμφύλιος,η παρισινή κομμούνα...και τόσα άλλα.από εξεγέρσεις να φαν κι οι κότες.

Ο ισπανικός εμφύλιος ήταν πράγματι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα των θετικών αποτελεσμάτων που μπορεί να έχει η εφαρμογή ενός αναρχικού συστήματος. Για τους μαχνοβίτες και το κίνημα του Nestor Makhno , επέτρεψέ μου να έχω κάποιες αμφιβολίες γιατί συλλέγοντας στοιχεία από διάφορες πηγές (και μη βιαστείς να κατηγορήσεις την προέλευσή τους) για το συγκεκριμένο κίνημα , ανατρίχιασα με γεγονότα που μόνο ένα δημοκρατικό καθεστώς δεν διέπουν - μ'έναν ηγέτη ο οποίος , προφανώς ως μέσο επίτευξης της ομοφωνίας , εκτελούσε εν λευκώ εκατοντάδες αντιφρονούντες.

πληροφοριακά:http://dwardmac.pitzer.edu/anarchist_archives/index.html (καλό λιώσιμο στην οθόνη) και για κάποιες καλές αναλύσεις στα ελληνικά http://www.vrahokipos.net/(εχει και tristero) και ξερω γω,αντε ίσως και eksegersi.gr και πολιτικό καφενείο.ξεκίνα ιστορικά και μετά αναλύσεις,εύκολα είναι και όμορφα,πολύ όμορφα.

Πολύ καλές οι παραπομπές σου, κυρίως το "ANARCHIST ARCHIVES". Ρίξε μια ματιά και στο http://www.e-text.org/text (περιέχει πολλά e-books με πολιτικό-φιλοσοφικό προσανατολισμό)

Καλώς ή κακώς έχω τεράστιες θεωρητικές διαφωνίες με τους αναρχικούς και κυρίως όσον αφορά τα θέματα της μετάβασης στην αταξική κοινωνία (ε που είναι και από τις κυριότερες διαφορές αναρχικών και κομμουνιστών) καθώς και όσων αφορά τη δράση οργανωμένων ομάδων στα κινήματα. Συμφωνώ όμως με την ελευθεριακή κουλτούρα καθώς και την ένοια της αυτοοργάνωσης, σε κάποια σημεία.

όσον αφορά στην διαφορά μας:

οι κομμουνιστές υποστηρίζουν την βίαιη ανατροπή καθεστώτων και συστημάτων και απο εκεί και πέρα την σταδιακή απονέκρωση του κράτους μέσα από την δικτατορία του προλεταριάτου και την εξομάλυνση των ταξικών αντιθέσεων ώστε να επτύχουμε την αταξική κοινωνία.με βάση αυτή τη λογική,το κράτος μετά την εγκαθίδρυση του κομμουνισμού,είναι ο λαός(και όπως εκφράστηκε τις πρώτες μέρες του 17 το κόμμα).

το θέμα είναι συνέδερφε και ο καθορισμός των εχθρών μας μέσα σ αυτή την κοινωνία.οι εχθροί μας πέρα από την καθαρή ταξική τους υπόσταση έχουν φροντίσει να αναλάβουν θέσεις ιεραρχικά η εξουσιαστικά και κακώς μετά την επανάσταση προκείμένου να γίνει σωστή οργάνωση της βάσης κάποιοι θα σφετεριστούν την ιεράρχηση ακόμα και μέσα σε συνδικάτα,θα χρησιμοποιήσουνν αυτή την εξουσία(αν και αιρετοι και ανακλητοι απο το λαο)και θα μας κατσικωθουν παλι στο σβερκο λαμβάνοντας έτσι τα ''δικαιώματα'' να αναδειχθούν σε αστική τάξη.

άρα πριν και προς την επανάσταση δεν υπάρχει ουσιαστική διαφωνία(εκτός απο την διαδικασία του προσηλυτισμού-και τη σύγχρονη άρνηση της εκπροσώπησης) στις μορφές αγώνα που πρέπει να χρησιμοποιήσουμε(βγάζω τους νετσαγεφικούς και τους ναροντνικους στην απεξω αν κι εκει θα καταληξω,το βλέπω,έτσι όπως παν τα πράγματα).

Πριν αρχίσετε και μου αραδιάζετε κατεβατά θεωρητικών , μήπως κανείς πρέπει να επικεντρωθεί στην ουσία του πράγματος?

Μήπως αφήνοντας κατα μέρος τις διαφορές, να ξεκινούσαμε με τις ομοιότητες?

Γιατί αυτές οι ... τεράστιες ,δήθεν, διαφορές είναι που πηγαίνουν τα πράγματα πίσω! Αν οι ηγέτες των παρατάξεων δεν φοβούνταν να χάσουν την καρεκλίτσα τους και είχαν τέτοια ιδεολογική προσήλωση , τότε δεν θα είχαμε τόσα αριστερά κόμματα χωρίς τη δυνατότητα εκπροσώπησης. Ο Συνασπισμός στις επόμενες εκλογές κινδυνεύει να παραμεριστεί από το ΛΑΟΣ (μην πω για τον ναζιστικό χαιρετισμό που είχα δδει σε συγκέντρωση των οπαδών του Καρατζαφέρη...). Βλέπετε , στην Ελλάδα , το "Μ-Λ ΚΚΕ" και το "ΚΚΕ Μ-Λ" έχουν τρελλές διαφορές!

Ας δουμε τα πράγματα ξεκάθαρα! Ο καθένας υπερασπίζεται με τον έναν ή τον άλλον τρόπο τα συμφέροντα του ή της ... "τάξης" που θεωρεί ότι ανήκει. Την υποκρισία των κουστουμαρισμένων ματσό που το παίζουν "παιδιά του λαού" την αφήνω στην κρίση σας...

Πριν αρχίσουμε με παραπομπές σε λεγόμενα άλλον θα ήθελα από εσάς , μία μεστή , ξεκάθαρη και λιτή παρουσίαση της δικής οπτικής γωνίας , και μετά θα σας παραθέσω και την δική μου , ολοκηρωμένα.

Αναγνωρίζω όμως τη δυναμική που δίνει στο κίνημα ένα σοβαρό κομμάτι αναρχικών (και όχι αναρχοχουλιγκανομπαχαλάκηδων) μακριά από σταλινικές και κνίτικες αντιλήψεις (μουάχαχαχαχαχα).

Το κίνημα σαφώς και πρέπει να αμύνεται ενάντια στην κρατική καταστολή και για μένα η αυτοάμυνα του ίδιου του κινήματος αποτελεί ορθή πολιτική επιλογή. Συγκρούσεις με καταιγισμό καδρονιών προτού εκδηλωθεί όμως επίθεση της αστυνομίας για μένα είναι λάθος (Ενώ σπρώξιμο και στη συνέχεια αυτοάμυνα ακόμα και απώθηση, μου φένετε περισσότερο ορθό).

Μπάχαλα όμως χωρίς πολιτικό νόημα και συγκρούσεις χωρίς πολιτικό στόχο δεν έχουν καμία απολύτως θέση στο φοιτητικό και εργατικό κίνημα. Και οι ανούσιοι πετροπόλεμοι και τα σπασίματα τραπεζών μόνο ως μέσα πάλης δεν τα μπορώ να αποδεχτώ.

Δεν συμπαρατάσομαι με καμία πολιτική ομάδα. Έχω όμως δικαίωμα να κρίνω.

Ρε παιδιά , πότε θα καταλάβουμε ότι οι δήθεν... αναρχικοί που βάζουν φωτιά στους κάδους είναι ίδιοι με τους δήθεν ... φιλάθλους που σπάνε τα καθίσματα στα γήπεδα? Τώρα ακόμη κι αν ο άλλος δηλώσει αναρχικός και πάει και τα σπάσει δεν λέει κάτι. Αν πούμε ότι είμαστε μία ομάδα cheerleader και πάμε και τα διαλύσουμε όλα , δεν σημαίνει ότι είμαστε κιόλας.

Κατά βάση, δεν επικροτώ τη βία. Ας είμαστε πρώτα ιδεολογικά κατασταλαγμένοι και όχι υποχείρια προσηλυτιστών και μετά οργανώνουμε πλαίσιο δράσης. Είναι εξάλλου πιό εύκολο να καταστρέφεις από το να δημιουργείς...