Remy Fincher Δημοσιεύτηκε 23 Σεπτεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 23 Σεπτεμβρίου 2005 "Nine Lives" emstar emstar,5 Του Ροντρίγκο Γκαρσία Με τους Γκλεν Κλόουζ, Χόλι Χάντερ, Σίσυ Σπέισεκ, Μόλλυ Πάρκερ, Ίαν ΜακΣέιν, Ντακότα Φάννινγκ, Ρόμπιν Ράιτ Πεν, Μέρι Κέι Πλέις κ.α. Εννιά δωδεκάλεπτα αποσπάσματα από τη ζωή εννιά γυναικών σε κρίσιμες και όχι στιγμές της ζωής τους Λατρεύω τις σπονδυλωτές ταινίες, το ανεξάρτητο αμερικάνικο σινεμά, τα εντυπωσιακά ensemble casts (and boy that IS one) και υποστηρίζω με σθένος τα "παιδιά" του ΗΒΟ (Γκαρσία, Αρτέτα, Ποντέσουα, Τσολοντένκο) σε κάθε τους βήμα. Όπως καταλαβαίνετε λοιπόν, στο άκουσμα και μόνο της ύπαρξης αυτής της ταινίας και της βράβευσής της στο φετινό Λοκάρνο, μετά δυσκολίας συγκράτησα τον έσω σφιγκτήρα της ουρήθρας μου... Πρόκειται στην ουσία για άτυπο σίκουελ του ΥΠΕΡΟΧΟΥ "Things You Can Tell Just By Looking At Her" ("Εξομολογήσεις Γυναικών"), έχοντας μάλιστα την ίδια, αποσπασματική δομή και λίγο από το καστ (Κλόουζ, Χάντερ). Εννιά ζωές λοιπόν, εννιά διαφορετικές γυναίκες που παλεύουν ενάντια σε δαίμονες εξωτερικούς και εσωτερικούς, εννιά δωδεκάλεπτα γεμάτα άλλοτε με θλίψη, μετάνοια, ενοχή, αδιέξοδο, άλλοτε με ελπίδα, αισιοδοξία, αγάπη, λύτρωση. Το σινεμά του Γκαρσία είναι θεσπέσια ανθρωποκεντρικό κι αυτό φαίνεται από τον τρόπο που κινείται η κάμερα: ακολουθεί παντού τους ήρωές της χωρίς να τους κρύβει στιγμή από τα μάτια του θεατή, ξεγυμνώνοντας τους σχεδόν μπροστά στο φακό, πάντοτε όμως με μια υπεράνθρωπη συμπόνοια, μια γλυκειά κατανόηση, μια άνευ όρων συμπάθεια. Ο Γκαρσία κληρονόμησε κατά πως φαίνεται το χάρισμα του πατρός, του "πολύ" Γκαμπριέλ Γκαρσία Μαρκές, μια και είναι αξιοθαύμαστος ψυχογράφος, ένας πραγματικός ανατόμος του ανθρώπινου ψυχισμού. Το ταλέντο του επεκτείνεται και στους διαλόγους, που είναι αστείοι αλλά όχι "αποσπαστικά" ξεκαρδιστικοί, κοφτεροί αλλά όχι επιθετικοί, ποιητικά λυρικοί άλλα όχι μελό και πάντοτε μεστότατοι σε νόημα. Οι επιμέρους ιστορίες είναι δραματουργικά άνισες (μεταξύ τους) και λιγότερο συναισθηματικά φορτισμένες σε σχέση με τις "Εξομολογήσεις", ωστόσο αυτό δεν αποτρέπει το φίλτατο Ροντρίγκο από το να παραδόσει 112 λεπτά καθαρής ανθρωπιάς... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ΣΑΜΠΟΤΑΖ Δημοσιεύτηκε 24 Σεπτεμβρίου 2005 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Σεπτεμβρίου 2005 Για να είμαι ελικρινής τα 4 αστέρια σου μου φαίνονται πολλά(με δεδομένο ότι το σιν σίτυ το έβαλες με 3,5..)...Δεν ήταν άσχημη ταινία,αλλά δεν είναι αυτή που λέμε ότι θα μείνει χαραγμένη στη μνήμη σου... Στην ουσία διαπραγματεύεται real time κάποιες στιγμές ζωής 9 γυναικών,στις οποίες καταλαβαίνουμε ξεγυμνωμένες απ'την καθημερινότητα,τις πραγματικές τους επιθυμίες,όνειρα,αέναους προβληματισμούς και συναισθήματα που κυριαρχούν στη ζωή τους... Θα μπορούσε να δημιουργεί πιο έντονα συναισθήματα(δεν εννοώ πιο εφετζίδικη!!),σε βάζει τελείως στην πλευρά του αντικειμενικού κριτή και σε κάποιες στιγμές αναρωτιέσαι τι ήθελε να πει.. Εγώ που με θεωρώ το μέσο θεατή που πιάνει τα μέσα νοήματα και όχι αυτά που κρύβονται πίσω από τα πιο πίσω,θα έβαζα /5. Αλλά κατα τ'άλλα respect στον μάστερ από πάνω. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Remy Fincher Δημοσιεύτηκε 24 Σεπτεμβρίου 2005 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Σεπτεμβρίου 2005 Λατρεύω τις σπονδυλωτές ταινίες, το ανεξάρτητο αμερικάνικο σινεμά, τα εντυπωσιακά ensemble casts (and boy that IS one) και υποστηρίζω με σθένος τα "παιδιά" του ΗΒΟ (Γκαρσία, Αρτέτα, Ποντέσουα, Τσολοντένκο) σε κάθε τους βήμα. Παίζει κι αυτό το ρόλο του... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.