[TAINIOΚΡΙΤΙΚΗ] She Hate Me

[Remy Fincher]

"She Hate Me" emstar,5

Του Σπάικ Λι

Άντονι Μάκι, Κέρι Γουάσινγκτον, Έλεν Μπάρκιν, Γούντυ Χάρελσον, Μόνικα Μπελούτσι, Τζον Τορτούρο κ.α.

Ο Τζων Άρμστρονγκ (Μάκι) είναι ένας τριαντάχρονος, φιλόδοξος Αφροαμερικανός, αντιπρόεδρος σε φαρμακευτικό κολοσσό που έχει ριχτεί στη μάχη κατά του AIDS με ένα πρωτοποριακό εμβόλιο. Όταν όμως ανακαλύπτει μια απάτη που αφορά το συγκεκριμένο, αλλά και τη ρευστοποίηση μετοχών της εταιρείας θα κάνει το μοιραίο λάθος να το καταγγείλει. Θα χάσει τη δουλειά του, θα δυσφημιστεί και θα συρθεί στα δικαστήρια, ταυτόχρονα όμως προκειμένου να επιβιώσει, πουλά το σπέρμα του σε λεσβίες που θέλουν να τεκνοποιήσουν έναντι αδρής αμοιβής...

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Λι είναι ο σημαντικότερος εν ζωή αφρο-αμερικανός σκηνοθέτης. Οι ταινίες του είναι πάντοτε πολιτικές, με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο - ταινίες κατακραυγές για το ρατσισμό εναντίον των μαύρων "αδελφών", του αδηφάγου καπιταλισμού όπως εκφράζεται μέσα από πολυεθνικές και μίντια και τέλος του Αμερικάνικου Ονείρου, που στο δρόμο για την επίτευξή του ουκ ολίγες ζωές καταστράφηκαν, πολλοί εξαχρειώθηκαν, ταπεινώθηκαν, γκρεμοτσακίστηκαν. Με το αμέσως προηγούμενο φιλμ του, την "25η Ώρα", πραγματευόταν το ίδιο ακριβώς πράγμα και με το δράμα του ντίλερ Νόρτον σκιαγράφησε ένα εξαιρετικό πορτρέτο της post-9/11 Αμερικής.

Το "She Hate Me" αρχίζει με τις ίδιες προθέσεις και, αν και κατά πολύ κωμικότερο, προετοιμάζει το έδαφος για μια εξίσου τραγική ιστορία. Ωστόσο στην πορεία σκοντάφτει πάνω σε ύφαλο: στο μεγαλύτερο του δεύτερου μέρους ο Λι φλυαρεί περί ομοφυλοφιλίας, πατρότητας, σχέσεων, ηθικής, ξεπουλήματος, ρατσισμού και ξεχνάει το μέρος του "δικαστικού θρίλερ". Στο τέλος το θυμάται και αφού ξεμπερδεύει με μια λύση που θα άρμοζε στις ταινίες της πρωινής ζώνης Σαββάτου στο ΜΕΓΚΑ, με τον πρωταγωνιστή να εξαπολύει έναν πύρινο λόγο με έναν αφάνταστα εκνευριστικά διδακτισμό, παραδίδεται σε ένα εξωπραγματικό χάπι εντ που, αν όχι τα γέλια, προκαλεί τουλάχιστον ένα σαρκαστικό μειδίαμα.

Ο Λι αδυνατεί να διαχωρίσει τα όρια μεταξύ κινηματογράφου και κατηγορητηρίου. Είναι ικανός και για τα δυο, ωστόσο, σαν πεισματάρικο και φωνακλάδικο πιτσιρίκι, επιδίδεται συστηματικά στο δεύτερο.

[drfotak]

Να'ναι καλα το dc++ και τα αλλα παρομοια προγραμματα γιατι αν περιμεναμε καποια ελληνικη εταιρεια διανομης να φερει αυτη την ταινια δεν θα την ειχαμε δει ποτε.Η συγκεκριμενη ταινια προβληθηκε στην Αμερικη περυσι τον Ιουλιο,δεν τα πηγε οπως ανεμεναν και βγηκε γρηγορα σε dvd! So dc++ rules !