[θέατρο]O κύκλος με την κιμωλία

[tik-tak]

" O κύκλος με την κιμωλία" του Μπρέχτ

εθνικό θέατρο-θέατρο Κάππα (Κυψέλης 2, με τα τρόλλεϋ 2,4,9 στη στάση Επτανήσου)

ηθοποιοί: Ν.Μπουσδούκος ,Λ.Κονιόρδου,Γ.Δεγαϊτης, Σ.Τζεβελέκος ,Ν.Βλαβιανού και άλλοι 21 ηθοποιοί

φοιτητικό εισιτήριο :10 €

πρόγραμμα: 7€

'Έργο του Μπρέχτ γραμμένο το 1945.

υπόθεση: Σε χώρα γειτονική της Περσίας , που βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση, γίνεται πραξικόπημα, ο Πρίγκηπας σφαγιάζεται, οι ευγενείς προσπαθούν να διαφύγουν,ενώ η σύζυγος του Πρίγκηπα εγκαταλείπει το ανάκτορο....ξεχνωντας να πάρει μαζί της το μωρό της , τον πρίγκηπα Μιχαήλ. Τον πρίγκηπα Μιχαηλ αντικρίζει ξεχασμενο στα σκαλιά του παλατιού η νεαρη υπηρέτρια Γκρούσα. Αναλαμβάνει να τον σώσει τόσο απο τη φωτιά που απειλεί το ανάκτορο όσο και απο το κυνηγητό που έχουν εξαπολύσει εναντίον του οι "νεοι άρχοντες" προκειμένου να μην υπάρξει στο μέλλον διεκδικητής της πατρικής εξουσίας.

Η Γκρούσα ,αναλαμβάνοντας αυτό το παιδί, τρέπεται σε ένα ατέρμονο φευγιό...διακινδυνεύει τα πάντα, υπομένει κακουχίες και προσβολές...Η ζωή της -για χάρη αυτου του βρέφους- οδεύει σε νεες τροχιές και έτσι η Γκρουσα τελικά βρίσκεται εγκλωβισμένη σε ένα γάμο με άνδρα, που ποτέ της δεν ήθελε, γιατί η καρδιά της ειναι δοσμένη στον αρραβωνιαστικό της, το νεαρό στρατιώτη στο πεδίον της μάχης.

Το παιδί μεγαλώνει μες στην άπλετη στοργή της Γκρούσα .Εκείνη ζώντας καταπιεσμένη μέσα σε ένα λευκό γάμο , συνεχιζει να περιμένει τον αρραβωνιατικό της ,αποκρούοντας τις αιτιάσεις του "συζύγου" της και τις προσβολές της μάνας του.

Ο πόλεμος τελειώνει. Η φυσική μητέρα του Πρίγκηπα Μιχαηλ εμφανίζεται και διεκδικεί απο τη Γκρούσα το γιο της , γιατί έτσι μονάχα θα εχει πρόσβαση στη περιουσία.Γίνεται δικαστήριο με πρόεδρο το λαοφιλή, άξεστο Αζτακ.Στο πλευρό της Γκρούσα , αφού διελευκάνθηκε μια σειρά παρεξηγήσεων, βρίσκεται ο αρραβωνιαστικός της. Η δίκη ξεκινά....Απο τη μια , οι μεγαλοδικηγόροι και το λάδωμα και απο την άλλη η μητρική αγάπη της Γκρούσα....Η απόφαση θα βγεί μετά απο μια δοκιμασία: τη δοκιμασία με τον κύκλο με την κιμωλία!

Πρόκειται για ένα παραμύθι. Στην παράσταση αυτή ο μύθος διανθίζεται απο πολλά τραγούδια και γλυκειά μουσική επένδυση. Οι ηθοποιοί τραγουδούν ζωντανά, ενώ επί σκηνής βρίσκονται οι 3 οργανοπαίχτες, που συνολικά παίζουν 8 όργανα. Συντροφεύουν με τις μελωδίες κάθε στιγμή της παράστασης.

Τα σκηνικά ήταν πολύ λιτά και στην εναλλαγή ορισμένων από αυτά βοηθούσαν οι ίδιοι ηθοποιοι. Αυτη η λιτότητα στα σκηνικά προσέφερε "ουδετερότητα" ωστε να μην περιορίζεται ο περιβάλλων χώρος και να μπορεί να προσαρμόζεται και να ανταποκρίνεται γρήγορα και εύκολα στα δρώμενα....τη μια στιγμή ήταν το παλάτι, την αμέσως επόμενη το βουνό, στην άλλη το ποτάμι κοκ...

Τα κουστούμια ήταν εκπληκτικά!! Τα κουστούμια των χωρικών , των υπηρετών και των στρατιωτών είχαν αναφορές σε ρωσική ύπαιθρο .Οι "κακοί" ή οι φορείς εξουσίας φορούσαν μάσκες, ουδέτερες μάσκες σε χρώμα πράσινο....

Η υπόθεση του έργου ακολουθεί τη γραμμή των κλασσικών παραμυθιών: το καλό να διαχωρίζεται εντελώς απο το κακό, να υφίσταται πλήθος αντιξοοτήτων , αλλά στο τέλος να επιβραβεύεται καθιστώντας σαφές οτι η αρετή αποτελεί το μόνο γνώμονα της γεματης με ικανοποιήση ζωής.

Η παράσταση διαρκεί 2μιση ώρες (ενδιάμεσα υπάρχει 10 λεπτο διάλειμμα).Στη χρονική "επιμηκυνση" της παράστασης συμβάλλει το μουσικό και τραγουδιστικό μέρος.

Οι ηθοποιοί ειναι αξιόλογοι, όλοι υπηρετούν επάξια το μερίδιο που τους αναλογεί. Λειτουργούν σα σύνολο.

Ως πρωταγωνιστές θα μπορούσαν να ξεχωρίσουν ο ποιητής (Μποσδούκος)--με παρουσία σε όλη τη διάρκεια της παράστασης, ο αποστασιοποιημένος αφηγητής --, η Γκρούσα (Κονιόρδου) ---με έντονη παρουσία στο 1ο μισό κυρίως, με την καλοπροαίρετη, γλυκειά,ταπεινή αλλά συνάμα διεκδικητική,τολμηρή φύση της ---και ο δικαστής (Γ.Δεγαϊτης) --με παρουσία στο 2ο μισό, ως κουτοπόνηρος, μποέμ τύπος, που όμως έχει μέσα του στάλες ηθικής.

Εκτός απο τα "χορικά" , στην παράσταση υπάρχει έντονο και το κωμικό στοιχείο, που προσφέρει ευκαιρίες για άπλετο γέλιο.

Κοιλιά --για μένα--έκανε το έργο στην έναρξη του δεύτερου μερους, στη συνέχεια , όμως , ανακτάται η πλοκή και το ενδιαφέρον.

Στην παράσταση αυτή τι εκτίμησα εγώ; Οχι τόσο πολύ την υπόθεση, ως θέμα παραμυθιού , όσο τη σκηνοθετική πινελιά , τη δουλειά (την πολλή δουλειά, που φαινόταν πίσω απο το συντονισμό του συνόλου και τη συνεργασία υποκριτικής και μουσικής επένδυσης) και τα κουστούμια.

Αυτά ειναι τα στοιχεία που βρήκα περισσότερο ενδιαφέροντα.

Η παράσταση αυτή προσέφερε ένα πληθωρικό θέαμα!!!

(Θα μπορούσα να φανταστώ αυτην την παράσταση να στέκεται επάξια στα αρχαία αμφιθεατρικά θέατρα (χωρίς τον κίνδυνο να την καταπιούν οι ιεροί αυτοί χώροι) ή σε αλλους αμφιθεατρικούς χώρους στο πλαίσιο των θερινών φεστιβαλ)

στο πρόγραμμα (7€) υπάρχουν φωτογραφίες απο τις πρόβες της παράστασης , κείμενα που αναλύουν τη μπρεχτική θεατρική λογική καθώς και απομαγνητοφωνημένο κείμενο (1954) με τις οδηγίες του ίδιου του Μπρεχτ προς τους ηθοποιούς κατα τη διάρκεια προβων για το έργο αυτό.

το θέατρο Καππα ειναι πολύ ωραίο και άνετο.

3,5/5