[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] Η κατάρα

[Ήρα]

Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Τακάσι Σιμίζου, με τους: Σάρα Μισέλ Γκέλαρ, Τζέισον Μπερ, Κλέα Ντιβάλ, Μπιλ Πούλμαν .

Η Κάρεν, μια Αμερικανίδα νοσοκόμος στο Τόκιο, έρχεται αντιμέτωπη με τα φαντάσματα ενός στοιχειωμένου σπιτιού, τα οποία συνδέει μια κατάρα. Αμερικανικό ριμέικ της ταινίας "Ju On" που γύρισε ο δημιουργός του πρωτότυπου.

μια ταινία τρομου με ένα τρομοπαιδάκι και την τρομομαμα του να σκορπίζουν το θάνατο (και μια τρομογάτα).προσωπικα δε με εντυπωσίασε , όχι τόσο γιατι δύσκολα με εντυπωσιάζουν ταινίες τετοιου είδους , αλλά γιατι το σενάριο , απαραίτητο συστατικό για να κρατήσει μια αγωνία στους μη φαν του είδους , ήταν σχεδόν ανύπαρκτο.

κατά τα άλλα έχει αυτόν τον τρομακτικό συνδυασμό δυνατής μουσικής και ματιών που γουρλώνουν , φαντάσματα να τριγυρνάνε με ανεμοδαρμένα μαλλια , έναν γρίφο που υποτίθεται εξηγεί το λόγο των φόνων και βασίζεται σε ζητήματα ηθικής και τάξης ,γενικα αν κάποιος θέλει να τρομαξει τρομαζει άνετα!

ευτυχώς δε βρήκα τρομοπαιδάκια κρυμμένα πίσω από την πόρτα μου το πρώτο βράδυ και πλέον εχει μείνει σαν ανάμνηση κακη της ταινίας ένα μακρόσυρτο αααααααα που ακούω κατά τακτά χρονικά διαστήματα!

επίσης ευτυχώς είδα τη μισή ταινία , αποφεύγοντας να πειστώ από σχόλια έλα τώρα δε σκοτώνει!τι σημασία έχει ο φόνος , αν προηγουμένως μου μείνουν στο μυαλό μου τα τρομομάτια του τρομοπαιδιού! , αυτό που δε φεύγει από το μυαλό ειναι το περιτύλιγμα , όχι το γεγονός!

άλλωστε όταν παίζεται στις αιθουσες -Οι ατέλειωτοι αρραβώνες- είναι κρίμα να πάτε στο τρομοπαιδάκι! !

[bromptonista]

Άκουσα ότι μόνο η Σάρα Μισέλ Γκελάρ αξίζει από την ταινία... προφανώς άκουσα σωστά

[KonstantinosMD]

σχεδόν κλασική αμερικάνικη μεταφορά γιαπωνέζικης ταινίας τρόμου.....

και λέω σχεδόν γιατί προσπάθησαν αρκετά να κρατήσουν τον γιαπωνέζικο χαρακτήρα της....

Δεν ξεχνάμε ποτέ ότι οι γιαπωνέζοι έχουν μια κουλτούρα εντελώς δική τους, η οποία φαίνεται από τσόντες μέχρι έργα με σαμουράι και από τα κινούμενα σχέδια μέχρι μετέωρα βλέμματα γιαπωνέζικων πελαργών....

Οπότε αυτό που βλέπουμε πάντα προσπαθούμε να το κρίνουμε λίγο πιο χαλαρά....

Η συγκεκριμένη ταινία λοιπόν προσφέρει αρκετά πράγματα....

μερικά από αυτά:

άφθονες στιγμές να τιναχτείς και να τρομάξεις ακόμη και αν ξέρεις ότι τώρα θα ορμήσει το τρομοπαιδάκι και θα τους φάει

άφθονες στιγμές επίσης να γελάσεις να να κοροϊδέψεις μαζί με 10άδες άλλους μέσα στο σινεμά πολλές σκηνές, ειδικά τα στομαχικά προβλήματα του τρομομπέμπη που εκφράζονται με ρεψίματα...

(βέβαια πρέπει να προσέξεις τις κάργιες που θα αρχίσουν να φωνάζουν μέσα στην αίθουσα: "ζώα.... άι στο διάολο, που το βρίσκετε το αστείο" κοκ....)

ένα κλασικό γιαπωνέζικο σενάριο ταινίας τρόμου

ένα κλασικό γιαπωνέζικο τέλος ταινίας τρόμου

γενικά μία ταινία που αξίζει να την δείτε για έναν ωραίο συνδυασμό τρόμου και γέλιου!!!!

δεν θα την βαθμολογήσω όμως, γιατί αδυνατώ!

[NIKITA]

Δεν ήταν κακή. Σκοτώνεις μια χαρά την ώρα σου... Βαθμολογείται ανάλογα την απόγνωση στην οποία βρισκόσουν πριν την δεις. Για μένα 3/5 άνετα, αλλά ήταν μεγάλη η απόγνωση...

[Sovereign]

Το γιαπωνέζικο πρωτότυπο πάντως (Ju On ή κάτι τέτοιο) ήταν μεγάλη μαμακία. Δεν έχω δει αυτό, αλλά έλεος πλέον με τα παιδάκια, τα φαντασματάκια και τους δήθεν τρόμους.

Στο πρωτότυπο βάζω 1/5 κι αυτό μόνο και μόνο για την οθόνη του ster. Αλλιώς δεν παίρνει ούτε δέκατο.

[NIKITA]

Εγώ δεν είχα γνώση του πρωτότυπου και σίγουρα δεν θα την έβλεπα σε DVD...Επίσης δεν την σχολιάζω γιατί δεν έλεγε και τίποτα. Αλλά δεν σηκώθηκα να φύγω κιόλας και αυτό στην κατάσταση που βρίσκονται τα νεύρα μου τελευταία είναι επιπλέον πόντος. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, τη συνιστώ ανεπιφύλακτα για όσους έχουν ανάγκη να καθήσουν με παρέα χωρίς να χρειάζεται να μιλάνε. "-Α, καλά..." φτάνει και περισσεύει.

[bromptonista]

Η ταινία ήταν ένα ΕΠΟΣ. ΕΠΟΣ λέω. Μιάμιση ώρα ο σκηνοθέτης κατάφερε να με κάνει να θέλω να σηκωθώ από την πολυθρόνα μου (που είναι παρραπάνω από άνετη) τουλάχιστον 20 φορές.

Όχι γιατί τρόμαξα, όχι γιατί γέλασα, αλλά ρε παιδί μου για να φύγω από αυτό το πράγμα! To 5.7/10 (8,706 votes) του IMDB στ' αλήθεια με ξένισε. Πάνω από 5; Πώς; Γιατί; Ο Ed Wood έχει σκηνοθετήσει καλύτερα.

Πραγματικά, επειδή δεν είμαι πια 11 χρονών, δυσκολεύομαι να μπω στο πνεύμα ταινιών τρόμου όπου πεθαίνει ο κόσμος με ένα "Μπού!". Αν ήταν έτσι, θα ήμουν serial killer.

Δεν μπορώ να σας προτείνω να τη δείτε, της βάζω όμως ένα ποπκορνάκι γιατί κάπως, ίσως, κάποτε, σε κάποια περίσταση ίσως φανεί χρήσιμη σε DVD ή DivX (πχ με το 20+ κοριτσάκι με νοημοσύνη 11 ετών που θα πηδάει συνέχεια πάνω σας για να τη σώσετε από το μπαμπουλοφαντασματάκι...).

/5 έχει και καλύτερες ταινίες...

[NIKITA]

δυσκολεύομαι να μπω στο πνεύμα ταινιών τρόμου όπου πεθαίνει ο κόσμος με ένα "Μπού!". Αν ήταν έτσι, θα ήμουν serial killer.

Τώρα ποιόν θα ακούσετε, αυτόν που όπως παραδέχεται αν σκότωναν τα "Μπού!" που κάνει ακόμα θα είχε σκοτώσει κόσμο και κοσμάκη ή εμένα που με βαραίνουν και τόσα χρόνια παραπάνω στην πλάτη μου;