[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] Πλαγίως

[Remy Fincher]

"Sideways" (2004) emstar emstar,5

Του Αλεξάντερ Πέιν, με τους Πολ Τζιαμάτι, Τόμας Χέιντεν Τσέρτς, Βιρτζίνια Μάντσεν, Σάντρα Ο.

Αχώριστοι από το πανεπιστήμιο, ο Τζακ (Τσερτς) και ο Μάιλς (Τζιαμάτι), με αφορμή τον επικείμενο γάμο του πρώτου, ξεκινούν ένα ταξίδι στους αμπελώνες της Καλιφόρνια, για καλό κρασί, γκολφ και χαλάρωση. Ο Τζακ ωστόσο, αποφασισμένος να γιατρέψει τις πληγές που άφησε ένα διαζύγιο στο φίλο του, στρέφει το ταξίδι σε μια πιο πικάντικη κατέυθυνση...

Με το Citizen Ruth, αλλά κυρίως με τα Election και About Schmidt, οί Τέιλορ-Πέιν απέδειξαν ότι πρόκειται για ένα από τα πιο ταλαντούχα και ελπιδοφόρα ονόματα του ανεξάρτητου αμερικάνικου κινηματογράφου. Το Sideways όχι μόνο δεν αποτελεί εξαίρεση, αλλά καταφέρνει να τους κερδίσει το status που αξίζουν στο χώρο.

Μοτίβο στις τραγικωμωδίες τους είναι πάντοτε ένας χαρακτήρας σε απόγνωση, ένας άνθρωπος που η ζωή του τον έχει φέρει σε αδιέξοδο και αισθάνεται ότι είναι αργά για να μπορέσει να αλλάξει οτιδήποτε. Έτσι και ο Μάιλς, ένας αποτυχημένος συγγραφέας που δουλεύει ως δάσκαλος σε δημοτικό για να βγάλει τα προς το ζην, αφοσιώνεται στην αγάπη του για το κρασί, για να ξεχάσει την αγάπη που του στέρησε η ζωή και οι περιστάσεις. Στην αντίπερα όχθη έχουμε τον Τζακ, έναν, εξίσου αποτυχημένο, ηθοποιό, που το μόνο που του απέμεινε είναι "το κάπου σ'έχω ξαναδεί" των ανθρώπων γύρω του. Εκ διαμέτρου αντίθετος ως χαρακτήρας, αρνείται να βυθιστεί στην κατάθλιψη και την απαισιοδοξία του Μάιλς και προτιμά να ενδώσει στους "πειρασμούς" της εργένικης ζωής του που σύντομα τελειώνει. Οι δυο χαρακτήρες θα 'ρθουν σε σύγκρουση μεταξύ τους αλλά και σε επαφή με δυο γυναίκες, τη Μάγια (Μάντσεν) και τη Στέφανι (Ο). Για τον ένα, θα είναι η τελευταία του περιπέτεια πριν το συμβιβασμό. Για τον άλλο ωστόσο μπορεί να είναι η λύτρωση από τη θλίψη.

Το σενάριο των Πέιν-Τέιλορ είναι το αδιαφιλονίκητο φαβορί γαι τη φετινή κατηγορία "Διασκευασμένου Σεναρίου". Καθόλου άξιο απορίας, αφού ισορροπεί εξαίσια πάνω στο δράμα και την κωμωδία, δίνοντας υπέροχους, υποδειγματικούς πραγματικά διαλόγους (όπως της Μάγια και του Μάιλς στη βεράντα).

Ένα τόσο καλό σενάριο ωστόσο, δε θα μπορούσε να απογειωθεί χωρίς την παρουσία τεσσάρων τόσο ταλαντούχων ηθοποιών: για τον Τζιαμάτι, αρκεί να έχετε δει το American Splendor, τότε ξέρετε γιατί μιλάμε. Οι Μάντσεν, Ο και Τσερτς εντυπωσιάζουν με τον τρόπο που χειρίζονται τους χαρακτήρες και ιδιαίτερα ο τελευταίος, που μεταξύ άλλων είναι το comic relief της ταινίας. Όλοι, υπό την καθοδήγηση του Πέιν, θα δώσουν μια ζεστή και δυσβάσταχτα ανθρώπινη ιστορία.

[Azrai]

ΝΜ γενικα εχουμε ιδια γουστα

Μου αρεσε πολυ η τανια... Πολυ τρυφερη, πολυ ομορφο τελος...

Αναδεικνυει την φιλια μεταξυ δυο ανθρωπων. Την πραγματικη, ανευ ορων φιλια μεταξυ δυο πολυ διαφορετικων τυπων... και παραλληλα την σημασια να μοιραζεσαι την ζωη σου με αλλους...

Οπως τραγουδαει και η Αρβανιτακη (και ηταν μια απο τις πρωτες μου σκεψεις αφου βγηκα απο την αιθουσα)

"Ζωη που δεν μοιραζεται, ειναι ζωη κλεμμενη"

Παντως, οσκαρ δεν νομιζω να παρει... υπαρχουν αλλα συμφεροντα μεσα...

παρεπιπτοντως, του ιδιου (δηλαδη του πειν) ηταν και το About Schmidt, μια εξαιρετικη ταινια που πραγματικα με αφησε αφωνο το γεγονος οτι ηταν του Χολιγουντ. Ειναι το στυλ του ανεξαρτητου ή ευρωπαικου κινηματογραφου. Καταπληκτικη... ειναι περσινη ή προπερσινη... Συνιστω και αυτην (οπως και το Sideways), ανεπιφυλακτα...