Εξορμήσεις εντός ή εκτός των τειχών…

[tik-tak]

Τι λέτε ?? Φτιάχνουμε έναν οδηγό για ολιγόωρες , μονοήμερες ή διήμερες εξορμήσεις εντός ή εκτός των συνόρων της περιοχής που κατοικούμε ???

Ας παρουσιάσουμε το ιδιαίτερο στυλ του υπό επίσκεψιν μέρους , τις διαφοροποιήσεις του, την ταυτότητά του, τα στέκια , πληροφορίες για τη διαδρομή και το κόστος , και γενικά ό,τι θεωρούμε ότι θα μπορούσε να καταστεί μια καλή αφορμή για να ανοίξουμε την πόρτα του σπιτιού μας και να εκδράμουμε ( έστω και νοητικά…)!!

Γιατί να μην γνωρίσουμε την πόλη μας, τη χώρα μας ή και …τον κόσμο όλο απ’άκρη σε άκρη???

Ας γίνει το θέμα αυτό μια πηγή με ιδέες για μικρές εξορμήσεις ( ή έστω ταξίδια του μυαλού για αυτούς που δεν δύνανται ) και …και…χρειαζούμενες να’ναι !!!!!

[tik-tak]

Ας κάνω την αρχή αναφερόμενη σε έναν κοντινό στην Αθήνα προορισμό , το Σούνιο .( οι φίλοι μου θα θυμούνται πόσο τους είχα ‘πρήξει’ για μια ομαδική εξόρμηση και όταν αποφάσισαν να μου κάνουν αυτή τη χάρη …είχε συννεφιά )

Εκεί βρίσκεται ο ναός του Ποσειδώνα στην άκρη ενός απόκρημνου βράχου, 60 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Είναι χτισμένος κατά τη διάρκεια του χρυσού αιώνα του Περικλή πάνω στα ερείπια ενός παλαιότερου ναού. Ο ρυθμός είναι δωρικός.

Εκτός από το δέος που προκαλεί ο ναός και η συνειδητοποίηση ότι βαδίζουμε στα ίδια μέρη που περπάτησαν ο Αιγέας και πολλοί Έλληνες και μη από την αρχαιότητα ως σήμερα ( αρκετοί έχουν αφήσει εξάλλου το όνομά τους χαραγμένο στα μάρμαρα και τις κολώνες. Λέγεται ότι έχει χαράξει το όνομά του εκεί και ο λόρδος Μπάυρον ) , υπάρχει αυτή η απροσδιόριστη συγκίνηση που προκαλεί η πνοή του ανέμου. Είναι σαν να μηδενίζεσαι μπρος σ’αυτό το στοιχείο της φύσης , όχι με την ταπεινωτική διάσταση του όρου , αλλά την απελευθερωτική και να απλώνεται η σκέψη και το βλέμμα πέρα και πάνω στη θάλασσα. Μπορεί να γίνεται αυτό , επειδή είναι σαν να μπαίνει μέσα στο σώμα σου ο άνεμος προκαλώντας έναν στρόβιλο που αναταράσσει τα σπλάγχνα …

Είναι, επίσης, ένα από τα ωραιότερα μέρη για την απόλαυση ηλιοβασιλέματος.

…και για φωτογράφιση!

Ένα κάπως αρνητικό στοιχείο είναι ότι ο ναός δεν φυλάσσεται ικανοποιητικά, με συνέπεια να περπατούν αρκετοί επισκέπτες δίπλα στις κολώνες πατώντας τα μάρμαρα .

Από το κέντρο της Αθήνας η διαδρομή με αυτοκίνητο διαρκεί περίπου 1-1 ½ ώρα . Η διαδρομή από ένα σημείο και μετά γίνεται ευχάριστη για τα μάτια (και… τη μύτη κατά την άνοιξη ) .

Υπάρχουν , νομίζω, και 2 γραμμές λεωφορείων με κεντρικό σταθμό στη Μαυροματαίων ,αλλά είναι προτιμότερο να πάτε με δικό σας αυτοκίνητο για να έχετε ευχέρεια κινήσεων για να επισκεφτείτε πχ. τις κοντινές παραλίες ή μια από τις πάμπολλες ταβέρνες στην Ανάβυσσο ή να επιστρέψετε για να πιείτε τον καφέ σας στα Ν.Π.

Ο ναός λίγο μετά το ηλιοβασίλεμα κλείνει και ακούγεται η σφυρίχτρα του φύλακα που προειδοποιεί για αυτό.

Υπάρχει ένα εστιατόριο- καφετέρια (νομίζω του ΕΟΤ ) στα ριζά του υψώματος , αλλά δεν έχει ωραία θέα .

Υπάρχει εισιτήριο ( νομίζω των 4 € ) , αλλά τα φοιτητικά είναι δωρεάν . Τις Κυριακές η είσοδος είναι ελεύθερη.

Καλό …Σούνιο!!!!

[Athena]

Τι να γράψω βρε τικ-τακ-ούλα μετά από τη δική σου γλαφυρή περιγραφή και να μη μοιάζει βαρετό; Θα προσπαθήσω πάντως...

Ίσως μοιάζει λίγο passe, αλλά για μένα το Ναύπλιο είναι all time classic.

Συνδυάζει την πλούσια ιστορία (υπάρχει άραγε κανείς που να μην ξέρει πού δολοφονήθηκε ο Καποδίστριας με τη ρομαντική, γραφική ατμόσφαιρα της παλιάς πόλης και την πλούσια νυχτερινή ζωή της παραλίας (από Απρίλιο ως Οκτώβριο τουλάχιστον!)

Σίγουρα όλοι έχετε πάει, ακόμα κι αν ήταν απλά μια ημερήσια εκδρομή με το σχολείο Λίγοι ίσως όμως να έχετε εξερευνήσει τα σοκάκια, τα μουσεία και τα ιστορικά μνημεία του.

Θα σας συνιστούσα να μείνετε σε κάποιο από τα αναπαλαιωμένα νεοκλασικά της παλιάς πόλης, να ξυπνήσετε νωρίς το πρωί και να κάνετε ποδαράτο το γύρο της Αρβανιτιάς βλέποντας τη γέννηση της καινούργιας μέρας. Μετά... πρωινό (πολύ καλές κρεπερί!), εξερεύνηση στην παλιά πόλη (έχει κάτι απίθανα μαγαζάκαι με ξύλινα παιχνίδια και φιγούρες θεάτρου σκιών!) και καφές στο ανακαινισμένο Ξενία (αυτό μου το έχουν πει, οπότε αν πάει κανείς, ας μου πει αν όντως έχει την απίθανη θέα που μου λένε) Το απογευματάκι παγωτό στην πλατεία Συντάγματος και το βράδυ απίθανοι μεζέδες στο Χριστόφορο (έτσι νομίζω ότι λεγόταν το ταβερνάκι)

Extra bonus: αν τύχει και βρεθείτε εκεί στην αυγουστιάτικη πανσέληνο, το φεγγάρι μοιάζει να ανατέλλει μέσα από το Παλαμήδι. Simply magic!

[Filippos]

Εγώ, με την σειρά μου, προτείνω εξορμήσεις για σκι. Ένας προσιτός προορισμός είναι το Μαρούσι. Για τους αρχάριους, προτείνεται η κάθοδος της λεωφόρου Κηφισίας. Για την διευκόλυνσή σας, όσοι ξεκινάτε τώρα το σκι, καλύτερα να μείνετε στην δεξιά λωρίδα, ενώ τα snowboard μπορούν να κινούνται στην αριστερή λωρίδα. Για τους περισσότερο περιπετειώδεις τύπους, ο κόμβος της Αττικής οδού είναι μια πραγματική πρόκληση. Διαλέξτε ένα από τα τρία επίπεδα και δοκιμάστε την τύχη σας σε άλματα και ελιγμούς. Ορισμένες μέρες, τον χειμώνα, μπορείτε να δοκιμάσετε παραλλαγή του ισπανικής προελεύσεως αγώνα μεταξύ ταύρων και ανθρώπων. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, αντί για ταύροι, συμμετέχουν τζιπάκια, προερχόμενα από τα βόρεια προάστια, με ιδιοφυείς οδηγούς, οι οποίοι πιστεύουν ότι τα τζιπ δεν χρειάζονται αλυσίδες και ότι το να τρέχεις με 80 στο χιόνι είναι ασφαλές. Όποιος πεζός καταφέρει να ξεφύγει από το ανελέητο κυνηγητό τους, κερδίζει μια στολή τροχονόμου, ώστε να συγκεντρώνει τα πτύελα των αγανακτισμένων οδηγών. Για διαμονή δεν χρειάζεται να ανησυχείτε, υπάρχει πλήθος ξενοδοχείων, που προσφέρουν ημιδιαμονή, καθρέφτη στο ταβάνι και 2 έργα σεξ - αγγλικό, γαλλικο. Για τους απαιτητικούς, τέλος, προσφέρεται άριστη θέα στην ημιτελή στέγη Καλατράβα, ώστε να έχουν άμεση επίγνωση των προτεραιοτήτων του ελληνικού κράτους. Προτείνω να το επιχειρήσετε άμεσα, γιατί η προσφορά ισχύει για περιορισμένο διάστημα.

Υ.Γ. Συγγνώμη αν χάλασα το θέμα, πείτε πως δεν έγραψα!

[Winmx]

για μονοημερη...που μονο εκδρομη δε ειναι φοβερη αποσταση!!!....τι καλυτερο απο Νεα Μακρη,Ματι...Για μπανιο στα δικαστικα αν ειστε 2 για τζερτελε στο Προβα-καφε ή το παλιο και κλασικο Καραβι!Για φαγητο εχετε να διαλλεξετε αναλογα με την περιοχη!Αν μεινετε εκει για φαγητο μετα για ποτακι Ζουμπερι με τα αλατια.Εγω προτιμω το γυρισμο απο Πεντελη για να γινει αναλογη σταση εκει για φαγητο κ γλυκακι μετα στο Μπακα!

Τωρα βεβαια θα μου πειτε εξω ο κοσμος χαλαει και εγω σας λεω για μπανια!Και παλι ειναι ωραια βολτιτσα....ηρεμα....χαλαρα....βολτουλα στη θαλασσα εσεις και καλος/η σας !Το καλο ειναι οτι το χειμωνα δε προκειται να πετυχεται γνωστο εκτος κι αν ειστε εντελως γκαντεμηδες

[Αποφρακτικός_Ειλεός]

tik-tak έχεις απόλυτο δίκιο για το Σούνιο. Για μένα είναι η καλύτερη εκδρομούλα εντός αττικής. Τα προρτοκαλί λεωφορεία, ξεκινάνε από την πλάτεια Αιγύπτου-Πεδίον Άρεως(στο συντριβάνι δίπλα- συμβολή Πατησίων+Λ.Αλεξάνδρας). Το καλοκαίρι έχει κάθε ώρα δρομολόγιο. Επίσης μπορείτε να "πιάσετε" το λεωφορείο, στη Φιλλελήνων, λίγο μετά το Σύνταγμα απέξω από τα γραφεία της Aegean(αν δεν κάνω λάθος) και στην πλατεία Κλαυθμώνος(στάση μετρό Πανεπιστημίο). Καταρχήν η διαδρομή του λεωφορείου είναι καταπληκτική. Και στο Σούνιο να μην πάτε, όλη η παραλιακή από Βάρκιζα και πέρα είναι καταπληκτική. Όταν περνάτε από το 37ο χιλιόμετρο Αθηνων-Σουνίου "ρίχτε" μου ένα γεια(έχω σπίτι εκεί)! ΠΡΟΣΟΧΗ: Να χρησιμοποιήσετε τη γραμμή Αθήνα-Σούνιο ΠΑΡΑΛΙΑΚΩΣ γιατί υπάρχει κ γραμμή που πάει από τα Μεσόγεια.

Είναι χορταστική εκδορμή το Σούνιο αλλά και η Ανάβυσσος-Σαρωνίδα. Αλλά το απόλυτο είναι τον Αύγουστο όταν έχει πανσέληνο, που ανοίγουν το βράδυ τον αρχαιολογικό χώρο για το κοινό. Είναι εκπληκτικό θέαμα. Από τη μία ο ναός του Ποσειδώνα και απο την άλλη το φεγγάρι που αντανακλά στην Θάλασσα και στα πλοία που διέρχονται. Εγώ πάντως πάω κάθε χρόνο.

Αυτό το μέρος "μυρίζει" αρχαία Ελλάδα όπως έιπες τικ-τακ. Για την ιστορία θα σας πώ ότι σε καλό καιρό, φαινόταν από το ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο το δόρι&ίσως η περικεφαλαία από το χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς στην Ακρόπολή. Υπήρχε δηλαδή οπτική επαφή μεταξύ Ακρόπολής+Σουνίου (θα μπορούσε ο Περικλης ας πούμε να στήσει ένα wireless lan-χαχαχχαχχχαχχαχαχαχα). Εγώ πάντως θα πρότεινα μιας και τα λεωφορεία των ΚΤΕΛ έχουν αναβαθμιστεί να μην χρησιμοποιήσετε αυτοκίνητο. Έχει πιό πολύ χαβαλέ η συγκοινωνία ειδικά σε μεγάλες παρέες.Αυτά τα πολλά.

Μια ψήφος στη τικ-τακ

Αααα έχω κ άλλη μια πρόταση για μινι εξόρμηση-ακόμα καλύτερη- αλλά δεν θα την μοιραστώ με εσάς. Το μέρος αυτό το κρατάω για μένα.

[Juliette]

Nα συμπληρωσω ότι το εν λόγω ΚΤΕΛ το παίρνετε και από το μετρό του Φιξ, καθώς επίσης ότι πλέον υπάρχει και η αστική γραμμή Ε22 Αθήνα-Βάρκιζα (ή Αθήνα-Σαρωνίδα, δε θυμάμαι καλά) που εξυπηρετεί κάνοντας ακριβώς τη διαδρομή του ΚΤΕΛ! Η αφετηρία είναι ίδια με τα Α2, Α3, Β3 κλπ... δηλ στα προπύλαια στην Πανεπιστημίου.

[GRC]

Γεγονος που δεν χωραει αμφισβητηση ειναι οτι η Ελλαδα εχει πανεμορφα μερη και εκπληκτικης ομορφιας τοπια...

Πολυ καλες μονοημερες ειναι η αναβαση προς λιμνη Τσιβλου στην ορεινη Ακρατα.Κοντα στην Αθηνα με νορμαλ οδηγηση σε 2 ωριτσες εισαι εκει.

Η λιμνη και μονο θα σας αποζημιωσει με την ομορφια της.

Αλλη πανεμορφη διαδρομη ειναι προς Χαλκιδα μερια και συγκεκριμενα η διαδρομη Αθηνα-Χαλκιδα-Α.Ιωαννης Ρωσσος-Λιμνη Ευβοιας.

Η εναλλαγη των τοπιων ειναι ολα τα λεφτα καθως το ρεπερτοριο περιλαμβανει τα παντα.Αν εχεις και ενα καλοστημενο αυτοκινητο τοτε θα το ευχαριστηθεις δεοντως(στροφιλικια κοινως).

Αλλη αγαπημενη διαδρομη ειναι Αθηνα-Αραχωβα-Γαλαξειδι.

Ενα απο τα ομορφοτερα μερη της Ελλαδας ειναι το Καρπενησι.Καταπρασινα τοπια και μοναδικη ατμοσφαιρα.Αν πατε τετοια εποχη καλο ειναι να εχετε αλυσιδες διοτι θα σας φανουν ιδιαιτερως χρησιμες.

Χμμμ ξεχασα την καλυτερη διαδρομη....Αργος-Αστρο-Λεωνιδιο...Καλυτερη εποχη του χρονου για να επισκεφτεις το Λεωνιδιο ειναι το Πασχα η τελη Αυγουστου(στη γιορτη της μελιτζανας.)

Σορρυ που δεν ημουν πολυ αναλυτικος στις περιγραφες μου...

[Winmx]

Ύδρα

Που;Δίπλα μας, μιάμιση ώρα δρόμο από τον Πειραιά. Πας το πρωί και έρχεσαι το βράδυ.

Ποιοι άλλοι πάνε; Ρομαντικοί και ερωτευμένοι weekenders, καλλιτέχνες που έχουν αγοράσει εδώ ένα υπέροχο καπετανόσπιτο, low profile επιχειρηματίες. Την Κυριακή το πρωί, ειδικά τις πολύ ζεστές μέρες, μπορεί να τύχετε και σε απόβαση ΚΑΠΗ.

Η καλύτερη διαμονή; Bouayia (22980/52869): Μικρό ξενοδοχείο που θυμίζει περισσότερο σπίτι παρά ξενώνα. Παραδοσιακό στυλ, με παλιά κειμήλια της οικογένειας και αντίκες. Bratsera (22980/53971): Ατμοσφαιρικός ξενώνας σ' ένα ανακαινισμένο υδραίικο σπίτι του 1750 και σ' ένα εργοστάσιο επεξεργασίας σφουγγαριών του 1890, γύρω από μια όμορφη αυλή με κήπο και πισίνα. Hydroussa (22980/52400): Το παλιό Ξενία της Ύδρας ανακαινίστηκε. Αρχοντική ατμόσφαιρα στην κεντρική σάλα με τα ζωγραφιστά ταβάνια και τις αντίκες. Mistral (22980/52509, 22980/53411): 'Ανετο και φιλικό ξενοδοχείο 18 δωματίων σ' ένα τριώροφο πέτρινο κτίριο, που χτίστηκε στη θέση παλιού αρχοντικού του 1817 διατηρώντας την ντόπια αρχιτεκτονική. Ορλώφ (22980/52564, 22980/52495): Όμορφο boutique hotel που διατηρεί ανέπαφη την ατμόσφαιρα της ιστορικής κατοικίας του Ρώσου διπλωμάτη Γεωργίου Ορλώφ. Μιράντα (22980/52230, 22980/53953): Μικρός ξενώνας 14 δωματίων διαφορετικού μεγέθους και διακοσμητικού ύφους (κάτι μεταξύ παραδοσιακού και art deco), με θέα στον κήπο και τον οικισμό.

Πώς περνώ τη μέρα μου; Ξεχνάς τα τακούνια στον Πειραιά, βγαίνεις στο πιο κουκλίστικο λιμάνι του Αργοσαρωνικού και ύστερα εύχεσαι ο χρόνος να κυλάει αργά. Όσοι έχουν πιάσει θέση στα σεπαρέ του όμορφου cafe-trattoria Il Posto συνοδεύουν τον καπουτσίνο φρέντο τους με κάποιο από τα νοστιμότατα breakfast, ενώ στο "πρώτη θέση-λιμάνι" Porto Fino καμία παρτίδα τάβλι δεν ολοκληρώνεται χωρίς ένα κομμάτι σπιτικού κορμού σοκολάτας. Τα ερωτευμένα ζευγαράκια αρχίζουν το sightseeing στα στενά σοκάκια και τα μουσεία. Μόλις ο ήλιος αρχίσει να καίει, οι ουρές που σχηματίζονται μπροστά από το ρολόι, στο κέντρο του λιμανιού, σηματοδοτούν ότι ήρθε η ώρα του μπάνιου. Από εδώ αναχωρούν τα καϊκάκια και τα θαλάσσια ταξί για τις παραλίες του νησιού, που δεν είναι πλέον προνόμιο των σκαφάτων. Μέχρι πρότινος, μπάνιο στην Ύδρα σήμαινε κυρίως βουτιές από τα βράχια στην άκρη του λιμανιού, κάτω από τα beach bar Σπηλιά και Ydronetta ή στις γειτονικές πλαζ Καμίνια και Mira Mare. Από το προηγούμενο καλοκαίρι όμως, οι απομακρυσμένες και πιο εξωτικές παραλίες Μπίστι και 'Αγιος Νικόλαος, που συνδυάζουν ψιλό βότσαλο και πεύκο, απέκτησαν ομπρέλες, σνακ μπαρ και τακτική συγκοινωνία με το λιμάνι, οπότε οι επιλογές για μπάνιο πληθαίνουν. Πιο κοντά στο λιμάνι, η οργανωμένη βοτσαλωτή παραλία του Βλυχού συνδέεται κι αυτή μαζί του με τακτική συγκοινωνία, είναι εξίσου δημοφιλής, αφού μπορείς να συνδυάσεις το μπάνιο με προσεγμένο φαγητό στο όμορφο bar-restaurant Ενάλιον.

Και φαγητό; Ιταλική κουζίνα στο Caprice, ένα από τα πιο ρομαντικά bar restaurant του νησιού. Στο Ενάλιον, στην παραλία του Βλυχού (οι ιδιοκτήτες μαθαίνουμε πως λειτουργούν από φέτος και το Moita). Ελληνική μαμαδίστικη κουζίνα στο Πορφύρα. Θαλασσινούς μεζέδες και ψάρια στο Sunset (ναι, από εδώ το ηλιοβασίλεμα είναι υπέροχο). Ατμοσφαιρικό δείπνο με ψάρι και ελληνικές γεύσεις στη Veranda. Από τις γραφικές ταβερνίτσες με τις κουκλίστικες αυλές μπείτε στο Γειτονικό (Χριστίνα) και δοκιμάστε κυδωνάτο και κλασικό υδραίικο χαλβά, στην Κονδυλένια (μετά το μπάνιο στα Καμίνια), καλοφτιαγμένους μεζέδες στον Μανόλη, ατμόσφαιρα κάτω από την κληματαριά στο cult Στέκι.

Οι νύχτες μου; Ο all-time classic Πειρατής είναι το ροκ μπαρ του νησιού, αν και πλέον η κονσόλα παίζει και πιο mainstream pop ήχους, ενώ το Nautilus, λίγο πιο κάτω, ξεσηκώνει τη νεολαία με τα τελευταία ελληνικά χιτάκια, που μπορείς να τα χορέψεις στο κοσμοπλημμυρισμένο εσωτερικό ή να τα ακούσεις αραχτός στα τραπέζια στο μόλο, δίπλα στα καϊκάκια. Στο ίδιο μουσικό ύφος κινείται και ο γειτονικός Saronicos, το club του νησιού, με σήμα κατατεθέν τη βάρκα-καναπέ στην είσοδο. Πιο low profile, το Amalour, στο ισόγειο ενός αρχοντικού του 1814 σ' ένα από τα κεντρικά σοκάκια, ενδείκνυται για χαλαρές, παρεΐστικες καταστάσεις συνοδεία ενός κοκτέιλ banana colada και έθνικ-τζαζ μουσικής.

Τι να αγοράσω; Κοσμήματα από την Έλενα Βότση (φέτος είναι η χρονιά της, αφού είναι η δημιουργός που υπογράφει τα μετάλλια των Ολυμπιακών Αγώνων). Έθνικ κομμάτια από το Λουλάκι, προχωρημένα νεανικά αξεσουάρ από το Speak Out, επώνυμες δημιουργίες από το Studio Hydra. Και φυσικά κανείς δεν φεύγει από την Ύδρα χωρίς ένα κουτί αμυγδαλωτά Τσαγκάρης.

Πώς θα πάω; Με πλοίο ή δελφίνι από τον Πειραιά: Λιμεναρχείο Πειραιά, 2104117341, Hellas Flying Dolphins 2104199000, Saronic Flying Dolphins 2104190233.

Κολύμπι στην Ύδρα δεν σημαίνει πλέον μόνο βουτιές από τα βραχάκια στην άκρη του λιμανιού. Τρεις μεγάλες βοτσαλωτές παραλίες μόλις οργανώθηκαν και απέκτησαν τακτική σύνδεση με το λιμάνι με καϊκάκι.

[tik-tak]

H Άνδρος

Η Άνδρος είναι το βορειότερο νησί των Κυκλάδων και το δεύτερο σε μέγεθος μετά την Νάξο. Με πλοίο από τη Ραφήνα φτάνεις σε δυο ώρες. Τα δρομολόγια είναι -τους καλοκαιρινούς/ φθινοπωρινούς μήνες- καθημερινά ( 7:30 και 8:00 πμ από Ραφήνα και 5μμ και 8μμ από Άνδρο προς Ραφήνα).

Το μεγαλύτερο μέρος του νησιού καλύπτεται από οροσειρές με απότομες πλαγιές και ανάμεσά τους φαράγγια και ρεματιές .Ακολουθώντας τους ασφαλτοστρωμένους δρόμους εντυπωσιάζεσαι από το πόσο εύκολα & γρήγορα βρίσκεσαι από τα ρίζα του βουνού στην κορυφή και το αντίθετο.

Η Άνδρος είναι ένα νησί με πλούσια βλάστηση, και ιδιαίτερα η ανατολική πλευρά του , όπου το πράσινο αφθονεί και κυριαρχούν τα κυπαρίσσια και τα λιόδεντρα.

Το νησί αυτό αποτελεί μια ωραία πρόταση για διήμερη εκδρομή, ακόμη και για μονοήμερη. Σε διήμερη εκδρομή προλαβαίνεις τη μια μέρα να γυρίσεις όλο το νησί επιλέγοντας τα μέρη που θα ήθελες να απολαύσεις περισσότερο την επομένη, ενώ για μονοήμερη είναι προτιμότερο να αφιερώσεις το χρόνο στην Χώρα και στο τουριστικό Μπατσί.

Λέγεται ότι η Άνδρος είναι νησί των ανέμων και ότι όταν φυσά δεν μπορείς να σταθείς…(Την περίοδο που πήγα …φυλλαράκι δεν κουνιόταν. Όμως , εκτός από τα λεγόμενα των ντόπιων , που εκείνες τις ημέρες γκρίνιαζαν ότι έκανε «καύσωνα» , παρατήρησα σε κάποιες πλευρές του νησιού τα δέντρα να έχουν μεγάλη κλίση με τα κλαδιά τους να φέρονται σχεδόν παράλληλα με το έδαφος…)

Αυτοκίνητο μπορείς να μεταφέρεις με το φεριμπότ (30€ ),αλλά στην ίδια τιμή ( ή ακόμη και λίγο μικρότερη, μετά από παζάρια) μπορείς να ενοικιάσεις στη Χώρα. Λεωφορεία ΚΤΕΛ κυκλοφορούν συχνά, ενώ υπάρχουν και ταξί. Οι αποστάσεις δεν είναι μεγάλες πχ. από το Μπατσί στη Χώρα κάνεις 20 λεπτά ,ενώ από το λιμάνι προς το Μπατσί περίπου 10-15 λεπτά.

Δεν θα μπορούσα να αποδώσω το χαρακτηρισμό «τουριστικό νησί» στην Άνδρο : Φαίνεται να απέχει πολύ από αυτόν από την άποψη ότι τα στέκια, η κοσμοπολίτική ζωή, το εμπορικό ενδιαφέρον βρίσκονται συγκεντρωμένα σε 2-3 πόλεις: τη Χώρα, το Μπατσί , το Γαύριο….

Πάντως , η Άνδρος προσφέρει τη δυνατότητα να απολαύσεις τη γραφικότητα και τις εναλλαγές στο φυσικό τοπίο φέρνοντας σου στο νου αυτό που λέμε « χωριό»!

Τα χωριά είναι πολυάριθμα , αγκαλιάζοντας το κάθε ένα από μια πλαγιά, από μια κορυφή ,από μια ακτή…Τα σπιτάκια είναι πανέμορφα και χαρακτηρίζονται από ιδιότυπη αρχιτεκτονική : γκρίζες πλάκες σχιστόλιθου τοποθετημένες η μια πάνω στην άλλη σε οριζόντια διάταξη. Βρύσες , εκκλησιές , γεφύρια και παντού η …μυρωδιά του θυμαριού.

Τα νερά στην Άνδρο είναι άφθονα και αυτό φαίνεται όχι μόνο στην πλούσια χλωρίδα, αλλά και στα ρέματα , που έχουν δημιουργηθεί. Στα μισά της διαδρομής ,από το Μπατσί προς τη Χώρα, ανάμεσα στις ρίζες δυο βουνών συναντάμε την κατάφυτη περιοχή Ρέματα …εκεί υπάρχουν άφθονα νερά, καταρρακτάκια , πλατάνια…

Η Χώρα, πρωτεύουσα του νησιού , βρίσκεται στην ανατολική πλευρά. Δυο ασφαλτοστρωμένοι δρόμοι οδηγούν από το Μπατσί προς τη Χώρα. Ο πιο σύντομος είναι αυτός που περνά από τα Ρέματα, τη Βουρκωτή ενώ ο άλλος είναι μετά την Παλαιόπολη και περνά από τις Μένητες ( 10 λεπτά περίπου παραπάνω) .

Η Χώρα βρίσκεται χτισμένη πάνω σε μια βραχώδη μύτη που εισέρχεται στη θάλασσα. Τα αυτοκίνητα δεν κυκλοφορούν στο κέντρο της, όπου τα πλακόστρωτα σοκάκια κυριαρχούν ( δημοτικό δωρεάν πάρκινγκ υπάρχει δίπλα στο σινεμά , που είναι στα δεξιά στην αρχή-αρχή της πόλης , όπως πάει ο δρόμος ).

Τα σπίτια στη Χώρα είναι παλιά αρχοντικά, νεοκλασικού ρυθμού. Όλα τα δημοτικά κτήρια (ακόμη και αυτό του κέντρου Υγείας …) είναι μεγαλόπρεπα, κομψά. Η καρδιά της Χώρας διασχίζεται από τον κεντρικό λιθόστρωτο δρόμο, την οδό Γ. Εμπειρίκου, και σε οδηγεί στην «αγορά» , στην κεντρική πλατεία (πλατεία Καϊρη) με το μεγάλο πλάτανο, με τα ζαχαροπλαστεία, με τις ταβέρνες αλλά και με το Αρχαιολογικό Μουσείο , στις εκκλησίες και καταλήγει στην πλατεία του Αφανούς Ναύτη, που ορίζει και το τέλος της πόλης και έχει θέα προς τα ερείπια του ενετικού Κάστρου και την τοξωτή γέφυρα χτισμένη σύμφωνα με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική από σχιστόλιθο. Στο σημείο αυτό υπάρχουν σκαλάκια που οδηγούν στη θάλασσα.

Δεξιά της κεντρικής πλατείας , της πλατείας Καϊρη , ξεκινούν σκαλιά (κατηφορικά) που οδηγούν στην αμμουδερή ακτή , στο Παραπόρτι, ενώ αριστερά της πλατείας επίσης υπάρχουν σκαλοπάτια που οδηγούν στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ( υπάρχουν δύο πτέρυγες , η μια σχεδόν απέναντι στην άλλη. Εκτός από τη μόνιμη συλλογή με γλυπτά και ζωγραφικά έργα , όχι μόνο από Ανδριώτες καλλιτέχνες , κάθε χρόνο εκτίθενται έργα διεθνούς ενδιαφέροντος : φέτος σχεδιάσματα του Πικάσο , Φοιτητικό εισιτήριο στα 3€).Συνεχίζοντας το κατέβασμα από αυτά τα σκαλιά συναντούμε το χτισμένο πάνω σε βράχο εκκλησάκι της Παναγιάς της Θαλασσινής και πίσω από αυτή , το φάρο Τουρλίτη. Στη Χώρα μπορείς να καθίσεις για καφέ ή φαγητό, οι επιλογές συγκεκριμένες, τιμαι λογικαι (λίγο υψηλότερα από την υπόλοιπη Άνδρο, αλλά φθηνότερα –ίσως και πολύ φθηνότερα- από μαγαζιά Αθήνας…)

Με την περιήγηση του νησιού , που γίνεται δια πολυάριθμων στροφών και ανεβοκατεβασμάτων στα βουνά , ερχόμαστε σε επαφή με ιδιαίτερης ομορφιάς χωριά και χαρακτηριστικής μορφολογίας περιοχές: τα χωριά Στενιές , Γιάλια (με παραλία με πρασινογάλαζα νερά) Αποίκια, Σάριζα (εκεί παράγεται το γνωστό εμφιαλωμένο νερό), Μένητες (εδώ μην παραλείψετε , προτού να συνεχίσετε το δρόμο ως έχει προς τις Άνω Μένητες Στραπουριές κοκ, να πάρετε την παράκαμψη προς τα κάτω δεξιά που οδηγεί μέσα στο χωριό, γιατί τότε θα βρεθείτε στις βρύσες με λιοντάρια για στόμιο, κάτω από την εκκλησιά ), Παλαιόπολη, Διποποτάματα , Βουνί (εκεί είδαμε ταμπέλες για μονοπάτι πεζοπορίας), Κόρθι (παραλιακή κωμόπολη, εκεί υπήρχαν πολλοί σέρφερς. Κοντά στο Κόρθι είναι η παραλία «της Γριάς το πήδημα» , όπου για να πας εκεί διαβαίνεις χωματόδρομο κακής ποιότητας και εν συνεχεία απαιτείται περπάτημα).

Ακολουθείστε το δρόμο…όλο και κάπου θα σας βγάλει : ή σε αξιόλογης ομορφιάς μέρος ή σε στάνη…

Το Μπατσί είναι το πιο τουριστικό μέρος της Άνδρου. Από το λιμάνι απέχει περίπου 15 λεπτά. Εδώ υπάρχουν κλαμπ, ταβέρνες, καφετέριες , σουβλατζίδικα κοκ. Επίσης , υπάρχουν και πολλά ενοικιαζόμενα δωμάτια. Κάντε μια μικρή έρευνα αγοράς, προτού κατασταλάξετε κάπου. Οι τιμές , θα μπορούσα να πω, είναι ικανοποιητικές, πχ. 50 € για δίκλινο με βεράντα με θέα σε θάλασσα, Α/C, τηλεόραση, ψυγείο, κουζινίτσα. Μετά από αρκετό ψάξιμο, θα μπορούσα να πω ότι οι τιμές γύρω εκεί κυμαίνονται και γιαυτό είναι καλύτερο να επιλέξετε αυτό που σας παρέχει τα περισσότερα και όχι να βιαστείτε να κλείσετε αυτό που θα συναντήσετε πρώτα ή σε διαφημιστικά φυλλάδια .

Το Γαύριο είναι το λιμάνι. Δεν έχει κάτι το ιδιαίτερο. Είναι ένα φασαριόζικο λιμάνι. Από κει ξεκινάνε οι βασικοί οδικοί άξονες: προς Μπατσί ( Χώρα και νότια Άνδρο) και προς τη Βόρεια Άνδρο. Κοντά στο Γαύριο , ένας ανηφορικός στενός ασφαλτοστρωμένος δρόμος, που συναντά από τα δεξιά του χωματένιο παράδρομο , οδηγεί στον πέτρινο πύργο του Άγιου Πέτρου ,έναν μικρό κυλινδρικό πύργο χτισμένο με πλάκες σχιστόλιθου. Κοντά στο Γαύριο βρίσκονται οι περίφημες παραλίες «Ψιλή άμμος» και «παραλία Φελλού» Οι δρόμοι της Βόρειας Άνδρου είναι σε κακή κατάσταση. Στη βόρεια Άνδρο βρίσκεται το αιολικό πάρκο.

Στην Άνδρο υπάρχουν πάμπολλες εκκλησιές και μοναστήρια, τα περισσότερα εκ των οποίων ακολουθούν την παραδοσιακή αρχιτεκτονική. Το μοναστήρι της Ζωοδόχου Πηγής του 14ου αι. βρίσκεται λίγο πριν από το Μπατσί (ώρες επίσκεψης νομίζω 10-12.) Ο δρόμος είναι χωματένιος και αποτελεί μια πρώτης τάξεως πίστα για δοκιμή αντοχής του αυτοκινήτου . Η μονή Παναχράντου, το παλαιότερο μοναστήρι του νησιού στο χωριό Φάλλικα, που λέγεται ότι ιδρύθηκε τον 10ο αι. από τον Νικηφόρο Φωκά, βρίσκεται σε ειδυλλιακή θέση…Ο δρόμος που πάει, καλά μας πάει καθότι ασφαλτοστρωμένος ,αλλά ο δρόμος που συνεχίζει μετά το μοναστήρι κατηφορίζοντας ολόκληρη πλαγιά βουνού είναι στο μεγαλύτερο μέρος του χωματένιος και καταλήγει στον Αλαδινο, χωριό γνωστό για το λιθόχτιστο γιοφύρι του, (αλλά…αλλά ..για αυτήν τη διαδρομή σε αποζημιώνει η θέα και η αδρεναλίνη της οδήγησης…χι,χι) . Το μοναστήρι της Άγιας Ειρήνης είναι στο δρόμο προς τη Χώρα. Χαρακτηρίζεται από το ότι περιβάλλεται από ένα τείχος από λιθόστρωτές πλάκες (Το βρήκαμε κλειστό. Προσέξετε μην το προσπεράσετε. Δεν φαίνεται καλά. Είναι από τη κάτω πλευρά του δρόμου που οδηγεί προς/απομακρύνει από τη Χώρα.)

Η Άνδρος είναι ένα νησί που βρίσκεται πολύ κοντά στην Αθήνα αποτελώντας μια πρώτης τάξεως πρόταση για ολιγοήμερη (ακόμη και ημερήσια) απόδραση , ιδιαίτερα σε εκδρομείς που θέλουν να συνδυάσουν την ξεκούρασή τους με την «ήρεμη» απόλαυση στις γραφικές αρχοντικές πόλεις ή με την εξερεύνηση και περιγιηση με έπαθλο τις εναλλαγές του φυσικού τοπίου.

[Ήρα]

Μια καληνύχτα ειπωμένη στη Σαλαμινα

Παρασκευη βραδακι ,λίγο κουρασμένη Παρασκευη ,έχει πάρει παραμασχαλα συννεφακια της εβδομαδας...

Η Κηφισιας γεματη με άλλα τουτου , μέχρι Συνταγμα μποτιλιάρισμα.

Συναντηση με τον καλο μου φίλο-πάμε Πειραια?Εχω αναγκη να κάτσουμε κάπου ήσυχα να τα πούμε.

Πώς να αρνηθεις στις ανάγκες?

Κινηση στην Πειραιως-βρε δεν πάμε Περαμα που δεν έχεις πάει ποτε?

Σε ένα τεταρτακι βρισκόμαστε στο Περαμα-στην προκυμαια που φευγουν τα φερρυ για Σαλαμίνα.

Εκπληξη θα σου κάνω!Κατευθυνεται στα εκδοτηρια και βγάζει δυο εισιτήρια.Τον κοιτάω και κάτι μουρμουρίζω για την ώρα ,η μουρμουρα χάνεται μέσα στον ενθουσιασμο του!

Πάμε απεναντι !Στα Παλούκια!Θελω να σου δείξω κατι μαγικο!

Το παλιο φερρυ ξεκινάει.Λιγοστα άτομα,είναι πολλοι αυτοι που μετακινούνται όμως σε καθημερινη βάση μου λέει ο φιλος μου.Μενουν μόνιμα Σαλαμινα και πετάγονται για τη δουλεια τους Αθηνα.

Στο καταστρωμα συναντας την προσμονη του καλοκαιριου.Ειναι δώδεκα το βράδυ , έχει πιάσει ψυχρα που μου φέρνει έντονα στο μυαλο ταξίδι για Σαντορηνη ,βράδυ πάλι ,να έχουμε κουλουριαστει και να τραγουδαμε.Τα αστερια μόνο δυο στον ουρανο-ένα για τον καθενα-ευχη για τον καθένα.

Να το μυστικο!Καμια εικοσαρια γλάροι δίπλα μας πετάνε,συνοδεύουν το φέρρυ!Μας πλησιαζουν πολύ , ακουμε τις συνομιλίες τους ,ο φίλος μου γελάει με τα την έκπληξη μου, τόσο κοντά μας αυτη η εικόνα , μια ώρα απο το σπίτι μας και μεταφερεσαι στο καλοκαιρι!Θαλασσα , γλάροι ,καταστρωμα!

Η διαδρομη είναι μικρη-15 λεπτά ,χωραει όμως μια χαρα ένα ξεκαθαρισμα σκέψεων και συναισθηματων.Λες και αυτη η θαλασσινη ψυχρούλα που σε χτυπάει στα γυμνα χέρια και στο πρόσωπο ξυπνάει μέσα σου τα όμορφα και διώχνει μακρια τα άσχημα.

Αρχιζει η ξεναγηση εν πλω.Ο ναυσταθμος της Σαλαμινας ,το φυλακιο πάνω στο βουνο-ερημικο και μοναχο για τον ναυτη που κάνει σκοπιά-περιγραφες να βρέχει καταρρακτωδως και να είναι το αγαπημένο μου ναυτακι μοναχο του-αυτος και ο Θεος και το πρωι να σε καλημερίζουν οι αλεπουδες!

Τα φώτα της Σαλαμίνας-ο κόλπος της στενός-εύκολη παγιδα για τους Περσες !

Τα Παλουκια -το λιμανι-δε σε κερδίζει ,δεν έχει τη γραφικοτητα των κυκλαδιτικων καλως ήρθες.

Ταξίδι επιστροφής-άλλα δεκαπεντε λεπτα παρέα με τη θαλασσα και τους γλάρους.Το εκκλησακι της Φανερωμένης πάνω σε ένα λόφο σκαρφαλωμένο.

Τόσο κοντά μας μια αποδραση απο την Κηφισίας, τόσο κοντα η ηρεμια των παλιων φερρυ ,το χαιρετισμα των γλάρων.Μιση ώρα διαδρομη στο καλοκαιρι!

Υπόσχεση ότι θα πάμε και μέρα!Η Σαλαμινα έχει όμορφα χωρουδάκια στο εσωτερικό της-θα περάσουμε το μικρο τουτου και θα την γνωρίσουμε και μέρα .