ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ]-Ταξιδι στο νησι της φαντασιας

[Ήρα]

Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Μαρκ Λέβιν, Τζένιφερ Φλάκετ, με τους: Αμπιγκέιλ Μπρέσλιν, Τζόντι Φόστερ, Τζέραλντ Μπάτλερ.

Σ' ένα ερημικό νησί του Ειρηνικού, η Νιμ ζει με τον επιστήμονα πατέρα της. Όταν ο τελευταίος αγνοείται μεσοπέλαγα μετά από μια καταιγίδα, η μικρή ζητά βοήθεια από την αγαπημένη της συγγραφέα, με την οποία αλληλογραφεί. Αν και αγοραφοβική, εκείνη θα εγκαταλείψει το Σαν Φρανσίσκο και θα ξεκινήσει για το άγνωστο.-απο Αθηνοραμα

επεμεινα για την συγκεκριμενη ταινια για καπου διαβασα οτι ειναι στυλ Ναρνιας, δεν ειναι , δηλαδη κι εδω η φαντασια εχει τον πρωτο λογο και τα ζωα μιλανε κτλ κτλ αλλα εχει και στοιχεια αληθοφανειας, ενα Σαν Φρανσισκο πολυβουο , πολλες καθημερινες αγοραφοβικες συνηθειες της Τζοντι , αυτο που θελω να πω ειναι οτι δεν ειναι ακριβως το παραμυθι που περιμενα.

αλλα ειναι καλη ταινια , δεν ειναι η καλυτερη που ειδα φετος φυσικα , ειναι πανω απο το μεσο ορο ομως και ειναι ενα διωρο που περνας ευχαριστα!

υπαρχουν και μερικες δυνατες στιγμες που σε συγκινουν και κυριως η διαπιστωση οτι το μεγαλυτερο γιατρικο για καθε ειδους¨κακες συνηθειες και φοβιες¨ ειναι μπολικη αγαπη , να δωσεις και να παρεις .

υπηρχαν και στιγμες που γελασα πολυ , θα βρειτε απολαυστικο το γκρουπ των τουριστων που εισβαλουν στον παρθενο παραδεισο της Νιμ με ολες τις αισθησεις τους σε ¨υπερενταση¨για να απολαυσουν το εξωτικο και εδω θιγεται η απληστια των τουριστικων πρακτορειων στην ερευνα τους για ο,τι ακομη ανεξευρενητο που θα πλασαριστει ως πρωτογνωρο.

υπαρχει και περιπετεια , θα φτασει δε θα φτασει ¨ο¨ Αλεξ Ροβερ , θα ξεπερασει τον εαυτο του και θα πεταξει ο,τι τον βαραινει και του στερει την καθημερινοτητα του? ποσο ευκολα μας δικαιολογουμε καθε μας μιζερη νοοτροπια που κουβαλαμε , λεμε δεν φταιω εγω , φταινε οι αλλοι που αναγκαζομαι εγω να ειμαι ετσι και τελικα αυτο που καταφερνουμε ειναι , οχι να χασουν οι γυρω μας , αλλα εμεις. και ποσο αληθινο η ποσο μιζεριασμενο ειναι για τον Αλεξ Ροβερ να ζει μεσα απο τα βιβλια του αντι να ζησει την δικη του περιπετεια? η καταρα των συγγραφεων ? ερωτευονται , συμβιωνουν με τους ηρωες τους και ξεχνουν τους εαυτους τους και του ανθρωπους τους.

Η μικρη Νιμ παιζει πολυ καλα! η Τζοντι Φοστερ παιζει , οπως σε καθε ταινια της , εξαιρετικα , και παιζει σε ρολο κωμικο , ουτε θριλερ ουτε κοινωνικο ,ετσι κι αλλιως αυτα τα κατεχει καλα , εδω αποδεικνυει οτι προκειται για μεγαλη ηθοποιο ,οποιοδηποτε ειδους ρολο κι αν κληθει να παιξει. ο αρσενικος Αλεξ Ροοβερ μου αρεσε πολυ , ειρωνικος αλλα και προστατευτικος με την δημιουργο του .πολυ καλος και ο πελεκανος και ο θαλασσιος ελεφαντος και η σαυρουλα ιδιαιτερα στην ιπταμενη φαση της.

σαν ιδεα ευρηματικη να βλεπουμε τις σκεψεις και τις φοβιες τις Τζοντι Φοστερ μεσα απο τον ηρωα της , σαν ενας δευτερος εαυτος που της μιλαει , ο δευτερος ευατος που θα ηθελε να ειναι και που την λεει σε αυτο που οντως ειναι.

θα γεμισετε τα ματια σας με θαλασσα , πανεμορφα , εξωτικα , παρθενα τοπια , πανδαισια χρωματων της φυσης , ο ομορφοτερος ζωγραφικος πινακας , θα γελασετε καποιες στιγμες ,συνολικα ενα ευχαριστο , χαλαρωτικο διωρο.