[θέατρο] «ταξίδι στο Μπαούντιφουλ»

[tik-tak]

«ταξίδι στο Μπαούντιφουλ» του Foote

θέατρο Κατερίνα Βασιλάκου (Προφήτου Δανιηλ 3 και Πλαταιών , κάθετος στην Πειραιώς , ερχόμενοι απο Όμόνοια : ο τελευταίος δρομος πριν την Ιερά Οδό )---όμορφο θέατρο με άνετα καθίσματα, σαν καναπέδες, καλύτερες μου φάνηκαν οι θέσεις στο κεντρικό διάζωμα , απο η σειρα 3-4 μέχρι 7-8 )

φοιτητικό :17 Ε

ηθοποιοί: Αντιγ. Βαλάκου, Στ. Μάινας, Ε. Μουμουρη,Γ.Γεωργόνη κ.α.

σκηνοθεσία:Κ.Τσάνιος

Θεατρικό εργο που παίζεται για πρωτη φορά στην Ελλάδα.Εχει γίνει κινηματογραφική ταινία ,η πρωταγωνίστρια της οποίας , η Τζερλντιν Πέιτζ , απέσπασε το όσκαρ καλύτερης ερμηνείας.

Υπόθεση: Η ηλικιωμένη Κάρυ Γούατς ζει τα τελευταία 20 χρόνια μαζί μετο γιό της και τη νύφη της στο μικρο διαμερισμά τους στην αποπνικτική πόλη. Η συγκατοίκησή τους , η κοινή ζωή τους έχει μετατρέψει -λόγω της αγχώδους καθημερινότητας και του δύσκολου αγώνα επιβίωσης- τα μικρά και ασήμαντα πράγματα σε πελώρια ζητήματα , τα οποία προκαλούν εκνευρισμό , γκρίνια και τσακωμούς.

Η Κάρυ Γοάυτς δεν αντέχει άλλο αυτήν την κατάσταση , αυτήν τη «φυλακή». Το όνειρό της είναι να επιστρέψει στο Μπαούντιφουλ, στο πατρικό της σπίτι. Καί ετσι, το οργανώνει...Στο δρόμο της επιστροφής, στο «ταξίδι της ζωής της», συναντά αναποδιές ,αλλά και λύσεις , που προκύπτουν με τη μορφή είτε νεαρής ευγενικής συνταξιδιώτισσας είτε εξυπηρετικών εισπρακτόρων.Λίγο πριν την ολοκλήρωση του ονείρου της, ο σερίφης ,που έχει λάβει σήμα για την εξαφανισή της, προσπαθεί να την παρεμποδίσει, αλλά η σθεναρή στάση του και η προσήλωση στο καθήκον του κάμπτονται μπρος τη φλόγα της θέλησης της κυρίας Γουατς. Το ονειρό της πραγματώνεται, εστω και για λίγη ώρα και τώρα πια είναι έτοιμη να επιστρέψει στο διαμέρισμα και να ζήσει όσο ζωή της απομένει με δύναμη, ηρεμία και αξιοπρέπεια.

Το έργο αυτό , κατά τη γνωμη μου, είναι απλό ως το θέμα του και την πλοκή του. Δεν υπάρχουν γρήγορη ροή σκηνών , ανατροπές και εξάρσεις. Ειναι σαν να διέπεται απο μια ....ήρεμη δύναμη συγκίνησης. Σαν να θεμελιώνεται όχι τόσο στις καταστάσεις και τα γεγονότα, αλλά στην εναλλαγή των συναισθημάτων. Πάνω στο συναισθηματικό καμβά απλώνονται όλα τα χρώματα των ψυχολογικών διακυμάνσεων : από το μάυρο και το γκρι της μιζέριας εως το γαλάζιο της γαλήνης.

Ο ρόλος της Κάρυς Γουατς (ερμηνευεται απο την κ.Βαλάκου) κυριεύει το έργο , αφήνοντας τους υπόλοιπους ρόλους να δρούν υποβοηθητικά αποτελώντας κάθε φορά ερέθισμα για το ξεδίπλωμα των συναισθημάτων και των σκέψεων της πρωταγωνίστριας.

Οι ερμηνείες όλων των ηθοποιών μου φάνηκαν αξιόλογες. Αν και είναι ένα έργο , που βασίζεται αλλά και προβάλλει το κεντρικό πρόσωπο/ρόλο (με την ερμηνεια της κ.Βαλάκου), εντούτοις καλή εντύπωση μου έκαναν η κ.Μουμούρη στο ρόλο της νύφης και η Κ. Γεωργόνη στο ρόλο της νεαρής.

Δεν μπορώ να πώ οτι έφυγα «συνεπαρμένη» απο το έργο (βέβαια αυτο θα μπορούσε να ειναι θέμα σύγκρισης μεταξύ των διαφόρων παραστάσεων ) , αλλά τουλάχιστον έφυγα αισθανόμενη οτι αξιώθηκα να δω την κ. Βαλάκου σε ερμηνεία της και οτι το κείμενο υπηρετήθηκε με πολύ ικανοποιητικό τρόπο αποφεύγοντας τις εντάσεις στην προσέγγιση. "Αξιοπρέπεια" είναι το ζητούμενο της κ.Γουατς , αξιοπρέπεια αναδίδεται απο αυτήν την παράσταση.

3,5 / 5