[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] Η Ανταλλαγή

[ouranio toxo]

CHANGELING Δραματική 2008 (Έγχρ.) Διάρκεια: 142'

Αμερικανική ταινία σε σκηνοθεσία Κλιντ Ίστγουντ, με τους: Αντζελίνα Τζολί, Τζον Μάλκοβιτς, Έιμι Ράιαν, Τζέφρι Ντόνοβαν

Στο Λος 'Αντζελες του 1928, ο εννιάχρονος Ουόλτερ Κόλινς εξαφανίζεται. Όταν λίγο αργότερα εμφανίζεται ένα παιδί και ισχυρίζεται πως είναι ο Ουόλτερ, η μητέρα του αρνείται πως είναι στ' αλήθεια ο γιος της, ενώ η αστυνομία, θέλοντας να σταματήσουν οι έρευνες, την πιέζει να τον αποδεχτεί.

[ΑΤΜΟΣΦΑΙΡΑ ΚΑΙ ΑΡΩΜΑ ΠΑΛΙΑΣ ΧΟΛΙΓΟΥΝΤΙΑΝΗΣ ΤΑΙΝΙΑΣ, ΣΕ ΜΙΑ ΠΑΝΕΜΟΡΦΗ ΟΠΤΙΚΑ, ΑΛΛΑ ΡΕΤΡΟ ΣΤΗ ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΙΔΕΕΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ. ΡΕΥΣΤΗ ΚΑΙ ΒΕΛΟΥΔΙΝΗ Η ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ ΤΟΥ ΙΣΤΓΟΥΝΤ, ΜΕΛΟΔΡΑΜΑΤΙΚΟ ΤΟ ΒΑΣΙΣΜΕΝΟ ΣΕ ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΕΝΑΡΙΟ, MISCAST Η ΣΥΓΚΡΑΤΗΜΕΝΗ ΑΝΤΖΕΛΙΝΑ ΤΖΟΛΙ.]

www.athinorama.gr

Το παλιό, στιβαρό, αμερικανικό Ονειρο: ένας πολίτης μπορεί να κάνει τη διαφορά απέναντι στη διεφθαρμένη εξουσία. Αρκεί να ορθώσει παράστημα. Ο Κλιντ Ιστγουντ δεν επέλεξε τυχαία το θέμα του. Σκοπός του ήταν να αφυπνίσει τη συλλογική πολιτική συνείδηση της χώρας του. Μόνο που αυτή τη φορά, αποτυγχάνει.

Ο 78χρονος ηθοποιός που τα τελευταία 20 χρόνια μας έχει εντυπωσιάσει με τις σκηνοθετικές του επιλογές, το προσωπικό του βλέμμα, την ευαισθησία και την ουμανιστική πνοή που δίνει στα φιλμ του, εδώ παρουσιάζει ένα «all american» συντηρητικό δράμα εποχής που δεν προσθέτει τίποτα στη σύγχρονη πολιτική και κοινωνική σκέψη. Δεν προβληματίζει, δεν αφυπνίζει και, κυρίως, δεν σου επιτρέπει να το νιώσεις - μόνο να το «δεις». Και εκεί βρίσκεται η μεγάλη διαφορά από τις προηγούμενες ταινίες του. Το φιλμ μάς επιστρέφει στο Λος Αντζελες του 1928 και, μέσα από την αληθινή ιστορία εξαφάνισης ενός μικρού αγοριού, μας αποκαλύπτει το μέγεθος της διαφθοράς που υπήρχε στο αστυνομικό τμήμα της πόλης. Η Αντζελίνα ερμηνεύει την Κριστίν Κόλινς, μία μητέρα που της παρουσίασαν ένα άλλο αγοράκι ως το παιδί της που είχε εξαφανιστεί και όταν εκείνη προσπάθησε να πείσει την αστυνομία για το λάθος της εκείνοι την έκλεισαν σε ψυχιατρείο για να αποφύγουν το σκάνδαλο.

Οι προθέσεις του Ιστγουντ ήταν ευγενείς: η Αμερική από την αρχή του 20ου αιώνα παλεύει ανάμεσα σε θεωρητικές διακηρύξεις επιβολής δικαιοσύνης και στη συντήρηση της υπάρχουσας πολιτικής εξουσίας. Και αυτός είναι ένας αγώνας η νίκη του οποίου γέρνει μαθηματικά προς τους ισχυρούς. Μόνο που ο Ιστγουντ απέτυχε να χρησιμοποιήσει την ταινία του σύγχρονα. Μοιάζει να τον γοήτευσε το ρετρό, και η ατμόσφαιρα της εποχής και έμεινε στην επιφάνεια, στην εξιστόρηση, στην αφήγηση. Οχι στο μεδούλι των πραγμάτων.

Οσο για την πρωταγωνίστριά του; Αν και η σπαραχτική/ηρωική φύση του ρόλου της μπορεί να την οδηγήσει σε κάποιο βραβείο, κανείς δεν μπορεί να ονομάσει την ερμηνεία της άξια προσοχής. Η βουβή δύναμη δεν ταιριάζει στην Αντζελίνα. Η δεκαετία του 20 δεν ταιριάζει στην Αντζελίνα. Νομίζεις ότι κάποια στιγμή θα βγει από το τσάρλεστον κουστούμι της και θα πλακώσει όλους τους αστυνομικούς στο ξύλο.

ΠΟΛΥ ΛΥΚΟΥΡΓΟΥ- www.cinemag.gr

Trailer :

http://www.moviereviews.gr/showthread.php?t=828

[TrippinOn]

Μου αρεσε παρα πολυ...ιδιως οι υποκριτικες ικανοτητες των παιδιων που παιζουν...

[Sovereign]

Όμορφη ταινία, συμφωνώ με το σχόλιο ότι η Angelina είναι miscast.

[ouranio toxo]

Όμορφη ταινία, συμφωνώ με το σχόλιο ότι η Angelina είναι miscast.

Και γω το ίδιο πιστεύω! Νομίζω γενικά ότι το παίξιμό της ήταν κάπως υποτονικό...