GABRIEL GARCIA MΑRQUEZ

[Winmx]

Με αφορμη το παρακατω τοπικ Γκαμπριελ Γκαρσια Μαρκες, ενα σπουδαιο πνευμα μας αποχαιρετα... σκεφτηκα να ανοιξω ενα θεμα αποκλειστικα αφιερωμενο στο Γκαμπριελ Γκαρσια Μαρκες.Εχουμε αναφερει πολλες φορες βιβλια που εχουμε διαβασει,που θα θελαμε να διαβασουμε ή που δε θα θελαμε να ειχαμε διαβασει

Εχουμε επισης ταινιοκριτικη για το εργο Ο Ερωτας στα Χρόνια της Χολέρας ,παραγωγη του 2007.

Ενα πολυ παλιο εργο ειναι "Χρονικόν Ενός Προαναγγελθέντος Θανάτου" με Rupert Everett,Ornella Muti,Irene Papas.

Εβαλα 2 πολλ....ποιο εχετε διαβασει και ποιο θα ξαναδιαβαζατε ευχαριστως!

(αν εχω ξεχασει καποιο εργο του στειλτε μου πμ να το προσθεσω στη λιστα)

απο wikipedia

Ο Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες είναι σπουδαίος Κολομβιανός συγγραφέας, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Γεννήθηκε στις 6 Μαρτίου 1928 στο χωριό Αρακατάκα της Κολομβίας. Το 1947 ξεκίνησε να σπουδάζει Νομική και Πολιτικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο της Μπογκοτά. Την ίδια χρονιά δημοσίευσε σε εφημερίδα το πρώτο του διήγημα, «Η Τρίτη Παραίτηση». Το 1948 μετακόμισε στην Καρταχένα των Δυτικών Ινδιών και ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία σε εφημερίδες και περιοδικά.

Το 1955 εκδόθηκε το πρώτο μυθιστόρημά του, «Τα Νεκρά Φύλλα». Ακολούθησαν τα έργα «Κακιά Ώρα», «Ο Συνταγματάρχης δεν Έχει Κανέναν να του Γράψει» και «Η Κηδεία της Μεγάλης Μάμα». Το 1967 δημοσιεύτηκε το μυθιστόρημα «Εκατό Χρόνια Μοναξιά», το οποίο τον καθιέρωσε ως έναν από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της εποχής μας, καθώς αποκόμισε αμέσως τις θετικότερες κριτικές.

Το 1982 του δόθηκε το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας

[Dr Lecter]

Ειχα διαβασει τον Ερωτα στα Χρονια της Χολερας και το Χρονικο ενος προαναγγελθεντος θανατου τα οποια μου αρεσαν πολυ και αρχισα να διαβαζω τα Εκατο Χρονια Μοναξιας μεχρι που εφτασα στο σημειο που ο

Αουρελιανο που εχει παιδεραστικες τασεις ερωτευεται την 7χρονη Ρεμεντιος και την παντρευεται οταν αυτη γινεται 9 χρονων

. Εκει αηδιασα οσο δεν εχω αηδιασει ποτε στη ζωη μου και φυσικα παρατησα το βιβλιο και φυσικα απο δω και περα ο Μαρκες με αηδιαζει γενικως.

[SleepWalker]

Ε τότε idler δεν κατάλαβες το πνεύμα του βιβλίου...και δεν το λέω για να σε υποτιμήσω, αλλά εντάξει δεν ειναι τώρα λόγος αυτός για να παρατάς ένα βιβλίο με τέτοια απήχηση.

Εγω εδώ που σιχαίνομαι τα γλυκανάλατα και το διάβασα...

[invitro]

Καλά, αυτός που τραβάει τις μαύρες γραμμές έχει πλάκα. Με μια απλή υπογράμμιση το διαβάσαμε...

[Remy Fincher]

Αυτός που τραβάει τις μαύρες γραμμές απλώς θέλει να μην αποκαλυφθεί η πλοκή τους για κάποιον που ενδιαφέρεται να το διαβάσει. Όποιος δεν ενδιαφέρεται ή το έχει διαβάσει, το υπογραμμίζει άφοβα.

Λέγονται "σπόιλερς". Να τα προσέχετε μια στις τόσες.

[dcool!]

Καλά, αυτός που τραβάει τις μαύρες γραμμές έχει πλάκα. Με μια απλή υπογράμμιση το διαβάσαμε...

η χειρα του mod ειναι σαν την χειρα του θεου!

δε σου επιβαλλει να μην το διαβασεις, απλα σου αφηνει την επιλογη...

ειναι αυτο που λενε "ελευθερια της βουλησης"

ποσα αληθεια γνωριζα μονο θεωρητικα για τα θεια και τα ανθρωπινα,

και σε αυτο το forum τα εμαθα στην πραξη!

μεγαλο σχολειο!

edit:

ωχ, με προλαβε ο mod και με γειωσε, πανω που ειπα να δωσω στο θεμα μια μεταφυσικη διασταση...

anyway, remy fincher, you're so "divine"!

[invitro]

Εγώ άμα δω μαύρες γραμμές τότε είναι που με πιάνει η περιέργεια να το διαβάσω ντε και καλά!

[dcool!]

Εγώ άμα δω μαύρες γραμμές τότε είναι που με πιάνει η περιέργεια να το διαβάσω ντε και καλά!

βρε αθεοφοβη!

[Είσαι αισιόδοξος? Όχι]

εμένα πάλι το "100 χρόνια μοναξιά" με συγκίνησε πάρα πολύ.Ήταν βέβαια λίγο σαν σπαζοκεφαλιά λόγω πλοκής,αλλά πολύ ενδιαφέρον.