Jump to content

Πέστο μ'ένα στίχο!


Sofoula-Sofaki

Recommended Posts

Καινούργια σελίδα

Στίχοι: Χάρης Ρώμας

Μουσική: Χριστόφορος Γερμενής

Πρώτη εκτέλεση: Λένα Αλκαίου

Εκεί που έγειρα και κάθισα στο χώμα

κι είπα δεν έχει ούτε μπρος ούτε και πίσω

εκεί που έπαψα να αισθάνομαι το σώμα

κι έγινε αδιάφορο το πού και πώς θα ζήσω

είδα ψυχή μου τη ψυχή μου να σηκώνεται

είδα το χέρι σου στο χέρι μου ν΄απλώνεται

εκεί που έπαψα να ψάχνω για ελπίδα

ήρθες και γύρισες αγάπη μου σελίδα

Εκεί που όλα είχαν χαθεί

είσαι για μένα η στροφή

είσαι η αφή είσαι το χάδι

που το δέρμα μου ζητούσε

Μεσ΄της ψυχής μου τη βροχή

ήρθες απρόσμενη ευχή

είσαι η αρχή είσαι το άλφα

που η ζωή μου απαιτούσε

Εκεί που όλα είχαν χαθεί

Εκεί που νόμιζα πως μπήκε η τελεία

ήμουνα έτοιμη την πένα να αφήσω

εκεί που χάθηκε η πίστη στη φιλία

κι ήταν αδιάφορο τον ήλιο ν΄αντικρίσω

είδα ψυχή μου τη ψυχή μου να σηκώνεται

είδα το χέρι σου στο χέρι μου ν΄απλώνεται

εκεί που έπαψα να ψάχνω για ελπίδα

ήρθες και γύρισες αγάπη μου σελίδα

Εκεί που όλα είχαν χαθεί

είσαι για μένα η στροφή

είσαι η αφή είσαι το χάδι

που το δέρμα μου ζητούσε

Μεσ΄της ψυχής μου τη βροχή

ήρθες απρόσμενη ευχή

είσαι η αρχή είσαι το άλφα

που η ζωή μου απαιτούσε

Εκεί που όλα είχαν χαθεί

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • Απαντήσεις 1,9k
  • Created
  • Last Reply

Αν είσαι πλάι μου μπορώ

τον φόβο να νικήσω,

τον κόσμο ν' αγαπήσω

κι ίσως ν' αγαπηθώ...

Αν είσαι πλάι μου μπορώ

να μ' αντιμετωπίσω...

Την μοίρα μου να ορίσω...

Να μεταμορφωθώ...

Μόνος μου πώς να πορευτώ

και πού να επιστρέψω...?

Χωρίς εσένα είμαι μισός

κι ίσως να μην αντέξω...

Αν είσαι πλάι μου μπορώ

τη μάχη να κερδίσω...

Να μην εγκαταλείψω...

Να μην παγιδευτώ...

Αν είσαι πλάι μου μπορώ

τον ήλιο ν' αντικρύσω...

Να μην ξαναγυρίσω

σε τόπο σκοτεινό...

Μόνος μου πώς να πορευτώ

και πού να επιστρέψω...?

Χωρίς εσένα είμαι μισός

κι ίσως να μην αντέξω...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης

Μουσική: Γιάννης Σπανός

Πρώτη εκτέλεση: Βίκυ Μοσχολιού

Άλλες ερμηνείες: Λίτσα Διαμάντη || Χαρούλα Αλεξίου

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι

σαν το ξεχασμένο στάχυ

ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος

κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος

σαν το ξεχασμένο στάχυ

άνθρωποι μονάχοι

Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι

όπως του πελάγου οι βράχοι

ο κόσμος θάλασσα που απλώνει

κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι

ανεμοδαρμένοι βράχοι

άνθρωποι μονάχοι

Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα

σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα

άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα

σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Της Άρνης το νερό

Στίχοι: Σταύρος Σιόλας

Μουσική: Σταύρος Σιόλας

Πρώτη εκτέλεση: Σταύρος Σιόλας

Αααα...

Της Άρνης το νερό

Της Άρνης το νερό

Της αρνησιάς...

Της αρνησιάς τη βρύση

Αααα...

Της Άρνης το νερό

το ήπιες και...

το ήπιες και μ' αρνήθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω

της Άρνης το πικρό νερό,

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα άμα σε δω

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα θ' αγαπώ

Αααα...

Της λήθης το στενό

το πέρασες...

το πέρασες κι εχάθης

Αχ, αγάπη μου, στα χείλη στάξε να το πιω

της Άρνης το πικρό νερό,

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα άμα σε δω

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα θ' αγαπώ

στα χείλη στάξε να το πιω

της Άρνης το πικρό νερό,

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα άμα σε δω

κι αν σε ξεχάσω, αν σ' αρνηθώ

και πάλι εσένα θ' αγαπώ...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Πάνω σου η γη ξυπνάει,

ήλιος μπαίνει από παντού,

κάθομαι και σε κοιτάζω...

Μη με φοβάσαι...

Είσαι ακόμα από τον ύπνο,

τ΄όνειρο έχει εξατμιστεί...

Μάρτιο θυμίζεις... Πώς να σε προβλέψω...?

Ένα απ΄όλα τα βιβλία

που έχω μέσα μου βαθιά

του έρωτα φεγγάρια μαύρα το φωτίζουν...

Τίποτα δεν έχει μείνει

κι όμως όλα είναι εδώ...

Άφησέ με να αγγίξω τα μαλλιά σου...

Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου

σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου...

Άφωνη η ζωή ρωτάει

"τόση ομορφιά από πού...?"

Βρέχει ο ουρανός ρουμπίνια κι απαντάει

"μόνο η αγάπη ξέρει"... Τώρα έμαθα κι εγώ

πόσο ανάγκη έχω από την αγκαλιά σου...

Τον ίδιο το Θεό να είχα απέναντί μου

σου λέω προτιμώ στην κόλαση μαζί σου...

Τίποτα άλλο εκτός από εσένα στο φως...

Τίποτα άλλο που να με σκοτώνει γλυκά...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Βράδυ Σαββάτου, ζω στη σκιά του

και ξενυχτάω στα λιμάνια, στους σταθμούς...

Βράδυ Σαββάτου, στην ερημιά του,

σου τραγουδάω... Πού να είσαι...? Δεν ακούς...

Άδεια η πόλη... Πού πήγαν όλοι...?

Κι όλοι είσαι εσύ που έφυγες χωρίς να φταις...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 weeks later...

Μουσική: Γιώργος Κατσαρός

Τραγούδι: Κωνσταντίνα

Μας πάγωσε της πολιτείας το μπετόν

μας πλήγωσε το σίδερο και το ατσάλι

κι ο φόβος ο πυρηνικός

τσεκούρι πάνω απ' το κεφάλι

Που να 'βρει χώμα και νερό

η αγάπη να ριζώσει

αυτό το δύσκολο καιρό

χρυσό καρπό να δώσει

η αγάπη

Μας λέρωσε της κοινωνίας η σκουριά

μας πρόδωσαν εχθροί και φίλοι

σαν τη σταγόνα της βροχής

η πίκρα κάθεται στα χείλη

Που να 'βρει...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Όλα είναι ίδια αν δε τ' αγαπάς

όλα μένουν ίδια άμα δε τα πας

Κι όλα αυτά που είναι γίνονται ξανά

μέσα απ' τη δικιά σου τη ματιά

(Φωτοβολίδα,Ο.Περίδης)

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Σ' έψαξα, σ' έχασα

Στίχοι: Ελεάνα Βραχάλη

Μουσική: Μιχάλης Χατζηγιάννης

Μέσα στο δάσος σου μονάχος περπατώ

πάντα φοβόμουνα πως ίσως μαγευτώ

μοιάζει σαν ψέμα η τόση ομορφιά

μέθυσα μάτια μου κι είναι τώρα αργά

Μέθυσα απ' το όνειρο τ'άπιαστο όνειρο

που δεν το φτάνουν ούτε τα πουλιά

μέσα στο δάσος σου στ' άγριο δάσος σου

ποιος δρόμος να πηγαίνει στην καρδιά

Σ' έψαξα, σ' έχασα

μα δε φεύγω πια

μέθυσα μάτια μου

κι είναι τώρα αργά

Μέσα στο δάσος σου σα φάντασμα γυρνώ

ψάχνω στο βάθος σου γωνιά να κοιμηθώ

έρθεις δεν έρθεις σ' αισθάνομαι κοντά

μέθυσα μάτια μου κι είναι τώρα αργά

Μέθυσα απ' το όνειρο τ'άπιαστο όνειρο

που δεν το φτάνουν ούτε τα πουλιά

μέσα στο δάσος σου στ' άγριο δάσος σου

ποιος δρόμος να πηγαίνει στην καρδιά

Σ' έψαξα, σ' έχασα

μα δε φεύγω πια

μέθυσα μάτια μου

κι είναι τώρα αργά

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 weeks later...

Πήρες τις νύχτες σου, τις καληνύχτες σου,

χάθηκες μέσ' τη βροχή...

Άφησες μια φωτογραφία για να μιλάμε μαζί...

Ό,τι παράτησες ειν' όπως τ' άφησες...

Όλα είναι ίδια εδώ...

Όλα βουλιάζουνε...

Όλα ρημάζουν πάντα στον ίδιο σκοπό...

Κι εγώ ακόμα εδώ...

Γύρω μου πρόσωπα κρύα κι απρόσωπα,

απελπισμένες σιωπές...

Χάρτινα άσματα, ροκ αποσπάσματα,

απεγνωσμένες φωνές...

Βράδια ανόητα, πάντα αυτονόητα

χάνονται μέσ' τον καπνό...

Όνειρα ήπια, χρόνια ερείπια,

πάντα στον ίδιο σκοπό...

Κι εγώ ακόμα εδώ...

Αντέχω ακόμα, μάτια μου...

Αντέχω...

Σε σένα ελπίζω, μάτια μου...

Μόνο εσένα έχω...

Αντέχω ακόμα, μάτια μου...

Αντέχω...

Μόνο για σένα, μάτια μου,

μόνο για σένα αντέχω...

Έρωτες διάφοροι, μόνοι κι αδιάφοροι,

σέρνονται δίχως μιλιά...

Η εγκατάλειψη σε επανάληψη,

μια ιστορία παλιά...

Όλα είναι γνώριμα, ίδια κι ανώριμα...

Πότε θα φύγω από' δω...?

Όλα τελειώνουνε... Όλα παγώνουνε

πάντα στο ίδιο σκοπό...

Κι εγώ ακόμα εδώ...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 year later...

Ποιος ξέρει

Στίχοι: Μαρία Πολυδούρη

Μουσική: Μιλτιάδης Σελιτσανιώτης

Πρώτη εκτέλεση: Ελεωνόρα Ζουγανέλη & Νατάσα Μποφίλιου ( Ντουέτο )

Καμιάν από τις πίκρες μου δε γνώρισες

τις πίκρες μου τις άσωστες τις μαύρες

και στων ματιών μου μες το φεγγοβόλημα

τα δάκρυα μου στεγνωμένα τα 'βρες.

Εσύ μονάχα το γλυκό χαμόγελο

καμάρωσες στα χείλη μου απλωμένο

και έχεις μες των ματιών μου το ξαστέρωμα

τον πόθο σου τρελά καθρεφτισμένο.

Με γνώρισες να γέρνω στην αγάπη σου

σαν πεταλούδα στ' άλυκο λουλούδι

και να σκορπίζω όσο η καρδιά μου δίνονταν

μεθυστικό το ερωτικό τραγούδι.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 3 weeks later...

Είναι κάτι στιγμές,

τρυφερές και λεπτές,

σαν κλωστές τυλιγμένες σ' αδράχτι,

σε γυρνούν απαλά,

σε μεθούν σιωπηρά,

σε γεμίζουν με πείσμα και άχτι...

για όλα αυτά που ζητάς,

για πολλά που πονάς,

για το τίποτε μιας ευτυχίας,

και γυρνάς σαν τρελός,

του καθρέφτη εαυτός,

θύμα-θύτης κακής συγκυρίας.

Πλημμυρίζουν το χθες

μαγεμένες σκιές,

που ξοπίσω μου γράφουν τροχιά,

με κρατούνε θαρρώ

σαν αλήθειες παλιές

σε λαβύρινθο δέσμιο βαθιά.

Είναι κάτι στιγμές,

σα μικρές πινελιές

ζωγραφιάς που δεν έχει τελειώσει,

λείπουν λίγα ακριβά

των χρωμάτων νερά,

για να δώσουν του τόπου τη γνώση.

Για τους κήπους της γης,

για το ροζ της αυγής,

για το κύμα που απόμεινε μόνο,

να χαϊδεύει με αφρούς,

τους πικρούς μας καημούς

και να διώχνει της πίκρας τον πόνο.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 2 months later...

Mariah Carey - Butterfly:

"When you love someone so deeply

They become your life

It's easy to succumb to overwhelming fears inside

Blindly I imagined I could

Keep you under glass

Now I understand to hold you

I must open up my hands

And watch you rise

Spread your wings and prepare to fly

For you have become a butterfly

Fly abandonedly into the sun

If you should return to me

We truly were meant to be

So spread your wings and fly butterfly ..."

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 year later...

Where is the love
That everyone is talking of?
Where is the love
That everyone is dreaming of?

Shake my body - release my soul
Punish my senses - lose control
This body's young but my spirit's old
Scatter my ashes and let these feelings grow

James - "Lose Control"

ΥΓ. Μου τη σπας τρελλά ώρες ώρες, αλλά σου έχω μεγάλη αδυναμία. Κι αυτό δεν αλλάζει ούτε όταν θέλω να σε πνίξω, χαζό.

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 month later...

Aqualung - "Brighter than sunshine" :

I never understood before
I never knew what love was for
My heart was broke, my head was sore
What a feeling

Tied up in ancient history
I didnt believe in destiny
I look up you're standing next to me
What a feeling

What a feeling in my soul
Love burns brighter than sunshine
Brighter than sunshine
Let the rain fall, i don't care
I'm yours and suddenly you're mine
Suddenly you're mine
And it's brighter than sunshine

I never saw it happening
I'd given up and given in
I just couldn't take the hurt again
What a feeling

I didn't have the strength to fight
Suddenly you seemed so right
Me and you
What a feeling

What a feeling in my soul
Love burns brighter than sunshine
It's brighter than sunshine
Let the rain fall, I don't care
I'm yours and suddenly you're mine
Suddenly you're mine

It's brighter than the sun
It's brighter than the sun
It's brighter than the sun, sun, shine.

Love will remain a mystery
But give me your hand and you will see
Your heart is keeping time with me

What a feeling in my soul
Love burns brighter than sunshine
It's brighter than sunshine
Let the rain fall, I don't care
I'm yours and suddenly you're mine
Suddenly you're mine

I got a feeling in my soul ...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 year later...

Akua Naru - "Poetry: How does it feel now"

Love, love mmm...
I told y'all
We would be the band to play it.

My ghetto butterfly flew away from me.
I wait patiently, by windows and doorsteps.
Play, make believe, as my tears, poor chest,
won't succeed to breathe, if not to hear of you.

Surely there has never been a shade so blue.
A stank attitude, so not mad at you.
Not a magnitude to encompass the latitude
of my love for you.
No space and time compatible.

What do I have to do? What do I have to do?
Uh..my friends say I got it bad for you.
I do. But there's nothing in this world I'd rather do,
but you.

I want to make love to your existence,
drenched in colors of your energy,
then masturbate, to the memories.
I wanna lose myself inside yourself...
Until you find me. Confine me,
to the freedom of your prison.
Exist in the same space, same time.
Combine until your thoughts slow grind with mine.[3x]

My, I wanna drink the sweat of your intellect,
reflect, and watch your light passion walk my neck.
Caress the sights of your presence with no question,
undress to the nakedness of love, pure love.
I want to make love to my soulmate... my soulmate...
make love to my soulmate...my soulmate...
make love to my soulmate, uh shit...
I wonder, how does it feel to make love to your soulmate.
Kind of like writing poetry till climax,
till the point and place where space and time match.
Can we cross the line, perhaps tell me would you like that.
Now would you like that, tell me would you like that,
would you like that, tell me would you like that,
would you like that, tell me?

I'm gonna ask you again now, tell me...
Would you like that, tell me would you like that,
now would you like that, tell me would you like that,
would you like that, tell me...

I wanna love you more than madly.
Wrap these legs around your words,
until your speech is straddled deep, gladly.
Swim the currents of your vibrations,
be separate in one
with the same meditation...
Uh the same meditation...

Uh you know what...
This, right here is poetry...


Enjoy.. Ualy, play that saxophone right now!

[sax solo]

If love...
If love had a sound
this would be that sound.
And we,
well we,
We would be the band to play it.




Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 1 month later...

Μποφίλιου Νατάσσα - "Το όνομά μου"

Και τώρα πρέπει να βρω δυο λόγια να σου πω.
Τις βρήκα έτοιμες τις λέξεις. Δεν έφτιαξα καμία μόνη μου. Αυτό είναι άδικο για σένα. Θέλω να βρω κάτι που να είναι μόνο για σένα. Να μην χωράνε μέσα τόσοι και τόσοι. Δεν ήσουνα σαν τόσους και τόσους.
Δεν θέλω να σε ντύσω με φορεμένα ρούχα. Φθαρμένους αγκώνες και γόνατα, θα΄ναι σαν να σε ντύνω με λυγίσματα, σαν να προδίδω πως εγώ τουλάχιστον σε είχα δει να κλαις. Γιατί να τους το πω; Θα καίγονται να μάθουν πως ήσουν ίδιος με 'κείνους, πως δεν ήσουν δα και κάτι διαφορετικό. Δεν θα τους αφήσω να σε θυμούνται στα μέτρα τους. Αν δεν πονάνε κάθε φορά, αν δεν τους σκοτώνει που δεν σε έζησαν, που δεν ήταν εκείνοι αυτό που ήμουν εγώ για σένα, που δεν θα γίνουν ποτέ αυτό που ήσουν εσύ για μένα, ας μην σε θυμούνται καθόλου.

Στον δρόμο, φεύγοντας, σταύρωσα με δύο παιδιά. Το ένα σου έμοιαζε, σε εκείνη την φωτογραφία με τους γονείς σου σε μία θάλασσα που δεν θυμόσουν.

Και με ρώτησαν: “τί τον είχες;”
Ρώτησαν εμένα τί σε είχα!

Τους είπα πως ήσουν το όνομά μου.

Από δω και πέρα πια, μπορούν να με φωνάζουν όπως θέλουν...

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 3 years later...

Ένα από τα καλύτερα τραγούδια του κατά την ταπεινή μου γνώμη. Ο παλιός καλός Νότης επέστρεψε...

Νότης Σφακιανάκης - "Εσύ "

Η νύκτα έπεσε νωρίς κι εσύ, καρδιά μου, να ξεχάσεις δεν μπορείς.
Ξαναζώ τις ιστορίες, στις παλιές φωτογραφίες.
Ψάχνω από κάπου να πιαστώ.
Ανασαίνω τ' άρωμα σου και μιλώ με την σκιά σου.
Πόσο θα ’θελα να είσαι εδώ.

Εσύ που μ’ έμαθες αγάπη τι θα πει.
Εσύ που ορίζεις της καρδιάς μου τα γραμμένα.
Έλα για λίγο, μου χρωστάς μια συμβουλή
Πες μου πως γίνεται να ζω χωρίς εσένα.

Η νύκτα φέρνει το πρωί, κι ο πόνος κάνει την δική του διαδρομή.
Σε δυο ώρες ξημερώνει, η βροχή όλο δυναμώνει.
Πάλι δεν μπορώ να κοιμηθώ.
Βγάζω βόλτα τ’ όνειρό μου, πάνω στα νερά του δρόμου.
Πόσο θα ‘θελα να είσαι εδώ.

Εσύ που μ’ έμαθες αγάπη τι θα πει.
Εσύ που ορίζεις της καρδιάς μου τα γραμμένα.
Έλα σαν ήχος μες στης νύχτας την σιωπή.
Για να με μάθεις πώς να ζω.

Μπήκες σαν ήλιος στην καρδιά μου
και με πλημμύρισες με φως.
Με ένα χαμόγελο με ανέβασες στα αστέρια, αστέρι μου εσύ.

Εσύ που μ’ έμαθες αγάπη τι θα πει.
Που 'ν’ τα αρχικά σου στην καρδιά μου χαραγμένα.
Έλα για λίγο, μου χρωστάς μια συμβουλή
Πες μου αν γίνεται να ζω χωρίς εσένα,
χωρίς εσένα…

 

 

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.


×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.