Στρατιωτική Ιατρική

[liza]

Αγροτικό και 2-7 χρόνια ειδικότητας που ισχύουν για τη μη στρατιωτική ιατρική, στο στρατό δε γίνονται; Για να πάρει κάποιος ειδικότητα στη ιατρική στο στρατό, τί είδους εξετάσεις περνάει;κάνει και εκεί τα 2-7 χρόνια ειδικότητας ή όχι; Απ'όσο γνωρίζω η παραμονή στο στρατευμα για τους στρατιωτικούς γιατρούς είναι 12 χρόνια+6 χρόνια φοίτηση=18 χρόνια. Αν όμως κάποιος θέλει να κάνει και μεταπτυχιακό, ο χρόνος ή τα χρόνια μετεκπαίδευσης μετράνε σε αυτά τα 18 χρόνια; κάποιος ας απαντήσει!!!!!!!!!!!!!!!!

[ContaStoPtyxio]

Στην στρατιωτική Ιατρική ισχύουν τα εξής:

Η σχολή διαρκεί κανονικά 6 χρόνια και περιλαμβάνει και στρατιωτική εκπαίδευση φυσικά.Υπάρχει η δυνατότητα να καθυστερήσει κάποιος να τελειώσει μέχρι +2 χρόνια,δηλ.σύνολο 8,αν ξεπεράσει το όριο των 8 ετών αποστρατεύεται και μεταπίπτει αυτόματα στην Ιατρική σχολή Θεσσαλονίκης.

Από την σχολή αποφοιτά με το βαθμό του Ανθυπολοχαγού και μετατίθεται στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο όπου εκπαιδεύεται για ένα χρόνο στα εξωτερικά ιατρεία, περνώντας από όλες τις ειδικότητες(κάτι σαν πρακτική εξάσκηση).Ακολουθεί μετάθεση διάρκειας 2 ετών σε μονάδα συνήθως της παραμεθορίου (κάτι αντίστοιχο με το αγροτικό).Κάποια στιγμή στη διάρκεια των δύο αυτών ετών,δηλώνει ειδικότητα και δίνει εξετάσεις για την ειδικότητα που έχει επιλέξει σε επιτροπή στρατιωτικών ιατρών με ύλη που καθορίζεται από αυτούς.Οι εξετάσεις αν δεν κάνω λάθος είναι προφορικές.

Η ειδικότητα γίνεται σε νοσοκομείο της επιλογής του χωρίς αναμονή και μετά το πέρας αυτής ακολουθούν εξετάσεις για την απόκτηση του τίτλου της ειδικότητας,οι ίδιες που περνούν και οι πολίτες ιατροί.Υπάρχει η δυνατότητα η ειδικότητα να γίνει στο εξωτερικό.

Αν μετά το πέρας της ειδικότητας ο ιατρός επιθυμεί εξειδίκευση,αυτή μπορεί να γίνει είτε στην Ελλάδα είτε στο εξωτερικό.Σε ό,τι αφορά την εξειδίκευση στο εξωτερικό ισχύουν τα εξής:

-πρέπει να έχει περάσει 1 χρόνος από την απόκτηση του τίτλου της ειδικότητας

-για κάθε χρόνο που ο ιατρός μένει στο εξωτερικό,προστίθενται 2 χρόνια επιπλέον παραμονής του στο στράτευμα από το minimum που ορίζεται.

[mixmavros]

Βέβαια να συμπληρώσουμε πως σε περίπτωση που κάποιος περάσει σε στρατιωτική ιατρική και μετά το μετανιώσει (αφού ορκιστεί) δεν μπορεί να αποχωρήσει έτσι απλά... Κάτι θυμάμαι για χρηματική αποζημίωση αλλά όλα είναι θολά στο μυαλό μου(sic)

Επιπλέον, δεν είναι σίγουρο ότι θα διαλέξεις εσύ την ειδικότητα που θα πάρεις. Απ' ότι μου 'παν κάτι φοιτητές ΣΣΑΣ οι θέσεις για ειδικότητα είναι συγκεκριμένες και από κει και πέρα, ο έχων βαθμούς-μέσο επιλέγει...

Για αναλυτικά στοιχεία εδώ θα βρεις την σχετική εγκύκλιο:

http://www.geetha.mil.gr/media/deltia/sxoles_03.pdf

Ελπίζω να έχεις κάνει τις πρώτες αιτήσεις αν ενδιαφέρεσαι γιατί τα χρονοδιαγράμματα είναι λίγο (πολύ) στενά...

Επίσης ελπίζω να έχεις γρήγορη σύνδεση γιατί αλλιώς το pdf θα κάνει καμιά ώρα να κατέβει.

[Sovereign]

Αυτά ισχύουν για τον Στρατό Ξηράς. Στα άλλα σώματα, και ειδικά στην Αεροπορία που τυγχάνει να γνωρίζω, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Κάθε χρόνο βγαίνουν θέσεις για συγκεκριμένες ειδικότητες και υπάρχουν προφορικές, γραπτές εξετάσεις, καθώς και άλλοι τρόποι αξιολόγησης (γνώμη διοικητών μονάδων που έχεις υπηρετήσει κτλ). Αν σε ενδιαφέρει μόνο συγκεκριμένη ειδικότητα, εξαρτάται από το αν είναι δημοφιλής το πόσο θα περιμένεις. Μπορείς να καθίσεις στη μονάδα όσα χρόνια θες (με μεταθέσεις πάντα) περιμένοντας... Ο προϊστάμενος που είχα στην 6η ΜΣΕΠ είχε κάτσει 4 χρόνια περιμένοντας πότε θα ανοίξει θέση για Οφθαλμολογία και τελικά βαρέθηκε και έγινε ...Πνευμονολόγος.

[ContaStoPtyxio]

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει ελευθερία στην επιλογή της ειδικότητας, απλά μπορεί να είναι περιορισμένες οι θέσεις σε ειδικότητες που δεν κρίνονται ως "αξιοποιήσιμες" από τον στρατό.Για αυτές τις ειδικότητες είναι και πιο απαιτητικές οι εξετάσεις από ό,τι ακούγεται.

[Sovereign]

... και η οποία αξιολόγηση και εξετάσεις να συμπληρώσω πως είναι μέσα στο γενικότερο πνεύμα του Στρατού: αν έχεις βύσμα διάβαινε

[palaiologos]

Τυγχάνει να έχω κολλητό από ΣΣΑΣ και χτυπάω το κεφάλι μου που με τόσα μόρια που πέρασα πέμπτος στη σχολή με πανελλήνιες για να είαμαι τώρα και ίσως και μετά άνεργος δε τα αξιοποίησα να πάω στρατιωτική ιατρική διότι ήθελα να περάσω 'φοιτητικά' και επειδή στο στρατό πάνε οι καραβανάδες για το βασικό μισθό ενώ οι πολιτικοί βγάζουν καλά λεφτά!

Μπαρμπούτσαλα!

Στη ΣΣΑΣ οι μάγκες νοίκιαζαν και σπιτάκι εκτός της σχολής στη Σαλονίκη και όσο τα έτη περνούσαν τόσο και λιγότερο τους έβλεπε η σχολή τους...η στρατιωτική.

Επαγγελματικά πολύ καλύτερα από πολιτική.Έχεις το σίγουρο μισθό σου και το ιατρείο σου.Πελατεία στέλνεις από το νοσοκομείο.

Πρόβλημα τώρα τελευταία στην επιλογή της ειδικότητας.

Πώς γίνεται η επιλογή.Από τα 100 π.χ.άτομα κάθε έτος λένε φέτος π.χ. θα κοπούμε σε 5άδες.Άπό κάθε πεντάδα οι πρώτοι φερειπείν πάνε αστυνομία(το καλύτερο σώμα),μετά αεροπορία,ναυτικό και τέλος πεζικό.

Το πώς θα κοπούνε οι 5άδες εξαρτάται από το που είναι τα βύσματα.

Έχουνε συμβεί τραγελαφικά πράγματα για να ανέβουν στην κατάταξη κάποιοι γιοι διοικητ΄ων(η κατάταξη προκύπτει από βαθμολογία σε όλη τη σχολή και αθλήματα΄-στρατιωτικά μαθήματα της πλάκας αλλά η αναλογία προκύπτει μετά από απόφαση της σχολής κάθε φορά -κατάλαβες τι μπορεί να γίνει).

Μετά την επιλογή σώματος εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα ανά σώμα-γιαυτό η αστυνομία είναι καλή-πάνε πολύ λίγοι,στο πεζικό ο λαός,οπότε επιλέγουν ότι θέλουν.Π.χ. δερματολόγος-γυναικολόγος.

Εμένα ο κολλητός θέλει ορθοπεδική και είναι στο πεζικό και έχει αγχωθεί σχετικά,αλλά τελικά κάτι θα γίνει γιατί έχει βαθμούς-διαφορετικά...

Πάντως στη συστήνω γενικά,αλλά να ξέρεις το ποιά ειδικότητα θα πάρεις είναι σχετικά συνάρτηση βυσμάτων-εμένα π.χ. μου είχαν έτοιμη θέση Ν/Χ και μ να μην πάω ενώ μπορούσα για να έχω ελεύθερη επιλογή.

Ενώ τώρα η ελεύθερη επιλογή έγινε συνάρτηση των αναμονών και λοιπών απατεωνιών του σύγχρονου κράτους..

[notbad]

Λίζα δεν ξέρω αν τώρα αποφασίζεις για ΣΣΑΣ (η μη στρατιωτική όπως είπες ιατρική=πολιτική ιατρική) αλλά είναι καλύτερα να ρωτήσεις πολλές απόψεις (ρώτα και τις πέτρες ακόμα) γιατί είναι αρκετά δύσκολη απόφαση και είναι αρκετοί αυτοί που πήγαν και μετά δεν ήξεραν από πού να φύγουν (αν παραιτηθείς πρέπει να πληρώσεις κάποια αποζημίωση για τα χρόνια που ο στρατός πλήρωνε για να σε σπουδάσει).

Τα θετικά

1) Σίγουρος μισθός (από την στιγμή που μπαίνεις στην σχολή)

2) Καλή εκπαίδευση (έχουν υποχρεωτικές παρουσίες στα μαθήματα από το πρώτο έτος)

3) Δεν έχεις αναμονή για τις ειδικότητες όπως στην πολιτική

4) Σίγουρη επαγγελματική αποκατάσταση με την έννοια ότι σε κάποιο νοσοκομείο θα δουλέψεις + ιατρείο = ιδανικό

Τα αρνητικά

1) Κατά τον πρώτο χρόνο που όλοι οι φοιτητές θα σαχλαμαρίζουν στην Καμάρα, στην παραλία και στα ρεμπετάδικα και κλαμπ της Θεσ/νίκης, εσύ θα είσαι φαντάρος...όπως ακριβώς το ακούς. Θα έχεις εξόδους κάθε Τετάρτη και Σάββατο, θα ξυπνάς πρωί πρωί να κάνεις ασκήσεις, θα τρέχεις με το πουλμανάκι στην σχολή, θα παρακολουθείς μαθήματα, μετά θα γυρίζεις , θα έχεις ώρες μελέτης και διασκέδασης σε κάπως πιο περιποιημένα ΚΨΜ, εγερτήριο , σιωπητήριο κλπ.

2) Έχει υποχρεωτικές παρακολουθήσεις...δηλαδή 8 η ώρα εσύ θα είσαι εκεί (ένας φίλος μου ΣΣΑΣιτης μου έλεγε ότι έπεφταν στα πίσω έδρανα και κοιμόντουσαν )

3) Φοράς στολή (αυτό θέλει προσωπική αξιολόγηση αν δλδ εσένα σου αρέσει ή σε ξενερώνει)

4) Ανάλογα με τους βαθμούς σου θα διαλέξεις ειδικότητα και κυρίως σώμα...έχει κάποιες μεταθέσεις η όλη ιστορία...ψάξτο κι αυτό

5) Προσωπικά επειδή είχα μια ξαδερφούλα που έδινε ιατρική είπα και σε αυτή και στους γονείς της να μην πάει ΣΣΑΣ. Τελικά η κοπέλα πέρασε ΣΣΑΣ και τώρα έχουμε κάθε βδομάδα τηλέφωνα δε μπορώ, δεν αντέχω είναι ΠΙΟ ΠΟΛΥ στρατός και λιγότερο ιατρική. Βέβαια αργότερα θα έχει πολλά θετικά (επαγγελματικά) που ελπίζω να κάνουν απόσβεση στο ζόρι που τραβάει τώρα.

Και κάτι να γελάσουμε λιγουλάκι ...οι ΣΣΑΣίτισσες θεωρούνται πολύ σνομπ

γκόμ γιατί θα γίνουν να στρατηγοί και γιατροί και γενικά είναι πολύ σκληρές huh

[dr.ped]

Μεγαλο προβλημα ειναι και οι μεταθεσεις!

Μεχρι να ξεκινησεις την ειδικοτητα,μπορει να βρεθεις απο Καστελοριζο μεχρι Κοσοβο.

Μετα την ειδικοτητα δεν παιζουν τοσες μεταθεσεις οπως στον υπολοιπο στρατο, αλλα ποσοι αντεχουν να ζουν στο Διδυμοτειχο για 5-6 χρονια?

Επισης, εγω θεωρω οτι ειναι καλυτερο να περιμενεις μερικα χρονια παραπανω, και να εχεις απολυτη ελευθερια να διαλεξεις ειδικοτητα, παρα να εχεις ναι μεν εξασφαλισμενο το μελλον σου, αλλα ισως μια ειδικοτητα που στην καλυτερη, απλα να την ανεχεσαι, ή τελος παντων να σε φαει το αγχος και να τρεχεις στα βυσματα ολη την ωρα, για να κανεις αυτο που θελεις!

Τελος, οι στρατιωτικοι γιατροι δεν βγαζουν οσα εβγαζαν παλιοτερα απο τα ιδιωτικα τους ιατρεια, για πολλους και διαφορους λογους (σχετικα συχνες αλλαγες εδρας, στην επαρχια πια υπαρχουν ολες οι ειδικοτητες, το επιπεδο εκπαιδευσης τους ειναι τελικα μαλλον χειροτερο απο αυτο των "πολιτων" ιατρων κοκ).

[liza]

Μεγαλο προβλημα ειναι και οι μεταθεσεις!

Μεχρι να ξεκινησεις την ειδικοτητα,μπορει να βρεθεις απο Καστελοριζο μεχρι Κοσοβο.

Μετα την ειδικοτητα δεν παιζουν τοσες μεταθεσεις οπως στον υπολοιπο στρατο, αλλα ποσοι αντεχουν να ζουν στο Διδυμοτειχο για 5-6 χρονια?

←

υπάρχει περιπτωση να περιμένεις για ειδικότητα 5-6 χρόνια; στο στρατιωτικό;

[dr.ped]

υπάρχει περιπτωση να περιμένεις για ειδικότητα 5-6 χρόνια; στο στρατιωτικό;

←

Εγω εννοουσα, οτι αφου παρεις μια ειδικοτητα, πχ Παθολογια, μπορει να παρεις μεταθεση στο Στρατιωτικο νοσοκομειο στο Διδυμοτειχο ή οπου αλλου.

Δεν ειναι δεδομανο οτι θα εισαι 424 ή 401.

Αλλα απο κει και περα, με τα σημερινα δεδομενα, δεν περιμενεις πανω απο 2 χρονια!

[ContaStoPtyxio]

Σπάνια,και μόνο αν η ειδικότητα που θα επιλέξεις προσφέρει π.χ μόνο μια θέση και υπάρχουν υποψήφιοι με μεγαλύτερο βύσμα ή μεγαλύτερους βαθμούς από σένα.Σε αυτή την περίπτωση περιμένεις αν το επιθυμείς ή αλλάζεις ειδικότητα.Γενικά ισχύει η αρχή ότι ο στρατός καθορίζει αυτά τα θέματα ανάλογα με τις πάγιες και διαρκείς ανάγκες του.Ένα παράδειγμα:πριν από χρόνια δεν έδιναν πολλές θέσεις για Γυναικολογία,όμως μετά την είσοδο αρκετών γυναικών στο στρατό δίνονται περισσότερες θέσεις.

Λίγα λόγια για τις μεταθέσεις:

Οι προβλεπόμενες μεταθέσεις είναι μία σε κάθε βαθμό (ο λεγόμενος χρόνος διοίκησης) και διαρκεί για ένα χρόνο εκτός αν κάποιος δηλώσει παραμονή.Ο χρόνος διοίκησης είναι απαραίτητος για να προαχθείς στον επόμενο βαθμό.Στη συνέχεια μετατίθεσαι πιο κεντρικά σε στρατιωτικό Νοσοκομείο,ανάλογα με τον τόπο συμφερόντων που έχεις δηλώσει,όπου παραμένεις για 3-4 χρόνια.Αυτά βέβαια ισχύουν στη θεωρία γιατί συνήθως ο έχων βύσμα μετατίθεται σε Αθήνα ή Θεσσαλονίκη και οι υπόλοιποι δεν παραμένουν μεν στην παραμεθόριο, αλλά ούτε πηγαίνουν σε μεγάλο νοσοκομείο,αλλά κάπου ενδιάμεσα.Παράδειγμα:Έχεις δηλώσει τόπο συμφερόντων τη Βόρεια Ελλάδα,δεν έχεις βύσμα και μόλις τελείωσες με την μετάθεσή σου έστω στη Χίο.Αυτός που έχει βύσμα θα μετατεθεί στο στρατιωτικό νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης και εσύ θα μετατεθείς στην Έδεσσα π.χ. ΠΡΟΣΟΧΗ:Στις μεταθέσεις εντός Ελλάδας δεν παίζει ρόλο η ειδικότητα.Μπορεί να είσαι Καρδιοχειρουργός και να σε στείλουν στην Κω να κάνεις δουλειά Παθολόγου..

Όσο για τις αποστολές εξωτερικού,μέχρι πέρυσι πήγαιναν σε αυτές μόνο όσοι το επιθυμούσαν,από φέτος η επιλογή γίνεται από τον στρατό ανάλογα με την ειδικότητα και ανάλογα με την προηγηθείσα εμπειρία.

[ContaStoPtyxio]

Λόγω του ότι στο (πάρα) πολύ κοντινό μου περιβάλλον υπάρχει στρατιωτικός γιατρός και έτσι ζω από κοντά και τα θετικά και τα αρνητικά της συγκεκριμένης επιλογής θέλω να αναφέρω αυτό που εγώ θεωρώ ως το μεγαλύτερο πλεονέκτημα:

Με όλες τις δυσκολίες,με όλες τις προκλήσεις, ακόμη κι αν υπάρξει αναμονή για την ειδικότητα,ακόμη και αν δυσκολεύουν τη ζωή οι μεταθέσεις,οι στρατιωτικοί γιατροί έχουν το δυσθεώρητο (πλέον) για μας προνόμιο, του να δουλεύουν πάνω σε αυτό το οποίο σπούδασαν....Ο στρατιωτικός γιατρός δηλ. δουλεύει πάντα ως γιατρός και δεν αναγκάζεται να γίνει ούτε φούρναρης, ούτε ταξιτζής, ούτε να καταφύγει σε κέντρα αδυνατίσματος,ακόμη κι αν περιμένει για ειδικότητα, ακόμη κι αν καθυστερήσει μετά να πάρει τον τίτλο της ειδικότητας...και αυτό είναι πολύτιμο στην εποχή μας...

[Medicus Chirurgus]

Ο στρατιωτικός γιατρός δηλ. δουλεύει πάντα ως γιατρός και δεν αναγκάζεται να γίνει ούτε φούρναρης, ούτε ταξιτζής, ούτε να καταφύγει σε κέντρα αδυνατίσματος,ακόμη κι αν περιμένει για ειδικότητα, ακόμη κι αν καθυστερήσει μετά να πάρει τον τίτλο της ειδικότητας...και αυτό είναι πολύτιμο στην εποχή μας...

←

Πόσο δίκιο έχεις...

Γενικώς ο στρατός είναι καλή φάση κι έχει [σχεδόν] σίγουρη αποκατάσταση. Το μόνο πακέτο είναι οι μεταθέσεις, αλλά αυτές είναι τα πρώτα χρόνια έντονες. Αμά λάχει μετά τα 18 χρόνια την κάνεις κιόλας.

Έχω την εντύπωση πως πολύ κι απ'την μετεκπαίδευση (σεμινάρια στο εξωτερικό, κλπ) καλύπτεται πλήρως απ'τον στρατό, οπότε είναι ιδιαίτερα καλό αν τα οικονομικά στην οικογένεια δεν παν καλά.

[ContaStoPtyxio]

Καταρχήν σου δίνει τη δυνατότητα να φτιάξεις ένα αρκετά καλό βιογραφικό σε περίπτωση που θελήσεις να πας στο εξωτερικό:Συνεχής εργασία μεγάλη προϋπηρεσία(πολύ βασικό), σεμινάρια καταδυτικής ιατρικής, αεροπορικής ιατρικής, αντιμετώπισης ΡΒΧ κινδύνων, ATLS. Επίσης αν το κυνηγήσεις μπορείς να κάνεις θεωρητικά τα πάντα, εξειδίκευση, διδακτορικό οτιδήποτε, αρκεί να έχεις γερό στομάχι (αν δεν έχεις γερό μέσο) ώστε να αντιμετωπίσεις τη γραφειοκρατία.

Επίσης αν πας στο εξωτερικό ο μισθός στην Ελλάδα εξακολουθεί κανονικά,πράγμα που σου λύνει τα χέρια στα πρώτα σου βήματα.

[Αποφρακτικός_Ειλεός]

σιγά που είναι πρόβλημα οι μεταθέσεις... Εδώ εμείς αναγκαζόμαστε να πάμε στο εξωτερικό για να κάνουμε ειδικότητα. Μια χαρά είναι τελικά ο στρατός αυτή την εποχή. Και το σημαντικότερο που το έζησα μιας κ το πρώτο έτος ήμουνα θεσ/νίκη είναι ότι οι ΣΣΑΣίτες περνάνε πολύ πολύ πολύ πιο εύκολα τα μαθήματα. Δεν υπάρχει περίπτωση να κόψουν στρατιωτικό ιατρό. Θυμάμαι στο μάθημα της βιολογίας, ένας μαύρος σασσιτης δεν άθρωσε λέξη και πέρασε.

[Sovereign]

Καταρχήν σου δίνει τη δυνατότητα να φτιάξεις ένα αρκετά καλό βιογραφικό σε περίπτωση που θελήσεις να πας στο εξωτερικό:

←

Με έναν περιορισμό. Αν θελήσεις να κάτσεις στο εξωτερικό, αν προκύψει κάτι, πολύ απλά δεν μπορείς. Πολύ γνωστός Αιματολόγος που γνώρισα στο 251 έχει έτοιμη θέση να τον περιμένει στο Imperial αλλα αν δεν συμπληρώσει τα απαραίτητα χρονια, η Αεροπορία δεν τον αφήνει να φύγει...

Και κάτι ακόμα, μια και κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου: Ποτε δεν φεύγει ο στρατός από τη νοοτροπία σου, ακόμα κι αν δουλεύεις σε νοσοκομείο. Δεν είναι μονο ιατρική η δουλειά που κάνουν οι στρατιωτικοί γιατροί, πολλά πράγματα (περισσότερα από την πολιτική ιατρική)είναι σκέτη γραφειοκρατία. Και δεν υπάρχει χειρότερη γραφειοκρατία από τη στρατιωτική.

Σίγουρα η μόνιμη δουλειά είναι ένα θέλγητρο. Η στρατιωτική ζωή και νοοτροπία όμως, η καθημερινή στολή, οι αναφορές, τα 'κύριε διοικητά, κύριε υποπτέραρχε η κύριε ναύαρχε' δεν παλεύονται με τίποτα αν δεν το έχεις μέσα σου.

[usmeds]

Πάντως για κάποιον που δεν θέλει ή δεν μπορεί να ξενιτευτεί η λύση της Στρατιωτικής Ιατρικής είναι καλύτερη από την προοπτική των αναμονών και της ανεργίας που αντιμετωπίζουν οι σημερινοί απόφοιτοι.

Σαφώς δεν σου δίνει δυνατότητες ο στρατός για επιστημονικά μεγαλεία και επαγγελματική ελευθερία. Από την άλλη όμως δεν θα φτάσεις ποτέ στην απόγνωση που νιώθουν πολλοί γιατροί σήμερα στην Ελλάδα.

Δίκοπο μαχαίρι...

[Λουκρητία]

Καμια φορα ομως η τελικη αποφαση δεν βρισκεται στο χερι σου. Εγω αποκλειστηκα απο την Στρατιωτικη Ιατρικη λογω...μυωπιας. Οποτε τι να λεμε τωρα...

[Medicus Chirurgus]

Αυτό που λέει ο Sovereign είναι πολύ σωστό. Είναι θέμα στάσης ζωής. Άλλοι γουστάρουν την ιεραρχία, τη στολή, τα εθιμοτυπικά... άλλοι πάλι τα θεωρούν καραβανίστικα καψώνια που απέχουν πολύ από μια ελεύθερη «πολιτική» ζωή.

Πάντως usmeds νομίζω υπάρχει έρευνα και στη στρατιωτική ιατρική. Αλλά πάντα διαμοιρασμένη ανάμεσα στ'άλλα καθήκοντα ενός στρατιωτικού.

[usmeds]

Πάντως usmeds νομίζω υπάρχει έρευνα και στη στρατιωτική ιατρική. Αλλά πάντα διαμοιρασμένη ανάμεσα στ'άλλα καθήκοντα ενός στρατιωτικού.

Ναι, δεν υποστήριξα το αντίθετο.

Αν όμως σε ενδιαφέρουν τα επιστημονικά μεγαλεία, σημαίνει πως το έχεις μεράκι και συνεπώς μάλλον έχεις καλύτερες πιθανότητες να πετύχεις αυτό που θέλεις εκτός στρατεύματος...

Τώρα αν θες μια σίγουρη δουλεία και ταυτόχρονα να κάνεις και λίγο έρευνα, ο στρατός δεν σε χαλάει καθόλου.

Ειδικά αν μπορείς να συμβιβαστείς, ή ακόμα καλύτερα αν συμφωνείς, με την νοοτροπία του στρατού.

ΣΗΜ. Πάλι βολεύεται το κράτος με την κατάντια των γιατρών αφού τώρα πολλοί δηλώνουν την στρατιωτική Ιατρική ως πρώτη επιλογή, αντί για τελευταία.

(και θεωρούν εαυτόν άτυχο αν έχουν μυωπία... )

[lefkander]

Τω καιρό εκείνο (που έδινα κι εγώ 2η δέσμη), πήγα μέχρι τη Σαλλλλονίκη να δώσω εκειά τα έρμα τα αγωνίσματα. Αν και μου έκανε εντύπωση, κατάλαβα ότι αν έχεις ελεφαντίαση γεννητικών οργάνων, δε σε παίρνουν στο στρατό.

Μετά υπήρξα τόσο σίγουρος ότι θα μπω στη βοϊδοσχολή, που ούτε την έβαλα καν. Τέλος, μια και το μέλλον μου με τα στόματα δεν προδιαγράφονταν λαμπρό (ωσάν το φεγγαράκι), έβαλα μόνο Αθήνα, Σαλλλλονίκη και ΣΣΑΣ.

Ένας γνωστός μου, καλή του ώρα, την ώρα που χτυπούσαμε μια σφυρίδα ναααα με το συμπάθειο, με ρώτησε: Μα καλά, τόσο μ@λ@κ@ς είσαι να πας στο στρατό? Εκείνη την εποχή ήμουν ψιλοαπογοητευμένος, το ομολογώ, που άμα μου λέγανε "Έεεελα, εεελα" θα πήγαινα, οπότε τον συνέδεσα και κράτησα τις 3 επιλογές. Ομολογώ επίσης όμως ότι τέτοιο καυλί, εκ των υστέρων, δεν ήθελα να φάω.

Για όσους έχουν πάει φαντάροι, φαντάζομαι γνωρίζουν την έννοια του όρου "Στρατόκαυλος". Επιγραμματικά, αναφέρω ότι σε λεωφορείο του ΟΑΣΘ, όπου επέβαινα με ΣΣΑΣίτη φίλο μου (του Οικονομικού, με τη μελισσούλα) μου επέστησε την προσοχή να μην ασχημονούμε, λόγω του ότι συνεπιβάτης ήταν ένας 5οετής! Το κλαρίνο βέβαια, κλαρίνο!!!!

Εν ολίγοις, ο στρατός είναι άλλο φρούτο. Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια, βύσμα στην προαγωγή και στις καλές μεταθέσεις, τη θεσούλα σου και άμε στο καλό. Στη ΣΣΑΣ δεν παράγονται γιατροί για τον κόσμο, γιατροί για το στρατό βγαίνουν. Όποιον δε τον πλήττει η ανεργία, έβγαλε το Υπουργείο Άμυνας θέσεις οπλιτών πενταετούς, να πάει να πάρει κι αυτός τη θεσούλα του, και όλα milk and honey.

Στο προκείμενο: Άλλο ο γιατρός, άλλο ο στρατιωτικός γιατρός. Αρρώστους κάνει καλά κι ο ένας και ο άλλος, αλλά άλλη η δουλειά του ενός κι άλλη του αλλουνού. Για άλλο εκπαιδεύεται ο ένας, για άλλο ο άλλος... Άλλο τώρα που λόγω του υψηλού επιστημονικού δυναμικού που μαστίζει η χώρα, ο σώζων εαυτόν σωθήτω, και η ΣΣΑΣ από τελευταία στα μόρια, χειρότερα κι από την Οδοντιατρική (πέρναγα τη δεύτερη-ο Θεός με φύλαξε...- έγινε 3η προτίμηση. O tempora, o mores!

Δεν είναι κακό πάντως. Επίσης. ένα παραμύθι που το διαλευκαίνει κανείς στην πορεία: άμα περάσεις ΣΣΑΣ, πριν μπεις στο δεύτερο έτος έχεις δικαίωμα να ξεγραφτείς ΧΩΡΙΣ να οφείλεις στο κράτος, και ΧΩΡΙΣ να χάνεις την εγγραφή σου στο Πανεπιστήμιο. Όχι, γιατί άμα έχεις υπάρξει χαϊβάνι, σε παραμυθιάζουν και το τρως το κουτόχορτο με τις χούφτες κιόλας...

Προφέσορα, τι πάει να πει διαμοιρασμένος? Ο μοιρασμένος δε μας κάνει?

[usmeds]

Είπαμε, είπαμε:

Ειδικά αν μπορείς να συμβιβαστείς, ή ακόμα καλύτερα αν συμφωνείς, με την νοοτροπία του στρατού.

Ο συμβιβασμός εμπεριέχει την έννοια της θυσίας.

Κοινώς ή θα έχω δουλεία και θα με χαϊδολογάει ο ΕΣ ή θα πεινάω.

Κάπως αλλιώς δεν το λένε αυτό το επάγγελμα; Μου διαφεύγει...

[NIKITA]

Λυπάμαι (λέμε τώρα…) αλλά θα διαφωνήσω. Η Στρατιωτική Ιατρική ήταν η πρώτη μου επιλογή και όταν έδινα πανελλήνιες ήταν η σχολή με τα περισσότερα μόρια για κορίτσι (απορώ με όσα διάβασα παραπάνω). Ειδικά επειδή είμαι κορίτσι, οι θέσεις ήταν μετρημένες στο ένα χέρι και είχες επιπλέον μόρια αν ήσουν παιδί στρατιωτικών (αυτό έπαψε να ισχύει πια) που σ’ εμένα δεν ίσχυε. Ο θείος μου ήταν στρατιωτικός ιατρός καθώς και πολλοί φίλοι μου αυτή τη στιγμή και γνωρίζω εκ των έσω την κατάσταση. Η νοοτροπία του στρατού είναι όντως αυτή του ανθρώπου που εκτελεί πάνω απ’ όλα αλλά δεν βλέπω τίποτα το κακό σ’ αυτό αφού κανείς δεν είναι ελεύθερος κι αν νομίζει ότι είναι πλανάται. Απεναντίας στο στρατό ξέρεις ακριβώς σε ποια βαθμίδα είσαι κάθε φορά και αυτό το χαρακτηρίζω τίμιο. Αν δεν σου αρέσει προσπαθείς να ανέβεις με το έργο σου. Κρίνεσαι συνέχεια και αν και το μέσο είναι σαφώς παρόν κι εδώ, αν αξίζεις αποκλείεται να μην αναγνωριστείς. Αν λειτουργεί ακόμα κάτι σ’ αυτή τη χώρα έστω και υποτυπωδώς είναι ο στρατός. Ο άξιος επιλέγει την ειδικότητά του, εκπαιδεύεται όπως επιθυμεί και στο εξωτερικό και αποστρατεύεται σε ηλικία που μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί άνετα εκτός στρατού. Το ήθος των παιδιών που ανήκουν στη ΣΣΑΣ που αναφέρθηκε παραπάνω (βλ. σεβασμός στους μεγαλύτερους σε ηλικία στο λεωφορείο) μόνο δέος μου προκαλεί (αυτό που μας δίδαξαν οι πρόγονοί μας και κατέκτησαν τον κόσμο έκαναν τα παιδιά) παρά αποτροπιασμό όπως στον φίλο μας.

Δεν διαφωνώ ότι έχει και άλλα καθήκοντα η θέση αυτή. Είναι λογικό. Οι μεταθέσεις αφορούν νοσοκομεία του στρατού, άρα μεγάλες πόλεις πάντα.

edit: usmeds το τελευταίο σχόλιο χωρίς λόγια αγαπητέ...

[lefkander]

Εγώ είμαι ο φίλος σας? Αποκτήσαμε και οικειότητες τώρα???

Φιλοσοφικά αν το δει κανείς, δεν υπάρχει ελευθερία που να κόβεται στα τρία, στην περίπτωσή μας όμως δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Κι εμένα ο πατέρας μου ήθελε να με στείλει εσώκλειστο (από μικρός φαινόμουνα ότι θα αγιάσω...), πάει να πει όμως ότι πρέπεινα τρως στη μάπα 6 χρόνια, κι άλλα 18 ανωτέρους? Καθείς όπως αναπαύεται φυσικά... Αλλά για να ρίξω ένα λιθαράκι στο μύθο μερί πειθαρχίας, που τόσο γοητεύουν τη φίλη μας (μια και πιάσαμε φιλίες), ο εν λόγω φίλος μου, στρατόκαυλος εκ πεποιθήσεως, με πατέρα μπάτσο (δεν παίρνουνε μόρια οι μπάτσοι στους στρατιωτικούς και τανάπαλιν) μόνο ρόδινα δεν τα περιέγραφε. Νταξ, το παιδί ήταν καλός φοιτητής και έκανε ένα μήνα διακοπές το καλοκαίρι (μετά το Ποσείδι). Πρέπει όμως να έχεις συνεχώς ένα μπαμπούλα πάνω από το κεφάλι σου, για 1000 (και αν) Ευρώπουλα το μήνα? Φτηνά το πουλάς το τομάρι σου....

Τώρα φταίω που θα πω ότι και η φίλη μας από μικρή φαινότανε??? Ακούς πρώτη επιλογή... Άμα ήταν η ΣΣΑΣ πρώτη επιλογή...

Καλύτερα ένας Σεπτέμβρης με αίμα κερδισμένος, παρά 2 Αύγουστοι παρέα με τους καραβανάδες στο Ποσείδι. Βέβαια οι στρατιωτικοί βρίσκανε πιο εύκολα νύφες, αλλά νταξ, τόσες θυσίες κάνανε τα παιδιά...

Κοπάνα κανείς?