ΓΙ ή αναισθησιολογία

[Blazer]

Θα κάνω μια μικρή εισαγωγούλα. Είναι η δεύτερη σχολή μου αυτή, είμαι χημικός μηχανικός και δουλεύω παράλληλα με την σχολή για να τα βγάλω πέρα. Ο οικονομικός παράγοντας είναι σημαντικός. Αυτές οι δύο ειδικότητες συνδυάζουν στο μυαλό μου την εύκολη αποκατάσταση ενώ ταυτόχρονα μου αρέσουν. Σαν ΓΙ σκέφτομαι θα μαι σαν ένας παθολόγος επί της ουσίας. Η αναισθησιολογία μου αρέσει επίσης πολύ αλλά με προβληματίζει κιολας. Το άγχος, το μην πάει κάτι στραβά. Θα ήθελα να έχω ρόλο στην επείγουσα ιατρική και όχι μονίμως σε χειρουργεία. Η ΜΕΘ μου άρεσε πολύ πχ. Συγκριτικά θα μπορούσε να μου δώσει κάποιος μια γνώμη;  Ειδικά για την αναισθησιολογία πιστεύω πως θα μου δίνει την αίσθηση ότι σώζω ζωές που στην ΓΙ δεν είναι τόσο "άμεσο".

Τροποποιήθηκε 20 Αυγούστου 2022 από Blazer

[DrKatsikis]

Για να ειμαστε ακριβεις, ο παθολογος (ο κλασσικος ο ιδιωτης ο ορθοδοξος) που επιλεγει να δραστηριοποιειται στην πρωτοβαθμια περιθαλψη μοιαζει πιο πολυ με το ΓΙ κι οχι το αναποδο

Τι ετος εισαι; Εχεις κανει αναισθησιολογια; Μπορεσες να ερθεις σε επαφη με καποιον συνενοησιμο διδασκοντα/ειδικευομενο στην κλινικη;

 

Οσον αφορα το επειγον και τα τεπ (δηλαδη, τα αντικειμενα πλην χειρουργειων) ο αναισθησιολογος ανηκει στην ομαδα αναζωογονησης και αναλαμβανει χοντρα-χοντρα καρδιοαναταξη σε εμφραγματιες και διαχειριση αεραγωγου στις κρισιμες περιπτωσεις. Και απειρες διακομιδες προφανως.

Μπορει να απασχοληθει στο ΕΚΑΒ επιπλεον (π.χ. ναλοξονη σε καταστολη του αναπνευστικου επειτα απο O.D. ), ομως δεν εχω ξεκαθαρισει τα ορια που σταματαει ο ρολος του διασωστη εκαβ και που αρχιζει του αναισθησολογου.

Δεν εχω απαντηση δυστυχως στα υπολοιπα ερωτηματα σου, προβληματιζουν κι εμενα το ιδιο(πολυτεχνιτης σε 2ο πτυχιο). Σοβαρη απαντηση μονο καποιος που εχει απασχοληθει επαγγελματικα με αυτα μπορει να δωσει.

Τροποποιήθηκε 21 Αυγούστου 2022 από DrKatsikis

[Mentalica]

On 8/20/2022 at 8:49 PM, Blazer said:

Θα κάνω μια μικρή εισαγωγούλα. Είναι η δεύτερη σχολή μου αυτή, είμαι χημικός μηχανικός και δουλεύω παράλληλα με την σχολή για να τα βγάλω πέρα. Ο οικονομικός παράγοντας είναι σημαντικός. Αυτές οι δύο ειδικότητες συνδυάζουν στο μυαλό μου την εύκολη αποκατάσταση ενώ ταυτόχρονα μου αρέσουν. Σαν ΓΙ σκέφτομαι θα μαι σαν ένας παθολόγος επί της ουσίας. Η αναισθησιολογία μου αρέσει επίσης πολύ αλλά με προβληματίζει κιολας. Το άγχος, το μην πάει κάτι στραβά. Θα ήθελα να έχω ρόλο στην επείγουσα ιατρική και όχι μονίμως σε χειρουργεία. Η ΜΕΘ μου άρεσε πολύ πχ. Συγκριτικά θα μπορούσε να μου δώσει κάποιος μια γνώμη;  Ειδικά για την αναισθησιολογία πιστεύω πως θα μου δίνει την αίσθηση ότι σώζω ζωές που στην ΓΙ δεν είναι τόσο "άμεσο".

Μια άλλη παράμετρος είναι ότι οι αναισθησιολόγοι είναι γενικά σε έλλειψη, το οποίο κάνει την αποκατάσταση μάλλον πιο εύκολη (και ίσως και περισσότερες επιλογές νοσοκομείων, ειδικά κεντρικών). Ο τύπος δουλειάς βέβαια διαφέρει σημαντικά με την αναισθησιολογία να είναι κυρίως νοσοκομειακή ειδικότητα σε αντίθεση με την ΓΙ.

[Dr. Stress]

Επειδή είμαι ακριβώς στο ίδιο δίλημμα (2ο πτυχίο επίσης) και έχω μιλήσει με ειδικευόμενους και από τις δύο πλευρές.. η αναισθησιολογία παρά τα προνόμια μάλλον δεν αξίζει (τουλάχιστον Ελλάδα). Σιγά σιγά θα γεμίζει με το νέο σύστημα επιλογής ειδικότητας που θέλουν να φέρουν οπότε τον παράγοντα εύκολη αποκατάσταση κ.λπ. μην τον έχεις τόσο στο μυαλό σου, όπως και τις διευκολύνσεις που δίνουν τώρα. Ναι μεν δεν είναι καρδιολογία αλλά δεν θα σε παρακαλάνε όπως τώρα. Επίσης το άγχος, οι εφημερίες, οι διακομιδές, το επείγον.. σου τρώνε λίγο τη ψυχή. Είχα διαβάσει ένα άρθρο (συγχωρέστε με είναι βράδυ και βαριέμαι να το ψάξω) το οποίο έλεγε πως οι αναισθησιολόγοι έχουν το μικρότερο προσδόκιμο ζωής συγκριτικά με τις άλλες ειδικότητες.

Γενική ιατρική από την άλλη, μια από τις σημαντικότερες ειδικότητες που εδώ ακόμα σνομπάρουμε αλλά σιγά σιγά αλλάζει το πράγμα. Και ιατρείο, και κατ΄οίκον και εφημεριούλες σε νοσοκομεία ή εξειδίκευση στην επείγουσα, αν σου λείψουν τόσο πια..

Σκέψου αν θες την επαφή με τον ασθενή. Με εξαίρεση τις εργαστηριακές είναι τα δύο άκρα. Σκέψου αν θες να εφημερεύεις 48ωρα ή να ανοίγεις το ιατρείο σου 5-9 και ίσως παράλληλα να ασχολείσαι με την έρευνα, με ένα μεταπτυχιακό στην ιατρική στατιστική, στα health data κ.λπ.

[pa77]

Σαν ιδιώτης γενικός ιατρός το τρέξιμο για να βγάλεις τα έξοδα σου θα είναι καθημερινό και ατελείωτο, άρα ο χρόνος για τα υπόλοιπα θα είναι μηδέν. Πόσο μάλλον αν είσαι με οικογένεια. Επίσης τα περισσότερα δημόσια ιατρεία έχουν καλυφθεί από ΓΙ, οι οποίοι είναι αρκετά νέοι ακόμα για σύνταξη. Οπότε η αποκατάσταση θα είναι δύσκολη στο ΕΣΥ.

Οι αναισθησιολόγοι ακόμα έχουν πολύ ζήτηση (παγκοσμίως). επίσης η αναισθησιολογία έχει και διαφορετικές πτυχές (ΜΕΘ, χειρουργεία, ιδιωτικό/δημόσιο, χρόνιος πόνος, εντατικολογία, υπεύθυνος ΤΕΠ, αεροδιακομιδές/διακομιδές κλπ)

[Blazer]

Παραμένω μπερδεμένος στην επιλογή

@Dr. Stress Μαρέσει αυτό που πρεσβεύει η αναισθησία (υποστήριξη ζωτικών λειτουργιών) αλλά και η δυνατότητα ΜΕΘ. Γνωρίζω επίσης ότι έχει πολύ άγχος. Με ενοχλείι ότι δεν θα χω ποτέ δικό μου ασθενή να θεραπεύσω και ότι θα περνάω μονίμως απαρατήρητος. Ίσως είναι βαρετό να σαι 100 ώρες στο χειρουργείο και να κοιτάς το μονιτορ. Αλλά σίγουρα σου δίνει την ικανοποίησησ ότι σώζεις κάποιον που πεθαίνει άμεσα (ΚΑΑ, διασωλήνωση κτλ) και ότι ασχολείσαι με τον πόνο.

Από την άλλη η ΓΙ μαρέσει που είναι γενική και που θα έχεις έναν ασθενή δικό σου να αντιμετωπίζεις συνολικά τα προβλήματά του. Με ενοχλεί η απαξίωση που το περικυκλώνει

@pa77Αξίζει η φθορά που υφίστασαι ως αναισθησιολόγος ή απλά θα πεθάνεις στα 50 και θα πας άυπνος 48ωρες εφημερίες και μισθό 1.200? Οι ΓΙ θεωρείς δεν θα χουν αποκατάσταση;

@DrKatsikis5o έτος τώρα. Έχουμε και τρίμηνο επιλογής όπου μπορώ να διαλέξω αναισθησιολογία αλλά δεν ξέρω. Σκέφτομαιι και χειρουργικές ειδικότητες για εκείνο το τρίμηνο.

[pa77]

Αν δεν αξίζει να το κάνεις σαν αναισθησιολόγος (που αν δεν σου αρέσει στο δημόσιο,  βγαίνεις με καλή αποκατάσταση στο ιδιωτικό), τότε γιατί να αξίζει να το κάνεις σαν ΓΙ που όπου κι αν πας η αποκατάσταση σου ή/και οι συνθήκες είναι χειρότερες...

"Με ενοχλείι ότι δεν θα χω ποτέ δικό μου ασθενή να θεραπεύσω και ότι θα περνάω μονίμως απαρατήρητος. " -> Μόλις έρθεις αντιμέτωπος με τους πρώτους δικούς σου ασθενείς (σε άλλη ειδικότητα) θα βλαστημάς που δεν έγινες αναισθησιολόγος.