Κινηματογραφική Αρθρογραφία

[Remy Fincher]

Anne Bancroft Dies

Anne Bancroft died at New York City's Mount Sinai Medical Center on Monday following a battle against uterine cancer. She was 73. The late screen icon won a Best Actress Oscar in 1963 for her portrayal of Helen Keller's teacher in The Miracle Worker, but she will always be most remembered for her role as Mrs. Robinson in 1967's The Graduate. Bancroft was born Anna Maria Louisa Italiano in 1931 to Italian immigrant parents living in New York City's Bronx district, and they recognized their daughter's talent for entertaining before she reached her third birthday. The late actress' movie career began in 1952 when Hollywood studio Twentieth Century Fox gave her a contract and a more screen-friendly name. After a series of unsuccessful low budget movies, Bancroft moved to Broadway and won a Tony for her role opposite Henry Fonda in the play Two For The Seesaw. Bancroft went on to make the lead role in the original stage production of The Miracle Worker her own before returning to Hollywood to resume her big screen career. Following her Academy Awards success in 1963, Bancroft was unsuccessfully nominated on a further four occasions for acclaimed performances in The Pumpkin Eater (1964), The Graduate (1967), The Turning Point (1977) and Agnes Of God (1985). Bancroft wed comedian and The Producers creator Mel Brooks in 1964, and they enjoyed 41 years of marriage and the birth of their son Maximilian in 1972 before her death on Monday.

Πάει και η Μrs Robinson...

[Ήρα]

Ένας νέος σκηνοθέτης από το Ιράν κέρδισε το μεγάλο βραβείο του 5ου Φεστιβάλ Ecocinema, που ολοκληρώθηκε χθες με την τελετή απονομής των επάθλων στις καλύτερες ταινίες και την ευχή να διαδώσει η Ελλάδα το μήνυμα της οικολογίας μέσω του κινηματογράφου.

Τα δύο φιλμ μικρού μήκους του Bijan Zaman Pira με θέμα το νερό και κοινό παρονομαστή τη μεστή, ολοκληρωμένη και αφαιρετική γραφή του ήταν αυτά που εντυπωσίασαν περισσότερο τα μέλη της κριτικής επιτροπής. Στην πρώτη ταινία με τίτλο «Μην ενοχλείτε το νερό», νομάδες του Βορείου Ιράν εκστρατεύουν μέσα στην έρημο αναζητώντας υπολείμματα χιονιού για να μαζέψουν νερό. Στη δεύτερη, με τίτλο «Παράθυρο στον ήλιο», η τελετουργία της έλευσης της βροχής στην περιοχή του Κουρδιστάν μεταφράζεται σε εικόνα και ήχο διάρκειας 12 λεπτών χωρίς καθόλου λόγο.

Το νερό πρωταγωνίστησε και στα βραβεία της κατηγορίας «Μεσόγειος». Τα 5.000 ευρώ από το Μεσογειακό Πρόγραμμα Δράσης των Ηνωμένων Εθνών πήγαν στην ταινία «Μπλε χρυσάφι στον κήπο της Εδέμ» της Γερμανίδας Leslie Franke, που καταπιάνεται με τους υδάτινους πόρους της λεκάνης του Τίγρη ποταμού στην Τουρκία. Για την ίδια ενότητα, η εύφημος μνεία δόθηκε στην Κατερίνα Πατρώνη για την ταινία της «Ο πίνακας», πορτρέτο ενός καλλιτέχνη που εμπνέεται και δημιουργεί μέσα στη φύση.

Συμμετείχαν 100 ταινίες από 40 χώρες. Στην τιμητική επιτροπή του φεστιβάλ συμμετείχαν, μεταξύ άλλων, η φετινή κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Ειρήνης και γνωστή ακτιβίστρια για το περιβάλλον Wangari Maatai, ο παραγωγός Jean de Tregomain, ο Παντελής Βούλγαρης, ο Κώστας Γεωργουσόπουλος, ο Πλάτων Ριβέλλης, η Λυδία Κονιόρδου και άλλοι.

[ΣΑΜΠΟΤΑΖ]

Oh,thanx to you ms Robinson,Επεσαν τα στερεοτυπα της τοτε Αμερικανικης οικογενειας!!!

Μια απο τις λιγες περσονες που τους γραφτηκε μεχρι και τραγουδι!!!

Υγ->Βεβαιως,δε νομιζω πως πολλοι λιγουρευονται τις πεθερες τους...

[Ήρα]

Μια νυχτερίδα στο Διαδίκτυο

http: //www.batmanbegins.com

Τελικά, τα καλύτερα siteς στο Ίντερνετ τα φτιάχνουν για κινηματογραφικά έργα. Λίγο η φαντασία, λίγο τα χρήματα που διαθέτουν, λίγο το ταλέντο, οι ιστοσελίδες των χολιγουντιανών μπλοκμπάστερ είναι οι πιο εντυπωσιακές. Τελευταίο παράδειγμα, το καινούργιο Μπάτμαν, που πιάνει την ιστορία από την αρχή της. Από τα βασικά που έχει κάθε κινηματογραφική σελίδα (συνεντεύξεις, δώρα για το PC, βίντεο κ.λπ.) μέχρι τα έξτρα τμήματα για το κινητό τηλέφωνο και τα αφιερώματα στο αρχικό κόμικς, η παρουσίασή τους κλέβει την παράσταση

[Ήρα]

Διαδικτυακό περιοδικό για το σινεμά

http: //www.cineek.gr

Συνεχίζει την πλούσια δράση του το εναλλακτικό διαδικτυακό περιοδικό Cineek.gr, που βγαίνει στη Θεσσαλονίκη και άρχισε ως ιστοσελίδα της Λέσχης Κινηματογράφου του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης. Αυτό επέλεξε ο Δήμος Αθηναίων για χορηγό επικοινωνίας αυτό το καλοκαίρι στα θερινά σινεμά «Στέλλα» και «Ορφέα», όπου θα διοργανωθούν εκθέσεις φωτογραφίας, συναυλίες και άλλες καλλιτεχνικές εκδηλώσεις με άξονα πάντα τον κινηματογράφο. Μεγάλο αφιέρωμα σε ταινίες για την ειρήνη θα γίνει στις 8 Αυγούστου. Αναλυτικό πρόγραμμα στο site.

[Ήρα]

Νυχτερινά θρίλερ.

Δεκατρείς ταινίες θα προβληθούν κάτω από τα άστρα μέσα σε επτά νύχτες, από τις 25 μέχρι τις 31 Ιουλίου, στην ταράτσα του «Ash In Art» (Λομβάρδου 133 & Λουκάρεως, Γκύζη). Από τον Δράκουλα στον Χίτσκοκ κι ανάμεσά τους μία ελληνική... υπερπαραγωγή, το «Γεράκι της Λούτσας»

http: //www.ashinart.gr

[Winmx]

Ποτε θα παμε και τι θα δουμε Ηρα ;

[Remy Fincher]

Lynch Launches Foundation for World Peace

Director David Lynch is launching the David Lynch Foundation for Consciousness-Based Education and World Peace today which will fund transcendental meditation classes and research into the effects of yoga on body and mind. The Blue Velvet filmmaker is convinced he can alleviate the world's suffering by teaching society about the 47-year-old Hindu chanting technique and its founder Maharishi Mahesh Yogi. The 59-year-old hopes to raise $7 billion within a year, which will go towards forming "peace-creating super groups of 8,000 meditators" around the globe, to make people calmer, less anxious and more intelligent. He tells website PageSix.com, "This is not a pretend thing. Our government spends seven times that on killing, calling it defending, and making machinery and technology to kill human beings in the name of peace. But today's students are even more stressed out. Their schools are hellholes. They're getting pathetic educations. They're not going forward with full decks of cards. But when they meditate, they will start shining like a bright, shiny penny, and their anxieties will go away. By diving within, they will attain a field of pure consciousness, pure bliss, creativity, intelligence, dynamic peace. You enliven the field, and every day it gets better. Negativity recedes."

Από IMDb.

Οι φαν του περιμένουμε εναγωνίως το Inland Empire, με τους Λώρα Ντερν, Γκάρι Όλντμαν, Χάρι Ντιν Στάντον...

[Ήρα]

www.onedotzero.com

Ό,τι πιο πρωτοποριακό γίνεται αυτή τη στιγμή στον χώρο του ψηφιακού κινηματογράφου (σε ταινίες μικρού μήκους) περιλαμβάνει το onedotzero, ένας πολυδιάστατος θεσμός που ταξιδεύει σε όλο τον κόσμο με τις δημιουργίες καλλιτεχνών από την γραφιστική, την εικονογράφηση, την μόδα και την πληροφορική. Φέτος, το Bios φιλοξενεί για πρώτη φορά στην Ελλάδα τις ταινίες της τελευταίας χρονιάς στις 15-18/9, φιλοδοξώντας να καθιερωθεί κι εδώ ως ετήσιο event.

[Ήρα]

http: //www.aiff.gr

Σε οκτώ ημέρες αρχίζει το 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας και όπως κάθε χρόνο κεντρικός άξονάς του είναι το ανεξάρτητο αμερικανικό σινεμά, με αρκετές αντιπροσωπευτικές ταινίες. Γνωστοί καλεσμένοι, αφιερώματα στον Ζαν Ρενουάρ και τον δημιουργό του Μπαγκς Μπάνι, ντοκιμαντέρ και σπουδαία μουσικά φιλμ, όπως αυτό του Μάρτιν Σκορσέζε για τον Μπομπ Ντίλαν, συμπληρώνουν το πρόγραμμα. Αναλυτικότερες πληροφορίες, ειδήσεις για τις αφίξεις των εκλεκτών καλεσμένων και διευκρινίσεις για τα εισιτήρια θα βρείτε στο επίσημο site.

[sunshine]

Παρθένος ετών 40..!!!

Αρκετά καλή..!!!Έχει αρκετά στοιχεία που γελάς πραγματικά άν και ελπίζω αυτό να μη συμβεί σε κανέναν στην πραγματικότητα..Όποιος το δει θα καταλάβει..!

[Ήρα]

Τελευταιο ταξιδι στο διαστημα

Στο διάστημα, εκεί όπου ο Τζέιμς Ντούχαν - ο περίφημος Σκότι του «Σταρ Τρεκ» - συνάντησε τη φήμη, θα σκορπιστούν οι στάχτες του, όπως ήταν και η τελευταία του επιθυμία. Στο ταξίδι στα αστέρια θα τον συντροφεύουν μηνύματα των φαν, τα οποία έχουν ψηφιακά γραφτεί σε δίσκο τοποθετημένο μέσα στον πύραυλο που θα εκτοξευθεί στις 6 Δεκεμβρίου. Ο Σκότι δεν θα διακτινιστεί πίσω στη Γη, αυτά συμβαίνουν στην τηλεόραση, ίσως - ποιος ξέρει; - και στο μέλλον. Στην τηλεοπτική ιστορία λίγες φράσεις έμειναν τόσο πολύ όσο η κλασική (από τον Κάπτεν Κερκ συνήθως προς τον μηχανικό του διαστημόπλοιου Εντερπράιζ) «Beam Up Scotty», όπου ο Σκότι δεν είχε παρά να διακτινίσει το πλήρωμα και τον κυβερνήτη με ασφάλεια πίσω στο σκάφος. H περιβόητη φράση, ωστόσο, έτσι ακριβώς δεν ειπώθηκε ποτέ, παρά μόνο στην τέταρτη ταινία και εκεί στο... περίπου όταν ο κυβερνήτης λέει «Σκότι, διακτίνισέ με». Ο Τζέιμς Ντούχαν πάντως δεν είναι ο πρώτος που θα συναντήσει τον Θεό στο Διάστημα. Οι στάχτες του δημιουργού του «Star Trek», Τζιν Ροντεμπέρι, του «γκουρού» Τίμοθι Λίρι και του συγγραφέα Χάντερ Τόμσον σκορπίστηκαν και αυτές στα αστέρια.

απο τα Νεα

[sunshine]

Τίτλοι τέλους για τον Πατ Μορίτα του «Καράτε Κιντ» στα 73 του χρόνια

Λος Αντζελες

Την τελευταία του πνοή άφησε την Πέμπτη ο 73χρονος Πατ Μορίτα, γνωστός στο ευρύ κοινό για την ερμηνεία του ως «κύριος Μιάγκι» στην πρώτη ταινία της σειράς Καράτε Κιντ, στο πλευρό του Ραλφ Μάτσιο. Όπως ανακοινώθηκε, ο θάνατός του προήλθε από φυσικά αίτια.

Σε μια λιτή ανακοίνωσή, η επί 12 χρόνια σύζυγός του, Έβελιν, είπε ότι ο άντρας της «είχε αφιερώσει ολόκληρη τη ζωή του στην ηθοποιία και την κωμωδία».

Όπως μετέδωσαν BBC και CNN, ο Μορίτα έγινε γνωστός στο πλατύ κοινό από τις εμφανίσεις του στην πολύ επιτυχημένη -στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού- σαπουνόπερα, Happy Days.

Ο ρόλος ωστόσο που «σημάδεψε» την καριέρα του ήταν αυτός του 1984, όταν συμπρωταγωνίστησε με τον Ραλφ Μάτσιο στο Καράτε Κιντ.

Ατάκες, όπως η χαρακτηριστική «wax on, wax off» ή εκείνη που προσπαθεί να μάθει στον Μάτσιο να προφέρει το όνομά του «Μιάγκι» και όχι «Μιγιάγκι» και σκηνές, όπως αυτή που προσπαθεί να πιάσει μύγες, χρησιμοποιώντας ξυλάκια για κινέζικο φαγητό, έμειναν στην ιστορία και του χάρισαν μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Β' ανδρικού ρόλου.

Την επιτυχία της πρώτης ταινίας διαδέχθηκαν τρεις συνέχειες, με τον Μορίτα να πρωταγωνιστεί σε όλες. Στην τελευταία μάλιστα, το 1994, στάθηκε στο πλευρό της άγνωστής τότε Χίλαρι Σουάνκ, που έμελλε στη συνέχεια να κερδίσει δύο βραβεία Όσκαρ.

Γεννημένος στην Καλιφόρνια από Ιάπωνες μετανάστες, ο Πατ Μορίτα απέκτησε και το όνομα «Νοριγιούκι», όταν ο παραγωγός του Καράτε Κιντ, Τζέρι Ουέιντραουμπ, του είπε ότι με τον τρόπο αυτό το όνομά του θα ακουγόταν πιο... γιαπωνέζικο.

Εκτός από τη σύζυγό του, Έβελιν, ο Μορίτα άφησε πίσω του τρεις κόρες, όλες από τον προηγούμενο γάμο του.

www.in.gr

Κρίμα μωρέ, αλήθεια πόσο μου άρεσε το Καράτε Κίντ..

[nikos]

Κρίμα και μένα μου άρεσε το Καράτε Κιντ...Θυμάμαι όταν είχε πρωτοβγεί τρέχαμε όλα τα πιτσιρίκια στο βίντεο κλαμπ να το δούμε και να το ξαναδούμε

[Spider]

[Born]

Οχι ρε ο γερο Μιγιάγκι.

Θυμάμαι πάντως τη σκηνή που προσπαθούσε να πιάσει τη μύγα με τα ξυλάκια και όντας εντυπωσιασμένος μικρός προσπάθησα να το κάνω ακόμη και στο δημοτικό που πήγαινα. Μετά από καμιά εβδομάδα και αφού έγινα σόου στο δημοτικό, τα παράτησα.

Επίσης θρυλικές ατάκες:

Γουαξ ον, γουαξ οφ

Καρατε ιζ χιερ, νοτ χιερ

[neraidoula]

Ζωη σε λογου μας

[Αφροδίτη]

Ο κινηματογράφος ΑΠΟΛΛΩΝ, Σταδίου δίπλα από το ΑΤΤΙΚΌΝ έχει κάθε Κυραική προβολές από ταινίες με θεματική ενότητα. Πρόπερσι παρακολούθησα το ΣΙνεμα και Λογοτεχνία και ήταν καταπληκτικό. Αυτή την Κυριακή 5/2 έχει το "Κορίτσι με το μαραγαριταρένιο σκουλαρίκι¨. Έχω διαβάσει το βιβλίο και είναι πολύ τρυφερό και ερωτικό. Ώρα προβολής:13.00

[spergebiet]

Είναι πλέον οφθαλμοφανής η παρακμή του ευρωπαικού κινηματογράφου.Χώρες όπως η Γαλλία,η Ιταλία που παλαιότερα εμφάνισαν πληθώρα αξιόλογων σκηνοθετών,ηθοποιών κτλ δεν παράγουν πλέον κάτι άξιο ενδιαφέροντος.

Ο αμερικανικός κινηματογράφος με τη ρωμαλέα τεχνική,το σεβασμό στο story και το φοβερό επαγγελματισμό των ηθοποιών του ξεπερνάσει κατά πολύ κάθε ευρωπαικό δημιούργημα.

Μάλιστα έχει εθίσει το κοινό στην τελειότητα σε βαθμό ώστε κάθστι λιγότερο τέλειο να φαίνεται ξεπερασμένο.

Πώς εξηγείται αυτή η επιβολή του αμερικανικού κινηματογράφου ακόμα και των ανεξάρτητων,πιο φτηνών παραγωγών?

Υπάρχει μέλλον για το ευρωπαικό σινεμά ή πρέπει το τελευταίο να διδαχθεί από το Hollywood και να βαδίσει στα χνάρια του?

[Remy Fincher]

Επειδή δεν είμαι σίγουρος κατά πόσο όντως τα εννοείς αυτά που λες, ας πάρω θέση ούτως ή άλλως:

το ευρωπαϊκό σινεμά παρακμάζει ΕΠΕΙΔΗ ακριβώς προσπαθεί να μιμηθεί τις συνταγές του κακού Χόλλυγουντ -γιατί παρά την κοινή αντίληψη υπάρχει και καλό. Είναι το τελευταίο που όπως λες βάζει τα γυαλιά στους Ευρωπαίους, ιδιαίτερα φέτος, μια χρονιά εκπληκτικής κινηματογραφικής παραγωγής, σε ανεξάρτητο ("Συριάνα", "Καληνύχτα και Καλή Τύχη", "Match Point") αλλά και πιο mainstream επίπεδο ("King Kong").

Για το ευρωπαϊκό σινεμά υπάρχει ελπίδα- αλοίμονο. Υπάρχει ακόμα ο Αλμοδοβάρ, ο Λι, ο Λόουτς, ο Μπόιλ, ο Χάνεκε...μάλιστα πολλές ευρωπαϊκής προέλευσης ταινίες όπως η "Γυναίκα του Ζυλ" και ο "Κρυμμένος" τυγχάνουν θαυμάσιας υποδοχής από τους κριτικούς στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού...

[Medicus Chirurgus]

sparkasse,

για ακόμα μια φορά σε πιάνω να σκορπάς ανακρίβειες και χαζομάρες. Πλέον σ'έχουμε συνηθίσει.

Η μόνη αλήθεια που έχουν τα λεγόμενά σου βρίσκεται στη διαφήμιση και το budget των ευρωπαϊκών ταινιών. Από κει και πέρα, λίγο να κοιτάς βλέπεις τι παίζει και στην Ευρώπη και είναι πολύ καλό, άσχετο αν δεν είναι "blockbuster" σε σχέση με τα αμερικάνικα standard. Εγώ είμαι απίστευτα σινεφίλ (μ'έκανε το εξωτερικό εν μέρει) και επειδή βλέπω πολλές ταινίες το μήνα (απ'όλες τις βιομηχανίες) σε διαβεβαιώ πως με λίγες ψακτικές θα εκπλαγείς με πόσες καλές ταινίες βγαίνουν και απλά δεν παίρνουν την κατάλληλη αναγνώριση.

Συνιστώ να κοιτάξεις τι [non-Hollywood] ταινίες εμφανίζονται στα εξής φεστιβάλ, ακόμα κι αυτές που δε βραβεύονται:

• Κάννες
  
• Βερολίνο
  
• Βενετία
  
• Ρώμη (σε λίγο καιρό ανοίγει...)
  
• Θεσσαλονίκη (γιατί όχι ρε
  

[spergebiet]

Σώπα,θα δω τι βραβεύουν οι Ευρωπαίοι?Εμείς δηλαδή δεν έχουμε μάτια?

Δε βλέπουμε τη μετριότητα των ευρωπαικών ταινιών που η μία είναι πιο βαρετή από την άλλη?

Και όταν γράφεις πάρε το χέρι από το πουλί σου.

Και μη ζητάς να έρθουμε σε προσωπική αντιπαράθεση για να κατεβούμε στο επίπεδό σου.

[ho·mun·cu·li]

Το οτι η φετινη χρονια ειναι απο τις πιο ομορφες κ παραγωγικες του Χολλιγουντ ειναι γεγονος! Επιτελους, βλεπουμε μαζικη παραγωγη καλων ή τουλαχιστον πανω του μετριου ταινιων! αλλα δεν πρεπει να ξεχναμε τα δεκαδες ριμεικ των ποηγουμενων χρονων-ακοαμ κ ταινιων που ειχαν βγει πολυ λιγα χρονια πριν (βλ Ring-Dark water etc)

Τωρα....για τον ευρωπαικο ειναι μεγαλη κουβεντα το πως κ το γιατι εχασε τη δυναμικη του.....

[Juliette]

sparkasse,

Τώρα δεν κατάλαβα το λόγο αυτής της προσφώνησης

Πότε θα βάλετε μυαλό ρε?

[Medicus Chirurgus]

Σώπα,θα δω τι βραβεύουν οι Ευρωπαίοι?Εμείς δηλαδή δεν έχουμε μάτια?

Μάλλον δεν έχεις μάτια (γιατί το «έχετε» θα σε τιμούσε αν το έγραφα για να φανεί ότι και καλά είστε πολλοί) καθώς οι Ευρωπαίοι στο σύνολο εκτιμούν τις δικές τους παραγωγές.

Δε βλέπουμε τη μετριότητα των ευρωπαικών ταινιών που η μία είναι πιο βαρετή από την άλλη?

Εξαρτάται τι θεωρείς βαρετό και τι όχι. Εγώ προσωπικά απ'τη στιγμή που έχω πάρει μια γερή δόση Hollywood απ'τα παιδικά μου χρόνια, δυσκολεύομαι πολύ να βρω ταινία χωρίς ν'αναγνωρίσω 5-10 «αμερικανιές» που επαναλαμβάνονται ad nauseam σε κάθε παραγωγή τους.

Δε λέω πως το ευρωπαϊκό σινεμά είναι σων και καλά καλύτερο. Έχω δει πάμπολλα «παλτά» κι εκεί, αλλά τουλάχιστον είναι ένα πολύ καλό εναλλακτικό, το παν είναι να ξέρεις να ψάχνεις. Τα φεστιβάλ είναι ένας καλός τόπος να δεις την cream of the crop.

Και όταν γράφεις πάρε το χέρι από το πουλί σου.

Και μη ζητάς να έρθουμε σε προσωπική αντιπαράθεση για να κατεβούμε στο επίπεδό σου.

Δεν θέλω να κάνουμε αντίλογο, θέλω απλά να μη λες μαλακίες για δημιουργία εντυπώσεων.

Αν δε σου είναι εύκολο, απλά απόφευγε δηλώσεις του στυλ «το Hollywood γαμάει!».

Είναι πολύ απλό όπως βλέπεις. Δεν είμαι παράλογος άνθρωπος.