palaiologos Δημοσιεύτηκε 14 Μαΐου 2008 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Μαΐου 2008 Τόσα έτη μετά την αποφοίτηση μου και άλλα τόσα μετά το επιλεγόμενο που τελευταία φορά μας έκανε έχω να πώ ότι από όλη την 7ετή πορεία στην Ιατρική Αθήνας από τα πολύ λίγα που θυμάμαι είναι και ο Παπαζάχος.... Ακόμα και τώρα τον θυμάμαι αρκετές φορές! Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
nasiaser Δημοσιεύτηκε 14 Ιανουαρίου 2014 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Ιανουαρίου 2014 O Παπαζάχος ήταν ο πιο υπέροχος άνθρωπος, ο πιο υπέροχος καθηγητής που πέρασε ποτέ από την Ιατρική Αθηνών. 'Ο,τι κι αν πούμε για αυτόν, είναι δυστυχώς θλιβερά λίγο. Τόσα χρόνια μετά, κι ακόμη νοσταλγώ το παιχνιδιάρικο χιούμορ του (τυπικό παράδειγμα: όταν δίδασκε το οξύ έμφραγμα, είχε βάλει κάτω από την ανάσπαση μια φωτογραφία του ώστε η φαλάκρα του να εφαρμόζει ακριβώς στην καμπύλη του καρδιογραφήματος). Θυμάμαι ότι όταν την επόμενη χρονιά κάναμε καρδιολογία, πρακτικά περιφρονούσαμε τις προσπάθειες των διδασκόντων στην κλινική να μας πούν ο,τιδήποτε για το καρδιογράφημα, γιατί κανένας, μα κανένας τους δεν έφτανε ούτε το νύχι από το μικρό δαχτυλάκι του Παπαζάχου. Με την ιατρική αποφάσισε να ασχοληθεί στα 39 χρόνια (αν θυμάμαι καλά, έτσι μας είχε πει ο ίδιος στο αμφιθέατρο). Τι νόημα έχουν οι θέσεις και τα οφφίτσια; Τι νόημα έχουν οι τίτλοι και οι καρέκλες; Πόσοι μπόρεσαν, από όσους τα κυνήγησαν και τα πέτυχαν, να κερδίσουν το σεβασμό , την αγάπη και την εκτίμηση των φοιτητών του, έτσι όπως το κατάφερε ο Παπαζάχος; Αλλά ξέχασα, το ερώτημα είναι: πόσοι από αυτούς αγάπησαν στ' αλήθεια την ιατρική, γιατί αγάπησαν τον άνθρωπο, κι ύστερα θέλησαν στ' αλήθεια να τη διδάξουν; Comfortably Numb, ARCAS and Βόρειο 3 Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
ARCAS Δημοσιεύτηκε 14 Δεκεμβρίου 2019 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Δεκεμβρίου 2019 (τροποποιήθηκε) Ψηλά, για να το βλέπουν οι νεώτεροι και να μάθουν ποιος ήταν ο Παπαζάχος, που κρατάνε το βιβλίο του στα χέρια τους, σήμερα! Έρχεται λοιπόν ξανά νέα "φουρνιά" γιατρών, για το αγροτικό τους, εδώ πάνω στην ορεινή Αρκαδία. Και το πρώτο πράγμα που τους λέω μετά το καλωσόρισμα, είναι να πιάσουν το βιβλίο του αείμνηστου καθηγητή μου και να ρουφήξουν την κάθε σελίδα του. Είχα τη χαρά και την τιμή να τον έχω δάσκαλο. Έζησα τα απογεύματα στο ΝΑΒΟ με τους φοιτητές να κάθονται στα σκαλοπάτια! Θυμάμαι στο τελευταίο μάθημα μας στα ΟΠΤΑΚ που μας προέτρεπε, γελώντας... "μάθετε καλό καρδιογράφημα, γιατί αλλιώς στο αγροτικό σας το πρώτο πράγμα που θα κάνετε είναι να ζητήσετε από τον πρόεδρο του χωριού να κάνει επέκταση στο νεκροταφείο". Ζει πάντα στη καρδιά μας. Είναι συνεχώς δίπλα μας, στη βιβλιοθήκη μας ή στην άκρη στο γραφείο. Τροποποιήθηκε 14 Δεκεμβρίου 2019 από ARCAS Comfortably Numb 1 Παράθεση Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Join the conversation
You can post now and register later. If you have an account, sign in now to post with your account.