Αμβλώσεις, νόμιμο και δεοντολογικό;

[drspiros]

Πολύ λόγος γίνεται τελευταία για τις αμβλώσεις με τελευταίο κρούσμα την επίθεση του Ρουβίκωνα σε ιατρείο γυναικολόγου.

Είναι γεγονός ότι οι αμβλώσεις επιτρέπονται από τον νόμο, από την άλλη όμως απαγορεύονται στον όρκο του Ιπποκράτη!

Κατά τη γνώμη σας, μπορεί ο γιατρός που αντιτίθεται στην διαδικασία να επικαλεστεί τον όρκο και να εναντιωθεί σε όσα ορίζει ο νόμος και κατ' επέκταση σε άνωθεν εντολή;

Προσοχή, δεν ζητώ τη γνώμη σας με βάση τις ηθικές αξίες και αντιλήψεις του καθενός για το θέμα - οι οποίες είναι απολύτως σεβαστές - αλλά καθαρά την άποψή σας επί του δεοντολογικού με γνώμονα την σύγκρουση ανάμεσα σε όρκο και νομοθεσία.

[heretai]

κατ' αρχήν πριν και πέρα από τις αμβλώσεις υπάρχει και ο οικογενειακός προγραμματισμός στο κομμάτι που αφορά την ενημέρωση
και το λέω αυτό επειδή η άμβλωση οφείλει να είναι το ύστατο μέτρο
έστω ακόμα και σε μια εποχή που έχει στοχοποιηθεί η έννοια της ιατρικής «νουθεσίας» και της ίδιας της ιατρικής υπόστασης

στην ελληνική νομική πραγματικότητα δεν θα πω εξακριβωμένα ποιά είναι τα όρια σε σχέση με το εξωτερικό,
σίγουρα όμως έννοιες όπως ελευθερία-δικαιώματα-αυτοδιάθεση αφορούν τόσο την γυναίκα (που δεν ασθενεί αλλά εγκυμονεί) όσο και το γιατρό και την ιατρική συνείδηση

ας μου επιτραπεί κι η παρατήρηση πως το θέμα είναι άκρως υποκριτικό
όταν η αυτοδιάθεση στην ευθανασία δεν είναι παραδεκτή λχ σε έναν ασθενή τελικού σταδίου
αλλά διεκδικείται το δικαίωμα στην θανάτωση του κυήματος

όσο για τον όρκο του Ιπποκράτη που επίσης υποκριτικά επικαλούμαστε ως κοινωνία,
αλήθεια είναι πως εγείρει ενστάσεις στα θέματα των αμβλώσεων
(κάποια στιγμή πρέπει το τσιτάτο του ιπποκρατικού όρκου να ξεδιαλύνει στο θολωμένο μυαλό του νεοέλληνα)

και τέλος για τα καθάρματα του παρακράτους που στοχοποιούν ατομικές ελευθερίες όταν αυτές ανήκουν σε γιατρους,
κανένα άλλο σχόλιο πέρα από τη συνενοχή της κοινωνίας, του κράτους και των θεσμικών παραγόντων
ας μη διαμαρτύρεται έπειτα όμως κανείς για τον εκφασισμό της κοινωνίας και τη φυγή επιστημόνων γιατρών στο εξωτερικό

Τροποποιήθηκε 22 Ιανουαρίου 2020 από heretai

[drspiros]

Μου άρεσε η απάντησή σου, αν και δεν μου έλυσε την απορία. Πράγματι, είναι υποκριτικό όταν στον όρκο τόσο η ευθανασία όσο και η άμβλωση είναι απαγορευμένες πράξεις, αλλά έρχεται η νομοθεσία να επιτρεέπι το μεν και να απαγορεύει το δε.

Επί του προκειμένου όμως, μπορεί ο γιατρός που αρνείται την άμβλωση - εντός νόμιμων συνθηκών, εννοείται - να επικαλεστεί τον όρκο σε μιαν αγωγή για παράδειγμα που θα του γίνει από την ασθενή για παράβαση καθήκοντος;

Αν πέσεις και χτυπήσεις, δεν μπορώ να σου αρνηθώ την ιατρική φροντίδα, ακόμα και στον δρόμο αν συμβεί, όχι μόν σε ιατρείο/νοσοκομείο. Εδώ τι γίνεται;

[heretai]

εδώ η γυναίκα όπως είπα δεν είναι ασθενής αλλά εγκυμονούσα, οπότε έχεις ένα λόγο παραπάνω να επικαλείσαι την ιατρική σου συνείδηση

με την εξαίρεση πολύ συγκεκριμένων ιατρικών καταστάσεων στις οποίες τυχόν διακυβεύονται μείζονες έννοιες που άπτονται της υγείας μητέρας-κυήματος, το θέμα περιπλέκεται σε ένα κάποιο βαθμό μόνο στην περίπτωση που δεν αυτενεργείς ασκώντας ελεύθερο επάγγελμα,
αλλά εντέλλεσαι στα πλαίσια μιας υπαλληλικής ιδιότητας

επίσης χωρίς να έχω συγκεκριμένα υπόψη μια κατασταλλαγμένη άποψη για την ελληνική νομική πραγματικότητα,
το να υπάρχει ένα θεσμικό πλαίσιο που επιτρέπει τις αμβλώσεις απέχει από το να μπορεί να επιβάλλει κιόλας την υποχρεωτικότητα στην τέλεσή τους

στο εξωτερικό και ανάλογα με τη χώρα, υπάρχει νομολογία που παραχωρεί ή όχι στον εργαζόμενο επιλογές σε σχέση με την προσωπική του θεωρηση
και σου επαναλαμβάνω πως εδώ δεν έχεις να κάνεις με την κλασική σχέση γιατρού-ασθενή

θα περιοριστώ στο ότι κανένας νόμος δεν είναι υπεράνω του συντάγματος και των διεθνώς αναγνωρισμένων θεμελιωδών αρχών του δικαίου
και τελικά το θέμα είναι πόσο σίγουρος, αποφασισμένος και ικανός είσαι να διεκδικήσεις τα ατομικά σου δικαιώματα σε οποιοδήποτε βαθμό δικαιοσύνης απαιτηθεί

νόμοι έρχονται παρέρχονται, το ίδιο οι εκφοβιστικές συμπεριφορές από τους φασίστες
το ζήτημα είναι ποιά πορεία επιλέγεις στη ζωή σου σε σχέση με τις αξίες και τον αυτοσεβασμό σου,
σε σχέση με ένα ανύπαρκτο ιατρικό σύλλογο που δε θα πάρει θέση να σε υπερασπιστεί
και σε σχέση με μια ακραία εναντίον των γιατρών τοξική ατμόσφαιρα που φτάνει μέχρι και σε θεσμικό επίπεδο

ας βοηθήσει λοιπόν κάποιος στην απάντηση του ερωτήματός σου,
η διάσταση που εγώ σου δίνω είναι πως κατά περίπτωση μπορείς να προσβάλλεις τον οποιοδήποτε νόμο ή εργασιακό κώδικα τυχόν σου επιβάλλεται
επικαλούμενος  ακριβώς την ιατρική σου συνείδηση, την ατομική σου συγκρότηση, καθώς και τα συνταγματικά και νομικά παραδεκτά σου δικαιώματα
με το δεδομένο ειδικά πως δεν έχεις να κάνεις με ασθενή αλλά με κύημα και κυοφορούσα

ΥΓ: δεν είναι η πρώτη φορά που οι φασίστες επιχειρούν να επιβάλλουν τη δική τους θέληση στο θέμα των αμβλώσεων
θα θυμίσω την προ μηνών επίθεση σε γυναικολογικό ιατρείο στο Χολαργό
επειδή άκουσον άκουσον η ελευθεροεπαγγελματίας γυναικολόγος είχε διαφορετική άποψη και ήταν ακτιβίστρια εναντίον των αμβλώσεων

Τροποποιήθηκε 22 Ιανουαρίου 2020 από heretai

[mihiatrik]

2 ώρες πριν, drspiros said:

Πολύ λόγος γίνεται τελευταία για τις αμβλώσεις με τελευταίο κρούσμα την επίθεση του Ρουβίκωνα σε ιατρείο γυναικολόγου.

Αδιάφορον. Οι τραμπουκισμοί του καθενός εγκληματία δεν αποτελούν κριτήριο άσκησης της ιατρικής επιστήμης και νομολογίας.

2 ώρες πριν, drspiros said:

Είναι γεγονός ότι οι αμβλώσεις επιτρέπονται από τον νόμο, από την άλλη όμως απαγορεύονται στον όρκο του Ιπποκράτη!

Η μισή αλήθεια. Η πραγματικότητα είναι ότι η εγκυμοσύνη (η φυσιολογική εγκυμοσύνη, δηλαδή αυτή που δεν απειλεί άμεσα ή έμμεσα τη ζωή της εγκύου) δεν αποτελεί παθολογική οντότητα. Ως εκ τούτου,  ο νόμος δεν υπάρχει για να επιβάλλει τις αμβλώσεις, αλλά για να προστατεύει νομικά τον γιατρό που θέλει να τις εφαρμόζει, δεδομένου ότι η εναλλακτική επιλογή, δηλαδή το να καταφεύγουν οι γυναίκες που θέλουν να κάνουν άμβλωση σε παράνομες και επικίνδυνες πρακτικές, αποτελεί μεγαλύτερη απειλή για την υγεία τους από το να πηγαίνουνε σε γιατρούς για να διακόπτουνε ασφαλώς την κύηση.

Άρα, να τα ξεχωρίσουμε: Ο νόμος υπάρχει για να προστατεύει νομικά τις γυναίκες που θέλουνε να κάνουνε άμβλωση, καθώς και τους γιατρούς που προτίθενται να τις βοηθήσουνε. Σε καμία περίπτωση δεν τις επιβάλλει. Το δε κύημα αποτελεί νομολογικά "αντικείμενο", όχι άνθρωπος και ο τερματισμός της ζωής του αξιώνει αποκλειστικά αστικού χαρακτήρα αποζημίωση και όχι ποινικό αδίκημα (δηλαδή δεν διώκεται κανείς για ανθρωποκτονία, από πρόθεση ή εξ αμελείας). Διαφορετικά, θα έπρεπε κάθε εγκυμονούσα που σκοντάφτει και πεθαίνει το έμβρυο, να διώκεται αυτεπάγγελτα από τον εισαγγελέα ως ανθρωποκτονία από αμέλεια. Το ζήτημα αυτό, αν και ακόμα συζητιέται στους νομικούς κύκλους, προς το παρόν είναι αρκετά διαχωρισμένο και σαφές: το έμβρυο νομικά είναι αντικείμενο μεγάλης και ιδιαίτερης αξίας, όχι όμως άνθρωπος.

Εξάλλου, ο Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας (Νόμος 3418/2005, Άρθρο 31), ορίζει ότι: "Τεχνητή διακοπή κύησης: 1. Ο ιατρός μπορεί να επικαλεσθεί τους κανόνες και τις αρχές της ηθικής συνείδησής του και να αρνηθεί να εφαρμόσει ή να συμπράξει στη διαδικασία τεχνητής διακοπής της κύησης, εκτός εάν υπάρχει αναπότρεπτος κίνδυνος για τη ζωή της εγκύου ή κίνδυνος σοβαρής και διαρκούς βλάβης της υγείας της. Στην περίπτωση αυτή, απαιτείται σύμφωνη και αιτιολογημένη γνώμη του κατά περίπτωση αρμόδιου ιατρού."

Το "στην περίπτωση αυτή,..." αναφέρεται στην περίπτωση που ενώ κινδυνεύει η ζωή και η υγεία της εγκύου, ο γιατρός εξακολουθεί να αρνείται τη διακοπή κύησης. Διαφορετικά ισχύει το πρώτο σκέλος, δεν έχει καμία υποχρέωση ο γιατρός να συμπράξει σε διακοπή κύησης.

Ο δε όρκος του Ιπποκράτη, αναφέρεται καθαρά στις παθολογικές καταστάσεις του ανθρωπίνου σώματος. Η εγκυμοσύνη, δεν εντάσσεται σε καμία νοσολογική οντότητα της σύγχρονης ιατρικής επιστήμης. Η δε διακοπή της, πλην των περιπτώσεων που απειλείται η ζωή της εγκύου, έχει τόση ιατρική αξία, όση έχει και η επιλογή της γυναίκας για καλλωπισμό: μπότοξ, πλαστική στήθους, πλαστική πισινού κ.τ.λ. ωραία. Είναι καθαρά προσωπική επιλογή - εμπόρευμα, και όχι ιατρική αναγκαιότητα.

2 ώρες πριν, drspiros said:

Κατά τη γνώμη σας, μπορεί ο γιατρός που αντιτίθεται στην διαδικασία να επικαλεστεί τον όρκο και να εναντιωθεί σε όσα ορίζει ο νόμος και κατ' επέκταση σε άνωθεν εντολή;

Ο νόμος όπως είπαμε υπάρχει για να επιτρέπει τις αμβλώσεις σε όποια γυναίκα θέλει να τις κάνει και σε όποιον γιατρό θέλει να τη βοηθήσει. Δεν έχει υποχρεωτικό χαρακτήρα.

Τώρα, η εντολή εκ των άνωθεν υπάρχει σε διάφορα θέματα που νομικά είναι παράνομο να αφορούν το περιεχόμενο ιατρικών πράξεων. Το λεγόμενο "εντέλλεσθαι" του δημοσιοϋπαλληλικού κώδικα εφαρμόζεται καταχρηστικά στην ιατρική ιεραρχία, καθόσον ουδείς γιατρός υποχρεούται να εφαρμόσει ιατρική πράξη στην οποία διαφωνεί ή είναι εκ των πραγμάτων παράνομο και καταχρηστικό να εφαρμόσει.

Επομένως ναι, μπορεί κάποιος να λάβει εντέλλεσθαι για διακοπή κύησης εκ των άνωθεν. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι είναι νόμιμο. Τα εντέλλεσθαι δίνουν και παίρνουν στο Ε.Σ.Υ. από αγράμματους στα ιατρικά θέματα διοικητικούς. Το να σου ζητήσουν με εντέλλεσθαι να διακόψεις κύηση, είναι σαν να ζητάνε από αγροτικό γιατρό να διακομίσει διασωληνωμένο ασθενή: Δηλαδή παράνομο και ιατρικά ασυμβίβαστο. Φυσικά και μπορεί να συμβεί, διόλου απίθανο.

2 ώρες πριν, drspiros said:

Προσοχή, δεν ζητώ τη γνώμη σας με βάση τις ηθικές αξίες και αντιλήψεις του καθενός για το θέμα - οι οποίες είναι απολύτως σεβαστές - αλλά καθαρά την άποψή σας επί του δεοντολογικού με γνώμονα την σύγκρουση ανάμεσα σε όρκο και νομοθεσία.

Η νομοθεσία είναι σαφής. Ουδεμία υποχρέωση έχει γιατρός να εφαρμόσει άμβλωση εφόσον διαφωνεί. Η ιατρική επίσης είναι σαφής: Η εγκυμοσύνη δεν εντάσσεται στις παθολογικές οντότητες της ιατρικής επιστήμης, ούτε διδάσκεται ως τέτοια, επομένως οποιαδήποτε αίτηση για διακοπή της δεν μπορεί να θεωρηθεί ιδιαίτερη υποχρέωση του γιατρού να παρέμβει, ΠΛΗΝ των καταστάσεων που απειλείται η ζωή της εγκύου (γιατί νομικά η έγκυος θεωρείται ως άνθρωπος, το δε έμβρυο ως νομική υπόσταση δεν αποκτάει τα δικαιώματα του "προσώπου" μέχρι να γεννηθεί).

Το θέμα είναι λυμένο τόσο νομικά, όσο και ιατρικά. Την κατάσταση κάνουνε δύσκολη:

1) Οι απανταχού αγράμματοι/ες διοικητικοί στα χ, ψ, ζ νοσοκομεία

2) Οι απανταχού αγράμματοι/ες δημοσιοκάφροι

3) Οι απανταχού αγράμματοι/ες φεμινίστριες, σύλλογοι, αλληλέγγυοι και δεν ξέρω εγώ ποιοι άλλοι βγαίνουν και φωνάζουν στα διάφορα πάνελ, πλατείες, δρόμους, περιοδικά και τρέχα γύρευε.

Τροποποιήθηκε 22 Ιανουαρίου 2020 από mihiatrik
Προσθήκη πληροφοριών