Jump to content

Κινηματογραφικό αφιέρωμα στον Ερνστ Τέλμαν


Recommended Posts

Αφιέρωμα στον Ερνστ Τέλμαν

Ξεκίνησε το κινηματογραφικό αφιέρωμα στον μεγάλο κομμουνιστή ηγέτη Ερνστ Τέλμαν, επικεφαλής του ΚΚ Γερμανίας, από το 1924 μέχρι και τη σύλληψή του από τους ναζί το 1933, ως αποτέλεσμα της ναζιστικής προβοκάτσιας με τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ, διοργανώνει από αύριο η «New Star» στον κινηματογράφο «Τιτάνια».

Το αφιέρωμα περιλαμβάνει τρεις ταινίες για τη ζωή και τη δράση του Τέλμαν, με πρώτη την ταινία «Τα νεανικά μου χρόνια» του Μπερνάρντ Στέφαν (5 μ.μ. και 10.15 μ.μ.). Θα ακολουθήσουν οι ταινίες: «Ερνστ Τέλμαν - Ο γιος της τάξης του» και «Ερνστ Τέλμαν - Ο ηγέτης της τάξης του».

Οπως σημειώνει και η εταιρεία διανομής «με τις σημερινές συνθήκες οι προβολές τέτοιων ταινιών αποκτούν ιδιαίτερη σημασία και αξία».

«Ο δήμιος σκότωσε μόνο το σώμα σου, η ιδέα έμεινε μαζί μας».

Ο Ερνστ Τέλμαν ηγέτης στην πάλη κατά του φασισμού

80 χρόνια από τη σύλληψή του

Στις 27 Φλεβάρη του 1933, από τις 9 έως τις 9.15 το βράδυ ξέσπασε ξαφνικά πυρκαγιά στην αίθουσα των συνεδριάσεων και στο θόλο του Ράιχσταγκ (Γερμανικό Κοινοβούλιο), αναγγέλλοντας «στη Γερμανία και στον κόσμο - όπως χαρακτηριστικά έλεγε ο Ζακ Ντικλό - την πραγματοποίηση της μεγαλύτερης πολιτικής προβοκάτσιας στον XX αιώνα»...

...ο Γερμανός πρωθυπουργός Γκέρινγκ - που ήταν ο πραγματικός εγκέφαλος της συνωμοσίας του εμπρησμού του Ράιχσταγκ, όπως ο ίδιος παραδέχτηκε μεταπολεμικά στη δίκη της Νυρεμβέργης - δήλωσε χαρακτηριστικά: «Το γερμανικό Κομμουνιστικό Κόμμα θέλησε να δώσει μ' αυτό το μέσο (σ.σ. τον εμπρησμό δηλαδή) το σύνθημα για εξέγερση για να πνίξει τη Γερμανία στη φωτιά και στο αίμα»

Το σύνθημα όντως είχε δοθεί, όχι όμως από την πλευρά των κομμουνιστών, αλλά από την πλευρά των ναζιστών.......Η επιβολή της ναζιστικής δικτατορίας προχώρησε γρήγορα, ανελέητα, χωρίς φραγμούς και δισταγμούς. Αμέσως μετά την προβοκάτσια του εμπρησμού, συνελήφθη ο πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΚΚ Γερμανίας Ε. Τόργλερ.

Στις 3 Μάρτη 1933 τα όργανα του καθεστώτος ανακάλυψαν και συνέλαβαν στη Σαρλότενμπουργκ του Βερολίνου τον ηγέτη του Γερμανικού ΚΚ Ερνεστ Τέλμαν. Λίγες ημέρες μετά, στις 9 Μάρτη, έγιναν οι συλλήψεις του Γ. Δημητρώφ, που εκείνο το διάστημα καθοδηγούσε το δυτικοευρωπαϊκό γραφείο της Εκτελεστικής Επιτροπής της Κομμουνιστικής Διεθνούς, και των Βουλγάρων κομμουνιστών συντρόφων του Μπλάγκοϊ Ποπόφ και Βασίλι Τάνεφ που βρίσκονταν στη Γερμανία ως πολιτικοί πρόσφυγες...

Ο Τέλμαν συνελήφθη δύο μέρες πριν την πραγματοποίηση των τελευταίων πολυκομματικών εκλογών για το Ράιχσταγ κι αυτό το γεγονός είναι ασφαλώς μέγιστη απόδειξη ότι η γερμανική αστική τάξη και οι φασίστες πολιτικοί εκφραστές της, ως κυριότερο εμπόδιο για την πραγματοποίηση των πολιτικών τους σχεδιασμών θεωρούσαν τους κομμουνιστές και το γερμανικό προλεταριάτο....

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

ΚΟΥΡΤ ΜΕΤΖΙΓΚ

Ερνστ Τέλμαν: Ο Γιος της τάξης του

Συγκλονιστική και μεγαλειώδης αφήγηση για την πάλη των τάξεων. Ομοιά της δεν είχαμε ξαναδεί! Υπόδειγμα υψηλής κινηματογραφικής τέχνης, από το σπάνιο, ευγενές είδος που δεν υφίσταται πια... Στα μέσα της δεκαετίας του '50 γυρίστηκαν, στα σπουδαία στούντιο του ανατολικογερμανικού κρατικού ιδρύματος κινηματογραφίας DEFA, δύο ιστορικές, βιογραφικές παραγωγές για τον ηρωικό Γερμανό κομμουνιστή ηγέτη Ερνστ Τέλμαν, αμφότερες σκηνοθετημένες από τον άξιο και πολυβραβευμένο Κουρτ Μέτζιγκ. Το 1954 γυρίστηκε η πρώτη - που σήμερα αναφερόμαστε - ενώ ένα χρόνο μετά, ήρθε σαν συνέχεια (sequel) το δεύτερο φιλμ «ΕΡΝΣΤ ΤΕΛΜΑΝ: ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ» το οποίο θα προβάλλεται από την ερχόμενη βδομάδα. Μια εικοσαετία αργότερα, το 1974, προστέθηκε στο σχήμα και μια τρίτη ταινία - ήσσονος όμως αισθητικής σημασίας - «ΤΑ ΝΕΑΝΙΚΑ ΜΟΥ ΧΡΟΝΙΑ», σε σκηνοθεσία Μπέρνχαρντ Στέφαν. Η τελευταία, φτιάχτηκε για να καλύψει το κενό των χρόνων της εφηβείας και της διαμόρφωσης του μελλοντικού ΓΓ του Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας που συνελήφθη το 1933, μετά την προβοκάτσια στο Ράιχσταγκ, βασανίστηκε, φυλακίστηκε και δολοφονήθηκε από τους Ναζί, το 1944, στο κρεματόριο του Μπούχενβαλντ...

Η ταινία ξεκινά στο Δυτικό μέτωπο, τις ύστατες μέρες του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Μέρες, που μέσα τους κρυβόταν η προλεταριακή επανάσταση του Νοέμβρη του '18 και η εσπευσμένη έξοδος της Γερμανίας από τον πόλεμο. Τα επαναστατικά γεγονότα διήρκεσαν μέχρι το Γενάρη του '19 όταν η ηγεσία των Σοσιαλδημοκρατών ανέλαβε το ρόλο του αιματοβαμμένου δήμιου της επανάστασης, που παρίστανε ότι υπεράσπιζε. Αξιοποιώντας από τη μια τον έλεγχο των συνδικάτων και την αγαστή συνεργασία με τους κρατικούς μηχανισμούς και το γενικό επιτελείο στρατού και από την άλλη, κατορθώνοντας να απομονώσει τους Σπαρτακιστές. Γι' αυτό δημιουργήθηκαν τα ένοπλα τμήματα «Φράικοπς» που, υπό τις διαταγές του σοσιαλδημοκράτη Νόσκε, έδωσαν τη χαριστική βολή σφάζοντας τους επαναστάτες εργάτες και δολοφονώντας άνανδρα τους ηγέτες της επανάστασης Καρλ Λίμπκνεχτ και Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ωστόσο η προλεταριακή επανάσταση του 1918 παρά την απουσία μαζικού και ταξικά συνεπούς Κόμματος του προλεταριάτου, κλόνισε σοβαρά την εξουσία της ηττημένης στον πόλεμο γερμανικής αστικής τάξης.

Τα παραπάνω ιστορικά γεγονότα ανήκουν στο εισαγωγικό τμήμα της ταινίας που σε όλο το υπόλοιπο μέρος της εστιάζει στη διήμερη, ένοπλη προλεταριακή εξέγερση του Αμβούργου, στις 23 και 24 Οκτώβρη του 1923. Η εξέγερση θα συνεχιζόταν αν η δεξιά οπορτουνιστική ομάδα των Μπραντλερικών που διοικούσε τότε το Κόμμα δεν έπαιρνε απόφαση για οπισθοχώρηση. Η ταινία καταπλήσσει από την πρώτη στιγμή με το εκτόπισμα, την ευθύτητα και την καθαρότητά της, κυρίως στον τρόπο και τη «γλώσσα» που χρησιμοποιεί ώστε με τη μέγιστη οικονομία να μεταδώσει ακριβώς αυτό που θέλει. Η σκηνοθεσία (mise-en-scene) στο εσωτερικό των πλάνων, ιδιαίτερα στις αδιανόητες σκηνές πλήθους όπου η σύνθεση και στοίχιση των περιγραμμάτων καταπλήσσει, αποδεικνύεται μεγαλειώδης. Τα σχήματα και τα χρώματα σε αρμονική συμβίωση, οι λήψεις και το καδράρισμα εκφράζουν με συγκλονιστική απολυτότητα μια, εκ πεποίθησης αισθητική, που κυλά ορμητικά μόνο προς τα μπρος χωρίς ούτε στιγμή να παραπαίει στη δίωρη διάρκεια της ταινίας.

Φιγούρες, κινήσεις και συμπεριφορές, επικού μεγαλείου και ανάτασης, δεν έχουν να κάνουν με στιλιζάρισμα αλλά με το μπρεχτικό «κοινωνικό gestus». Οι μεμονωμένοι χαρακτήρες δεν στοιχειοθετούν «ανθρώπους» αλλά «τύπους» με ύπαρξη και συμπεριφορά που ανάγεται σε μια ολόκληρη κοινωνική τάξη. Η ταινία, υπόδειγμα διδακτικού έργου, δεν είναι απλά επίκαιρη, είναι σημερινή. Μιλάει για το σήμερα με την εγκυρότητα της ιστορικής επιβεβαίωσης αυτών που αφηγείται. Μιλάει με κινηματογραφική γλώσσα που αδιάλειπτα καταπλήσσει με τη ρευστότητα του χειρισμού - όπως το συνειρμικό μοντάζ, που συνδέει τα νερά του βερολινέζικου καναλιού που ξέρασε το πτώμα της Λούξεμπουργκ με τα νερά του λιμανιού του Αμβούργου - ή τη συνειρμική αναφορά στον Αΐζενστάιν, όταν ο Φίτε αναγγέλλει κοιτάζοντας κατευθείαν τον φακό τη «γε-νι-κή α-περ-γί-α» των λιμενεργατών του Αμβούργου.

Θέλουμε να επισημάνουμε ότι ουσιαστικότατη συμβολή στην εμβάθυνση του θέματος της ταινίας προσφέρει το αρχειακό υλικό με τίτλο «Τα Διδάγματα από την Εξέγερση του Αμβούργου» του Β. Πάλμπεργκ από την ΚΟΜΕΠ του 2012, τεύχος 3, καθώς και το ένθετο Ιστορίας του «Ριζοσπάστη», της Κυριακής 16-17 Ιούνη 2012 για τη «Δημοκρατία της Βαϊμάρης», τη «Θεωρία των Ακρων» και τον αντικομμουνισμό.

Για τον Ερνστ Τέλμαν να υπενθυμίσουμε: Γεννήθηκε στις 16/4/1886 στο Αμβούργο. Το 1903 έγινε μέλος του Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Από το 1904 ως το 1913 εργάστηκε θερμαστής σε φορτηγό πλοίο. Το Γενάρη του 1915 επιστρατεύτηκε και πολέμησε στο Δυτικό μέτωπο μέχρι το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Μια μέρα πριν επιστρατευθεί παντρεύτηκε την Ρόζα Κοχ. Οταν το 1917 ο πόλεμος άρχισε να δημιουργεί σχίσμα στο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα, προσχώρησε στο Aνεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Kόμμα (USPD) όπου συγκεντρώθηκαν οι αντίθετοι του πολέμου. Το Μάρτη 1919 έγινε πρόεδρος της τοπικής οργάνωσης του USPD στο Αμβούργο. Αγωνίστηκε και κατάφερε το Νοέμβρη του 1920, την προσχώρηση του τοπικού USPD στο Κομμουνιστικό Κόμμα - KPD. Σαν εκπρόσωπος του Κόμματος, πήρε το καλοκαίρι του 1921 μέρος στην Τρίτη Διεθνή, όπου γνώρισε τον Λένιν. Στις 30 Οκτώβρη 1925 ψηφίστηκε πρόεδρος του Κόμματος, διαδεχόμενος την Ρουτ Φίσερ.

Παίζουν: Γκίντερ Σίμον, Χανς - Πέτερ Μινέτι, Κάρλα Χόφμαν, Πέτερ Σορν, Γιούντιτ Χαρμς, Μάρτιν Φλέρσινγκερ κ.ά.

Παραγωγή: Γερμανική Λαοκρατική Δημοκρατία (DDR), 1954.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

  • 3 weeks later...

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ 4 ΑΠΡΙΛΗ

Κινηματογράφος: «Ερνστ Τέλμαν, ο Ηγέτης της τάξης του» στο ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX (TRAILER)

Με την ταινία «Ερνστ Τέλμαν, ο Ηγέτης της τάξης του», του βραβευμένου σκηνοθέτη Kurt Maetzig, η NEW STAR, συνεχίζει το αφιέρωμα στον Γερμανό Κομμουνιστή.

Η ταινία θα προβάλλεται από την Πέμπτη 04 Απρίλη, καθημερινά στις 17:00 και 19:15

στον κινηματογράφο ΤΙΤΑΝΙΑ CINEMAX (Πανεπιστημίου & Θεμιστοκλέους).

Συντελεστές

Σκηνοθεσία: Kurt Maetzig

Σενάριο: Willi Bredel, Michael Tschesno-Hell

Πρωταγωνιστούν: Günther Simon, Hans-Peter Minetti, Erich Franz, Erika Dunkelmann

Μουσική: Wilhelm Neef

Πηγή:

http://www.902.gr/

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Ερνστ Τέλμαν: Ηγέτης της τάξης του

Την ταινία του βραβευμένου Γερμανού σκηνοθέτη, Κουρτ Μέτσιγκ, «Ερνστ Τέλμαν: Ηγέτης της τάξης του» (Γερμανική Λαϊκή Δημοκρατία, 1955) προβάλλει η «New Star» από τις 4/4, στον κινηματογράφο «Τιτάνια» και στο πλαίσιο του αφιερώματος στον μεγάλο κομμουνιστή ηγέτη.

Πρόκειται για τη δεύτερη ταινία για τον Ερνστ Τέλμαν (η πρώτη ήταν «Ερνστ Τέλμαν: Γιος της τάξης του») και αφορά αφορά στο χρονικό διάστημα από το 1930 μέχρι και τη δολοφονία του το 1944. Δείχνει τη μάχη του Τέλμαν για την επίτευξη ενός ενιαίου μετώπου με όλους τους Γερμανούς εργάτες κατά των ναζί, τη σύλληψή του μετά την κατάληψη της εξουσίας από τον Χίτλερ και τα έντεκα χρόνια της φυλάκισής του, κατά τη διάρκεια των οποίων προσκολλάται αταλάντευτα στις πεποιθήσεις του μέχρι το θάνατό του. Μια προσπάθεια από την πλευρά των συντρόφων του για να τον απελευθερώσουν τελειώνει καταστροφικά, και μια διεφθαρμένη προσφορά της ελευθερίας από τον ίδιο τον Γκέρινγκ έχει σαν αποτέλεσμα την άρνηση του Τέλμαν.

Καθημερινά δύο προβολές στις 5 μ.μ. και 7.45 μ.μ.

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

ΚΟΥΡΤ ΜΕΤΖΙΓΚ

Ερνστ Τέλμαν: Ηγέτης της τάξης του

Με την δεύτερη ταινία για τον επαναστάτη κομμουνιστή ηγέτη του ΚΚ Γερμανίας που απόψε προβάλλεται για απολύτως πρώτη φορά στην Ελλάδα, ολοκληρώνεται το κινηματογραφικό αφιέρωμα στον Ερνστ Τέλμαν. «ΕΡΝΣΤ ΤΕΛΜΑΝ: ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΤΑΞΗΣ ΤΟΥ», ο τίτλος της ταινίας που γυρίστηκε το 1955 σαν sequel της προηγούμενης, του '54. Οσοι δεν είδαν ακόμα την προηγούμενη, ίσως αντιμετωπίσουν μικρές δυσκολίες στον άμεσο προσανατολισμό τους σχετικά με τα κύρια πρόσωπα της μυθοπλασίας και κάποιες αντιδράσεις τους. Αυτό δεν σημαίνει καθόλου ότι η δομή της ταινίας δεν είναι αυτάρκης ή ότι το φιλμ δεν λειτουργεί από μόνο του... Οχι μόνο λειτουργεί, αλλά έρχονται στιγμές που αναρωτιέται κανείς εάν θα ήταν δυνατή και σε ποιο βαθμό μια άλλη αφηγηματική εκδοχή της ίδιας θεματικής, που να υπόκειται σε διαφορετική αισθητική αντίληψη πέραν αυτής της τόσο αυτονόητα και αυταπόδεικτα διαλεκτικής. Οι αφηγηματικές τεχνικές του μεγαλειώδους αυτού επικού χείμαρρου δεν παύουν να καταπλήσσουν και να εκπλήσσουν με την άρρηκτή τους συνέπεια, τη μορφολογική αρτιότητα και την αισθητική ακεραιότητα. Η ανάγνωση της ταινίας επιβάλλει τη μέγιστη προσοχή και παρατηρητικότητα, ώστε να μη διαφύγουν της προσοχής σημεία, εγγεγραμμένα στην εικόνα, εννοιολογικής σημασίας ...

Μεταξύ πρώτης και δεύτερης ταινίας υπάρχει ένα χάσμα / άλμα στο χρόνο. Από το τέλος της διήμερης ένοπλης προλεταριακής εξέγερσης του Αμβούργου το φθινόπωρο του 1923 της πρώτης ταινίας, εξέγερση που ξεπήδησε από την επαναστατική κατάσταση που γέννησε η αθλιότητα της εποχής του πληθωρισμού και η πίεση της ανήκουστης μιζέριας που έδερνε τις εργαζόμενες μάζες, η δεύτερη μετακομίζει στο γκρίζο Βερολίνο του 1930, στη μεγαλούπολη της κρίσης και της εξαθλίωσης. Η απεικόνιση της πόλης και των κατοίκων της, εικονογραφεί με τα πιο γλαφυρά χρώματα τις μέρες και τα έργα της πολιτικής της «Δημοκρατίας της Βαϊμάρης», της Σοσιαλδημοκρατίας κατ' ουσία και με συναρπαστικές εικόνες πλήθους δείχνει επακριβώς το πώς ουσιαστικά διευκολύνει στην πράξη την «αποτρέψιμη», που λέει κι ο Μπρεχτ, άνοδο των Ναζί. Μαζί με τις ξεπουλημένες σοσιαλδημοκρατικές συνδικαλιστικές ηγεσίες και τους καπιταλιστές βιομήχανους που από την κορυφή που βρίσκονται αποζητούν νομισματική και εργασιακή σταθερότητα στη χώρα, σταθερότητα που μόνο ο Χίτλερ μπορεί να δώσει. Μεγαλειώδεις οι σκηνές από μαζικές εργατικές απεργίες, αλλά και μαζικές κηδείες θυμάτων της εκμετάλλευσης, από την αλληλεγγύη των εργαζομένων και τα καθημερινά συλλαλητήρια, από τις απροσπέλαστες διαδηλώσεις με τις «αλυσίδες» να σαρώνουν τον αντίπαλο και τους πύρινους λόγους του βουλευτή Τέλμαν στο Κοινοβούλιο. Συγκλονιστική η προεκλογική αντιπαράθεση, οι τεράστιες πολιτικές συγκεντρώσεις και οι παρελάσεις στους δρόμους, όπου οι κομμουνιστές βαδίζουν υπό τους ήχους του τραγουδιού της «Αλληλεγγύης» του Χανς Αϊσλερ και έρχονται πρώτο κόμμα στο Βερολίνο.

Ο,τι δείχνεται κι ό,τι συμβαίνει αποκαλύπτεται επικίνδυνα αναγνωρίσιμο. Ετσι το αντιλαμβάνεται αυτομάτως κανείς, σαν σημερινό, λες με καρμπόν και τόσο επίκαιρο που ξαφνιάζει. Η Ιστορία θρυμματίζει περίτρανα τα ξαναζεσταμένα ιδεολογήματα περί συνεργασιών, στρατηγικής, σταδίων κ.λπ. τέτοια που σέρνονται αυτήν την περίοδο...

Το πολιτικό έργο του ηγέτη του Κόμματος παρουσιάζεται λακωνικά κυρίως μέσα από σύντομες, ανάλαφρες σκηνές με γρήγορο τέμπο και ρυθμό. Ο Τέλμαν ως βουλευτής του ΚΚ στο Γερμανικό Κοινοβούλιο ταξιδεύει αδιάκοπα εντός και εκτός της χώρας. Το 1932 βρίσκεται σε συνάντηση στο Παρίσι και με περισσή χαρά ανακαλύπτουμε στον αρκετά σημαντικό ρόλο ενός Γάλλου κομμουνιστή το πρόσωπο ενός αριστουργηματικού Μισέλ Πικολί... τον οποίο θα συναντήσουμε πολλές φορές παρακάτω, να πολεμά στον Ισπανικό εμφύλιο με την γαλλική μπριγάδα ή να συλλαμβάνεται ως σαμποτέρ σε πολεμοφόδια που η πολεμική βιομηχανία προορίζει για το μέτωπο ... Ο Τέλμαν σε αυτήν την ταινία κατοικεί στο Βερολίνο, σε ένα μικρό δωμάτιο που υπενοικιάζει από συντρόφους. Από την έγκυο Αννε τη σύζυγο του Φίτε Γιάνζεν που έμεινε στη φυλακή 7 χρόνια. Χαρισματικές προσωπικότητες και ιδεολογικά συγκροτημένες, που δεν μπορούν, ακόμα και μέσα από οικονομικές δυσκολίες και διωγμούς, να ξεφύγουν από την πορεία τους. Το ρου της Ιστορίας αλλάζει ο εμπρησμός του Ράιχσταγκ, η προβοκάτσια που οργάνωσε η ηγεσία του Ναζιστικού Κόμματος τη νύχτα της 26ης προς 27η του Φλεβάρη του 1933. Κύριος οργανωτής της προβοκάτσιας ο Γκέρινγκ. Αργότερα, το ομολόγησε ο ίδιος μπροστά σε στενό κύκλο συνεργατών του Χίτλερ: «Ο μοναδικός άνθρωπος που ξέρει πραγματικά το Ράιχσταγκ», είπε ο Γκέρινγκ, «είμαι εγώ, γιατί εγώ έβαλα φωτιά σ' αυτό». Στόχος της ενέργειας η εκλογική συντριβή του ΚΚΓ, το οποίο στη συνέχεια κατηγόρησαν για τον εμπρησμό.

Οι ναζί, με πρόσχημα τον εμπρησμό του Ράιχσταγκ, έκαναν μαζικές συλλήψεις αντιφασιστών στη βάση καταλόγων έτοιμων από πριν. Περισσότεροι από 10 χιλιάδες ρίχτηκαν στις φυλακές. Στις 28 του Φλεβάρη, ύστερα από πρόταση της χιτλερικής κυβέρνησης, ο Χίντεμπουργκ ανέστειλε με έκτακτο διάταγμα όλα τα άρθρα του Συντάγματος της Βαϊμάρης, που εγγυούνταν την ελευθερία του ατόμου, του λόγου, του Τύπου, των συγκεντρώσεων και της ίδρυσης συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Ο Τέλμαν συνελήφθη δύο μέρες πριν την πραγματοποίηση των τελευταίων πολυκομματικών εκλογών για το Ράιχσταγκ και η σύλληψή του δεν ανακοινώθηκε αμέσως. Τον κρατούσαν για χρόνια σε μοναχικό κελί, σε αυστηρή απομόνωση σε μια φυλακή του Βερολίνου. Στην ταινία, ο Τέλμαν μετά τη σύλληψή του περνά κατά κάποιο τρόπο σε δεύτερο πλάνο, ενώ στο προσκήνιο έρχεται η συλλογική δράση μέσα και έξω από τη Γερμανία και τα τρέχοντα ιστορικά γεγονότα. Ο Τέλμαν αφήνει το βλέμμα του να πλανηθεί έξω από παράθυρο του κελιού, μακριά και εκεί έξω διαδραματίζεται η σεκάνς από τον ισπανικό εμφύλιο... Τον Αύγουστο του 1944, όταν το φασιστικό καθεστώς έπνεε τα λοίσθια, ο Χίμλερ έδωσε διαταγή να μεταφέρουν τον Ερνστ Τέλμαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Μπούχενβαλντ. Εκεί, το πρωί της 18ης Αυγούστου, τον δολοφόνησαν και στη συνέχεια έκαψαν το πτώμα του στους φούρνους του κρεματορίου, για να μην υπάρχει ίχνος που να τον θυμίζει.

Διάλεξη για την κινηματογραφική της γλώσσα και τον τρόπο αφήγησης δίνει η ταινία - χείμαρρος. Πώς θα μπορούσε να μην είναι έτσι; Αφού ο Βερολινέζος Κουρτ Μέτζιγκ, από τους πιο αξιοσέβαστους σκηνοθέτες στην ΓΛΔ, όχι μόνο συμμετείχε στην ίδρυση της DEFA αλλά το 1946 έγινε ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ιδρύματος και παράλληλα δίδασκε σκηνοθεσία στην Ακαδημία Κινηματογράφου στο Potsdam - Babelsberg. Ο Μέτζιγκ πέθανε πέρσι τον Αύγουστο, σε ηλικία 101 ετών.

Χωρίς ούτε στιγμή να πέφτει στο μελόδραμα η αφήγηση κλείνει με το επικό ύφος που δεν απόβαλε ούτε στιγμή. Εκείνο που ακολουθεί τις μεγάλες προσωπικότητες όταν βγαίνουν από τη σφαίρα του πραγματικού, μπλέκουν με το μύθο και το θρύλο και γίνονται λαϊκά σύμβολα...

Παίζουν: Γκίντερ Ζίμον, Μισέλ Πικολί, Χανς - Πέτερ Μινέτι, Κάρλα Ρούνκελ, κ.ά.

Παραγωγή: ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΛΑΟΚΡΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ (DDR - 1955)

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Link to comment
Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

×
×
  • Δημιουργία νέας...

Important Information

By using this site, you agree to our Terms of Use.