Entering a death spiral?

[karanti_maria]

“Το Άβατο του Ελληνικού Δημοσίου"

Του Θεοφάνη Kων. Γιώτη (MSc, PMP®, Ph.D. C.)

Πολλά δάκρυα χύνονται για το απόρθητο κάστρο του Ελληνικού Δημοσίου. «Δεν θα απολυθεί κανείς από το Δημόσιο!» τονίζει κάποιος. «Κανείς Δημόσιος Υπάλληλος δεν θα χάσει την δουλειά του!» υποστηρίζει άλλος. «Να κοινωνικοποιήσουμε τον Ιδιωτικό τομέα!» τονίζει κάποιος τρίτος. «Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν επαρκούν, να προσλάβουμε και άλλους κραυγάζει» η Αριστερά.

Η βούληση των πολιτικών να ΜΗΝ απολύσουν ΚΑΝΕΝΑΝ δημόσιο υπάλληλο είναι γνωστή. Ο λόγος απλός: τα εκατομμύρια ψήφοι που τους εκλέγουν και τους κάνουν σημαντικούς ‘δυνάστες’ του ιδιωτικού τομέα και της ελεύθερης οικονομίας. Τους πολιτικούς όμως δεν τους εκλέγουμε για να προστατεύσουν τον Δημόσιο Τομέα. Τους εκλέγουμε για να προστατεύσουν την ΧΩΡΑ ΜΑΣ. Έντιμα, Δίκαια, Αναλογικά, με Μέτρο και Σύνεση με Συναίσθημα

ΠΩΣ ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ Ο ΠΛΟΥΤΟΣ ΣΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΕΣ;

Το ζωντανό κύτταρο κάθε οικονομικής δραστηριότητας είναι η Ιδιωτική ή Δημόσια επιχείρηση. Μετά την κατάρρευση του χάρτινου πύργου του υπαρκτού σοσιαλισμού του 1989 που παρήγαγε το 100% του ΑΕΠ των χωρών όπου εφαρμόστηκε, το ΑΕΠ πλέον των αναπτυγμένων χωρών παράγεται κυρίως από τον ιδιωτικό τομέα σε ποσοστό άνω των δύο τρίτων (άνω του 66%). Ο Δημόσιος τομέας είναι πλέον ρυθμιστικός και υποστηρικτικός παράγοντας.

ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

Σήμερα η χώρα μας διαθέτει περίπου 4.000.000 εργαζόμενους (1.000.000 στον ευρύτερο Δημόσιο τομέα και τοπική αυτοδιοίκηση, και 3.000.000 στον ιδιωτικό τομέα). Άρα η αντιστοιχία εργαζομένων μεταξύ Δημόσιου και ιδιωτικού τομέα είναι 1 προς 3 (το 25% των συνολικών εργαζομένων δηλαδή απασχολούνται στον Ευρύτερο Δημόσιο Τομέα) (Καθημερινή). Άρα, από τα 12.000.000 του συνολικού πληθυσμού της Ελλάδας, τα άτομα που στηρίζουν την οικονομία σχεδόν στο σύνολό της είναι οι 3.000.000 εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα που παράγουν τον συνολικό πλούτο της χώρας για να επιβιώσουν τα 12.000.000 των κατοίκων της χώρας. Άρα τα μαθηματικά της πρώτης δημοτικού καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι κάποιος που εργάζεται στην ελεύθερη αγορά πρέπει να παράγει πλούτο και εισόδημα για συντηρεί συνολικά 4 ανθρώπους (τον εαυτό του και άλλους 3 συμπολίτες μας).

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΤΟΜΕΑΣ;

Γενικά το δημόσιο παγκοσμίως είναι λιγότερο αποτελεσματικό από την ελεύθερη αγορά. Ο λόγος απλός: Η συνήθης μονιμότητα των Δημοσίων υπαλλήλων στην πλειονότητα των χωρών βοηθάει στον να είναι γενικά ‘χαλαροί’ σε θέματα παραγωγικότητας οι απανταχού παγκοσμίως δημόσιοι υπάλληλοι. Γενικά οι έρευνες δείχνουν ότι ένας άριστος υπάλληλος ισούται με 10 μέτριους ή με 30 κακούς, είτε στον ιδιωτικό είτε στον δημόσιο τομέα. Υπάρχει όμως μια μεγάλη διαφορά. Όταν κάποια ιδιωτική επιχείρηση είναι αναποτελεσματική απλώς κλείνει. Όταν ο δημόσιος τομέας είναι αναποτελεσματικός τότε συνεχίζουν να τον πληρώνουν και να τον συντηρούν όλοι οι πολίτες της χώρας.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΑΙΔΕΙΑ…

Το παράδειγμα χιλιοειπωμένο, σαν το γεφύρι της Άρτας. Σύμφωνα με τον Στέφανο Μάνο πρόεδρο της ΔΡΑΣΗΣ (ra64.wordpress.com/2009/11/14/manos/) «Οι εκπαιδευτικοί είναι η μεγαλύτερη ομάδα δημοσίων υπαλλήλων. Είναι περίπου 130.000 άτομα, 4 φορές περισσότεροι εκπαιδευτικοί ανά μαθητή από μια χώρα σαν τη Φιλανδία, η οποία θεωρείται ότι έχει το καλύτερο εκπαιδευτικό σύστημα στον κόσμο.» Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Ηλίας Μόσιαλος, δήλωσε στο ραδιόφωνο του Αντένα () στις 9.Σεπ.2011: «Στην Ελλάδα έχουμε συντριπτικά μεγαλύτερο αριθμό εκπαιδευτικών από οποιαδήποτε άλλη χώρα στην ευρωζώνη. Ένας καθηγητής αντιστοιχεί σε 8,4 μαθητές, ενώ κανονικά θα έπρεπε να αντιστοιχούσε ένας στους 15. Έχουμε διπλάσιους. Ο αριθμός των εκπαιδευτικών αγγίζει τις 240.000!»

Φαίνεται ότι κανείς δεν γνωρίζει τον τελικό αριθμό των εκπαιδευτικών. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, οι εκπαιδευτικοί στην Ελλάδα είναι 179.992 (πίνακας). Η διαπίστωση ότι έχουμε διπλάσιους εκπαιδευτικούς αναλογικά με την Φιλανδία είναι συγκλονιστική. Ο στρουθοκαμηλισμός μας αδιανόητος! Όλοι μας όμως μένουμε στην διαπίστωση. Δεν αντιδρά κανείς λες και μιλάμε για άλλη χώρα. ΟΥΔΕΙΣ πολιτικός δεν μπήκε στον κόπο να εξηγήσει το γιατί έχουμε διπλάσιους εκπαιδευτικούς από την Φιλανδία, με την 3η χειρότερη κατάταξη PISA από τις 34 χώρες του ΟΟΣΑ (Βήμα) :

· Μήπως οι εκπαιδευτικοί μας διδάσκουν τις μισές ώρες από ότι θα έπρεπε;

· Μήπως διδάσκουν μόνο οι μισοί εκπαιδευτικοί;

· Μήπως η πολυδιάσπαση των σχολείων δεν επιτρέπει στους εκπαιδευτικούς να διδάξουν τις ώρες που πρέπει;

· Μήπως τα ρουσφέτια, οι αποσπάσεις και οι χάρες και είναι πάρα πολλές;

Αν στα προηγούμενα στοιχεία εφαρμόσουμε απλή μέθοδο των τριών, θα έπρεπε στο υπουργείο παιδείας να υπάρχει: μόνο το 25% των εκπαιδευτικών που έχουμε σήμερα σύμφωνα με τα στοιχεία Μάνου, ή το 50% των εκπαιδευτικών σύμφωνα με τα στοιχεία Μόσιαλου.

Μελετώντας τα στοιχεία, με έκπληξη παρατήρησα ότι το μέσο κόστος για έναν μαθητή που πηγαίνει σε Δημόσιο Νηπιαγωγείο και Δημοτικό είναι μεγαλύτερο από το μέσο κόστος ενός μαθητή που πηγαίνει σε ιδιωτικό σχολείο. Βέβαια το μέσο κόστος ανά μαθητή του δημόσιου σχολείου είναι πολύ μεγαλύτερο εάν λάβουμε υπόψη μας τα κάτωθι:

· τις αποσβέσεις της κατασκευής των δημόσιων σχολείων από το πρόγραμμα δημοσίων επενδύσεων (ΠΔΕ) και

· τις δαπάνες συντήρησης των σχολείων που καλύπτουν οι κατά τόπους Δήμοι.

ΑΝΕΡΓΙΑ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΔΙΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ;

Η Ελλάδα στο τέλος του 2011 έφτασε να έχει 1.000.000 ανέργους χωρίς όμως να έχει ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ ΔΗΜΟΣΙΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ… Αντίθετα οι 500.000 άνεργοι που προστέθηκαν στην λίστα ανεργίας τα τελευταία 2 χρόνια είναι ΜΟΝΟ από τον ιδιωτικό τομέα.

Απλοί συνάνθρωποί μας, «ως πρόβατα επί σφαγή», καταλήγουν στην κατάπτυστη λίστα ανεργίας, την χειρότερη λίστα που μπορείς να διαβάσεις μετά την λίστα προς εκτέλεση. Η ανεργία δεν είναι φυσική εκτέλεση αλλά είναι κοινωνική εκτέλεση. Εν ψυχρώ μάλιστα. Περιθωριοποίηση, εξαθλίωση και κατάντια. Κάποιοι έθεσαν και μεγαλοπρεπείς στόχους: «ένας εργαζόμενος ανά σπίτι»… Αιδώς Αργείοι!!!

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΤΗΤΑ ή ΟΧΙ;

Η δημοκρατία μας βασίζεται κυρίως στην αναλογικότητα. Η γνώμη των πολλών γίνεται «πρέπει» για τους λίγους. Για να αποκατασταθεί λοιπόν η δικαιοσύνη και η αναλογικότητα, θα πρέπει να βρούμε σαν κοινωνία έναν δίκαιο κανόνα για αυτούς που χάνουν την δουλειά τους και καταλήγουν άνεργοι. Ένας εξαιρετικά απλός κανόνας είναι για κάθε 3 θέσεις εργασίας που χάνονται στον ιδιωτικό τομέα, να μειώνεται μια θέση δημοσίου υπαλλήλου. Σαν την αναλογία 7 προς 10 που επιμέναμε για τους εξοπλισμούς Ελλάδας – Τουρκίας. Για κάθε 3 νέες θέσεις που θα δημιουργούνται στον ιδιωτικό τομέα, να προσλαμβάνεται ένας δημόσιος υπάλληλος εάν θεωρούμε ότι το 1.000.000 των δημοσίων υπαλλήλων είναι ο σωστός αριθμός εργαζομένων στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.

Επομένως με βάση τα τρέχοντα στοιχεία και με εφαρμογή αυτού του απλού κανόνα, θα έπρεπε ήδη να έχουν απολυθεί 125.000 περίπου δημόσιοι υπάλληλοι - το 25% των 500.000 συνολικά Ελλήνων που έχασαν την θέση εργασίας τους στον ιδιωτικό τομέα μετά την έναρξη της παγκόσμιας κρίσης τον Σεπτέμβριο του 2008 από την κατάρρευση της LehmanBrothers.

Θα πει κάποιος βάρβαρη η πρόταση. Πολύ βάρβαρη θα έλεγα. Όσο βάρβαρη είναι η απόφαση των εταιρειών του ιδιωτικού τομέα στην απόλυση κάποιου υπαλλήλου τους επειδή απλά «δεν βγαίνουν»…. Επειδή οι πωλήσεις τους είναι 75% κάτω. Επειδή το κόστος τη φορολογίας συνεχώς ανεβαίνει. Επειδή η παραγωγικότητα των ατόμων παραμένει χαμηλή. Επειδή τα προϊόντα μας δεν προτιμούνται στο εξωτερικό λόγου του “country risk”. Επειδή, επειδή, 1000 επειδή…

«ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΦΕΔΡΕΙΑ»: PATENT MADE IN GREECE!!!

Βέβαια οι πολιτικοί μας έχουν καινοτόμες και πρωτοποριακές ιδέες. Έτσι ανακάλυψαν την πρωτότυπη παγκόσμια πατέντα που ακούει στο όνομα «ΕΡΓΑΣΙΑΚΗ ΕΦΕΔΡΕΙΑ» που συνδέεται με την πρόωρη συνταξιοδότηση για την μείωση του δημοσίου. Η έννοια της πρόωρης συνταξιοδότησης είναι παλιά και κατοχυρωμένη Ελληνική πατέντα. Πατέντα ολκής που παρήγαγε συνταξιούχους από τα σαράντα (40) τους και ήταν μία από τις βασικές αιτίες που οδήγησε με μαθηματική ακρίβεια την χώρα στον καιάδα και στην πτώχευση. Η προσέγγιση ήταν απλή: «να μπω στο δημόσιο ή στις ένοπλες δυνάμεις για να γίνω συνταξιούχος κοντά στα σαράντα μου (40), έστω και με μειωμένη σύνταξη…» Αυτή η προσέγγιση διέφθειρε εκατομμύρια συμπολίτες μας. Όμως η διαφθορά κάποτε αποκαλύπτεται και έρχεται ο λογαριασμός. Τότε πληρώνεται με πολύ δάκρυ και πόνο από γενιές Ελλήνων.

ΣΕ ΚΑΘΕ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΟΥΝ 600 ΩΡΕΣ!!!

Οι 1.000.000 δημόσιοι υπάλληλοι προσφέρουν 1.800 ώρες το έτος ο καθένας (225 εργάσιμες ημέρες χ 8 ώρες ανά ημέρα). Ήτοι συνολικά, ο δημόσιος τομέας παρέχει σε όλη την Ελληνική κοινωνία 1.800.000.000 ανθρωποώρες. Από τι στιγμή που στην χώρα ζουν 12.000.000 Έλληνες πολίτες, σε κάθε έναν από εμάς αντιστοιχούν 150 ώρες δημοσίων υπαλλήλων. Επομένως σε κάθε 4μελή οικογένεια αντιστοιχούν 600 ώρες υπηρεσιών του δημοσίου τομέα προς αυτές.

Εάν το κράτος δεν μπορεί να δουλέψει αποτελεσματικά, τότε μήπως ο καθένας από εμάς θα μπορούσε να αποφασίσει με δημοψήφισμα για την σωστή χρήση των ωρών των δημοσίων υπαλλήλων;

Προφανώς και δεν μπορούν οι κοινωνίες να λειτουργήσουν χωρίς οργανωμένο δημόσιο τομέα. Όχι όμως τον οποιοδήποτε δημόσιο τομέα. Όχι δημόσιο με χάρες και με ρουσφέτια. Όλοι μας επιθυμούμε αποτελεσματικό δημόσιο τομέα που προσφέρει υπηρεσίες στην ΧΩΡΑ. Κανείς δεν θα πρέπει να θέλει δημόσιο που προσφέρει υπηρεσίες μόνο στους πολιτικούς!

«Το ΤΥΡΙ του ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΥΡΟΣΤΑΘΜΟΥ τέλειωσε!

Ή Αλλάζουμε, ή Βουλιάζουμε!!!»

Για όσους κατάλαβαν, δεν απαιτείται εξήγηση!

Για όσους ΔΕΝ κατάλαβαν, ΔΕΝ υπάρχει εξήγηση!

Ο Θεοφάνης Γιώτης είναι ιδρυτής και Δ/νων Σύμβουλος της 12PMCONSULTING, συνιδρυτής και Πρόεδρος του PMI-GREECEκαθώς και Πρόεδρος και Δ/νων Σύμβουλος της ITEC-CONSULTING. Έχει 24+ έτη εμπειρίας στη σχεδίαση, υλοποίηση και διαχείριση έργων πληροφορικής και τηλεπικοινωνιών και adjunct professor στo Πανεπιστήμιο Πειραιώς, το Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης , το Πάντειο Πανεπιστήμιο και το BCA College.

http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1373886

[karanti_maria]

«Μόνο στην Ελλάδα και τη Βόρεια Κορέα υπάρχουν υπουργοί που είναι επί τριάντα χρόνια στα υπουργεία» έλεγε από το βήμα του Εθνικού Συμβουλίου το ΠΑΣΟΚ, η νέα βουλευτής Μεσσηνίας Νάντια Γιαννακοπούλου.

Προηγουμένως στην καφετέρια του ξενοδοχείου που γινόταν η συνεδρίαση,ένας από τους λίγους βουλευτές που εναντιώθηκαν εμπράκτως στις αυθαίρετες επιλογές Παπανδρέου,( ίσως και γιατί έχει κολλήσει ένσημα στη ζωή του και ένιωθε αρκετά ανεξάρτητος ώστε να πληρώσει το τίμημα της ανεξάρτητης ψήφου του) , μου έλεγε παρατηρώντας τα γκρίζα και λευκά κεφάλια των μελών του Ε.Σ. που μας περικύκλωναν: «Από εδώ μέσα λείπουν δυο γενιές».

Ναι η περίφημη γενιά του Πολυτεχνείου πλήρης ...δόξας και επαγγελματικής κατοχύρωσης, διά της πολιτικής ένταξης στο ΠΑΣΟΚ, έχει επιδοθεί σε ένα θανάσιμο εναγκαλισμό του κόμματος που αφυδατώνει κάθε νέο βλαστό που θα τολμήσει να ξεμυτίσει .

Είναι οι νέοι με τα αμπέχονα, τα μακριά μαλλιά και τα μούσια, οι φοιτητές που γεμάτοι αψηφισιά σε δύσκολους καιρούς, εντάχθηκαν στον αντιδικτατορικό αγώνα. Στα φοιτητικά τους δωμάτια είχαν αφίσες του Μάρξ, του Τσε Γκεβάρα, του Αλιέντε, αφίσες με σημαίες των εθνικοαπελευθερωτικών κινημάτων του τρίτου κόσμου, βιβλία για τον Μαρξισμό ( «αναλυτικό εργαλείο» τον είχε χαρακτηρίσει ο Αντρέας), για τον Μπεν Μπελά, για τον Τίτο και την Αυτοδιαχείριση. Αποστρέφονταν τον αμερικανικό εμπορικό κινηματογράφο ή τις ταινίες του ...Τζαίημς Μποντ, χαρακτηρίζοντάς τα πολιτιστικό ιμπεριαλισμό.

Όλοι αυτοί, γεμάτοι όνειρα για ένα δικαιότερο κόσμο, κάποτε έβαλαν το κεφάλι τους στον ντορβά για την δημοκρατία. Ολοι αυτοί που δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός τους, κατά την Κατσιφάρεια έκφραση, είδαν το αστέρι τους να ανατέλλει αρχικά στο στερέωμα του ΠΑΣΟΚ και στη συνέχεια να εκτοξεύεται, καθώς προσδέθηκαν στο φωτοβόλο άρμα του Αντρέα και κυριάρχησαν στην μεταπολιτευτική κεντρική πολιτική σκηνή.

Ήταν πολύ νέοι και γεύτηκαν πολύ νωρίς τη γοητεία της εξουσίας. Νέα παιδιά, άλλοι με ένα πτυχίο, άλλοι με ανολοκλήρωτες σπουδές, και σίγουρα χωρίς αυτό το νέο φρούτο των δυο-τριών πτυχίων και του ντοκτορά. Ωστόσο ζούσαν μέσα στον απλό λαό και εξ αυτού είχαν όσμωση της κοινωνίας, των αλλαγών και των αναγκών της.

Πολύ γρήγορα πέρασαν από τα αμπέχονα στα κοστούμια, από τα ταβερνάκια των Εξαρχείων και της Καισαριανής με τα αντάρτικα, στα σινιέ κοστούμια, στις εντυπωσιακές γραμματείς, στα μπουζούκια, πρώτο τραπέζι πίστα, στα γκουρμε ρεστοράν, στα ιν μπαράκια, στα κότερα των σκόπιμων κοινωνικών διασυνδέσεων, με άρωμα διαπλοκής.

«Την πρώτη τετραετία γνωρίσαμε όμορφες γυναίκες και τα μαλτ ουίσκι, τη δεύτερη αποχτήσαμε λεφτά και την Τρίτη προσπαθούσαμε να αποφύγουμε τον εισαγγελέα», έχει πει κάποτε ο λοιδορούμενος σήμερα, Στέφανος Τζουμάκας (σ.σ. όλως ...τυχαίως ήταν ο μόνος στο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ που εκστόμισε τις …κακόηχες λέξεις ιμπεριαλισμός και καπιταλισμός , και υπενθύμισε ότι ο ιμπεριαλισμός προετοιμάζει επέμβαση το Ιράν - σπάνιες πλέον λέξεις στο κόμμα του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς…)

Αυτοί οι νέοι γίνανε υπουργοί, υφυπουργοί, βουλευτές, ευρωβουλευτές, Γραμματείας και Φαρισαίοι. Τροχοδρόμησαν μια εξαίσια για τους εαυτούς τους πορεία και έγιναν παράγοντες που με τις αποφάσεις τους επηρέασαν τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Φευ, έκτοτε έριξαν άγκυρα, επωφελούμενοι της λαχτάρας ενός λαού να δει την «Δημοκρατική Παράταξη» αδιατάρακτα στην εξουσία. Ευτύχησαν να μπουν αμέστωτοι σε πρωταγωνιστικούς ρόλους στην δημόσια σφαίρα (ενδεικτικά, και όχι εξ ανάγκης επικριτικά, τα ονόματα του Παπουτσή, του, Σκανδαλίδη, του αυτοαποστρατευθέντος Λαλιώτη, του Ρέππα, τη Βάσως, των κάπου στην ίδια ηλικία Πετσάλνικου, Σιφουνάκη, Τσούρα, Καστανίδη, και πολλών άλλων).

Συν τω χρόνω, δημιούργησαν μια κρούστα εξουσίας που επισκίασε τις επόμενες γενιές. Στην Ελλάδα της παραδοσιακής γεροντοκρατίας, όπου κάποιος έπρεπε να περάσει τα 40 για να θεωρηθεί ώριμος για δημόσιο αξίωμα, αυτοί είχαν ήδη γίνει καρατερίστες. Είχαν πίσω τους 20 χρόνια πρωταγωνιστικής παρουσίας. Όμως ήταν πολύ νέοι για να αποστρατευθούν. Έτσι συνέχισαν να κυριαρχούν στην επετηρίδα του κυβερνητικού ΠΑΣΟΚ, να διαμορφώνουν την αντζέντα του, καταπνίγοντας, ενίοτε θελημένα, κάθε νέα παρουσία.

Ο Γιώργος Παπανδρέου συνειδητοποίησε το πρόβλημα, επιχείρησε να το επιλύσει, ανατρέποντας την επετηρίδα, αλλά το επιχείρησε με τον χαρακτηριστικά δικό του τρόπο, δηλαδή χαοτικά. (Αυτό δείχνει και ο διορισμός της άγνωστης κας Ματσούκα ως επικεφαλής του ευρωψηφοδελτίου το 2004, υπερκερνώντας τον σεβάσμιο Δημ. Τσάτσο).

Αντί, ενδυναμώνοντας τις κομματικές διαδικασίες, να βοηθήσει, έστω και με «κοοπτάτσια» να αναδείξει νέους ανθρώπους που θα καταλάμβαναν τους κομματικούς αρμούς, αυτός αποδυνάμωσε το κόμμα, το απαξίωσε με τα νεωτερικά και λαϊκιστικά δημοψηφίσματα του ενός εκατομμυρίου ανθρώπων, μάζεψε ως συμβούλους παιδιά που δεν είχαν και πολύ σχέση με το κόμμα και την ιδεολογία του, ενώ σε βουλευτικές και υπουργικές θέσεις έβαλε και πάλι νέους στην ηλικία φίλους του,( πάλι παραδειγματικά, Γερουλάνος, Δρούτσας, Μπιρμπίλη ), που κι αυτοί καμιά σχέση δεν είχαν με το κόμμα.

Έτσι οι ίδιοι βρέθηκαν ανάεροι, στηριγμένοι χωρίς να φταίνε, μόνο στην εύνοια του προέδρου. Όμως η οικονομική κρίση ξεπέρασε αυτόν και απέρριψε αυτούς, και η ανανέωση του ΠΑΣΟΚ αφέθηκε να λυθεί στο μέλλον …από την ίδια τη ζωή…

http://www.kourdistoportocali.com/articles/9327.htm

[karanti_maria]

Θα μπορούσε να δημιουργηθεί μια νέα Google στην Ελλάδα;

Του Γιώργου Καισάριου

Πολλά ακούγονται για την ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη αλλά λίγα γίνονται. Κατ΄ εμέ, το πρόβλημα είναι ότι αυτοί που παίρνουν τις αποφάσεις σε αυτή τη χώρα (πολιτικοί και λοιποί γραφειοκράτες) δεν αντιλαμβάνονται τι σημαίνει να κάνεις μια επένδυση και να συντηρείς μια επιχείρηση. Ακόμα περισσότερο, τι σημαίνει να προσπαθείς να κάνεις μια επιχείρηση κερδοφόρα καθώς ξεκινάς από το μηδέν.

Aς υποθέσουμε, για χάρη της κουβέντας, ότι τρεις φίλοι έχουν μια καλή ιδέα για μια online υπηρεσία. Επίσης να υποθέσουμε ότι και οι τρεις δουλεύουν την ήμερα, αλλά έχουν σκοπό να παλέψουν να μετατρέψουν την ιδέα τους σε μια κερδοφόρα επιχείρηση δουλεύοντας το βράδυ μέχρι αργά.

Οι τρεις αυτοί φίλιοι δεν έχουν κεφάλαια παρά θα εισφέρουν την προσωπική τους εργασία. Έχουν υπολογίσει ότι χρειάζεται περίπου δυο χρόνια ανάπτυξης και από εκεί και πέρα ευελπιστούν ότι θα είναι έτοιμοι να προσφέρουν αυτή την υπηρεσία ελπίζοντας σε πωλήσεις και κέρδη.

Λόγω του ότι αυτοί οι τρεις φίλοι είναι σοβαροί, θεωρούν πρέπον να ιδρύσουν μια εταιρεία, παρ΄ όλο που δεν λογαριάζουν να έχουν έσοδα για τουλάχιστον δύο χρόνια. Το ερώτημα είναι, από τη στιγμή που έχουν ελάχιστα κεφάλαια, σε ποια δικαιοδοσία θα πρέπει να ιδρύσουν αυτή την εταιρεία;

Αν φτιάξουν μια ΑΕ στην Ελλάδα, πέραν των αρχικών εξόδων που θα έχουν (€60.000 για την σύσταση και ένα σωρό άλλα νταβατζηλίκια), θα πρέπει να υπολογίσουν και τα εξής:

Μερικές δημοσιεύσεις τον χρόνο στο ΦΕΚ (κόστος 1.000 ευρώ τουλάχιστον), δημοσιεύσεις ισολογισμού σε τρεις εφημερίδες (κόστος 800 ευρώ), λογιστή (κόστος 2.000), επιμελητήριο (κόστος 400 ευρώ) και βέβαια θα πρέπει να πληρώνουν και το ταμείο τους, άσχετα αν δεν προβλέπεται να έχουν ούτε ένα ευρώ έσοδα τα επόμενα δύο χρόνια (κόστος, περίπου 9.000 ετησίως για τους τρεις). Στην καλύτερη των περιπτώσεων, οι τρεις αυτοί συνέταιροι θα έχουν περίπου €13.000 πάγια νομικά έξοδα το χρόνο για να είναι νομικά καλυμμένοι απέναντι στην πολιτεία.

Αντί όμως να επιλέξουν την Ελλάδα, διαλέγουν την Κύπρο ή τις ΗΠΑ για να κάνουν την ίδρυση. Το αρχικό κόστος είναι περίπου €1.000 και πέρα από ελάχιστα νομικά έξοδα το χρόνο (περίπου €1.000 αν όχι λιγότερο), δεν έχουν κανένα άλλο έξοδο. Το αρχικό κεφάλαια μιας εταιρείας τύπου ΑΕ σε Αμερική και Κύπρο είναι μηδέν.

Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι περισσότεροι δεν επιλέγουν να φτιάξουν μια εταιρεία στην Κύπρο ή τις ΗΠΑ (μακάρι να το έκαναν), αλλά αποφασίζουν να μην κάνουν τίποτα. Όταν λογαριάσει κανείς τη γραφειοκρατία (πέραν των όσων ανέφερα) και το Γολγοθά που θα πρέπει κάποιος να τραβήξει προκειμένου να ρισκάρει να κάνει κάτι στην Ελλάδα, οι περισσότεροι προτιμούν απλά να μην κάνουν τίποτα.

Αν η Ελλάδα έχει κάτι που αξίζει περισσότερο από τον χρυσό, είναι ένα ανθρώπινο δυναμικό που έχει πολύ καλές γνώσεις των σύγχρονων τεχνολογιών. Αν δεν κάνω λάθος (και διορθώστε με αν κάνω λάθος), η Ελλάδα έχει τους περισσότερους διπλωματούχους Phd αναλογικά προς τον πληθυσμό σε όλη την Ε.Ε. Δυστυχώς όμως όλο αυτό το ανθρώπινο κεφάλαιο μένει ανεκμετάλλευτο διότι το σύστημα τους εμποδίζει να προσπαθήσουν και να αναλάβουν ρίσκο.

Αν αυτή η κυβέρνηση θέλει πραγματικά να προωθήσει την ανταγωνιστικότητα και κατ΄ επέκταση την ανάπτυξη, το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να κάνει είναι να μηδενίσει το κόστος ίδρυσης μιας εταιρείας τύπου ΑΕ. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια ανεξάρτητη αρχή για αυτό τον σκοπό που να εξυπηρετεί όλη την Ελλάδα. Τα καραγκιοζλίκια με τις νομαρχίες πρέπει να σταματήσουν. Επίσης θα πρέπει να φτιαχτεί μια κεντρική ηλεκτρονική πύλη όπου ο κάθε ένας θα μπορεί να ιδρύσει μια εταιρεία σε μηδέν χρόνο και με μηδέν κόστος όπως σε άλλες χώρες.

Όσο αναφορά το ΦΕΚ, οι ανακοινώσεις θα μπορούσαν να γίνουν χωρίς έξοδα μέσα από μια ειδική πύλη και βέβαια θα πρέπει να καταργηθούν οι δημοσιεύσεις στις εφημερίδες και η υποχρέωση να είσαι γραμμένος στο “οικείο επιμελητήριο” κτλ. Το σημαντικότερο από όλα όμως είναι τα έξοδα στο ταμείο ΟΑΕΕ. Αυτά επίσης θα πρέπει να καταργηθούν.

Σε άλλες χώρες, η συνεισφορά στα συνταξιοδοτικά ταμεία (των ιδιοκτητών όχι των εργαζόμενων - όπου να τονίσω δεν προσφέρουν ιατρική κάλυψη) πληρώνονται μόνο και εφόσον η επιχείρηση είναι κερδοφόρα. Αν δηλαδή δεν έχει κέρδος η επιχείρηση, συνεισφορά δεν υπάρχει. Κάτι τέτοιο θα πρέπει να γίνει και εδώ. Είναι αδιανόητο να πρέπει κάποιος να πληρώνει ΟΑΕΕ χωρίς να έχει ούτε έσοδα και ούτε κέρδος.

Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι ανοίγουν όλα τα κλειστά επαγγέλματα σήμερα, δεν θα σωθούμε. Ναι μεν το άνοιγμα ενδεχομένως να βελτιώσει την παροχή ορισμένων υπηρεσιών και ενδεχομένως να δούμε και μειώσεις τιμών, αλλά μην νομίζετε ότι θα δημιουργηθεί ανάπτυξη και εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Η κυβέρνηση πρόσφατα είπε ότι θα δημιουργήσει one stop shops, όπου όλες τις διαδικασίες ιδρύσεως μιας επιχειρήσεις θα την αναλάβουν φατούρα τα ΚΕΠ. Αυτό είναι άλλο ένα μεγάλο λάθος. Κάτι τέτοιο δεν θα μειώσει τη γραφειοκρατία, καθώς δεν καταργούνται οι γραφειοκρατικές διαδικασίες για την ίδρυση μιας εταιρείας (δικηγόροι, συμβολαιογράφοι κτλ). Το μόνο που κάνει η κυβέρνηση είναι να αυξάνει τη γραφειοκρατία, καθώς τώρα θα υπάρχει ένα επιπλέον στρώμα ανθρώπων που ασχολούνται με τις διαδικασίες αυτές αντί οι ενδιαφερόμενοι.

Η Ελλάδα χρειάζεται να προσφέρει υπηρεσίες προστιθέμενης αξίας για να επιβιώσει. Όσο και αν μειωθούν οι εργατικές αποδοχές, πάντα κάπου αλλού τα μεροκάματα θα είναι μικρότερα. Για να το πετύχουμε αυτό, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για την αγορά να αναλάβει ρίσκο. Παράλληλα όμως, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις έτσι ώστε να μπορούν να αναλάβουν αυτό το ρίσκο τα νέα παιδιά με μηδενικό κόστος.

Ακόμα και αν υποθέσουμε ότι υπάρχουν τα μυαλά στην Ελλάδα να δημιουργήσουν τη νέα Google, τα εμπόδια είναι τόσο πολλά που μάλλον δεν θα προσπαθήσουν καν και δεν θα την δούμε ποτέ. Διότι για να δούμε μια νέα Google, θα πρέπει να δημιουργηθούν οι διαδικασίες για να μπορεί να ξεκινήσει από κάπου.

http://www.capital.gr/news.asp?id=1128942

[karanti_maria]

Τα τρία “Χ” της Ιστορίας (Παπανδρέου τέλος)

Από το Open government μας πήγε στο Without government.

Από αντιεξουσιαστής στην εξουσία, έγινε εξουσιαστής χωρίς εξουσία.

Πήγε να σώσει την Ελλάδα, και κόντεψε να γκρεμίσει την Ευρώπη.

Από το λεφτά υπάρχουν, μας πήρε και αυτά που μέχρι τώρα είχαμε.

Από φιλοευρωπαϊκό και αγαπημένο τους παιδί, τον έκαναν οι Ευρωπαίοι, αποδιοπομπαίο.

Με το όπλο που τους απείλησε, τελικά τον εκτέλεσαν οι ίδιοι.

Φέτος, θα συμμετάσχει στον μαραθώνιο; ΄Η θα πάρει τα βουνά;

Τελικά η οικογένεια Παπανδρέου θα μείνει στην ιστορία ως “τα τρία Χ”:

O παππούς έφερε την Χούντα

Ο πατέρας έφερε το Χρέος

Ο υιός έφερε το Χάος

http://www.insurancedaily.gr/blog/?p=34116

[karanti_maria]

Από την ιστοσελίδα του Κινήματος της “Σιωπηλής Πλειοψηφίας” αναδημοσιεύουμε ένα Ιστορικό Κείμενο που περιγράφει Ξεκάθαρα, και Αντικειμενικά τα ουσιαστικότερα μελανά σημεία της Σύγχρονης Ιστορίας της Ελλάδας μας. Μόλις το αρχίσετε δεν θα μπορέσετε να το εγκαταλείψετε, θα το διαβάσετε όλο παρόλο που είναι αρκετά μεγάλο. Το Κείμενο μας έστειλε ο φίλος του Κινήματος της “ΣΠ”, Γιώργος Καλφούντζος.

ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΧΡΕΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ.

Προπολεμικά Δάνεια H ιστορία δανεισμού της χώρας μας από τις «ξένες δυνάμεις» αρχίζει, πριν καν την ίδρυση του Ελληνικού κράτους, με δύο γνωστά βρετανικά «δάνεια της Ανεξαρτησίας» το 1824 και το 1825 για τις ανάγκες της Επανάστασης. Αναγκαστήκαμε δυστυχώς να προπληρώσουμε ένα μεγάλο ποσόν από αυτά για τόκους και προμήθειες και παραγγελίες πολεμικού υλικού που ουδέποτε έφτασε στη χώρα μας. Ένα ακόμα μέρος του δανείου καταναλώθηκε για τις εμφύλιες αναμετρήσεις μας, με αποτέλεσμα ένα πολύ μικρό μόνο μέρος αυτών των χρημάτων να χρησιμοποιηθεί τελικά για τους ουσιαστικούς σκοπούς της Επανάστασης. Τα ληστρικά αυτά δάνεια επέβαλαν σαν υποθήκη την εθνική κτηματική περιουσία. Το 1827 ο Καποδίστριας ζήτησε καινούριο δάνειο από τους Ευρωπαίους για να μπορέσει να ανταποκριθεί στην αποπληρωμή ενός μέρους των προηγούμενων δανείων και για να βοηθήσει την ανόρθωση της ελληνικής οικονομίας. Το αίτημά του όμως δεν έγινε αποδεκτό, με αποτέλεσμα η ελληνική διοίκηση να αναγκαστεί να κηρύξει τον ίδιο χρόνο πτώχευση.

Το επόμενο δάνειο που συνήψε η χώρα μας ήταν το 1832, μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους (1830) και την επιβολή του Βαυαρού Όθωνα (1832) σαν βασιλιά των Ελλήνων. Από το δάνειο αυτό των «προστάτιδων δυνάμεων» ύψους 60 εκατ. γαλλικών φράγκων δόθηκαν μόνον οι δύο πρώτες δόσεις, που ουσιαστικά χρησιμοποιήθηκαν για αποπληρωμή των δύο προηγούμενων βρετανικών δανείων και το υπόλοιπο για το στρατό και τη βαυαρική γραφειοκρατία. Η μη ανάκαμψη, έτσι, της οικονομίας προκάλεσε την άρνηση καταβολής της τρίτης δόσης του δανείου. Τελικά ο Όθωνας αναγκάστηκε να κηρύξει πτώχευση, ζητώντας νέα δάνεια.

Οι «προστάτες» μας όρισαν τότε μια επιτροπή ελέγχου της οικονομίας μας επιβάλλοντας συγχρόνως τη χρησιμοποίηση όλων των εθνικών πόρων για την αποπληρωμή των δανείων τους. Στις επόμενες δεκαετίες, παρά τη σχετική ανάπτυξη της ναυτιλίας και βιομηχανίας, το δημόσιο χρέος συνέχιζε να μεγαλώνει. Επιβαρύνθηκε επίσης από τις αποζημιώσεις που πληρώσαμε στους Τούρκους για την παραχώρηση της Θεσσαλίας και της Άρτας. Όλοι οι κρατικοί υπολογισμοί αυτής της περιόδου ήταν ελλειμματικοί με αποτέλεσμα ο Χαρίλαος Τρικούπης να αναφωνήσει στις 30 Οκτωβρίου 1893 στη Βουλή το ιστορικό «Δυστυχώς, κύριοι επτωχεύσαμεν». Ήταν η τρίτη διαδοχικά πτώχευση της Ελλάδας.

Το δημόσιο χρέος της χώρας διογκώθηκε στη συνέχεια από τα έξι ληστρικά δάνεια του Τρικούπη για την ανάκαμψη της χώρας και την εξυπηρέτηση των προ¬ηγουμένων δανείων, και από την πολεμική αποζημίωση που αναγκαστήκαμε να καταβάλουμε στους Τούρκους μετά την ελληνική στρατιωτική πανωλεθρία το 1897.

Τον επόμενο αιώνα ο Βενιζέλος, παρά τις επιτυχίες της εξωτερικής του πολιτικής, συνέχισε τον εξωτερικό δανεισμό της χώρας, αυξάνοντας ακόμα περισσότερο το δημόσιο χρέος της. Τελικά, μετά και από το κτύπημα της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης του 1929, αναγκάστηκε να ανακοινώσει το 1932 την τέταρτη κατά σειρά πτώχευση της Ελλάδας, της οποίας το δημόσιο χρέος ανερχόταν τότε στα 2868,1 εκατ. χρυσά φράγκα!

Το 1936, ο πρωθυπουργός Ιωάννης Μεταξάς αρνήθηκε να πληρώσει το χρέος προς τη βελγική Τράπεζα Societe Commerciale de Belgique. Η βελγική κυβέρνηση προσέφυγε τότε στο Δικαστήριο Διεθνούς Δικαίου ζητώντας την ικανοποίηση των νομίμων δικαιωμάτων της Τράπεζας της. Η ελληνική κυβέρνηση επικαλέστηκε την οικτρή οικονομική κατάσταση του λαού και της χώρας, ενώ ο νομικός της εκπρόσωπος κατέθεσε το 1938 στο Δικαστήριο το ακόλουθο υπόμνημα:

«Ενίοτε μπορεί να υπάρξει μια έκτακτη κατάσταση η οποία κάνει αδύνατο για τις Κυβερνήσεις να εκπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους προς τους δανειστές και προς τον λαό τους: οι πόροι της χώρας είναι ανεπαρκείς για να εκπληρώσουν και τις δυο υποχρεώσεις ταυτόχρονα. Είναι αδύνατο να πληρωθεί το χρέος και την ίδια ώρα να παρασχεθεί στον λαό η κατάλληλη διοίκηση και οι εγγυημένες συνθήκες για την ηθική, κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη. Το οδυνηρό πρόβλημα προκύπτει όταν πρέπει να επιλέξει κανείς ανάμεσα στα δύο καθήκοντα. Το ένα πρέπει να υποχωρήσει έναντι του άλλου. Ποιο πρέπει να είναι αυτό; Ή θεωρία αναγνωρίζει σ’ αυτό το ζήτημα ότι το καθήκον μιας Κυβέρνησης να εξασφαλίζει την εύρυθμη λειτουργία των βασικών δημόσιων υπηρεσιών υπερτερεί έναντι της πληρωμής των χρεών της…. Στην περίπτωση όπου η πληρωμή του χρέους του θέτει σε κίνδυνο την οικονομική ζωή ή τη διοίκηση, η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να διακόψει ή ακόμη και να μειώσει την εξυπηρέτηση του χρέους».

Ο δικτάτορας Μεταξάς τόλμησε να κάνει αυτό που δεν τόλμησε να κάνει η σημερινή «σοσιαλιστική» κυβέρνηση… Ας σημειωθεί ότι το διεθνές Δικαστήριο αποδέχτηκε το σκεπτικό της Ελλάδας και τη δικαίωσε, δημιουργώντας συγχρόνως ένα νομικό προηγούμενο που εκμεταλλεύτηκαν αργότερα αρκετές άλλες χώρες, όπως η Αργεντινή και ο Ισημερινός, που επίσης αρνήθηκαν να πληρώσουν τα επαχθή χρέη τους.

Ειδικότερα, ο πρόεδρος του Ισημερινού, Ραφαέλ Κορέα, συνέστησε το 2007 μια διεθνή «Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου» του δημόσιου χρέους της χώρας του, τα συμπεράσματα της οποίας του επέτρεψαν να αρνηθεί το 70% εξ αυτού! Ανάλογα η κυβέρνηση του Νέστορ Κίχνερ, στην Αργεντινή, διέγραψε το 2003 μονομερώς το μεγαλύτερο μέρος του δημόσιου χρέους της χώρας του.

Μετά τον δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, παρ όλη την οικτρή οικονομική κατάσταση της χώρας μας, αλλά και τη μεγάλη προσφορά της στον αντιφασιστικό αγώνα, οι δανειστές μας συνέχισαν να απαιτούν τα προπολεμικά χρέη μας και να τα χρησιμοποιούν για να επιβάλλουν τις απόψεις τους.

Ο Σπύρος Μαρκεζίνης έκανε το 1953 έναν διακανονισμό όλων αυτών των προπολεμικών χρεών. Ακολούθησαν και άλλες ρυθμίσεις την περίοδο 1962-64.

H τελευταία, αρκετά δυσμενής για τη χώρα μας, ρύθμιση, έγινε το 1964 επί κυβερνήσεως Γεωργίου Παπανδρέου με υπουργό οικονομικών τον Κ. Μητσοτάκη. Η μεγάλη πάντως ανάπτυξη και ο αυστηρός έλεγχος των δαπανών τη δεκαετία 1955-1965 βοήθησαν στη σταδιακή αποπληρωμή του επαχθούς αυτού προπολεμικού χρέους, η οποία ολοκληρώθηκε το 1967.

Μεταπολίτευση…

Η χούντα των συνταγματαρχών άφησε ένα, ομολογουμένως, διαχειρίσιμο χρέος το 1974 στον Κων. Καραμανλή. Μέσα σε μια επταετία ο «εθνάρχης» το διόγκωσε αρκετά με συνεχή δανεισμό, ενώ ο υπουργός του τότε Συντονισμού, Κ. Μητσοτάκης, υπερηφανευόταν ότι «όλοι θέλουν να μας δανείσουν!». Επιπλέον ο Καραμανλής έκανε το κόλπο να βάλει τις Τράπεζες και τις δημόσιες επιχειρήσεις να δανείζονται αντί για την κυβέρνηση, χρεώνοντας τις ίδιες και παρουσιάζοντας έτσι έναν μικρότερο δημόσιο δανεισμό.

Ο δημοφιλής Ανδρέας Παπανδρέου, που αντικατέστησε τον Καραμανλή το 1981 προώθησε το «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» της κοινωνίας με ξένα δανεικά. Άφθονο χρήμα από τις Τράπεζες του Ροκφέλερ γέμισε τότε, «εδώ και τώρα», τη «σοσιαλιστική» αγορά, προσφέροντας μια χιμαιρική αίσθηση ευφορίας στους παραπλανημένους Έλληνες. Ο Ξενοφών Ζολώτας μάς πληροφορεί πάντως, πως εκείνη την περίοδο το μεγαλύτερο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας ήταν το τεράστιο δημόσιο χρέος, το οποίο «άρχισε να διογκώνεται από το 1982 και ξεπέρασε τα 31000 δισ. δρχ. και τα τοκοχρεολύσια τα 7.100 δισ. δρχ., ενώ τα έσοδα του προϋπολογισμού ήταν 8.200 δισ. δρχ.».

Ο ίδιος ο Ανδρέας ομολόγησε το 1983 στην 9η Σύνοδο της Κ.Ε. του ΠΑΣΟΚ ότι υπάρχει κίνδυνος «αν η οικονομία σου κριθεί αφερέγγυα», να αναγκαστείς να κτυπήσεις την πόρτα του ΔΝΤ. Και τότε αυτοί θα σου δώσουν τα χρήματα που χρειάζεσαι, αλλά υπό τον όρο ότι «αυτοί θα επιβάλουν την οικονομική πολιτική της κυβέρνησής σου και αυτό σημαίνει: Τέρμα το σοσιαλιστικό πείραμα».

Σίγουρα το «σοσιαλιστικό πείραμα» του άφρονος υπερδανεισμού -με την πελατειακή διόγκωση συγχρόνως του δημόσιου τομέα και τη διατήρηση, για ψηφοθηρικούς πάλι λόγους, των προβληματικών δημόσιων επιχειρήσεων που κληρονόμησε το ΠΑΣΟΚ από τον «εθνάρχη»- έμελλε να αποτύχει οικτρά και να οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια μπροστά στη μισητή πόρτα του ΔΝΤ. Προς το παρόν πάντως ο λαός απολάμβανε το σοσιαλιστικό πάρτι, ζητωκραύγαζε τον Ανδρέα και αδιαφορούσε απερίσκεπτα για το μέλλον του.

Παρότι «ΕΟΚ και NATO» ήταν για το ΠΑΣΟΚ «το ίδιο Συνδικάτο» και η ΕΟΚ «ο λάκκος των λεόντων», ο Ανδρέας παρέμεινε και στα δύο… Διαπραγματεύτηκε πάντως με την ΕΟΚ και κέρδισε τα Μεσογειακά Ολοκληρωμένα Προγράμματα, τα χρήματα των οποίων χρησιμοποιήθηκαν ως επί το πλείστον για τον εκμαυλισμό και τη διαφθορά των αγροτών με επιδοτήσεις χωρίς αντίκρισμα για να μη φωνάζουν για τα αδιάθετα προϊόντα τους.

Εν τω μεταξύ το δημόσιο χρέος συνέχιζε να αυξάνεται αλματωδώς με λαμβανόμενα διαρκώς νέα δάνεια, το 75% των οποίων χρησιμοποιόταν για την εξυπηρέτηση των παλαιότερων δανείων. Σύμφωνα με ένα άρθρο του ακαδημαϊκού Αγγέλου Αγγελόπουλου, στο BHMA, στις 15 Σεπτεμβρίου 1985, ήταν πολύ αμφίβολο «αν θα μπορούσε η Ελλάδα να δανειστεί τα επόμενα έτη σημαντικά ποσά χωρίς την παρέμβαση διεθνών οργανισμών, χωρίς δεσμεύσεις έναντι των δανειστών και χωρίς υποθήκευση του οικονομικού μέλλοντος της χώρας».

Πράγματι το 1986 η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν μπόρεσε να δανειστεί από το εξωτερικό και κατέφυγε στην ΕΟΚ. H οποία αποφάσισε να της δώσει ένα δάνειο 1,75 δισ. Ευρωπαϊκών Νομισματικών Μονάδων, σε δύο δόσεις, μετά από εξέταση όμως από το ΔΝΤ της πορείας της οικονομίας της χώρας.

Το αποτυχημένο πλέον σοσιαλιστικό πείραμα και γλέντι με ξένα λεφτά έφερνε για πρώτη φορά το ΔΝΤ στη χώρα μας. H επόμενη φορά, αργότερα, όταν στην ηγεσία της κυβέρνησης θα βρισκόταν ο γιος του Ανδρέα, θα σηματοδοτούσε την τελειωτική αποτυχία του «σοσιαλιστικού πειράματος» με όλες τις εκρηκτικές, αντιλαϊκές συνέπειες του.

Μετά το «βρώμικο ’89», την παραπομπή του Ανδρέα στο Ειδικό Δικαστήριο και την προσωρινή οικουμενική κυβέρνηση Ζολώτα, ο Μητσοτάκης προσπάθησε να μειώσει με διορθωτικές αλλαγές το δημόσιο τομέα, προκαλώντας όμως την έντονη αντίδραση των «σοσιαλιστών» και των συνδικαλιστών. Προώθησε επίσης την ιδιωτικοποίηση των προβληματικών δημόσιων επιχειρήσεων που είχε διατηρήσει για «φιλολαϊκούς» λόγους ο Ανδρέας. Η θεωρούμενη ως «άκρως νεοφιλελεύθερη» πολιτική του προκάλεσε την έντονη αντίδραση της «σοσιαλιστικής» αντιπολίτευσης.

H “αποστασία” του Αντώνη Σαμαρά το 1993 έριξε την κυβέρνηση του παλαιότερα («αποστάτη» επίσης) Μητσοτάκη κι επανέφερε το 1994 στην Κυβέρνηση της χώρας τον, δικαιωμένο πια από το Ειδικό Δικαστήριο, «σοσιαλιστή» Ανδρέα, που βάλθηκε αμέσως να εκδικηθεί με τη σειρά του τον Μητσοτάκη, παραπέμποντας τον στο Ανώτατο Ειδικό Δικαστήριο για το -υπαρκτό- σκάνδαλο των τηλεφωνικών υποκλοπών.

Υπαναχώρησε όμως το 1995 και το 1996 παραιτήθηκε για λόγους υγείας, αντικαθιστώμενος από τον «εκσυγχρονιστή» Κ. Σημίτη που ανέλαβε να υλοποιήσει τις «υποδείξεις» του ΔΝΤ για μια σταθερή νομισματική και οικονομική πολιτική. Η άποψή του ήταν πως η διόγκωση του εξωτερικού χρέους της χώρας οφειλόταν στη «βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των πολιτών», μιλώντας ευφημιστικά για το σοσιαλιστικό πάρτι του Ανδρέα. Η διορθωτική, «εκσυγχρονιστική» πολιτική του Σημίτη περιελάμβανε μια αυστηρή λιτότητα, άνοιγμα των αγορών, ιδιωτικοποιήσεις κ.λπ. Τα δημόσια ελλείμματα πάντως συνεχίστηκαν με αποτέλεσμα να συνεχιστεί και ο δανεισμός και η αύξηση του δημόσιου χρέους της χώρας.

Swap ή «Δημιουργική Λογιστική» της Goldman Sachs Από το 1998 η κυβέρνηση Σημίτη έθεσε σαν βασική της επιδίωξη την ένταξη της Ελλάδας στην Οικονομική Νομισματική ‘Ένωση (ΟΝΕ). Σύμφωνα όμως με τα κριτήρια της αυστηρής οικονομικής πολιτικής που επέβαλε η Συνθήκη του Μάαστριχ έπρεπε το ετήσιο δημόσιο έλλειμμα της χώρας να μην υπερβαίνει το 3% του ΑΕΠ και το συνολικό δημόσιο χρέος το 60% του ΑΕΠ. Αυτά τα νούμερα όμως δεν έβγαιναν με τίποτα για την Ελλάδα. Η κυβέρνηση Σημίτη, αντί να περιορίσει την παραοικονομία και τη διαφθορά, προτίμησε να αποκρύψει με… «δημιουργική λογιστική» ένα μέρος του χρέους της χώρας, με τη βοήθεια της διαβόητης αμερικανικής επενδυτικής Τράπεζας, Goldman Sachs.

Η κυβέρνηση είχε το 2001 ένα δάνειο 10 δις ευρώ σε γεν που ήθελε να παρουσιάσει μικρότερο για να μην φανεί το συνολικό δημόσιο χρέος. Η «δημιουργική» πρόταση της Goldman Sachs ήταν να μετατραπεί το δάνειο αυτό από γεν σε ευρώ, με βάση όχι τις τρέχουσες ισοτιμίες όπως έπρεπε, αλλά με κάποιες παλιότερες ισοτιμίες που το εμφάνιζαν μειωμένο κατά 2,8 δισ. ευρώ. H διαφορά αυτών των 2,8 δισ. θα ήταν ένα έμμεσο δάνειο της Goldman Sachs στην Ελλάδα, σαν ένα ακόμα swap, το οποίο όμως δε θα φαινόταν στο συνολικό χρέος της Ελλάδας. Οι ετήσιες δόσεις αυτού του swap προς την Goldman Sachs ορίστηκαν στα 360 εκατ. ευρώ, συν τον πληθωρισμό, με χρονολογία αποπληρωμής το 2019.

Μετά το τρομοκρατικό όμως κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου τα επιτόκια έπεσαν και αυξήθηκε η λογιστική αξία του δημόσιου χρέους μας λόγω αυτού του swap. Οι εμπνευστές του τότε δικαιολογήθηκαν πως ό,τι έκαναν το έκαναν από ένα… όραμα για την Ελλάδα και δεν μπορούσαν να φανταστούν την κατοπινή αυτή πτώση των επιτοκίων. Ο οίκος αξιολόγησης Moody’s πάντως κάλυψε τη δημιουργική λογιστική της Goldman Sachs, αξιολογώντας με άριστα την Ελλάδα! Οι ίδιες πρακτικές συνέχισαν να χρησιμοποιούνται μέχρι τις αρχές του 2009.

Μετά το σκάνδαλο και τη χρεωκοπία της εταιρίας Enron στις ΗΠΑ, η αμερικανική κυβέρνηση άρχισε ελέγχους στις αμερικανικές Τράπεζες για λογιστικά μαγειρέματα σαν αυτά που είχε χρησιμοποιήσει στο παρελθόν αυτή η εταιρία. Φοβούμενη η Goldman Sachs θέλησε να ξεφορτωθεί το ελληνικό swap και ζήτησε το 2005 από την ελληνική κυβέρνηση να το πάρει πίσω. Ο υπουργός οικονομικών τότε της Ν.Δ., Γ. Αλογοσκούφης, έβαλε την Εθνική Τράπεζα να το αγοράσει στην πολύ μεγαλύτερη τιμή των 5,5 δισ. ευρώ. H ΝΔ υποστήριξε πως το έκανε αυτό για να επιμηκύνει το χρόνο αποπληρωμής του μέχρι το 2039, μειώνοντας την ετήσια δόση του στα 320 εκατ. ευρώ.

Το χρέος συνέχισε έτσι να είναι κρυφό, αλλά τώρα προς την Εθνική Τράπεζα. Αποκαλύφτηκε ωστόσο το 2010 από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου και συνέβαλε στην αύξηση του δημόσιου χρέους της χώρας με τις γνωστές σε όλους συνέπειες. Στις 10 Ιανουαρίου 2011 διαβιβάστηκε στην Ελληνική Βουλή από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου η μηνυτήρια αναφορά του Αυστριακού οικονομολόγου Φαγιάντ Μουλά Καλί, ο οποίος υποστήριζε ότι με το swap του 2001 διαπράχθηκε ένα αδίκημα εξαπάτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης από την Ελλάδα και την Goldman Sachs, που έκρυψαν ένα μέρος του ελληνικού χρέους.

Αντίστοιχα το πρακτορείο Bloomberg προσέφυγε στη Δικαιοσύνη κατά της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ), ζητώντας τη δημοσίευση των εκθέσεων για το πώς έκρυψε η Ελλάδα τα ελλείμματά της με τα swaps. Ο πρόεδρος της Τράπεζας, Ζαν Κλοντ Τρισέ, αρνήθηκε να το κάνει, υποστηρίζοντας ότι οι αποκαλύψεις αυτές «θα μπορούσαν να πλήξουν την εμπιστοσύνη της Κοινής Γνώμης». Ένα αντίστοιχο άρθρο της Ελευθεροτυπίας στις 23 Ιανουαρίου 2011 μιλούσε για «ένα swap με μπλε και πράσινους κόκκους»…

Ο Επίτροπος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, Όλι Ρεν, δήλωσε πάντως πως τα swaps δεν είναι πάντα παράνομα, εφόσον είναι συμβατά με τα επιτόκια της αγοράς. Το δικό μας όμως, όπως είπαμε, δεν ήταν, αλλά είχε τροποποιηθεί σε άλλα παλαιότερα, βολικά επιτόκια.

Η έκθεση της Eurostat τον Νοέμβριο του 2009 αποκάλυψε πως η Ελλάδα είχε πραγματοποιήσει πολλές μυστικές ανταλλαγές χρέους (swaps) από το 2001 έως τα τέλη του 2007, οι οποίες οδήγησαν έτσι στην αύξηση του εθνικού χρέους της. Ένα ακόμα λογιστικό κόλπο που έκανε η Goldman Sachs επί κυβέρνησης ΝΔ ήταν να μειώσει λογιστικά το δημόσιο χρέος κατά 0,5% του ΑΕΠ, προεξοφλώντας μελλοντικά έσοδα των αεροδρομίων της χώρας! Μπόρεσε έτσι να «αμειφθεί» για τις υπηρεσίες της, 300 εκατ. ευρώ.

Ένα βασικό ερώτημα είναι εάν οι Ευρωπαίοι εταίροι μας γνώριζαν τη «δημιουργική» μας λογιστική κι έκαναν απλώς τα στραβά μάτια, ή αν τους είχαμε πραγματικά ξεγελάσει, μέχρι την αποκάλυψη της. Η απάντηση -τεκμηριωμένη από πολλούς ξένους οικονομολόγους- είναι πως, ναι, γνώριζαν, αλλά έκαναν τα στραβά μάτια, γιατί η Ελλάδα δεν είναι μια βιομηχανική χώρα και ανταγωνίστρια της Γερμανίας και της Γαλλίας, αλλά μια καλή αγορά γι’ αυτές για να κερδοσκοπήσουν εις βάρος της…

Αφενός μάς δάνειζαν τοκογλυφικά με αρκετά μεγαλύτερο τόκο απ’ ότι οι ίδιες δανείζονται και αφετέρου καταλάμβαναν με τις πολυεθνικές εταιρίες τους την εγχώρια αγορά μας. Από την άλλη μεριά φρόντιζαν πάντα να διατηρείται η αντιπαράθεσή μας με την Τουρκία, για να συνεχίζουν να πουλούν πολεμικό υλικό και στα δυο εμπλεκόμενα μέρη! Ούτε λόγος βέβαια να αποδεχτούν τα ανατολικά μας σύνορα ως σύνορα της Ευρώπης ή να επιτιμήσουν ποτέ την Τουρκία για τις συνεχείς προκλήσεις της εναντίον των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας…

Τέλος, «μιζάροντας» τις διεφθαρμένες ελληνικές επιχειρήσεις (βλέπε Siemens) μπορούσαν να κερδίζουν με υπερτιμολογήσεις ακόμα περισσότερα και να πουλούν με εξωφρενικές τιμές είτε «υποβρύχια που γέρνουν» είτε «C4Ι» της… συμφοράς.

Η δε ΕΚΤ έχει παραδεχτεί πως το ελληνικό swap διόγκωσε το εθνικό χρέος της χώρας, αλλά κρατάει χαμηλούς τόνους γιατί κατηγορείται και η ίδια ότι έκανε τα στραβά μάτια.

Το Σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου

H Κυβέρνηση Σημίτη κατηγορείται επίσης ότι προέτρεψε και ενθάρρυνε τη δημιουργία της φούσκας του ελληνικού Χρηματιστηρίου, το 1999, που στοίχισε σε ενάμισι εκατομμύριο επενδυτές μικρών και μεσαίων εισοδημάτων πάνω από 30 τρισεκατομμύρια δραχμές!

Το προεκλογικό ΠΑΣΟΚ διακήρυσσε, κατά την προ¬εκλογική εκστρατεία του 1999, πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ είχε μετατρέψει το Χρηματιστήριο από «έναν περιθωριακό οικονομικό θεσμό σε ένα μοχλό της οικονομικής ανάπτυξης της χώρας» και πως «ένα εκατομμύριο επενδυτές σήμερα, όπως και όλοι οι Έλληνες, ξέρουν ότι οι μετοχές στο Χρηματιστήριο έχουν αξία» ή ακόμα ότι «οι επενδυτές θέλουν ένα σταθερό πλαίσιο αναφοράς, με συνέχεια, με συνέπεια και διασφαλίσεις. .. Τα διλήμματα είναι υπαρκτά για όλους τους Έλληνες. Είναι υπαρκτά και για τους επενδυτές… όλοι γνωρίζουν σ’ αυτές τις εκλογές τι διακυβεύεται… H συντριπτική πλειοψηφία του ενός εκατομμυρίου επενδυτών… λέει ΝΑΙ στη σταθερότητα, στην ασφάλεια, στην ανάπτυξη…» Το προεκλογικό ΠΑΣΟΚ αυτοπροσδιοριζόταν σαν ο υπέρμαχος υποστηρικτής και φρουρός της… φούσκας, που αναμενόταν να σκάσει παταγωδώς στα μούτρα των μικροεπενδυτών. Ο κόσμος παραπλανήθηκε, ξαναψήφισε ΠΑΣΟΚ και ο Σημίτης υποστήριξε στη συνέντευξη Τύπου, τον Σεπτέμβριο του 1999 στη ΔΕΘ, πως «ο τζίρος του Χρηματιστηρίου θα είναι υψηλός και θα αποδώσει αυτά τα οποία έχουμε σχεδιάσει» και πως «το Χρηματιστήριο είναι ένας θεσμός σημαντικός για την πρόοδο της οικονομίας… είναι ένας θεσμός, ο οποίος εξυπηρετεί την οικονομία…» Ανάλογα ευφορικές ήταν και οι δηλώσεις του υπουργού Οικονομίας, Γιάννου Παπαντωνίου. Ο φτωχός κόσμος παρασύρθηκε και βλέποντας τις μετοχές να φουσκώνουν και όλοι να κερδίζουν, αποφάσισε να μη μείνει για μια ακόμη φορά στο περιθώριο, αλλά να πλουτίσει και αυτός. Χωρίς να ξέρει τι του γίνεται για μετοχές και χρηματιστήριο, μάζεψε τις οικονομίες του και άρχισε να επενδύει ανόητα και αλόγιστα, παρασυρόμενος από τις σκόπιμες φήμες που διέδιδαν τα «παπαγαλάκια» ή ακόμα και τα ΜΜΕ.

Οι παίκτες διαρκώς πλήθαιναν και επένδυαν όλο και περισσότερα κεφάλαια, προσδοκώντας όλο και μεγαλύτερα κέρδη. Ο δείκτης του ελληνικού χρηματιστηρίου είχε ξεπεράσει αυτόν του Λονδίνου και έφθανε την Wall Street! Όλοι, ακόμα και οι πιο άσχετοι, ήθελαν να κάνουν μια καλή αρπαχτή. Γρήγορα οι πλασματικές τιμές των μετοχών εκσφενδονίστηκαν στα ύψη, μπήκε περισσότερος αέρας και η φούσκα φούσκωσε ακόμα πιο πολύ. Οι περισσότεροι αγόραζαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους, παρασυρόμενοι από τις σκόπιμες φήμες, ακόμα και μετοχές εταιριών-φαντασμάτων. Δεν υπήρχαν ελεγκτικοί μηχανισμοί και, κυρίως, κανείς δεν ήξερε πότε να σταματήσει.

Οι «θεσμικοί» κερδοσκόποι και απατεώνες όμως ήξεραν καλά πότε να σταματήσουν, πότε να εγκαταλείψουν το παιχνίδι, πουλώντας τις υπερτιμημένες μετοχές τους στους επόμενους, αδαείς παίκτες που έμπαιναν στο παιχνίδι. Έφυγαν με χοντρά λεφτά στη τσέπη, αφήνοντας τους υπόλοιπους με άχρηστα χαρτιά, χωρίς αντίκρισμα. Η κάθοδος είναι η μοιραία συνέπεια της ανόδου, μετά το στόμωμα της «πυραμίδας» στην κορυφή. H αρχική υπερβολική ευφορία και αύξηση της ζήτησης οδήγησε σε υπερτιμημένες μετοχές-φούσκες που κάποια στιγμή έσκασαν και οι τιμές κατέρρευσαν γρήγορα και βίαια στα φυσιολογικά τους επίπεδα.

Δέκα χρόνια μετά το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου Αθηνών, η ελληνική Δικαιοσύνη παρενέβη και παρέπεμψε τον Σεπτέμβριο του 2009 εξήντα επτά άτομα, μεταξύ των οποίων χρηματιστές, τραπεζίτες, επιχειρηματίες, επενδυτές κ.λπ., για τα αδικήματα της απάτης, της άμεσης συνέργειας σε απάτη, της υπεξαίρεσης και του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος.

Η εποχή του Κώστα Καραμανλή

Ο Σημίτης παραιτήθηκε από την προεδρία του ΠΑΣΟΚ στις 7 Ιανουαρίου 2004 και τον διαδέχθηκε στις 8 Φεβρουαρίου ο Γιώργος Παπανδρέου. Στις βουλευτικές εκλογές του Μαρτίου του ίδιου έτους ανακηρύχθηκε νικητής των βουλευτικών εκλογών ο νέος πρόεδρος της ΝΔ και ανιψιός του «εθνάρχη», Κώστας Καραμανλής.

Ο Κ. Καραμανλής υποσχέθηκε την επανίδρυση του κράτους και την εξυγίανση των δημόσιων οικονομικών. Παρότι υποσχέθηκε επίσης τη μείωση του κράτους, επιβάρυνε τον ήδη βεβαρημένο δημόσιο τομέα με νέες άχρηστες, κομματικές προσλήψεις, ακυρώνοντας ουσιαστικά πλήρως τον προηγούμενο Νόμο Πεπονή, που προσπαθούσε να θέσει έναν έλεγχο στο πελατειακό κράτος.

Ο Καραμανλής δημιούργησε επίσης 700 νέους δημόσιους οργανισμούς με ετήσιες δαπάνες 200 εκατ. ευρώ. Τελικά, παρότι γνώριζε πολύ καλά την κατάσταση της οικονομίας και ήξερε τι ακριβώς έπρεπε να κάνει, φοβήθηκε το πολιτικό κόστος, δεν έκανε απολύτως τίποτα ή μάλλον επιδείνωσε κατά πολύ την κατάσταση και παρέδωσε, πριν τελειώσει τη θητεία του, την έτοιμη να εκραγεί βόμβα της ελληνικής οικονομίας στην επόμενη κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου, για να σκάσει καλύτερα στα χέρια του.

H περίοδος του Κώστα Καραμανλή (2004 – 2009) χαρακτηρίστηκε επίσης από πολλά σκάνδαλα διαφθοράς, όπως του Βατοπεδίου, των δομημένων ομολόγων, της Siemens κ.α. H κυβέρνησή του επίσης κατηγορήθηκε για το αιφνιδιαστικό κλείσιμο της Βουλής τον Μάιο του 2009, μια κίνηση που οδήγησε στην παραγραφή όλων των εκκρεμουσών υποθέσων για την περίοδο της πρώτης διακυβέρνησης της, που, σύμφωνα με την αντιπολίτευση, έγινε για να συγκαλύψει τα σκάνδαλα εκείνης της περιόδου.

H αρχική απογραφή που είχε κάνει ο νέος υπουργός οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης προσδιόρισε το έλλειμμα του 2004 στα 2,95% του ΑΕΠ, σε αντίθεση με το 1,2% που είχε προϋπολογήσει ο προηγούμενος υπουργός οι κονομικώνν του ΠΑΣΟΚ, Ν. Χριστοδουλάκης. Μετά από χρόνια η Eurostat έδειξε πως αυτό ήταν 7,5%, καθώς ο Χριστοδουλάκης είχε κρύψει διάφορες δαπάνες των Ολυμπιακών Αγώνων.

Τα ελλείμματα της ΝΔ για τα έτη 2005, 2006, 2007 και 2008 ήσαν αντίστοιχα 5,2%, 2,9%, 3,7% και 7,7% . Όσο για το έλλειμμα του 2009, αυτό είχε μια μυθιστορηματική εξέλιξη. Στην αρχή, η κυβέρνηση της ΝΔ μιλούσε για έλλειμμα 4% και αργότερα για ένα έλλειμμα 6%. Στη συνέχεια ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος, Γ. Προβόπουλος, μίλησε για έλλειμμα 8 ή 9% που θα αύξανε κάθε μήνα κατά 1 μονάδα και ενημέρωσε, όπως βεβαίωσε αργότερα, γι’ αυτό τον Καραμανλή και τον Παπανδρέου.

Η κατοπινή κυβέρνηση Παπανδρέου μίλησε για έλλειμμα 12,7%, το οποίο η Eurostat ανέβασε, μετά από έλεγχο, στα 13,6% και τελικά στα 15,4%! Ήταν το υψηλότερο έλλειμμα του 2009 απ’ όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης! H ΝΔ είχε παραποιήσει τα στατιστικά στοιχεία και είχε παρουσιάσει ένα πολύ μικρότερο έλλειμμα. Το δημόσιο χρέος για το 2009 ανήλθε τελικά στα 126,8% του ΑΕΠ.

Η κυβέρνηση Καραμανλή παρέλαβε το 2004 ένα χρέος 185 δισ. ευρώ (108% ΑΕΠ.) και το παρέδωσε στο τέλος της θητείας της στα 298 δισ. ευρώ (126%)!

Τελικά η μόνη θετική ενέργειά της ήταν η συμφωνία που έκλεισε με τη Ρωσία για τον Αγωγό Μπουργκάς- Αλεξανδρούπολης. Οπουδήποτε αλλού είχε αποτύχει παταγωδώς…

Οικονομική Κρίση 2007 – Μια Ακόμα Φούσκα του Καπιταλισμού Μετά το τρομοκρατικό κτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου επικρατούσε φόβος και αστάθεια στις χρηματιστικές αγορές. Για να αποφευχθεί η κρίση, οι ΗΠΑ μείωσαν τα επιτόκια και χαλάρωσαν την πίστη, ενθαρρύνοντας τον δανεισμό των πολιτών. Οι Τράπεζες άδραξαν την ευκαιρία και άρχισαν να προσφέρουν ελκυστικά στεγαστικά δάνεια, αρχικά πιο προσεκτικά, εξετάζοντας την αξιοπιστία των δανειοληπτών και αργότερα πιο επιθετικά, χωρίς ιδιαίτερες εγγυήσεις. Το αποτέλεσμα ήταν να προ¬σφέρουν τελικά ενυπόθηκα δάνειο χαμηλής αξιοπιστίας, τα περιβόητα subprimes. Τα φτωχότερα στρώματα του πληθυσμού έτρεξαν να εκμεταλλευτούν τις ευνοϊκές αυτές συνθήκες για να αγοράσουν σπίτι. H αγορά των επισφαλών αυτών στεγαστικών δανείων γρήγορα ανήλθε από το 8% το 2001, στο 20% το 2007 του συνολικού ποσού των στεγαστικών δανείων στις ΗΠΑ.

Για να εξασφαλιστούν οι Τράπεζες καλύτερα από τον πιστωτικό και επιτοκιακό κίνδυνο αυτών των δανείων, τα χρησιμοποίησαν σαν περιουσιακά στοιχεία, που εγγυούνταν την αποπληρωμή των δόσεων τους στον κάτοχο τους. Τα μετέτρεψαν δηλαδή σε εμπορεύσιμους εγγυητικούς τίτλους. Διάφοροι ανεξάρτητοι «φορείς αξιολόγησης» αποτιμούσαν στη συνέχεια «επιστημονικά» την αξιοπιστία αυτών των τίτλων. Συνήθως δέχονταν πιέσεις από τις μεγάλες Τράπεζες πελάτες τους και αποτιμούσαν με τον καλύτερο βαθμό, χωρίς καμιά διερεύνηση, αυτούς τους τίτλους. Η αγορά των επισφαλών αυτών παραγώγων ανήλθε την περίοδο 2001-2006 στα 11,5 τρισ. δολάρια. Γρήγορα αυτά διασκορπίστηκαν στους χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς όλου του κόσμου.

Η αλόγιστη χρήση αυτών των παράγωγων, που εξαρτώνταν από τη δυνατότητα αποπληρωμής δανείων χαμηλής αξιοπιστίας, δημιούργησε μια μεγάλη φούσκα που δεν άργησε να σκάσει. Όταν η κεντρική Τράπεζα των ΜΠΑ ανέβασε σταδιακά τα επιτόκια στο 5,25%, μεγάλες ομάδες πληθυσμών βρέθηκαν σε αδυναμία πληρωμής των δόσεων των δανείων τους και ο αριθμός τους συνεχώς μεγάλωνε. H φούσκα έσκασε τελικά τον Αύγουστο του 2007 και οι Τράπεζες άρχισαν να καταρρέουν η μία μετά την άλλη, όχι μόνον από την εξάλειψη της πίστης, αλλά και από τις φημολογίες και τις μαζικές αναλήψεις χρημάτων από τους καταθέτες τους που φοβούνταν μήπως πτωχεύσουν και χάσουν τα χρήματα τους. Πολλές αμερικανικές Τράπεζες τότε πτώχευσαν, άλλες συγχωνεύθηκαν για να γλιτώσουν, άλλες πουλήθηκαν σε εξευτελιστικές τιμές και άλλες κρατικοποιήθηκαν!

Η κρίση κορυφώθηκε τον Σεπτέμβριο του 2008 και μεταδόθηκε γρήγορα σαν ντόμινο στις ευρωπαϊκές Τράπεζες που είχαν επενδύσει σε αυτά τα «τοξικά ομόλογα», όπως ονομάστηκαν, τα οποία ήταν πια… αέρας κοπανιστός, χωρίς κανένα αντίκρισμα!

H μεγάλη αυτή χρηματοπιστωτική φούσκα μόλυνε τελικά όλο το σύστημα μέσα από μια αναπόφευκτη αλυσιδωτή αντίδραση. Στην προσπάθειά τους να ελέγξουν την κρίση και να διασώσουν το χρηματοοικονομικό σύστημα οι κεντρικές Τράπεζες άρχισαν να αγοράζουν τοξικά ομόλογα αναζωογονώντας τις Τράπεζες που ασφυκτιούσαν από έλλειψη ρευστότητας. Η κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ λ.χ. χρησιμοποίησε για τη διάσωση των Τραπεζών πληθωριστικό χρήμα ύψους 1,8 τρισ. δολλαρίων, επιβαρύνοντας το ήδη κολοσσιαίο από τις δαπάνες του πολέμου δημόσιο χρέος της χώρας και τον κρατικό προϋπολογισμό. Με ένα έλλειμμα επίσης 800 δισ. δολάρια ετησίως και με την απροθυμία όλο και περισσότερων πια χωρών να στηρίξουν το δολάριο σαν ένα διεθνές αποθεματικό νόμισμα, η οικονομική παντοδυναμία και ηγεμονία των ΗΠΑ αμφισβητείται πλέον έντονα παγκοσμίως.

Ανάλογες ενέσεις ρευστότητας πρόσφερε στις ευρωπαϊκές Τράπεζες η ΕΚΤ, φορτώνοντας και αυτή τη ζημιά στους λαούς και όχι στους τραπεζίτες που έπαιξαν κερδοσκοπικά εις βάρους των απλών πολιτών και έχασαν. Οι διασωθείσες στη συνέχεια Τράπεζες θα κερδοσκοπούσαν πάλι εις βάρος του λαού που τις έσωσε. Οι ελληνικές πάντως Τράπεζες επλήγησαν στην αρχή λιγότερο, γιατί δεν είχαν επενδύσει σε μεγάλη έκταση πάνω σε αυτά τα τοξικά παράγωγα ή σε άλλα ανάλογα χρηματιστικά προϊόντα που απαξιώθηκαν, με εξαίρεση το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και ορισμένα αμοιβαία κεφάλαια της Εθνικής Τράπεζας και της Alpha Bank. Λόγω της διασύνδεσης πάντως και αλληλεξάρτησης του παγκόσμιου τραπεζικού συστήματος δοκίμασαν και αυτές τελικά μια κρίση ρευστότητας. Απλά απέφυγαν την κατάρρευση.

Η Βρετανία, παρότι διέθετε μεγάλα χρηματικά αποθέματα, ακολούθησε γρήγορα την Αμερική και ήταν από τις πρώτες Ευρωπαϊκές χώρες που επλήγησαν από την κρίση. Πολλές τότε Τράπεζες κρατικοποιήθηκαν και άλλες συγχωνεύθηκαν.

Το μεγαλύτερο πάντως χτύπημα στην Ευρώπη το δέχτηκε η Ισλανδία, οι Τράπεζες της οποίας είχαν αγοράσει πολλά τοξικά ομόλογα και κατάρρευσαν το 2008. Μεταξύ αυτών ήταν και η διαδικτυακή Τράπεζα lcesave στην οποία είχαν καταθέσεις επίσης Βρετανοί και Ολλανδοί. Οι καταθέτες αυτοί αποζημιώθηκαν από τις κυβερνήσεις τους, οι οποίες συμφώνησαν με την κυβέρνηση της Ισλανδίας να τους αποπληρώσει το χρέος των 3,8 δισ. ευρώ μέχρι το 2024, Κάτω από έντονη λαϊκή πίεση η Ισλανδική κυβέρνηση αναγκάστηκε να διεξάγει δημοψήφισμα για την αποδοχή ή όχι, αυτής της συμφωνίας. Η συμφωνία απερρίφθη τελικά από το 93% των πολιτών! Αυτό για να καταλάβουμε πώς αντιδρούν ορισμένοι λαοί στις μεγάλες αδικίες που απεργάζονται οι κυβερνήσεις τους εις βάρος τους.

Μερικοί αποδίδουν την κρίση στη μεγάλη απληστία ολίγων διεθνών τραπεζιτών και προτείνουν περισσότερη διαφάνεια, παρεμβάσεις, ρυθμιστικά μέτρα, ελέγχους και συντονισμό σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο. Στην πραγματικότητα όμως οι οικονομικές κρίσεις είναι έμφυτες στο καπιταλιστικό σύστημα.

Για να γίνει κατανοητό πόσο φούσκες είναι όλα αυτά τα χρηματιστηριακά προϊόντα, αρκεί να σημειωθεί ότι ενώ το παγκόσμιο ΑΕΠ υπολογίζεται περίπου 50 τρισ. δολάρια, η χρηματιστηριακή αγορά μετοχών, ομολόγων και τραπεζικών καταθέσεων είναι τριπλάσια (150 τρισ.) και η χρηματιστική αγορά παραγώγων 12πλάσια (700 τρισ. δολάρια).

Υπάρχει δηλαδή μια τεράστια ψαλίδα μεταξύ του πραγματικού παραγόμενου πλούτου και των πλασματικών δομημένων «παραγώγων» του διεθνούς χρηματοπιστωτικού συστήματος. Ολόκληρη η παγκόσμια οικονομία στηρίζεται σε μια σειρά από τέτοιες φούσκες. Απλά μια από αυτές έσκασε στις μέρες μας…

Η περίοδος Γ. Παπανδρέου και η… Διάσωση μέσω Μνημονίου Τα ασύστολα ψέματα, οι μυστικές συμφωνίες, η σκόπιμη μετάθεση ευθυνών, η στείρα προπαγάνδα, ο εκφοβισμός, η παράλυση -και χειραγώγηση τελικά- του λαού, μαζί με τη βοήθεια των ΜΜΕ, βοήθησαν την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, που διαδέχθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2009 την κυβέρνηση Καραμανλή, να επιβάλει τις προειλημμένες αποφάσεις της για προσφυγή της χώρας μας στο ΔΝΤ.

Ο Γ. Παπανδρέου έκανε ό,τι μπορούσε για να πείσει το λαό πως η προσφυγή αυτή ήταν μια αναπόφευκτη οικονομική αναγκαιότητα, ενώ ουσιαστικά επρόκειτο για μια πολιτική του απόφαση, πριν ακόμα κι από τις εκλογές! Όπως αποκάλυψε ο υφυπουργός Οικονομικών, Φίλιππος Σαχινίδης, σε μια συνέντευξή του στην κρατική τηλεόραση στις 5 Μαΐου 2010 «όταν ανέλαβε το ΠΑΣΟΚ τη διακυβέρνηση της χώρας, διαπίστωσε ότι η μόνη εναλλακτική επιλογή που είχε ήταν να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο». Τόνισε μάλιστα ότι η προσφυγή αυτή ήταν η πρώτη και μοναδική επιλογή αμέσως μετά την 5η Οκτωβρίου. Το ίδιο άλλωστε αποκάλυψε τελευταία ο Γάλλος δημοσιογράφος Νικολά Εσκουλάν στη συνέντευξη με τον Ντομινίκ Στρος Καν Μπορεί ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να διαμήνυσε ανερυθρίαστα προεκλογικά στο λαό πως «λεφτά υπάρχουν», αλλά όπως αποδείχτηκε γνώριζε ήδη την οικονομική κατάσταση της χώρας, έχοντας ενημερωθεί γι’ αυτήν τόσο από τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος Γ. Προβόπουλο, όσο και από τον τέως υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, σοσιαλδημοκράτη Πέερ Στάινμπρικ. Ο τελευταίος αποκάλυψε σε ένα πρόσφατα εκδοθέν βιβλίο του ότι είχε ενημερώσει πλήρως τον Γ. Παπανδρέου για την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας από τον Ιανουάριο του 2009, πολύ πριν από τις βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου. Υποστηρίζει μάλιστα ότι μετά από αυτήν την ενημέρωση ο Παπανδρέου φάνηκε προβληματισμένος και εξέφρασε τον ενδοιασμό του αν θα έπρεπε να κερδίσει ή όχι τις εκλογές κάτω από αυτές τις συνθήκες.

Και ο Γ. Παπανδρέου επομένως ήξερε πολύ καλά τι ακριβώς συνέβαινε, πολύ πριν τις εκλογές, όπως και οι Ευρωπαίοι. Ο πρόεδρος του Eurogroup, Ζαν-Κλοντ Γιουνκέρ, έχει ήδη ομολογήσει δημόσια πως οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης γνώριζαν ήδη από δεκαετίες την πραγματική κατάσταση της ελληνικής οικονομίας, αλλά έκαναν τα στραβά μάτια, επειδή η Γερμανία και η Γαλλία επωφελούνταν τα μέγιστα από τις εξαγωγές τους στη χώρα μας!

Όλες οι πληροφορίες συμβάλλουν στο ένα και μοναδικό γεγονός πως ο Γ. Παπανδρέου είπε ψέματα, όταν έταζε προεκλογικά στο λαό ότι «λεφτά υπάρχουν» και όταν ισχυριζόταν πως δεν ήξερε τίποτα για την οικτρή οικονομική κατάσταση της χώρας και το έμαθε δήθεν όταν έγινε πρωθυπουργός!

Ακόμα και η «ανακάλυψη» και αποκάλυψη στο πανελλήνιο, αλλά και διεθνώς, της στατιστικής μαγειρικής που χρησιμοποίησε η προηγούμενη κυβέρνηση της ΝΔ για να αποκρύψει το πραγματικό ύψος των ελλειμμάτων της, το 2009, φαίνεται να ήταν μέρος της ήδη προαποφασισθείσας και προχαραχθείσας στρατηγικής του επιτελείου του ΠΑΣΟΚ για τις αιτιολογίες, ψυχολογικές πιέσεις και τα μέσα που θα χρησιμοποιούσε για να καθοδηγήσει τον κόσμο στο να αποδεχτεί τελικό, χωρίς πολλές αντιδράσεις, τη «μία και μοναδική» λύση του Μνημονίου.

Ο «σοσιαλιστής» ηγέτης αρνήθηκε να δανειστεί τον Οκτώβριο, τον Νοέμβριο ή τον Δεκέμβριο του 2009, όταν τα επιτόκια ήταν χαμηλά. Αντ’ αυτού έκανε ό,τι μπορούσε για να εκθέσει διεθνώς την άσχημη οικονομική κατάσταση της χώρας, τρομοκρατώντας τις «αγορές», που άρχισαν να ανεβάζουν επικίνδυνα τα επιτόκια δανεισμού. Πρόβαλε με «ειλικρίνεια» τα υψηλά δημοσιονομικά ελλείμματα της ΝΔ και το υπέρογκο δημόσιο χρέος, διακηρύσσοντας συγχρόνως ότι κυβερνά μια εντελώς διεφθαρμένη χώρα. Άλλοι υπουργοί του διαμήνυαν πως «δεν υπάρχει σάλιο στα ταμεία» και ότι η ελληνική οικονομία ήταν σαν τον Τιτανικό, έτοιμη να βουλιάξει! H κυβέρνηση πρόβαλε σκόπιμα και όχι από ανικανότητα την αρνητική αυτή εικόνα της χώρας μας στο εξωτερικό.

Η στρατηγική του ΠΑΣΟΚ περιελάμβανε την έμπρακτη «απόδειξη» της μη δυνατότητας δανεισμού της χώρας μας και τον πλήρη αποκλεισμό αυτού του ενδεχομένου, ώστε να παραμείνουν μόνον τα δύο άλλα δυνατά ενδεχόμενα: η χρεωκοπία και η προσφυγή στο ΔΝΤ. H πρώτη δαιμονοποιήθηκε στο έπακρον και ταυτίστηκε με την κατάρρευση του δημοσίου και την καταστροφή της χώρας. Ήταν με απλά λόγια «παράλογη» κι επομένως δεν έμενε παρά η λύση του ΔΝΤ, όσο οδυνηρή και να ήταν αρχικά. Γρήγορα, το πολύ σε 2-3 χρόνια, θα έφερνε την ανάκαμψη και ευημερία. Ένα ακόμα μεγάλο ψέμα!

Ο Σαμαράς έχει απόλυτα δίκιο όταν κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ότι μετέτρεψε ένα πρόβλημα ελλείμματος σε μια κρίση δανεισμού. Αφήνει όμως να εννοηθεί πως το έκανε από ανικανότητα, ενώ πολλοί πιστεύουν ότι το έκανε σκόπιμα και συνειδητά!

Η Γερμανία αντέδρασε αρχικά στην ιδέα του μηχανισμού στήριξης και ανέβασε ακόμα περισσότερο τα spreads. Αναρωτιέται κανείς μήπως ήταν και αυτή, όπως και η Γαλλία, από την αρχή μέσα στο κόλπο… Το γερμανικό περιοδικό Focus μας έδειξε στο εξώφυλλο του τη γυμνή Αφροδίτη με ανυψωμένο το μεσαίο της δάκτυλο… H επίθεση των κερδοσκόπων που στοιχημάτιζαν σε CDS υπέρ της χρεωκοπίας της Ελλάδας κλιμακώθηκε, ανεβάζοντας ακόμα περισσότερο τα spreads. Ο δανεισμός φαινόταν πρακτικά αδύνατος και η χώρα οδηγείτο αναπόφευκτα στη χρεοκοπία… εκτός αν προσέφευγε στο ΔΝΤ ή αν δημιουργόταν ένας «Ευρωπαϊκός Μηχανισμός Στήριξης»… Όλα απολύτως λογικά και προσχεδιασμένα!

Τα CDS (credit default swaps) ή «ασφάλιστρα αντιστάθμισης κινδύνου έναντι χρεοκοπίας» είναι ασφάλι¬στρα που πληρώνονται στην περίπτωση μη αποπληρω¬μής ενός χρέους. Μια Τράπεζα που αγοράζει ομόλογα από ένα κράτος, π.χ. από την Ελλάδα, ασφαλίζει τα λεφτά που έδωσε στην Ελλάδα

[karanti_maria]

Εντυπωσιακή απεικόνιση του ελληνικού χρέους σε νταλίκες!

http://www.seleo.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=48558:2012-01-31-13-03-26&catid=74:sites&Itemid=54

[karanti_maria]

Την ευθύνη των «greek statistics» για τη σημερινή κατάσταση της ελληνικής οικονομίας εξετάζει άρθρο του BBC με τίτλο «Πώς τα ‘μαγικά’ εξαφάνισαν το ελληνικό χρέος πριν την ένταξη στο ευρώ».

Τη δεκαετία του ’90 η οικονομολόγος Μιράντα Ξαφά εργαζόταν σε έναν επενδυτικό οίκο στο Λονδίνο, παρακολουθώντας από απόσταση τις προετοιμασίες ένταξης της Ελλάδας στην Ευρωζώνη.

«Συνηθίζαμε να τον αποκαλούμε μάγο, επειδή μπορούσε να εξαφανίσει τα πάντα», θυμάται, αναφερόμενη στον τότε επικεφαλής της ελληνικής στατιστικής υπηρεσίας. «Εξαφάνισε τον πληθωρισμό. Και έπειτα έκανε και το έλλειμμα να εξαφανιστεί».

Το άρθρο αναφέρει ότι η οικονομολόγος ήξερε –και συμβούλευε τους πελάτες της- πως η ελληνική οικονομία δεν ήταν έτοιμη και πως τα στατιστικά στοιχεία που δημοσιοποιούσε η κυβέρνηση δεν αντικατόπτριζαν την πραγματικότητα.

Το νέο δημοσιονομικό σύμφωνο της Ε.Ε. επιτάσσει ότι στο μέλλον καμία χώρα δεν θα παρουσιάζει δημοσιονομικό έλλειμμα μεγαλύτερο του 3% του ΑΕΠ. Ο ίδιος όμως κανόνας ίσχυε ήδη από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ που οδήγησε στη δημιουργία του ευρώ. Κάποιες χώρες δεν συμμορφώθηκαν, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα, επισημαίνει το άρθρο. «Η Ελλάδα μαγείρευε τα νούμερα για την ένταξή της στο ευρώ από την αρχή».

«Πώς όμως συνέβη αυτό;», συνεχίζει το άρθρο.

«Πάρτε για παράδειγμα τον ΟΣΕ. Έχασε δισεκατομμύρια ευρώ ετησίως», θυμάται η κ. Ξαφά. «Ο ΟΣΕ είχε περισσότερους υπαλλήλους από επιβάτες. Ο πρώην υπουργός Στέφανος Μάνος είχε πει δημόσια τότε πως θα ήταν λιγότερο δαπανηρό αν χρησιμοποιούσαν όλοι ταξί». Οι αρχές χρησιμοποίησαν έναν μαγικό, βελούδινο τρόπο να εξαφανίσουν το πρόβλημα. «Η εταιρεία θα προχωρούσε στην έκδοση μετοχών που θα αγοράζονταν από την κυβέρνηση. Άρα η δαπάνη δεν θα καταγραφόταν ως έξοδο αλλά ως χρηματοοικονομική συναλλαγή, με αποτέλεσμα να μην φαίνεται στον ισολογισμό για τον προϋπολογισμό.

Ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας ομολογεί στο BBC πως όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του διαπίστωσε την τεράστια απόκλιση των στοιχείων για το έλλειμμα από το πραγματικό. «Η διαφορά ήταν περίπου 7%», λέει. «Ο προϋπολογισμός τοποθετούσε το έλλειμμα στο 1,5%, ενώ το πραγματικό ήταν στο 8,3%».

http://www.capital.gr/News.asp?id=1400326

[karanti_maria]

Τα μέτρα του νέου Μνημονίου ΙΙ της Ελλάδας!

http://content-mcdn.feed.gr/pegasus/Multimedia/pdf/aitiologiki_nomosxedio_id28466556.pdf

http://naftemporiki.gr.s3.amazonaws.com/docs/2012/02/10/nomosxedio3.pdf

[karanti_maria]

Συγκεκριμένα για το χώρο της Υγείας ψηφίστηκαν σήμερα τα εξής:

2.8 Εκσυγχρονισμός του συστήματος υγείας

Η Κυβέρνηση εξακολουθεί να εφαρμόζει τη συνολική μεταρρύθμιση του συστήματος υγείας την οποία άρχισε το 2010, με στόχο να διατηρήσει τις δημόσιες δαπάνες για την υγεία στο ή κάτω του 6 τοις εκατό του ΑΕΠ, ενώ παράλληλα θα διατηρεί την καθολική πρόσβαση και θα βελτιώνει την ποιότητα της παρεχόμενης περίθαλψης. Τα μέτρα πολιτικής περιλαμβάνουν τη μείωση της κατακερματισμένης δομής διακυβέρνησης, την ενίσχυση και την ενοποίηση του δικτύου πρωτοβάθμιας περίθαλψης, τον εξορθολογισμό του νοσοκομειακού δικτύου, την ενίσχυση των κεντρικών προμηθειών και την ανάπτυξη μιας ισχυρής ικανότητας παρακολούθησης και αξιολόγησης και μιας ικανότητας ηλεκτρονικής υγείας (e-health).

Η Κυβέρνηση συνεχίζει τις προσπάθειες που ανέλαβε την περίοδο 2010-11 και εντείνει τα μέτρα για την επίτευξη οικονομιών κατά την αγορά (σε δεδουλευμένη βάση) εξωνοσοκομειακών φαρμάκων, περίπου 1 δισεκατομμυρίου ευρώ κατά το 2012, σε σύγκριση με το 2011. Αυτό θα συμβάλει στο στόχο η μέση δημοσία δαπάνη για εξωνοσοκομειακά φάρμακα να φθάσει το περίπου 1 τοις εκατό του ΑΕΠ (σύμφωνα με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης) μέχρι το τέλος του 2014.

Ειδικότερα, εφαρμόζονται τα ακόλουθα μέτρα:

Διακυβέρνηση

Για την ενίσχυση της διακυβέρνησης του συστήματος υγείας, τη βελτίωση της συνοχής της πολιτικής της υγείας, τη μείωση του κατακερματισμού της αγοράς των υπηρεσιών υγείας και τη μείωση των διοικητικών δαπανών, η Κυβέρνηση συγκεντρώνει, επίσης, όλες τις σχετικές με την υγεία διαδικασίες και ευθύνες λήψης αποφάσεων (συμπεριλαμβανόμενων και των δαπανών μισθοδοσίας), υπό το Υπουργείο Υγείας, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2012. Προκειμένου να το πράξει, η Κυβέρνηση προετοιμάζει ένα σχέδιο και τις αναγκαίες νομοθετικές αλλαγές, μέχρι τα τέλη Φεβρουαρίου 2012. Ως μέρος αυτής της διαδικασίας συγκέντρωσης, όλα τα ασφαλιστικά ταμεία υγείας συγχωνεύονται στον Εθνικό Οργανισμό Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) και εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του Υπουργείου Υγείας. Ο ΕΟΠΥΥ αγοράζει υπηρεσίες, με οικονομικά αποδοτικό τρόπο, από τις μονάδες του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ) και ιδιωτικούς παρόχους, μέσω συμβάσεων. Όλοι οι άλλοι φορείς πρόνοιας / κοινωνικής αρωγής του Υπουργείου Υγείας μετακινούνται στο Υπουργείο Εργασίας, το αργότερο έως τον Ιούνιο του 2012.

Από τον Ιανουάριο του 2013, ο ΕΟΠΥΥ θα αγοράζει νοσοκομειακές υπηρεσίες με βάση προοπτικούς προϋπολογισμούς, μετά την εκπόνηση διαδικασιών κοστολόγησης ανά κατηγορία θεραπείας / παθολογίας (Κλειστά ενοποιημένα νοσήλεια που περιλαμβάνουν πλήρη απορρόφηση κόστους).

Ως αποτέλεσμα της διαδικασίας συγκέντρωσης, ο ΕΟΠΥΥ εξορθολογίζει τον αριθμό των συμβάσεων με ιδιώτες ιατρούς, έτσι ώστε να μειωθεί η αναλογία ιατρών-ασθενών κοντά στον, πολύ χαμηλότερο, μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. [2ο τρίμηνο του 2012]

Οι εισφορές που καταβάλλονται από τα μέλη του ΟΓΑ εξισώνονται, σταδιακά, με εκείνες των υπόλοιπων μελών του ΕΟΠΥΥ, όπως προβλέπεται στη μεσοπρόθεσμη δημοσιονομική στρατηγική. Η διαδικασία της εξίσωσης των εισφορών θα ολοκληρωθεί το 2013.

Έλεγχος των φαρμακευτικών δαπανών

Για την επίτευξη μείωσης 1 δισεκατομμυρίου ευρώ στις εξωνοσοκομειακές φαρμακευτικές δαπάνες το 2012, η Κυβέρνηση θα εφαρμόσει, ταυτόχρονα, ένα σύνολο συνεκτικών πολιτικών οι οποίες θα περιλαμβάνουν αλλαγές στην τιμολόγηση, τη συνταγογράφηση και την αποζημίωση των φαρμάκων που θα ενισχύουν τη χρήση λιγότερο ακριβών φαρμάκων, θα ελέγχουν τη συνταγογράφηση και την κατανάλωση και θα διώκουν την ανάρμοστη συμπεριφορά και την απάτη. Η Κυβέρνηση καθορίζει ένα συνεπές σύνολο κινήτρων και υποχρεώσεων για όλους τους συμμετέχοντες στην αλυσίδα εφοδιασμού φαρμάκων (συμπεριλαμβανόμενων και των παραγωγών, των χονδρεμπόρων, των φαρμακείων, των γιατρών και των ασθενών) με σκοπό την προώθηση της χρήσης γενόσημων φαρμάκων.

Η Κυβέρνηση θα αναθεωρήσει το σύστημα των συμμετοχών, με σκοπό να απαλλάξει από τη συμμετοχή ένα περιορισμένο, μόνο, αριθμό φαρμάκων, τα οποία σχετίζονται με συγκεκριμένες θεραπευτικές αγωγές. [1ο τρίμηνο του 2012]

Οι τιμές των φαρμάκων

Η Κυβέρνηση συνεχίζει να επικαιροποιεί, σε τριμηνιαία βάση, ολόκληρη τη λίστα τιμών των φαρμάκων που κυκλοφορούν στην αγορά, κάνοντας χρήση του νέου μηχανισμού τιμολόγησης που βασίζεται στις τρεις χώρες της ΕΕ με τις χαμηλότερες τιμές. [ΤΡΙΜ. 1 – 2012].

Η Κυβέρνηση εισάγει έναν αυτόματο μηχανισμό έμμεσης επανείσπραξης (τριμηνιαίο rebate) επί του κύκλου εργασιών των φαρμακευτικών παραγωγών, ο οποίος εγγυάται ότι η εξωνοσοκομειακή φαρμακευτική δαπάνη δεν υπερβαίνει τα όρια του προϋπολογισμού. [ΤΡΙΜ. 1 – 2012].

Ξεκινώντας από το ΤΡΙΜ. 1 – 2012, τα περιθώρια κέρδους των φαρμακείων αναπροσαρμόζονται και εισάγεται το φθίνον περιθώριο κέρδους – δηλ. ένα μειούμενο ποσοστό σε συνδυασμό με ένα εφάπαξ ποσό ύψους 30 ευρώ για τα πιο ακριβά φάρμακα (άνω των 200 ευρώ) – με στόχο τη μείωση του συνολικού περιθωρίου κέρδους σε κάτω από 15 τοις εκατό.

Η Κυβέρνηση συντάσσει μία έκθεση υλοποίησης σχετικά με την επίπτωση των νέων περιθωρίων κέρδους έως το ΤΡΙΜ. 1 – 2013. Εάν φανεί ότι το νέο αυτό μοντέλο για τον υπολογισμό των περιθωρίων κέρδους δεν επιτυγχάνει το αναμενόμενο αποτέλεσμα, τότε το φθίνον περιθώριο κέρδους θα αναθεωρηθεί εκ νέου.

Ξεκινώντας από το ΤΡΙΜ. 1 – 2012, τα περιθώρια κέρδους των χονδρεμπόρων μειώνονται προκειμένου να συγκλίνουν στο ανώτερο όριο του 5 τοις εκατό.

Συνταγογράφηση και παρακολούθηση

Η Κυβέρνηση

• λαμβάνει περαιτέρω μέτρα για την επέκταση, με οικονομικά αποδοτικό τρόπο, της τρέχουσας ηλεκτρονικής συνταγογράφησης σε όλους τους ιατρούς, κέντρα υγείας και νοσοκομεία. Η ηλεκτρονική συνταγογράφηση γίνεται υποχρεωτική και πρέπει να περιλαμβάνει τουλάχιστον το 90 τοις εκατό όλων των ιατρικών πράξεων που καλύπτονται από τα δημόσια ταμεία (φάρμακα, παραπομπές, διαγνωστικές εξετάσεις, χειρουργικές επεμβάσεις), τόσο στα νοσοκομεία του ΕΣΥ όσο και στους παρόχους που είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ και τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης [ΤΡΙΜ. 1 – 2012]

• εισάγει ένα προσωρινό και οικονομικά αποδοτικό μηχανισμό (έως ότου όλοι οι ιατροί να είναι σε θέση να χρησιμοποιήσουν το σύστημα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης) ο οποίος επιτρέπει την άμεση και συνεχή παρακολούθηση και εντοπισμό όλων των συνταγών που δεν καλύπτονται από το σύστημα της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Ο μηχανισμός αυτός θα κάνει χρήση της διαδικτυακής εφαρμογής ηλεκτρονικής συνταγογράφησης που έχει δημιουργηθεί από την ΗΔΙΚΑ, η οποία επιτρέπει στα φαρμακεία να καταχωρούν ηλεκτρονικά τις χειρόγραφες συνταγές από συγκεκριμένο ιατρό προς συγκεκριμένο ασθενή. Για τα φάρμακα που πρόκειται να αποζημιωθούν από τον ΕΟΠΥΥ (και άλλα ταμεία), τα φαρμακεία πρέπει να καταχωρούν στη διαδικτυακή εφαρμογή όλες τις χειρόγραφες συνταγές. Για την υπηρεσία αυτή, οι ιατροί που

• συνταγογραφούν χειρόγραφα θα χρεώνονται με μία μηνιαία διαχειριστική αμοιβή από τον ΕΟΠΥΥ, προς αποζημίωση των φαρμακείων. Η εισαγωγή του προσωρινού αυτού μηχανισμού θα διασφαλίσει την ηλεκτρονική καταχώρηση όλων των συνταγών, κάτι που θα επιτρέψει την πλήρη και συνεχή παρακολούθηση της συνταγογραφικής δραστηριότητας των ιατρών αλλά και τη συμμόρφωσή τους με τις κατευθυντήριες οδηγίες για τη συνταγογράφηση. [Φεβρουάριος 2012]

• συνεχίζει να δημοσιεύει κατευθυντήριες οδηγίες / πρωτόκολλα συνταγογράφησης για τους ιατρούς. Ξεκινώντας με τις κατευθυντήριες οδηγίες για τα πιο ακριβά και/ή περισσότερο χρησιμοποιούμενα φάρμακα, η κυβέρνηση καθιστά υποχρεωτικό για τους ιατρούς να ακολουθούν συγκεκριμένες κατευθυντήριες οδηγίες για τη συνταγογράφηση. Οι κατευθυντήριες οδηγίες / πρωτόκολλα συνταγογράφησης ορίζονται από τον ΕΟΦ με βάση τις διεθνείς κατευθυντήριες οδηγίες για τη συνταγογράφηση, προκειμένου να διασφαλιστεί η οικονομικά αποδοτική χρήση των φαρμάκων, και καθίστανται επί της ουσίας δεσμευτικές. [ΤΡΙΜ. 1 – 2012]

• υλοποιεί την εφαρμογή των κατευθυντηρίων οδηγιών για τη συνταγογράφηση και μέσω του συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης, αποθαρρύνοντας έτσι τις αδικαιολόγητες συνταγογραφήσεις των πλέον ακριβών φαρμάκων και διαγνωστικών διαδικασιών. [ΤΡΙΜ. 1 – 2012]

• καταρτίζει (Υπουργείο Υγείας και ΕΟΠΥΥ μαζί με τα υπόλοιπα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, έως ότου ενοποιηθούν) αναλυτικές μηνιαίες ελεγκτικές αναφορές για τη χρήση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης από τα νοσοκομεία του ΕΣΥ και τους παρόχους που είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ και τα υπόλοιπα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης (έως ότου ενοποιηθούν). Οι αναφορές αυτές κοινοποιούνται στους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. [ΤΡΙΜ. 1 – 2012]

• υλοποιεί (Υπουργείο Υγείας και ΕΟΠΥΥ μαζί με τα υπόλοιπα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, έως ότου ενοποιηθούν) ένα αποτελεσματικό σύστημα παρακολούθησης της συνταγογραφικής δραστηριότητας. Καθιερώνεται μία διαδικασία για την τακτική αξιολόγηση των στοιχείων που λαμβάνονται από το σύστημα ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. [ΤΡΙΜ. 2 – 2012]

• καταρτίζει τακτικές εκθέσεις, τουλάχιστον σε τριμηνιαία βάση, για τη φαρμακευτική συνταγογράφηση και δαπάνη, στις οποίες περιλαμβάνονται στοιχεία σχετικά με τις ποσότητες και την αξία των φαρμάκων, τη χρήση των γενόσημων και εκτός πατέντας (off-patent) φαρμάκων, καθώς και με το ποσό επανείσπραξης (rebate) που εισπράττεται από τα φαρμακεία και τις φαρμακευτικές εταιρείες. Οι εκθέσεις αυτές κοινοποιούνται στους εκπροσώπους της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, της ΕΚΤ και του ΔΝΤ. [ΤΡΙΜ. 1 – 2012]

• παρέχει ενημέρωση και προειδοποιήσεις σε κάθε ιατρό σχετικά με τη συνταγογραφική του δραστηριότητα, όταν παρατηρείται συνταγογράφηση άνω του μέσου όρου των συγκρίσιμων ιατρών (τόσο στα νοσοκομεία του ΕΣΥ όσο και τους αυτούς που είναι συμβεβλημένοι με τον ΕΟΠΥΥ και τα υπόλοιπα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, έως ότου ενοποιηθούν), καθώς και όταν παραβαίνει τις κατευθυντήριες οδηγίες για τη συνταγογράφηση. Τα εν λόγω ενημερωτικά στοιχεία παρέχονται τουλάχιστον κάθε μήνα, ενώ δημοσιεύεται και μία ετήσια έκθεση που καλύπτει: 1) τις ποσότητες και αξίες των συνταγών του κάθε ιατρού, τόσο σε σύγκριση με τους ομοταγείς του, όσο και με τις κατευθυντήριες οδηγίες για τη συνταγογράφηση, 2) τη συνταγογράφηση του κάθε ιατρού για γενόσημα φάρμακα, έναντι των πρωτοτύπων και εντός πατέντας φαρμάκων, και 3) τη συνταγογράφηση των αντιβιοτικών. [ΤΡΙΜ. 2 – 2012]

• επιβάλλει κυρώσεις και πρόστιμα μετά την αξιολόγηση και αναφορά αντιδεοντολογικών συμπεριφορών και σύγκρουσης συμφερόντων κατά τη συνταγογράφηση, καθώς και μη συμμόρφωσης με τις κατευθυντήριες οδηγίες του ΕΟΦ για τη συνταγογράφηση. Συνεχής ή επαναλαμβανόμενη μη συμμόρφωση με τους κανόνες για τη συνταγογράφηση, οδηγεί στην καταγγελία της σύμβασης μεταξύ ιατρού και ΕΟΠΥΥ καθώς και στην οριστική απώλεια του δικαιώματος του ιατρού να συνταγογραφεί στο μέλλον φάρμακα που αποζημιώνονται από το κράτος / τον ΕΟΠΥΥ. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

• επικαιροποιεί συνεχώς τη θετική λίστα των αποζημιούμενων φαρμάκων, κάνοντας χρήση του συστήματος αναφοράς τιμών που έχει αναπτυχθεί από τον ΕΟΦ. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

• επιλέγει έναν αριθμό από τα πλέον ακριβά φάρμακα που πωλούνται σήμερα στα φαρμακεία, τα οποία θα πωλούνται πλέον στα νοσοκομεία ή τα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ, ώστε να μειωθεί η δαπάνη μέσω της εξάλειψης του κόστους που προέρχεται από τα περιθώρια εξωνοσοκομειακής διανομής και να επιτραπεί ο αυστηρός έλεγχος των ασθενών στους οποίους χορηγούνται τα φάρμακα. [ΤΡΙΜ. 1 – 2012].

Εάν η μηνιαία παρακολούθηση της δαπάνης δείξει ότι η μείωση των φαρμακευτικών δαπανών δεν παράγει τα αναμενόμενα αποτελέσματα, θα πρέπει άμεσα να ληφθούν πρόσθετα μέτρα ώστε η φαρμακευτική κατανάλωση να διατηρηθεί υπό έλεγχο. Τα μέτρα αυτά περιλαμβάνουν τον προϋπολογισμό συνταγογράφησης για κάθε ιατρό, το στόχο του μέσου κόστους συνταγογράφησης ανά ασθενή και, εάν χρειαστεί, οριζόντιες περαιτέρω περικοπές τιμών και περιθωρίων κέρδους και αυξήσεις των συμμετοχών. [ΤΡΙΜ. 2-2012].

Σε συμμόρφωση με τους κανόνες της ΕΕ περί προμηθειών, η Κυβέρνηση διεξάγει τις απαραίτητες διαγωνιστικές διαδικασίες για την υλοποίηση ενός σφαιρικού και ενιαίου πληροφοριακού συστήματος υγειονομικής περίθαλψης (ηλεκτρονικό σύστημα υγείας). [ΤΡΙΜ. 1 – 2012]

Αυξανόμενη χρήση των γενόσημων φαρμάκων

Ταυτόχρονα, υιοθετείται μία συνολική σειρά μέτρων για την προώθηση της χρήσης των γενόσημων και φθηνότερων φαρμάκων. Ο στόχος των μέτρων αυτών είναι να αυξηθεί βαθμιαία και ουσιαστικά το μερίδιο των γενόσημων φαρμάκων έως 35% του συνολικού όγκου των φαρμάκων που πωλούνται από τα φαρμακεία έως το τέλος του 2012, και έως 60% έως το τέλος του 2013. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω:

• της μείωσης της μέγιστης τιμής του γενόσημου στο 40% της τιμής του πρωτότυπου εντός πατέντας φαρμάκου με την ίδια δραστική ουσία, τη στιγμή λήξης της πατέντας του. Η τιμή αυτή ορίζεται ως μέγιστη. Οι παρασκευαστές μπορούν να προσφέρουν χαμηλότερες τιμές, επιτρέποντας έτσι αυξημένο ανταγωνισμό στην αγορά. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

• της αυτόματης μείωσης των τιμών των πρωτότυπων φαρμάκων, μόλις λήξει η πατέντα τους (επώνυμα φάρμακα εκτός πατέντας) στο μέγιστο του 50% της τιμής που έχουν τη στιγμή που λήγει η πατέντα τους. Οι παρασκευαστές μπορούν να προσφέρουν χαμηλότερες τιμές, επιτρέποντας έτσι αυξημένο ανταγωνισμό στην αγορά. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

• της δημιουργίας δυναμικού ανταγωνισμού στην αγορά για τα γενόσημα φάρμακα, μέσω της μείωσης της τιμής κάθε γενόσημου που ακολουθεί, τουλάχιστον κατά 10% επί της μέγιστης τιμής. [ΤΡΙΜ. 4 – 2012]

• της σύνδεσης χαμηλότερου ποσοστού συμμετοχής με τα γενόσημα φάρμακα που έχουν σημαντικά χαμηλότερη τιμή από την τιμή αναφοράς για αποζημίωση (χαμηλότερη του 40% της τιμής αναφοράς), με βάση την εμπειρία άλλων χωρών της ΕΕ, καθώς και της ουσιαστικής αύξησης της συμμετοχής στα ακριβότερα φάρμακα της κατηγορίας αναφοράς και στα νέα μόρια. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

• της δυνατότητας αποζημίωσης των πρόσφατα πατενταρισμένων φαρμάκων (δηλ. των νέων μορίων) μόνο εφόσον τουλάχιστον τα 2/3 των χωρών της ΕΕ ήδη τα αποζημιώνουν και στη βάση της κατάλληλης αξιολόγησης της αποδοτικότητάς τους από πλευράς κόστους, που έχει γίνει σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

• της εξαίρεσης από τη λίστα των αποζημιούμενων φαρμάκων, εκείνων που δεν είναι αποτελεσματικά ή αποδοτικά από πλευράς κόστους, με βάση την εμπειρία άλλων χωρών. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

• της επιβολής της υποχρέωσης στους ιατρούς να συνταγογραφούν με τη διεθνή επιστημονική ονομασία της δραστικής ουσίας και όχι με την εμπορική ονομασία. [ΤΡΙΜ.1-2012]

• της επιβολής της υποκατάστασης των συνταγογραφούμενων φαρμάκων με το χαμηλότερης τιμής προϊόν της ίδιας δραστικής ουσίας στην κατηγορία αναφοράς από τα φαρμακεία (υποχρεωτική «υποκατάσταση με γενόσημα»). [ΤΡΙΜ. 1-2012]

Η Κυβέρνηση λαμβάνει περαιτέρω μέτρα ώστε να διασφαλιστεί ότι τουλάχιστον το 40% της ποσότητας των φαρμάκων που χρησιμοποιούνται από τα δημόσια νοσοκομεία αποτελείται από γενόσημα με τιμή χαμηλότερη από αυτή των παρόμοιων πρωτότυπων προϊόντων και εκτός πατέντας φαρμάκων. Αυτό θα πρέπει να επιτευχθεί πιο συγκεκριμένα, καθιστώντας υποχρεωτικό για όλα τα δημόσια νοσοκομεία να προμηθεύονται τα φαρμακευτικά προϊόντα ανά δραστική ουσία, κάνοντας χρήση των κεντρικών διαγωνιστικών διαδικασιών που αναπτύσσονται από την ΕΠΥ και υπαγορεύοντας τη συμμόρφωση με τα θεραπευτικά πρωτόκολλα και τις κατευθυντήριες οδηγίες για τη συνταγογράφηση. [ΤΡΙΜ. 2-2012]

Η Κυβέρνηση, οι φαρμακευτικές εταιρείες και οι ιατροί υιοθετούν ένα κώδικα δεοντολογίας (κανόνες και πρότυπα ηθικής) που διέπει τις σχέσεις μεταξύ φαρμακοβιομηχανίας, ιατρών, ασθενών, φαρμακείων και λοιπών ενδιαφερόμενων μερών. Ο κώδικας αυτός θα επιβάλλει κατευθυντήριες οδηγίες και περιορισμούς στις προωθητικές δραστηριότητες των εκπροσώπων της φαρμακοβιομηχανίας και θα απαγορεύει κάθε άμεση (χρηματική και μη χρηματική) χορηγία συγκεκριμένων ιατρών (η χορηγία θα πρέπει να παρέχεται μέσω ενιαίας και διαφανούς μεθόδου), βάσει της διεθνούς ορθής πρακτικής. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

Η Κυβέρνηση απλοποιεί τις διοικητικές και νομικές διαδικασίες, ευθυγραμμισμένες με τα νομικά πλαίσια της ΕΕ, για την επιτάχυνση της εισαγωγής στην αγορά φθηνότερων γενόσημων φαρμάκων. [ΤΡΙΜ. 2-2012]

Τιμολόγηση και χρήση διαγνωστικών υπηρεσιών

Οι τιμές για τις διαγνωστικές υπηρεσίες που παρέχονται από συμβεβλημένους ιδιώτες παρόχους αναθεωρούνται με στόχο τη μείωση των σχετικών δαπανών κατά 45 εκ. ευρώ εντός του 2012. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

Η κυβέρνηση ξεκινά να δημοσιεύει τριμηνιαίες εκθέσεις για τη συνταγογράφηση και δαπάνη των διαγνωστικών εξετάσεων. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

Παροχή υπηρεσιών ΕΣΥ

Το σχέδιο για την αναδιοργάνωση και αναδιάρθρωση υλοποιείται βραχυπρόθεσμα και μεσοπρόθεσμα με στόχο να μειωθούν οι υφιστάμενες ανεπάρκειες, να αξιοποιηθούν οι οικονομίες κλίμακας και έκτασης και να βελτιωθεί η ποιότητα φροντίδας προς τους ασθενείς. Ο στόχος είναι να μειωθούν περαιτέρω τα λειτουργικά έξοδα των νοσοκομείων κατά 8% εντός του 2012. Αυτό θα επιτευχθεί μέσω:

• της αύξησης της κινητικότητας του προσωπικού υγείας (περιλαμβανομένων των ιατρών) εντός και μεταξύ ιδρυμάτων και υγειονομικών περιφερειών,

• της προσαρμογής της παροχής υπηρεσιών από τα δημόσια νοσοκομεία εντός και μεταξύ νοσοκομείων που βρίσκονται στην ίδια περιοχή και υγειονομική περιφέρεια,

• της αναθεώρησης των δραστηριοτήτων των μικρών νοσοκομείων προς την κατεύθυνση της εξειδίκευσης σε τομείς όπως η αποκατάσταση, η αντιμετώπιση καρκινοπαθών ή ασθενών τελικού σταδίου, όπου χρειάζεται,

• της αναθεώρησης των δομών επειγόντων περιστατικών και εφημεριών,

• της βελτιστοποίησης και εξισορρόπησης της κατανομής των πόρων βαρέως ιατρικού εξοπλισμού (π.χ. τομογράφων, εγκαταστάσεων ακτινοθεραπείας κλπ) ανάλογα με τις ανάγκες.

Η πρώτη ετήσια έκθεση για τη σύγκριση της απόδοσης των νοσοκομείων βάσει της καθορισμένης σειράς των δεικτών συγκριτικής προτυποποίησης (benchmarking indicators) θα δημοσιευθεί έως το τέλος Μαρτίου 2012.

Αμοιβές και διαχείριση ανθρώπινων πόρων στον τομέα της υγείας

Η Κυβέρνηση επικαιροποιεί την υφιστάμενη έκθεση για τους ανθρώπινους πόρους που εκπονήθηκε από το Υπουργείο Υγείας για την παρουσίαση της διάρθρωσης του προσωπικού ανά ειδικότητα. Η εν λόγω έκθεση θα επικαιροποιείται ετησίως και θα χρησιμοποιείται ως εργαλείο για το σχεδιασμό των ανθρώπινων πόρων. Η έκθεση του 2012 θα παρουσιάζει επίσης σχέδια για την κατανομή και επιμόρφωση των ανθρώπινων πόρων για το διάστημα έως το 2013. Θα δίνει ακόμη οδηγίες για το σύστημα εκπαίδευσης και κατάρτισης, ενώ θα ορίσει ένα σχέδιο για την ανακατανομή του εξειδικευμένου και υποστηρικτικού προσωπικού εντός του ΕΣΥ με ιδιαίτερη έμφαση στην κατάρτιση και διατήρηση των επαγγελματιών πρωτοβάθμιας φροντίδας και των νοσηλευτών. [ΤΡΙΜ. 3-2012]

Το αναθεωρημένο σύστημα πληρωμών που χρησιμοποιείται από τον ΕΟΠΥΥ για τη σύναψη συμβάσεων με ιατρούς, και η βελτίωση της αποτελεσματικότητας από την αξιοποίηση του προσωπικού (περιλαμβανομένης της μείωσης του κόστους των υπερωριών) θα οδηγήσουν σε εξοικονόμηση τουλάχιστον 100 εκ. ευρώ στο συνολικό κόστος κοινωνικής ασφάλισης που συνδέεται με τους μισθούς και τις αμοιβές των ιατρών το 2012. [ΤΡΙΜ. 4 – 2012]

Λογιστική και έλεγχος

Τοποθετούνται εσωτερικοί ελεγκτές σε όλα τα νοσοκομεία και όλα τα νοσοκομεία καθιερώνουν τα μητρώα ανάληψης δεσμεύσεων. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

Έως το τέλος Μαρτίου 2012, η Κυβέρνηση δημοσιεύει τη μηνιαία έκθεση με ανάλυση και περιγραφή λεπτομερών στοιχείων για τη δαπάνη στον τομέα της υγείας από όλα τα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης, με χρονικό περιθώριο τριών εβδομάδων μετά το τέλος του αντίστοιχου μήνα. Η εν λόγω έκθεση θα καθιστά δυνατή τη λεπτομερή παρακολούθηση της εκτέλεσης του προϋπολογισμού, περιλαμβάνοντας τόσο τις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί για τις δαπάνες / αγορές (σε δεδουλευμένη βάση) όσο και τις πραγματικές πληρωμές (σε ταμειακή βάση). Η έκθεση επίσης (1) θα περιγράφει την απόδοση των οργανισμών ως προς την εκτέλεση του προϋπολογισμού και τη συσσώρευση καθυστερούμενων καταβολών, (2) θα επισημαίνει όσους αθετούν τις υποχρεώσεις τους, και (3) θα συστήνει επανορθωτικές ενέργειες που πρέπει να αναληφθούν. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

Ο ΕΟΠΥΥ και τα υπόλοιπα ταμεία κοινωνικής ασφάλισης (έως ότου ενοποιηθούν) ξεκινούν να δημοσιεύουν μία ετήσια έκθεση για τη συνταγογράφηση των φαρμάκων. Η ετήσια έκθεση και οι επί μέρους εκθέσεις συνταγογράφησης αναλύουν τη συνταγογραφική δραστηριότητα με ιδιαίτερη αναφορά στα πλέον ακριβά και πλέον χρησιμοποιούμενα φάρμακα. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

Μηχανογράφηση νοσοκομείων και σύστημα παρακολούθησης

Οι απαραίτητες διαγωνιστικές διαδικασίες διεξάγονται από την ΗΔΙΚΑ για την ανάπτυξη ενός ολοκληρωμένου και ενοποιημένου συστήματος των πληροφοριακών συστημάτων των νοσοκομείων. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

Κατά τη διάρκεια του 2012, λαμβάνονται περαιτέρω μέτρα για τη βελτίωση της λογιστικής παρακολούθησης και τήρησης των λογαριασμών για τα ιατρικά υλικά και τα συστήματα τιμολόγησης, μέσω:

• της εισαγωγής συστημάτων αναλυτικής λογιστικής κόστους και της τακτικής ετήσιας δημοσίευσης ισολογισμού από όλα τα νοσοκομεία. [ΤΡΙΜ. 2-2012]

• του υπολογισμού των αποθεμάτων και ροών των ιατρικών υλικών σε όλα τα νοσοκομεία, με τη χρήση του ενιαίου συστήματος κωδικοποίησης για τα ιατρικά υλικά που έχει αναπτυχθεί από την Επιτροπή Προμηθειών Υγείας (ΕΠΥ) και το Ερευνητικό Κέντρο Βιολογικών Υλικών (ΕΚΕΒΥΛ) με σκοπό την προμήθεια των ιατρικών υλικών. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

• της άμεσης τιμολόγησης των συνολικών εξόδων θεραπείας (περιλαμβανομένων των δαπανών μισθοδοσίας προσωπικού) – δηλ. το αργότερο εντός 2 μηνών, προς άλλες χώρες της ΕΕ και ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, για τη θεραπεία αλλοδαπών / κατοίκων εξωτερικού. [ΤΡΙΜ. 2-2012]

• της υλοποίησης της είσπραξης των συμμετοχών και της εφαρμογής μηχανισμών που καταπολεμούν τη διαφθορά και εξαλείφουν το φαινόμενο των «ανεπίσημων» πληρωμών στα νοσοκομεία. [ΤΡΙΜ. 2-2012]

H ΕΛΣΤΑΤ ξεκινά να δίνει στοιχεία για τις δαπάνες, σε ευθυγράμμιση με τις βάσεις δεδομένων της Eurostat, του ΟΟΣΑ και του Π.Ο.Υ., δηλ. με το Σύστημα Λογαριασμών Υγείας (από κοινού άσκηση συλλογής ερωτηματολογίων). [ΤΡΙΜ. 1-2012]

Το πρόγραμμα της μηχανογράφησης των νοσοκομείων δίνει τη δυνατότητα μέτρησης των οικονομικών δεδομένων και των στοιχείων ιατρικών πράξεων σε νοσοκομεία και κέντρα υγείας. Επίσης, ο Υπουργός Υγείας ορίζει μία σειρά δεδομένων που δεν σχετίζονται με τις δαπάνες (π.χ. δείκτες ιατρικών πράξεων) σε ευθυγράμμιση με τις βάσεις δεδομένων υγείας της Eurostat, του ΟΟΣΑ και του Π.Ο.Υ., τα οποία λαμβάνουν υπόψη τη μελλοντική εξάπλωση των ΚΕΝ - DRG (ομοιογενών διαγνωστικών κατηγοριών) στα νοσοκομεία. [ΤΡΙΜ. 1-2012] Το πρόγραμμα της μηχανογράφησης των νοσοκομείων θα συνεχίσει την ανάπτυξη ενός συστήματος ηλεκτρονικών ιατρικών αρχείων για τους ασθενείς. [ΤΡΙΜ. 3-2012]

Σε όλα τα νοσοκομεία του ΕΣΥ, η Κυβέρνηση εφαρμόζει πιλοτικά ένα πρόγραμμα Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλείων ΚΕΝ - DRG (ομοιογενών διαγνωστικών ομάδων), με στόχο την ανάπτυξη ενός σύγχρονου συστήματος κοστολόγησης στα νοσοκομεία για τη σύναψη συμβάσεων (με βάση μελλοντικές συμβάσεις-πακέτα μεταξύ του ΕΟΠΥΥ και του ΕΣΥ). Προς υποστήριξη της ανάπτυξης των ΚΕΝ - DRG, η κυβέρνηση αναπτύσσει κλινικές κατευθυντήριες οδηγίες και αξιολογεί υφιστάμενα διεθνή παραδείγματα προγραμμάτων ΚΕΝ - DRG, εξετάζοντας ιδιαίτερα τις παρατηρήσεις για την κοστολόγηση των ΚΕΝ - DRG και την αναλογικότητα των τιμολογίων που βασίζονται σε αυτά. Τα συστήματα ΚΕΝ - DRG περιλαμβάνουν την αναλυτική καταχώρηση για τα έξοδα του προσωπικού. [ΤΡΙΜ. 3-2012]

Θα γίνει μία ανάλυση για τον τρόπο με τον οποίο τα λογιστικά προγράμματα των νοσοκομείων ενσωματώνουν τα DRG σε επίπεδο νοσοκομείου εν όψει της μελλοντικής αναφοράς κόστους με βάση τις ιατρικές πράξεις και του προϋπολογισμού πληρωμών βάσει προοπτικής δαπάνης για τα νοσοκομεία. [ΤΡΙΜ. 3-2012]

Κεντρική διαχείριση προμηθειών

Η κυβέρνηση συνεχίζει την κεντρική διαχείριση των προμηθειών μέσω της ΕΠΥ και την περιφερειακή διαχείρισή τους μέσω των Περιφερειακών Αρχών Υγείας, με στόχο την ουσιαστική αύξηση του αριθμού των δαπανών, και συνεπώς του μεριδίου των δαπανών, που καλύπτονται από τις κεντρικές διαγωνιστικές διαδικασίες. [ΤΡΙΜ. 4-2012]

Η ΕΠΥ θα αναλάβει μία σημαντική προσπάθεια για να αξιοποιήσει τις διαγωνιστικές διαδικασίες για τις συμβάσεις-πλαίσιο που αφορούν στα πλέον ακριβά φάρμακα που χρησιμοποιούνται εξωνοσοκομειακά, ώστε να μειωθεί σημαντικά η τιμή που πληρώνεται από τον ΕΟΠΥΥ. [ΤΡΙΜ. 4-2012]

Η Κυβέρνηση καθιερώνει μηχανισμό παρακολούθησης των προμηθειών. [ΤΡΙΜ. 1-2012]

Ανεξάρτητη ομάδα κρούσης από εμπειρογνώμονες πολιτικής υγείας

Η Ανεξάρτητη Ομάδα Εμπειρογνωμόνων Πολιτικής Υγείας, πλέον συσταθείσα ως συμβουλευτική ομάδα, καταρτίζει μία ετήσια έκθεση για την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων. [ΤΡΙΜ. 4-2012]

[dr_yeorgios]

Για να μην ξεχνιόμαστε πόσο χουντική είναι η κυβέρνησή μας μάθετε το εξής: Η εκπομπή του Μάνου Κακλαμάνου και του Δημήτρη Καζάκη διακόπηκε μετά από την έντονη αντιπαράθεση των συντελεστών της εκπομπής με την διοίκηση. Καλό θα ήταν, επιπλέον, να δείτε την συζήτηση του Καζάκη με τον Γεωργιάδη για να βγάλετε κάποια συμπεράσματα. Προσέξτε εκείνο το σημείο, στο οποίο ο Γεωργιάδης ξεμένει από επιχειρήματα και αναφέρει το όνομα του Κοντομηνά..... τυχαίο; Δεν νομίζω... Εάν ο Καζάκης έλεγε βλακείες εδώ και πολύ καιρό όπως μερικοί ισχυρίζονται, τότε γιατί έκοψαν την εκπομπή; Μήπως, περνάμε σε 2ο κύκλο καταστολής; Δηλαδή, μήπως θα υπάρξουν και επίσημες επιτροπές λογοκρισίας που θα εμποδίζουν την ελεύθερη κριτική ενάντια στο μνημόνιο; Τί μας κρύβουν;

Από την αρχή υποστήριζα μέσα σε αυτό το forum οτι η κυβέρνησή μας ήταν είναι και θα είναι δωσιλογική. Αυτό είναι σαφές διοτι από την αρχή της ανάληψης της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ έως την τωρινή κυβέρνηση, η διαμόρφωσης της πολιτικής και της άσκησής της στο εσωτερικό εξαρτάται άμεσα από τις αποφάσεις της υπόλοιπης Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνεπώς, οτιδήποτε νομοθετήθηκε και θα νομοθετηθεί εξυπηρετεί πρώτα αυτούς. Φυσικά, αυτοί θα διατείνονται οτι τα μέτρα είναι ορθολογικά και έτσι μοιάζουν, δήθεν για το κοινό συμφέρον. Αλλά είναι; Μπορείτε να εμπιστευτείτε τους πολιτικούς που μας έφεραν έως εδώ και οι οποίοι μονίμως αναβάλουν τις εκλογές. Πιστεύετε οτι έχουν ειλικρινές ενδιαφέρον να σώσουν την χώρα μας; Οι πολιτικοί μας, προφανώς, δεν έχουν κανένα πρόβλημα να αναλάβουν τον ρόλο του κοτζαμπάση. Είναι καιρός να αποστασιοποιηθούμε και να χειραφετηθούμε από αυτούς. Μην σας τρομάζουν τα σενάρια που παρουσιάζουν συνεχώς μέσα από τα ξεπουλημένα ΜΜΕ. Παραδοσιακά, κάθε απολυταρχική μορφή εξουσίας εκφραζόταν, αυτοεπαληθευόταν και ανερχόταν με το ψέμα και με την εξαπάτηση, ενώ παράλληλα ασκούσε κάθε δυνατή πίεση για να μην βγει αλήθεια προς τα έξω. Η εμπειρία μας έως τώρα μπορεί να βρει κάποια παραδείγματα στην ελληνική πραγματικότητα που επαληθεύουν το παραπάνω σχόλιο.

[karanti_maria]

Πρώτα ήρθαν οι Αλβανοί.

Και πήραν τις δουλειές των χτιστών και των εργατών της γης

Κι εγώ, που δεν ήμουν τίποτα από τα δυό, είπα: "Καλά είναι..Γίνονται

και οι δουλειές φθηνότερα".

Και μετά άρχισαν να κλέβουν τα σπίτια στα χωριά.

Αλλά εγώ, που δεν έχω σπίτι σε χωριό, είπα δεν πειράζει...

Τι κι αν μας μισούν, κι αν δεν συνυπογράφουν ΑΟΖ...Τι κι αν έδωσαν

τον Αυλώνα ΜΑΣ στον προαιώνιο εχθρό για να ελλιμενίζει το Στόλο του στα νώτα

μας και να μας χτυπήσει πισώπλατα;

Ας είμαστε ανοιχτόμυαλοι...

Κι αυτά το ΟΥΚ και το Λιμενικό, όλοι Φασίστες είναι. Μα συνθήματα

ήταν αυτά στην παρέλαση; Εκθέτουν τη χώρα διεθνώς!

Πώς; Οι Αλβανοί γράφουν στα σχολικά τους βιβλία για Τσαμουριά και

Μεγάλη (Φυσική) Αλβανία; Σιγά μην πέσουμε στο επίπεδό τους! Εμείς είμαστε

Ελευθεριακοί!!!

Μετά ήρθαν οι Μαύροι

Και άρχισαν πουλώντας CDs και DVDs πειρατικά, καταστρέφοντας τα

μαγαζιά

Κι εγώ, που δεν είχα videoclub ή δισκοπωλείο, είπα: Δεν πειράζει.

Αγόραζα και κανένα πειρατικό που και που.

Κι έκανα και το μάγκα στην παρέα παζαρεύοντας (άσχετα που τα μισά

δεν «παίζανε»).

Και φέρανε πρέζα με AIDS και εξαπλασιάστηκαν τα κρούσματα στους

εξαρτημένους

Αλλά εγώ, που εξαρτώμαι μόνο από τα λεφτά, είπα και τι έγινε...

Βγαίνουν από τη μέση τα πρεζόνια....

Αργότερα ήρθαν οι Κινέζοι

Και έφεραν ρούχα φτηνά και παράνομα και ρήμαξαν τις βιοτεχνίες και

τα μαγαζιά.

Κι εγώ, που φοράω μόνο ξένα επώνυμα, είπα άσε τη φτωχολογιά να

ντυθεί φτηνά.

Και τι με νοιάζει που η Ιταλική Μαφία είναι από πίσω...

Ή μπας κι έχω φυτείες βαμβάκι και θα χάσω έσοδα;

Κάπου τότε ήρθαν οι Ρουμάνοι

Κλέφτες με ακροβατική δεινότητα που έμπαιναν και στα πιο ψηλά

σπίτια.

Αλλά αγόρασα συναγερμούς και πόρτες ασφαλείας και χρηματοκιβώτιο.

Και είπα: Άσε τους χαζούς να ανησυχούν...

Και θαύμαζα πώς σκαρφαλώνανε τόσο ψηλά κάθε που έκλεβαν γνωστό μου.

Μαζί ήρθαν και οι Ανατολικιές

Και οι νέες κι όμορφες έγιναν π@#@#@νες και οι γριες γηροκομούσαν.

Και γ@#@#@, εγώ κι οι φίλοι μου, #@#@#@ που δεν βλέπαμε ούτε στα

όνειρά μας...

Και οι συνταξιούχοι χήροι παντρεύτηκαν με δέλεαρ τη σύνταξή τους...

Και οι αναλογιστικές μελέτες των ταμείων τινάχτηκαν στον αέρα...

Αλλά είπα: Ας είναι καλά η ιδιωτική ασφάλεια, δεν έχω ν'ανησυχώ.

Κι αντί να υπάρχουν οργανωμένα και νόμιμα γηροκομεία,Όπου οι γέροι

θα ζούσαν παρέα με επιστημονική φροντίδα...Οι φίλοι μου τους άφησαν

απομονωμένους με γηροκόμες που τους κλέβουν

Και είπα: Καλύτερα, ας μείνουν στα σπίτια τους...

Ήρθαν όμως και οι Γεωργιανοί κι οι Ρώσοι

Ανήλεοι εγκληματίες, για τους οποίους η ανθρώπινη ζωή δεν έχει

καμμιά αξία

Και πρώτα πήραν τον έλεγχο της νύχτας και την προστασία

Και οι φυλακές έγιναν το φέουδό τους και τα Καλάσνικωφ

καθημερινότητα

Αλλά εμένα τι με νοιάζει; Μήπως έχω νυχτομάγαζο; Ας φροντίσει η

Αστυνομία, τζάμπα (δεν) πληρώνω φόρους;;;

Και οι Πολωνές και οι Ουκρανές

Γίναν καθαρίστριες και υπηρέτριες και ξέμαθα να βάζω πλυντήριο και

να σιδερώνω

Και η γυναίκα μου κάνει μανικιούρ κάθε εβδομάδα, οπότε γιατί να τα

χαλάει;

Ούτως ή άλλως άμα δεν της έχω «γυναίκα» να καθαρίζει, κουράζεται και

τσαντίζεται

Ενώ τώρα είναι ξεκούραστη από το άραγμα όλη μέρα στον καναπέ

Πώς πληρώνω; Εννοείται μαύρα, τρελός είμαι να μου βάλουν τεκμήριο;

Και η Ελλάδα έγινε ένα απέραντο Εργοτάξιο

Κι αντί να ανακαινιστούν τα παλιά, ωραία κτήρια, χτίζονταν ολοένα

καινούρια

Και η Αθήνα απλώθηκε σα ροχάλα στο πρόσωπο της Ανατολικης Αττικής

Και τινάχτηκε στον αέρα κάθε αστικός προγραμματισμός

Και χρειάστηκαν νέες γραμμές ΜιΜιΜι και ηλεκτροδότησης και

υδροδότησης και αποχέτευσης και ΟΤΕ

Αλλά έχουμε μεγαλύτερα σπίτια και επιτέλους γίναμε «Όπως Αμερική»

Και κονομήσανε χοντρά οι εργολάβοι που χρησιμοποιούσαν ανασφάλιστο

προσωπικό και φοροδιέφευγαν

Αρκετά αργότερα έφτασαν οι ΑφγανοΠακιστανοΜπαγκλαντεσιανοί

Καιρός ήταν γιατί οι Αλβανοί είχαν ακριβύνει πολύ

Άσε που σήκωναν κεφάλι και αγόραζαν και ακίνητα και γίνονταν κι

εργολάβοι

Και τα σχολεία είχαν γεμίσει Ανατολικάκια (αλλά εγώ το δικό μου σε

ιδιωτικό.)

Αυτοί μας έφεραν Ελονοσία (που είχε εκριζωθεί το 1973) και

Ηπατίτιδες

Αλλά εγώ καίω ΚΑΤΟΛ όλη μέρα και βάζω ΑΟΥΤΑΝ και δε κινδυνεύω

Κι εμβολιάστηκα (πάντα Δημοσία Δαπάνη - τζάμπα εισφοροδιαφεύγω;;

Αυτοί κοιτάνε τις γυναίκες μας σαν πουτάνες, γιατί δε φοράνε χιτζάμπ

Και κλέβουν τσάντες στο δρόμο και μέσα από τ' αυτοκίνητα

Και χτυπάνε αλύπητα ηλικιωμένους και γυναίκες και κλέβουν τα

κοσμήματα σκίζοντάς τους τα αυτιά και τα μούτρα

Κι είπα στη γυναίκα μου: Δε θα φοράς κοσμήματα και αντί για τσάντα

θα φορά κατάσαρκα τα χρήματα και καλύτερα να κινούμαστε μόνο με πλαστικό

χρήμα.

Τι πειράζει που έτσι θα παρακολουθείται κάθε αγορά μας; Είμαστε όμως

ασφαλέστεροι

Μετά ήρθαν κι αυτοί από το Μαγκρέμπ

Και η Αραβική «Άνοιξη» γέμισε με τους καρπούς της την Ελλάδα (ας

είναι καλά οι Τούρκοι δουλέμποροι που έβγαλαν πάνω από 20 ΔΙΣ ευρώ από όσους

μας ξερνάνε)

Κι αυτοί είναι χειρότεροι από όλους τους άλλους, γιατί είναι και

φανατικοί Μουσουλμάνοι και απαίτησαν και Τζαμί στην Αθήνα, 200 χρόνια μετά

που ξεφορτωθήκαμε το βδέλυγμα

Αλλά εγώ, που δεν έχω πατήσει Εκκλησία 25 χρόνια τώρα, είπα: Τι

διαόλο; Φτιάξτε τους ένα Τζαμί

να προσεύχονται στο θεό τους που ζητάει τη σφαγή των αλλόθρησκων.

Εμείς ας είμαστε ανοικτόμυαλοι!!!

Και οι Γύφτοι όλης της Ευρώπης μαζεύτηκαν εδώ

Διωγμένοι από τις οργανωμένες χώρες, που αναγνωρίζουν τη γάγγραινα

και την κόβουν

Και πήραν τον έλεγχο των χωματερών και έστησαν παράνομα παζάρια

Και κλέβουν ζώα και ρήμαξαν τα μέταλλα και τα καλώδια της ΔΕΗ

Και το ρεύμα κόβεται στα χωριά κάθε που κλέβουν μετασχηματιστές

Και ο ΟΣΕ καταστρέφεται από το ρήμαγμα και οι ΟΤΑ το ίδιο

Αλλά εμένα το μόνο που με πείραξε είναι που δεν είχαμε φώτα στο

Λυκαβηττό όταν έκλεψαν κι από εκεί τα καλώδια για το χαλκό

Εξάλλου δεν είναι πολιτικά ορθό να καταφέρομαι ενάντια στους

Γύφτους, δείτε τι ωραίοι που είναι στις ταινίες και στην Ισπανία (άσχετο που

εκεί η Χωροφυλακή ελέγχει κάθε εβδομάδα τους καταυλισμούς τους)

Α, ναι: Και κατέλαβαν οικόπεδα και γη ιδιωτών και κρατική και την

έκαναν καταυλισμούς και παράνομα χυτήρια.

Και πληρώνει αποζημιώσεις το Κράτος και η αναπνοή μας γίνεται βαριά

από τα ιχνοστοιχεία που γεμίζουν την ατμόσφαιρα, αλλά «άνθρωποι είναι κι

αυτοί, πρέπει να ζήσουν»

Άλλωστε βαριέμαι να πάω στην ανακύκλωση ή να φωνάξω το Δήμο. Οι

Γύφτοι είναι πάντα εκεί για να πάρουν όποια παλιά συσκευή παρατήσω εκεί που

δεν πρέπει.

Μ΄αυτά και μ' αυτά το Κέντρο έγινε ακατοίκητο

Και πήρα τη γυναίκα και τα παιδιά και πήγα στα Βόρεια Προάστια

Εδώ είναι καλύτερα, άσε τους φτωχομπινέδες να τα βρούνε με το

συρφετό

Κι αυτοί στον Άγιο Παντελεήμονα που φωνάζουν είναι Φασίστες

Εγώ, γνήσιο τέκνο της Γενιάς του Πολυτεχνείου, δεν μπορώ να ακούω

τις παραφωνίες τους: Ζήτω η Παγκοσμιοποίηση και η Ανεκτική Κοινωνία!!!

Πώς είπατε; 20πλάσια πιθανότητα να εγκληματεί ο Αλλοδαπός; Μα φταίει

η κοινωνία μας που δεν τους δίνει όσα ζητάνε! Και πρέπει να πάρουνε και

Άσυλο, είναι όλοι Πολιτικοί Πρόσφυγες. Άσχετο που οι εταίροι μας σε αυτή την

περίπτωση θα κλείσουν τα σύνορα.

Και που ρήμαξαν τα μαγαζιά του Κέντρου, τι πειράζει;

Εγώ μπαίνω στην Τζιπούρα (σιγά μην έπαιρνα station-wagon να με λένε

οικογενειάρχη - SUV που δείχνει ότι είμαι περιπετειώδης, άσχετο που το έβαλα

μια φορά στην άμμο και φώναζα την ΕΛΠΑ να με βγάλει), χώνομαι στο, παράνομο

- το ξέρω, διαβάζω εφημερίδες - MALL, ψωνίζω όσα αντέχει η κάρτα και φεύγω

ασφαλής.

Πώς είπατε; Τα ξενοίκιαστα ανήκουν στα Ταμεία και θα μείνουμε χωρίς

συντάξεις;

Καλά να πάθετε, είπαμε έχω ιδιωτική!!!

Μόνο που να. τώρα τελευταία άρχισα να φοβάμαι πολύ.

Είναι που μπαίνουν σε σπίτια Προαστίων και όχι μόνο κλέβουν αλλά και

βιάζουν και χτυπάνε και σκοτώνουν. Κι ένας φίλος που τον έκλεψαν είπε απλά:

Ήταν η σειρά μου

Κι ένα σαν κι εμένα τον έσφαξαν λέει για μια κωλοκάμερα.

Και στο ναό-Βασιλόπουλο μπήκαν μέρα-μεσημέρι με Καλάσνικωφ.

Και οι φυλακές τιγκάρισαν και δε χωράνε άλλους.

Και κάθε μήνα η Αστυνομία συλλαμβάνει 15-20.000, αλλά δεν έχουν πού

να τους βάλουν και τους αφήνουν ελεύθερους και αυτοί ξαναεγκληματούν (να, ο

Πακιστανός που έσφαξε για την κάμερα είχε αφεθεί με «αποσυμφόρηση» - και τι

όρος είναι αυτός, λες και οι φυλακές είναι λεωφόρος.)

Κι ούτε στην Εθνική κυκλοφορείς πια ήρεμος γιατί τρέχουν με κλεμμένα

αυτοκίνητα οι λαθροδιακινητές και γίνονται πολύνεκρα όταν τους κυνηγούν. Άσε

που πυροβολούν ενάντια στην Αστυνομία και μπορεί να με πάρει καμιά αδέσποτη

Και γύρισαν τα παιδιά μου δαρμένα και κλεμμένα από κάτι Αλβανάκια

2ης γενιάς.Φαίνεται τελικά δεν ενσωματώνονται (όπως γνωρίζουν οι εταίροι μας

εδώ και δεκαετίες) και το περίφημο «χωνευτήρι» αποδείχτηκε ΜΥΘΟΣ σαν τη

μπύρα, μόνο που δεν καταπίνεται.

Και με την κρίση δεν έχω πια χρήματα για security και patrol, άσε

που κι αυτοί αλλοδαπούς χρησιμοποιούν (βάλαμε τους λύκους να φυλάνε τα

πρόβατα).

Είμαι κι αγύμναστος, γαμώτο. Και μου έμεινε ξενοίκιαστο και το

πατρικό στην Πλ. Βικτωρίας (ποιός πάει να μείνει μέσα στους Μαύρους κι

έχει κι έξοδα και εισφορές.

Κι ο Στρατός; Τι κάνει ο Στρατός; Ξέχασα που εγώ έκανα μειωμένη

θητεία σε θέση γραφείου (είχα σοβαρότερα πράγματα να κάνω) και ήμουν ενάντια

στο Στρατό και ζητάω να επέμβει να μας σώσει, γιατί μας τρώνε ζωντανούς.

[karanti_maria]

Aλλος με χειροπέδες προφυλακισμένος για χρέη προς το Δημόσιο, άλλος πουλάει το σπίτι του για να μην πάει φυλακή, άλλος λουφάζει και περιμένει τη σειρά του. Το λάιφστάιλ πέθανε, λένε. Δεν πέθανε τώρα, διορθώνω. Εχει πεθάνει από καιρό, τώρα εξαπολύθηκε η δυσωδία των πτωμάτων του.

Η εγχώρια βιοτεχνία του λαϊφστάιλ, εκδότες, μοντελίστ, δημοσιογράφοι, μοντέλες, γλάστρες, τηλεπερσόνες, πάρτι άνιμαλ, ντίλερ, κοθώνια, θύματα, γεννήθηκε στη δεκαετία του ’80 και άνθησε όσο κυκλοφορούσε ορμητική η δίψα της ανόδου, ο θαυμασμός για την αρπαχτή, και άφθονο μαύρο χρήμα. Εξέπνευσε όταν μαράθηκαν όλα αυτά. Παρήγαγε αέρα. Ηταν μια φούσκα, Η φούσκα, που μέσα της όμως περιείχε τον τοξικό αέρα του θράσους, του κυνισμού, την υπόσχεση της επιτυχίας, κι εντέλει τον αέρα της ματαίωσης και της διάψευσης.

Εξέφρασε το ήθος του μαύρου χρήματος, του χρήματος της αρπαχτής και του χρηματιστηρίου, δηλαδή τα χρυσά χρόνια του πρώτου ΠΑΣΟΚ, αλλά και τα χρόνια του εκσυγχρονισμού και της ολυμπιακής ευφορίας. Εντουτοις η αναμφίλεκτη επιρροή του εφαρμοζόταν ενδοφλέβια στα λαϊκά πλήθη, στους πελάτες: σε αυτά το Κλικ και οι επίγονοι έκαναν ενέσεις μαγκιάς και σεξισμού. Τα λαϊκά παιδιά από τις δυτικές συνοικίες και τη διψαλέα επαρχία ρουφούσαν συνταγές ανόδου διατυπωμένες σε καλιαρντο-ποπ, τα λαϊκά παιδιά κατανάλωναν τα εγχειρίδια της καλής κατανάλωσης και πείθονταν ότι δεν ζούσαν στο Μπουρνάζι αλλά στη Σάντα Μόνικα ή στο Μανχάταν. Κι αυτά τα διαβουκολευμένα πλήθη προσγειώνονταν άτσαλα από τον κόσμο του Κλικ στον κόσμο του σκληρού μεροκάματου, κι από κει στον κόσμο της πικρής χρεοκοπίας.

Τώρα όλοι μυρίζουν τη δυσωδία των πτωμάτων. Στην 25ετία της τροχιάς τους όμως πολύ λίγοι διείδαν τη σχέση αυτού του αισθητικού και πνευματικού σκουπιδιού με την σαθρή κοινωνία που εξέφραζε. Οι εκδότες και σκουπιδογεννήτριες εκαλούντο στα τηλεπάνελ να σχολιάσουν το εκλογικό αποτέλεσμα και την πολιτική σκηνή, εκαλούντο ως τιμητές της ελληνικής κοινωνίας, είχαν και έχουν στενές σχέσεις με κορυφαίους πολιτικούς, νυν και πρώην υπουργούς, έπαιρναν υπερδάνεια από τις «κουτές» τράπεζες, άντλησαν δισεκατομμύρια δρχ. από το Χρηματιστήριο, μπαινόβγαιναν στις επαύλεις του μεγάλου χρήματος, έκαναν μπίζνες και κολεγιές.

Οι ισχυροί τούς χρησιμοποιούσαν, σαν διασκεδαστές, σαν πλυντήρια, σαν βαποράκια, σαν παπαγάλους. Αλλά και συναγελάζονταν, έπιναν και γελούσαν μαζί· διότι είχαν κοινό το έθος και την κουλτούρα. Μεγαλοπαράγοντες και φτωχοδιάβολοι μοιράζονταν τον ίδιο πολιτιστικό ορίζοντα, είχαν ίδιες αισθητικές ααναζητήσεις, ίδιες πνευματικές ανησυχίες. Αργά τη νύχτα, μετά το Μέγαρο των χορηγιών, μετά τα ακριβά ρεστωράν, όλοι κατέληγαν στον Μαζωνάκη και την Πέγκυ Ζήνα. Ολοι.

Ολοι, οι ίδιοι, συνωστίζονταν στα αριθμημένα και στα VIP των γηπέδων, γαύροι και βάζελοι, χειροκροτητές προέδρων και συνδαιτημόνες λαμογιών, περιστοιχισμένοι από μπράβους και νονούς. Ολοι, οι ίδιοι, έκαναν ρεζερβέ στα στέκια της Μυκόνου, κι αργότερα έχτιζαν φαραωνικές επαύλεις αυθαίρετες στις αλωθείσες Κυκλάδες. Οι ίδιοι που πηδούσαν από κότερο σε κότερο.

Την είχε καταλάβει ο Τσουκάτος τούτη τη γενετική σχέση, είχε δει ότι κι ο Γιώργος Παπανδρέου προτιμούσε το Κλικ για συνεντεύξεις περί αειφορίας και free μαριχουάνας, εξ ου και συμβούλευσε τον εκσυγχρονιστή Σημίτη να συνάξει το ΠΑΣΟΚ στο μοδάτο Βαρελάδικο ― όπερ και έπραξε ο καλβινιστής πρωθυπουργός. Ας είναι.

[edit: O K. Σημίτης την τελευταία του ουσιαστική συνέντευξη πριν τις εκλογές 2000 και την πρώτη μετεκλογική την παραχώρησε στο Nitro. Στο ίδιο έδωσε συνέντευξη και ο Κώστας Μητσοτάκης]

Ας ξύσουμε τη φτενή χρυσομπογιά, που γράφει κλικ, μαξ, φλας, νίτρο, φρι πρες, σταρ, δεν ξέρω γω τι. Ο τσίγκος, από κάτω, είναι χτυπημένος με τατουάζ «ΠΑΣΟΚ for ever», «χρήμα über alles», «σκυλοπόπ», «κλεπτοκρατία». H βιοτεχνία μεταποιούσε φτηνά υλικά και τα πουλούσε σαν Greek Dream. Η κλεπτοκρατία χρειαζόταν όργανα ιδεολογικής κυριαρχίας πολυδύναμα, πέρα από την επίσημη προπαγάνδα. Το λάιφστάιλ ήταν αυτό ακριβώς το όργανο υπόγειας, αθέατης, διαβρωτικής προπαγάνδας, όργανο εκμαυλισμού και κυριαρχίας: πλάσαρε την παράγκα για παλατάκι, κι ο φτωχοδιάβολος μες στην παράγκα χόρταινε την απληστία του με ηδονοβλεψία και ψευδαίσθηση: μπορούσε να ξοδέψει τρία μηνιάτικα ή ένα διακοποδάνειο για μια βδομάδα στη Μύκονο, να κολυμπήσει πλάι στα σελέμπριτι και να ψωνίσει Gavalas.

Πολλοί βιοτέχνες του λάιφστάιλ κυκλοφορούν ακόμη στα μήντια, ξεπουπουλιασμένοι, κυνηγώντας το μεροκάματο του κλόουν με το πλατινένιο ρινοδιάφραγμα, άλλοι ξεπλένονται ως δημοσιογράφοι αφού ξέπλυναν χρήμα, άλλοι υποδύονται τους ξινούς τιμητές και τις Αντουανέτες. Οι περισσότεροι ξέπεσαν. Η παράγκα κατέρρευσε, τα σελέμπριτι θρηνούν στο Μεταγωγών και στα πρωτοδικεία, ξεπουλάνε Ντόλτσε ε Καμπάνα, Καγιέν, Λέξους και σπίτια.Οι μαικήνες τους κάνουν ότι δεν τους ξέρουν, δεν σηκώνουν τα τηλέφωνα. Μαζί με την παράγκα όμως καταρρέει και η χώρα που τους ανέχθηκε, τους έθρεψε, τους μιμήθηκε και τους θαύμασε.

http://www.kourdistoportocali.com/articles/9689.htm

[karanti_maria]

Τροπολογία «σκούπα» για της ΔΕΚΟ κατέθεσε στην Βουλή το υπουργείο Οικονομικών καθώς καθορίζεται ότι για κάθε δέκα αποχωρήσεις υπαλλήλων θα προσλαμβάνεται ένας, σε αντίθεση με την αναλογία 1/5 που ισχύει για τον στενό δημόσιο τομέα.

http://www.newsbomb.gr/koinwnia/story/116388/tropologia-%E2%80%93-skoypa- ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika - fragolevantika grapste kalytera ## no greeklish please! ## - oxi fragolevantika grapste kalytera sta agglika - agglika --tis-proslipseis-se-deko

[karanti_maria]

How Goldman Sachs Helped Mask Greece's Debt!

[karanti_maria]

4 δις ευρώ θα δώσουμε για αγορά εξοπλισμών και έπεται συνέχεια σύμφωνα με τη Bild την ώρα που κόβονται μισθοί και συντάξεις!

Η Ελλάδα, σύμφωνα με δημοσίευμα της γερμανικής εφημερίδας Βild, «είναι ένας από τους καλύτερους αγοραστές όπλων της Ευρώπης και ετοιμάζεται να αγοράσει νέα μαχητικά αεροσκάφη με τα χρήματα που έρχονται από την Ε.Ε». Στο ίδιο δημοσίευμα επισημαίνεται ότι: «Εξήντα ολοκαίνουργια μαχητικά αεροσκάφη σκοπεύει να αγοράσει η Αθήνα, κόστους τεσσάρων δισ. ευρώ με χρήματα που έχουν εισρεύσει από την Ε.Ε. στα άδεια ταμεία!». Στην ίδια εφημερίδα δημοσιεύεται ανώνυμη κυβερνητική πηγή που υπόσχεται συμφωνίες για νέα εξοπλιστικά προγράμματα στους Γερμανούς εάν τον Μάρτιο δοθούν στην Ελλάδα τα 80 δισ. ευρώ από την επόμενη δανειακή σύμβαση.

Ήδη εκκρεμεί η παραγγελία κατασκευής δύο νέων γερμανικών υποβρυχίων τύπου 214, όπως είχε αποφασισθεί επί Υπουργίας Ευ. Βενιζέλου, στο Υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τα υποβρύχια αυτά αναμένεται να κοστίσουν ένα δις ευρώ στους Έλληνες φορολογούμενους.

Όπως προκύπτει από δημοσιεύματα του τύπου, έχουν ήδη καταβληθεί για εξοπλισμούς σε γερμανική εταιρεία ήδη δύο δισεκατομμύρια 32 εκατομμύρια ευρώ. Απομένει δηλαδή η εκταμίευση περίπου 806 εκατ. ευρώ. Σύμφωνα με τις ίδιες δημοσιογραφικές πληροφορίες, τα υπόλοιπα χρήματα που θα κληθεί να καταβάλλει το δημόσιο για τη ναυπήγηση και την παραλαβή των υποβρυχίων, θα δοθούν εντός 9 ετών.

Μόλις τον Δεκέμβριο του 2011 στην Γερμανία, μετά από έρευνα δύο χρόνων της εισαγγελίας του Μονάχου, αποκαλύφθηκε η τακτική της εταιρίας Ferrostaal να «λαδώνει» αξιωματούχους χωρών για την παραγγελία υποβρυχίων σε Πορτογαλία και Ελλάδα. Στην εταιρεία επιβλήθηκε πρόστιμο 140 εκατ. ευρώ ενώ καταδικάστηκαν δυο αξιωματούχοι της Ferrostaal σε ποινή φυλάκισης δύο ετών με αναστολή και χρηματικό πρόστιμο 100.000 ευρώ. Μόνο στην Ελλάδα υπολογίζεται ότι καταβλήθηκαν μίζες περίπου 60 εκατ. ευρώ σε μεσάζοντες για την παραγγελία υποβρυχίων αξίας 1,6 δισ. ευρώ από το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό και της υπόθεσης έχει επιληφθεί η ελληνική δικαιοσύνη.

Σημειωτέον ότι σύμφωνα με έρευνα του Διεθνούς Ινστιτούτου Ερευνών για την Ειρήνη (SIPRI) της Στοκχόλμης, η Ελλάδα απορρόφησε το 15% των εξαγωγών όπλων της Γερμανίας και το 12% της Γαλλίας, κατά την περίοδο 2006-2010 και ότι, οι Έλληνες, μετά τους επίσης υπερχρεωμένους Πορτογάλους, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος αποδέκτης γερμανικών όπλων στην Ευρώπη.

Τα στοιχεία βασίζονται σε παρέμβαση του βουλευτή Ηρακλείου της ΔΗΣΥ, Λευτέρη Αυγενάκη προς τους υπουργούς οικονομικών και εθνικής άμυνας.

http://www.enimerosi24.gr/64012/

[karanti_maria]

Δύο χρόνια καθυστερούν 15 τομές που ζητά το Μνημόνιο

Της Δήμητρας Καδδά

Διαδοχικές περικοπές μισθών, δώρων, συντάξεων, επενδυτικών δαπανών, αύξηση του ΦΠΑ, των ειδικών φόρων κατανάλωσης, μείωση αφορολογήτου και δραστικές αλλαγές στο εργασιακό έγιναν όλες στην... ώρα τους την προηγούμενη διετία. Αντιθέτως κρίσιμες παρεμβάσεις στις αγορές που έπρεπε να έχουν γίνει το 2010 ή το 2011 ακόμη... σέρνονται ή έγιναν με μεγάλη χρονική υστέρηση.

Το ΔΝΤ στην έκθεσή του που δόθηκε πριν από λίγες ημέρες στη δημοσιότητα και με την οποία εγκρίνει το νέο δάνειο προβαίνει σε διετή απολογισμό του Μνημονίου. Οι λίστες πεπραγμένων δείχνουν ότι τα «εύκολα» διοικητικά αλλά επώδυνα οικονομικά για τους πολίτες και τις επιχειρήσεις έγιναν. Αντιθέτως, πολλές από τις δύσκολες στην εφαρμογή τους μεταρρυθμίσεις, αλλά επωφελείς για την ανάπτυξη και την ευημερία του ιδιωτικού τομέα είτε καθυστέρησαν να γίνουν, είτε έγιναν εν μέρει, είτε εκκρεμούν ακόμη. Το ΔΝΤ καταγράφει 15 βασικά πεδία υστέρησης:

1. Απελευθέρωση επαγγελμάτων. Ο χρόνος τελείωνε τον Φεβρουάριο του 2011 αλλά ακόμη προωθούνται παρεμβάσεις σε πολλούς κλάδους.

2. One-stop-shops για υφιστάμενες και νέες επιχειρήσεις έως τον Ιούνιο του 2010 που ακόμη ολοκληρώνεται, όπως και το ΓΕΜΗ, το οποίο μεν ιδρύθηκε αλλά ακόμη δεν λειτουργεί πλήρως.

3. Fast-track διαδικασίες για μεγάλες επενδύσεις έως τον Νοέμβριο του 2010. Ο νόμος ψηφίστηκε αλλά σύμφωνα με το ΔΝΤ μέχρι στιγμής 9 σχέδια έχουν εγκριθεί χωρίς όμως σε κανένα από αυτά να έχουν ολοκληρωθεί οι «γρήγορες» διαδικασίες αδειοδότησης.

4. Ενίσχυση Επιτροπής Ανταγωνισμού. Έπρεπε να ολοκληρωθεί έως τον Νοέμβριο του 2011 αλλά ακόμη προωθείται.

5. Απλοποίηση της διαδικασίας αδειοδότησης έως τον Ιούλιο του 2011. Ο νόμος τώρα προωθείται.

6. Απλοποίηση των περιβαλλοντικών αδειών έως τον Σεπτέμβριο του 2011 που βρίσκονται ακόμη σε εξέλιξη.

7. Νέος Νόμος διαφάνειας της ΕΛΣΤΑΤ έως τον Δεκέμβριο του 2010. Μερική υλοποίηση με καθυστέρηση αναφέρει το ΔΝΤ.

8. Λουκέτο 40 μικρών φορέων του δημοσίου και 10 μεγαλύτερων έως τις 15 Αυγούστου του 2011. Καθυστέρηση έξι μηνών...

9. Απελευθέρωση κρουαζιέρας (cabotage). Έπρεπε να ολοκληρωθεί τον Αύγουστο του 2010, τρεις συμβάσεις υπογράφησαν το 2011.

10. Απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας έως τον Ιούλιο του 2011. Προωθείται.

11. Δημοσιοποίηση στην ιστοσελίδα του υπουργείου Οικονομικών σε τακτά διαστήματα από τον Σεπτέμβριο του 2010 των οικονομικών των μεγάλων ελλειμματικών ΔΕΚΟ.

12. Δημοσίευση αναλυτικών στοιχείων από την αρχή Πληρωμών έως τον Δεκέμβριο του 2010 όλων των μισθών του δημοσίου, της δομής τους κλπ. Δεν έχει ολοκληρωθεί η καταγραφή.

13. Παρεμβάσεις στο δικαστικό σύστημα για την καλύτερη είσπραξη οφειλών από φόρους.

14. Στρατηγικό σχέδιο αναδόμησης του φοροεισπρακτικού μηχανισμού έως το τέλος Ιουλίου. Αναβολή.

15. Τριμηνιαίοι στόχοι για την είσπραξη οφειλών και τη διενέργεια φορολογικών ελέγχων. Ο στόχος του Δεκεμβρίου του 2011 χάθηκε και νέοι στόχοι πλέον τέθηκαν στο νέο Μνημόνιο.

http://www.capital.gr/News.asp?id=1443564

[karanti_maria]

Στοιχειώδεις γνώσεις αν έχει κάποιος, ξέρει πως δεν είναι οι χώρες με τα χαμηλότερα μεροκάματα που προσελκύουν τις μεγαλύτερες και καλύτερες ξένες επενδύσεις. Είναι οι χώρες με τα υψηλά μεροκάματα, χωρίς γραφειοκρατία και διαφθορά και κυρίως χωρίς ισχυρή παραβατική αριστερά που προσελκύουν επενδύσεις.

Όπως μπορείτε να δείτε στον πίνακα, οι χώρες που συγκεντρώνουν τις περισσότερες ξένες επενδύσεις, δεν είναι αυτές με τους χαμηλούς μισθούς. Επιπλέον η μισή Ευρωζώνη με το ισχυρό ευρώ είναι στην 20άδα.

http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1445518

[karanti_maria]

Το νομικό κενό αφήνει ελεύθερους χιλιάδες εγκληματίες.

Αντιμέτωποι με ένα φαινόμενο ανακύκλωσης του εγκλήματος βρίσκεται η ΕΛ.ΑΣ., σύμφωνα με αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφημερίδας "Η Καθημερινή της Κυριακής".

Όπως μάλιστα προκύπτει από τα στοιχεία, ακόμα και σκληροί κακοποιοί που συλλαμβάνονται για δεκάδες διαρρήξεις σε σπίτια ή για ένοπλες ληστείες, δεν προφυλακίζονται, αλλά αφήνονται ελεύθεροι, χάρη στις διατάξεις του νόμου που επιτρέπουν την ευνοϊκή μεταχείρισή τους.

Εντονότατος είναι ο προβληματισμός που επικρατεί σε ΕΛ.ΑΣ. και υπουργείο Προστασίας του Πολίτη για το θέμα. Ενδεικτικά, στις 25 Ιανουαρίου, το "Διαρρηκτών" της Ααφάλειας, σε επιχείρηση στο Παγκράτι που πραγματοποιήθηκε στο Παγκράτι, ύστερα από διάρρηξη σε διαμέρισμα, συνέλαβε πέντε νεαρούς Γεωργιανούς.

Από την έρευνα προέκυψε ότι την τελευταία διετία, οι συλληφθέντες διέρρηξαν 60 σπίτια σε Αττική και επαρχία, αρπάζοντας χρήματα, κοσμήματα και ηλεκτρονικές συσκευές., ενώ στην κατοχή τους βρέθηκαν 3 πιστόλια.

Την επόμενη της σύλληψης, στον εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, ο εισαγγελέας έκρινε ότι δεν συντρέχει λόγος προφυλάκισης και τους άφησε ελεύθερους.

Στη διάρκεια του 2011, για κλοπές, διαρρήξεις και ληστείες συνελήφθησαν 15.562 άτομα, τα περισσότερα από τα οποία αφέθηκαν ελεύθερα λόγω ευνοϊκών διατάξεων της νομοθεσίας.

Σύμφωνα με το αποκλειστικό ρεπορτάζ της εφημερίδας, προ ημερών άφησε ελεύθερα με χρηματική εγγύηση, μέλη σπείρας που είχαν διαπράξει 30 διαρρήξεις σε σπίτια. Τους έδωσε μάλιστα τη δυνατότητα να αποπληρώσουν την εγγύηση μία εβδομάδα μετά, με αποτέλεσμα οι νεαροί να μην εμφανιστούν ποτέ στο τμήμα. Η ανακρίτρια έβγαλε ένταλμα σύλληψης για παραβίαση των περιοριστικών όρων.

Παρόμοια εξέλιξη είχε υπόθεση σύλληψης άλλων 2 Γεωργιανών, ηλικίας 22 και 21 ετών, για διαρρήξεις σε σπίτια και αποθήκες. Και σε αυτή την περίπτωση κρίθηκε ότι δεν συντρέχει λόγος προφυλάκισης.

Αστυνομικοί από τον 11ο όροφο της ΓΑΔΑ, όπου βρίσκονται τα γραφεία Υποδιεύθυνσης Δίωξης Εγκλημάτων κατά Ζωής και Ιδιοκτησία, υποστηρίζουν ότι το μεγάλο ποσοστό της αύξησης του εγκλήματος το 2011 οφείλεται στην επιεικέστερη αντιμετώπιση των κακοποιών. Πλέον αναζητείται φόρμουλα για την τιμωρία όσων διαπράττουν εγκλήματα.

http://news247.gr/ellada/eglima/to_nomiko_keno_afhnei_eleutheroys_xiliades_egklhmaties.1706085.html

http://www.newsit.gr/default.php?pname=Article&art_id=129803&catid=3

[karanti_maria]

Ρεπορτάζ : Γιάννα Παπαδάκου

(από το Βήμα της Κυριακής)

Την περασμένη Τρίτη εγκρίθηκε κατά πλειοψηφία επί της αρχής και επί των άρθρων, με τη στήριξη ΠαΣοΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ, το νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης για το πειθαρχικό δίκαιο των δημοσίων υπαλλήλων. Η συζήτηση στη Βουλή έφερε, για μία ακόμη φορά στο προσκήνιο, ιστορίες καθημερινής διαφθοράς στη Δημόσια Διοίκηση, αλλά και καθημερινής τρέλλας για το πώς ελέγχονταν οι δημόσιοι υπάλληλοι.

Τα παραδείγματα όπου η ατιμωρησία εξέθρεφε το τέρας της γραφειοκρατείας και της αδιαφάνειας πολλά:

- Μετά την πολυθρύλητη απόδραση Παλαιοκώστα οι υπεύθυνοι σωφρονιστικοί υπάλληλοι, που παραπέμφθηκαν στο Πρωτοβάθμιο Συμβούλιο, αθωώθηκαν και επειδή η απόφαση εκδόθηκε στα όρια της παραγραφής το Δευτεροβάθμιο Συμβούλιο δεν έκρινε ποτέ την ουσία της υπόθεσης. Φυσικά οι συγκκεκριμένοι δεν ελέχθηκαν ποτέ...

- Οι εκπαιδευτικοί, οι οποίοι παραπέμφθηκαν για έκδοση πλαστών πτυχίων, στις εξετάσεις των ΤΕΕ, αθωώθηκαν στα Πρωτοβάθμια και μετά από ένσταση του υπουργού Παιδείας καταδικάστηκαν στα Δευτεροβάθμια.

- Εφοριακός από τη ΔΟΥ Θεσσαλονίκης παραπέμφθηκε για παράβαση καθήκοντος και παράνομη επιστροφή ΦΠΑ. Το Πρωτοβάθμιο μετέτρεψε το παράπτωμα της σε αμέλεια και επειδή θεωρήθηκε ότι είχε παραγραφεί, αθωώθηκε. Μετά από ένσταση της Διοίκησης η υπόθεση πήγε στο Δευτεροβάθμιο, όπου της επιβλήθηκε ποινή παύσης έξι μηνών...

- Υπάλληλος στα τελωνεία του αεροδρομίου Αθηνών κατηγορήθηκε ότι είχε αφαιρέσει ρολόγια, κινητά τηλέφωνα, φορητούς υπολογιστές, ρούχα... Πολλά βρέθηκαν στο σπίτι του. Παραπέμπεται στο Πειθαρχικό με το ερώτημα της οριστικής παύσης, κρίνεται ένοχος και του επιβάλλεται προσωρινή παύση 4 μηνών! Ο υπουργός Οικονομικών υποβάλλει ένσταση και το Δευτεροβάθμιο τον απολύει. Καταδικάστηκε βέβαια και από τα ποινικά δικαστήρια για κλοπή σε φυλάκιση.

- Εφοριακός στην Αθήνα απαίτησε 100.000 ευρώ γα να μην καταχωρηθεί φορολογική παράβαση, που εντόπισε σε επιχείρηση. Ο υπουργός Οικονομικών παρέπεμψε την υπόθεση στο Πρωτοβάθμιο Πειθαρχικό, το οποίο του επέβαλε προσωρινή παύση 6 μηνών. Απολύθηκε από το Δευτεροβάθμιο.

Η λειτουργία των Πειθαρχικών

Τα στοιχεία δείχνουν ότι την τελευταία δεκαετία, ασκήθηκαν από το Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό 3.362 ενστάσεις, που αφορούσαν 1.834 υποθέσεις. Από αυτές οι 1.938 έγιναν από τη Διοίκηση και οι 1.424 από τους υπαλλήλους.

Εκδικάστηκαν 2.846 ενστάσεις, που αφορούν 1.532 υποθέσεις και εκκρεμούν 518. Από τον Γενικό Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης υποβλήθηκαν 789 ενστάσεις. Εκδικάστηκαν οι 604...

Ο ίδιος άσκησε προσφυγή ενώπιον του ΣτΕ κατά τριών αποφάσεων... Το υπουργείο Οικονομικών υπέβαλε 809 ενστάσεις, το Παιδείας 177, η Διοίκηση του ΙΚΑ 57 και πολύ λιγότερες οι άλλοι...

Ιδιαίτερη αναφορά για τη διαφθορά στη χώρα μας έκανε το Διεθνές Ινστιτούτο, Brookings, το οποίο σε μελέτη του επισημαίνει ότι το δημόσιο έλλειμμα στην Ελλάδα αυξάνεται κατά 4% λόγω της διαφθοράς στη Δημόσια Διοίκηση. Και αυτό συμβαίνει διότι αυξάνεται η φοροδιαφυγή, ενισχύεται η παραοικονομία και αποτρέπονται οι επενδύσεις στη χώρα.

Σύμφωνα με τον δείκτη αντίληψης της διαφθοράς για το 2011 της Διεθνού Διαφάνειας, η Ελλάδα κατατάσσεται στις πρώτες θέσεις μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης.

Με το νέο νομοσχέδιο και την αυστηροποίηση των ποινών για τους Δημοσίους υπαλλήλους, που πέφτουν σε πειθαρχικά παραπτώματα, καθώς και την επιμήκυνση του χρόνου παραγραφής, επιδιώκεται να μην κωλυσιεργούν τα συμβούλια στην έκδοση των αποφάσεων με σκοπό την ατιμωρησία των ενόχων.

Με την αλλαγή της σύνθεσης των πρωτοβάθμιων συμβουλίων, τα οποία συνήθως απήλασσαν τους ενόχους (λόγω συμμετοχής εκπροσώπων των εργαζομένων) επιδιώκεται να γίνουν αποτελεσματικότερα, να έχουν τα εχέγγυα της αμεροληψίας και να λειτουργούν όχι μόνο με κριτήριο την συναδελφική αλληλεγγύη.

Παράλληλα θεσπίζονται αυστηρές προθεσμίες για την ολοκλήρωση των ΕΔΕ και των ανακρίσεων, αλλά και για την έκδοση αποφάσεων από τα πειθαρχικά, ενώ θα αναζητούνται ευθύνες από όσους δεν τηρούν τις προθεσμίες.

Και μιά λεπτομέρεια: Μεταξύ των εγκλημάτων που παραγράφονταν στα Πειθαρχικά ήταν και βαρύτατα ποινικά άδικη ματα όπως υπαιξερέσεις, διακίνηση υλικού παιδικής πορνογραφίας από εκπαιδευτικούς, στρατιωτικούς κ.λ.π, καλλιέργεια και χρήση ναρκωτικών και άλλα.

Τα Πρωτοβάθμια, μέχρι τώρα, δεν κατάφερναν να εκδόσουν εγκαίρως αποφάσεις, κωλυσιεργούσαν σκόπιμα για να παραγραφεί η υπόθεση ή έριχναν στα χαμηλά τις ποινές!

http://www.fimotro.blogspot.com/2012/03/blog-post_6009.html

[karanti_maria]

17 σημαντικές αλλαγές στον Ποινικό Κώδικα!

Σύμφωνα με τις προτάσεις της νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, οι οποίες παρουσιάστηκαν σήμερα, Τετάρτη, παρουσία του υπουργού Δικαιοσύνης κ. Μιλτιάδη Παπαϊωάννου προβλέπεται:

1. Διεύρυνση του περιεχομένου της δήμευσης ως παρεπόμενης ποινής, προκειμένου να αντιμετωπιστούν και οι περιπτώσεις που τα προϊόντα του εγκλήματος και τα υπόλοιπα δημευτέα αντικείμενα έχουν αναμιχθεί με περιουσία που αποκτήθηκε από νόμιμες πηγές, δεν υπάρχουν πλέον, δεν έχουν βρεθεί στο σύνολό τους ή ανήκουν εν όλω ή εν μέρει σε τρίτο, σε βάρος του οποίου δεν είναι δυνατόν να επιβληθεί δήμευση.

2. Στα εγκλήματα κατά του νομίσματος, διευρύνεται το αξιόποινο ώστε να περιλάβει και τις πράξεις που θίγουν άλλα αντίστοιχης σημασίας για τη σύγχρονη οικονομική ζωή μέσα, όπως πιστωτικές κάρτες, κάρτες των ευρωεπιταγών, λοιπές κάρτες εκδιδόμενες από χρηματοπιστωτικά ιδρύματα, ταξιδιωτικές επιταγές, ευρωεπιταγές λοιπές επιταγές και συναλλαγματικές.

3. Κατάργηση του θεσμού της μετατροπής της ποινής, ο οποίος δεν είχε κανένα νομιμοποιητικό θεμέλιο και αγνοείται από όλες τις σύγχρονες νομοθεσίες.

4. Εκσυγχρονισμός του θεσμού της αναστολής εκτέλεσης της ποινής, καθώς έχει αποδειχθεί ότι όχι μόνο για τους πρωτόπειρους εγκληματίες, αλλά ακόμη και για ανθρώπους που έχουν καταδικασθεί στο παρελθόν, η απειλή εκτέλεσης μιας σχετικά μικρής ποινής φυλάκισης, συνοδευόμενη από εναλλακτικά της ποινής μέτρα - στα οποία συμπεριλαμβάνεται και η κοινωφελής εργασία - είναι πολύ πιο αποτελεσματική από την ίδια την έκτισή της στη φυλακή. Στις περισσότερες ξένες νομοθεσίες η ποινή αυτή είναι φυλάκιση ως δύο έτη. Η πρόταση καλύπτει ποινές ως τρία έτη.

5. Τα πταίσματα παύουν να λογίζονται ως εγκλήματα. Τα εγκλήματα διακρίνονται πλέον μόνο σε κακουργήματα και πλημμελήματα, ανάλογα με την απειλούμενη γι' αυτά ποινή.

6. Κατάργηση της διάκρισης μεταξύ φυλάκισης και κάθειρξης και πρόβλεψη αντ' αυτής ενιαίας ποινής φυλάκισης. Η βαρύτερη ποινή της ισόβιας φυλάκισης απειλείται πάντα διαζευκτικά με τη φυλάκιση από 15 - 20 έτη. Σε κάθε άλλη περίπτωση η φυλάκιση που απειλείται για τα κακουργήματα κυμαίνεται από 5 - 15 έτη. Η φυλάκιση για τα πλημμελήματα κυμαίνεται από 1 μήνα - 5 έτη.

7. Αλλαγή του τρόπου προσδιορισμού των χρηματικών ποινών για τον υπολογισμό των οποίων ορίζεται πλέον ως μονάδα μέτρησης η ημερήσια μονάδα, κατά το πρότυπο του ελβετικού Ποινικού Κώδικα. Προβλέπεται ειδικότερα ότι κατά τον προσδιορισμό του αριθμού των ημερήσιων μονάδων, το δικαστήριο λαμβάνει υπόψη του μόνο τη βαρύτητα της πράξης και την ενοχή του δράστη γι' αυτή, ενώ στη συνέχεια καθορίζει το ύψος κάθε ημερήσιας μονάδας με βάση την προσωπική και οικονομική κατάσταση του δράστη. Μέριμνα λαμβάνεται για τις περιπτώσεις που ο καταδικασμένος αδυνατεί να καταβάλει αμέσως το σύνολο της χρηματικής ποινής ή η καταβολή της θα συνεπαγόταν την αδυναμία καταβολής της αποζημίωσης στο θύμα, όπως και για τις περιπτώσεις που η αδυναμία καταβολής των δόσεων της χρηματικής ποινής οφείλεται σε ουσιώδη αλλαγή των όρων της προσωπικής και οικονομικής κατάστασης του δράστη μετά την επιμέτρηση της ποινής.

8. Διεύρυνση του καταλόγου των ελαφρυντικών περιστάσεων, με ρητή πρόβλεψη μεταξύ αυτών το ότι ο δράστης ωθήθηκε στην πράξη του από την ανάγκη εξεύρεσης εξαρτησιογόνων ουσιών ή διατελώντας υπό την επίδραση αυτών όντας εξαρτημένος, το ότι παραδόθηκε μόνος του αν και θα μπορούσε να διαφύγει, το ότι διευκόλυνε ουσιωδώς την εξιχνίαση του εγκλήματος και το ότι συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του, ακόμα και κατά την έκτιση της ποινής του.

9. Κατάργηση από τις παρεπόμενες ποινές της απαρχαιωμένης αποστέρησης των πολιτικών δικαιωμάτων, με διατήρησή μόνον της αποστέρησης θέσεων και αξιωμάτων, την απαγόρευση άσκησης επαγγέλματος, τη δημοσίευση καταδικαστικής απόφασης και τη δήμευση, ενώ προστίθεται ως παρεπόμενη ποινή και η αφαίρεση άδειας οδήγησης ή εκμετάλλευσης μεταφορικού μέσου.

10. Κατάργηση από τα μέτρα ασφαλείας της απέλαση, η οποία διατηρείται πλέον μόνο ως διοικητικής φύσης μέτρο, όπως στα περισσότερα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη.

11. Θεσμοθέτηση τριών γενικών λόγων δικαστικής άφεσης της ποινής, πέραν εκείνων που προβλέπονται σε επιμέρους διατάξεις του Κώδικα. Προβλέπεται ειδικότερα ότι το δικαστήριο μπορεί να απαλλάξει τον υπαίτιο πλημμελήματος από κάθε ποινή αν: α) έχει πληγεί τόσο σοβαρά από το αποτέλεσμα της πράξης του, ώστε η επιβολή της ποινής να εμφανίζεται πλέον δυσανάλογα επαχθής, β) έχει αποκαταστήσει στο μέτρο του δυνατού την προσβολή που έχει προκαλέσει στο θύμα δείχνοντας ειλικρινή μετάνοια, ώστε ενόψει και της μειωμένης ενοχής του η ποινή να μην κρίνεται πλέον αναγκαία, ή γ) η βλάβη ή ο κίνδυνος που προκλήθηκαν από την πράξη ήταν ιδιαιτέρως μικρής βαρύτητας.

12. Τυποποίηση για πρώτη φορά σε αυτοτελές Κεφάλαιο των εγκλημάτων κατά του περιβάλλοντος, στις διατάξεις του οποίου ενσωματώνονται και οι ρυθμίσεις των πρόσφατων ευρωπαϊκών Οδηγιών για την ποινική προστασία του περιβάλλοντος και την τυποποίηση της θαλάσσιας ρύπανσης που προκαλούν τα πλοία.

13. Τυποποίηση, επίσης για πρώτη φορά, σε αυτοτελές Κεφάλαιο των εγκλημάτων κατά των πληροφοριακών συστημάτων, στις διατάξεις του οποίου ενσωματώνονται και οι ρυθμίσεις της πρόσφατης σχετικής πρότασης ευρωπαϊκής Οδηγίας.

14. Διεύρυνση των τοπικών ορίων ισχύος των ελληνικών ποινικών νόμων, ώστε να καλυφθούν οι ανάγκες που έχουν προκύψει από την ανάπτυξη της τεχνολογίας. Ορίζεται, έτσι, ότι στις περιπτώσεις που η πράξη τελείται μέσω διαδικτύου ή άλλου μέσου επικοινωνίας, τόπος τέλεσης θεωρείται και η Ελλάδα, εφόσον στο έδαφός της παρέχεται πρόσβαση στα συγκεκριμένα μέσα, με αποτέλεσμα οι ελληνικοί ποινικοί νόμοι να εφαρμόζονται σε όλες αυτές, τις πράξεις.

15. Στα εγκλήματα κατά της περιουσίας, καταργείται πλέον η αναφορά σε συγκεκριμένο ύψος ποσού, με τη συνολική αποτίμηση του οποίου διαφοροποιείται ο χαρακτήρας των εγκλημάτων από πλημμελήματα σε κακουργήματα. Για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι ότι η ιδιαίτερα μεγάλη αξία ενός χρηματικού ποσού δεν μπορεί παρά να κρίνεται με βάση τις επικρατούσες σε κάθε χρονική στιγμή συνθήκες, τις οποίες μόνο το δικαστήριο είναι σε θέση να αποτιμήσει. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι δεν θεωρείται σωστό να αθροίζεται το ποσό το οποίο με διαφορετικές πράξεις εξασφαλίζει ο δράστης. Στις περιπτώσεις αυτές οι επιμέρους πράξεις μπορούν να αντιμετωπιστούν με επάρκεια με βάση τους κανόνες της συρροής.

16. Στα εγκλήματα κατά της ζωής και της σωματικής ακεραιότητας, τιμωρείται για πρώτη φορά ο γιατρός ο οποίος κατά τη διάρκεια προγεννητικού ελέγχου μετά την εικοστή εβδομάδα της κύησης δεν διαγιγνώσκει από αμέλειά του σοβαρή ανωμαλία του εμβρύου που επάγεται τη γέννηση παθολογικού νεογνού, εφόσον η πάθηση αυτή εμφανισθεί στο νεογνό.

17. Η χρήση πληροφορίας ή υλικού φορέα επί του οποίου αυτή έχει αποτυπωθεί με τρόπο που συνιστά παραβίαση του απορρήτου της τηλεφωνικής επικοινωνίας ή προφορικής συνομιλίας δεν είναι αθέμιτη αν έγινε ενώπιον δικαστικής ή ανακριτικής αρχής και συντρέχει λόγος που αίρει το άδικο, ιδίως αν πρόκειται για το μοναδικό αποδεικτικό μέσο που αποδεικνύει την αθωότητα του κατηγορουμένου.

Καταργούνται η παρά φύση ασέλγεια (ίσχυε μόνο για άνδρες, όχι για τις γυναίκες), η διευκόλυνση ακολασίας άλλων, η απατηλή επίτευξη συνουσίας.

http://www.tovima.gr/society/article/?aid=449702

http://www.protothema.gr/greece/article/?aid=184785

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=12333&subid=2&pubid=112838943

http://www.megatv.com/megagegonota/summary.asp?catid=17533&subid=2&pubid=28995930

http://www.skai.gr/news/greece/article/198239/simadikes-allages-anakoinonodai-ston-poiniko-kodika-/

http://topontiki.gr/article/32451

http://thessalianews.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6726:poinikos-kodikas-sxedio&catid=53:ellada

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_1_22/03/2012_476665

http://www2.rizospastis.gr/story.do?id=6761106&publDate=22/3/2012

http://www.e-go.gr/news/article.asp?catid=17826&subid=2&pubid=128990353

http://www.polispress.gr/lang/gr/archives/107083

[karanti_maria]

Δηλαδή θα έρθει ο ασθενής στο Ιατρείο μου, θα τον ληστέψω, θα τον απαγάγω, θα ζητήσω λύτρα, θα πάρω τα λύτρα, θα τον βιάσω, θα τον σφάξω, θα τεμαχίσω το πτώμα του, θα στείλω τα κομμάτια με courier σε όλους τους συγγενείς του, κι αν με πιάσουν θα πάω φυλακή μονάχα 15 χρόνια;

Αν παραδοθώ, συνεργαστώ, κι έχω καλή διαγωγή στη φυλακή θα μείνω μονάχα 10 χρόνια μέσα;

Ζήτω που καήκαμε...

Παράδεισος Γεωργιανών, Ρουμάνων, Ουκρανών, Πακιστανών, κι Αφρικανών δολοφόνων και βιαστών θα γίνει η Ελλάδα!

[karanti_maria]

Βαρυποινίτες θα αποφυλακίζονται σε τρία ή τέσσερα χρόνια

Δημοσιευμένο στις 22 Μαρ 2012 |

ΡΕΠΟΡΤΑΖ-ΕΙΔΗΣΕΙΣ | Συντάκτης: Βαγγέλης Τριάντης

Κάποιος διαπράττει κακούργημα, συλλαμβάνεται και καταδικάζεται σε 15 χρόνια φυλάκιση, για να αναπνεύσει ξανά τον αέρα της ελευθερίας έπειτα από τρία χρόνια παραμονής στη φυλακή.

]Ένας άλλος εξυβρίζει το γείτονά του και το δικαστήριο τον στέλνει στη φυλακή για ένα μήνα. Δεν πρόκειται για κακόγουστο αστείο αλλά για όσα προβλέπει το προσχέδιο του νέου ποινικού κώδικα το οποίο φέρνει τα πάνω κάτω στην απονομή δικαιοσύνης και έχει ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων σε νομικούς αλλά και δικαστικούς λειτουργούς.

Οι προωθούμενες μεταρρυθμίσεις εκπέμπουν αντιφατικά μηνύματα. Από τη μια φαίνεται να ευνοούν όσους διαπράττουν βαριά αδικήματα και από την άλλη «ποινικοποιούν», την απλή παραβατική συμπεριφορά. Το μέγεθος των ποινών για μικροπαραβάσεις αυξάνεται, ενώ αντίθετα για βαριά αδικήματα μειώνεται, με συνέπειες επιζήμιες για το κοινωνικό σύνολο. Η αυστηρότητα του νέου ποινικού κώδικα δείχνει να εξαντλείται στους… μικροπαραβάτες.

Επιπλέον, μπορεί η βασική φιλοσοφία των αρχιτεκτόνων του νέου ποινικού κώδικα να ήταν η αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών ιδρυμάτων, καθώς επίσης και η ταχύτερη απονομή δικαιοσύνης, όμως οι προωθούμενες μεταρρυθμίσεις μάλλον θα φέρουν τα αντίθετα αποτελέσματα.

Όπως επισημαίνει στο www.koutipandoras.gr, ο ποινικολόγος Βασίλης Ταουξής «δεν ελήφθησαν καθόλου υπ όψιν ούτε οι εισηγήσεις των νομοπαρασκευαστικών επιτροπών, ούτε των δικηγορικών συλλόγων, αλλά πολύ περισσότερο, οι ανάγκες της κοινωνίας, τα σύγχρονα διδάγματα της ποινικής επιστήμης, η νομολογία των δικαστηρίων, η διεθνής νομολογία και διεθνής πρακτική και αφήνει εντελώς απ έξω, την άποψη των επιστημόνων νομικών που ασχολούνται με την απονομή ποινικής δικαιοσύνης»

Ξεσηκωμός για τις διατάξεις

Η πρόεδρος του Αρείου Πάγου κυρία Ρένα Ασημακοπούλου έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου αναφορικά με τις προωθούμενες διατάξεις. Απευθυνόμενη προς την κυρία Συμεωνίδου – Καστανίδου σύζυγο του πρώην υπουργού Δικαιοσύνης κ. Χάρη Καστανίδη, τόνισε τον κίνδυνο να γεμίσουν οι φυλακές της χώρας, αφού με τις αλλαγές που προωθούνται προβλέπεται για παράδειγμα ως κατώτατη ποινή φυλάκισης για μια απλή εξύβριση ο ένας μήνας ενώ μέχρι σήμερα το όριο ήταν μόλις δέκα ημέρες.

Όπως συνομολογούν νομικοί και δικηγόροι αν η παραπάνω διάταξη εφαρμόζονταν ποτέ, θα είχε ως αποτέλεσμα ο μισός και παραπάνω ενεργός πληθυσμός της Ελλάδας να βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα.

Το σημείο εκείνο όμως που ξεσήκωσε και τις περισσότερες αντιδράσεις είναι η επιβολή των 15 ετών ως ανώτατης ποινής που μπορεί να επιβληθεί με βάση το νέο Ποινικό Κώδικα. Πιο απλά κάποιος που καταδικάζεται σε 15 χρόνια κάθειρξης μπορεί να αποφυλακιστεί σε μόλις τρία ή τέσσερα έτη. Η κ. Ασημακοπούλου χαρακτήρισε το όριο αυτό ως «μικρό» και ότι θα πρέπει να ανέβει τουλάχιστον στα 18 έτη.

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι υπόλοιποι εκπρόσωποι από το νομικό κόσμο και το χώρο της δικαιοσύνης. Ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κ. Ιωάννης Τέντες, ο πρόεδρος της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων κ. Χαράλαμπος Αθανασίου και της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος κ. Ρούσσος Παπαδάκης εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους για τις προωθούμενες αλλαγές.

Πολλά χρόνια πίσω

Εκτός όμως από το ευνοϊκό πλαίσιο για τους βαρυποινίτες, θύελλα αντιδράσεων έχουν προκαλέσει και άλλες προωθούμενες μεταρρυθμίσεις στο νέο ποινικό κώδικα, οι οποίες γυρνούν τη Δικαιοσύνη πολλά χρόνια πίσω.

Όπως επισημαίνει στο www.koutipandoras.gr o ποινικολόγος Βασίλης Ταουξής,

«οι καινούργιες τροποποιήσεις θεωρώ ότι φέρνουν προς τα πίσω το σύστημα ποινικής Δικαιοσύνης στην Ελλάδα, εγκαινιάζεται βιομηχανοποιημένα, κατ αποκοπήν, η δίκη ‘’fast food’’, διότι εκεί που μέχρι τώρα επί μία εκατονταετία και πλέον η απονομή της δικαιοσύνης γινόταν από δικαστήρια με πολυμελή σύνθεση, τώρα πλέον θεσπίζεται ο θεσμός του μονομελούς δικαστή σε πολύ σοβαρές ή πολύ σπουδαίες υποθέσεις».

Δηλαδή για υποθέσεις σημαντικές για τις οποίες θα απειλείται ποινή πολυετούς κάθειρξης θα δικάζει ένας και μόνο ένας δικαστής, ενώ εξαφανίζεται τραγικά ο ρόλος του δικηγόρου. Το αποτέλεσμα θα είναι να υπάρχουν τεράστιες διαφορές στην απονομή ποινών «για υποθέσεις ίδιου αντικειμένου, της ίδια παραβατικότητας, της ίδια ηθικής και κοινωνικής απαξίας» σύμφωνα με τον κ. Ταουξή.

Ακόμη και η κατάργηση των πταισμάτων κινείται εκτός πλαισίου για την αποσυμφόρηση των σωφρονιστικών ιδρυμάτων. Μέχρι πρότινος πολλές παραβάσεις όπως για παράδειγμα πταίσματα, πλημμελήματα και ενίοτε κακουργήματα μετατρέπονταν διότι ναι μεν ο παραβάτης έκανε την πράξη αλλά δεν ήταν και από αυτές που δε συγχωρούνταν.

«Θα μετατρέψουμε τα στάδια σε φυλακές» επισημαίνει ο κ. Ταουξής. Ειδικά με την αύξηση του ορίου της ελάχιστης ποινής φυλάκισης από 10 ημέρες που ισχύει σήμερα σε ένα μήνα.

http://www.koutipandoras.gr/?p=17495

[karanti_maria]

Οργή Αρείου Πάγου για ανώτατη ποινή φυλάκισης 15 ετών

Ο Άρειος Πάγος εκφράζει τις αντιρρήσεις του για τον νέο ποινικό κώδικα που παρουσιάστηκε. Διαβάστε τι επισημαίνει η πρόεδρος Ρένα Ασημακοπούλου αναφορικά με τις ποινές που προβλέπει.

Έντονες αντιδράσεις του Αρείου Πάγου για τον νέο Ποινικό Κώδικα που προβλέπει ανώτατη ποινή φυλάκισης τα 15 χρόνια, μικρότερη ποινή φυλάκισης τον ένα μήνα και κατάργηση της μετατροπής των ποινών σε χρηματικές.

Το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα που έδωσε στη δημοσιότητα ο υπουργός Δικαιοσύνης Μιλτιάδης Παπαϊωάννου συντάχθηκε από ειδική νομοπαρασκευαστική επιτροπή. Στο σχέδιο αυτό προβλέπονται ριζικές αλλαγές στον ισχύοντα εδώ και 61 χρόνια Ποινικό Κώδικα, ο οποίος στο μεσοδιάστημα των ετών αυτών δέχθηκε πολλαπλές τροποποιήσεις.

Στην παρουσίαση του νέου Ποινικού Κώδικα παραβρέθηκαν η πρόεδρος και ο εισαγγελέας του Αρείου πάγου Ρένα Ασημακοπούλου και Ιωάννης Τέντες, αντίστοιχα, οι πρόεδροι της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων Χαράλαμπος Αθανασίου και της Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος Ρούσσος Παπαδάκης, εκπρόσωποι των Δικηγορικών Συλλόγων Αθηνών και Θεσσαλονίκης, δικαστικοί και εισαγγελικοί λειτουργοί.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης κατά την παρουσίαση του νέου Κώδικα, έκανε μία θλιβερή, όπως τη χαρακτήρισε, διαπίστωση. "Το Δικαιϊκό μας σύστημα στο σύνολό του πάσχει. Πολυνομία. Κακονομία. Αναποτελεσματικότητα. Καθυστερήσεις σε βαθμό αρνησιδικίας", ανέφερε, προσθέτοντας ότι οι διαπιστώσεις αυτές αποτυπώνονται κυρίως στο χώρο της Ποινικής Δικαιοσύνης.

Επισήμανε την "επιτακτική ανάγκη για νέους Κώδικες σε όλο το φάσμα του δικαιϊκού μας συστήματος", σημειώνοντας πως με το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα επιχειρείται η αντικατάσταση, η διεύρυνση και ο εκσυγχρονισμός του Ποινικού Κώδικα του 1951.

"Ένα πρωτοποριακό έργο για την εποχή που είχε την σφραγίδα του Ν. Χωραφά. Και εκείνος ο Κώδικας θεωρείται μεγάλο επίτευγμα της νομικής επιστήμης και των απόψεων, ιδεών και επιλογών που υιοθέτησε η πολιτική εξουσία εκείνη την χρονική περίοδο. Στη διαδρομή των εξήντα ενός ετών, ο Ποινικός Κώδικας τροποποιήθηκε συχνά και στο γενικό μέρος και στο ειδικό. Καμία, όμως, από τις τροποποιήσεις του δεν ανέτρεψε ούτε κατήργησε τη δομή εκείνου του ιστορικού νομοθετήματος.

Τα πράγματα ωρίμασαν. Έτσι το υπουργείο Δικαιοσύνης ανέθεσε τη σύνταξη του νέου ποινικού κώδικα σε εκλεκτούς επιστήμονες. Ο καθένας τους αξίζει προσωπική αναφορά. Πρόεδρος της επιτροπής ορίστηκε ο αείμνηστος Ιωάννης Μανωλεδάκης.

Μετά τον θάνατό του, χρέη προέδρου άσκησε η καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κα Ελισάβετ Συμεωνίδου - Καστανίδου. Θα ήταν παράλειψη μου η μη αναφορά στο σημαντικό έργο που είχε γίνει και από τις δύο προηγούμενες επιτροπές, με επικεφαλής τους καθηγητές κ. Νίκο Ανδρουλάκη και κ. Χρήστο Μυλωνόπουλο", ανέφερε.

Ο υπουργός Δικαιοσύνης ξεκαθάρισε ότι το σχέδιο του νέου Ποινικού Κώδικα θα απασχολήσει την επόμενη Βουλή, αφού προηγηθεί διάλογος με πανεπιστημιακούς, δικηγόρους, πολίτες κ.λπ.

Στη συνέχεια η πρόεδρος της ειδικής δεκαμελούς νομοπαρασκευαστικής επιτροπής, κ. Συμεωνίδου - Καστανίδου, παρουσίασε τις νέες διατάξεις, ενώ χαρακτήρισε "ξεπερασμένο" τον ισχύοντα Ποινικό Κώδικα.

Τα υπόλοιπα εννέα μέλη της επίμαχης επιτροπής είναι καθηγητές του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και ένας εισαγγελέας Εφετών από τη συμπρωτεύουσα.

Αμέσως μετά την παρουσίαση των νέων διατάξεων του Ποινικού Κώδικα από την κ. Συμεωνίδου - Καστανίδου, υπήρξαν οι πρώτες αντιδράσεις των δικαστών και μάλιστα από την πρόεδρο του Αρείου Πάγου.

Η κ. Ασημακοπούλου εξέφρασε την αντίθεσή της στη διάταξη εκείνη του Ποινικού Κώδικα που προβλέπει ότι η μικρότερη ποινή η οποία μπορεί να επιβληθεί από τα δικαστήρια είναι αυτή του ένα μήνα. Μάλιστα, η πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου χαρακτήρισε "υπερβολή" την καθιέρωση του ενός μηνός ως κατώτατου πλαφόν επιβολής μίας ποινής.

Η Ρ. Ασημακοπούλου ανέφερε ως παράδειγμα ότι για μία απλή δυσφήμιση επιβάλλεται σήμερα ποινή φυλάκισης δέκα ημερών, ενώ με τον νέο Ποινικό Κώδικα ο δικαστής υποχρεωτικά θα επιβάλλει ποινή ενός μηνός.

Το πρόβλημα στην πράξη διογκούται, συνέχισε η πρόεδρος του Αρείου Πάγου, όταν ο νέος Κώδικας καταργεί τη μετατροπή των ποινών σε χρηματικές και την αναστολή των ποινών. Έτσι, όμως τόνισε η κ. Ασημακοπούλου θα "γεμίσουν οι φυλακές".

Παράλληλα, η πρόεδρος του Αρείου Πάγου εξέφρασε τις αντιρρήσεις της για την πρόβλεψη του νέου Κώδικα ότι η ανώτατη ποινή που μπορεί να επιβληθεί είναι αυτή των 15 ετών.

Το ανώτατο αυτό όριο η Ρ. Ασημακοπούλου το χαρακτήρισε "μικρό" τη στιγμή μάλιστα "που τα 15 χρόνια στην πράξη γίνονται 3" και επέρχονται αποφυλακίσεις.

Επιφυλάξεις ως προς το περιεχόμενο του νέου Ποινικού Κώδικα εξέφρασε τόσο ο κ. Τέντες όσο και ο εκπρόσωπος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης.

http://mypella.gr/news/%CE%B5%CE%BB%CE%BB%CE%AC%CE%B4%CE%B1/%CE%BF%CF%81%CE%B3%CE%AE-%CE%B1%CF%81%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%AC%CE%B3%CE%BF%CF%85-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CF%8E%CF%84%CE%B1%CF%84%CE%B7-%CF%80%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CF%86%CF%85%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B9%CF%83%CE%B7%CF%82-15-%CE%B5%CF%84%CF%8E%CE%BD

[karanti_maria]

Δώδεκα συνήθη ψέμματα για την ελληνική χρεοκοπία...

Κάποιος φίλος της στήλης μας έστειλε το παρακάτω κείμενο το οποίο βρήκα ενδιαφέρον.

Τα Μεγαλύτερα Ψέμματα της Ελληνικής Κοινωνίας! (Μέρος Α΄)

Ψέμα Πρώτο

Όπου έχει αναλάβει το ΔΝΤ βύθισε την οικονομία στην ύφεση. Το ΔΝΤ από τις 20 χώρες που έχει χρηματοδοτήσει οι 13 αναπτύχθηκαν και οι 2 τώρα βρίσκονται στους G20(Τουρκία, Βραζιλία).

Ο άλλες 7 απλά δεν εφάρμοσαν το σταθεροποιητικό πρόγραμμα (βλέπε Ελλάδα). Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι της Αγγλίας το 1979 που μπήκε στο ΔΝΤ και εφαρμόζοντας πολιτικές απελευθέρωσης της αγοράς, γνώρισε την μεγαλύτερη ανάπτυξη της ιστορίας της.

Ψέμα Δεύτερο

Θα μπορούσαμε να χρηματοδοτηθούμε από την Ρωσία. Όχι μόνο δεν επιβεβαιώθηκε ποτέ αυτό, αλλά πρέπει να γνωρίζουμε ότι η Ρωσία είναι από τα μέλη του ΔΝΤ που έφερε αντίρρηση για το ύψος της βοήθειας προς την Ελλάδα σαν μη συμφέρουσα επένδυση.

Η περίπτωση της Λευκορωσίας είναι χαρακτηριστική, ενώ βγήκε από τις αγκάλες του ΔΝΤ, στράφηκε σε δανεισμό στη Ρωσία, η οποία της δάνεισε λιγότερα με μεγαλύτερο επιτόκιο και με επαχθέστερους όρους όπως το ξεπούλημα όλων των υποδομών τους σ΄ αυτήν.

Δείγμα των προθέσεων της είναι ότι αρνείται να πουλήσει πετρέλαιο επί πιστώσει στα ελληνικά Διυλιστήρια, δηλ. σε κερδοφόρες και φερέγγυες επιχειρήσεις. Και για να δείξουμε το ανεδαφικό του παραπάνω ισχυρισμού, η Ρωσία θα μπορούσε να αγοράσει ελληνικά ομόλογα από την ελεύθερη αγορά, απλά δεν το ΄κανε.

Ψέμα Τρίτο

Θα μπορούσαμε να χρηματοδοτηθούμε από την Κίνα. Αυτό είναι το δεύτερο σκέλος της πλάνης ότι αρνηθήκαμε να αναλάβει το χρέος μας η Κίνα και οι προδότες πολιτικοί μας, μας έριξαν στην μέγγενη του ΔΝΤ.

Η Κίνα όπως και η Ρωσία, όπως είπαμε θα μπορούσαν να αγοράσουν ελληνικά ομόλογα από την ελεύθερη αγορά, χωρίς να υπάρχει διακρατική συμφωνία.

Δεν το έκαναν γιατί απλά δεν ρισκάρουν τα λεφτά τους σε μια αναξιόπιστη οικονομία. Πρέπει να γνωρίζουν οι μυθοπλάστες της ελληνικής πραγματικότητας ότι η Κίνα έχει δικό της οίκο αξιολόγησης, ο οποίος υποβαθμίζει συνεχώς την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδος.

Με λίγα λόγια, όχι δεν θέλει να μας δανείσει, αλλά συμβουλεύει και τους άλλους να μην το κάνουν. Είναι πράγματι αφελείς αυτοί που πιστεύουν, πως η Κίνα θα αναλάμβανε το χρέος μας για να περνούν οι Έλληνες καλά, όταν από τα αποθεματικά της δεν τροφοδοτεί ανάγκες του δικού της λαού;

Ψέμα Τέταρτο

Οι δανειστές μας είναι στυγνοί τοκογλύφοι. Αυτοί που δανείζουν, μας δανείζουν για να κερδίσουν, αυτό είναι ξεκάθαρο.

Το ύψος του επιτοκίου είναι ανάλογο του ρίσκου που παίρνουν. Ας δούμε λοιπόν τι αναλογία επιτοκίου -ρίσκου υπάρχει. Το επιτόκιο -ρίσκο που θα έβαζαν οι αγορές για να δανείσουν τη χώρα μας (spreads) κυμαίνονταν πάνω από 20%. Δηλ. απαγορευτικό. Το επιτόκιο δανεισμού που έλαβε η Ελλάδα από τον μηχανισμό στήριξης για το πρώτο μνημόνιο ήταν 4-5% και για το δεύτερο μνημόνιο 3,6%, όταν τα επιτόκια στην ελεύθερη αγορά έφταναν το 30%. Ποιος λοιπόν είναι ο στυγνός τοκογλύφος, όταν τα επιτόκια της Ιταλίας και της Ισπανίας κυμαίνονται στο 6-7%;

Ψέμα Πέμπτο

Η Γερμανία δανείζει την Ελλάδα με σκοπό να ελέγξει την οικονομία της και να αγοράσει τα πάντα έναντι πινακίου φακής. Στον ισχυρισμό αυτόν θα αντιτάξω το ερώτημα , γιατί η Γερμανία δεν άφησε την Ελλάδα να χρεοκοπήσει και να αγοράσει τα πάντα φτηνότερα και χωρίς ρίσκο; Γιατί τα δεκάδες δις που εκταμιεύονται από τους κρατικούς προϋπολογισμούς των εταίρων μας και δη της Γερμανίας δεν επενδύονται σε ασφαλέστερα σημεία του πλανήτη(Βαλκάνια, Μεσόγειο) και επενδύονται στην Ελλάδα;

Στον μηχανισμό στήριξης συμμετέχουν όλες οι χώρες της ευρωζώνης. Γιατί αυτή η πολεμική μόνο για τους Γερμανούς και όχι για τους Ολλανδούς, Νορβηγούς, Φιλανδούς, Κύπριους κλπ; Προφανώς όλα εντάσσονται στα συμφέροντα κάθε χώρας και της ευρωζώνης γενικότερα. Κανένας δεν χαρίζει και κανένας δεν θέλει να χάσει. Αλλά η προσπάθεια διάσωσης της χώρας μας ευνοεί πρωτίστως εμάς και κατ΄ επεκτασιν τους εταίρους μας.

Ψέμα Έκτο

Η Γερμανία δανείζει την Ελλάδα για να στηρίξει τις εξαγωγές της. Είναι τουλάχιστον αστείο να πιστεύει κάποιος ότι μια αγορά 10εκ κατοίκων μπορεί να στηρίξει την ανάπτυξη μιας χώρας 80εκ. Στο γενικό σύνολο των εξαγωγών της Γερμανίας, η Ελλάδα κατέχει το 0,7%. Δηλ περίπου 6δισ. το χρόνο όταν το έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών είναι 34 δισ.

Αντίστοιχα η Πορτογαλία εισάγει περίπου 8δις από την Γερμανία και δεν αναλώνεται σε τέτοιες ανόητες κατηγορίες, όπως και η Ιρλανδία που εξάγει, αντί να εισάγει, στη Γερμανία 11δις το χρόνο δεν σκέφτηκε κανείς να πει ότι η Γερμανία δεν πρέπει να δανείσει την Ιρλανδία;

Άρα τα προβλήματα κάθε χώρας δεν έχουν να κάνουν με τις εξαγωγές της Γερμανίας στις χώρες αυτές, αλλού είναι τα προβλήματα.

Ψέμα Έβδομο

Η Γερμανία μας δανείζει για να αγοράζουμε εξοπλιστικά προγράμματα από αυτήν. Μετέωρος ο ισχυρισμός και ανατρέψιμος μέσω των αριθμών. Η Ελλάδα δαπανά κάθε χρόνο περίπου 2δις ευρώ για εξοπλισμούς από τους οποίους μόνο το 20% αφορά την Γερμανία δηλ. 400εκ ευρώ το χρόνο. Το ερώτημα είναι, ασχέτως αν χρειάζονται η όχι, ότι δημιουργούνται φαντάσματα και πλασματικοί εχθροί όταν οι εκροές χρημάτων από την Γερμανία στην

Ελλάδα είναι πολλαπλάσια των εκροών. Θα καταγράψω ένα νούμερο από μελέτη της EUROBANK ότι τα χρήματα που έχουν δοθεί στην Ελλάδα μόνο μέσω επιδοτήσεων τα τελευταία 30 χρόνια είναι 203 δις, τα περισσότερα από τα οποία είναι από τις καταβολές των φορολογούμενων γερμανών πολιτών.

Οι επιδοτήσεις δεν δόθηκαν στην Ελλάδα από συμπάθεια αλλά από μια διευρυμένη αντίληψη του συμφέροντος των χωρών αυτών στο πλαίσιο της ΕΕ. Το πώς αξιοποιήθηκαν οι πόροι αυτοί από την Ελλάδα είναι ζήτημα μιας άλλης συζήτησης.

Ψέμα Όγδοο

Το μνημόνιο κατέστρεψε τη χώρα. Η χώρα ήταν κατεστραμμένη πριν το μνημόνιο. Το μνημόνιο ήταν μια διακρατική συμφωνία με όρους δανεισμού. Σε γενικές γραμμές προσανατολιζόταν στη μείωση των δημοσίων δαπανών, στις ιδιωτικοποιήσεις, στην πάταξη της φοροδιαφυγής και στην επιτάχυνση διαρθρωτικών αλλαγών τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα. (μείωση δημοσίων υπαλλήλων, άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων, κλπ) Η κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ που διαχειρίσθηκε το μνημόνιο δεν μείωσε δραστικά τις δημόσιες δαπάνες και τις σπατάλες του κράτους, δεν έκανε ούτε μια ιδιωτικοποίηση, δεν κατάφερε να πατάξει την φοροδιαφυγή, δεν μείωσε τους δημοσίους υπαλλήλους , δεν έκλεισε άχρηστους δημόσιους οργανισμούς , δεν άνοιξε τα κλειστά επαγγέλματα, και αντ αυτού μείωσε μισθούς και συντάξεις οριζόντια και έβαλε φόρους σε ότι κινείται ή δεν κινείται. Αποτέλεσμα αυτού η ύφεση να παγιωθεί και να χρειαστεί δεύτερο μνημόνιο πιο σκληρό. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι επί δυο

χρόνια αυτοί που διαμαρτύρονταν να μην εφαρμοστεί το μνημόνιο το κατάφεραν στο ακέραιο. Τώρα διαδηλώνουν ότι η εφαρμογή του έφταιγε που καταρρέει η χώρα. Είναι σε σύγχυση ή την επιδίωκαν;

Ψέμα Ένατο

Τα λεφτά τα έφαγαν οι πολιτικοί μαζί με τα κρατικοδίαιτα λαμογια. Σωστό! Αλλά. Από τα 100 ευρω που δαπανά το ελληνικό κράτος το 70% πηγαίνει σε μισθούς και συντάξεις, το 20% σε τοκοχρεολύσια και ένα 10% σε δραστηριότητες δημοσίων επενδύσεων.

Σ΄αυτό το 10% κρύβεται η διαπλοκή και το πάρτι με τις μίζες ημετέρων. Αν όμως το αναλύσεις λογιστικά στο σύνολο των δαπανών η διαφθορά δεν ξεπερνά το 1,5% και σε καμιά περίπτωση δεν αντιστοιχεί στο δημόσιο χρέος των 360δις.

Το πρόβλημα είναι ξεκάθαρο ότι δαπανούσαμε κάθε χρόνο 30δις παραπάνω από αυτό που παράγαμε. Κάθε ευρώ που έμπαινε στη χώρα έβγαινε με την αγορά εισαγόμενων προϊόντων. Αν μας χάριζε κάποιος ολόκληρο το χρέος σε 10 χρόνια θα βρισκόμασταν στο σημείο που βρισκόμαστε σήμερα.

Ψέμα Δέκατο

Χρεωκοπία αντί μνημόνιο 2. Το μνημόνιο 2 φέρνει ύφεση και εξασφαλίζει μόνο τους δανειστές μας. Ο.Κ. Η χρεωκοπία και αυτή εξ ορισμού θα φέρει ύφεση. Άρα τι διαλέγουμε; Με το μνημόνιο 2 η χώρα μπαίνει σε μακροχρόνια ύφεση μένοντας όμως στην Ευρώπη, στο ευρώ και με πληθωρισμό 2,5%. Αν όμως χρεοκοπήσει η

χώρα βγαίνει από το ευρώ χωρίς ρευστότητα, με αλλαγή νομίσματος και με πληθωρισμό άνω του 20%. Και ρωτώ, σε ποια από τις δυο περιπτώσεις υπάρχουν προοπτικές ανάπτυξης; Το να κατηγορούμε κάτι δεν σημαίνει ότι η άλλη επιλογή είναι καλύτερη.

Ψέμα Ενδέκατο

Να πάμε στην δραχμή και να αναπτυχθούμε μόνοι μας. Η προοπτική της δραχμής δεν μας κάνει ανεξάρτητους από τους πιστωτές μας αλλά εξαρτημένους για πολλά χρόνια από την φτώχια. Φαντάζει εφιαλτικό οι καταθέσεις όλων μας να μετατραπούν σε δραχμές που με την ιλιγγιώδη αύξηση του πληθωρισμού θα εκμηδενισθούν, το δημόσιο χρέος θα πολλαπλασιασθεί, τα στεγαστικά δάνεια θα είναι αδύνατον να αποπληρωθούν, η ακρίβεια και η ανεργία, και οι ελλείψεις σε βασικά προϊόντα επιβίωσης, θα πυροδοτήσουν τεράστια κοινωνικά προβλήματα(εγκληματικότητα, πορνεία, παραοικονομία κ.α) για το λόγο αυτό η μόνη λύση είναι η ασπίδα του ευρω, να μας δώσει την δυνατότητα να έχουμε την απαιτούμενη οικονομική σύγκλιση με τις εύρωστες χώρες της ευρωζωνης

Ψέμα Δωδέκατο

Το χρέος είναι απεχθές, και να μην το πληρώσουμε. Απεχθές λέγεται το χρέος που δημιουργείτε από απολυταρχικά καθεστώτα, όταν ο εκάστοτε δικτάτορας λαμβάνει δάνειο για δικό του πρόσοδο και δεν φθάνει ποτέ στον λαό. Στην περίπτωση μας όμως είναι πολύ διαφορετικά τα πράγματα, τα δάνεια χορηγήθηκαν για επιδοματική πολιτική, διορισμούς, συντάξεις και κατασπαταλήθηκαν σε διάφορες ορατές δαπάνες του κράτους. Άρα η άποψη του δεν πληρώνω χαρακτηρίζεται από λαϊκίστικη έως δολίως παραπληροφόρηση των πολιτών.

Το άρθρο μας το έστειλε ο Αντώνης Kρούστης

http://www.capital.gr/stoupas/Article.aspx?id=1453769

[karanti_maria]

Αυτές τις μέρες στη χώρα μας έγινε ένα θαύμα!

Ο Θεός άκουσε τις επικλήσεις του κυρίου Καμμένου στην Παναγία. Άκουσε και τις ικεσίες του κυρίου Σαμαρά για τη βοήθεια του Χριστού. Κι έτσι, ένα νησί, η Ζάκυνθος, έγινε δυόμισι φορές μεγαλύτερο! Πώς έγινε αυτό το θαύμα;

Ο δήμαρχος του νησιού, ευτυχώς, δεν περίμενε τη Θεία βοήθεια από το υπερπέραν! Έκανε, απλά, αυτό που δεν κάνει το κράτος! Αντί για την Παναγία, προσέφυγε σε μια τεχνική εταιρεία, χαρτογράφησε με αεροφωτογραφίες το νησί και διαπίστωσε ότι… 15.000 κτίρια δεν ήταν… συνδεδεμένα με ρολόι της ΔΕΗ (!)

Έπαιρναν παράνομο ρεύμα και ότι τα πραγματικά τετραγωνικά ξενοδοχείων, επιχειρήσεων, κατοικιών, ήταν…τριπλάσια και δεκαπλάσια απ’ όσα δηλώνονται. Διαβάστε όμως ποιοι… γιαούρτωσαν το δύστυχο δήμαρχο στο δημοτικό συμβούλιο για τη φαεινή ιδέα που είχε! Τον γιαούρτωσαν… οι αποκαλυφθέντες… πονηροί Ζακυνθινοί και όχι οι υπόλοιποι που πλήρωναν κανονικά τα τέλη τους… Διαβάστε, όμως για το πρωτοφανές θαύμα που έγινε στο νησί…

Το θαύμα, που έγινε ήταν ότι μετά από την ιστορική αυτή επιτυχία του Δημάρχου, το ύψος των τελών των κατοίκων του νησιού…μειώθηκε στο μισό! Δηλαδή, μέχρι πρότινος, πλήρωναν το μάρμαρο μόνον οι μη πονηροί Ζακυνθινοί και πλήρωναν διπλάσια από όσα έπρεπε να πληρώσουν γιατί πλήρωναν και τα τέλη των πονηρών Ζακυνθινών! Τώρα που ο Δήμαρχος τσίμπησε τους… πονηρούς, που σίγουρα είχαν… υψηλά ιστάμενους προστάτες, τα δημοτικά τέλη μειώθηκαν… Αυτό δε θα μπορούσε να συμβεί σε ολόκληρη τη χώρα, αγαπητοί αναγνώστες και να πάψουν να τσακίζουν την Ελληνική Οικογένεια στα χαμηλότερα επίπεδα της εξαθλίωσης που γνώρισε η Ελλάδα από την Κατοχή, και ιδίως αυτήν που δεν συμμετείχε στο άγριο φαγοπότι!

Οι Εταίροι μας, όμως που γνωρίζουν πολύ καλά όλες αυτές τις πονηριές, γιατί συνεχίζουν να φορτώνουν τους μη πονηρούς Έλληνες με δυσβάστακτα τέλη και φόρους, και να τους μειώνουν επί πλέον τα εισοδήματά τους τόσο δραστικά και δεν κόβουν μαχαίρι τα κλοπιμαία από τους… πονηρούς Καταφερτζήδες/Πελάτες των Υπουργών, των Υφυπουργών και των υπολοίπων Βουλευτών;

Όμως ήρθε η σειρά τους. Καθώς αργά, βασανιστικά και με καθυστέρηση προχωράμε στο δρόμο της ανασυγκρότησης, τα αποτελέσματα θα γίνονται όλο και πιο θεαματικά, θα είναι πολλαπλασιαστικά. Τα κρυμμένα μυστικά θα αποκαλύπτονται. Οι επιδιώξεις θα γίνονται πιο φανερές.

Σιγά σιγά, μήνα με το μήνα, θα φαίνεται τι στόχο είχαν οι καθυστερήσεις, τι κρυμμένα συμφέροντα εξυπηρετούσε η αδιάλλακτη αντίθεση σε κάθε αλλαγή. Αν η γενική κατεύθυνση δεν διακοπεί, σιγά σιγά και μετά όλο και πιο γρήγορα, οι κρυμμένες πηγές πλουτισμού θα αποκαλύπτονται η μια μετά την άλλη.

Αυτό που γίνεται τούτες τις μέρες δεν έχει ξαναγίνει στη σύγχρονη ιστορία μας.

Κάθε μέρα αποκαλύπτεται δημοσίως, καταρρέει και αποσυντίθεται, ένα τεράστιο σύστημα διαφθοράς, λεηλασίας, παράνομου πλουτισμού και πελατειακών σχέσεων.

Οι αριθμοί είναι ασύλληπτοι. 50.000… πεθαμένοι που εισέπρατταν συντάξεις, 40.000 ανάπηροι που δεν εμφανίστηκαν, 50.000 προνομιακά επιδόματα που δεν προσήλθαν προς απογραφή, 17.000 συντάξεις του ΟΓΑ χωρίς δικαιολογητικά…

Από τον πρώτο μόλις έλεγχο γίνεται φανερό ότι εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν σ’ ένα όργιο λεηλασίας που στοίχιζε πολλά δισ. στο ελληνικό Δημόσιο.

Έτσι λύθηκε άλλο ένα ελληνικό αίνιγμα: πώς, αφού οι κοινωνικές δαπάνες στη χώρα μας δεν υστερούν από τις ευρωπαϊκές, η καταπολέμηση της φτώχειας στην Ελλάδα δεν είναι ικανοποιητική; Γιατί το κοινωνικό κράτος πρόνοιας έχει αντικατασταθεί με το πελατειακό κράτος. Παίρνουν όσοι μπορούν, όχι όσοι έχουν ανάγκη.

Στο Υπουργείο Ανάπτυξης ξηλώνεται ολόκληρο το τμήμα. Επιχορηγήσεις έπαιρναν όσοι συναλλάσσονται, όχι όσοι κάνουν επενδύσεις! 1.500 έργα ανενεργά έργα βγαίνουν από το ΕΣΠΑ! Σε 9 υποκαταστήματα του ΙΚΑ μέχρι στιγμής, πάνω από 500 άτομα είναι εμπλεκόμενα σε απάτες εκατομμυρίων.

Γνωρίζετε ότι το ΙΚΑ δεν διατηρεί… Λογιστήριο; Στις αποθήκες δεκάδες τόνοι φαρμακευτικών υλικών σαπίζουν χαμένοι ώστε οι προμήθειες και οι μίζες να διπλασιάζονται και να τριπλασιάζονται!

Επιδόματα χωρίς αιτία στον ΟΑΕΔ. Υπολογίζεται από την πρώτη κιόλας καταγραφή ότι τουλάχιστον το 25% των επιδομάτων, αξίας 6 δις το χρόνο, δίνονται παράνομα. Μόνο οι οφειλές στα ασφαλιστικά ταμεία ισοδυναμούν με τα 11,5 δισ. των επιπλέον μέτρων που απαιτεί η Τρόικα να ληφθούν φέτος. Αυτοί οι αριθμοί αποκαλύπτουν το κρυμμένο μυστικό που όλοι ξέρουν αλλά ποτέ δεν ομολογούν γιατί ο ελληνικός παρασιτισμός έχει κυριαρχήσει πάνω στο δημόσιο διάλογο. Ότι το κυρίαρχο σύστημα είναι ένα σύστημα ανομίας, ένα εφιαλτικό σύστημα με χιλιάδες ρυθμίσεις, παραθυράκια, τροπολογίες, ειδικές διατάξεις που γεννάει συνεχώς διαφθορά. Για να μη φανεί η αληθινή φύση του ελληνικού παρασιτισμού, πάντα τόσα χρόνια μιλούσαν «για λίγους επίορκους υπαλλήλους»! Για να κρύψουν το γεγονός ότι το θέμα δεν είναι οι εκατομμυριούχοι υπάλληλοι του ΙΚΑ Καλλιθέας, αλλά όλο το σύστημα που είναι στημένο έτσι για να δημιουργεί συνεχώς διαφθορά.

Ότι οι ποινές που επιβάλλονται είναι 10 ημέρες αργία, ότι τα πιστοποιητικά για την πρόνοια δεν τα δίνει το Υπουργείο Εσωτερικών, αλλά οι… σύλλογοι πολυτέκνων (!), ότι δεν γίνεται κτηματολόγιο, δασολόγιο, χωροταξικά σχέδια για να λυμαίνονται τη δημόσια γη (…φωνάζοντας για ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας), ότι δεν προχωράνε στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση ώστε να επιτυγχάνεται η απόλυτη λεηλασία στις φαρμακευτικές δαπάνες.

Ότι νοσοκομεία, δήμοι, ιδρύματα, νομικά πρόσωπα της εκκλησίας δεν συντάσσουν ισολογισμούς. Ότι η απογραφή στις αποθήκες των νοσοκομείων δεν προχωράει για να συνεχίζεται το πλιάτσικο. Παραδόξως ενώ όλα αυτά γίνονται γνωστά, κανείς δεν δηλώνει αγανακτισμένος! Καμία οργισμένη ανακοίνωση κόμματος δεν βλέπω! Κανείς δεν φωνάζει τώρα, κλέφτες, προδότες, κρεμάλες!

Γιατί τώρα αποκαλύπτεται αυτό που προσπαθούσαν να κρύψουν από την αρχή.

Ότι όλα είναι ζήτημα Πολιτικής Επιλογής: Πού θα γίνουν οι μειώσεις, Πού θα βρεθούν τα λεφτά. Έπρεπε να περάσουν 2,5 χρόνια για να ανακοινώσουν τώρα τη λεηλασία δισεκατομμυρίων. Αφού μέχρι τώρα έβαζαν φόρους και μείωναν μισθούς για να τη συντηρήσουν. Γιατί δεν ξεκίνησαν από την αρχή έτσι; Είναι πολύ απλό:

Γιατι δεν μπορούν να θίξουν την Κομματική τους Πελατεία!

Όταν είναι κυβέρνηση κάνουν καθυστέρηση και κερδίζουν χρόνο!

Όταν είναι στην αντιπολίτευση είναι ακόμα χειρότεροι, αρνούνται και το ίδιο το πρόβλημα, είναι «παραμύθι χωρίς δράκο» λένε. Αρνούνται την ανάγκη μείωσης των δαπανών. Κανείς δεν πρέπει να χάσει «κεκτημένα», λένε, κλείνοντας το μάτι στο πελατειακό κράτος. Η αλήθεια όμως είναι ότι κάποιοι πρέπει να χάσουν. Αυτοί που άκοπα κέρδιζαν μέχρι τώρα προνόμια και προσόδους τα οποία πλήρωνε η υπόλοιπη κοινωνία.

Γι’ αυτό τώρα, που αποκαλύπτεται το μέγεθος της λεηλασίας, επικρατεί γενική αμηχανία. Πώς να κατηγορήσουν τώρα τους «ναζί τοκογλύφους» για τις εκατοντάδες χιλιάδες υπεξαιρέσεις του δημόσιου πλούτου που εξασφάλιζε το πελατειακό σύστημα;

Όσο προχωράει ο καιρός, θα αποκαλύπτεται περισσότερο η κυνική επιλογή του Πολιτικού Συστήματος των δύο Κομμάτων Εξουσίας και όχι μόνον. Αλλά και η Υποκρισία της Ψεύτικης Αγανάκτησης, η Δημαγωγία του Κρατικοδίαιτου Συνδικαλισμού, η Ηθική Χρεοκοπία και των “Φιλολαϊκών Κομμάτων”!

Προτίμησαν να προστατεύσουν το πελατειακό κράτος, έστω κι αν οδήγησαν ολόκληρη τη χώρα σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση και εξαθλίωση!

Προστάτευσαν τη Διαφθορά λέγοντας ότι υπερασπίζονται το Κράτος Κοινωνικής Πρόνοιας, ενώ επί της ουσίας προστάτευσαν το Πελατειακό Κράτος λέγοντας ότι υπερασπίζονται το Δημόσιο Συμφέρον.

Αρνήθηκαν τις πραγματικές Κοινωνικές Αδικίες, στήνοντας ψεύτικες μάχες με τους «ξένους», τους «εφοπλιστές».

Όλες οι επαναστατικές κορόνες, οι ψεύτικες φιλολαϊκές διακηρύξεις των τελευταίων χρόνων, είχαν στόχο να κρύψουν όσα μαθαίνουμε αυτές τις μέρες και όσα θα μάθουμε στο μέλλον. Είχαν σκοπό να κρύψουν τα κλοπιμαία.

Έτσι σιγά σιγά αρχίζει η ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ μιας κοινωνίας, η οποία πριν παράγει, έκανε διανομή δανεικού πλούτου & πριν υπηρετήσει τους δημόσιους θεσμούς και νόμους, φρόντισε να τους χρησιμοποιήσει αλά καρτ.

Φρίκη… σκέτη Φρίκη…

http://www.insurancedaily.gr/blog/?p=36806