Entering a death spiral?

[Dr Lecter]

My link

[kanagawa]

My link

Στο σπιράλ της ηλιθιότητας έχουμε μπεί.

There's hardly a worker in the shipbuilding district of Perama who could still manage that. Unemployment in the city hovers between 60 and 70 percent, according to a study conducted by the University of Piraeus

Μάλιστα, πήρε το Spiegel μια περίπτωση και την έκανε τίτλο. Μια κοινωνία με 70% ανεργία θα ήταν χειρότερη και από το Πακιστάν αν υπήρχε. Αλλά αφού πρόκειται για μελέτη ελληνικού πανεπιστήμιου, είναι ευνόητο πως είναι κυρίως ιδεολογική παρά επιστημονική.

Menelaos Givalos, a professor of political science at Athens University, has appeared on television, warning viewers that the worst times are still to come. He predicts a large wave of layoffs starting in September, with "extreme social consequences."

......

"If you take away my family's bread, I'll take you down -- the government needs to know that," Meletis says. "And don't call us anarchists if that happens! We're heads of our families and we're desperate."

He predicts the situation will only become more heated. "Things are starting to simmer here," he says. "And at some point they're going to explode."

Ναι, το ζήτημα είναι όμως ότι οι Γερμανοί δεν δίνουν δεκάρα τσακιστή ακόμα και αν καψετε ολόκληρη την Ελλάδα. Από την στιγμή που το ΔΝΤ και η ECB σταδιακά απεμπλέκουν τις Ευρωπαϊκές τράπεζες από το τοξικό ελληνικό χρέος, η συστηματική σημασία της Ελλάδος για την Ευρωζώνη εκμηδενίζεται. Άρα, αν αντιδράσουμε ως συνήθως (σπάω-καίω-απεργώ) θα καταλήξουμε όπως η Αλβανία του 1997 όπου το κράτος είχε καταρρεύσει και σε σκότωναν για πλάκα ή θα χαθεί εθνική κυριαρχία ή μάλλον και τα δυο.

Όσο για τους καθηγητές, που μεταξύ πολλών άλλων, περήφανα συνεισφέρουν στη δημιουργία του κλίματος ανασφάλειας, αστάθειας και δυσφήμισης της χώρας στα διεθνή fora...Man up dickheads. No one is going to save our arse this time. Ήρθε η ώρα να κλείσουμε πολλά από τα άχρηστα πανεπιστήμια μας μάλλον.

While 77 percent of Greek shipping companies indicate they are satisfied with the quality of work done in Perama, nearly 50 percent still send their ships to be repaired in Turkey, Korea or China. Costs are too high in Greece, they say. The country, they argue, has too much bureaucracy and too many strikes, with labor disputes often delaying delivery times.

Perama is certainly an unusually extreme case. But the shipyards' decline provides a telling example of the Greek economy's increasing inability to compete. Barely any of the country's industries can keep up with international competition in terms of productivity, and experts expect the country's gross domestic product to fall by 4 percent over the course of the entire year. Germany, by way of comparison, is hoping for growth of up to 3 percent.

Αυτό είναι το ζουμί της υπόθεσης. Αν πρόσεξετε, δεν λέει τίποτα για το εργατικό κόστος. Για δείτε πόσα από τα αυτοκίνητα και τις ηλεκτρικές συσκευές που πωλούνται στην Ελλάδα είναι Made in Slovakia. Η Σλοβακία, που μας έδωσε την πιο κατάλληλη φάπα-προειδοποίηση τις προάλλες, έχει πλέον σχεδόν το ίδιο εργατικό κόστος με την Ελλάδα. Με τη διαφόρα ότι οι Σλοβάκοι δεν περιμένουν τον Α.Παπανδρέου να αναστήθει και να τους βολέψει στο δημόσιο, δεν φορολογούν μέχρι θανάτου το ξένο κεφάλαιο, δεν απεργούν 23634623 μέρες τον χρόνο, δεν έχουν γραφειοκρατία για τις μεγάλες επενδύσεις και σίγουρα δεν καίνε κάθε 2 βδομάδες την πρωτευούσά τους. Την Σλοβακία χρειάζεται να δούμε για να βγούμε από το σπιράλ και όχι wet dreams-κουτοχορτο περί Σουηδικού κοινωνικού κράτους. Το έχουμε ήδη αυτό το κοινωνικό κράτος από το '80. ΙΚΑ, ΕΣΥ, ΔΕΚΟ με 23463 δις χρέη κοκ. Πιτ, πιτ,πιτ, πιτ κουτόχορτο...

[Amaryllis]

Την Σλοβακία χρειάζεται να δούμε για να βγούμε από το σπιράλ και όχι wet dreams-κουτοχορτο περί Σουηδικού κοινωνικού κράτους. Το έχουμε ήδη αυτό το κοινωνικό κράτος από το '80.

Ηρέμησε λιγάκι. Αν ονομάζεις κοινωνικό κράτος την Ελλάδα, πώς χαρακτηρίζεις την Γαλλία;

Δεν θυμάμαι να προγραμματίστηκε ποτέ μακρόχρονος σχεδιασμός κοινωνικής πρόνοιας, πόσω μάλλον να εφαρμόζεται.

Εκτός από τα επιδόματα των πολυτέκνων έχεις αντιληφθεί κάποια σχετική θεσμοθετική ρύθμιση;

Όσον αφορά στα οικονομικά μοντέλα, προτείνεις την Σλοβακία και καλά κάνεις. Το θέμα είναι ότι σαν μοντέλο βρίσκεσαι ακόμα υπό μελέτη και παρά τα φτηνά εργατικά χέρια και την ανταγωνιστικότητα, τον τελευταίο χρόνο αύξησε το δημόσιο έλλειμμά της πάνω από το 7% του ΑΕΠ.

Μπορώ να παραθέσω με την σειρά μου άλλα μοντέλα, από το Αγγλοσαξονικό μέχρι το Δανέζικο αλλά έχω κάποιες επιφυλάξεις σχετικά με την αποτελεσματικότητα της εφαρμογής σε διαφορετικά δομημένες κοινωνίες.

Σου δίνω δίκιο όμως στα περί υψηλής φορολογίας κι επίσης τείνω να συμφωνήσω με το ακόλουθο:

Στο σπιράλ της ηλιθιότητας έχουμε μπεί.

Το νόημα του άρθρου για 'μένα είναι άλλο:

"The problem is that the austerity measures have in the meantime affected every aspect of the country's economy. Purchasing power is dropping, consumption is taking a nosedive and the number of bankruptcies and unemployed are on the rise."

"The result is that Greeks have less and less money to spend and sales figures everywhere are dropping, spelling catastrophe for a country where 70 percent of economic output is based on private consumption."

Απλά: Ποιος περιμένεις να κινήσει την οικονομία, αν όχι ο καταναλωτής;

[kanagawa]

Το νόημα του άρθρου για 'μένα είναι άλλο:

"The problem is that the austerity measures have in the meantime affected every aspect of the country's economy. Purchasing power is dropping, consumption is taking a nosedive and the number of bankruptcies and unemployed are on the rise."

"The result is that Greeks have less and less money to spend and sales figures everywhere are dropping, spelling catastrophe for a country where 70 percent of economic output is based on private consumption."

Απλά: Ποιος περιμένεις να κινήσει την οικονομία, αν όχι ο καταναλωτής;

Ήσσονος σημασίας πρόβλημα. Βασικά δεν είναι καν πρόβλημα αλλα αντίδραση προσαρμογής. Η αγορά κινείται εδώ και δεκαετίες με εισαγόμενα προϊόντα με αποτέλεσμα τραγικά αρνητικό Ισοζύγιο Συναλλαγών. Από ένα έθνος παραγωγής σκέψης και τεχνολογίας, γίναμε έθνος επιδοτούμενων ντοματοπαραγωγών και τελευταία επιδοτούμενων retailers. Αέρα κοπανιστό πωλούσαμε και η περίφημη ''κίνηση'' της αγοράς ήταν τα δάνεια. Λογικό και αναμενόμενο ότι αυτή η εποχή έφυγε μια και καλή και αααααν θέλουμε να επιβιώσουμε ως χώρα θα πρέπει να ξαναρχίσουμε από την αρχή του κύκλου (παραγωγή).

Ποιός όμως θα έρθει να επενδύσει σε παραγωγικές δραστηριότητες στην Ελλάδα. Εδώ για μια απλή γραφειοκρατική υπόθεση ο πολίτης βλεπει τις τρίχες του να ασπρίζουν και τα ευρώ του να πετάνε. Αν έρθει κάποιος ξένος ελαφρόμυαλος να φτιάξει ένα εργοστάσιο 500 τ.μ. θα έχει 1) του οικολόγους να των κατηγορούν ότι διαταράσσει το οικοσύστημα του Περάματος 2) Το κράτος να έχει πάει διακοπές, να του χάνει τις αιτήσεις, να λαδώνεται, να τον φορολογεί σαν πούστη 3) Το ΚΚΕ να καταλαμβάνει την φαβέλλα που ΘΑ δομηθεί το εργοστάσιο αντιστεκόμενο στο ξένο κεφάλαιο 4) Τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητά εξηγήσεις για τις διασυνδέσεις του επιχειρηματία με την Ισραηλινή εταιρεία που φτιάχνει βίδες για τις βόμβες των Φ-16 5) Τους 5 υπαλλήλους του εργοστασίου που θα ιδρύσουν σωματείο πριν ακόμα κολλήσουν το πρώτο ένσημο. 6) Τους ντόπιους επιχειρηματίες που θα κάνουν τα πάντα για να μην χαλάσει τη πιάτσα.

Αν αυτό το σενάριο φαίνεται υπερβολικό, δες τι γίνεται με την κατασκευή του γηπέδου του ΠΑΟ στον Βοτανικό. Πρώτα θα πάρουν το Champions League οι βάζελοι και μετα θα δουν γήπεδο.

[pro]

Απλά: Ποιος περιμένεις να κινήσει την οικονομία, αν όχι ο καταναλωτής;

Οι ξενες επενδυσεις!

[karanti_maria]

...Εδώ για μια απλή γραφειοκρατική υπόθεση ο πολίτης βλεπει τις τρίχες του να ασπρίζουν και τα ευρώ του να πετάνε. Αν έρθει κάποιος ξένος ελαφρόμυαλος να φτιάξει ένα εργοστάσιο 500 τ.μ. θα έχει 1) του οικολόγους να των κατηγορούν ότι διαταράσσει το οικοσύστημα του Περάματος 2) Το κράτος να έχει πάει διακοπές, να του χάνει τις αιτήσεις, να λαδώνεται, να τον φορολογεί σαν πούστη 3) Το ΚΚΕ να καταλαμβάνει την φαβέλλα που ΘΑ δομηθεί το εργοστάσιο αντιστεκόμενο στο ξένο κεφάλαιο 4) Τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητά εξηγήσεις για τις διασυνδέσεις του επιχειρηματία με την Ισραηλινή εταιρεία που φτιάχνει βίδες για τις βόμβες των Φ-16 5) Τους 5 υπαλλήλους του εργοστασίου που θα ιδρύσουν σωματείο πριν ακόμα κολλήσουν το πρώτο ένσημο. 6) Τους ντόπιους επιχειρηματίες που θα κάνουν τα πάντα για να μην χαλάσει τη πιάτσα...

Πες τα χρυσόστομε!

[Amaryllis]

Ήσσονος σημασίας πρόβλημα. Βασικά δεν είναι καν πρόβλημα αλλα αντίδραση προσαρμογής.

«Προσαρμόσου Μήτσο μ'...»

Για τα μάτια σου μόνο, ιδού τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος περί Ισοζυγίου Πληρωμών: Κέρδος.gr

Κατά τ'άλλα, η επενδυτική δραστηριότητα είναι ποικιλόμορφη. Στην χώρα μας, το μεγάλο ποσοστό των επενδυτών στρέφεται στις τηλεπικοινωνίες και τα πιστωτικά ιδρύματα, το εμπόριο, τον τουρισμό, την εκπαίδευση, την υγεία, τα ακίνητα ενώ παράλληλα δεν είναι λίγες οι ενεργειακές επιχειρήσεις που προσβλέπουν σε οφέλη.

Εσύ, βέβαια, οραματίζεσαι μια χώρα γεμάτη εργοστάσια που θα καλωσορίζουν φτηνό εργατικό δυναμικό με διάθεση χαρούμενου Ιάπωνα. Καλώς.

Απλά: Ποιος περιμένεις να κινήσει την οικονομία, αν όχι ο καταναλωτής;

Οι ξενες επενδυσεις!

Προφανώς...

Καλά κρασιά --> http://www.worldinterestingfacts.com/lifestyle/top-10-most-expensive-wines-in-the-world-that-you-may-put-on-your-wine-holders.html

[kanagawa]

Για τα μάτια σου μόνο, ιδού τα τελευταία στοιχεία της Τράπεζας της Ελλάδος περί Ισοζυγίου Πληρωμών: Κέρδος.gr

Μάλιστα, το ισοζύγιο βελτιώθηκε και πλέον το έλλειμμα είναι μόνο 2 δις ευρώ για τον Ιούλιο (δηλ. αδρά 25 δις/έτος). Fireworks! Η τρομερή αυτή ''βελτίωση'' οφείλεται ακριβώς στη μείωση της κατανάλωσης.

Κατά τ'άλλα, η επενδυτική δραστηριότητα είναι ποικιλόμορφη. Στην χώρα μας, το μεγάλο ποσοστό των επενδυτών στρέφεται στις τηλεπικοινωνίες (που ως γνωστών είμαστε πρωτοπόροι) και τα πιστωτικά ιδρύματα (αέρας κοπανιστός), το εμπόριο (retailers), τον τουρισμό (κορεσμένος τομέας όπου η ανταγωνιστικότητα της χώρας μειώνεται χρόνο με τον χρόνο), την εκπαίδευση (αν υπάρχει Χ πρόβλημα στη παραγωγή εδώ το πρόβλημα είναι 100Χ), την υγεία, τα ακίνητα (οι γνωστές 5 όροφες πολυκατοικίες και τα άθλια κυβικά ξενοδοχεία) ενώ παράλληλα δεν είναι λίγες οι ενεργειακές επιχειρήσεις που προσβλέπουν (Ιδιαίτερα η ΓΕΝΟΠ. Κατά τα άλλα εισαγωγές από Βουλγαρία και Αλβανία) σε οφέλη.

Εσύ, βέβαια, οραματίζεσαι μια χώρα γεμάτη εργοστάσια που θα καλωσορίζουν φτηνό εργατικό δυναμικό με διάθεση χαρούμενου Ιάπωνα. Καλώς.

Ναι, είναι τόσο αστείο; Ποιο φθηνό εργατικό δυναμικό; Χώρες της ανατολικής Ευρώπης (δηλ. που πριν από 20 χρόνια ήταν κατεστραμμένες οικονομικά και ιδεολογικά όπως είμαστε εμείς τώρα) όπως η Σλοβενία έχουν υψηλότερους μισθούς από την Ελλάδα, άλλες όπως η Εσθονία και η Τσεχία σχεδόν ίδιους. Η δε Γερμανία παραμένει ο μεγαλύτερος εξαγωγέας στον κόσμο παρότι έχει τουλάχιστον διπλάσιους μισθούς. Οι επενδύσεις κάνουν ουρά σε αυτές τις χώρες, τη στιγμή που σε εμάς δεν έρχονται ούτε για διακοπές. Η δε Ιαπωνία και άλλες χώρες της Αν. Ασίας δεν είναι καθόλου για γέλια. Μέσα σε 10 χρόνια (50's-60's) είδαν ανάπτυξη που εμείς δεν θα δούμε ούτε το 2100. Οι συγκεκριμένες χώρες της Ασίας αποδεικνύουν και κάτι άλλο πολύ ενδιαφέρον και σοκαριστικό για τους Ελ. Η οικονομική ανάπτυξη απαιτεί σταθερό φορολογικό σύστημα με χαμηλούς φόρους, ελεύθερες αγορές, ανηλεή καταπολέμηση αντιαναπτυξιακών ιδεολογιών και μειωμένη γραφειοκρατία στις επενδύσεις. Η δημοκρατία δεν είναι καν απαραίτητη (αν και μπορεί να συνυπάρχει).

Τι να κάνουμε, κάποιοι προτιμούν φραπέ, BMW με δανεικά και 20% ανεργία (κακούργα κενωνία) ενώ άλλοι επενδύσεις, ταπεινότητα, εργοστάσια και 2% ανεργία. Κάποιοι προτιμούν να κρατικοποιηθούν οι ζημιές του ΟΣΕ (για να μην χάσουν τα εξωφρενικά τους προνόμια κάποιες χιλιάδες Δ.Υ. και τα λεφτά τους οι τράπεζες που δάνεισαν ανεύθυνους οργανισμούς και κράτη) ενώ άλλοι προτιμούν να χρεωκοπήσει μια και καλή αυτός και οι υπόλοιπες ΔΕΚΟ για να μην ''απολυθεί'' ολόκληρη η χώρα σε 2,5 χρόνια. Matter of taste. Όταν όμως σε 2,5 χρόνια οι Ευρωπαίοι θα έχουν εκμηδενίσει το Ελληνικό ρίσκο, το πρόγραμμα σταθερότητας θα έχει τελειώσει και η χώρα δεν θα μπορεί να δανείζεται, τότε απλά θα μας δώσουν το πουλί στο χέρι ("εμείς τα βοηθήσαμε τα λαμόγια με 120 δις και αυτοί πάλι απέτυχαν") και θα πάμε μαζικά να δουλέψουμε στις φάμπρικες της κακής Σλοβάκας.

Απλά: Ποιος περιμένεις να κινήσει την οικονομία, αν όχι ο καταναλωτής;

Οι ξενες επενδυσεις!

Προφανώς...

Καλά κρασιά --> http://www.worldinterestingfacts.com/lifestyle/top-10-most-expensive-wines-in-the-world-that-you-may-put-on-your-wine-holders.html

Ωραίο αστειάκι. Μόνο που η αγόρα ψόφισε. Όσοι είναι καλοί Χριστιανοί να ανάψουν κεράκια, μηπως και μας αναστηθεί. Εν τω μεταξύ, ας ελπίσουμε ότι ο Γιώργος, που έλεγε ότι υπάρχουν λεφτά και ήθελε να κρατικοποιήσει την Εθνική, τον ΟΤΕ, την Ολυμπιακή και γενικά ακόμα και τα εσώρουχα μας μήπως και τονωθεί η αγόρα, να ξυπνήσει και να ρίξει κάποιες σφαλιάρες. Τα χέρια υπάρχουν, τα κεφάλια που πρέπει να τις δεχτούν επίσης (όλοι φίλοι και δημιουργήματα του πατέρα του) και άρα το μόνο που μένει είναι να εκφόρτισουν οι νευρώνες.

[pro]

Κατά τ'άλλα, η επενδυτική δραστηριότητα είναι ποικιλόμορφη. Στην χώρα μας, το μεγάλο ποσοστό των επενδυτών στρέφεται στις τηλεπικοινωνίες και τα πιστωτικά ιδρύματα, το εμπόριο, τον τουρισμό, την εκπαίδευση, την υγεία, τα ακίνητα ενώ παράλληλα δεν είναι λίγες οι ενεργειακές επιχειρήσεις που προσβλέπουν σε οφέλη.

Σοβαρα, εσυ θεωρεις τη κατασταση που επικρατει επενδυτικη δραστηριοτητα? Στις τηλεπικοινωνιες ολες σχεδον οι εταιρειες εχουν προβλημα ενω πριν απο κατι εβδομαδες ο ΟΤΕ εφαγε προστιμο απο την ΕΕΤΤ γιατι πηγε να αυξησει τον ανταγωνισμο κατα λιγο, τα πιστωτικα ιδρυματα δεν επενδυουν αλλα κατακλεβουν και θελω σε λιγο καιρο, με το ποσοστο που εχουν σε ελληνικα ομολογα στο χαρτοφυλάκιό τους, τι θα κανουν με τα haircuts, το εμποριο... ΤΟ ΕΜΠΟΡΙΟ??? ποιο εμποριο? Μεχρι και η Aldi, που θα περιμενε κανεις να εχει τρελη αναπτυξη στη παρουσα συγκυρια, εγκαταλειπει κακειν κακως την αγορα ενω εκατσε κατι παραπανω απο ενα χρονο και πεταει επενδυσεις παρα πολλων εκατομμυριων γιατι βλεπει οτι δεν εχει νοημα. Χαζοι ειναι? Απλως δηλωσαν ευθρασσως οτι πανε αλλου, οπου τα χρήματά τους πιανουν τοπο. Η μειωση της καταναλωσης θα πεσει περαιτερω με τα νεα μετρα και με την αρνηση των τραπεζων να χορηγουν καταναλωτικα σε καθε εναν που περνουσε σε αποσταση 600μ απο οποιο υποκαταστημα (φυσικα τα πακετα στηριξης δεν εχουν ποτε συγκεκριμενους ορους τυπου: αυξανεις κατα τοσο τη χορηγηση δανειων και τοτε μπορεις να αξιοποιησεις τοσο % του πακετου), ο τουρισμος δεν εχει επενδυσεις, μονο λαμογια που κοιτουν με 3 μηνες δουλειας να πλουτισουν για 3 χρονια παρεχοντας συνηθως απαραδεκτες υπηρεσιες και φοροδιαφευγοντας ανελεητα, εκπαιδευση σε αυτο το "κρατος" δεν υπαρχει, υγεια ουτε (τα 5 ιδιωτικα τη βγαζαν κυριως με ασφαλειες οι οποιες θα κοπουν σε λιγο.... τα φαρμακεια ειναι ΓΤΠ, οι γιατροι επισης, η παραοικονομια απιστευτη και φαρμακα και εργαστηριακα θα κοπουν απο τα Ταμεια με τους νεους κανονες) ενω τα ακινητα οντως συμμετειχαν αρκετα αλλα η χορηγηση των στεγαστικων εχει μειωθει διοτι ηδη οι επισφαλειες των τραπεζων σε αυτα ειναι τεραστιες και φυσικα υπαρχουν ηδη αρκετα ετοιμα τα οποια περιμενουν να πωληθουν.

Αν ΑΥΡΙΟ δε πανε σπιτι τους οι συνδικαλιστες, απολυθουν ολοι οι επιπλεον απο ευρυτερο δημοσιο τομεα, αναγκαστουν να δουλεψουν οσοι παραμεινουν (θα γελασω πολυ με το πώς θα εφαρμοσουν το επιδομα παραγωγικοτητας!), μπει μια ταξη στα φορολογικα και επιτελους φτιαχτει ενας νομος απλος, κατανοητος με οριζοντα 20ετιας και συμφωνια ολων των (σοβαρων) κομματων οτι θα μεινει ανεγγιχτος, καταπολεμηθει η γραφειοκρατεια, γινει ορθη αξιοποιηση των ευρωπαϊκων πορων και να αναμορφωθει το (εκ)παιδευτικο συστημα για τις επομενες γενιες δεν προκειται ποτε να βρεθει θεραπεια. Η παρηγορητικη ιατρικη θα συνεχιζεται (ο μονος τομεας στην ελλαδα που εφαρμοζεται)

[karanti_maria]

...Αν ΑΥΡΙΟ δε πανε σπιτι τους οι συνδικαλιστες, απολυθουν ολοι οι επιπλεον απο ευρυτερο δημοσιο τομεα, αναγκαστουν να δουλεψουν οσοι παραμεινουν (θα γελασω πολυ με το πώς θα εφαρμοσουν το επιδομα παραγωγικοτητας!), μπει μια ταξη στα φορολογικα και επιτελους φτιαχτει ενας νομος απλος, κατανοητος με οριζοντα 20ετιας και συμφωνια ολων των (σοβαρων) κομματων οτι θα μεινει ανεγγιχτος, καταπολεμηθει η γραφειοκρατεια, γινει ορθη αξιοποιηση των ευρωπαϊκων πορων και να αναμορφωθει το (εκ)παιδευτικο συστημα για τις επομενες γενιες δεν προκειται ποτε να βρεθει θεραπεια...

Πολύ σωστά!

Να συμπληρώσω οτι πρέπει να αρχίσουν οι δικαστές να βάζουν στη φυλακή επιτέλους, για πολλά χρόνια, επίορκους πολιτικούς και λοιπά λαμόγια!

[pro]

Σωστο. Η επισπευση των διαδικασιων αποδοσης δικαιοσυνης (πραγματικης, χωρις λαδωματα) ειναι επισης αναγκαια

[Amaryllis]

Μάλιστα, το ισοζύγιο βελτιώθηκε και πλέον το έλλειμμα είναι μόνο 2 δις ευρώ για τον Ιούλιο (δηλ. αδρά 25 δις/έτος).

Οι αναφορές είναι ετήσιες και όχι μηνιαίες. Σε τί ακριβώς οφείλεται η μείωση, σηκώνει μεγάλη συζήτηση.

Ναι, είναι τόσο αστείο;

Θα έλεγα περίεργο γιατί δεν καταλαβαίνω τί ακριβώς περιμένεις να παράγεις από τα εργοστάσια. Σε ποια βιομηχανία ακριβώς στηρίζεται η Ελλάδα που θα της αποφέρει κέρδη από εξαγωγές και μου την συγκρίνεις μάλιστα με Γερμανία και Ιαπωνία; (Δεν έχω πρόβλημα να συγκρίνουμε την φέτα με τα Τογιότα, μην παρεξηγηθώ.)

Μου δίνεις την αίσθηση ότι περιμένεις να έρθει ο Μέγας ξένος επενδυτής που θα φτιάξει εργοστάσιο για τα όμορφα μάτια του λαού και θα μειώσει τα ποσοστά ανεργίας. Καλά κάνεις, ξαναλέω, αλλά τελευταία φορά που κοίταξα γύρω μου δεν είδα πολλούς ανθρωπιστές. Αντίθετα, ακούω πως ο χρυσός κανόνας είναι ένας: φθηνότερα τα εργατικά χέρια, μεγαλύτερο το κέρδος.

Ποιο φθηνό εργατικό δυναμικό; Χώρες της ανατολικής Ευρώπης (δηλ. που πριν από 20 χρόνια ήταν κατεστραμμένες οικονομικά και ιδεολογικά όπως είμαστε εμείς τώρα) όπως η Σλοβενία έχουν υψηλότερους μισθούς από την Ελλάδα, άλλες όπως η Εσθονία και η Τσεχία σχεδόν ίδιους.

Έχω διαβάσει την έκθεση του Ιστιτούτου Οικονομικών Ερευνών της Βιέννης και παραλείπεις την αναφορά στους χαμηλότερους μισθούς. Ενδεικτικά στην Σλοβακία, που νωρίτερα μας πρότεινες σαν μοντέλο, το κατώτερο εισόδημα είναι της τάξης των 183 ευρώ. Πρόκειται ασφαλώς για μισθό, κάτι που σημαίνει ότι δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα ανεργίας. Δεκτό. Πολύ ειλικρινά, όμως, εγώ δεν μπορώ να φανταστώ πώς είναι να ζεις με τόσα χρήματα. Εσύ;

Στα υπόλοιπα μάλλον θα σου απαντήσω με τα όσα γράψω στον pro.

Σοβαρα, εσυ θεωρεις τη κατασταση που επικρατει επενδυτικη δραστηριοτητα?

Δεν είμαι η πλέον αρμόδια να σου σχολιάσω την παροχή υπηρεσιών γιατί δεν τα ζω καθημερινά. Απλά καλώς ή κακώς, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία, αυτή είναι η μορφή των επενδύσεων.

Δεν με εκπλήσσει πάντως που η Aldi τα μαζεύει και φεύγει. Άντε να ακολουθήσει η IKEA με μείωση των τιμών και αργότερη εκτίμηση αν θα μας αποχαιρετήσει ή όχι -παρεμπιπτόντως, ποτέ δεν κατάλαβα γιατί οι τιμές είναι ακόμα και 30% υψηλότερες απ'ό,τι εδώ.

Για τις πιστώσεις δεν πιστεύω ότι φταίνε μόνο οι τράπεζες. Εντάξει, ξαφνικά έγινε πολύ εύκολη η δανειοδότηση αλλά δεν νομίζω ότι έβαζαν πιστόλι στον κρόταφο. Να με συγχωρείτε, αλλά δεν θεωρώ ένδειξη ευφυίας το διακοποδάνειο.

(Πού πας καμάρι μου στην Μύκονο με δανεικά να ζήσεις την εικονική σου ευημερία; Άσε που οικονομικά σε συμφέρει να πας στην Ibiza...)

Σ'αυτό το σημείο, έρχομαι να συμφωνήσω ότι επένδυση και τουρισμός δύσκολα συνυπάρχουν στην ίδια πρόταση αλλά δεν μου φταίνε οι ξένοι. Με ενοχλεί περισσότερο η παντελής έλλειψη επιχειρηματικού μυαλού και αντίληψης του Έλληνα.

Στην τελευταία σου παράγραφο δεν διαφωνώ. Ούτε με την διαφάνεια διαφωνώ, ούτε με την παραγωγή.

Με ενδιαφέρει ότι έγιναν κάποιες βεβιασμένες κινήσεις χωρίς να υπολογιστεί η σημασία της καταναλωτικής δύναμης.

Απλά και απλοϊκά: αν δεν έχει ο λαός χρήμα να πάει στην αγορά, τα μαγαζιά θα βάλουν λουκέτα. Αν τα μαγαζιά βάλουν λουκέτα, οι βιομηχανίες/γεωργοί/κτηνοτρόφοι θα μειώσουν την παραγωγή. Η μείωση της παραγωγής και η αύξηση της ανεργίας (φυσικό επακόλουθο) δημιουργούν έναν φαύλο κύκλο που διαρκώς επιδεινώνει την οικονομία.

Μπορείτε να το θεωρείτε αμελητέο πρόβλημα. Μπορώ να το βλέπω σημαντικό.

[pro]

Amaryllis προφανως και η εσωτερικη αγορα ειναι εξαιρετικα σημαντικη, αλλα για την επιβιωση. Οταν χρωστας τα κέρατά σου ομως στο εξωτερικο, ειναι χρησιμο να ερθει και ξενο κεφαλαιο, να αυξησει τη πιττα, μερος της οποιας θα παει για να καλυψει τις υποχρεωσεις ενω ενα αλλο μερος θα μειωσει το ελλειμα. Δε νομιζω οτι περιμενει κανεις σωφρων να αυξηθει τοσο η ανταγωνιστικοτητα ωστε να λυθει το παραπανω διπλο προβλημα.

Οσο για την ΙΚΕΑ, ειναι franchise, που το εχει η HouseMarket του ομιλου Φουρλης. Νομιζω οτι αυτο απανταει σε ολα σου τα ερωτηματα.

Οι τραπεζες προφανως και δεν υποχρεωσαν κανεναν να βαλει υπογραφη στο συμβολαιο, αλλα οταν τηλεφωνουσαν κι εδιναν πιστωτικες, διακοποδανεια, καταναλωτικα χωρις εκκαθαριστικο και ο,τι αλλο, ηξεραν τι εκαναν. Η κυρα Κουλα που τα πηρε αυτα για να πουλαει μουρη στη γειτονια και τωρα δεν εχει να τα αποπληρωσει ηξερε επισης αλλα δε σκεφτοταν. Μπορεις σταληθεια να κατηγορησεις τη Κουλα για τη κατασταση στο τραπεζικο συστημα ή τις τραπεζες που αφησαν τις επισφαλειες τους να φτασουν σε αυτα τα επιπεδα? Και δε μιλαμε για νεα, συνθετα, προϊοντα οπως στις ΗΠΑ που θα μπορουσε κανεις να ισχυριστει οτι δεν ηξεραν. Μιλαμε γιαυτο που ανεκαθεν εκαναν οι τραπεζες, απλο δανεισμο.

Ερχεται ομως τερα το κρατος και σου λεει πατωσε η αγορα και θελω να τη κινησω. ΟΚ. Κατι αλλο δε μπορω να κανω οποτε αυξανω το ρευστο και ενισχυω τις τραπεζες ωστε να επιτυχω τους σκοπους μου μεσω αυτων. Ποσα ομως απο τα δις που πηραν τα τελευταια χρονια επεσαν στην αγορα? Δε διαφωνω με τη λογικη, ισα-ισα, απλως πιστευω οτι ειναι αναγκαια η υπαρξη δικλειδων ασφαλειας ωστε τα χρηματα να αξιοποιουνται για τους στοχους που η εκαστοτε κυβερνηση θετει. Εαν καποιος τραπεζιτης διαφωνει, και ειναι δικαίωμά του να κανει ο,τι γουσταρει στο μαγαζι του, ας μη τα παρει. Θα πρεπει ομως να υπαρχουν προϋποθεσεις.

Για να γινει ομως οτιδηποτε θα πρεπει η κυβερνηση να εχει @@ και ενα απλο σχεδιο. Ενα προγραμματισμο που θα μπορουσε να τον κανει ο οποιοσδηποτε με απλες μακροοικονομικες γνωσεις. Δυστυχως ομως κυριαρχουν οι αλλες "λογικες".

[Amaryllis]

Καταρχήν ευχαριστώ, δεν γνώριζα ότι επρόκειτο για franchise.

Την κα Κούλα δεν μπορώ να την κατηγορήσω ούτε για το τραπεζικό σύστημα ούτε για την φούσκα του χρηματιστηρίου. Μπορώ όμως να την ρωτήσω τί ακριβώς σκεφτόταν όταν υποθήκευε το σπίτι της ή όταν πλήρωνε τα 3 ευρώ στο super market με πιστωτική. Δεν σκεφτόταν, μου λες, δεν ήξερε. Το δέχομαι. Αυτό που δεν μπορώ να δεχτώ είναι ότι θεωρούσε τις τράπεζες φιλόπτωχα ταμεία.

Με την σειρά μου δεν τάσσομαι ιδιαίτερα υπέρ της αύξησης του ρευστού μέσω δανεισμού (αν σε κατάλαβα σωστά) διότι η ανεξέλεγκτη προσφορά χρήματος ελοχεύει τον κίνδυνο υπονόμευσης της αποδοτικότητας του κεφαλαίου δεδομένου ότι η πίστωση, στην πραγματική οικονομία, μπορεί να πάρει την μορφή της σπατάλης αντί για την μορφή της επένδυσης. Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιος που θεωρεί την σπατάλη αναπτυξιακό εργαλείο, εγώ δεν θα το'λεγα. Είμαστε σύμφωνοι ως προς τις δικλείδες ασφαλείας.

Το χάσμα στην σκέψη μας βρίσκεται στην αντιμετώπιση της εγχώριας αγοράς. Για 'σένα αντιπροσωπεύει ένα κλειστό σύστημα ενώ για 'μένα επηρεάζει την παραγωγή (κατά συνέπεια, τις εξαγωγές) και με ανάλογο τρόπο επίσης τις επενδύσεις. Οι τελευταίες δεν θα μπορέσουν ποτέ να γίνουν επικερδείς σε μια χώρα όπου η μεσαία τάξη δεν ευημερεί έχοντας μειωμένη ροπή προς την κατανάλωση. Σε αυτές τις συνθήκες ο συντελεστής ρίσκο/όφελος γίνεται αποτρεπτικά υψηλός για την ανάπτυξη οποιασδήποτε δραστηριότητας.

Ενώ, λοιπόν, κλείνεις πολύ όμορφα και θα ήθελες μια κυβέρνηση με θάρρος, όραμα και προγραμματισμό εγώ δυσκολεύομαι να φανώ αισιόδοξη. Αφενός γιατί η διακυβέρνηση της χώρας έχει περάσει σε χέρια εκτός συνόρων, αφετέρου γιατί αμφιβάλλω αν λαμπροί οικονομολόγοι εργάστηκαν ποτέ για τις κυβερνήσεις της χώρας και κυρίως αμφιβάλλω αν οι απλοί κανόνες της μακροοικονομίας είναι εφαρμόσιμοι στο Ελληνικό οικονομικό μοντέλο που το μόνο που έχει να επιδείξει είναι τα αιώνια ελλείμματα, καθιστώντας το άριστο παράδειγμα προς αποφυγή.

[pro]

Προφανως και η σπαταλη δεν ειναι αναπτυξιακο εργαλειο, αλλα γιαυτο υπαρχουν τα business plans, για να αξιολογηθει απο τη τραπεζα το εαν και ποσα χρειαζεσαι καθως και η βιωσιμοτητα του σχεδιου. Δεν πιστευω στο "παρε κοσμε φθηνο χρημα" αλλα ειναι απαραιτητο να μπορει μια επιχειρηση να καταφυγει στο δανεισμο. Πλεον οι τραπεζες εκδιδουν με μεγαλη δυσκολια ακομα και μπλοκ επιταγων και δυστυχως η ελληνικη αγορα εχει μαθει να τρεχει με μεταχρονολογημενες πολλων μηνων.

Η Κουλα εχει ευθυνη, δε το αμφισβητω. Αλλα ειναι σαν να εχεις δωσει στο 7χρονο ανηψακι να παιξει με το πιο ακριβο κι ευαισθητο gadget που εχεις ενω γνωριζεις οτι ειναι ατακτο. Οταν θα στο σπασει φταει εκεινο διοτι φυσικα και ηξερε οτι δεν επρεπε να το κανει, αλλα τη μεγαλυτερη ευθυνη εχεις εσυ που το αφησες/του εδωσες την ευκαιρια να το καταφερει. Αφου λοιπον η τραπεζα εχει χιλιαδες οικονομολογους, στατιστικα στοιχεια και μοντελα, ερευνες επι ερευνων για ολα τα προϊοντα της και τη συμπεριφορα των καταναλωτων θα επρεπε να ειναι πιο προσεκτικη και να μην εδινε την ευκαιρια στη Κουλα να κανει "ζωη" με τα λεφτα της τραπεζας. Εαν παλι δε μπορει να καταλαβει πώς συμπεριφερονται οσοι παιρνουν λεφτα απο εκεινη, δεν ειναι κακο να δειξει ζημια στον ισολογισμο της... Σε καμια ομως περιπτωση δεν εφτασαν να κινδυνευουν τα τραπεζικα ιδρυματα σε βαθμο που να απειλουνται οι καταθεσεις, πραγμα που και απο τα stress tests φανηκε αλλα και απο τις κεφαλαιακες επαρκειες για τις οποιες μονοι τους κομπαζουν, οποτε συνεχιζω να μην καταλαβαινω τη πρεμουρα των κυβερνησεων να δινουν λεφτα ακριτα.

Δεν εγινα μαλλον αρκετα σαφης στα προηγουμενα ποστ μου... Ουτε αισιοδοξος ειμαι, ουτε αντιμετωπιζω την εγχωρια αγορα ως κλειστο συστημα. Το ακριβως αντιθετο. Και γιαυτο υποστηριζω οτι θα πρεπει να αναμορφωθει, να εξυγιανθει, ωστε να προχωρησει το συνολο πλεον της κοινωνιας σε ενα νεο οικονομικο τοπιο. Ο λογος αλλωστε που κλεινω ετσι με τη τελευταια μου παραγραφο ειναι αυτος: να δημιουργηθει ενα καταλληλο κλιμα το οποιο να μειωνει σημαντικα το ρισκο για καποιον που θελει να επενδυσει. Να ξερει οτι ουτε το συνδικατο θα αρχισει τα "η επιχειρηση ειναι δικια μας/θα κατεβασουμε το διακοπτη/δεν πουλαΜΕ", να ξερει τι φορολογια θα εχει κτλ. Εαν πιστευω οτι αυτο θα γινει? Οχι. Γιατι? Διοτι δεν εχει καμια κυβερνηση ουτε τα @@ ουτε τη βασικη λογικη για να κανει αυτα τα απλα πραγματακια και να συγκρουστει με κατεστημενα και νοοτροπιες. Ουτε ιχνος αισιοδοξιας.

Θα κλεισω με ενα σημερινο παραδειγμα που νομιζω οτι δειχνει το ποσο ζωα ειναι μερικοι. Η επιτροπη ανταγωνισμου θα ασχοληθει με την εξαγορα της Sara Lee απο την SCJohnson για ενδεχομενη καρτελοποιηση [sic] της -ομολογουμενως τεραστιας- αγορας οικιακων εντομοαποθητικων(!). Δηλαδη το Raid και το Vapona εχουν τετοια συμμετοχη στο καλαθι της νοικυρας που αποτελουν προτεραιοτητα. Παραλληλα η κυβερνηση συνεδριαζει και ασχολειται με την αυξηση των διεθνων τιμων των σιτηρων λες και εχουν δυνατοτητα να κανουν κατι! Απειλουν τους αλευροβιομηχανους σαν η αγορα να μην ειναι ανοιχτη! Αυτες ειναι πολιτικαντικες γελοιοτητες.

ΥΓ Θεωρω εξαιρετο οικονομολογο (και ανθρωπο) τον Πολεμαρχακη ο οποιος ενω ειναι συμβουλος του Γιωργακη, ουτε βγαινει, ουτε ακουγεται και πραγματικα δεν ξερω τι ρολο παιζει τη χαραξη της οικονομικης πολιτικης (στα πλαισια του ΔΝΤ παντα)

[karanti_maria]

...Θεωρω εξαιρετο οικονομολογο (και ανθρωπο) τον Πολεμαρχακη ο οποιος ενω ειναι συμβουλος του Γιωργακη, ουτε βγαινει, ουτε ακουγεται και πραγματικα δεν ξερω τι ρολο παιζει τη χαραξη της οικονομικης πολιτικης...

Κανέναν ρόλο δεν παίζει πια, δυστυχώς!

Ο Γιωργάκης προσέλαβε έναν συναγωνιστή του κι αποτυχημένο Ιταλό οικονομολόγο, που γνώρισε στη Σοσιαλιστική Διεθνή, να φτιάξει την Ελληνική Οικονομία!

http://en.wikipedia.org/wiki/Tommaso_Padoa-Schioppa

ο

[karanti_maria]

Ανταγωνιστικότερη η Μποτσουάνα από την Ελλάδα

Πρώτη καταχώρηση: Πέμπτη, 9 Σεπτεμβρίου 2010, 16:37

Την 83η θέση στη φετινή λίστα του World Economist Forum, το οποίο κατατάσσει όλες τις χώρες του κόσμου βάσει της ανταγωνιστικότητάς τους, καταλαμβάνει η Ελλάδα, επίδοση που χαρακτηρίζεται ως η χειρότερη σε σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε.

Η χώρα μας φιγουράρει ήδη κάτω από αφρικανικά κράτη όπως η Μποτσουάνα, η Ναμίμπια και η Ρουάντα, καθώς τα απογοητευτικά στατιστικά στοιχεία που αφορούν στον τομέα της βιομηχανικής παραγωγής αλλά και τον κύκλο εργασιών στον κλάδο των αυτοκινήτων, δείχνουν καταδεικνύουν τα φαινόμενα παθογένειας που χαρακτηρίζουν την ελληνική οικονομία.

Επισημαίνεται ότι το 2009 η Ελλάδα κατείχε την 71η θέση στον πίνακα του παγκόσμιου αυτού φόρουμ, γεγονός που αποδεικνύει ότι η δημοσιονομική κρίση έχει δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στο οικονομικό σύστημα.

http://www.zougla.gr/page.ashx?pid=2&aid=171649&cid=8

[karanti_maria]

Because some of us are tired of hearing the statement " Greece does not produce anything" we need to set the record straight. Sure, if the Greek state were more efficient and productive Greece would have many first-rate products and would have improved its exports. But even now, Greeks work, produce, extract, and export. From the birth of Greek state, NOTHING has been given to the Hellenes for free; not even the land where the bones of our ancestors are buried. Let's open our eyes and take stock. Greece is a leader in:

1) Magnesium: Greece covers the 46% of total production of Western Europe .

2) Aluminum: For some years France decreased its production in aluminum and Greece henceforth is the first country in Europe in production of aluminum, used in thousands of applications.

3) Bauxite: Greece is the bigger producer in the European Union. The bauxite is used in the manufacture of planes, electric appliances, metal manufactures.

4) Nickel: Greece is the only European country with important layers of nickel. Greece has the biggest production facilities of nickel in European Union, but like other minerals is not processed there but it is exported abroad.

5) Olive Oil: Greece is the 3rd country in the world of olive oil production (15% of world's olive oil is produced in Greece ).

6) Saffron Crocus: Greece is the 3rd country in the world of production of saffron crocus (mostly in the Kozani area) but most Greeks do not know what saffron is nor do we put it in our foods.

7) Asparagus: Greece is 5th in the world in exports of asparagus.

8) Cotton: Greece is 7th worldwide in exports of cotton and the 11th in its production

9) Tourism: Greece is the 14th country in the world in tourist arrivals (18.2 million annually)

10) Shipping: Naturally Greece is number ONE in the world in commercial shipping.

So yes, Greece produces lots of things, spread the word!

[karanti_maria]

Ας υποθέσουμε ότι κάποιος γνωστός σας χρωστάει μιάμιση φορά το ετήσιο εισόδημά του. Εχει επίσης μια επιχείρηση από την οποία μπαίνει μέσα εδώ και χρόνια και θα συνεχίσει να μπαίνει στην καλύτερη περίπτωση για την επόμενη τριετία. Επίσης, έχει από κληρονομιά δύο διαμερίσματα, τα οποία δεν τα ενοικιάζει καν. Εχει κληρονομήσει επίσης και ένα οικόπεδο, το οποίο απ’ όσο έχει ακούσει είναι καταπατημένο από άλλον. Δεν είναι βέβαιος ωστόσο γιατί δεν μπήκε ποτέ στον κόπο να το ψάξει.

Αυτός ο τύπος προσέφυγε σε σας, όταν συνειδητοποίησε ότι δεν τον δανείζει πλέον κανένας άλλος, με αποτέλεσμα να αρχίσουν να σκάνε οι επιταγές που είχε μοιράσει χωρίς φειδώ τα προηγούμενα χρόνια. Του δανείσατε τότε το ισόποσο του 50% του ετήσιου εισοδήματός του, ώστε να καλύπτει τις επιταγές και τα ελλείμματα της επιχείρησής του για τα επόμενα δύο χρόνια. Σας υποσχέθηκε ότι θα περιορίσει τα έξοδα, θα στραφεί σε πιο επικερδείς δραστηριότητες, θα κάνει ό, τι χρειάζεται για να μαζέψει τα οικονομικά του, να αποκαταστήσει την αξιοπιστία και την πιστοληπτική του ικανότητα στην αγορά. Κατέβαλε μια προσπάθεια είναι αλήθεια, το εκτιμήσατε, γι’ αυτό όταν ήρθε να σας ζητήσει κι άλλες διευκολύνσεις, όπως για παράδειγμα να σας επιστρέψει τα δανεικά λίγο αργότερα, με ένα μικρότερο τόκο, δεν αρνηθήκατε.

Οταν όμως του είπατε ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να αξιοποιήσει την ακίνητη περιουσία που ρημάζει, να ενοικιάσει τα διαμερίσματα, να πουλήσει ίσως κάποιο από αυτά, έστω το οικόπεδο, προκειμένου να εξοφλήσει ταχύτερα τα χρέη του, ο γνωστός σας εξερράγη. Αυτό, σας είπε, θίγει την αξιοπρέπειά του, είναι αποκλειστικά δική του υπόθεση το τι θα κάνει τα διαμερίσματα και το οικόπεδο. Από κοντά κι η σύζυγος, που ποτέ δεν σας χώνεψε και πάντα διαφωνούσε με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντί σας ο άνδρας της όταν του δώσατε το δάνειο. Αυτή είχε άλλο σχέδιο από την αρχή, πιο γρήγορο, πιο εύκολο, χωρίς να ζοριστεί κανένας. Είχε πει τότε να αξιοποιήσουν τα ακίνητα, αλλά όταν άκουσε να το προτείνετε εσείς, να το αποδέχεται και ο σύζυγος, το πήρε πίσω.

Η πρόταση ήταν ως φαίνεται περιορισμένης ισχύος και διάρκειας. Ηταν για τότε μόνο. Τώρα δεν ισχύει πια. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι βρίσκεστε αντιμέτωπος με μια τέτοια κατάσταση. Θα τον ξαναδανείζατε αυτόν τον τύπο;

του Βασίλη Zήρα

Καθημερινή

[InspectorGadget]

Απλά άπαιχτο .... έχει πλάκα (επιπέδου black splatter humor, βλέπε Hostel Ταραντίνο) η εφαρμογή δύο μέτρων και δύο σταθμών στα οικονομικά ζητήματα. Αυτό που θα θεωρούσαμε αυτονόητο σε ατομικό επίπεδο (όπως ωραία το τοποθετεί ο Ζήρας), αρνούμαστε να το εφαρμόσουμε σε συλλογικό. Βέβαια, από το άρθρο αυτό λείπει το ανάλογο της φοροδιαφυγής (η σύζυγος που κλέβει το ταμείο της επιχείρησης του άντρα της).

[karanti_maria]

Την εποχή του Μνημονίου και του fast track, η Ελλάδα «πορεύεται» ακόμα με διατάγματα του 1927! Την ώρα που η όσο το δυνατόν ταχύτερη ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας είναι η προτεραιότητα, την περίοδο που ζητούμενο είναι η προσέλκυση επενδύσεων στη χώρα μας και προχωρούν οι διαδικασίες fast track, ώστε να μειώνεται η γραφειοκρατία και να διευκολύνονται οι υποψήφιοι επενδυτές, αναχρονιστικοί νόμοι εξακολουθούν να υφίστανται και να εφαρμόζονται, θέτοντας σημαντικά εμπόδια στην εισροή ξένων κεφαλαίων στην Ελλάδα.

Το «Κ» αποκαλύπτει σήμερα την περίπτωση νομοθεσίας του 1990, η οποία στηρίζεται -μεταξύ άλλων- και σε παλαιότερα διατάγματα, που φτάνουν έως τη δεκαετία του... 1920!

Η συγκεκριμένη νομολογία εφαρμόζεται και κρίνει την τύχη σημαντικών και χρήσιμων επενδύσεων για την ελληνική οικονομία, καθώς χαρακτηρίζει ως παραμεθόριες περιοχές όπως η Σαντορίνη και η Χαλκιδική, δυσκολεύοντας σημαντικά τις κινήσεις των υποψήφιων ξένων επενδυτών.

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Για λόγους εθνικής ασφάλειας, που άπτονταν συνθηκών και καταστάσεων παλαιότερων δεκαετιών, το ελληνικό Δημόσιο είχε εκδώσει νομοθετικά διατάγματα, βάσει των οποίων ορίζονταν συγκεκριμένες περιοχές ως παραμεθόριες. Στις περιοχές αυτές απαγορεύεται κάθε είδους δικαιοπραξία επί ακινήτων.

Το 1990 ψηφίστηκε ο νόμος 1892, που ορίζει ότι «απαγορεύεται κάθε δικαιοπραξία εν ζωή, με την οποία συνιστάται υπέρ φυσικών ή νομικών προσώπων οποιοδήποτε εμπράγματο ή ενοχικό δικαίωμα που αφορά ακίνητα κείμενα στις παραμεθόριες περιοχές, καθώς και η μεταβίβαση μετοχών ή εταιρικών μεριδίων ή η μεταβολή του προσώπου εταίρων εταιρειών οποιασδήποτε μορφής, που έχουν στην κυριότητά τους ακίνητα στις περιοχές αυτές».

Δηλαδή απαγορεύει κάθε είδους αγορά ακινήτου σε αυτές τις περιοχές. Ορίζει δε ως παραμεθόριες περιοχές:

Τους νομούς Φλώρινας, Θεσπρωτίας, Καστοριάς, Ξάνθης, Ροδόπης, Έβρου, Σάμου, Χίου, Λέσβου, Δωδεκανήσου και Κιλκίς.

Τις επαρχίες Πωγωνίου και Κόνιτσας Ιωαννίνων, Αλμωπίας και Έδεσσας Πέλλης, Σιντίκης Σερρών και Νευροκοπίου Δράμας. Επίσης, τη Σκύρο και τη Σαντορίνη με τις νησίδες που υπάγονται διοικητικά σε αυτήν.

Ο ίδιος νόμος προβλέπει ότι Έλληνες και υπήκοοι κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής΄ Ενωσης -και εταιρείες- μπορούν να ζητήσουν την άρση της σχετικής απαγόρευσης με αίτησή τους σε επιτροπή που συστήνεται σε κάθε νομό. Στην περίπτωση αυτή, οι διαδικασίες είναι σχετικά σύντομες. Δηλαδή, δεν διαρκούν περισσότερο από δύο έως και τέσσερις εβδομάδες.

Ο συγκεκριμένος νόμος προχωρά ένα βήμα παρακάτω και κάνει ακόμα πιο αυστηρές τις διαδικασίες για όσους προέρχονται από χώρες εκτός Ευρωπαϊκής΄Ενωσης (για παράδειγμα, Αμερικανοί, Ρώσοι ή Ελβετοί). Επικαλείται νομοθετικό διάταγμα της 22ας Ιουνίου του 1927 (!), αλλά και μεταγενέστερα, τα οποία διευρύνουν τη λίστα των παραμεθόριων περιοχών, αφού εντάσσουν:

1. Την Κέρκυρα, τη Σάμο, τη Χίο, τη Λέσβο, τους νομούς Ιωαννίνων, Πρέβεζας, Φλώρινας, Πέλλας, Σερρών, καθώς και ολόκληρη τη Δυτική Θράκη.

2.Eπίσης, τους νομούς Θεσσαλονίκης (!), Χαλκιδικής (!), Κοζάνης, Καβάλας, την Κρήτη, τη Σκύρο, την Κεφαλλονιά και τα Δωδεκάνησα.

Γι’ αυτήν την κατηγορία υποψήφιων αγοραστών γης, η άρση της απαγόρευσης προϋποθέτει σχετική αίτηση εκ μέρους τους και στη συνέχεια θετική απόφαση από το υπουργείο Εθνικής Άμυνας. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά;

Ότι ο ενδιαφερόμενος πρέπει να προσκομίσει έναν διόλου ευκαταφρόνητο όγκο δικαιολογητικών, που περιλαμβάνει -μεταξύ άλλων- ποινικό μητρώο, βιογραφικό σημείωμα, ληξιαρχική πράξη γέννησης, στοιχεία για το θρήσκευμά του και ειδικό σχεδιάγραμμα για τη θέση του ακινήτου (όχι το γνωστό τοπογραφικό)! Με αυτά και με αυτά, όλη αυτή η διαδικασία διαρκεί, ούτε λίγο ούτε πολύ, περί τους οκτώ μήνες.

Αποτέλεσμα; Οι όποιοι υποψήφιοι το ξανασκέφτονται και πολλοί εξ αυτών αποσύρουν τελικά το ενδιαφέρον τους.

Η κατάσταση γίνεται ακόμα πιο αποτρεπτική, στην περίπτωση των νομικών προσώπων, καθώς εκεί ζητούνται αναλυτικά στοιχεία για το σύνολο των μετόχων μιας επιχείρησης, ισολογισμοί κ.λπ.

Ηλίας Μπίσσιας

Δικηγόρος Αθηνών και Ελβετίας, Διδάκτωρ Νομικής Πανεπιστήμιου Ζυρίχης

http://www.capital.gr/weekend_articles.asp?id=1150928

[karanti_maria]

Απάντηση στο δημοσίευμα του Economist, το οποίο καλούσε την Ελλάδα να παραδεχτεί ότι έχει χρεοκοπήσει και να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της και το δημοσίευμα του Spiegel ότι το ΔΝΤ αμφιβάλλει πως η Ελλάδα θα μπορέσει να εξυγιάνει την οικονομία της, δίνει ο Στέφανος Μάνος, πρόεδρος της "Δράσης".

"Αν το ΔΝΤ αμφιβάλλει ότι η Ελλάδα μπορεί να εξυγιανθεί οφείλεται στο γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει ό,τι οι περιστάσεις επιβάλλουν. Εδώ και 20 χρόνια υποστηρίζω την ανάγκη περιορισμού της κρατικής δαπάνης. Εις μάτην όμως. Η κυβέρνηση δεν διανοείται να θίξει «τα κεκτημένα» και «τα κατεστημένα». Όπως άλλωστε δεν διανοείτο και η προηγούμενη κυβέρνηση του κ. Καραμανλή. Έστω και αν έτσι οδηγούμαστε στη βέβαιη χρεοκοπία", γράφει χαρακτηριστικά σε άρθρο του στην Εστία.

"Οι τίτλοι των άρθρων της ΕΣΤΙΑΣ του τελευταίου δεκαήμερου είναι χαρακτηριστικοί της εύλογης ανησυχίας που προκαλεί η συμπεριφορά της κυβέρνησης: «Οδηγούμεθα σε αδιέξοδο», «Δεν πείθει ο πρωθυπουργός», Μετεξεταστέοι οι κυβερνώντες», «Συνταγή καταστροφής», «Εισπρακτικό Βατερλώ», «Δεν υπάρχει εθνικό όραμα».

Την ανησυχία επέτεινε το άρθρο του τελευταίου Economist: «παραδεχτείτε το, η Ελλάδα είναι χρεοκοπημένη και πρέπει να αναδιαρθρώσει το χρέος της και οι δανειστές της να εισπράξουν λιγότερα από όσα δάνεισαν». Το Spiegel ισχυρίζεται ότι και το ΔΝΤ αμφιβάλλει πια ότι η Ελλάδα θα μπορέσει να εξυγιάνει την οικονομία της.

Απαντώντας σε αυτό τον καταιγισμό απαισιόδοξων προβλέψεων ο Πρωθυπουργός και ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου αρκέστηκαν να αποκλείσουν κατηγορηματικά το ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του χρέους της Ελλάδας.

Και από τους δύο διαφεύγει ότι η αιτία των απαισιόδοξων προβλέψεων είναι οι ίδιοι. Αν το ΔΝΤ αμφιβάλλει ότι η Ελλάδα μπορεί να εξυγιανθεί οφείλεται στο γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει ό,τι οι περιστάσεις επιβάλλουν.

Εδώ και 20 χρόνια υποστηρίζω την ανάγκη περιορισμού της κρατικής δαπάνης. Εις μάτην όμως. Η κυβέρνηση δεν διανοείται να θίξει «τα κεκτημένα» και «τα κατεστημένα». Όπως άλλωστε δεν διανοείτο και η προηγούμενη κυβέρνηση του κ. Καραμανλή. Έστω και αν έτσι οδηγούμαστε στη βέβαιη χρεοκοπία.

Η αλήθεια είναι ότι κάθε περικοπή δαπάνης πλήττει τους ανθρώπους για τους οποίους η δαπάνη αυτή είναι έσοδο. Αυτοί θα διαμαρτύρονται. Είναι όμως οι λίγοι για τους οποίους θυσιάζονται οι πολλοί.

Η κυβέρνηση θα πρέπει να κλείσει τα αυτιά της και να προχωρήσει στις περικοπές εξηγώντας κάθε φορά γιατί κάθε συγκεκριμένη περικοπή είναι ηθικά δικαιολογημένη και κατά το δυνατό δίκαια κατανεμημένη. Μετά από κάθε περικοπή θα πρέπει να θυμόμαστε ότι αν δεν κόψουμε τις δαπάνες, θα χρεοκοπήσουμε (υπάρχουν δυστυχώς πολλοί ανόητοι που αντιμετωπίζουν τη χρεοκοπία και το τρομερό τίμημα που θα κληθούμε να πληρώσουμε με ελαφρότητα).

Κάθε φορά που διαφημίζεται ένα προϊόν, το 21,5% της δαπάνης αποτελεί έσοδο του ταμείου των δημοσιογράφων. Δικαιολογείται ηθικά αυτή η δαπάνη; Είναι δίκαιη; Γιατί να μη φροντίζουν τη σύνταξή τους, μόνοι τους, οι δημοσιογράφοι και οι εργοδότες τους αντί να επιβαρύνουν τις τιμές που πληρώνουν οι καταναλωτές;

Κάθε πράξη στην οποία αναμειγνύεται δικηγόρος επιβαρύνεται με μια δαπάνη υπέρ του Ταμείου των νομικών. Γιατί δεν πληρώνουν το Ταμείο τους οι ίδιοι οι δικηγόροι από τα δικά τους εισοδήματα;

Το κράτος επιχορηγεί το Ταμείο των εργαζομένων στη ΔΕΗ με 700 εκ. ευρώ ετησίως με λεφτά που παίρνει από τους πολίτες του ιδιωτικού τομέα. Οι πολλοί πληρώνουν για τους λίγους. Σε ποια ηθική βάση στηρίζεται αυτή η επιβάρυνση; Είναι δίκαιη;

Το κράτος έχει εγγυηθεί στους φαρμακοποιούς υψηλά ποσοστό κέρδους που τους καταβάλλονται από τα Ταμεία με λεφτά των πολιτών. Σε ένα φάρμακο με χονδρική τιμή 1.000 ευρώ ο φαρμακοποιός κερδίζει 350 ευρώ, ενώ ο σουηδός φαρμακοποιός κερδίζει 15,5 ευρώ. Είναι ηθικό; είναι δίκαιο; Η καθιέρωση του σουηδικού συστήματος θα ελάφρυνε την επιβάρυνση των πολιτών κατά 1,5 δις ευρώ ετησίως.

Όλα τα παραπάνω παραδείγματα εντάσσονται στη γενική κατηγορία των υπέρ τρίτων επιβαρύνσεων. Εκατοντάδες τέτοιες επιβαρύνσεις υπέρ προνομιούχων τρίτων έχουν θεσπιστεί από το πολιτικό σύστημα. Κανείς δεν γνωρίζει το συνολικό ποσό της επιβάρυνσης, κυρίως διότι οι ωφελούμενοι δεν επιθυμούν να γίνει γνωστό. Χωρίς πάντως δυσκολία μπορεί να εντοπιστεί δαπάνη – μεγαλύτερη από 10 δις ετησίως – που βαρύνει τους πολλούς είτε αμέσως, είτε εμμέσως προς όφελος πολύ-πολύ λιγότερων. Κατά τη γνώμη μου πρέπει να καταργηθούν όλες ανεξαιρέτως οι υπέρ τρίτων επιβαρύνσεις με μια απλή διάταξη νόμου. Αφού καταργηθούν όλες, αν υπάρχουν δυο τρεις που πρέπει να διατηρηθούν, ας θεσμοθετηθούν εκ νέου.

Μια άλλη κατηγορία δαπανών αφορά τα εισοδήματα όσων εργάζονται στο Δημόσιο και τις ΔΕΚΟ. Μετά τις πρόσφατες περικοπές – λόγω μνημονίου – η κατά κεφαλή δαπάνη μισθοδοσίας στις ΔΕΚΟ είναι περίπου τρεις φορές - και στο Δημόσιο δύο φορές - μεγαλύτερη από τη δαπάνη μισθοδοσίας στον ιδιωτικό τομέα. Τη μισθοδοσία στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ πληρώνουν, σε τελική ανάλυση, οι πολίτες του ιδιωτικού τομέα. Οι φτωχότεροι συντηρούν τους πλουσιότερους! Είναι η κατάσταση αυτή ηθική; Είναι δίκαιη;

Δεν είναι όμως μόνο η τεράστια διαφορά της μισθολογικής δαπάνης, είναι και το γεγονός ότι στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ – κατά μέσον όρο - για τη δουλειά ενός πληρώνονται δύο. Ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης κ. Μπουτάρης, ο μόνος ίσως ειλικρινής, είπε ότι στο δήμο του αμείβονται 5.000 άνθρωποι ενώ θα μπορούσε θαυμάσια να γίνει η δουλειά με 2.000!

Κάντε τον λογαριασμό: Η μισθολογική δαπάνη είναι 2 με 3 φορές υψηλότερη από ό,τι στον ιδιωτικό τομέα και πληρώνονται δύο φορές περισσότεροι από ό,τι χρειάζονται. Οι πολίτες λοιπόν του ιδιωτικού τομέα πληρώνουν 4 έως 6 φορές περισσότερα από όσα θα έπρεπε. Είναι ηθικό; είναι δίκαιο; είναι αποτελεσματικό; Και σε αυτή την κατηγορία δαπανών, η συνολική περιττή δαπάνη που βαρύνει τους πολλούς και ωφελεί λίγους υπερβαίνει τα 10 δις ευρώ ετησίως.

Η τρίτη κατηγορία δαπανών είναι οι δαπάνες που προκαλούνται από την έλλειψη του μετρήματος, από τις κλεψιές, τα λαδώματα και την απερίγραπτη πολυπλοκότητα και ηλιθιότητα της γραφειοκρατίας. Το οικονομικό χάος στα νοσοκομεία, οι υπερτιμολογήσεις στις προμήθειες του Δημοσίου είναι γνωστά παραδείγματα για τα οποία υπάρχουν και κάποιες εκτιμήσεις.

Πολύ λιγότερο έχει εκτιμηθεί η δαπάνη που βαρύνει όλη την κοινωνία εξ αιτίας της απώλειας χρόνου (ο χρόνος είναι χρήμα!) που προκαλείται από την πολυπλοκότητα της γραφειοκρατίας («περάστε για υπόθεσή σας») και από την προκλητική ανοχή της αστυνομίας απέναντι στην παράνομη στάθμευση, στις πορείες και στις καταλήψεις. Εκτιμώ ότι με στοιχειώδες νοικοκύρεμα μπορούν εύκολα να εξοικονομηθούν περισσότερα από 5 δις ευρώ ετησίως.

Διαιρέστε τους φόρους που πληρώνετε σε τρεις ομάδες. Στην πρώτη περιλαμβάνονται οι φόροι που αντιστοιχούν στις δαπάνες που θα έκανε το κράτος αν πλήρωνε με όρους της ιδιωτικής οικονομίας αυστηρά μόνο όσους χρειάζεται για να κάνουν τη δουλειά. Στο δεύτερο πίνακα θα βάλετε τα ποσά που αντιστοιχούν στις πληρωμές που κάνει το κράτος στους υπεράριθμους που έχει προσλάβει και τα ποσά με τα οποία τους πληρώνει πάνω από τα επίπεδα του ιδιωτικού τομέα.

Τέλος στον τρίτο πίνακα βάλτε τα ποσά που πληρώνετε για να καλυφθούν οι υπερτιμολογήσεις, οι κλεψιές και το έλλειμμα στα έσοδα που δημιουργούν οι φοροφυγάδες (κάθε φορά που το κράτος κάνει φορολογικές ρυθμίσεις κυνηγάει αυτούς που συνήθως πληρώνουν και ευνοεί τους φοροφυγάδες).

Αν δηλαδή είστε φορολογούμενος θεωρείστε τη φοροδιαφυγή ως δική σας δαπάνη. Αν πληρώνατε 1.000 ευρώ ετησίως σε φόρους, πως θα κατανέματε το ποσό αυτό στους 3 πίνακες; Πρόχειρα θα έλεγα 450 ευρώ στον πρώτο πίνακα, 350 στον δεύτερο και 200 στον τρίτο. Κάθε φορολογούμενος του ιδιωτικού τομέα είναι ενδεχόμενο να κάνει τη σκέψη, έστω ασυναισθήτως, ότι το κράτος του παίρνει εκβιαστικά 1.000 ευρώ ενώ χρειάζεται κανονικά μόνο 450. Τον εξοντώνει φορολογικά με τα υπόλοιπα 550 προκειμένου να μη θίξει «τα κεκτημένα» και «τα κατεστημένα».

Υποστηρίζω ότι δεν θα υπάρξει μείωση της φοροδιαφυγής όσο διατηρείται η πολυπλοκότητα του συστήματος και κυρίως η πεποίθηση ότι το κράτος δαπανά ασύστολα χωρίς να υπάρχει ηθικό υπόβαθρο για τις δαπάνες του και χωρίς να τηρείται η αρχή της δίκαιης κατανομής των βαρών.

Είμαστε στην αρχή του τέταρτου μήνα του 2011. Με μόλις 10 από τα 25 δις ευρώ που άνετα μπορούν να περικοπούν, η χρονιά θα μπορούσε να τελειώσει με πρωτογενές πλεόνασμα και να αλλάξει άρδην η ψυχολογία των αγορών.

Αν μάλιστα συνδυαστούν οι περικοπές των κρατικών δαπανών με γρήγορες και αποφασιστικές διαρθρωτικές αλλαγές (απλοποιήσεις, αποκρατικοποιήσεις, ιδιωτικοποιήσεις, πώληση ακίνητης περιουσίας, απελευθέρωση επαγγελμάτων, περιορισμό της συνδικαλιστικής ασυδοσίας, άνοιγμα αγορών, μεγαλύτερη εργασιακή ευελιξία στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, κ.λπ) η Ελλάδα θα μπορούσε μέχρι το τέλος του χρόνου να διαψεύσει όλες τις αρνητικές προσδοκίες.

Ο Economist σφάλλει όταν ισχυρίζεται ότι η κυβέρνησή μας έκανε ηρωικές περικοπές δαπανών. Οι περικοπές ήταν εν πολλοίς άδικες και καθόλου ηρωικές. Σφάλλει επίσης όταν ισχυρίζεται ότι μια και η αναδιάρθρωση του χρέους είναι αναπόφευκτη, ας γίνει μια ώρα αρχύτερα. Η αναδιάρθρωση θα καταστεί αναπόφευκτη μόνο αν η κυβέρνησή μας συνεχίσει ό,τι κάνει: να ξεζουμίζει τους ασθενέστερους για να συντηρεί τους πλουσιότερους.

Αντιλαμβάνομαι ότι το κόστος της πολιτικής που εισηγούμαι θα είναι μεγάλο. Θα έχει όμως θετικό αποτέλεσμα. Σε δύο μόλις χρόνια η Ελλάδα, έχοντας διαψεύσει όλες τις κακές προβλέψεις, θα βρίσκεται – ανανεωμένη και ζωντανή – σε τροχιά γρήγορης ανάπτυξης. Όσοι υποστούν σήμερα το κόστος θα πρέπει να θυμούνται ότι για πολλά χρόνια προεξοφλούσαν τα μελλοντικά εισοδήματα των πολιτών του ιδιωτικού τομέα που είναι ασθενέστεροι. Τώρα θα πρέπει να κάνουν υπομονή και θυσίες για να μπορέσουν να πάρουν το μερίδιό τους όταν η Ελλάδα συνέλθει", καταλήγει.

http://news247.gr/ellada/politiki/h_anadiarthrwsh_mporei_na_apofeyxthei_h_apanthsh_toy_stefanoy_manoy_ston_economist.828194.html

[karanti_maria]

Μεγάλη μείωση σημείωσαν οι καταθέσεις του ιδιωτικού μη χρηματοπιστωτικού τομέα στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα το 2010.

Σύμφωνα με μελέτη της Διεύθυνσης Στρατηγικής και Οικονομικής Ανάλυσης της Εθνικής Τράπεζας, σε ένα χρόνο έκαναν φτερά 40 δισεκατομμύρια ευρώ (μείωση 14%).

Μάλιστα η χώρα μας είχε μαζί με την Ιρλανδία τις μεγαλύτερες απώλειες καταθέσεων μεταξύ των χωρών της ευρωζώνης.

Στην μελέτη αναφέρεται ότι η μείωση των καταθέσεων αναμένεται να συνεχιστεί το 2011 με σημαντικά ηπιότερο ρυθμό, ενώ εκτιμάται ότι οι καταθέσεις θα επανακάμψουν σταδιακά προς τη μακροπρόθεσμη τάση τους από τα τέλη του 2012.

Από τα περίπου 40 δισ.ευρώ μείωσης των καταθέσεων στην Ελλάδα κατά το 2010, τα 34 δισ. ευρώ εξέρευσαν την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου του 2010, ενώ οι πιέσεις αμβλύνθηκαν σημαντικά με την έναρξη εφαρμογής του Προγράμματος Σταθεροποίησης.

Συγκεκριμένα, οι βασικοί συντελεστές της σημαντικής συρρίκνωσης της εγχώριας καταθετικής βάσης μπορούν να κατηγοριοποιηθούν σε δύο βασικές κατηγορίες, σε αυτούς που η επίπτωση τους είναι κατά το πλείστον άμεσα μετρήσιμη (π.χ. εκροή καταθέσεων στο εξωτερικό) και σε παράγοντες οι οποίοι δε μπορούν να μετρηθούν άμεσα αλλά να εκτιμηθούν μέσω των παρατηρούμενων τάσεων σε άλλες μακροοικονομικές μεταβλητές.

Αυτή η δεύτερη κατηγορία παραγόντων σχετίζεται μεταξύ άλλων με την αποταμιευτική, συναλλακτική συμπεριφορά του ιδιωτικού τομέα καθώς και με τη διάθεσή του να παρακράτα αυξημένο επίπεδο ρευστότητας εκτός τραπεζικού συστήματος (λ.χ. λόγω αυξημένης αβεβαιότητας).

Οι υψηλές εκροές καταθέσεων προς το εξωτερικό κατά την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2010 αποτέλεσαν την κύρια αιτία μείωσης της εγχώριας καταθετικής βάσης.

Όπως αναφέρουν οι αναλυτές της Εθνικής Τράπεζας, αναφορικά με την πρώτη δέσμη παραγόντων με άμεση επίδραση στο απόθεμα τραπεζικών καταθέσεων κατά το 2010 μπορούν αναφερθούν οι ακόλουθοι:

*Εκροή 10,2 δισ.ευρώ καταθέσεων μη-κατοίκων στο εξωτερικό. Η τάση αυτή ξεκίνησε από το 2009 οπότε σημειώθηκαν ήδη εκροές περίπου 10 δισ.ευρώ και οξύνθηκε την περίοδο Ιανουαρίου-Ιουλίου 2010 οπότε περίπου 10.3 δισ.ευρώ εξέρευσαν από τη χώρα υπό το βάρος της έντονης αβεβαιότητας και της διασποράς εξαιρετικά δυσμενών φημών για τη χώρα. Η τάση αυτή ανεκόπη με την έναρξη εφαρμογής του μνημονίου με τις συνολικές εκροές της περιόδου Αυγούστου-Δεκεμβρίου 2010 να μην υπερβαίνουν το 1 δισ.ευρώ.

*Οκτώ 8 δισ.ευρώ καταθέσεων κατοίκων εκτιμάται ότι κατευθύνθηκαν στο εξωτερικό, με κύριους προορισμούς Ηνωμένο Βασίλειο και Κύπρο, με τα 2/3 της εκροής να λαμβάνει χώρα στο πρώτο εξάμηνο του 2010.

*Περίπου 3½ δισ.ευρώ ιδιωτών φαίνεται ότι τοποθετήθηκαν σε άλλα περιουσιακά στοιχεία όπως έντοκα γραμμάτια και χρυσό, σημαντική όμως ήταν και η επίδραση του "χρηματοδοτικού ανοίγματος" του ιδιωτικού τομέα.

Τα ελληνικά νοικοκυριά και οι επιχειρήσεις βρέθηκαν από τις αρχές του 2009 και για πρώτη φορά μετά την είσοδό της χώρας στην ΟΝΕ σε κατάσταση χρηματοδοτικού ελλείμματος καθώς το διαθέσιμο εισόδημα και ο δανεισμός τους δε μπορούσαν να καλύψουν τις καταναλωτικές και επενδυτικές τους δαπάνες καθώς και τις ανάγκες αποπληρωμής του χρέους τους.

Ως εκ τούτου αναγκάστηκαν να χρησιμοποιήσουν τμήμα του αποθέματος του χρηματοπιστωτικού πλούτου τους, το οποίο αποτελείται ως επί το πλείστον από τραπεζικές καταθέσεις για κάλυψη της τρέχουσας δαπάνης τους.

Για παράδειγμα, η ιδιωτική κατανάλωση σε ονομαστικούς όρους μειώθηκε με ρυθμό περίπου 1,2%, σε ετήσια βάση, όταν το διαθέσιμο εισόδημα μειώθηκε κατά 7% περίπου, αντανακλώντας χρήση του χρηματοπιστωτικού πλούτου για εξομάλυνση της κατανάλωσης.

Παράλληλα τα νοικοκυριά χρηματοδότησαν μεγαλύτερο ποσοστό των επενδύσεων σε ακίνητα - οι οποίες ήταν ομολογουμένως σημαντικά μειωμένες - με ίδιους πόρους, εξαιτίας της ακόμη μεγαλύτερης συρρίκνωσης της στεγαστικής πίστης.

Παρομοίως, οι επιχειρήσεις εξαιτίας της μειωμένης κερδοφορίας και του περιορισμού των πιστώσεων αναγκάστηκαν και αυτές να προσφύγουν στα καταθετικά τους διαθέσιμα προκειμένου να χρηματοδοτήσουν τρέχουσες ανάγκες καθώς και την επενδυτική τους δαπάνη.

Στην μελέτη αναφέρεται ότι η μείωση των καταθέσεων αναμένεται να συνεχιστεί το 2011 με σημαντικά ηπιότερο ρυθμό συγκριτικά με το 2010.

http://news247.gr/oikonomia/oikonomika/meiwsh_kata_40_dis_eyrw_shmeiwsan_oi_katatheseis_to_2010.826529.html

[karanti_maria]

Όσοι μελετούν τις βασικές αρχές του εξουσιάζειν γνωρίζουν πως πολλές φορές ο «τσοπάνος» για να κρατάει το κοπάδι συντεταγμένο προσπαθεί να προσδιορίσει κάποιον «λύκο» που τριγυρνά και ευθύνεται για τα μύρια όσα δεινά.

Ο ξύλινος λόγος των κομμάτων συνήθως έχει σαν σκοπό, όχι να διαφωτίσει την κοινή γνώμη, αλλά να κρατήσει το κοπάδι συσπειρωμένο.

Ποιος ευθύνεται για την ελληνική χρεοκοπία;

Κατ’ αρχάς πόσα από τα 300 δισ. χρέους πήγαν σε μεγάλα και μικρά έργα, στην Ολυμπιάδα και στους εξοπλισμούς, άρα και στις υπερτιμολογήσεις και τις μίζες τους;

Η εικόνα που έχει εδώ ο μέσος πολίτης είναι ότι πρόκειται για την μερίδα του λέοντος.

Δεν είναι έτσι. Η αναζήτηση που έκανα έβγαλε πως όλα τα μεγάλα έργα της τελευταίας δεκαπενταετίας δεν μας στοίχισαν με τις υπερτιμολογημένες υψηλές τιμές και τις μίζες που τα συνόδεψαν πάνω από 10 δισ. ευρώ. (Μιλάμε για ΜΕΤΡΟ περί τα 2 δισ. ευρώ, Αττική Οδός 1,3 δισ. σύνολο 420 εκατ. η συμμετοχή του κράτους, γέφυρα Ρίου Αντιρρίου 800 εκατ. σύνολο περί τα 350 κρατική συμμετοχή, αεροδρόμιο, Εγνατία κλπ.).

Το συνολικό κόστος των σημαντικότερων μεγάλων έργων αθροίζει περί τα 15 δισ. με την κρατική συμμετοχή κάτω από τα 10 δισ. ευρώ από την οποία αν αφαιρεθούν οι κοινοτικές συμμετοχές είναι ακόμη χαμηλότερα.

Για την Ολυμπιάδα του 2004 οι εκτιμήσεις ολόκληρου του κόστους με τα βοηθητικά κοινόχρηστα έργα, κινούνται μεταξύ 9 και 13 δισ. ευρώ χωρίς να έχουν αφαιρεθεί από αυτά τα άμεσα και τα έμμεσα έσοδα...

Άμεσα είναι τα εισιτήρια, οι χορηγίες και τα δικαιώματα και έμμεσα π.χ. η φήμη της χώρας που βοήθησε η τουριστική κίνηση από 14,7 εκατ. το 2003 να σκαρφαλώσει σε 18,7 εκατ. το 2007.

Αν αθροίσουμε τη συμμετοχή του κράτους στα μεγάλα έργα της τελευταίας 15ετίας δεν βγάζουμε πάνω από 20 δισ. ευρώ...

Ο ΟΣΕ μόνο, σε 10 χρόνια έχει επιβαρύνει το δημόσιο χρέος με 10 δισ. ευρώ. Με όσα δηλ. θα είχαμε άλλα πέντε Μετρό σαν της Αθήνας ή 12,5 γέφυρες σαν το Ρίο-Αντίρριο. Προσοχή, 12,5 γέφυρες σαν του Ρίου - Αντίρριου σε ονομαστική τιμή, γιατί με βάση την κρατική συμμετοχή των 350 εκατ. περίπου θα χρηματοδοτούσαμε 28,5 γέφυρες...

Αν οι υπεράριθμοι κομματικοί πελάτες του ΟΣΕ σε δέκα χρόνια μας στοίχισαν 28,5 Γέφυρες ή Ολυμπιακή, οι αστικές συγκοινωνίες, και λοιπές δεκάδες αμαρτωλές ΔΕΚΟ πόσο μας στοίχισαν;

Οι τιμές των 20 δισ. ευρώ για τα μεγάλα έργα εμπεριέχουν μέσα και τις υπερτιμολογήσεις των διαπλεκομένων και τις μίζες των διεφθαρμένων πολιτικών. Με βάση όσα συζητά η πιάτσα, ότι δηλ. οι μίζες αφορούν το 5-10% της αξίας των έργων, τα τελευταία 15 χρόνια θεωρητικά έχουμε να κάνουμε με 1-2 δισ. σε μίζες. Δεν έχω καμιά αντίρρηση πως οι επίορκοι πρέπει να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν για λόγους ηθικής τάξης και παραδειγματισμού για το μέλλον.

Επαναλαμβάνω, δεν δίνω άφεση σε κανένα να αναζητηθούν και να τιμωρηθούν όλοι όσοι εμπλέκονται σε κακοδιαχείριση και μίζες, αλλά να ξέρουμε περίπου και τι μας συμβαίνει...

Οι εξοπλιστικές δαπάνες τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια ανέρχονται σε περίπου 30-35 δισ. ευρώ. Αναλυτικότερα αποτελούν σημαντική παράμετρο και το 10% του συνολικού δημόσιου χρέους. Αν υπολογίσουμε και μίζες της τάξης του 5-10% βγαίνει πως από αυτές πήγαν σε τσέπες επιτήδειων «πατριωτών» περί τα 2-3 δισ. ευρώ.

Αισίως, φτάσαμε τα 50-55 δισ. δαπάνες σε 15 χρόνια συμπεριλαμβανομένων εκτός μεγάλων έργων που γίνονται κάθε 100 χρόνια στη χώρα, μιας Ολυμπιάδας και της γάγγραινας των εξοπλιστικών προγραμμάτων που πρέπει να βρούμε τρόπο να μειώσουμε και να εξυγιάνουμε.

Καλώς... Τα άλλα 250 δισ. από πού μαζευτήκαν σε δεκαπέντε χρόνια;

Είχαμε γράψει πρόσφατα για τη δήλωση του δήμαρχου Θεσσαλονίκης Γιάννη Μπουτάρη για το κόστος αποκομιδής των σκουπιδιών στο δήμο που φτάνει τα 280 ευρώ ο τόνος ενώ οι ιδιώτες αναλαμβάνουν την ίδια δουλειά με 80 ευρώ. Όπως και για τους 150 υπαλλήλους της καθαριότητας του δήμου που δεν εμφανίζονταν στη δουλειά τους αλλά πληρώνονταν κανονικά...

Αποτελεί κοινό τόπο πως το ελληνικό δημόσιο καθώς και ο ευρύτερος δημόσιος τομέας βρίθουν υπαλλήλων εξαφανισμένων και «εξαφανισμένων». Πόσα από τα χρήματα που καταβάλουμε κάθε χρόνο σαν αμοιβές ή σαν ποικίλες δαπάνες που καταλήγουν σαν αμοιβές είναι καταχρηστικά και αφορούν πελατειακές εξυπηρετήσεις και κακοδιοίκηση και διαφθορά;

Οι φανερές δαπάνες του δημοσίου για μισθούς και συντάξεις το 2009 ήταν περί τα 27 δισ. ευρώ. Για μισθούς ήταν περί τα 20 και για συντάξεις τα υπόλοιπα. Τα ποσά αυτά αφορούν το στενό δημόσιο και όχι τις ΔΕΚΟ. Επιπλέον ένα σημαντικό μέρος από τα κονδύλια άλλων κατηγοριών κατέληγε πάλι σε μισθούς και επιδόματα...

Υπολογίζεται πως το 70% του ελληνικού προϋπολογισμού αφορά μισθούς και συντάξεις. Το πόσο είναι τερατώδες καθώς αντιπροσωπεύει ετησίως ένα ποσό σχεδόν 1,5 φορά πάνω από όσα ξοδέψαμε σε 15 χρόνια για μεγάλα έργα, Ολυμπιάδα και εξοπλισμούς...

http://www.capital.gr/stoupas/?i=%EF19042011

[karanti_maria]

Έλλειμμα πάνω από τρία δισεκατομμύρια ευρώ παρουσιάζουν τα ασφαλιστικά ταμεία της χώρας, όπως προκύπτει από τους προϋπολογισµούς τους για το τρέχον έτος, οι οποίοι εγκρίθηκαν και δηµοσιοποιήθηκαν χτες από τον αναπληρωτή υπουργό Εργασίας Γ. Κουτρουµάνη.

Συγκεκριμένα, ο ΟΠΑ∆ (Οργανισµός Περίθαλψης Ασφαλισµένων ∆ηµοσίου) παρουσιάζει έλλειµµα 206.154.200 ευρώ, ο κλάδος ασθενείας του ΙΚΑ 924.957.055 ευρώ, ενώ ακολουθούν ο τοµέας πρόνοιας των κληρικών µε έλλειµµα 462.393 ευρώ, ο τοµέας πρόνοιας προσωπικού Επιµελητηρίων µε έλλειµµα 523.882 ευρώ, ο τοµέας πρόνοιας του Ταµείου Νοµικών (120.858 ευρώ), ο τοµέας πρόνοιας των λιµενεργατών (1,9 εκατ. ευρώ), του προσωπικού εταιρειών λιπασµάτων (494.871 ευρώ), του προσωπικού ιπποδροµιών (768.481 ευρώ), του προσωπικού του ΟΛΘ (250.089 ευρώ) και του τοµέα πρόνοιας προσωπικού του ΟΥΘ (554.387 ευρώ).

Διευκρινίζεται ότι το Ταµείο Πρόνοιας ∆ηµοσίων Υπαλλήλων (που καταβάλλει το εφάπαξ) εµφανίζει πλεόνασµα 24.000 ευρώ στον προϋπολογισµό του 2011, χωρίς ωστόσο να υπολογίζεται ότι «χρωστά» περί τα 1,6 δισ. ευρώ έναντι πληρωµών εφάπαξ αποζηµίωσης σε 38.000 δηµοσίους υπαλλήλους.

Και σαν να μην έφταναν τα ελλείμματα, τα πολύπαθα ταμεία υφίστανται περαιτέρω απώλειες, οι οποίες ξεπερνούν τα 12 δισ. ευρώ, λόγω εκτεταμένης εισφοροδιαφυγής, αύξησης της ανεργίας και μείωσης των μισθών.

Οι εκτιμήσεις αναφέρουν ότι λόγω αύξησης των συνταξιούχων, τα επόμενα χρόνια θα απαιτηθούν πρόσθετες συνταξιοδοτικές δαπάνες ύψους 1,2 δισ. ευρώ.

Όπως έχει επισημάνει ο αναπληρωτής υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουµάνης, κάθε άνοδος της ανεργίας κατά µία ποσοστιαία µονάδα, προκαλεί απώλειες ύψους 300 εκατ. ευρώ στο ΙΚΑ που εκτοξεύονται στα 450 εκατ. ευρώ αν προστεθούν και τα επιδόµατα.

http://nonews-news.blogspot.com/2011/04/3_19.html