ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ VS ΣΤΟ ΕΞΩΤΕΡΙΚΟ

[lila pause]

Μερικές σκέψεις στα πεταχτά:

- Οι διασυνδέσεις είναι αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της επαγγελματικής ανέλιξης σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη. Αλλού λέγεται βύσμα, αλλού τενεκές λάδι και σε πιο high-profile κοινωνίες λέγεται networking

- Ελλάδα ή εξωτερικό= χαζή ερώτηση. Είναι θέμα προτεραιοτήτων. Η Ελλάδα είναι η ομορφότερη χώρα του κόσμου όταν έχεις τα λεφτά να κάνεις διακοπές και μία από τις χειρότερες χώρες του -πολιτισμένου- κόσμου για να εκπαιδευτείς και να εργαστείς στο χώρο της Ιατρικής. Μπορείς όμως και να πέσεις σε καλά χέρια. Όπως και στο εξωτερικό μπορείς να τυραννιέσαι σαν χαπίτης μαραθωνοδρόμος επί χρόνια

- Διαφωνώ στο ότι η Ελλάδα είναι μόνο για όσους βαριούνται, όσους δεν μπορούν και όσους έχουν ετοιμοθάνατους γονείς. Η Ελλάδα, και η κάθε Ελλάδα, είναι η χώρα που μας γέννησε, μας μεγάλωσε, που φιλοξενεί τον κύκλο μας, τη ζωή που θυμόμαστε.

Αν την θυμόμαστε με όμορφα συναισθήματα θα ξαναγυρίσουμε.

Όπως ειπώθηκε σωστά παραπάνω, όλα αυτά τα πράγματα είναι πολύ υποκειμενικά και εξαρτώνται από το χαρακτήρα, το υπόβαθρο και τις επιδιώξεις του καθενός.

Αυτό που όμως μπορώ να πω απόλυτα είναι ότι σιχαίνομαι να βλέπω σπουδασμένους ανθρώπους να κοκορομαχούν σαν 15χρονα.

Ευχαριστώ

Σοβερέιν , συμφωνώ σε όλα μαζί σου.

Απλά να συμπληρώσω εκείνο που παίζει ρόλο είναι το πόσο θυμωμένος είσαι.

Νομίζω ότι η σχέση των Ελλήνων με την Ελλάδα είναι όπως μια ερωτική σχέση.

Περνάς καλά για κάποιο διαστήμα αλλά κάποια στιγμή όταν χωρίζεις μένει η απογοήτευση και ο θυμός.

Πόσοι από εμάς έχουν χωρίσει και ακόμη και μετά απο χρόνια είναι θυμωμένοι και στενοχωρημένοι ή για να το πω καλύτερα πικραμένοι;!

Ίσως τελικά να πρέπει να προσπαθούμε να κρατάμε τις καλές αναμνήσεις- γεύσεις από τις σχέσεις μας και να μη μένουμε κολλημένοι στο παρελθόν και σε πράγματα που μας θυμώνουν και μας πικραίνουν.

[kanagawa]

@ Usmeds:You’re a bit of a psychopath aren’t you?Completely lacking in your ability to show empathy, callous and unemotional. Convinced you are right and insulting almost everyone in the process.What makes you think these are qualities that will make you friends wherever you are?!Why is it the 'americans' are so demented?I don't see many of the 'english' colleagues being so 'hard core'.

Λίγο υπερβολικός δεν είσαι; Καταλαβαίνεις ότι αναφέρεσαι σε ένα μέλος που έχει βοηθήσει πολλούς φοιτητές/νέους ιατρούς από το 2004 με τις πληροφορίες του ε;

υ.γ.:Όταν ήμουν στο πρώτο έτος διάβασα τα πρώτα πράγματα για τα USMLE από κάποια post του Αμερικανού

υ.γ.2: Σωστός ο Sov.

[anastasiostheodoridis]

η χωρα μου μ αγαπαει 001shiny[1].gif ,βλεπεις,μου προσφερει την ασφαλεια 001shiny[1].gif να κραταω καβαντζα σε οριζοντα δεκαετιας icon_splats.gif

καβαντζα απεριοριστου χρονου για την ακριβεια,μιλαμε για μεγαλη αγαπη οχι μαλακιες tomato.gif

κι όμως έκατσα και διάβασα 109 post(τα μισά της shlia)

shlia εδώ είσαι λιγουλάκι λάθος

shlia εκτός από τα post-σεντόνια κάνεις και παράθεση στα δικά σου σεντόνια;

[TheConjurer]

Τα πόστα του είναι όντως φοβερά όσον αφορά την ειδικότητα στην αμερικη.Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί αυτό του δίνει πλήρη ασυλία να προσβάλει όποιον δεν συμμερίζεται τις απόψεις του.

[kopritis]

@ Usmeds:You’re a bit of a psychopath aren’t you?Completely lacking in your ability to show empathy, callous and unemotional. Convinced you are right and insulting almost everyone in the process.What makes you think these are qualities that will make you friends wherever you are?!Why is it the 'americans' are so demented?I don't see many of the 'english' colleagues being so 'hard core'.

Θα συμφωνήσω και εγώ ότι αυτή η έκφραση του TheConjurer ήταν ατυχής.

Με τον Usmeds έχω διαφωνήσει κατά καιρούς, αλλά πάντα έτρεφα σεβασμό στο άτομό του, για το γεγονός ότι παρέχει εδώ και χρόνια χρήσιμη πληροφόρηση για το θέμα της Ειδικότητας στις ΗΠΑ (που είναι εμφανές ότι ενδιαφέρει πολλούς).

[Clemence]

Τα πόστα του είναι όντως φοβερά όσον αφορά την ειδικότητα στην αμερικη.Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί αυτό του δίνει πλήρη ασυλία να προσβάλει όποιον δεν συμμερίζεται τις απόψεις του.

ακριβως αυτο το σκεφτηκα και εγω πολλες φορες. μεχρι που καταλαβα οτι κανεις δεν εχει ασυλια (και μαλιστα πληρη) - οποιος γραφει εκτιθεται στην κριτικη οσων διαβαζουν. παρωπιδες εχουμε ολοι - το θεμα ειναι να το αναγνωριζουμε και να μή γινομαστε προσβλητικοι χωρις λογο.

[SleepWalker]

Τα πόστα του είναι όντως φοβερά όσον αφορά την ειδικότητα στην αμερικη.Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί αυτό του δίνει πλήρη ασυλία να προσβάλει όποιον δεν συμμερίζεται τις απόψεις του.

ακριβως αυτο το σκεφτηκα και εγω πολλες φορες. μεχρι που καταλαβα οτι κανεις δεν εχει ασυλια (και μαλιστα πληρη) - οποιος γραφει εκτιθεται στην κριτικη οσων διαβαζουν. παρωπιδες εχουμε ολοι - το θεμα ειναι να το αναγνωριζουμε και να μή γινομαστε προσβλητικοι χωρις λογο.

και εσύ δεν έχεις ασυλία να γράφεις σαχλαμάρες και να θες και να σου μιλάνε στον πληθυντικό οι άλλοι.

κι εσύ γίνεσαι προσβλητική λοιπόν: προσβάλλεις τη νοημοσύνη των ατόμων που άθελα τους διαβάζουν και τα δικά σου ποστ...

usmeds

[anastasiostheodoridis]

κλεμανς και σλιπ....ώρα για ύπνο

άντε να μου χαρείτε

[Cadaver]

Φίλε,

Παράτα την ιατρική.

Κάνε αίτηση στην NASA να γίνεις αστροναύτης.

ΥΓ. Μιλάμε καταπληκτική εντολή το Ignore, το συνιστώ ανεπιφύλακτα αν θέλει κανείς να διαβάσει ένα τόπικ ολόκληρο. Βγάζει όλη την σαβούρα κ αφήνει μόνο χρήσιμα ποστ!

[usmeds]

My, my... So many interesting words...

Psychopath, Sociopath, No Empathy, Callous, Unemotional, Ass Hole, Demented and Insulting...

Yup! I guess you are right.

I have no empathy for the incurable romantic ass holes that, all of a sudden, at the age of 35-40,

realize that living in a shack on a Greek island while prescribing generic meds to the elderly is no way to make a living...

Or for the others, who reach the final year of their studies having passed less than half of their courses at school and then,

again all of a sudden, realize that they should have prepared themselves better for the real world...

On the other hand I do think that the fact that the Greek state does not provide young doctors with

a way to advance their professional lives with dignity and pride is truly insulting.

It actually becomes demented and callous in the case of the poor souls that happen

to be facing a true family or personal crisis and cannot migrate away from this madness.

I guess that pointing out these facts might make me, in the eyes of some, a psychopath or even a sociopath.

Please, though, do not call me unemotional.

You must admit that there is a lot of emotion in these words...

P.S. I have nothing, absolutely nothing, against the incurable romantics that continue to live their lives in absolute happiness

and remain content over the years with their decisions... Kudos to them!!!

Personally, though, I really don't think that there are that many of them out there...

[alefantos]

Calling an activity a sport implies winners and losers. Constant training for the purpose of competition. Trophies and medals...Treating patients as one more notch on the bedpost is revolting.

Are you seriously saying being well balanced is…a flaw? Who would appreciate a doctor who's lost their humanity?

I'm sorry to burst your bubble, but it really doesn't take a monomaniacal genius to apply evidence based medicine. Dunno what sort of spiel you've been fed about high ideals, but you sound like a caricature from a cheap comic book who, despite their best intentions, has lost the plot. You're doing a darn good job at portraying doctors as self important smug schmucks.

If you want to practice asceticism, I suggest you find a hole to burrow in and – excuse the pun on my previous post- stop preaching.

I would appreciate it if you left my mama and my papa out of this. I feel it's shallow sensationalism, verging on the morbid even. I'm not amused.

Παρομοιωσα την ιατρικη με σπορ επειδη και στα 2 μπορεις να εισαι απο χομπυστας μεχρι μονομανης, τελειομανης και επαγγελματιας.

Υποστηριζω το αυτονοητο, δηλαδη πως ο μονομανης, οσο κι αν ειναι ανισορροπος, ειναι εν τελει καλυτερος γιατρος/πιανιστας/κολυμβητης κλπ. απο τον χομπυστα.

Το συμπερασμα μου ειναι οτι αυτος που πηγε στου διαολου τη μανα για να εκπαιδευτει ειναι εξ ορισμου πιο πωρωμενος με τη δουλεια του απο τον συναδελφο του που δεν ξεβολευτηκε. Αρα, ειναι και μαλλον καλυτερος.

Τα υπολοιπα που λες ειναι μαλλον προιον παρεξηγησης και δεν εχουν καμια απολυτως σχεση με αυτα που εγραψα η εννοουσα.

[Αρμεγογελαδών]

A ρε usmeds...

Eσυ χαραμιστηκες μου φαινεται στην Ιατρικη...

Πρωθυπουργος της Ελλαδας επρεπε να γινεις να τη σωσεις !!

Ειχα κατι συμφοιτητες που φτιαξανε ενα κομμα καποια στιγμη...Μπας και εχεις καποια σχεση με αυτους?Γιατι πανω κατω τα ιδια μυαλα κουβαλατε !!

Στην υγεια των assholes λοιπον

[Vem]

Σε μία προσπάθεια να επαναφέρω το θρεντ στο θέμα του ( ή έστω λίγο πιο κοντά σε αυτό ) έχω να πω ότι πολύ περισσότερο με ανησυχεί το θέμα " εργασία στην ελλάδα vs στο εξωτερικό " παρά το θέμα της ειδικότητας.

Με τη διαρκώς αυξανόμενη απαξίωση του επαγγέλματος περισσότερο νομίζω πρέπει να μας απασχολεί το μετά την ειδικότητα...

Κουτσά στραβά ( έως πολύ κουτσά και στραβά ) όλοι λίγο πολύ θα βρεθούν με έναν τίτλο ειδικού στην Ελλάδα.

Και μετά τι ;

Στο μέτρο και το βαθμό που το μέρος που κάνεις ειδικότητα συνδέεται με το "μετά την ειδικότητα " , θα συμφωνήσω με τον USMEDS ας ακούγεται κυνικός .

[Ortho]

Έχει απολύτως δίκιο ο Sovereign σε ό,τι ακριβώς λέει:

- Ελλάδα ή εξωτερικό= χαζή ερώτηση. Είναι θέμα προτεραιοτήτων. Η Ελλάδα είναι η ομορφότερη χώρα του κόσμου όταν έχεις τα λεφτά να κάνεις διακοπές και μία από τις χειρότερες χώρες του -πολιτισμένου- κόσμου για να εκπαιδευτείς και να εργαστείς στο χώρο της Ιατρικής. Μπορείς όμως και να πέσεις σε καλά χέρια. Όπως και στο εξωτερικό μπορείς να τυραννιέσαι σαν χαπίτης μαραθωνοδρόμος επί χρόνια

- Διαφωνώ στο ότι η Ελλάδα είναι μόνο για όσους βαριούνται, όσους δεν μπορούν και όσους έχουν ετοιμοθάνατους γονείς. Η Ελλάδα, και η κάθε Ελλάδα, είναι η χώρα που μας γέννησε, μας μεγάλωσε, που φιλοξενεί τον κύκλο μας, τη ζωή που θυμόμαστε.

Όπως ειπώθηκε σωστά παραπάνω, όλα αυτά τα πράγματα είναι πολύ υποκειμενικά και εξαρτώνται από το χαρακτήρα, το υπόβαθρο και τις επιδιώξεις του καθενός.

Αυτό που όμως μπορώ να πω απόλυτα είναι ότι σιχαίνομαι να βλέπω σπουδασμένους ανθρώπους να κοκορομαχούν σαν 15χρονα.

Πραγματικά υπάρχει άνθρωπος με στοιχειώδη λογική που να πιστεύει ότι μπορεί να υπάρξει διέξοδο, συμφωνία ή συνεννόηση σε μια τέτοια συζήτηση? Δηλαδή, είναι σα να μιλάμε ότι εμένα μου αρέσουν οι μελαχρινές και να προσπαθώ να πείσω εσάς ότι είναι καλύτερες από τις ξανθιές ή τις κοκκινομάλλες, κλπ. Υπάρχει ποτέ περίπτωση να συνεννοηθούμε?? Περί ορέξεως κολοκυθόπιτα. Περί προτεραιοτήτων, πάλι κολοκύθια. Ο καθένας βάζει ως προτεραιότητα το δικό του προσωπικό μακρύ του και το κοντό του. Άλλες οι αξίες του ενός στη ζωή και άλλες του άλλου. Γίνεται τέτοιος ντόρος, και ανταλλάσσονται άσχημα λόγια μεταξύ συναδέλφων, που όπως σωστά λέει ο Sovereign μοιάζουν σαν 15χρονα που κοκορομαχούν. Κρίμα δεν είναι να πηγαίνουμε ενάντια στη λογική σαν τα παιδάκια που τους πήρε κάποιος την καραμέλα τους?

Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα αντικειμενικά πράγματα τα οποία απλά είναι έτσι. Γιατί είναι.

1. Άτομα σαν τον usmeds, τον pdx1, κλπ που επιλέγουν μια χειρουργική ειδικότητα στην Αμερική, που φτύνουν αίμα για να τους κάνουν δεκτούς, ξενιτεύονται, αφήνουν τα πάντα (οικογένεια, φίλους, γκόμενες, διασκέδαση), πάνε 5 χρόνια και χέζουν αίμα στην ειδικότητά τους ξυπνώντας 4-5 το πρωί και γυρνώντας 8-9-10 το βράδυ είναι βέβαιο ότι αυτό δεν το κάνουν για πλάκα. Ή ότι για 5 χρόνια έχουν 2 βδομάδες διακοπές μόνο το χρόνο, τις οποίες δεν μπορούν να τις πάρουν παρά μόνο σπαστές (7+7) για να μη διαταραχθεί η κλινική. Και πάνε Ελλάδα κάθε 2 χρόνια για 5 μέρες. Και όλες τις υπόλοιπες δουλεύουν σαν το σκύλο. Λυπάμαι, αλλά στις χειρουργικές ειδικότητες το διάβασμα μετράει πολύ λιγότερο από την παθολογία. Και πολύ περισσότερο μετράει ο αριθμός και η ποιότητα των χειρουργείων πάνω στα οποία κανείς εκπαιδεύεται. Στην Αμερική λένε: “See one, do one, teach one!”. Στην Αμερική υπάρχει ένα γνωμικό που λέει ότι “μπορείς να εκπαιδεύσεις ένα γορίλλα και να τον μετατρέψεις σε γιατρό”. Τόσο structured είναι η εκπαίδευσή τους και το σύστημα, που και μ@λ@κ@ς να είναι κάποιος θα γίνει καλός. Δεν είναι λογικό να μην βγουν καλύτεροι χειρουργοί από τους αντίστοιχους στην Ελλάδα. Θα βγουν. Αυτό είναι δεδομένο. Είναι γελοίο να αμφισβητήται από ορισμένους που δεν έχουν ιδέα περί τίνος πρόκειται η χειρουργική ειδικότητα στην Αμερική. Ένας attending χειρουργικής ειδικότητας είχε πει κάποτε ότι πριν την ειδικότητα είσαι αυτός που ήσουν τόσα χρόνια. Εμείς σε διαλύουμε στην ειδικότητα, και στο τέλος σε έχουμε ξαναφτιάξει από την αρχή. Όπως επίσης, θα βγουν πολύ καλύτεροι χειρουργικά στον ίδιο χρόνο από τους αντίστοιχους Ευρωπαίους συναδέλφους τους που έχουν 1) πολύ πιο χαλαρά ωράρια (=λιγότερη εκπαίδευση) και 2) μ@λ@κ3ς Καθηγητές (=”Θεούς”, που μεταχειρίζονται τους ειδικευόμενους με περιφρόνηση, αντί να έχουν σαν πρώτη τους προτεραιότητα να τους εκπαιδεύσουν = πάλι λιγότερη εκπαίδευση). Οι Ευρωπαίοι αντίστοιχα θα μπορέσουν να γίνουν το ίδιο καλοί ή και παραπάνω (εξαρτάται τον άνθρωπο και το ταλέντο του) σε πολύ περισσότερα χρόνια γλύφωντας τους κώλους των Καθηγητών τους γιατί δεν τρώνε το ίδιο γ@μήσ! και δεν εκπαιδεύονται στην ειδικότητα όπως οι Αμερικανοί ειδικευόμενοι. Το λέει η λογική. Επίσης, όταν από το Αμερικανικό σύστημα υποχρεούνται να σου μάθουν, ενώ εδώ είναι “μπουρδ3λο” και ζητιανεύουν οι ειδικευόμενοι τα χειρουργεία από τον κάθε Καθηγητή-Θεό, είναι δεδομένο ότι οι Αμερικανο-εκπαιδευμένοι θα είναι καλύτεροι. Είναι δεδομένο ότι όταν ένας Αμερικανός ειδικευόμενος μπορεί να γράψει 3000 χειρουργεία στο logbook του στα 5 χρόνια, ενώ ο Έλληνας καν δεν ξέρει τι είναι το logbook ότι θα υπάρχει χαώδης διαφορά μεταξύ των 2. Π.χ. είναι δεδομένο ότι ένας ειδικευόμενος ορθοπεδικής στην Αμερική που έχει κάνει 250-300 αρθροσκοπήσεις είναι πολύ καλύτερα εκπαιδευμένος από τον Έλληνα ειδικευόμενο που έχει κάνει 20, και αυτές ενδεχομένως με βοήθεια.

Δεν μπορεί να πει κανείς, γιατί το είδα και αυτό κάπου παραπάνω, ότι το “Αττικό”, ή το κάθε Πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Ελλάδος σε κάνει επαρκή χειρουργικά. Δεν σε κάνει. Όσο και να θέλεις, γιατί δεν σου δίνουν να κάνεις. Δε πα να χτυπιέσαι η να αυτοκτονείς? Μιλάω εκ πείρας, και έχοντας δει και πολλούς ειδικευόμενους Έλληνες και Αμερικανούς. Επίσης, όταν οι κάποιοι Αμερικανοί Καθηγητές ήρθαν στο “περίφημο τραυματιολογικό κέντρο των Βαλκανίων” ΚΑΤ και το είδαν, είπαν ότι αυτό το νοσοκομείο δεν θα μπορούσε ποτέ να πάρει άδεια λειτουργίας στην Αμερική.

Τα άτομα σαν τον usmeds ή τον pdx1 ή και κάποιοι άλλοι που ίσως ξέχασα, αξίζουν τον σεβασμό όλων γι’αυτά που κατάφεραν και για αυτά που κάνουν και γι’αυτό που είναι και γι’αυτά που προσφέρουν στο forum στους επόμενους. Γιατί εδώ στην Ελλάδα δεν διανοούνται τι θα πει χειρουργική ειδικότητα στην Αμερική. Και στο κάτω κάτω, εφ’όσον πέτυχαν να το maximum δυνατό επιστημονικά-χειρουργικά κλπ, πιθανώς να έχουν και ένα μεγαλύτερο Ego ή φιλοδοξία από το μέσο όρο, αλλιώς θα καθόντουσαν στ’αυγά τους αντί να κάνουν τόσες θυσίες. Και στο κάτω-κάτω εάν δεν είχαν αυτό το Ego δεν θα είχαν φτάσει εκεί που έχουν φτάσει. Άρα το ελάχιστο που αξίζουν είναι κατ’αρχήν τον σεβασμό ακόμη και εάν πολλές φορές κάποιος μπορεί να πει και μια κουβέντα παραπάνω.

2. Βλέπω ότι γίνεται κάποια σύγχυση ως προς την ποιότητα της εκπαίδευσης που λαμβάνει κάποιος και την επαγγελματική του αποκατάσταση. Αυτό γιατί κάποιοι παρασύρονται ίσως από την λεγόμενη “κοινή λογική” η οποία δεν υφίσταται στο bord3lo Hellhadhah και πιστεύουν ότι ο καλός χειρουργός πχ θα είναι και επιτυχημένος επαγγελματικά. Την επαγγελματική επιτυχία την διαχωρίζω από την επιστημονική και την ορίζω ως 1) οικονομική και 2) κοινωνική (αναγνωρισιμότητα, κοινωνικό prestige στην Ελλάδα, κλπ).

Το ότι οι “Αμερικανο-εκπαιδευμένοι” ή “εξωτερικο-εκπαιδευμένοι” θα έρθουν στο Hellhadhah για να “γ@μήσουν”, αποτελεί μια πολύ συχνή παρανόηση. Άλλωστε, εάν ήταν έτσι, θα είχαν γυρίσει όλοι από το εξωτερικό και θα είχαν πάρει τα ηνία της Ελλάδος (στην ιατρική εν προκειμένω). Βλέπετε να γίνεται αυτό? Ένας αμερικανο-εκπαιδευμένος πχ στην ορθοπαιδική όταν θα γυρίσει Ελλάδα, θα είναι πολύ καλύτερος από όλους τους άλλους, όμως δυστυχώς θα προσπαθεί να πουλήσει ψυγεία στους Εσκιμώους. Αυτό γιατί ενώ σαν μονάδα θα είναι πολύ καλύτερος, αλλά αυτά που μπορεί να κάνει αυτός πάνω-κάτω (μιλάω για το καθημερινό ψωμοτύρι της ορθοπαιδικής) θα μπορούν να τα κάνουν και οι άλλοι 15 “ως ομάδα”.

Και εξηγούμαι, παίρνοντας ένα φανταστικό παράδειγμα, που όμως είναι πολύ αληθινό και ισχύει: Ένας ιδιώτης ορθοπαιδικός που έχει ένα ΙΚΑ και χ3ζ3ται στο τάληρο, και ενώ δεν ξέρει ούτε τι είναι το DHS (ή βίδα που βάζουμε στο ισχίο), όταν του έρθει το κάταγμα ισχίου, θα τον στείλει σε έναν που εμπιστεύεται γι’αυτό το σκοπό. Ξέρετε πόσοι τέτοιοι υπάρχουν και θα πάνε να του κάνουν το χειρουργείο για ένα χαρτζηλίκι που θα τους δώσει της τάξης των 700-1000 Ευρώ?? Ξέρετε πόσο πολλοί είμαστε, που αν αυτός αρνηθεί, τότε ο ΙΚΑτζής θα βρει άλλους 10 στη θέση του να τον εξυπηρετήσουν?? Και φυσικά, αν δε βαριέται ο ΙΚΑτζής και το κυνηγάει ακόμη, θα πάει στο χειρουργείο να παριστάνει τον χειρουργό στον ασθενή (βλέποντας τον πριν κοιμηθεί και μόλις ξυπνήσει και λέγοντάς του ότι όλα θα πάνε καλά ή πήγαν καλά). Αποτέλεσμα: μηδέν επιπλοκές, μηδέν άγχος, ποσοστά από τον “χειρουργό της ημέρας”, (ή ακόμη και να δίνει αυτός ποσοστά στον χειρουργό κρατώντας τη μερίδα του Λέοντος), ο ασθενής ευχαριστημένος να πλέκει το εγκώμιο του ΙΚΑτζή γιατρού και να λέει ότι “τον έσωσε” και να του στέλνει άλλα 5 “πελατάκια”. Όταν πάλι, του έρθει μια κήλη δίσκου, θα βρει έναν σπονδυλά και θα κάνει το ίδιο. Το ίδιο θα κάνει όταν του έρθει ο,τιδήποτε. Το αποτέλεσμα πάντα μια χαρά, χωρίς κόπο, άγχος, τρέξιμο, διάβασμα, κλπ. Αν μάλιστα ο συγκεκριμένος ΙΚΑτζής έχει πάει και μετά την ειδικότητα στην Αμερική για 1 χρόνο Observeship, χωρίς USMLE δηλαδή, άρα χωρίς να έχει εκπαιδευτεί χειρουργικά ποτέ του στην Αμερική, θα το λέει με καμάρι, βάζοντας στο και στην κάρτα του και λέγοντας στον ανίδεο ασθενή, χλευάζοντας όλους τους άλλους: “Εμείς στην Αμερική τότε, γ@μούς@με και δ3ρν@με, κλπ…”. Ξέρετε ρε πόσοι είναι έτσι? Ξυπνήστε κάποιοι να δείτε λίγο παραπάνω από τη Σχολή σας ή την ειδικότητά σας και δείτε τι γίνεται στην Ελλάδα.

Άρα, ορίστε τόσοι πολλοί λόγοι που ζητούσε επίμονα ο usmeds γιατί κάποιος να κάνει ειδικότητα στην Ελλάδα και να μην πάει να τον γ@μήσουν στην Αμερική ασάλιωτα.

Επαναλαμβάνω.

Οι μόνοι λόγοι, πλέον, για να μείνει κανείς Ελλάδα είναι:

Κάτι πολύ σοβαρό οικογενειακό = Γονείς χωρίς φροντίδα, ο έρωτας της ζωής σου, η ανύπαντρη αδελφή σου, ο κίνδυνος να μείνεις στο ράφι ή έστω ακόμα πως έβαλες τον φανταστικό Ελληνικό τρόπο ζωής πάνω από την καριέρα σου (για εσένα είναι πολύ σοβαρό)...

Ένα πολύ καλό μέσο = Γονείς εισοδηματίες, Γονείς με καλό ιατρείο, Μπάρμπα στην Κορώνη

Δεν έχεις τις ικανότητες για έξω = Είσαι στούρνος

Αν θέλει κάποιος να μου πεί κάποιον άλλο λόγο, ας μου τον πει.

Το ότι κάθεται κάποιος στην Ελλάδα για χειρουργική ειδικότητα, και ας πούμε ότι “δεν εκπαιδεύεται όσο στην Αμερική”, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι στο τέλος θα αποτύχει “επαγγελματικά” (=οικονομικά + κοινωνική καταξίωση). Μπορεί ο usmeds ή κάποιος “άλλος usmeds” να μην διανοείται να τα κάνει αυτά γιατί ενδεχομένως γουστάρει την επιστήμη, ή θέλει να είναι ο καλύτερος χειρουργός, ή δεν του αρέσει να κοροϊδεύει τον εαυτό του ή τους ασθενείς του, αλλά αυτό είναι irrelevant. Είναι δική του προσωπική επιλογή και προτεραιότητα να είναι επιστημονικά/χειρουργικά ο καλύτερος. Δεν συνδέεται απαραίτητα με την επαγγελματική αποκατάσταση στην Ελλάδα. Τώρα πάλι, μπορεί να γουστάρει κάποιος να μείνει ΗΠΑ γιατί εκεί ένας ορθοπεδικός πχ μπορεί να βγάζει 600,000-800,000$ το χρόνο (που στην Ελλάδα θα τα έβγαζε σε 10+ χρόνια μην πω παραπάνω). Με γεια του και χαρά του, γουστάρει τις ΗΠΑ! Επιλογή του.

Θέμα προτεραιοτήτων είναι, όπως λέει ο Sovereign. Και στο τέλος ποιος είναι ο πιο μάγκας ρωτάω εγώ?

Αυτός που με λίγο κόπο αλλά πολλή κομπίνα κατάφερε να ζει στην Ελλάδα και να αγοράσει βίλλες και 3 Μερσεντές, ζει στη Χώρα του, πάει για ουζάκια την Κυριακή με τους παιδικούς του φίλους, έχει φτιάξει οικογένεια, τα κονομάει χοντρά και τους έχει όλους γραμμένους εκεί που δε γράφει με μελάνι, αλλά επιστημονικά/χειρουργικά είναι τενεκές?

Αυτός που τα απαρνήθηκε όλα, πέρασε μια ζωή στερήσεις και γ@μήσ! ατελείωτο στην ξενιτιά και έγινε Professor and Chairman στην Αμερική? Που τον σέβονται όλοι, που περπατάει και σε κάθε βήμα του όλοι χ3ζονται μπροστά του, που πάει να μιλήσει ως αυθεντία στα Συνέδρια και του κάνουν όλοι υποκλίσεις, αλλά είναι ακόμη ανύπαντρος στα 50 του ή παντρεύτηκε μια Αμερικανίδα νοσοκόμα στη μέση του πουθενά και τα παιδιά του είναι αμερικανάκια αλά Bush χωρίς να ξέρουν εάν η Ελλάδα διαθέτει ψυγεία ή air conditioners? Που νοσταλγεί την Ελλάδα και όλο θέλει να γυρίσει? Που τον καλούν συνέχεια οι Έλληνες συνάδελφοί του να μιλήσει στα Ελληνικά Συνέδρια και “καμαρώνουν” γι’αυτόν όταν είναι στο βήμα, ενώ όταν πάει να βάλει τα χαρτιά του για Καθηγητής μετά από 20 χρόνια Νόστου τον μαχαιρώνουν αδυσώπητα πίσω από την πλάτη του??

Τι τελικά ισχύει? Τι τελικά είναι το καλύτερο? Υπάρχει απάντηση? Μπορώ να τη δώσω εγώ για σένα ή εσύ για μένα? Μπορώ εγώ να σε πείσω ρε φίλε ότι οι μελαχρινές είναι καλύτερες από τις ξανθιές επειδή μου αρέσουν εμένα?? Μπορώ να σου πω τι πρέπει να κάνεις στη ζωή σου και εάν πρέπει να πας Ελλάδα ή στο Τιμπουκτού?

Και βλέπω να κάθεται τώρα π.χ. ο pdx1 και ο κάθε pdx1 που κάνει χειρουργική ειδικότητα στην Αμερική να εξηγήσει στον καθένα από μας ότι είναι ο καλύτερος από τους υπόλοιπους. Είναι. Δεχθείτε το. Είναι αξίωμα. Δεν υπάρχει αμφιβολία. Του έχει βγει ο κώλος. Έχει χέσει αίμα στην ειδικότητα. Τον έχουν περάσει γενεές δεκατέσσερις. Μην το ψάχνετε.

Αυτά είναι άσχετα με το θέμα που εξετάζουμε εδώ, δηλαδή ειδικότητα στην Ελλάδα ή στο Εξωτερικό. Δεν είναι αυτή η λύση του προσωπικού προβλήματος που απασχολεί τον καθένα από εσάς. Η λύση δεν μπορεί να δοθεί μέσα από ένα διάλογο π.χ. 30 ανθρώπων που διαφέρουν ριζικά, στα βιώματα, στις αξίες, στη νοοτροπία, στο χαρακτήρα, στις επιδιώξεις, στις συνήθειες, στα όνειρα, κλπ. Η λύση για τον καθένα μας δίνεται με προσωπική προσπάθεια και αγώνα (αν είναι τυχερός και του δοθεί ποτέ).

[lila pause]

emarup

'Εγραψες!

[christian troy]

Abso-fuckin-lutely

[SleepWalker]

Και στο τέλος ποιος είναι ο πιο μάγκας ρωτάω εγώ?

Αυτός που με λίγο κόπο αλλά πολλή κομπίνα κατάφερε να ζει στην Ελλάδα και να αγοράσει βίλλες και 3 Μερσεντές, ζει στη Χώρα του, πάει για ουζάκια την Κυριακή με τους παιδικούς του φίλους, έχει φτιάξει οικογένεια, τα κονομάει χοντρά και τους έχει όλους γραμμένους εκεί που δε γράφει με μελάνι, αλλά επιστημονικά/χειρουργικά είναι τενεκές?

Αυτός που τα απαρνήθηκε όλα, πέρασε μια ζωή στερήσεις και γ@μήσ! ατελείωτο στην ξενιτιά και έγινε Professor and Chairman στην Αμερική? Που τον σέβονται όλοι, που περπατάει και σε κάθε βήμα του όλοι χ3ζονται μπροστά του, που πάει να μιλήσει ως αυθεντία στα Συνέδρια και του κάνουν όλοι υποκλίσεις, αλλά είναι ακόμη ανύπαντρος στα 50 του ή παντρεύτηκε μια Αμερικανίδα νοσοκόμα στη μέση του πουθενά και τα παιδιά του είναι αμερικανάκια αλά Bush χωρίς να ξέρουν εάν η Ελλάδα διαθέτει ψυγεία ή air conditioners? Που νοσταλγεί την Ελλάδα και όλο θέλει να γυρίσει? Που τον καλούν συνέχεια οι Έλληνες συνάδελφοί του να μιλήσει στα Ελληνικά Συνέδρια και “καμαρώνουν” γι’αυτόν όταν είναι στο βήμα, ενώ όταν πάει να βάλει τα χαρτιά του για Καθηγητής μετά από 20 χρόνια Νόστου τον μαχαιρώνουν αδυσώπητα πίσω από την πλάτη του??

Επιλέγω το 2ο

[notbad]

Γιατί να είναι ή έτσι ή αλλιώς; Μπορεί κάποιος και στο εξωτερικό να κάνει ειδικότητα και να είναι ευτυχισμένος στην προσωπική του ζωή. Και όταν επιλέγει να επιστρέψει στην Ελλάδα να έχει την ευφυία ώστε να προσαρμοστεί στα ελληνικά δεδομένα αλλιώς, λυπάμαι που το λέω, δεν είναι έξυπνος αρκετά. Και τζάμπα οι σπουδές και τα χαρτιά

Και εκτιμώ απεριόριστα τους "ασκητές της ιατρικής" αλλά η εμπειρία μου, μου έχει μάθει ότι οι έλληνες γιατροί στις ΗΠΑ είναι οι μεγαλύτεροι γκομενιάρηδες που έχω δει οπότε μην μου πουλάτε εδώ μέσα το σοβαρό προφίλ άιντε (και παίζουν και σε παγκόσμια γήπεδα έτσι; )

[lilpapaki]

Γιατί να είναι ή έτσι ή αλλιώς; Μπορεί κάποιος και στο εξωτερικό να κάνει ειδικότητα και να είναι ευτυχισμένος στην προσωπική του ζωή. Και όταν επιλέγει να επιστρέψει στην Ελλάδα να έχει την ευφυία ώστε να προσαρμοστεί στα ελληνικά δεδομένα αλλιώς, λυπάμαι που το λέω, δεν είναι έξυπνος αρκετά. Και τζάμπα οι σπουδές και τα χαρτιά

Και εκτιμώ απεριόριστα τους "ασκητές της ιατρικής" αλλά η εμπειρία μου, μου έχει μάθει ότι οι έλληνες γιατροί στις ΗΠΑ είναι οι μεγαλύτεροι γκομενιάρηδες που έχω δει οπότε μην μου πουλάτε εδώ μέσα το σοβαρό προφίλ άιντε (και παίζουν και σε παγκόσμια γήπεδα έτσι; )

αααα.... θα συμφωνησω σ ' αυτο

να πω μονο οτι εκτος απο τους μεγαλυτερους γκομενιαρηδες συνηθως τρωνε και τις μεγαλυτερες χυλοπιτες , ειναι οι περισσοτερο ασχημοι και εχουν μια μονιμη αγαμια μεχρι τα 50ντα τους .

[notbad]

Και έλεγα πότε η πικραμένη τριαντάρα θα μιλήσει Και ελάλησε ως συνήθως

[lilpapaki]

σου προτεινω αν βγαλεις τη φωτο απο το facebook , για να μην τρομαζουμε απο την ...ομορφια σου

εννοειται οτι ειμαι πικραμενη ...κλαιω ολη μερα γιατι δε βρηκα θεση σε ενα εργαστηριο στην αμερικη οπως απειροι ανεργοι κακομοιροι βιολογοι ...

οταν λετε κατι , θα εχετε αντιλογο

αντε , κοιτα να βρεις κανα γαμπρο στο Αμερικα ( οι Αμερικανοι εχουν χειροτερο γουστο απο τους Ελληνες , οποτε σε βολευει )

υγ βγαλε τις φωτο , σε λεω!!!! δε σε βοηθανε ! ασε τους να σε φανταζονται ομορφη ....χαχαχαχα

[notbad]

Έχω πει άπειρες φορές ότι είμαι κοντή, χοντρή και άσχημη. Επίσης απελπισμένη, χωρίς άντρα και αγ****τη. Τί να γίνει; Κι εμείς τα μπάζα πρέπει να ζήσομε

[Αρσινόη]

usmeds

Και στο τέλος ποιος είναι ο πιο μάγκας ρωτάω εγώ?

Αυτός που με λίγο κόπο αλλά πολλή κομπίνα κατάφερε να ζει στην Ελλάδα και να αγοράσει βίλλες και 3 Μερσεντές, ζει στη Χώρα του, πάει για ουζάκια την Κυριακή με τους παιδικούς του φίλους, έχει φτιάξει οικογένεια, τα κονομάει χοντρά και τους έχει όλους γραμμένους εκεί που δε γράφει με μελάνι, αλλά επιστημονικά/χειρουργικά είναι τενεκές?

Αυτός που τα απαρνήθηκε όλα, πέρασε μια ζωή στερήσεις και γ@μήσ! ατελείωτο στην ξενιτιά και έγινε Professor and Chairman στην Αμερική? Που τον σέβονται όλοι, που περπατάει και σε κάθε βήμα του όλοι χ3ζονται μπροστά του, που πάει να μιλήσει ως αυθεντία στα Συνέδρια και του κάνουν όλοι υποκλίσεις, αλλά είναι ακόμη ανύπαντρος στα 50 του ή παντρεύτηκε μια Αμερικανίδα νοσοκόμα στη μέση του πουθενά και τα παιδιά του είναι αμερικανάκια αλά Bush χωρίς να ξέρουν εάν η Ελλάδα διαθέτει ψυγεία ή air conditioners? Που νοσταλγεί την Ελλάδα και όλο θέλει να γυρίσει? Που τον καλούν συνέχεια οι Έλληνες συνάδελφοί του να μιλήσει στα Ελληνικά Συνέδρια και “καμαρώνουν” γι’αυτόν όταν είναι στο βήμα, ενώ όταν πάει να βάλει τα χαρτιά του για Καθηγητής μετά από 20 χρόνια Νόστου τον μαχαιρώνουν αδυσώπητα πίσω από την πλάτη του??

Επιλέγω το 2ο

respect στον usmeds,επιλεγεις το 2ο

αλλα καθεσαι και τρως στο κωλαρακι αναμονη πενταετιας για να κανεις καθαρα! χειρουργικη ειδικοτητα στο ελλαντα, αν δεν απατωμαι.

συμπερασμα:δε μας ενδιαφερει η γνωμη σου γιατι ειναι ασυνεπης ως προς τις πραξεις σου.

[grandma]

Καλά τα λέτε, παιδιά μου, αλλά ας μιλήσει και κάποιος που πέρασε αναμονή στην Ελλάδα για πάνω από ένα-δύο χρόνια!

Όλοι με τους γονείς μένετε μέχρι τα 30+; Γιατί αν όντως είναι έτσι και σας αρέσει κιόλας, πάσο! Αλλιώς πώς τα βγάζετε πέρα;;

Όποιος βρέθηκε στη θέση να δουλεύει σε κέντρα αισθητικής, όπου σε αναγκάζουν να πουλάς λέιζερ ακόμα και σε γυναίκες υπό χημειοθεραπεία, ή έκανε μεταφράσεις ως και 12 ώρες την ημέρα για 300 ευρώ το μήνα, ενώ όλοι μα όλοι οι φίλοι και γνωστοί, που κάποτε όλοι μαζί προσπαθούσατε να περάσετε ιατρική αλλά εκείνοι δεν τα κατάφεραν (εδώ αυτοφασκελωθείτε), έχουν μόνιμη δουλειά και καλοπληρωμένη μάλιστα, ξέρει ότι η Ελλάδα δεν σου αφήνει περιθώρια ούτε για αξιοπρέπεια, όχι για καλή ζωή και για να χαρείς τον ήλιο και τις παραλίες!!!

Πιστεύω ότι κανένας δεν ήταν προετοιμασμένος για το τί ακολουθεί την αποφοίτηση. Η ερώτηση ουσιαστικά δεν είναι ειδικότητα εδώ ή έξω, είναι δουλεύω ή όχι. Και εξυπακούεται ότι αν κάποιος έχει γύρω του έναν κύκλο οικογένεια-φίλοι-σχέση που καταλαβαίνει τι σημαίνει ότι σπούδασα-τόσα-χρόνια-και-τώρα-είμαι-σε-χειρότερη-μοίρα-από-τον-απόφοιτο-ΙΕΚ και τον βοηθάει να περάσει η περίοδος αυτή, τότε το πράγμα παλεύεται και όλα καλά. Αλλιώς μια θέση γενικής ιατρικής στο βόρειο πόλο φαντάζει λουκούμι!

Συγγνώμη αν σας κούρασα, αλλά καλό είναι όσοι διαβάζουν το thread και είναι ακόμα φοιτητές να έχουν στο μυαλό τους να εξασφαλίσουν και μια άλλη εναλλακτική. Μάθετε καλά αγγλικά/γερμανικά/σουηδικά κτλ, δώστε USMLE, έτσι ώστε αν δείτε ότι δεν την παλεύετε εδώ, να δοκιμάσετε και αλλού. Όχι για πάντα βρε αδερφέ, δείτε και κάτι άλλο και αποφασίζετε μετά τι σας ταιριάζει.

ΥΓ: Όσο για το θέμα αν βρίσκει κάποιος δουλειά επιστρέφοντας, πρόσεξε κανένας σε μια πρόσφατη χρυσή ευκαιρία αγγελία που ζητούσε ψυχιάτρους «κατά προτίμηση με ειδικότητα στο εξωτερικό»;;;

[Ortho]

Έχω πει άπειρες φορές ότι είμαι κοντή, χοντρή και άσχημη. Επίσης απελπισμένη, χωρίς άντρα και αγ****τη. Τί να γίνει; Κι εμείς τα μπάζα πρέπει να ζήσομε

Ναι, ναι, καλά καλά, και εγώ είμαι ο Πάπας.

Γιατί να είναι ή έτσι ή αλλιώς; Μπορεί κάποιος και στο εξωτερικό να κάνει ειδικότητα και να είναι ευτυχισμένος στην προσωπική του ζωή. Και όταν επιλέγει να επιστρέψει στην Ελλάδα να έχει την ευφυία ώστε να προσαρμοστεί στα ελληνικά δεδομένα αλλιώς, λυπάμαι που το λέω, δεν είναι έξυπνος αρκετά. Και τζάμπα οι σπουδές και τα χαρτιά

Και εκτιμώ απεριόριστα τους "ασκητές της ιατρικής" αλλά η εμπειρία μου, μου έχει μάθει ότι οι έλληνες γιατροί στις ΗΠΑ είναι οι μεγαλύτεροι γκομενιάρηδες που έχω δει οπότε μην μου πουλάτε εδώ μέσα το σοβαρό προφίλ άιντε (και παίζουν και σε παγκόσμια γήπεδα έτσι; )

Τίθεται θέμα βλέπω για το αν γιατροί στην Αμερική είναι @γ@μητοι ή όχι? χαχαχαχαχαχαχαχα. Και Κουασιμόδος να είσαι, θα στην πέφτουν σαν τις μύγες. Αυτό είναι γνωστό. Αυτή είναι ουσία όμως? Να έχεις ****** 30 νοσοκόμες στα 5 χρόνια ειδικότητας? Δε με χαλάει βέβαια και I look forward to it, όμως πάλι, δεν είναι αυτό η ουσία... :-)

Και φυσικά μπορείς να προσαρμοστείς από Δήμαρχος σε Κλητήρας-λαμόγιο. Είπε κανείς όχι?