Συμβουλή προς νέους

[xalia]

Αν ο μικρός σας αδελφός, ένας φίλος σας...ή ο γιός σας (γιατί μας πήραν και τα χρόνια)

ερχόταν στη συγκεκριμένη χρονική στιγμή (με τα ζόρια που όλοι μας έχουν περάσει) και σας ζητούσε τη γνώμη σας για το αν θα ήταν καλό να μπει στην ιατρική ή όχι, τι συμβουλή θα δίνατε και γιατί?

Εγώ προσωπικά θα αποθάρρυνα οποιοδήποτε νέο θέλει να νιώσει τι σημαίνει φοιτητική ζωή (όχι ότι πέρασα άσχημα....αλλά καμία σχέση με άλλες σπουδές)

και φυσικά θα τον εμπόδιζα στην περίπτωση που οι γονείς του αδυνατούν να τον καλύψουν οικονομικά μέχρι την περάτωση των σπουδών (ή και για μερικά χρονάκια ακόμα).

Από κει και πέρα θα ήμουν συνέχεια στη ψήσιμο να φύγει για εξωτερικό ( με την έννοια να δώσει τα μέρη του usmle ή να κάνει κάποια γλώσσα που θα βοηθήσει στη λήψη ειδικότητας (βλ. Σουηδικά)

[invitro]

Θα έλεγα όχι βέβαια, εκτός αν είχα έτοιμη δουλειά (ιατρείο, κλινική) να του προσφέρω.

[Dr Lecter]

Εγω θα του ελεγα να κανει ιατρικη μονο εφοσον δε μπορει να φανταστει τη ζωη του χωρις αυτη. Δεν πρεπει να κανει ιατρικη για τα λεφτα, για το status, για να βοηθαει ανθρωπους, για σιγουρη δουλεια κτλ. Ειναι καποιοι ανθρωποι που το εχουν μεσα τους το γιατριλικι, εχουν ενα εμφυτο, αυθορμητο ενδιαφερον για αυτη τη δουλεια. Οσοι δεν το εχουν και αποφασισουν να κανουν ιατρικη θα ταλαιπωρηθουν υπερβολικα και στο τελος δε θα πετυχουν και τιποτα.

[notbad]

Εννοείται ότι αν ήθελε να πάει ιατρική θα τον/την ενθάρρυνα. Αλλά...θα τους έβαζα κάτω στα 17, στα 20, στα 24 και θα τους έλεγα πώς να αποφύγουν όλα τα λάθη που έκανα εγώ. Και νομίζω ότι αν κάποιος έχει λεπτομερή πληροφόρηση και σωστή καθοδήγηση είναι λίγο πιο εύκολη η πορεία. Αλλά έτσι κι αλλιώς αν κάποιου του αρέσει κι έχει την ξεροκεφαλιά να το κάνει θα το κάνει anyway

[Evanescent_doctor]

Εννοείται ότι θα του έλεγα αλλά και θα του έδειχνα με το δικό μου παράδειγμα ότι με την ιατρική το μόνο που θα καταφέρει θα είναι να φτάσει στα 30 και να μην ξέρει τι θα γίνει όταν μεγαλώσει...

Ιδέες για άνετη ζωή υπάρχουν αρκετές...δεν εξασφαλίζουν βίλες και πισίνες, αλλά τουλάχιστον σε αξιοπρεπή ηλικία σου δίνουν μια αξιοπρεπή ζωή...τα παιδαγωγικά τμήματα και οι στρατιωτικές σχολές (Ευέλπιδες, μόνιμοι Υπαξ., μέχρι και ΕΠΟΠ έχουν μια χαρά αποκατάσταση, ό,τι μπορεί ο καθένας από άποψη Πανελληνίων καλύτερο ας το κάνει...) είναι στα χρόνια μας πολύ καλές επιλογές...

Επίσης τα παραϊατρικά (φυσικοθεραπεία, λογοθεραπεία, ψυχολογία, ιατρικός επισκέπτης κ.ά.) είναι καλή περίπτωση!

Και υπάρχουν και τα καλλιτεχνικά για όποιον του αρέσουν, όπως και το ελεύθερο επάγγελμα-εμπόριο!

Λύσεις υπάρχουν πολλές για ένα νέο άτομο....είναι κρίμα να χαντακώνονται και άλλοι «καλοί μαθητές» στην ιατρική ή στο κυνήγι αυτής.....

[SleepWalker]

οι στρατιωτικές σχολές (Ευέλπιδες, μόνιμοι Υπαξ., μέχρι και ΕΠΟΠ έχουν μια χαρά αποκατάσταση, ό,τι μπορεί ο καθένας από άποψη Πανελληνίων καλύτερο ας το κάνει...) είναι στα χρόνια μας πολύ καλές επιλογές...

συγνώμη αλλά θα διαφωνήσω.

Θεωρώ ότι το επάγγελμα συντελεί σημαντικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου και επίσης πιστεύω ότι οι καραβανάδες είναι η χειρότερη πάστα ανθρώπων. Που την είδες εσύ την καλή αποκατάσταση; Μη μου πεις τώρα ότι με τα 1000 ευρώ που θα παίρνεις ισοβίως μπορείς να ζήσεις αξιοπρεπώς...

Καλύτερα ΔΙΚΑΤΣΑΚΟΣ παρά στρατιωτικός...

[drkot]

συγνώμη αλλά θα διαφωνήσω.

Θεωρώ ότι το επάγγελμα συντελεί σημαντικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου και επίσης πιστεύω ότι οι καραβανάδες είναι η χειρότερη πάστα ανθρώπων. Που την είδες εσύ την καλή αποκατάσταση; Μη μου πεις τώρα ότι με τα 1000 ευρώ που θα παίρνεις ισοβίως μπορείς να ζήσεις αξιοπρεπώς...

Καλύτερα ΔΙΚΑΤΣΑΚΟΣ παρά στρατιωτικός...

Ενώ εσύ σαν γιατρός θα πάρεις περισσότερα χωρίς να κλέβεις και να σκοτώνεις τον κοσμάκη

Και σίγουρα θα βγείς και εσύ στην σύνταξη στα 50 σου με 2000 σύνταξη.

Και μετά ξύπνησες.

Παντού υπάρχει ένας μύθος.

[Foreas]

Εγώ θα του έλεγα (του παιδιού μου) να κάνει αυτό που ΘΕΛΕΙ, και ότι εγώ θα τον στηρίξω όσο μπορώ, ό,τι και αν είναι αυτό...

[k0st]

Eγώ θα τον έβαζα να μάθει καλή μπάλλα μπας και τον πάρει καμιά ομάδα και έρθει κανα φράγκο στο σπίτι(γιατί αν περίμενε από τον δικό μου μισθό,σώθηκε...)

[xalia]

Ατάκα από τη σειρά "Δύο Ξένοι"

- Τι είπαμε ότι κάνεις, ηθοποιός,ε!

Και σε ποιο μπαρ δουλεύεις?

Τώρα σχετικά με το σχόλιο ότι πρέπει να κάνεις κάτι μόνο και μόνο επειδή σου αρέσει και για την ευχαρίστηση της προσφοράς....χωρίς να θέλω να φανώ κακός ή πικρόχολος....έτσι ήμουν κι εγώ πριν 10 χρόνια.

Νοίκι όμως και λογαριασμοί, ασφάλειες και όλα τα άλλα δεν εξασφαλίζονται μόνο με την καλή διάθεση. Δε μιλάμε να μαζεύεις εκατομμύρια αλλά να ζεις αξιοπρεπώς.

[schumifer]

κοιταχτε να δείτε. Μετά τη δική μου απογοήτευση ώς προς τη γενικότερη κατάσταση στην Ελλάδα, έχω προσπαθήσει να συμβουλέψω αρνητικά όσους μαθητές έχει τύχει να με ρωτήσουν. Ακούστε μία περίπτωση

Πάω γυμναστήριο. Στο Γουδί στα Joe w. Είμαι και μύωπας και δυοπτροφόρος. Με κοιτάει καλά καλά ένα κοριτσάκι με πλησιάζει και με ρωτάει.

Είσαι γιατρός?

Της λέω περίπου.

Δηλ μου λέει?

Τελείωσα τη διπλανή ιατρική της λέω και είναι σε αναμονή ειδικότητας.

ΡΩΤΑΩ ΕΓΩ

Πώς το κατάλαβες?

ΑΠΑΝΤΑΕΙ Η ΚΟΠΕΛΑ

Ε, δε θέλει και πολύ σκέψη, είσαι στο Γουδί, φοράς και γυαλάκια.......

Τέλος πάντων μετά από το αρχικό σοκ ή κοπέλα άρχισε να μου εξηγεί ότι σκέφτεται ιατρικη, την αρχίζω στη αριθμητική (τόσα χρόνια αυτό, τόσα χρόνια εκείνο, τόσα χρόνια το άλλο , κι άλλα χρόνια κι άλλα χρόνια...) της φεύγει το χαμόγελο.

Ωραία λέω μέσα μου, την έπεισα.

Την επόμενη βδομάδα, συζήταγε με ένα ορθοπεδικό που πηγαίνει εκεί στο γμναστήριο.

Καλά της λέω δεν τα λέγαμε την προηγούμενη βδομάδα, δε σε είχα πείσει?

Ε μου κάνει, εμένα μου αρέσει η ιατρική.

Καλά της λέω, καλή σου όρεξη.....

[suxnouria]

θα τον συμβουλευα να γινει πολιτικος για να μπορει να

1.κλεβει

2.παιρνει ο,τι πτυχιο θελει (και ιατρικης)

3.να πηδ@ει(ασχετο αλλα μεγαλης σημασιας)

[Αποφρακτικός_Ειλεός]

Αν ερχόταν σε μένα, θα του δίνα και μια σφαλιάρα από πάνω! Άκου να γίνει γιατρός στο Ελλαδιστάν! Δε τρελαθήκαμε. Καλύτερα πιλότος, να ταξιδέψεις σε όλον τον κόσμο και να γνωρίσεις ωραίες γυναίκες ;-) χεχεχε

[Αρσινόη]

οι στρατιωτικές σχολές (Ευέλπιδες, μόνιμοι Υπαξ., μέχρι και ΕΠΟΠ έχουν μια χαρά αποκατάσταση, ό,τι μπορεί ο καθένας από άποψη Πανελληνίων καλύτερο ας το κάνει...) είναι στα χρόνια μας πολύ καλές επιλογές...

συγνώμη αλλά θα διαφωνήσω.

Θεωρώ ότι το επάγγελμα συντελεί σημαντικά στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του ατόμου και επίσης πιστεύω ότι οι καραβανάδες είναι η χειρότερη πάστα ανθρώπων. Που την είδες εσύ την καλή αποκατάσταση; Μη μου πεις τώρα ότι με τα 1000 ευρώ που θα παίρνεις ισοβίως μπορείς να ζήσεις αξιοπρεπώς...

Καλύτερα ΔΙΚΑΤΣΑΚΟΣ παρά στρατιωτικός...

σλιπ εισαι απαισια αφορητα narrowminded και ρατσιστης

σκεψου να χες για λιγο τη δυναμη του χιτλερ,τοτε στα μεγαλεια του,στα χερια σου τι θα κανες.δε θελω να το σκεφτομαι...

ευτυχως που θες πλαστικη χειρουργικη,

ευτυχως!

φανταζεσαι να ασχολιοσουν με genetics??

I bet θα φτιαχνες στρατους ολοκληρους απο κλωνους σου--->ΤΗΕ PERFECT PEOPLE...

[suxnouria]

ενα αλλο καλο επαγγελμα ειναι ο εισοδηματιας

δλδ αυτος που ζει απο τα ενοικια

αυτο βεβαια προυποθετει να εχεις περιουσια

[anastasiostheodoridis]

ενα αλλο καλο επαγγελμα ειναι ο εισοδηματιας

δλδ αυτος που ζει απο τα ενοικια

αυτο βεβαια προυποθετει να εχεις περιουσια

καλό επάγγελμα αλλά ούτε στο παλιό ασφαλιστικό μα ούτε στο νέο συνταξιοδοτείται.

[sperrgebiet]

Η δική μου συμβουλή θα ήταν να γράψει στα παπάρια του όσους δίνουν συμβουλές και να κάνει ψυχρή ανάλυση των στατιστικών.Τότα θα συμπέραινε οτι οι σπουδές στην ιατρική μόνο ζημιά θα του προκαλέσουν εκτός αν έχει αποφασίσει να διασχίσει τον Ατλαντικό για να τις κάνει.

[AMANDA.]

δουλειά υπάρχει για περισσότερους από όσους λέγεται συνεχώς....

αλλά πρέπει να ξεκαθαρίσει κάποιος τι σημαίνει για αυτόν ποιότητα ζωής...

πχ παιδίατροι στις κωμοπόλεις είναι ελάχιστοι και θησαυρίζουν. πόσοι όμως είναι διατεθειμένοι να αφήσουν τα αστικά κέντρα και να πάνε επαρχία? στην δική μου σχολή όλοι κάναν μεταδημότευση για να μη γυρίσουν ούτε για το αγροτικό στον τόπο καταγωγής τους.

και ένα ακόμα τελευταίο. όταν ξεκίνησα χειρουργική ειδικότητα όλοι πέσαν επάνω μου και τι θα κάνεις και πώς θα κοιτάξεις τα παιδιά σου και πήγαινε γενική ιατρική ή εργαστηριακη ειδικότητα κτλ... σε κείνη τη φάση εκνευριζόμουν τρομερά και θεωρούσα ότι το λέγαν γιατί θεωρούσαν τις γυναίκες ανίκανες. δυστυχώς κάποια χρόνια μετά είδα ότι οι χειρουργικές ειδικότητες αλλά και γενικά οι ειδικότητες πρώτης γραμμής πάντα θα είναι σε βάρος της προσωπικής σου ζωής. και ο καθένας πρέπει να αποφασίσει εγκαίρως πόσα πράγματα θα θυσιάσει από τη ζωή του για να παίρνει 1000 ευρω το μήνα και να κάνει εφημερία 16ωρη για 60 ευρω που αλβανο να φέρεις για 4 ωρες θα σου πάρει παραπάνω...

δεν πιστεύω ότι είναι τραγικά από θέμα αναμονών (εκτός από συγκεκριμένες ειδικότητες) και από θέμα επαγγελματικής αποκατάστασης αν βγεις από τα αστικά κέντρα. το σημαντικότερο είναι η ποιότητα ζωής

υς οι νεώτεροι μην απογοητεύεστε από τις αναμονές. για τους περισσότερους πεφτουν και ολοκληρώνουν την εκπαίδευση νωρίτερα. στην δική μου περίπτωση καλώς εχόντων των πραγμάτων με την αλλαγή του νόμου για τις σπαστές ειδικότητες και τις νέες θέσεις θα τελειώσω την ειδικότητα νωρίτερα από ότι μου είχαν πει ότι θα ξεκινούσα την πλήρη όταν είχα δηλώσει (βέβαια έβαλα κάτω ραχούλες απανωτά)

[invitro]

Αμάντα, δεν νομίζω ότι θεωρεί κανείς τις γυναίκες ανίκανες. Απλώς είναι συγκεκριμένο και δεδομένο ότι όσες παντρευτούμε θα έχουμε και την ευθύνη του σπιτιού, και όσες κάνουν παιδι(α) θα έχουν και την ευθύνη τους. Είναι το ίδιο με τον άντρα χειρουργό ή γυναικολόγο που γυρίζει και είναι όλα έτοιμα στο σπίτι, τρώει και κοιμάται, κι άντε στο τσακίρ κέφι να παίξει λίγο με το παιδί πρώτα;

Κι αν ακόμα τα φορτώνεις όλα σε ξένες γυναίκες ή στη μάνα και στην πεθερά σου, πάντα κάτι θα υπάρχει που θα πρέπει να το κάνεις εσύ.

[agapi]

Απο τα φοιτητικα μου ακομα χρονια οταν τα'παιρνα στο κρανιο με την παλιοσχολη, παλιοεξεταστικη, παλιομαθηματα κ.α, μου περνουσε απ'το μυαλο οτι δεν αξιζει τιποτα ολη η κουραση και το αγχος. Οποτε σκεφτομουν αν θα μπορουσα ν'ασχοληθω με κατι αλλο...απαντηση? Με τιποτα αλλο! Δεν μπορω να φανταστω τον εαυτο μου εκτος ιατρικης. Αν διαπιστωσω οτι το παιδι μου σκεφτεσαι σαν τη βλαμμενη τη μανα του, δε θα το εμποδισω να γινει γιατρος, θα το στηριξω, αλλα, καλου-κακου, θα το εχω στειλει απο μικρο να μαθει καμια περιεργη ξενη γλωσσα, εχουν ζητηση! Ολα αυτα, βεβαια, αν του αρεσει το διαβασμα. Αν ειναι τεμπελης ή τουβλο...την μπανανοφλουδισαμε, αντρα μου, τι μοσχαρι βγηκε ο κανακαρης ΣΟΥ!!!

[AMANDA.]

έχω πετύχει πάντως και ιατρούς (ειδικευμένους και μη) που θεωρούσαν τις γυναίκες ανίκανες...

έχω περάσει και από διευθυντή ο οποίος με το που σε έβλεπε σου έλεγε

μίσω 2 πράγματα τις γυναίκες και τους γυναικολόγους. είσαι γυναίκα πες μου τώρα τι ειδικότητα θα κάνεις... επι των θρυλικών ημερών του 2 ειδικευόμενες παραιτήθηκαν και άλλαξαν ειδικότητα...

όσον αφορά τις οικογενειακές υποχρεώσεις εντάσσεται και αυτό στην ποιότητα ζωής που έλεγα...

[isis]

Εγώ θα του έλεγα (του παιδιού μου) να κάνει αυτό που ΘΕΛΕΙ, και ότι εγώ θα τον στηρίξω όσο μπορώ, ό,τι και αν είναι αυτό...

συμφωνώ και επαυξάνω έχοντας μόνο να προσθέσω ότι στην Ελλάδα αυτό που πάσχει είναι ο επαγγελματικός προσανατολισμός.Απλά θα εξηγούσα τα της ιατρικής με τα καλά της και τα κακά της στα παιδιά μου και θα τα άφηνα να αποφασίσουν.Σε περίπτωση που το αποφάσιζαν θα τα ωθούσα να φύγουν στο εξωτερικό για σπουδές (ΗΠΑ, Αγγλία κλπ) και θα τους πρότεινα εξ΄αρχής αν όντως ενδιαφέρονται για αυτή τη δουλειά να εργαστούν στο εξωτερικό.

[neurodiab]

Εγω δε θα αποθαρρυνα καποιον που θα ηταν αποφασισμενος να κανει τις απαραιτητες θυσιες που θα του εξηγουσα πρωτα.

Πιστευω οτι σ'αυτη τη ζωη ερχομαστε μονο 1 φορα και αξιζει να ρισκαρουμε για να πραγματοποιησουμε το ονειρο μας!

Αυτο που θα τον συμβουλευα εντονα ομως, θα ηταν να αναπτυξει ενα χομπυ! Ειναι ασχημο να λες οτι δε ξερω να κανω τιποτα περα απ'το διαβασμα...τουλαχιστον εμενα μου κοστιζει αφανταστα που δεν εχω ενα χομπυ...

Οσο για τα λεφτα την κοινωνικη αναγνωριση και τα λοιπα...θα του ελεγα να μη τα περιμενει...

ισα-ισα, αν μου ελεγε οτι θελει να γινει γιατρος για..."τα λεφτα"...θα γελουσα και θα του εδινα το τηλ του Υδραυλικου μας να παει να μαθει τη δουλεια...