Επαγγελματικά δικαιώματα Νοσηλευτών-Κώδικας Νοσηλευτικής δεοντολογίας

[lia21]

http://www.enne.gr

[lia21]

Επαγγελματικά Δικαιώματα Τ.Ε, Π.Ε Νοσηλευτών!

Σύμφωνα με το Προεδρικό Διάταγμα Υπ. Αριθμ. 351/8-6-1989 «Καθορισμός Επαγγελματικών δικαιωμάτων πτυχιούχων του τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων», τα επαγγελματικά δικαιώματα των πτυχιούχων του Τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των ΤΕΙ καθορίζονται ως εξής:

Άρθρο 1 -Επαγγελματικά Δικαιώματα-

1. Οι πτυχιούχοι του τμήματος Νοσηλευτικής της Σχολής Επαγγελμάτων Υγείας και Πρόνοιας των Τεχνολογικών Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων που φέρουν τον επαγγελματικό τίτλο «Νοσηλευτής-Νοσηλεύτρια» (παρ. 2, άρθρο 5 του Ν. 1579/85) αποκτούν ειδικές επιστημονικές και τεχνικές γνώσεις σε όλο το φάσμα της γενικής νοσηλευτικής φροντίδας, ως πολυδύναμοι νοσηλευτές γενικών φροντίδων.

2. Οι νοσηλευτές έχουν δικαίωμα απασχόλησης είτε ως στελέχη νοσηλευτικών μονάδων, στον ιδιωτικό και δημόσιο τομέα, είτε ως αυτοαπασχολούμενοι σε όλο το φάσμα παροχής νοσηλευτικών φροντίδων και ειδικότερα με τα εξής αντικείμενα και δραστηριότητες:

2.1. Νοσηλευτικές πράξεις που γίνονται με δική τους απόφαση και ευθύνη εκτέλεσης προς κάλυψη των αναγκών του ανθρώπου σαν βιοψυχοκοινωνική οντότητα, στους τομείς υγιεινής, του ίδιου και του περιβάλλοντος του, ασφάλειας, άνεσης, υποβοήθησης οργανικών λειτουργιών, διατήρησης ισοζυγίων του.

2.1.1. Παροχή ολοκληρωμένης και εξατομικευμένης φροντίδας σε κλινήρεις αρρώστους όλων των ηλικιών, που πάσχουν από διάφορα νοσήματα..

2.1.2. Λήψη νοσηλευτικών μέτρων και επίβλεψη ανάπαυσης και ύπνου.

2.1.3. Λήψη μέτρων για πρόληψη και φροντίδα επιπλοκών από μακροχρόνια κατάκλιση.

2.1.4. Κάλυψη των αδυναμιών αυτοφροντίδας.

2.1.5. Υποβοήθηση και φροντίδα λειτουργιών απέκκρισης εντέρου και ουροδόχου κύστης.

2.1.6. Λήψη νοσηλευτικών μέτρων για παραγωγή αναπνευστικής λειτουργίας.

2.1.7. Στενή παρακολούθηση αρρώστων για έγκαιρη διαπίστωση δυσχερειών ή επιπλοκών από τη νόσο, τις διαγνωστικές εξετάσεις και τα θεραπευτικά σχήματα.

2.1.8. Λήψη μέτρων για πρόληψη ατυχημάτων στο χώρο παροχής νοσηλευτικής φροντίδας.

2.1.9. Απομόνωση και δήλωση αρρώστου με λοιμώδες νόσημα.

2.1.10. Προθανάτια υποστήριξη και φροντίδα του αρρώστου και μεταθανάτια φροντίδα του αρρώστου, στο θάλαμο και υποστήριξη της οικογένειας.

2.1.11. Σίτιση αρρώστου με όλους τους τρόπους.

2.1.12. Εφαρμογή φυσικών μέσων για πρόκληση υποθερμίας και επισπαστικών.

2.1.13. Πληροφόρηση του αρρώστου και των οικείων σε θέματα που αφορούν:

 τη λειτουργία του νοσοκομείου

 τη νομοθεσία των υπηρεσιών υγείας

 την εφαρμοζόμενη θεραπευτική αγωγή

2.1.14. Εκπαίδευση και παροχή βοήθειας στο άρρωστο με σκοπό την αυτοφροντίδα.

2.1.15. Εκπαίδευση και παροχή βοήθειας στους οικείους του αρρώστου με σκοπό τη συνέχιση της φροντίδας στο σπίτι

2.1.16. Φροντίδα και υποστήριξη αρρώστου και περιβάλλοντος όταν υπάρχει χρόνιο ή ανίατο νόσημα.

2.1.17. Βοήθεια στην επικοινωνία μεταξύ αρρώστου, οικογένειας, γιατρού, προσωπικού του νοσοκομείου άλλων κοινωνικών και κοινοτικών ιδρυμάτων και

2.1.18. Διενέργεια γραπτής και προφορικής ενημερωτικής επικοινωνίας με τα μέλη της υγειονομικής ομάδας και άλλους συναφείς Οργανισμούς.

2.1.19. Συνεργασία στο συντονισμό των ενεργειών για την πρόληψη, θεραπεία και αποκατάσταση.

2.2. Πράξεις σε απουσία γιατρού :

2.2.1. Εφαρμογή πρωτοκόλλου επειγουσών ενεργειών σε χώρους ή μονάδες όπου δεν είναι σπάνια προβλεπτά οξέα συμβάντα.

2.2.2. Εφαρμογή πρώτων βοηθειών.

2.3. Πράξεις μετά από γνωμάτευση γιατρού και εκτέλεση από τον νοσηλευτή.

Ο νοσηλευτής έχει την ικανότητα λόγω σπουδών και πρακτικής εμπειρίας να εκτελεί και τις πιο περίπλοκες πράξεις κατ’ εφαρμογή του θεραπευτικού προγράμματος :

2.3.1. Μετρήσεις διαφόρων παραμέτρων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του νοσηλευτή.

2.3.2. Χορήγηση φαρμάκων από όλες τις οδούς.

2.3.3. Χορήγηση οξυγόνου με όλους τους τρόπους.

2.3.4. Πλήρης παρεντερική θρέψη.

2.3.5. Θεραπευτικά λουτρά.

2.3.6. Βρογχική παροχέτευση εκκρίσεων.

3. Οι νοσηλευτές έχουν δικαίωμα να :

3.1. Συμμετέχουν σε περίπτωση θεομηνιών και εκτάκτων αναγκών στην κοινή προσπάθεια για την αντιμετώπιση υγειονομικών προβλημάτων.

3.2. Συμμετέχουν σε όλα τα επίπεδα λήψης αποφάσεων του συστήματος υγείας για τον καθορισμό της πολιτικής υγείας.

3.3. Καλύπτουν όλο το φάσμα της διοικητικής ιεραρχίας της σχετικής με τον τομέα της ειδικότητας τους, σύμφωνα με την κάθε φορά ισχύουσα νομοθεσία.

3.4. Καθορίζουν τα κριτήρια της νοσηλευτικής φροντίδας σε όλα τα πλαίσια της νοσηλευτικής άσκησης.

3.5. Ασκούν κάθε άλλη επαγγελματική δραστηριότητα που εμφανίζεται στο αντικείμενο της ειδικότητας τους με την εξέλιξη της τεχνολογίας σύμφωνα με τις ρυθμίσεις της κάθε φορά ισχύουσας νομοθεσίας.

3.6. Καλύπτουν τομείς νοσηλευτικών ειδικοτήτων, ελλείψει ειδικών νοσηλευτών αφού εκπαιδευτούν με ταχύρυθμα προγράμματα.

4. Οι πτυχιούχοι του αναφερομένου τμήματος απασχολούνται στην νοσηλευτική εκπαίδευση σύμφωνα με την κάθε φορά ισχύουσα νομοθεσία..

Ακόμη έχουν το δικαίωμα να επισημαίνουν προβλήματα για έρευνα ή μελέτη και να τις διεξαγάγουν με σκοπό την προαγωγή της νοσηλευτικής επιστήμης και μεθοδολογίας.

5. Οι παραπάνω πτυχιούχοι ασκούν το επάγγελμα στο πλαίσιο των παραπάνω επαγγελματικών τους δικαιωμάτων μετά την απόκτηση άδειας άσκησης επαγγέλματος που χορηγείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων.

www.pasonop.gr

[lia21]

Επαγγελματικά Δικαιώματα Δ.Ε. Νοσηλευτών....

ΠΡΟΕΔΡΙΚΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΥΠ'ΑΡΙΘ.210/ΦΕΚ Α'/165 24-7-2001

Επαγγελματικά δικαιώματα των κατόχων Διπλώματος Ο.Ε.Ε.Κ. επιπέδου Μεταδευτεροβάθμιας Επαγγελματικής

Κατάρτισης των ειδικοτήτων "Νοσηλευτική Τραυματολογία", "Νοσηλευτική Ογκολογικών Παθήσεων",

"Νοσηλευτής Χειρουργείου", "Νοσηλευτική Ατόμων με Ψυχικές Παθήσεις" και "Νοσηλευτική Μονάδα Εντατικής

Θεραπείας" των Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.) και των πτυχιούχων Τ.Ε.Ε. Α' και Β' κύκλου της ειδικότητας "Βοηθών Νοσηλευτών", καθώς και καθορισμός των προϋποθέσεων και της διαδικασίας χορήγησης της άδειας ασκήσεως των ανωτέρω επαγγελμάτων.

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝIΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

Έχοντας υπόψη:

1. Τις διατάξεις του εδαφίου ζ' της παραγράφου 3 του άρθρου 2 και της παραγράφου 3 του άρθρου 6 του Ν. 2009/92 "Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης και άλλες διατάξεις (ΦΕΚ 18/Α'/1992), όπως

τροποποιήθηκε και ισχύει.

2. Τις διατάξεις της παραγράφου 8 του άρθρου 5 του Ν. 1579/1985 "Ρυθμίσεις για την εφαρμογή και ανάπτυξη του ΕΣΥ και άλλες διατάξεις"

(ΦΕΚ 217/Α'/23.12.85).

3. Την αριθμ. 3/2000 απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (Συν. Ολομ. 164/2.11.2000).

4. Την αριθμ. 2850/2000 ΦΕΚ 565/Β' Απόφαση του Πρωθυπουργού και Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας "Ανάθεση αρμοδιοτήτων στους Υφυπουργούς Υγείας και Πρόνοιας Χριστίνα Σπυράκη και Δημήτριο Θάνο".

5. Την, υπ' αριθμ. 2/25.1.2001, Γνώμη του Διοικητικού Συμβουλίου του Ο.Ε.Ε.Κ.

6. Το άρθρο 29Α του Ν. 1558/85 "Κυβέρνηση και Κυβερνητικά όργανα" (Α' 137) όπως προστέθηκε με το άρθρο 27 του Ν. 2081/1992 (Α' 154) και αντικαταστάθηκε από το άρθρο 1 παρ. 2 εδάφ. α του Ν. 2469/1997 (Α' 38) και το γεγονός ότι από τις διατάξεις του παρόντος δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του Κρατικού Προϋπολογισμού.

7. Την, υπ' αριθμ. 219/2001, Γνωμοδότηση του ΣτΕ, ύστερα από πρόταση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και του Υφυπουργού Υγείας και Πρόνοιας, αποφασίζουμε:

Άρθρο 1

Στους κατόχους Διπλώματος Ο.Ε.Ε.Κ. επιπέδου Μεταδευτεροβάθμιας Επαγγελματικής Κατάρτισης, των ειδικοτήτων "Νοσηλευτική Τραυματολογία", "Νοσηλευτική Ογκολογικών Παθήσεων", "Νοσηλευτής Χειρουργείου",

"Νοσηλευτική Ατόμων με Ψυχικές Παθήσεις", και "Νοσηλευτική Μονάδων Εντατικής Θεραπείας" των Ι.Ε.Κ. και στους κατόχους πτυχίου των Τ.E.E. Α' και Β' κύκλου της ειδικότητας "Βοηθών Νοσηλευτών" χορηγείται άδεια άσκησης επαγγέλματος Βοηθού Νοσηλευτή.

*** ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με το άρθρο 1 ΠΔ 268/2003,ορίζεται ότι:

"Η άδεια άσκησης επαγγέλματος Βοηθού Νοσηλευτή του Προεδρικού Διατάγματος 210/01 (ΦΕΚ 165/Α'/24.7.2001) χορηγείται με τους ίδιους όρους και προϋποθέσεις στους κατόχους διπλώματος Ο.Ε.Ε.Κ. επιπέδου Μεταδευτεροβάθμιας

Επαγγελματικής Κατάρτισης των ειδικοτήτων "Βοηθός τραυματολογίας ορθοπεδικής" και Βοηθός "Ειδικής Νοσηλευτικής" των Ι.Ε.Κ".

Άρθρο 2

Περιγραφή καθηκόντων

Ι. Οι νοσηλευτικές πράξεις που ασκούνται από τους κατόχους Διπλώματος Επαγγελματικής Κατάρτισης επιπέδου Μεταδευτεροβάθμιας Επαγγελματικής Κατάρτισης του Ν. 2009/92, των ειδικοτήτων "Νοσηλευτική Τραυματολογία",

"Νοσηλευτική Ογκολογικών Παθήσεων", "Νοσηλευτής Χειρουργείου", "Νοσηλευτική Ατόμων με Ψυχικές Παθήσεις" και "Νοσηλευτική Μονάδων Εντατικής Θεραπείας" των Ι.Ε.Κ. και από τους πτυχιούχους των Τ.Ε.Ε. Α' και Β' κύκλου της ειδικότητας "Βοηθών Νοσηλευτών", μετά από ανάθεση από τον υπεύθυνο νοσηλευτή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, είναι οι ακόλουθες:

1. Γενική και τοπική καθαριότητα του αρρώστου.

2. Βοήθεια, φροντίδα και υποστήριξη του αρρώστου που πάσχει από χρόνιο ανίατο νόσημα ή έχει υποστεί ατύχημα ή έχει κακοποιηθεί.

3. Φροντίδα επιπλοκών από κατάκλιση με σκοπό την πρόληψη.

4. Πρόκληση ούρησης μόνο με φυσικά μέσα.

5. Παρακολούθηση λειτουργίας παροχετεύσεων.

6. Λήψη μέτρων περιοριστικών για την ασφάλεια του αρρώστου.

7. Μέτρηση ζωτικών σημείων (σφίξεις, πίεση, θερμοκρασία).

8. Συλλογή δειγμάτων εκκρίσεων.

9. Εφαρμογή φυσικών μεθόδων για την πρόκληση υποθερμίας - υπερθερμίας.

10. Μέτρηση προσλαμβανομένων και αποβαλλομένων υγρών.

11. Τοπική προεγχειρητική προετοιμασία.

12. Απλές επιδέσεις.

13. Βοήθεια στην αφαίρεση παροχετεύσεων.

14. Βοήθεια στην τοποθέτηση νάρθηκα.

15. Εκκενωτικό υποκλυσμό.

16. Φροντίδα της καθαριότητας του χώρου και των εργαλείων.

17. Προετοιμασία των χρησιμοποιούμενων εργαλείων, του επιδεσμικούυλικού και ιματισμού για την αποστείρωση.

18. Ταξινόμηση εργαλείων, οργάνων, συσκευών, ιματισμού, ορρών, φαρμακευτικού υλικού, αναλωσίμων, κ.λ.π.

19. Έλεγχος της λειτουργίας των εργαλείων και σχετική αναφορά στους αρμοδίους.

20. Παρακολούθηση της λειτουργίας απλών συσκευών και οργάνων, των οποίων γνωρίζει τη λειτουργία, καθώς και πιθανές βλάβες τους και σχετική αναφορά στους αρμοδίους.

21. Διευθέτηση κλίνης (στρώσιμο κλίνης ασθενούς), απλή ή μεκατακεκλιμένο άτομο).

Επίσης, οποιαδήποτε νοσηλευτική πράξη του ανατίθεται από τον υπεύθυνο νοσηλευτή τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, υπό την προϋπόθεση ότι την αποκλειστική ευθύνη φέρει ο νοσηλευτής, ο οποίος και κρίνει εάν ο διπλωματούχος των ειδικοτήτων "Νοσηλευτής Χειρουργείου", "Νοσηλευτική Τραυματολογία", "Νοσηλευτική Ογκολογικών Παθήσεων", "Νοσηλευτική ατόμων με Ψυχικές Παθήσεις" και "Νοσηλευτική Μονάδων Εντατικής Θεραπείας" των

Ι.Ε.Κ., και ο πτυχιούχος των Τ.E.E. Α' και Β' κύκλου της ειδικότητας "Βοηθών Νοσηλευτών" δύναται στην συγκεκριμένη περίπτωση να εκτελέσει, με ασφάλεια για την υγεία του αρρώστου, την, εν λόγω, εργασία.

11. Οι κάτοχοι Διπλώματος Επαγγελματικής Κατάρτισης επιπέδου Μεταδευτεροβάθμιας Επαγγελματικής Κατάρτισης του Ν. 2009/92, των ειδικοτήτων "Νοσηλευτική Τραυματολογία", "Νοσηλευτική Ογκολογικών Παθήσεων", "Νοσηλευτής Χειρουργείου", "Νοσηλευτική Ατόμων με Ψυχικές Παθήσεις" και "Νοσηλευτική Μονάδων Εντατικής Θεραπείας" των Ι.Ε.Κ., και οι κάτοχοι πτυχίου των Τ.Ε.Ε. Α' και Β' κύκλου της ειδικότητας "Βοηθών Νοσηλευτών" ασκούν επείγουσες νοσηλευτικές πράξεις και εφαρμόζουν πρώτες βοήθειες, όπως είναι οι ακόλουθες:

1. Ισχαιμη περίδεση.

2. Ακινητοποίηση κατάγματος.

Άρθρο 3

Η άδεια άσκησης επαγγέλματος των κατόχων Διπλώματος ΕπαγγελματικήςΚατάρτισης του Ν. 2009/92, των ειδικοτήτων "Νοσηλευτική Τραυματολογία", "Νοσηλευτική Ογκολογικών Παθήσεων", "Νοσηλευτής Χειρουργείου",

"Νοσηλευτική Ατόμων με Ψυχικές Παθήσεις" και "Νοσηλευτική Μονάδων Εντατικής Θεραπείας" των Ι.Ε.Κ. και των κατόχων πτυχίου των Τ.Ε.Ε. Α' και Β' κύκλου της ειδικότητας "Βοηθών Νοσηλευτών" χορηγείται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Υπουργείου Υγείας και Πρόνοιας, σύμφωνα με τις

παρακάτω προϋποθέσεις:

α) στους κατόχους Διπλώματος Επαγγελματικής Κατάρτισης επιπέδουΜεταδευτεροβάθμιας Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ο.Ε.Ε.Κ.) των Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.) μετά από πρακτική άσκηση τριών (3) μηνών, στην οποία συμπεριλαμβάνεται και ο χρόνος προαιρετικής πρακτικής άσκησης των καταρτιζομένων, όπως εκάστοτε ρυθμίζεται με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων, σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρου 5 του Ν. 2009/92 "Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης και άλλες διατάξεις" όπως τροποποιήθηκε και ισχύει.

β) στους κατόχους πτυχίου επιπέδου 3 (Τ.Ε.Ε. Β' κύκλου σπουδών) της ανωτέρω ειδικότητας μετά από πρακτική άσκηση έξι (6) μηνών και

γ) στους κατόχους πτυχίου επιπέδου 2 (Τ.Ε.Ε. Α' κύκλου σπουδών) της ανωτέρω ειδικότητας μετά από πρακτική άσκηση δώδεκα (12) μηνών.

Με απόφαση του Υπουργού Υγείας και Πρόνοιας καθορίζονται τα απαιτούμενα δικαιολογητικά, καθώς και κάθε λεπτομέρεια σχετικά με τη διαδικασία χορήγησης της εν λόγω άδειας.

Άρθρο 4

Από τη δημοσίευση του παρόντος καθιερώνεται ο επαγγελματικός τίτλος του Βοηθού Νοσηλευτή-τριας στους κατόχους πτυχίων των:

1. Μέσων Τεχνικών Επαγγελματικών Νοσηλευτικών Σχολών (Μ.Τ.Ε.Ν.Σ)

2. Τεχνικών Επαγγελματικών Λυκείων (Τ.Ε.Λ.) Νοσηλευτικής κατεύθυνσης.

3. Ινστιτούτων Επαγγελματικής Κατάρτισης (Ι.Ε.Κ.) Νοσηλευτικής

4. Τεχνικών Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων (Τ.Ε.Ε.) Α' κύκλου ΒοηθώνΝοσηλευτών

5. Τεχνικών Επαγγελματικών Εκπαιδευτηρίων (Τ.Ε.Ε.) Β' κύκλου Βοηθών Νοσηλευτών

6. Σχολών της αλλοδαπής ισοτίμων προς τις ανωτέρω Σχολές.

Άρθρο 5

1. Υφιστάμενες ευνοϊκότερες διατάξεις για τη χορήγηση άδειας άσκησης επαγγέλματος στους πτυχιούχους των Μ.Τ.Ε.Ν. Σχολών και των Τ.Ε.Λ. δεν θίγονται από τις διατάξεις του παρόντος.

2. Οι άδειες άσκησης επαγγέλματος που έχουν ήδη χορηγηθεί στους πτυχιούχους των Μ.Τ.Ε.Ν. Σχολών, των Τ.Ε.Λ., των Τ.Ε.Ε. Α' και Β' κύκλου σπουδών και ισοτίμων Σχολών της ημεδαπής ή αλλοδαπής εξακολουθούν να ισχύουν.

3. "Η άδεια άσκησης επαγγέλματος των κατόχων πτυχίων ΤΕΕ Α' και Β' κύκλου της ειδικότητας Βοηθών Νοσηλευτών, που απέκτησαν τον τίτλο τους πριν τη δημοσίευση του παρόντος Π.Δ. χορηγείται χωρίς την πραγματοποίηση της πρακτικής άσκησης που προβλέπεται από τις διατάξεις των περιπτώσεων β και γ του άρθρου 3 του Π.Δ. 210/2001, εφαρμοζομένων κατά τα λοιπά των διατάξεων του παρόντος".

*** Η παρ.3 προστέθηκε με το άρθρο 3 ΠΔ 268/2003,ΦΕΚ Α 240/16.10.2003.

Άρθρο 6

Η ισχύς του παρόντος Διατάγματος αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. Στον Υπουργό Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ανατίθεται η δημοσίευση και εκτέλεση του παρόντος Διατάγματος.

www.pasonop.gr

[SleepWalker]

η αιμοληψία δεν υπάγεται στα καθήκοντα τους;

ξερει κανείς το νομικό πλαίσιο;

[Foreas]

η αιμοληψία δεν υπάγεται στα καθήκοντα τους;

ξερει κανείς το νομικό πλαίσιο;

είναι ασαφές...

κοίτα εδώ http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?sh...=16675&st=0

και εδώ http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?sh...10051&st=20

επίσης:

Νοσηλευτικές Πράξεις, Απόφαση ΚΕΣΥ 3/47 η ολομέλεια/28-5/4.6.87

....

Γ. ΠΡΑΞΕΙΣ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΤΟΝ ΕΛΕΓΧΟ ΤΩΝ ΖΩΤΙΚΩΝ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΙΣΟΖΥΓΙΟΥ ΤΟΥ ΑΡΡΩΣΤΟΥ

1. Μέτρηση - καταγραφή κυρίων παραμέτρων όπως:

- Ζωτικά σημεία (σφύξεις, πίεση, θερμοκρασία, αναπνοές)

- Κορικά αντανακλαστικά

- Δερματικά αντανακλαστικά

- Επίπεδο συνείδησης

2. Αιμοληψία με φλεβοκέντηση

3. Συλλογή δειγμάτων εκκρίσεων

4. Άμεση εξέταση ούρων για: σάκχαρο, οξόνη, Ειδ. Βάρος, λεύκωμα.

5. Άμεση εξέταση αίματος για σάκχαρο, ΡΗ

http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?showtopic=15209

Πάντως το ΦΕΚ Α 165/2001 (που ανέφερε η lia21) αναφέρεται μόνο σε βοηθούς νοσηλευτές, για αυτό και δεν αναφέρεται σε αιμοληψίες.

[SleepWalker]

Πάντα γρήγορος, πληροφορημένος και κατατοπιστικός.

Να'σαι καλά Φορέα

[Foreas]

Τίποτα! Τα είχα ξεχάσει, και μου έδωσες αφορμή να τα ξανακοιτάξω...

Πάντως η αιμοληψία δεν αναφέρεται σαφώς ούτε σαν νοσηλευτική, ούτε σαν ιατρική πράξη.

Το μόνο που έχουμε σαφές είναι η άνωθεν γνωμοδότηση του ΚΕΣΥ ( να ναι καλά ο Rasalghul! )

Υ.Γ. το μόνο που ίσως καλύπτει την αιμοληψία στα ΤΕΠ (επείγοντα) και τα απογεύματα και βράδια, είναι το 2.2.1 του ΠΔ 351/1989 που πρωτοπαραθέτει η lia21 ...

"2.2.1. Εφαρμογή πρωτοκόλλου επειγουσών ενεργειών σε χώρους ή μονάδες όπου δεν είναι σπάνια προβλεπτά οξέα συμβάντα."

(όρα και http://www.pasyno.gr/docs/aimolipsies.pdf , που φυσικά είναι απλή γνωμοδότηση, και όχι νόμος)

[Foreas]

Επίσης παραθέτω ποστ του Rasalghul στο http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?sh...10051&st=60 (ποστ #78)

(μιλάει σε νοσηλευτή, για αυτό το β' ενικό)

είναι το ΠΔ 351/1989, βάσει του άρθρου 1, παράγραφος 2.3, στοιχείο 2.3.1 είσαι υποχρεωμένος να παίρνεις όλα τα αίματα

κατόπιν εντολής γιατρού γιατί είναι μετρήσεις διαφόρων παραμέτρων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του νοσηλευτή.

[orderly]

Επαγγελματικά Δικαιώματα Δ.Ε. Νοσηλευτών....

Eπαγγελματικά δικαιώματα Βοηθών Νοσηλευτών εννοείς. Άλλος ο Νοσηλευτής άλλος ο Βοηθός του.

[lia21]

Το ίδιο λέμε το Δ.Ε είναι Διετούς εκπαιδεύσεως άρα βοηθός Νοσηλευτή....

[orderly]

Forea, έχεις μπερδέψει τα πράγματα και δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις.

Σε σχέση με την απόφαση του ΚΕΣΥ, θα πρέπει να παρατήρησες την ημερομηνία έκδοσης. Έχει εκδοθεί το 1987.

Τα επαγγελματικά δικαιώματα των Νοσηλευτών, εκδόθηκαν το 1989.

Στα επαγγελματικά δικαιώματα των Νοσηλευτών, σε καμία περίπτωση δεν ορίζεται ούτε καν προβλέπεται να ασχολούνται με τις αιμολοψίες, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ.

Υπόψιν ότι το Προεδρικό Διάταγμα είναι ισχυρότερο από την απόφαση του ΚΕΣΥ, η οποία απόφαση συντάχτηκε σε "νομικό κενό" μιας και δεν υπήρχαν επαγγελματικά δικαιώματα ούτε για τους Νοσηλευτές ούτε για τους Βοηθούς τους. Από τη στιγμή που καθορίστηκαν τα επαγγελματικά δικαιώματα με ισχύ Νόμου, πάπαλα η απόφασή του...ΚΕΣΥ. Φινίτο.

Οι προγραμματισμένες αιμοληψίες, λοιπόν, δεν ορίζονται ως "έκτακτες περιπτώσεις", όσο και να το τραβήξουμε από τα μαλλιά.

Αντίθετα, οι αιμοληψίες ορίζονται ρητά ως ιατρική πράξη και δη κοστολογημένη στο ΠΔ 157/1991 "Περί κοστολόγησης των ιατρικών πράξεων" (αύξων αριθμός 93).

Τα επαγγελματικά δικαιώματα των Νοσηλευτών εκδόθηκαν το 1989. Η κοστολόγηση των Ιατρικών πράξεων το 1991. Αν η αιμοληψία ήταν νοσηλευτική πράξη δε νομίζω να την κοστολογούσαν οι ιατροί... Εκτός αν οι νοσηλευτές πρέπει να παίρνουν τα αίματα και οι γιατροί τα φράγκα. Οπότε πάω πάσο.

Σε κάθε περίπτωση, έχει ξανασυζητηθεί το θέμα εδώ μέσα. Επαναλαμβάνω μερικά πράγματα για τους νοσηλευτές και τους βοηθούς νοσηλευτών που θα τύχει να διαβάσουν το θέμα.

Τις προγραμματισμένες αιμοληψίες τις κάνουν άλλοι -μας είναι αδιάφορο ποιοι- , αλλά όχι οι νοσηλευτές.

Ο νοσηλευτής και ο βοηθός νοσηλευτή, μπορεί άνετα να αρνηθεί. Από εκεί και πέρα κι επειδή έχουμε τσουτσέκια για διευθύντριες Νοσηλευτικής Υπηρεσίας και προϊστάμενες/ους, θα ξεκινήσει πόλεμος. Όποιος σας πειράξει, απευθυνθείτε στην ΠΑΣΥΝΟ ή στην ΕΝΕ (οι Νοσηλευτές) οι δε Βοηθοί Νοσηλευτών μπορούν να απευθυνθούν στην ΠΑΣΟΝΟΠ ή στην ΟΣΝΙΕ (για τον ιδιωτικό τομέα).

Ειδικά για τους Νοσηλευτές, απευθυνθείτε στην ΠΑΣΥΝΟ και στην ΕΝΕ και μετά θα δούμε ποιος θα κάνει τις προγραμματισμένες αιμοληψίες και πού θα πάνε εκείνοι και εκείνες που καβατζώνουν απροκάλυπτα άλλες ειδικότητες, εκθέτοντας το προσωπικό τους το οποίο δε φτάνει που έχει γονατίσει από τις ελλείψεις, πρέπει να "ελαφρύνει" και το έργο όλων των άλλων ειδικοτήτων.

Λευτεριά στη Νοσηλευτική.

[invitro]

Είδατε τι ωραία που καθαρίζουν; Λίγη νοσηλευτική, πολύς συνδικαλισμός και παίρνετε τα αίματα κορόιδα ειδικευόμενοι...(όσο οι άλλοι θα καπνίζουν στο καμαράκι φωνάζοντας Λευτεριά στη νοσηλευτική).

[orderly]

Το ίδιο λέμε το Δ.Ε είναι Διετούς εκπαιδεύσεως άρα βοηθός Νοσηλευτή....

Και πάλι κάνεις λάθος και με το συμπάθιο μα δε λέμε το ίδιο πράγμα.Το Δ.Ε σημαίνει "Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης" και όχι "διετούς"...Οι Βοηθοί Νοσηλευτών που έχουν παρακολουθήσει τον Β κύκλο σε κάποιο ΤΕΕ, για παράδειγμα, δεν είναι "διετούς" αλλά "τριετούς" εκπαίδευσης. Όλοι οι Βοηθοί Νοσηλευτών είναι Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και όχι "διετούς".Επομένως, ο επαγγελματικός τίτλος των Βοηθών Νοσηλευτών είναι: "ΔΕ ΒΟΗΘΩΝ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ" και όχι "ΔΕ ΝΟΣΗΛΕΥΤΩΝ" όπως είχες γράψει παραπάνω.

Είδατε τι ωραία που καθαρίζουν; Λίγη νοσηλευτική, πολύς συνδικαλισμός και παίρνετε τα αίματα κορόιδα ειδικευόμενοι...(όσο οι άλλοι θα καπνίζουν στο καμαράκι φωνάζοντας Λευτεριά στη νοσηλευτική).

Για μένα, ξαναλέω, δεν πρέπει να παίρνουν τα αίματα οι γιατροί. Ας το κάνουν οι παρασκευαστές. Οι γιατροί έχουν σπουδαιότερα πράγματα να κάνουν. Από εκεί και πέρα, δεν είδα κάποιον εδώ μέσα να λέει για το τι κάνουν οι ιατροί στο δικό τους καμαράκι. Ούτε και μας νοιάζει. Μόνο που αν δε θέλετε να είστε "κορόϊδα" κάνοντας μία... ιατρική πράξη και δη κοστολογημένη, δεν σας φταίνε οι νοσηλευτές και οι βοηθοί νοσηλευτών, οι οποίοι κάνουν για πολλά χρόνια το κορόϊδο, κάνοντας μία... ιατρική πράξη χωρίς να παίρνουν δεκάρα τσακιστή.Όπως καταλαβαίνεις, υπάρχει διαφορά στην κοροϊδία. Κι εδώ ταιριάζει άψογα το Λευτεριά στη Νοσηλευτική.

[lia21]

Ποιος κάνει τις έκτακτες αιμοληψίες..

Έχοντας υπόψη τις διατάξεις:

1. Του ΠΔ 351/1989 «Περί επαγγελματικών δικαιωμάτων των Νοσηλευτών»

2. Του Ν. 3418/2005 «Κώδικας Ιατρικής Δεοντολογίας»

3. Του ΠΔ 157/1991 «Περί κοστολόγησης των ιατρικών πράξεων»

4. Του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα (Νόμος 2683/1999)

Ο Πανελλήνιος Σύλλογος των Νοσηλευτών του ΕΣΥ, επισημαίνει τα ακόλουθα:

1. Η διενέργεια των προγραμματισμένων αιμοληψιών στα νοσηλευτικά τμήματα, δεν προκύπτει ότι είναι αρμοδιότητα των νοσηλευτών. Κατ’ εξαίρεση, σύμφωναμε το άρθρο 1, παρ. 2.2.1 του ΠΔ 351/1989, ο Νοσηλευτής, στα πλαίσια της αντιμετώπισης οξέων συμβάντων, μπορεί, κατά το πνεύμα του νομοθέτη, ναπροβεί στη διενέργεια έκτακτης αιμοληψίας, προκειμένου να εφαρμοστεί κάποιο πρωτόκολλο επειγουσών ενεργειών. Τονίζεται, ότι η εν λόγω διάταξη σεκαμία περίπτωση δεν προβλέπει ρητώς υποχρέωση του Νοσηλευτή γιαδιενέργεια αιμοληψίας.

2. Σύμφωνα με το ΠΔ 157/1991, οι αιμοληψίες είναι σαφέστατα ιατρική πράξη, όπως προκύπτει από τον πίνακα των ιατρικών πράξεων (αύξωναριθμός 93).

3. Περαιτέρω, σύμφωνα με το άρθρο 1 του Ν.3418/2005, ιατρική πράξη είναι εκείνη που έχει ως σκοπό τη με οποιαδήποτε επιστημονική μέθοδο πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του ανθρώπου. Σύμφωνα δεμε το άρθρο 3 του ίδιου Νόμου, ο ιατρός ενεργεί με βάση α) την εκπαίδευση που του έχει παρασχεθεί κατά τη διάρκεια των σπουδών του, την άσκησή του για την απόκτηση της ειδικότητας και τη συνεχιζόμενη ιατρική του εκπαίδευση και β) την πείρα και τις δεξιότητες που αποκτά κατά την άσκησητης ιατρικής.

Επίσης, η 2ηπαρ. του άρθρου 10 του Ν.3418/2005 ορίζει, ότι στα πλαίσια της άσκησης της ιατρικής, ο γιατρός έχει την υποχρέωση να ασκεί και τις κλινικές δεξιότητες, όπως επίσης να συνεργάζεται με την θεραπευτική ομάδα για την παροχή ποιοτικής φροντίδας υγείας. Σύμφωνα με τα παραπάνω, καθίσταται σαφές ότι το έργο των τακτικών και προγραμματισμένων αιμοληψιών που σε πολλά νοσοκομεία βαρύνει αποκλειστικάκαι μόνον τους Νοσηλευτές, αποτελεί αρμοδιότητα άλλων ειδικοτήτων και δη των ιατρών και του προσωπικού των εργαστηρίων (Τεχνολόγων και Παρασκευαστών).

Οι Νοσηλευτές, με άλλα λόγια, δεν υποχρεούνται, με βάση τις διατάξεις του ΠΔ351/89, που ορίζει τα επαγγελματικά τους δικαιώματα, να συμμετέχουν στις προγραμματισμένες αιμοληψίες των Τμημάτων. Η παραπάνω διαπίστωση έχει άμεσο αντίκτυπο και στην ευθύνη για τη σωστή εκτέλεση των αιμοληψιών.

Η ευθύνη αυτή δεν δύναται να βαρύνει τους Νοσηλευτές, αλλά μόνον τους καθ’ύλην αρμόδιους για την πραγματοποίηση των αιμοληψιών, δηλαδή τους ιατρούς. Κατά συνέπεια, τυχόν πλημμελής εκτέλεση της πράξης

αιμοληψίας βαρύνει πειθαρχικώς τον αρμόδιο ιατρό, αφού η συγκεκριμένη πράξη εμπίπτει στο πεδίο των επαγγελματικών του καθηκόντων.

Στο ίδιο πνεύμα, βάσει και των σχετικών διατάξεων του ΔημοσιοϋπαλληλικούΚώδικα (άρθρα 106 επ. του Ν.2683/1999), τυχόν άρνηση του Νοσηλευτή να διενεργήσει αιμοληψία δεν συνιστά το πειθαρχικό παράπτωμα της απείθειας και δενδύναται να επισύρει εις βάρος του πειθαρχική ποινή. Αξίζει, τέλος, να σημειωθεί, ότι το έργο που επιτελούν οι Νοσηλευτές, λόγω και της τεράστιας έλλειψης προσωπικού, είναι ήδη βεβαρυμμένο, σε σημείο που δεντους επιτρέπει να επιφορτιστούν και με την εκτέλεση των καθηκόντων άλλων κατηγοριών εργαζομένων, κατά παράβαση της διάταξης του άρθρου 30§1 του Δημοσιοϋπαλληλικού Κώδικα, που ορίζει, ότι ο υπάλληλος εκτελεί τα καθήκοντα του κλάδου ή της ειδικότητάς του.

Εν κατακλείδι, στα πλαίσια της καλής συνεργασίας με τους υπόλοιπους εταίρους της θεραπευτικής ομάδας, οι Νοσηλευτές μπορεί να συνεπικουρούν το έργο των συνεργατών τους, συμμετέχοντας στη διενέργεια των εκτάκτων αιμοληψιών κατά τις απογευματινές ή νυχτερινές ώρες.

[orderly]

Να και σε κάτι που συμφωνούμε...

[Foreas]

Forea, έχεις μπερδέψει τα πράγματα και δημιουργούνται εσφαλμένες εντυπώσεις.

Σε σχέση με την απόφαση του ΚΕΣΥ, θα πρέπει να παρατήρησες την ημερομηνία έκδοσης. Έχει εκδοθεί το 1987.

Τα επαγγελματικά δικαιώματα των Νοσηλευτών, εκδόθηκαν το 1989.

Στα επαγγελματικά δικαιώματα των Νοσηλευτών, σε καμία περίπτωση δεν ορίζεται ούτε καν προβλέπεται να ασχολούνται με τις αιμολοψίες, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ.

Δεν έχω μπερδέψει κάτι.

Αυτό που λες δεν αναφέρεται πουθενά.

Είναι θέμα ερμηνείας. Σε παραπέμπω στο ποστ του Ρασαλγκουλ που παρέθεσα παραπάνω, καθώς και στη συζήτηση στο

http://www.greekmeds.gr/forum/index.php?sh...10051&st=60 :

("είναι το ΠΔ 351/1989, βάσει του άρθρου 1, παράγραφος 2.3, στοιχείο 2.3.1 είσαι υποχρεωμένος να παίρνεις όλα τα αίματα

κατόπιν εντολής γιατρού γιατί είναι μετρήσεις διαφόρων παραμέτρων που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του νοσηλευτή".)

δες και εδώ και πες μου αν αυτό που λες δεν είναι θέμα ερμηνείας....

-------------------------------------------

Αντίθετα, οι αιμοληψίες ορίζονται ρητά ως ιατρική πράξη και δη κοστολογημένη στο ΠΔ 157/1991 "Περί κοστολόγησης των ιατρικών πράξεων" (αύξων αριθμός 93).

ούτε αυτό ισχύει. Δες τον αριθμό 93, και πες μου αν αυτό το θεωρείς αιμοληψία τακτική στο νοσοκομείο...

--------------------------------------------

Συνεπώς, είναι θέμα ερμηνείας, και το μόνο σαφές που υπάρχει είναι η απόφαση του ΚΕΣΥ.

Υ.Γ. το κείμενο που παραθέτει η lia21 είναι γνωμοδότηση του Συλλόγου των Νοσηλευτών, ούτε καν απόφαση κάποιου κρατικού οργάνου όπως το ΚΕΣΥ.

[orderly]

Και βέβαια τα μπερδεύεις Foreas.

Η αιμοληψία, ορίζεται ρητά ως Ιατρική Πράξη, όπως βλέπεις στο Π.Δ που επισυνάπτεις. Ένα το κρατούμενο.

Σύμφωνα με το άρθρο 3 του Ν.3418/2005, ο ιατρός ενεργεί με βάση α) την εκπαίδευση που του έχει παρασχεθεί κατά τη διάρκεια των σπουδών του, την άσκησή του για την απόκτηση της ειδικότητας και τη συνεχιζόμενη ιατρική του εκπαίδευση και β) την πείρα και τις δεξιότητες που αποκτά κατά την άσκησητης ιατρικής. Δύο τα κρατούμενα. Στο άρθρο 1 του ίδου Νόμου, περιγράφεται τι σημαίνει Ιατρική Πράξη. Τρία τα κρατούμενα.

Ο ιατρός, λοιπόν, σπουδάζει -να το πούμε απλά- για να κάνει Ιατρικές Πράξεις(...).

Στις Ιατρικές Πράξεις, περιγράφεται ΚΑΙ η αιμοληψία. Θα έμπαινε, ποτέ, μία νοσηλευτική πράξη στον κατάλογο με τις ιατρικές πράξεις? Δε νομίζω.

Ο νοσηλευτής σπουδάζει για να κάνει Νοσηλευτικές Πράξεις.

Στις Νοσηλευτικές Πράξεις ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ η αιμοληψία, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ. Έκτακτη περίσταση ΔΕΝ είναι η προγραμματισμένη αιμοληψία. Είναι ΡΗΤΟ, το σε "έκτακτες" περιπτώσεις. Γιατί άραγε?

Αν συνυπολογίσουμε, την απόφαση του ΚΕΣΥ, τότε δεν υπήρχε λόγος να υφίσταται ρητή σημείωση σε σχέση με τις έκτακτες περιπτώσεις. Η απόφαση του ΚΕΣΥ δεν έχει ισχύ Νόμου, είναι προγενέστερη του Νόμου πού αφορά τα επαγγελματικά δικαιώματα των νοσηλευτών, επομένως ο Νόμος των επαγγελματικών δικαιωμάτων των νοσηλευτών ΥΠΕΡΙΣΧΥΕΙ ΟΥΤΩΣ Η ΑΛΛΩΣ της απόφασης του ΚΕΣΥ.

Νομικά, το επιχείρημά σου λοιπόν για την "σαφήνεια" της απόφασης του ΚΕΣΥ είναι έωλο, μιας και η σαφήνεια του Νόμου των επαγγελματικών δικαιωμάτων των νοσηλευτών που μιλάει ΜΟΝΟ για έκτακτες περιπτώσεις, υπερισχύει.

Αν δεν υπάρχει σαφήνεια στην περιγραφή των ιατρικών πράξεων (αιμοληψία μέσα στο σπίτι, στην αυλή, στο υπόγειο κλπ αλλά όχι στο... νοσοκομείο), αυτό δεν αφορά τους νοσηλευτές αλλά τους ιατρούς. Πάντως είχα ακούσει, ότι ο ΠΙΣ διεκδικεί την επανακοστολόγηση των Ιατρικών Πράξεων, οπότε έχετε ευκαιρία να το επαναξιολογήσετε και ξεκαθαρίσετε. Λογικά και επειδή έχετε ισχυρότερη συντεχνία, μπορεί και να μας το φορτώσετε. Πίστεψέ με, πως αν κοστολογηθεί ως νοσηλευτική πράξη, θα τελειώσουν τα βάσανά σας ενώ θα συνεχιστούν τα δικά μας.

Όμως, σήμερα, όταν χρεώνονται οι αιμοληψίες στον άρρωστο, ποιός τσεπώνει τα χρήματα από κάθε αιμοληψία? Μήπως οι νοσηλευτές? Αν απαντήσεις σε αυτό, νομίζω πως θα ξεκαθαρίσεις μια και καλή τα πράγματα.

Λες και κάτι ωραίο.

Ενώ βρίσκεις "ασάφεια" στο κατά πόσον η προγραμματισμένη αιμοληψία στο "νοσοκομείο" αποτελεί Ιατρική Πράξη, την ίδια ώρα που είναι σαφέστατη Ιατρική Πράξη για το σπίτι(...), βρίσκεις ένα "παράθυρο"... σαφήνειας στην παραγράφο 2.3.1 των επαγγελματικών δικαιωμάτων του νοσηλευτή. Στην οποία τι λέει?

"...Μετρήσεις διαφόρων παραμέτρων που εμπίπτουν στην αρμοδιότητα του νοσηλευτή...". Ούτε καν σημειώνει την αιμοληψία. Ούτε για δείγμα. Ούτε στο σπίτι, ούτε στο πεζοδρόμιο, ούτε στην ταράτσα, ούτε που-θε-νά.

Άρα, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Τις προγραμματισμένες αιμοληψίες δεν τις κάνουν οι νοσηλευτές. Οι νοσηλευτές οφείλουν να προχωρήσουν μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις, ακριβώς γιατί η μέτρηση των παραμέτρων που προκύπτουν από μία αιμοληψία δεν εμπίπτει στις αρμοδιότητες του νοσηλευτή.

Τέλος, ξαναλέω: Τις αιμοληψίες δεν πρέπει να τις κάνουν οι ιατροί. Μόνο που εγώ είπα ποιοι πρέπει να τις κάνουν. Οι παρασκευαστές. Αλήθεια, γιατί δε λέτε κάτι για τα επαγγελματικά δικαιώματα των παρασκευαστών? Να σας πω τι πιστεύω. Είδατε ότι με τους παρασκευαστές δε βγάζετε άκρη. Οπότε είπατε να την πέσετε στους νοσηλευτές και στους βοηθούς νοσηλευτών. Χρόνια ολόκληρα κάνουμε αιμοληψίες χωρίς να πληρωνόμαστε. Χρόνια ολόκληρα, με τραγικές ελλείψεις σε προσωπικό, κάνουμε δουλειά ΑΛΛΩΝ. Κάπου είχα διαβάσει για τις νοσηλεύτριες του ιδιωτικού τομέα. Εκεί χρεώνονται όχι μόνο οι αιμοληψίες αλλά και τα καπάκια από τα 3way των ορών. Ποιοι τσεπώνουν τα φράγκα από τις αιμοληψίες που διενεργούν οι νοσηλεύτριες και νοσηλευτές εκεί? Μάλιστα διάβασα εδώ μέσα εκείνο το χαιρέκακο: "Ή το κάνουν ή παίρνουν πόδι". Αυτό δεν το λέμε νοσοκομείο, αλλά ρωμαϊκή γαλέρα... Χρόνια ολόκληρα, όσο είστε ειδικευόμενοι διαμαρτύρεστε -και σωστά- για τις αιμοληψίες, αλλά μόλις πάρετε την ειδικότητα, δεν σας καίγεται καρφί για τους ειδικευόμενους που ακολουθούν. Μην ακούσω τώρα "εγώ δεν είμαι έτσι"! Υπάρχουν και οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα....

[Foreas]

Στις Νοσηλευτικές Πράξεις ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ η αιμοληψία, ΠΑΡΑ ΜΟΝΟ ΣΕ ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ. Έκτακτη περίσταση ΔΕΝ είναι η προγραμματισμένη αιμοληψία. Είναι ΡΗΤΟ, το σε "έκτακτες" περιπτώσεις. Γιατί άραγε?

Ούτε σε έκτακτες περιστάσεις αναφέρεται η αιμοληψία! Αυτό που λες είναι ερμηνεία του νόμου.

Αν περιμένεις να αναφερθεί ρητά η αιμοληψία, αυτή δεν αναφέρεται πουθενά (στα Π.Δ.). Μήπως αυτό θα σήμαινε ότι οι Νοσηλευτές δεν πρέπει ποτέ να κάνουν αιμοληψία? Όχι βέβαια.

--------------------------

Ενώ βρίσκεις "ασάφεια" στο κατά πόσον η αιμοληψία αποτελεί Ιατρική Πράξη, βρίσκεις μεγάλη σαφήνεια στο ότι ο νοσηλευτής πρέπει να κάνει τις αιμοληψίες βάσει της παραγράφου 2.3.1 των επαγγελματικών δικαιωμάτων του.

Δεν είπα ποτέ ότι το λέει σαφώς. Είναι και αυτό θέμα ερμηνείας .

Όπως ο Σύλλογος των Νοσηλευτών ερμήνευσε το 2.2.1 ότι αναφέρεται σε αιμοληψία στα Επείγοντα, έτσι λογικότατα όπως αναλύθηκε στο άλλο τόπικ (λινκ ανωτέρω), μπορούμε να ερμηνεύσουμε και το 2.3.1 ότι αναφέρεται και σε αιιμοληψίες.

----------------------------

Ούτε καν σημειώνει την αιμοληψία. Ούτε για δείγμα.

Το να καθόταν ο νομοθέτης και να ανέλυε κάθε πιθανή νοσηλευτική πράξη θα είχε ως αποτέλεσμα εκατοντάδες φύλλα ΦΕΚ...

-----------------------------

Δηλαδή, το αποτέλεσμα τις αιμοληψίας που είναι τα εργαστηριακά αποτελέσματα (παράμετροι), εμπίπτουν στις αρμοδιότητες του νοσηλευτή? Δηλαδή, ως νοσηλευτής, θα δω τα εργαστηριακά και θα πω: "Αυτός έχει χρόνια αναιμία. Legofer 1x2 Πρωί-Βράδυ και επαναξιολόγηση μετά από 1 μήνα"?

Κανείς δεν είπε ότι πρέπει οι νοσηλευτές να αξιολογούν τα εργαστηριακά!

-----------------------------

Συνεπώς, ο νόμος είναι ασαφής, πλην της απόφασης του ΚΕΣΥ.

( Και όλα αυτά με απεριόριστο σεβασμό σε όλους τους νοσηλευτές, οι οποίοι με έχουν μάθει από την εμπειρία τους πάρα πολλά πράγματα )

[orderly]

Ούτε σε έκτακτες περιστάσεις αναφέρεται η αιμοληψία! Αυτό που λες είναι ερμηνεία του νόμου.

Αν περιμένεις να αναφερθεί ρητά η αιμοληψία, αυτή δεν αναφέρεται πουθενά (στα Π.Δ.). Μήπως αυτό θα σήμαινε ότι οι Νοσηλευτές δεν πρέπει ποτέ να κάνουν αιμοληψία? Όχι βέβαια.

Όπως είδες, έγραψα ρητά για τις ΕΚΤΑΚΤΕΣ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΙΣ (οξέα συμβάντα...) και όχι για την αιμοληψία. Αν είναι να παίζουμε με τις λέξεις, πες το μου να μην κουράζομαι. Αντίθετα, η αιμοληψία αναφέρεται ΡΗΤΑ ως Ιατρική Πράξη. Κοινώς, στα επαγγελματικά δικαιώματα των νοσηλευτών δεν υπάρχει δείγμα αναφοράς σε αιμοληψία, αντίθετα με τις Ιατρικές Πράξεις (Π.Δ) που αναφέρεται ΡΗΤΑ Η ΑΙΜΟΛΗΨΙΑ. Είναι απλό. Άσχετα αν δεν συμφέρει... Άρα δεν ψάχνω. Το παρέθεσες εσύ παραπάνω και το κύκλωσες με κόκκινο... ΑΙΜΟΛΗΨΙΑ στο σπίτι κατά την ημέρα.... ΑΙΜΟΛΗΨΙΑ στο σπίτι κατά τη νύχτα... ΑΙΜΟΛΗΨΙΑ στο σπίτι εκτός σχεδίου πόλεως(!).

Δεν είπα ποτέ ότι το λέει σαφώς. Είναι και αυτό θέμα ερμηνείας .

Όπως ο Σύλλογος των Νοσηλευτών ερμήνευσε το 2.2.1 ότι αναφέρεται σε αιμοληψία στα Επείγοντα, έτσι λογικότατα όπως αναλύθηκε στο άλλο τόπικ (λινκ ανωτέρω), μπορούμε να ερμηνεύσουμε και το 2.3.1 ότι αναφέρεται και σε αιιμοληψίες.

Δεν είναι σαφές αλλά είναι λογικότατο...

Αλήθεια, η ΑΙΜΟΛΗΨΙΑ που περιγράφεται ΣΑΦΕΣΤΑΤΑ ως Ιατρική Πράξη για το...σπίτι, είναι "παράλογο" να θεωρείται ως Ιατρική Πράξη για το... νοσοκομείο? Δεν είναι ΛΟΓΙΚΟΤΑΤΟ να θεωρείται ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ Η ΑΙΜΟΛΗΨΙΑ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ? Όχι. Δεν είναι λογικό(...).

Επομένως ο αριθμός των ΦΕΚ του νομοθέτη, αφορά τους ιατρούς και όχι τους νοσηλευτές. Την ίδια ώρα που ένα ΦΕΚ ορίζει την αιμοληψία στο σπίτι ως Ιατρική Πράξη, ψάχνετε στο ΦΕΚ των επαγγελματικών δικαιωμάτων των... νοσηλευτών, να βρείτε ποιος θα κάνει τις αιμοληψίες στο νοσοκομείο!

Η Πανελλήνια Συνδικαλιστική Ομοσπονδία Νοσηλευτών (ΠΑΣΥΝΟ), έχει μία συγκεκριμένη νοοτροπία που καθρεφτίζεται στη λέξη "συνεπικουρεί": Ο νοσηλευτής ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΤΑ ΤΕΠ (προφανώς μπέρδεψες τα ΤΕΠ -γι' αυτό έγραψες με κεφαλαίο τα Επείγοντα- με τις επείγουσες καταστάσεις οι οποίες μπορεί να συμβούν και σε μία οφθαλμολογική...) αλλά και σε κάθε οξύ περιστατικό, ΟΦΕΙΛΕΙ να βοηθήσει τον ιατρό και να κάνει αιμοληψία. Θα έλεγα όχι μόνο αιμοληψία οφείλει να κάνει αλλά ότι χρειαστεί για να σωθεί ο άρρωστος. Το επείγον, όμως, είναι επείγον. Το προγραμματισμένο είναι προγραμματισμένο. Πώς να το κάνουμε τώρα.

Κανείς δεν είπε ότι πρέπει οι νοσηλευτές να αξιολογούν τα εργαστηριακά!

Τότε για ποιες παραμέτρους μιλάτε?!

Συνεπώς, ο νόμος είναι ασαφής, πλην της απόφασης του ΚΕΣΥ.

( Και όλα αυτά με απεριόριστο σεβασμό σε όλους τους νοσηλευτές, οι οποίοι με έχουν μάθει από την εμπειρία τους πάρα πολλά πράγματα )

Συνεπώς, ο νόμος είναι σαφέστατος ΚΑΙ ΟΧΙ ΑΣΑΦΗΣ αλλά κανείς δεν τον εφαρμόζει... Έτσι συμβαίνει συνήθως: Επικαλούμαστε "ασάφεια" για να μην τον τηρούμε. Ω ναι.

Οι νοσηλευτές και οι βοηθοί νοσηλευτών συνεχίζουν να κάνουν τις... προγραμματισμένες αιμοληψίες χωρίς να επαρκούν αριθμητικά ούτε και να πληρώνονται -δεν απάντησες ποιός τσεπώνει τα φράγκα από την χρέωση της αιμοληψίας-, οι ειδικευόμενοι συνεχίζουν να τρώνε την ήττα μαζί με τους νοσηλευτές και οι ιατροί που τελειώνουν την ειδικότητα, ξεχνάνε τους συναδέρφους τους ειδικευόμενους....

(Και όλα αυτά, με απεριόριστο σεβασμό στους ιατρούς, που δείχνουν έμπρακτα το σεβασμό τους στους νοσηλευτές και όχι μόνο στα λόγια....)

[bromptonista]

Την άποψη της ΠΑΣΥΝΟ μπορειτε να τη δείτε εδώ: http://www.pasyno.gr/docs/SYGXR_NOSHLEYT_No1.pdf

Είναι ότι τις αιμοληψίες, βάσει μιας εφετειακής απόφασης (Εφετείο Αθηνών 4978/1997) πρέπει να τις κάνουν οι τεχνολόγοι-παρασκευαστές.

[orderly]

Επειδή εδώ http://www.pasyno.gr/html/news.htm θα δείτε θέση για τις αιμοληψίες από "τον" ΠΑΣΥΝΟ, να πληροφορήσω-αν έχει σημασία- ότι "ο" ΠΑΣΥΝΟ εξελίχθηκε σε Ομοσπονδία με πρωτοβάθμιια σωματεία.

Έγραψα ότι η αιμοληψία, στην ουσία δεν πρέπει να είναι δουλειά των γιατρών. Έχουν σπουδαιότερα πράγματα να κάνουν.

Έγραψα ότι αυτή τη δουλειά πρέπει να την κάνουν οι παρασκευαστές.

Για όσο, όμως, κάποιοι ψάχνουν να φορτώσουν -κάτι που και βέβαια γίνεται- τη δουλειά τους στην μάλλον τσακισμένη πλάτη των νοσηλευτών, η απάντηση θα είναι δεδομένη. Είτε αυτοί είναι γιατροί είτε παρασκευαστές είτε ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ. Γιατί έγραψα ΚΑΙγια τα τσουτσέκια που έχουμε στις Νοσηλευτικές Υπηρεσίες αλλά και για τους προϊστάμενες/ους.

Επομένως αφήστε ήσυχους τους νοσηλευτές και πιάστε τους παρασκευαστές.

[bromptonista]

Τα άρθρα ο/η/το χρησιμοποιούνται με κάποια λογική. Σήμερα, ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ σημαίνει ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ. Άρα, και με κίνδυνο να καταντήσω γραφικός, το άρθρο είναι το "η".

Ως (πρώην έστω) συνδικαλιστικό στέλεχος στον ιατρικό κλάδο, δεν μπορώ να πω ότι χαίρει και μεγάλης εκτίμησης η ΠΑΣΥΝΟ (χαϊδευτικά "το ΠΑΣΥΝΟ"). Το ότι στο site της γράφει δυο διαφορετικές απόψεις για το ίδιο θέμα δεν είναι κάτι που με παραξενεύει.

Ότι κάποιοι βάζουν την αιμοληψία στις ιατρικές πράξεις βάσει του ΠΔ κοστολόγησης είναι κοινωνιολογικό φαινόμενο που χρήζει ερμηνείας από ειδικευμένο ψυχίατρο. Δεν ξέρω πόσο θα μας την κοστολογήσει.

[orderly]

Τα άρθρα ο/η/το χρησιμοποιούνται με κάποια λογική. Σήμερα, ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ σημαίνει ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗ ΝΟΣΗΛΕΥΤΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΕΙΑΣ. Άρα, και με κίνδυνο να καταντήσω γραφικός, το άρθρο είναι το "η".

Ως (πρώην έστω) συνδικαλιστικό στέλεχος στον ιατρικό κλάδο, δεν μπορώ να πω ότι χαίρει και μεγάλης εκτίμησης η ΠΑΣΥΝΟ (χαϊδευτικά "το ΠΑΣΥΝΟ"). Το ότι στο site της γράφει δυο διαφορετικές απόψεις για το ίδιο θέμα δεν είναι κάτι που με παραξενεύει.

Ότι κάποιοι βάζουν την αιμοληψία στις ιατρικές πράξεις βάσει του ΠΔ κοστολόγησης είναι κοινωνιολογικό φαινόμενο που χρήζει ερμηνείας από ειδικευμένο ψυχίατρο. Δεν ξέρω πόσο θα μας την κοστολογήσει.

Ο ΠΑνελλήνιος ΣΥλλογος ΝΟσηλευτών- ΕΣΥ (ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ) εξελίχθηκε ΣΤΗΝ ΠΑνελλήνια ΣΥνδικαλιστική Ομοσπονδία ΝΟσηλευτών-ΕΣΥ (ΠΑΣΥΝΟ-ΕΣΥ), με πρωτοβάθμια σωματεία (Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Πάτρας, Κυκλαδων κοκ).

Μάλλον, καλά έκανα και προχώρησα στη διευκρίνηση.

Τελικά, υπάρχει λογική εκεί που δεν το περιμένεις(...), ειδικά στη χρησιμοποίηση των άρθρων.... Άρα σωστά το άρθρο είναι το "η" από τη στιγμή που αναφέρεται σε Ομοσπονδία.

Πέρα από αυτά, αν και δεν ανήκω στην ΠΑΣΥΝΟ, όντας φοιτητής νοσηλευτικής (και να τελειώσω, μπορεί να μην μπω ποτέ στην ΠΑΣΥΝΟ μιας και δεν προκύπτει από κάπου ότι θα διοριστώ στο ΕΣΥ), πρέπει να ομολογήσω ότι την υποστηρίζω με τα μπούνια, επειδή πάει κόντρα στο θεουσάτο με τους κότσους όσο και στο καθηγητικό κατεστημένο της νοσηλευτικής.

Τώρα, το ότι δεν χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης στον ιατρικό κλάδο, δεν μου κάνει καμία απολύτως εντύπωση μιας και τολμώ να πω, ότι δε γνωρίζω κάποιο φορέα του ιατρικού κλάδου που να χαίρει εκτίμησης από τους ίδιους τους ιατρούς... Εσείς δεν εκτιμάτε ο ένας τον άλλο, πώς να εκτιμήσετε την ΠΑΣΥΝΟ. Για το χαϊδευτικό, μάλλον πήρες την απάντησή σου.

Από την άλλη, δε νομίζω να τα βάψουν μαύρα εκεί στην ΠΑΣΥΝΟ επειδή "δεν χαίρουν εκτίμησης από τον ιατρικό κλάδο"(...). Σιγά τα ωά.

Μάλιστα, θα ανησυχούσα αν "έχαιραν εκτίμησης από τον ιατρικό κλάδο". Κάτι βρώμικο θα έπαιζε.

Η θητεία σου ως συνδικαλιστικό στέλεχος, θα έπρεπε να σε κάνει πιο προσεκτικό στο τι διαβάζεις.

Πρώτα, έχουμε το γεγονός ότι δεν παρακολούθησες τη συζήτησή μας με τον Forea -αν την είχες διαβάσει, θα είχες καταλάβει τη λογική χρήση των άρθρων.

Μετά, δε διάβασες ούτε καν το εξώφυλλο του Σύγχρονου Νοσηλευτή, που εσύ ο ίδος παράθεσες. Γράφει: "Οι Νοσηλευτές έχουν πια την Ομοσπονδία τους".

Ύστερα δε διάβασες ούτε αυτό που παραθέτεις για τους παρασκευαστές ούτε τη θέση που παράθεσα εγώ. Αντίθετα έβγαλες πολλά χαριτωμένα συμπεράσματα (πέρα από χαϊδευτικά...) όπως το ότι υπάρχει "διαφορετική θέση".

Αντιγράφω, τώρα, τις "διαφορετικές" θέσεις που είδες:

"... Σύμφωνα με τα παραπάνω, καθίσταται σαφές ότι το έργο των τακτικών και προγραμματισμένων αιμοληψιών που σε πολλά νοσοκομεία βαρύνει αποκλειστικά και μόνον τους Νοσηλευτές, αποτελεί αρμοδιότητα άλλων ειδικοτήτων και δη των ιατρών και του προσωπικού των εργαστηρίων (Τεχνολόγων και Παρασκευαστών).... . Αυτό παράθεσα εγώ.

Αντιγράφω, τώρα, αυτό που... παράθεσες: "...Η εργασία των τεχνολόγων παρασκευαστών... γίνεται με την επίβλεψη και την ευθύνη των ιατρών....".

Μάλιστα. Τόσο "διαφορετική"...

Όμως γιατί? Γιατί χρειάζονται οι παρασκευαστές την "επίβλεψη και ευθύνη των ιατρών" για μία αιμοληψία? Ακριβώς γιατί η αιμοληψία είναι ΙΑΤΡΙΚΗ ΠΡΑΞΗ. Όπως υπάρχουν ιατρικές πράξεις που έχουν ανατεθεί ΡΗΤΑ στους νοσηλευτές, και που προβλέπουν τη επίβλεψη και ευθύνη του ιατρού. Σε αυτές ΔΕΝ περιλαμβάνεται η αιμοληψία. Αυτήν την αναθέσατε στους τεχνολόγους-παρασκευαστές. Και καλά κάνατε. Αν δεν μπορείτε να τους μαζέψετε, δεν σας φταίνε οι νοσηλευτές. Αλήθεια, ποια η γνώμη του ιατρικού κλάδου, για τον... φορέα των Τεχνολόγων-Παρασκευαστών? Να δειτε που θα χαίρει εκτίμησης....

Τέλος, ένα σχόλιο για το... κοινωνιολογικό φαινόμενο(?) που χρήζει ερμηνείας από ειδικευμένο... ψυχίατρο ή έστω κοινωνιολόγο(...).

Η Ιατρική Πράξη είναι "κάτι"(...). Κάτι συγκεκριμένο(...).

Την Ιατρική Πράξη, την ορίζουν οι ιατροί.

Οι ιατροί, επέλεξαν να δώσουν στην ιατρική πράξη, τον εξής ορισμό: ".... ιατρική πράξη είναι εκείνη που έχει ως σκοπό τη με οποιαδήποτε επιστημονική μέθοδο πρόληψη, διάγνωση, θεραπεία και αποκατάσταση της υγείας του ανθρώπου..." (άρθρο 1 του Ν.3418/2005). Δε νομίζω να έδωσαν νοσηλευτές αυτόν τον ορισμό. Εξάλλου, μόνο γιατρούς είχαμε για υπουργούς (και νομοθέτες=βουλευτές...) με ελάχιστες εξαιρέσεις όπως αυτή του σημερινού.

Αυτό το "κάτι"(...) λοιπόν, αυτό που το λέμε Ιατρική Πράξη, αποφασίσατε ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΤΕ ΠΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΟΣΤΟΛΟΓΗΣΕΤΕ. Εσείς. Οι ιατροί.

Την αιμολοψία την ορίσατε ΕΣΕΙΣ ως ιατρική πράξη. Οι γιατροί... Την αιμοληψία την κοστολογήσατε ΕΣΕΙΣ. Οι γιατροί.... Κοστολογήσατε αυτό το "κάτι"(...).

Άρα, ποιοι είναι αυτοί οι "κάποιοι" που αποτελούν κοινωνιολογικό φαινόμενο που πρέπει να εξετάσει ο ειδικευμένος... ψυχίατρος?

Να κάνει και αιμοληψία ο ψυχίατρος, για την εξέτασή. Ειδικά αν πρόκειται για σπίτι εκτός σχεδίου πόλεως....

[Foreas]

Orderly, έχεις την άποψή σου, οκ.

Εγώ παρέθεσα τους νόμους, των οποίων το περιεχόμενο είναι πασιφανές σε κάποιον μη προκατειλημμένο.

Αν εσύ ανάγεις εκ του ειδικού "αιμοληψία στο σπίτι", και εξάγεις ως εννοούμενο το "αιμοληψία τακτική στο νοσοκομείο", εγώ δεν μπορώ να καταλάβω με ποιά λογική σύνδεση το κάνεις αυτό. Το "αιμοληψία στο σπίτι κατά την ημέρα" είναι ειδική, σαφέστατη αναφορά σε ένα συγκεκριμένο τοπικά και χρονικά περιστατικό, που παρατίθεται στο ΠΔ με σκοπό την κοστολόγησή του (δηλ. αν πάει ένας γιατρός στο σπίτι, και χρειαστεί να πάρει αίμα, αυτό να κοστολογηθεί- δεν νομίζω ότι θα ηταν πρέπον να φωνάξει νοσηλευτή να έρθει από το νοσοκομείο...). Από πουθενά δεν εξάγεται η γενίκευσή σου ότι "ο γιατρός κάνει τις τακτικές αιμοληψίες στο νοσοκομείο"! Πολλές πράξεις κοστολογούνται στο εν λόγω ΠΔ, δεν σημαίνει ότι όλες αυτές τις κάνει παντού και πάντα μόνο ο γιατρός.

Αντιθέτως τα άρθρα 2.2.1 και 2.3.1 είναι γενικές αναφορές, ασαφείς, που περιλαμβάνουν πολλά πράγματα μέσα, ακριβώς διότι αναφέρονται σε ένα ευρύ πεδίο, τα καθηκοντα του νοσηλευτή. Και η ίδια η ΠΑΣΥΝΟ παραδέχεται ότι μέσα σε αυτά τα γενικά υπάγεται και η αιμοληψία στα επείγοντα.

Εγώ παρέθεσα τα επιχειρήματά μου, και κλείνω λέγοντας πως υπάρχει τουλάχιστον ένα σαφές κείμενο για το ότι τις αιμοληψίες πρέπει να τις κάνουν οι νοσηλευτές, η απόφαση του ΚΕΣΥ.

( Υ.Γ. και λέγοντας "μέτρηση παραμέτρων" δεν εννούμε αξιολόγηση εργαστηριακών! Αυτές οι "λογικές" σου αναγωγές είναι αξιοθαύμαστες )

[bromptonista]

Υπάρχει μια διαφορά μεταξύ γιατρού και νομοθέτη, και μεταξύ κοστολόγησης και ορισμού της ιατρικής πράξης.

Εγώ δεν είμαι φοιτητής, αλλά ξέρω κατά πόσο η ΠΑΣΥΝΟ "πάει κόντρα" στο κατεστημένο και κατά πόσο συμπορεύεται μάλλον καλύτερα. Ίσως κάποια στιγμή που θα έχω περισσότερο χρόνο να παραθέσω τα "best of"...