Συγκρίνετε άρθρο του 97 με την πραγματικότητα σήμερα

[fchris]

Αυτά ανέφερε το Βήμα σε άρθρο του 97. Βλέπετε να άλλαξαν πολλά πράγματα από τότε;

Κινδυνεύουν οι τίτλοι ιατρικής ειδικότητας

Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν θα αναγνωρίζει τα πτυχία

ΛΩΡΑ ΠΙΠΙΛΗ

ΑΜΕΣΟΣ είναι ο κίνδυνος οι τίτλοι ειδικότητας που χορηγεί η χώρα μας να μην αναγνωρίζονται από τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης λόγω του γεγονότος ότι δεν εφαρμόζονται οι οδηγίες και οι προδιαγραφές της, καταγγέλλουν με αγωνία οι ίδιοι οι ειδικευόμενοι. Ο τρόπος που δίδεται η ιατρική ειδικότητα στην Ελλάδα, υποστηρίζουν, δεν έχει τίποτα κοινό με εκείνον των ευρωπαϊκών χωρών και των ΗΠΑ, με εξαίρεση τη διάρκεια της εκπαίδευσης.

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα έχει τις προδιαγραφές να παράγει ποσότητα χωρίς ποιότητα. Χωρίς εκπαιδευτικό πρόγραμμα και κεντρικό συντονισμό, χωρίς έλεγχο της παρεχόμενης εκπαίδευσης και με έλλειψη βασικών προδιαγραφών, η παρεχόμενη εκπαίδευση για την απόκτηση ιατρικής ειδικότητας στην Ελλάδα στηρίζεται στην πρωτοβουλία, στην καλή διάθεση και στον βαθμό ικανότητας και επάρκειας του κάθε διευθυντή, τονίζει ο πρόεδρος του Συλλόγου Ειδικευομένων Ιατρών Αθηνών - Πειραιώς κ. Γ. Πατούλης.

Οι ανεπάρκειες και οι αδυναμίες του συστήματος έχουν ως αποτέλεσμα ο ειδικευόμενος γιατρός πολλές φορές να μην εκπαιδεύεται σε όλα τα γνωστικά αντικείμενα της ειδικότητάς του. Σε αρκετές περιπτώσεις είναι αυτοδίδακτος και αναγκάζεται να στηριχθεί στις διαπροσωπικές του σχέσεις ­ στον βαθμό που υπάρχουν ­ προκειμένου να αντλήσει τις απαραίτητες ιατρικές γνώσεις και να καλύψει τις ελλείψεις του. Σε καθημερινή βάση ασχολείται με αλλότριες προς τα καθήκοντά του εργασίες, άσχετες με την αποστολή του ως ιατρού, προκειμένου να καλύψει τις ανεπάρκειες του συστήματος και έτσι ώστε να λειτουργεί στοιχειωδώς το νοσοκομείο, ελπίζοντας με αυτόν τον τρόπο στη φιλοτιμία κάποιων εκπαιδευτών.

Μεταξύ των αιτιών του προβλήματος είναι η μη εφαρμογή του συστήματος του Rotation, η έλλειψη κινήτρων για τους εκπαιδευτές, οι παρεκκλίσεις από τα διεθνή δεδομένα όσον αφορά την αντιστοιχία νοσοκομειακών κλινών, εκπαιδευτών και ειδικευομένων, η ανυπαρξία κριτηρίων για την ορθολογική επιλογή των κλινικών που παρέχουν ιατρική εκπαίδευση, η έλλειψη αξιοκρατικών κριτηρίων για τη συμμετοχή σε ερευνητικά προγράμματα και η μειωμένη πρακτική εκπαίδευση.

Ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο λαμβάνουν ειδικότητα πολλοί γιατροί, εξηγεί ο κ. Πατούλης, είναι το ότι νομαρχιακά νοσοκομεία με σοβαρές ελλείψεις που στέλνουν σοβαρά περιστατικά σε άλλα νοσοκομεία δίδουν πλήρη εκπαίδευση για τη λήψη βασικών ειδικοτήτων. Π.χ. νοσοκομεία που δεν έχουν αξονικό τομογράφο ή υπερήχους ή τρίπλεξ δίδουν πλήρη ειδικότητα ακτινοδιαγνωστικής. Νομαρχιακά νοσοκομεία παρέχουν πλήρη ειδικότητα καρδιολογίας, παρά το γεγονός ότι δεν διαθέτουν καρδιοχειρουργική μονάδα ή θωρακοχειρουργική ή δεν είναι σε θέση να κάνουν πράξεις επεμβατικής καρδιολογίας. Ανάλογο είναι το παράδειγμα της ορθοπεδικής: παρέχεται πλήρως από νοσοκομεία που δεν έχουν τη δυνατότητα, όπως π.χ. το νοσοκομείο Κιλκίς ή Ξάνθης. Με δεδομένο ότι για να ολοκληρωθεί η ειδικότητα της ορθοπεδικής απαιτείται εξάμηνη εκπαίδευση σε διάφορες ειδικότητες, μεταξύ των οποίων ένα εξάμηνο νευροχειρουργικής και ένα πλαστικής χειρουργικής, είναι φανερό ότι η εκπαίδευση που παρέχεται μόνον πλήρης δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί.

Οσον αφορά την αναλογία κλινών ανά ειδικευόμενο, είναι ελάχιστη· δεν πλησιάζει καν τα ισχύοντα στις χώρες της ΕΕ. Συγκεκριμένα στην κοινοτική οδηγία προβλέπεται αναλογία ενός ειδικευομένου ανά 12 κλίνες. Η ελληνική νομοθεσία προβλέπει έναν εκπαιδευόμενο ανά 6 κλίνες στις κλινικές του ΕΣΥ και έναν ανά 4 κλίνες στις πανεπιστημιακές. Ούτε όμως και αυτό ισχύει. Στην Αττική η αναλογία είναι 1/3,5. Η πολιτεία αδυνατεί να εφαρμόσει ακόμη και τις αποφάσεις που η ίδια έχει πάρει.

Ενα άλλο σημαντικό στοιχείο είναι ότι δεν υπάρχει κανένας προγραμματισμός στην παραγωγή ιατρικού δυναμικού. Παρά το γεγονός ότι υπάρχουν ελλείψεις σε γενικούς γιατρούς και γιατρούς εργασίας, οι θέσεις ειδίκευσης για τις αντίστοιχες ειδικότητες στην Αθήνα είναι 46 και 10, ενώ σε ειδικότητες κορεσμένες, όπως η χειρουργική, η παθολογία, η ακτινολογία και η ορθοπεδική, είναι αντίστοιχα 401, 579, 271 και 287.

Ολα τα δεδομένα, υπογραμμίζει ο κ. Γ. Πατούλης, αποκαλύπτουν την τραγική κατάσταση που επικρατεί και την αδιαφορία της πολιτείας για επαρκή και ποιοτικά αναβαθμισμένη ιατρική εκπαίδευση που, όπως είναι ευνόητο, έχει άμεση επίπτωση στην υγεία των πολιτών.

Τι λένε οι οδηγίες της Ενωσης

ΣΥΜΦΩΝΑ με την κοινοτική οδηγία που αφορά τις ιατρικές ειδικότητες, προβλέπεται εθνική επιτροπή η οποία επεξεργάζεται εθνικά κριτήρια κατάρτισης και θα επιβλέπει τη διάρκεια και το περιεχόμενο της εκπαίδευσης, θα κάνει ποιοτικό έλεγχο, θα φροντίζει για την ισορροπία ανάμεσα στη ζήτηση και στην ικανότητα υποδοχής από τα κέντρα εκπαίδευσης, τις εξετάσεις και τους άλλους τρόπους εκπαίδευσης.

Θεωρεί απαραίτητες συνθήκες για τους σπουδαστές την εμπλοκή τους προσωπικά στη θεραπεία ενός ικανοποιητικού αριθμού ασθενών, εξωτερικών ή νοσοκομειακών, καθώς και τη διενέργεια ικανοποιητικού αριθμού πράξεων. Οι προϋποθέσεις αυτές στη χώρα μας δεν διασφαλίζονται και φυσικά δεν τηρούνται για την πλειονότητα των ειδικευομένων, καταγγέλλουν οι ίδιοι.

Θα υπάρχει ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα εκπαίδευσης με καθορισμένο περιεχόμενο και ένα βιβλίο παρακολούθησης της εκπαίδευσης. Επιπλέον θα πρέπει να ορισθεί ένα σύστημα ελέγχου ποιότητας και αξιολόγησης της εκπαίδευσης για τη λήψη της ειδικότητας.

Στις ΗΠΑ η μεταπτυχιακή εκπαίδευση όχι μόνον είναι άριστα οργανωμένη αλλά υλοποιείται υπό αυστηρή επιστασία. Ακόμη και περίφημα πανεπιστημιακά νοσοκομεία έχουν τεθεί υπό επιτήρηση, με αποτέλεσμα να μειωθεί το γόητρό τους. Η επιθεώρηση είναι ­ όπως τονίζουν οι επαΐοντες ­ «βασανιστική» και λεπτομερέστατη. Η τεκμηρίωση είναι πολύ σημαντική, όλα είναι γραμμένα και τα επικυρώνει ο επιθεωρητής, ο οποίος εξετάζει: το νοσοκομείο, το τμήμα, το πρόγραμμα, το διδακτικό προσωπικό, τις διδακτικές εγκαταστάσεις και τους εκπαιδευομένους για μία ολόκληρη εβδομάδα.

Η αποτίμηση των εκπαιδευομένων γίνεται κάθε δύο μήνες και η τελική αποστέλλεται στην Επιτροπή Ειδικότητας προ των εξετάσεων. Στις ΗΠΑ όμως δεν αποτιμάται μόνον η επίδοση των εκπαιδευομένων αλλά και των καθηγητών από τους εκπαιδευομένους.

Τόσο στις ΗΠΑ όσο και στις ευρωπαϊκές χώρες θεωρούνται δεδομένα και απαραίτητα εργαλεία στα χέρια των ειδικευομένων η πλούσια και ενημερωμένη βιβλιοθήκη, το μηχάνημα για φωτοτυπίες και οι υπολογιστές για διερεύνηση της βιβλιοθήκης. Εξίσου δεδομένα θεωρούνται η ύπαρξη τμήματος αρχείων και φακέλων ασθενών καθώς και δωμάτια διαμονής για τους ειδικευομένους.

[aifos]

Κάτι μου λέει πως και το 2017 θα είναι επίκαιρο το άρθρο.

[Vesalius]

....παράδειγμα της ορθοπεδικής: παρέχεται πλήρως από νοσοκομεία που δεν έχουν τη δυνατότητα, όπως π.χ. το νοσοκομείο Κιλκίς ή Ξάνθης....

Για τη Ξάνθη δεν ξέρω ούτε τη γίνεται σήμερα στο Κιλκίς. Αλλά να μην τα ισοπεδώνουμε .... έτσι για να θυμούνται οι παλίοι και να μαθαίνουν οι νέοι ..

Aπόστολος Ξ. Καββαδίας

Απόστολος Καββαδίας, ένας από τους Μεγάλους της Ελληνικής Ιατρικής. Ευφυής, ηγέτης με οξεία κρίση, και οργανωτικό δαιμόνιο ανεξάντλητη πνευματική και σωματική αντοχή, ενεργητικότητα και εργατικότητα, δίψα και τόλμη για κάθε προοδευτικό και νέο.

Το έργο του ήρθε ως φυσική συνέπεια του χαρακτήρα του. Το πέρασμα του από τις Ενοπλες Δυνάμεις άφησε τα χνάρια του. Καθιέρωσε την Ορθοπαιδική στη Βόρεια Ελλάδα, όπου με κέντρο το Κιλκίς και τη Θεσσαλονίκη, ανέπτυξε σαρωτική δραστηριότητα από τον /Εβρο μέχρι τη Δυτική Μακεδονία. Αναβάθμισε την Παιδο-Ορθοπαιδική και την έκανε γνωστή και έξω από τα σύνορα της Ελλάδας. Δημιούργησε Σχολή μαθητών του, τους οποίους είχε κάτω από τις φτερούγες του μέχρι που έφυγε.

Θα μπορούσε να ξεχωρίσει σε οποιονδήποτε τομέα και αν ασχολείτο. Τύχη αγαθή τον προέτρεψε να γίνει γιατρός.

Στο Στρατό

Ο Κ. υπηρέτησε στο Στρατό επί 8 συνολικά έτη σε 4 διετίες αρχίζοντας από το 1937, ως φοιτητής της Ιατρικής. Στις επόμενες τρεις στρατεύσεις του κατά τον Ελληνο-Ιταλικό πόλεμο και τον Εμφύλιο πρόσφερε πολύτιμο κοινωνικό και εθνικό έργο ως υπεύθυνος χειρουργός, περιθάλποντας χιλιάδες ασθενείς, τραυματίες και αναπήρους. Ο Κ. είναι ο γιατρός που έκανε γνωστή τη φυσικοθεραπεία και την εργασιοθεραπεία στην Ελλάδα, συμβάλλοντας αποφασιστικά στην οργάνωση και λειτουργία του πρώτου Κέντρου Αποκατάστασης Τραυματιών στο Στρατό και στην Ελλάδα το οποίο συνέβαλε τα μέγιστα στον περιορισμό του βαθμού αναπηρίας των Αξιωματικών και Οπλιτών των Ενόπλων Δυνάμεων.

Στο Στρατό ο Κ. ανδρώθηκε ως χειρουργός και έδειξε τα στοιχεία που χαρακτήριζαν την προσωπικότητα του σε όλη τη διαδρομή της μετέπειτα σταδιοδρομίας του: την απόλυτη αφοσιωσή του στον άρρωστο, την απαράμιλλη εργατικότητα, τη δίψα για απόκτηση νέων γνώσεων και δεξιοτήτων, τη διορατικότητα, τη δημιουργικότητα, το οργανωτικό δαιμόνιο.

/Εγραφε χαρακτηριστικά το 1941 για τον εικοσιτετράχρονο Κ., ο Διευθυντής του Στρατ. Νοσοκομείου Ιωαννίνων ����επέδειξε δραστηριότητα, ζήλον και προθυμίαν, αφοσίωσιν και στοργήν προς τους τραυματίας και ασθενείς αψηφών πάντα κίνδυνον και αγρυπνών κατά τας παγεράς νύκτας του χειμώνος και τας τραγικάς ημέρας των αεροπορικών βομβαρδισμών της πόλεως των Ιωαννίνων, εμψυχών δια του παραδείγματός του τους πάσχοντας και τους υπό τας διαταγάς του��.

Στο Κιλκίς

Στο Νοσοκομείο του Κιλκίς ο Κ. ανέλαβε τη Διεύθυνση της Ορθοπαιδικής Κλινικής, 37 ετών, ώριμος πλέον χειρουργός, αμέσως μετά την επιστροφή του από την τριετή μετεκπαίδευση του στη Βρετανία, με δίψα για δουλειά και τη φλόγα να εφαρμόσει στην πράξη τις τεράστιες εμπειρίες που απέκτησε και τις νέες τεχνικές που διδάχθηκε. Η κλινική ήταν υποτυπώδης, αλλά πολύ σύντομα τη μεταμόρφωσε σε πρότυπα οργανωμένη κλινική 40 και μετέπειτα 140 κλινών, όπου στα 7 χρόνια λειτουργίας της νοσηλεύθηκαν χιλιάδες ασθενείς.

Σύντομα το έργο της Κλινικής έγινε ευρύτερα γνωστό με συνέπειες πρωτόγνωρες για Ελληνικό Επαρχιακό Νοσοκομείο: 1) Οι ασθενείς δεν προέρχονταν μόνο από το Νομό Κιλκίς ή την υπόλοιπη Β.Ελλάδα, αλλά από όλη την Ελλάδα και το Εξωτερικό. 2) Οργανώθηκαν πρωτοποριακά Ορθοπαιδικά Ιατρεία που περιόδευαν σε όλη τη Β.Ελλάδα περιθάλποντας επί τόπου ασθενείς, επιλέγοντας αυτούς που χρειάζονταν εγχείρηση στο Νοσοκομείο, παρακολουθώντας τη μετεγχειρητική πορεία των χειρουργημένων. 3) Το Υπουργείο Υγείας χορήγησε στην Κλινική /Αδεια εκπαίδευσης για πλήρη ειδικότητα Ορθοπαιδικής. 4) Διοργανώθηκε με μεγάλη επιτυχία Πανελλήνιο Συνέδριο Ορθοπαιδικής με διεθνή συμμετοχή.

Στο Νοσοκομείο Παίδων 'Αγία Σοφία'

Το 1961, και ενώ το έργο της Ορθοπαιδικής Κλινικής ήταν σε πλήρη άνθηση, ο Κ. εγκαταλείπει το Κιλκίς και τη Β.Ελλάδα, πικραμένος γιατί οι προσπάθειες του για Ακαδημαϊκή σταδιοδρομία στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης δεν ευωδόθηκαν. Γρήγορα όμως ανέκτησε το ηθικό του και τον επόμενο χρόνο ανέλαβε τη Διεύθυνση της Ορθοπαιδικής Κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων ��Αγία Σοφία��, όπου το πάθος του Κ. για δημιουργία και πρόοδο ανέδειξε την κλινική σε Παιδο-Ορθοπαιδικό κέντρο περιωπής. Με την καθοδήγηση του Κ. εφαρμόσθηκαν οι πλέον σύγχρονες μέθοδοι θεραπείας σε παθήσεις, όπως το συγγενές εξάρθρημα του ισχίου, η συγγενής ραιβοϊπποποδία, η σκωλίωση, η οστεοχονδρίτιδα του ισχίου, η εγκεφαλική παράλυση, η ανισοσκελία.

Ο αριθμός των προσερχόμενων παιδιών συνεχώς μεγάλωνε σε βαθμό που γρήγορα δημιουργήθηκε οξύ πρόβλημα από την υπερπλήρωση των ορθοπαιδικών κλινών. Παιδιά από τα πέρατα της Ελλάδας ζητούσαν θεραπεία. Ο αρχικός αριθμός των 50 περίπου κλινών της Κλινικής δεν επαρκούσε και με ειδική χωροταξική ρύθμιση αναπτύχθηκαν πάνω από 80 κλίνες. Ο μέσος χρόνος νοσηλείας ασθενών ελαττώθηκε σε 5 έως 7 ημέρες, γεγονός πρωτοφανές για Ορθοπαιδική κλινική. Η κλινική νοσήλευσε 2900 παιδιά το 1968 και 4000 το 1974. Το θαύμα του Κιλκίς επαναλήφθηκε στην Αθήνα σε μεγαλύτερη κλίμακα.

Κολλέγιο Ελλήνων Ορθοπαιδικών Χειρουργών

Το τρίπτυχο /Ερευνα, Διδασκαλία και /Ασκηση της Ιατρικής σημάδεψε όλη την επιστημονική σταδιοδρομία του Κ. μέχρι το 1975, οπότε εγκατέλειψε και την τελευταία θέση ως Διευθυντού Κλινικής Κρατικού Φορέα. /Οταν, ως ιδιώτης ιατρός δεν μπορούσε πλέον να ασχολείται με την έρευνα, και επειδή ποτέ δεν αισθάνονταν ολοκληρωμένος ως επιστήμονας μόνο με την άσκηση της Ιατρικής, που κυριολεκτικά λάτρευε, ασχολήθηκε συστηματικά με τη διδασκαλία, ξεδιπλώνοντας μία σοβούσα πτυχή της προσωπικότητάς του, αυτήν του εμπνευσμένου δασκάλου.

Ο Κ. ταξίδεψε σε όλο τον κόσμο δίνοντας διαλέξεις, συνήθως ως προσκεκλημένος ομιλητής, σε πανεπιστήμια και Ορθοπαιδικές Εταιρείες. Στην Ελλάδα ο Κ. αφιέρωσε μεγάλο μέρος της ενεργητικότητας του στη μεταπτυχιακή εκπαίδευση των νέων Ορθοπαιδικών, αλλά και στη δια βίου εκπαίδευση όλων των Ορθοπαιδικών. Το 1983 πραγματοποιήθηκε ο ενδόμυχος πόθος του με την ίδρυση του Κολλεγίου Ελλήνων Ορθοπαιδικών Χειρουργών του οποίου υπήρξε ο εμπνευστής. Αγωνίστηκε και εργάστηκε να υλοποιηθεί η ριζοσπαστική για τον τόπο μας ιδέα, της ανάληψης της εκπαίδευσης από τους ίδιους τους Ορθοπαιδικούς, προγραμματισμένα και σύμφωνα με τα διεθνή πρότυπα. Συμμετείχε ενεργά στα Ευρωπαϊκά /Οργανα που είχε θεσμοθετήσει η Ευρωπαϊκή /Ενωση αναφορικά με την μεταπτυχιακή και τη δια βίου εκπαίδευση και τη λήψη αποφάσεων για τα δικαιώματα των ειδικών ιατρών της Ευρώπης.

Το Κολλέγιο πλαισιώθηκε από ολόκληρο το φάσμα του Ορθοπαιδικού κόσμου, από τους Ακαδημαϊκούς δασκάλους και διακεκριμένους συναδέλφους μέχρι τον απλό Ορθοπαιδικό σε ολόκληρη την Ελληνική επικράτεια με αιχμή του δόρατος τα περιφερειακά σεμινάρια σε κάθε μεγάλη πόλη της Ελλάδος με συμμετοχή ενός πυρήνος του κέντρου και των τοπικών συναδέλφων. /Ετσι, δειλά-δειλά οι Ορθοπαιδικοί της περιφέρειας βγήκαν από την απομόνωση και τώρα μετέχουν ενεργά σε πολύ υψηλού επιστημονικού επιπέδου επιστημονικές εκδηλώσεις καθώς και σε μεμονωμένες ενδονοσοκομειακές συγκεντρώσεις.

Το Κολλέγιο σιγά-σιγά ανδρώθηκε και, παρά την απουσία του εμπνευστή και δημιουργού του, που το άφησε ορφανό σε ηλικία μόλις έξι ετών, γιγαντώθηκε και αποτελεί κόσμημα της Ελληνικής Ορθοπαιδικής.

Δημοσιεύσεις

Ο Κ. ήταν άνθρωπος της δράσης. Σε όλη την διάρκεια της μακρόχρονης επιστημονικής σταδιοδρομίας του ακολουθούσε εξαντλητικό ωράριο εργασίας που άρχιζε από τις 6 το πρωί και τελείωνε μετά τα μεσάνυχτα. /Ετσι είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως βρήκε χρόνο να εκπονήσει 58 εργασίες που δημοσιεύθηκαν σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και να προβεί σε πολλές δεκάδες ανακοινώσεις σε Ελληνικά και Διεθνή Συνέδρια. Δύο πειραματικές εργασίες του // A study of the blood supply of the long bones// και // An experimental study of the vascular contribution to the callus of fractures// που δημοσιεύθηκαν στο Surg Gynecol Obst το 1964 και το 1965 αντίστοιχα, θεωρούνται ακόμη και σήμερα πρωτοποριακές.

Σάυτόν τον ανθρωπο οφείλεται οτι το Κιλκίς δίνει πλήρη ειδικότητα. Επίσης μέχρι πρόσφατα υπήρχαν μαθητες του εκεί που έκαναν αξιόλογη δουλεία.

Όσον αφορά τις ειδικότητες στο εξωτερικό γίνεται δουλεία και μαθαίνεις για ένα και μόνο λόγω. Εκεί πληρώνεις για να εκπαιδευτείς ενώ στην Ελλαδίτσα σε πληρώνουν!!!

Και αυτό κατ επέκταση ισχύει και στα πανεπιστημιακά ιδρύματα! (δεν εννοώ πληρωμές τυπου λαδώματος.. )

[lostinterest]

Όσον αφορά τις ειδικότητες στο εξωτερικό γίνεται δουλεία και μαθαίνεις για ένα και μόνο λόγω. Εκεί πληρώνεις για να εκπαιδευτείς ενώ στην Ελλαδίτσα σε πληρώνουν!!!

Μπορείς να μου το εξηγήσεις πώς το αντιλαμβάνεσαι αυτό?

Εκτός αν πρόκειται για αστείο, διαφωνώ καθέτως.

Στο εξωτερικό ο consultant το θεωρεί υποχρέωσή του να σε εκπαιδεύσει!

Ενδεικτικά αναφέρω ότι εμένα ήρθε ο consultant μου και μου είπε: Είσαι ο μόνος House Officer (αντιστοιχία = 6 ο έτος Ιατρικής Ελλάδας) που δεν ξέρει να κάνει με βοήθεια ΟΣΦΥΟΝΩΤΙΑΙΑ ΠΑΡΑΚΕΝΤΗΣΗ.........

Αφού έμεινα σα μαλάκας να τον κοιτάζω, με κανόνισε σε πρόγραμμα για να εκπαιδευτώ!

[Vesalius]

Το εξηγώ ως εξής. Δεν εννοώ να μην αμοίβεσαι για το έργο που παράγεις, αλλά να πληρώνεις για την εκπαίδευση που πέρνεις. Λογικό είναι αυτό που σου είπε αυτός που στο είπε και φυσικά πρέπει να είναι υποχρεωμένος να σου δείξει. Ας μην ξεχνάμε όμως οτι και αυτός πληρώνεται για το χρόνο που σου αφιερώνει. Έτσι και αυτός είναι ικανοποιημένος αλλά και έσυ.