Ελλάδα: ο κομματισμός πνίγει τα ΑΕΙ

[Clemence]

EΛΛAΔA

Ο κομματισμός πνίγει τα ΑΕΙ

Αντί να καλλιεργούν την αδέσμευτη σκέψη, είναι τόποι εκτροφής οπαδών

Του Θανου Σκουρα *

Η άκρατη κομματικοποίηση των φοιτητικών οργανώσεων και ο λυσσαλέος ανταγωνισμός ανάμεσά τους φανερώνονται με την πρώτη ματιά σ’ όποιον επισκεφθεί ένα ελληνικό πανεπιστήμιο, αν έχει ποτέ δει πανεπιστήμια του εξωτερικού. Τα posters, οι αφίσες, τα γκράφιτι και κάθε είδους κουρελόχαρτα που κατακλύζουν τους κοινούς χώρους, τους διαδρόμους και συχνά τις τάξεις, συνιστούν μια θλιβερή μαρτυρία αυτού του ξέφρενου κομματικού ανταγωνισμού. Ειδικά στο πανεπιστήμιό μας, τα κομματικά stands (που καθιερώθηκαν σε μιαν ανεπιτυχή προσπάθεια για τερματισμό της απεριόριστης αφισοκόλλησης και ρύπανσης των τοίχων) είναι τόσο πυκνά στις εισόδους, ώστε να αποτελούν σοβαρή απειλή για την ασφάλεια ζωής και σωματικής ακεραιότητας στην περίπτωση ανάγκης για επείγουσα έξοδο από το κτίριο. Και όμως, το θέμα της ανθρώπινης ασφάλειας (για το οποίο ίσως κάποτε θρηνήσουμε θύματα και το οποίο είναι αδιανόητο σε οποιονδήποτε άλλο δημόσιο χώρο) θυσιάζεται χωρίς δεύτερη σκέψη, στο βωμό της κομματικής ανταγωνιστικής μικρόνοιας.

Μερικά άλλα από τα αμέτρητα δείγματα της νοσηρής κομματικής αντιπαράθεσης στο χώρο του πανεπιστημίου είναι:

1. Η διαμάχη που φθάνει μέχρι συμπλοκής μεταξύ κομματικών παρατάξεων στην αρχή του ακαδημαϊκού έτους για την κατάκτηση πελατείας στις τάξεις των νεοεισερχόμενων φοιτητών (εξυπηρέτηση στην εγγραφή για την απόκτηση προσωπικών στοιχείων και δημιουργία βάσης δεδομένων «υποχρεωμένων» φοιτητών).

2. Οι διαπληκτισμοί που φθάνουν μέχρι σύρραξης για την κυριαρχία στους φυσικούς χώρους του πανεπιστημίου (τοίχοι, κοινοί χώροι, προαύλιο, πρόσοψη κτιρίου).

3. Ο αγώνας για την κυριαρχία στα ηχητικά κύματα (ένταση μεγαφώνων και κακοφωνία) που κορυφώνεται σε περιόδους επετείων, εκλογών κ.λπ., καθιστώντας αδύνατη τη διεξαγωγή μαθημάτων σε σημαντικό μέρος του πανεπιστημίου.

4. Η μάχη για πρωτοπορία στη διεκδίκηση λαϊκίστικων «διευκολύνσεων» (τέταρτη εξεταστική περίοδος, ενοχοποίηση διδασκόντων για μαθήματα με υψηλό ποσοστό αποτυχίας) που ευτελίζουν τις σπουδές και την αξία του πτυχίου.

5. Η πλήρης αδιαφορία που φθάνει στην εχθρότητα για οποιαδήποτε πανεπιστημιακή δραστηριότητα δεν είναι επιδεκτική ή ευάλωτη σε κομματικό έλεγχο και εκμετάλλευση (ημέρες καριέρας, κάθε ομιλία και πολιτιστική ή άλλη εκδήλωση που δεν ελέγχεται από τις κομματικές οργανώσεις).

Πνιγηρό κλίμα

Είναι φανερό ότι αυτός ο ασφυκτικός εναγκαλισμός του πανεπιστημίου από τις φοιτητικές κομματικές οργανώσεις δεν προάγει αλλά παρεμποδίζει την κύρια αποστολή του, που είναι η υψηλού επιπέδου και αξιόπιστη παραγωγή γνώσης. Δεν προάγει όμως ούτε τη δημοκρατία. Αντίθετα, δημιουργεί ένα πνιγηρό κλίμα παντοδυναμίας των κομμάτων και υποδούλωσης κάθε έκφρασης και πτυχής όχι μόνο της πανεπιστημιακής ζωής αλλά και της κοινωνίας στη συγκρουσιακή κομματική λογική. Το μήνυμα που περνάει είναι ότι ένας πολίτης αυτής της χώρας δεν μπορεί να πετύχει τίποτε χωρίς τη βοήθεια κάποιου κόμματος και, ακόμη περισσότερο, ότι έχει απόλυτη ανάγκη της προστασίας ενός κόμματος. Το μήνυμα είναι ξεκάθαρο: τα πάντα στο πανεπιστήμιο, όπως και γενικότερα στην κοινωνία, είναι κάτω από την επικυριαρχία των κομμάτων. Ετσι, η κομματική μέγγενη αναγκάζει το πανεπιστήμιο να γίνεται χώρος εκτροφής υποτακτικών και οπαδών των κομμάτων αντί να καλλιεργεί την αδέσμευτη σκέψη, την ανιδιοτελή κριτική θεώρηση και το ανεξάρτητο δημοκρατικό πνεύμα. Αντί, δηλαδή, το πανεπιστήμιο να είναι ο κατ’ εξοχήν χώρος διεύρυνσης της κοινωνίας των πολιτών στερεώνοντας τη βάση της αληθινής δημοκρατίας, όπως θα όφειλε, εξωθείται από τις κομματικές παρατάξεις στο να είναι ο χώρος της τυφλής υποταγής στην ιδιοτελή μονομέρεια, στο φανατισμό και στον κομματικό δογματισμό.

Είναι επίσης προφανές ότι η ελεύθερη διακίνηση των ιδεών, σ’ ένα τέτοιο κλίμα κομματικής εμπάθειας που επιδιώκουν οι κομματικές οργανώσεις, μοιάζει κακόγουστο αστείο. Απόψεις που δεν καλύπτονται από κάποια κομματική ομπρέλα και, ακόμη περισσότερο, δεν θεωρούνται πολιτικώς ορθές από κάποια τουλάχιστον κομματική οργάνωση, δεν είναι δυνατόν να διατυπωθούν μέσα στο πανεπιστήμιο. Στις εξοβελιστέες και αποδιοπομπαίες παρουσίες εντάσσονται ενίοτε όχι μόνο οι πολιτικώς μη ορθές που στερούνται κομματικής κάλυψης, αλλά ακόμη και αυτές στελεχών επιχειρήσεων και εκπροσώπων του επιχειρηματικού κόσμου.

Κομματικά οφέλη

Ο βαθμός ανεξαρτησίας που απολαμβάνουν οι φοιτητικές κομματικές οργανώσεις απέναντι στα πολιτικά κόμματα δεν είναι εύκολα προσδιορίσιμος. Πάντως, τα κόμματα έχουν μία σειρά οφελών, πέρα από την εξουσιαστική τους ακτινοβολία στον πανεπιστημιακό χώρο, από την κομματικοποίηση του πανεπιστημίου:

1. Στρατολογούν οπαδούς από νεαρή ηλικία στην προνομιακή τάξη των κατεχόντων πανεπιστημιακή μόρφωση.

2. Καταρτίζουν, δοκιμάζουν και προασκούν μελλοντικά κομματικά στελέχη.

3. Εχουν άμεση και δωρεάν πρόσβαση σε εργατικό δυναμικό και κομματικούς μαχητές για τις προεκλογικές και άλλες ανάγκες τους.

4. Ενσταλάζουν στη συνείδηση των νέων την ηγεμονία των κομμάτων και την ανάγκη προστασίας που μόνο αυτά παρέχουν.

5. Αυξάνουν την αίσθηση δύναμης και το εντρύφημα εξουσίας που αντλούν οι πολιτικοί και τα κομματικά στελέχη από την άσκηση του κομματικού τους έργου.

Επιπλέον των παραπάνω ωφελημάτων, η κομματικοποίηση του πανεπιστημίου ενισχύει τη δυνατότητα των κομμάτων να έχουν αυξημένη επιρροή στο χώρο των πανεπιστημιακών δασκάλων και να μπορούν να τον ελέγχουν. Ετσι, επεκτείνουν την ακτίνα της εξουσιαστικής τους ισχύος, προσεταιρίζονται υψηλόβαθμα στελέχη και διευρύνουν τη σφαίρα επιρροής τους στην ευρύτερη κοινωνία. Η τάση των κομμάτων για επιβολή στην πανεπιστημιακή κοινότητα έχει τραγικές συνέπειες για το πανεπιστήμιο, όταν η εκλογική δύναμη των φοιτητικών κομματικών οργανώσεων χρησιμοποιείται ως όπλο για την προώθηση σε ηγετικές διοικητικές θέσεις ατόμων που διακρίνονται από υπέρμετρη φιλοδοξία και φιλαρχία. Η διά παντός μέσου επιδίωξη της κατάληψης αρχής, που χαρακτηρίζει τη στάση των κομματικών παρατάξεων, σε συνδυασμό με τη σπουδαρχία των ατόμων που προωθούνται σε θέσεις εξουσίας, όχι μόνο ευτελίζουν το ήθος που πρέπει να διέπει την πανεπιστημιακή ζωή αλλά και αποσταθεροποιούν τη ροή της προκαλώντας απαράδεκτη οπισθοδρόμηση. Περιττό είναι να λεχθεί ότι τέτοιες ελεεινές πρακτικές δεν προάγουν ούτε τον κύριο σκοπό του πανεπιστημίου, δηλαδή την παραγωγή γνώσης, ούτε τη δημοκρατία ούτε βέβαια την ελεύθερη διακίνηση ιδεών.

Εκεχειρία

Δεδομένης της σημερινής κατάστασης του πανεπιστημίου, τι πρέπει να γίνει; Η απάντηση είναι προφανής. Τα κόμματα πρέπει να κηρύξουν εκεχειρία και να αποσύρουν τους κομματικούς μαχητές από τον πανεπιστημιακό χώρο. Η ηγεσία των δύο μεγάλων τουλάχιστον κομμάτων πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι ο κομματικός εναγκαλισμός είναι θανάσιμος για τις προοπτικές του ελληνικού πανεπιστημίου και να έχει το σθένος να αλλάξει τη σημερινή καταστροφική γραμμή πλεύσης. Τα θέματα του πανεπιστημίου πρέπει να γίνουν αντικείμενο διαβούλευσης διακομματικής επιτροπής, η οποία να έχει εντολή να βρει κοινούς τόπους και να χαράξει μία εθνική πολιτική μακράς πνοής, συμφωνημένη από τουλάχιστον τα δύο κόμματα εξουσίας. Το ελληνικό πανεπιστήμιο δεν πρέπει να αφεθεί να μαραζώσει από την αβελτηρία που προκαλεί ο ασυγκράτητος κομματικός ανταγωνισμός. Η υπόλοιπη Ευρώπη, ακόμη και οι γειτονικές μας βαλκανικές χώρες, προχωρούν με γρήγορο βηματισμό σε μία κοινή πορεία για την εξέλιξη των πανεπιστημίων τους και μόνο η Ελλάδα δεν συμβαδίζει. Ακόμη όμως και εάν οι φοιτητικές κομματικές οργανώσεις αρνούνται να λάβουν τα μηνύματα των καιρών και συναγωνίζονται στην απαξίωση του πανεπιστημίου, οι πολιτικές ηγεσίες δεν μπορούν να αποτινάξουν την ευθύνη τους. Η κακοδαιμονία του ελληνικού πανεπιστημίου οφείλεται στην κομματικοποίηση και γι’ αυτήν υπεύθυνα είναι τα κόμματα και μόνο, με κύριους υπαίτιους τα δύο μεγάλα κόμματα.

* Ο κ. Θ. Σκούρας είναι οικονομολόγος, πρόεδρος του τμήματος Μάρκετινγκ και Επικοινωνίας του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από την kathimerini.gr

[lamogio]

Tanga is both the name of the most northerly seaport city of Tanzania, and the surrounding region. A 2002 population of 242,640 makes Tanga Town one of the largest cities in the country. It is a quiet city compared to, for example, Arusha or Moshi with a comparable number of inhabitants. A thong, tanga or g-string is a narrow piece of cloth or leather that passes between the legs and is attached to a band around the hips, worn as a bikini bottom or as underwear. It is sometimes disparagingly called butt floss, referring to its tendency to slide between the buttocks like dental floss between the teeth. In Portugal, Tanga (no known translation) is understood as telling something common sense or vulgar (or just plainly untrue) in a solemn or knowledgeable tone. It`s used as a way out of an embarrassing situation (often within the context of a widely used problem solving technique known as Desenrascanco) or as a way of people showing-off a superior knowledge in a subject they know very little about.

Μην μου πειτε οτι ειναι ασχετο με το θεμα!Εξαλλου στο subforum ΔΟΑΤΑΠ γραφουμε ο,τι να'ναι!