ποιο βιβλιο προτεινετε?

[Guest pappous]

Έτυχε ποτέ να διαβάσετε κάποιον ταξιδιωτικό ''οδηγό ξενοφοβίας''? Τους είχα πετύχει παλιά στην Ιταλία και ήταν απολαυστικότατοι και πολύ αληθινοί. Περιγράφουν τα καλά και λιγότερο καλά στοιχεία των λαών, τα κόμπλεξ και τις αρετές με έναν τρόπο που σε κάνει να περάσεις ακόμα καλύτερα όταν τελικά πας εκεί και τα δεις από κοντά ... Μια που έπεσα πάνω στην είδηση ότι έχουν φτάσει και σε μας στα Ελληνικά, σας τους συστήνω ανεπιφύλακτα. Θα γελάσετε πάρα πολύ. Α, πάρτε πρώτο εκείνον για τους Έλληνες ε?

http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?...;m=S15&aa=2

Είναι όντως καταπληκτικα και, όπως λες, πολύ αληθινά! Διάβασα για τους Ελληνες, Αγγλους, αμερικανούς, Γαλλους, Ιταλους και Πολωνους. Είναι ξεκαρδιστικα, διαβάζονται πολύ γρήγορα και το ωραίο είναι ότι λένε τα πραγματα με το όνομα τους. Τα διαβάζεις και έχεις μια πολύ καλή και αντικειμενική εικόνα για τον εκάστοτε λαό! ο οδηγός που αναφέρεται σε μας (και στους αγγλους) έχει πολύ γελιο!

Πολύ καλή πρόταση!

[Clemence]

ΝΤΟΡΑ ΡΩΖΕΤΤΗ

Η ΕΡΩΜΕΝΗ ΤΗΣ

Το τολμηρότερο μυθιστόρημα του Μεσοπολέμου, γραμμένο με ψευδώνυμο από μια γυναίκα συγγραφέα, της οποίας η ταυτότητα εξακολουθεί να είναι ένα αίνιγμα, αφηγείται με τρόπο πρωτοποριακό την ιστορία ερωτικού πάθους ανάμεσα σε δυο γυναίκες, που σκανδάλισε την κοινωνία της εποχής. Παρά την υμνητική κριτική του Γρηγόριου Ξενόπουλου, το βιβλίο ταμπού εξαφανίστηκε μυστηριωδώς και επανέρχεται στο προσκήνιο χάρη στην έρευνα της Χριστίνας Ντουνιά, που γράφει το επίμετρο και επιμελείται τη νέα έκδοση.

Μαρία Cyber, ATHENS VOICE, 2/3/2006

Κυριακή βράδυ, ξεκινάω και τελειώνω μέσα σε 242 σελίδες μια ιστορία αγάπης δυνατής. Στην Αθήνα κατά το τέλος της δεκαετίας του 1920 με ταξιδεύει πιστά. Σε υπόγειες ταβέρνες, σε φοιτητικούς χώρους, στην Αλεξάνδρας, στο Λυκαβηττό και στο φτωχό ντιβάνι της, όπου κάνει όργια γλυκά με την ερωμένη της, ταξιδεύω στη ζήλια της, στο μίσος της και στην αγάπη της. [...] Από τις πρώτες σελίδες αρχίζει η καρδιά να χτυπά γρήγορα και τα μάτια μου τρέχουν πάνω στις λέξεις λαχανιασμένα. Ζήλια, βρισιές, υπομονή, πείσμα και γράμματα, όλα καταγεγραμμένα ακριβώς, όπως στην αληθινή ζωή συμβαίνουν. Χωρίς καμία λογική αλληλουχία τα συναισθήματα αποτυπώνονται τόσο άμεσα, όπως στροβιλίζονται μέσα στο παραδομένο στον έρωτα μυαλό της. Ημερολογιακή γραφή που σου δίνει την αίσθηση της αυτόματης γραφής. Το ψευδώνυμο της συγγραφέως είναι Ντόρα Ρωζέττη και ακόμα δεν γνωρίζουμε ποια ήταν πραγματικά. Στη δεκαετία του 1920 ήταν δύσκολο να βγεις με το πρώτο βιβλίο της ελληνικής γυναικείας λεσβιακής λογοτεχνίας και να πεις ποια είσαι, παρόλο που το κείμενό της δείχνει καθαρά ότι ο κύκλος της, ακόμα και ο πατέρας της, ήξερε ότι την ένοιαζε μόνο η Λίζα της και ότι είχε αρκετές φιλενάδες σαν και αυτήν. [...] Είναι τρομερά συγκινητικό να βλέπουμε μια αριστερή Ελληνίδα από την επαρχία που σπουδάζει στην Αθήνα να «τολμάει» -χρησιμοποιώντας μάλιστα μια λογοτεχνική γραφή εξαιρετικά μοντέρνα- την ίδια εποχή που η παγκόσμια λογοτεχνία αρχίζει να μιλάει ανοιχτά για το λεσβιακό μυθιστόρημα της Ράντκλιφ Χολ «Το Πηγάδι της Μοναξιάς» [...]. Η Ρωζέττη μάς μεταφέρει στην ανήσυχη πνευματικά Αθήνα του Βάρναλη, του Θεοτοκά, του Πολίτη. Σε μια εποχή που η ποίηση του Καβάφη κερδίζει τη διανοούμενη αθηναϊκή νεολαία, που ο Λαπαθιώτης δεν κρύβει την ομοφυλοφιλία του, η Πολυδούρη εφαρμόζει στη ζωή της τις ιδέες του φεμινιστικού κινήματος και ο Καρυωτάκης γράφει ανατρεπτικές σάτιρες, η άγνωστη μικρή Ντόρα Ρωζέττη εκδίδει ένα βιβλίο που μιλάει για μια ιδιότυπη αγάπη. Αξίζει να το διαβάσετε μέχρι την τελευταία σελίδα, εκεί που καταλήγει αυτός ο δυνατός έρωτας.

[Guest pappous]

Middle East illusions. Noam Chomsky. Εκδοσεις Rowman & Littlefield. 2003. Λογικά θα υπάρχει μεταφρασμένο και στα ελληνικά.

Επικαιρο διοτι δίνει μια ανασκόπηση της κατάστασης στη μέση ανατολή απο γεωγραφική, οικονομική, πολιτική και στρατιωτική διάσταση ξεκινώντας από το κίνημα του Σιωνισμού και τη δημιουργία του κράτους του Ισραηλ. Αν και ο συγγραφέας έχει ξεκάθαρες απόψεις (γνωστο αλλωστε) παρέχει παμπολλες πηγες σε όλα όσα στηρίζει έτσι ώστε ο κριτικός αναγνώστης να μπορεί να σχηματίσει τη δική του άποψη.

[tzina_ali]

In Cold Blood by Truman Capote

[lonestar]

Είχε το ΘΕΜΑ την προηγούμενη Κυριακή το ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ

Το έχει διαβάσει κανένας;

Είναι καλό ή να μη το αγγίξω καν;

[Sovereign]

Η ταινία ήτο μέτρια. Το βιβλίο πιθανώς να είναι καλύτερο.

Κάθεστε μόνοι με τα αστέρια μόνη παρέα; Θέλετε να μπείτε σε έναν άλλο κόσμο, μερικές φορές τρομακτικό, συχνότερα ρομαντικό και διαρκώς νοσηρό; Τα άπαντα του πατέρα της λογοτεχνίας φανταστικού και τρόμου, του Edgar Allan Poe μπορεί να γίνει η καλύτερη συντροφιά σας. Από το σπίτι των Άσερ, έως την Μαύρη γάτα και τους φόνους της οδού Μοργκ, αλλά και από το Κοράκι και τα λοιπά καταθλιπτικά ποιήματα, ο τύπος ήταν ιδιοφυϊα και αξίζει να τον γνωρίσετε.

My favourite.

Quoth the Raven... Nevermore

[Αφροδίτη]

Είχε το ΘΕΜΑ την προηγούμενη Κυριακή το ΣΚΟΤΕΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ

Το έχει διαβάσει κανένας;

Είναι καλό ή να μη το αγγίξω καν;

Το έχω διαβάσει εγώ. Την ταινία δεν την έχω δει αλλά το βιβλίο είναι πολύ καλό. Δυνατό.

[Clemence]

Ενας μικρός οικολογικός οδηγός για καθημερινή χρήση 14/9/2006

Πρωτότυπος Τίτλος

Think Green

Συγγραφέας

Καρολίνα Ροβύθη

Εκδοτικός οίκος

Εκδόσεις Φερενίκη

Τιμή

3,5 ευρώ

ISBN 960-7952-50-2

Κατηγορία

Οικολογία

Γνωρίζατε ότι μία ανοιχτή βρύση καταναλώνει 9 λίτρα νερό το λεπτό;

Πως το βρόχινο νερό είναι ιδανικό για το πότισμα των φυτών;

Ότι μπορούμε να φτιάξουμε μόνοι μας το δικό μας φυσικό απορρυπαντικό από απλά υλικά που υπάρχουν στην κουζίνα μας;

Ότι το διαδίκτυο δεν είναι μόνο γρήγορα και εύχρηστο, αλλά και οικολογικό;

Ότι με την «κομποστοποίηση» ανακυκλώνουμε τα απορρίμματά μας και φτιάχνουμε φυσικό λίπασμα για τα φυτά μας;

Το βιβλίο «Think Green» είναι ένας κομψός, οικολογικός οδηγός που περιλαμβάνει αυτές και πολλές ακόμα έξυπνες, απλές και καθημερινές ιδέες για να κάνουμε τον πλανήτη μας καλύτερο.

(Εκδόσεις Φερενίκη)

[Clemence]

Του Κολμ Τόιμπιν

Χένρι Τζέιμς, ο δάσκαλος (7/5/2007 12:49:00 μμ)

Συντάκτης: Αθηνά Σαλούστρου

Ένα μυθιστόρημα για το σπουδαίο συγγραφέα Χένρι Τζέιμς, γραμμένο αριστοτεχνικά από τον Κολμ Τόιμπιν, βαθύ γνώστη και θαυμαστή του έργου του. Ο Τόιμπιν ακολουθεί τον κοσμοπολίτη συγγραφέα στα ταξίδια του στην Ευρώπη στα τέλη του 19ου αιώνα και περιγράφει με ακρίβεια την πνευματική ζωή της εποχής. Μας ταξιδεύει στο μυαλό και την ψυχή ενός ανθρώπου που χάρη στο ταλέντο του γεύτηκε το θρίαμβο, αλλά πλήρωσε βαρύ προσωπικό τίμημα, βάζοντας την πνευματική ζωή πανω από τα ζητήματα της καρδιάς. Μιλάει για τη μοναξιά και τις ανεκπλήρωτες επιθυμίες του, για την απροσδιόριστη σεξουαλικότητά του, για την ιδιωτικότητα που δεν απόλαυσε μες στην επιτυχία, για τις υπαρξιακές αγωνίες ενός μεγάλου πενύματος. Μας δείχνει τον κόσμο μέσ’ απ’ τα μάτια του Χένρι Τζέιμς, κι είναι σαν να βλέπουμε το μεγάλο δημιουργό τη στιγμή που συλλαμβάνει τις ιδέες για τα κλασικά πια έργα του.

Ο Κολμ Τόιμπιν ολοκληρώνει το πορτρέτο αυτού του μεγάλου τεχνίτη του λόγου με τις ακριβείς και λεπταίσθητες πινελιές με τις οποίες εκείνος άφησε στη σύγχρονη λογοτεχνία μια σειρά από αριστουργήματα.

Το βιβλίο Χένρι Τζέιμς, ο δάσκαλος έχει τιμηθεί με το βραβείο IMPAC και το γαλλικό Βραβείο Καλύτερου Ξένου Μυθιστορήματος 2005. Οι New York Times το συμπεριέλαβαν στη λίστα με τα "10 καλύτερα βιβλία του 2004”, ενώ ήταν υποψήφιο και για το βραβείο Booker 2004.

Συγγραφέας: Κολμ Τοϊμπίν

Μετάφραση: Εμμανουήλ Σκιαθάτος

Εκδόσεις: Ωκεανίδα

Ημερ/νία έκδοσης: Απρίλιος 2007

Σελίδες: 562

Τιμή εκδότη: 20 ευρώ

[Winmx]

Τι μου προτεινε ενας φιλος....αστυνομικα....νουαρ

Philip Kerr

Τριλογια του Βερολινου

εκδοσεις κεδρος

10-12 ευρω το καθενα

400 σελιδες το καθενα περιπου

τσεπης

Οι βιολετες του Μαρτη

Ο χλωμος εγληματιας

Γερμανικο ρεκβιεμ

Πηγα να τα παρω....και η κυριουλα εδω Ιταλια που τα'χε διαβασει πριν ποσα χρονια ειπε οτι θα βγει και 4ο..... .....τι να σας πω.

Εντυπωσεις μολις τελειωσω το πρωτο σε σχετικο τοπικ

[GoLdIe]

Προτείνω:

Ιστορία της Ιατρικής - Από τους προϊστορικούς χρόνους έως σήμερα

Πάνος Στ. Μανιάτης

Εκδόσεις ΕΝΤΟΣ

Το πήρα πριν μια βδομάδα από τον Ελευθερουδάκη στην Πανεπιστημίου (45 Ευρώ) και είναι καταπληκτικό βιβλίο!

Διαβάζεται πολύ εύκολα για εμάς τους μή-γιατρούς, είναι κατανοητό, πολύ ενδιαφέρον με εικόνες και επεξηγήσεις.

Amazing book! Don't miss it!

[Clemence]

Hμερομηνία δημοσίευσης: 09-09-07

Ενα επίκαιρο μυθιστόρημα ηλικίας 83 ετών

Ο Κώστας Παρορίτης απεικονίζει καταστάσεις διαφθοράς, φαρισαϊσμού και απελπισίας τις οποίες συναντάμε απαράλλακτες έως σήμερα

Της Τιτικας Δημητρουλια

Κώστας Παρορίτης

Ο κόκκινος τράγος

Εισαγωγή: Κ. Γ. Παπαγεωργίου

εκδ. Αλεξάνδρεια

«... Για τα έργα της Τέχνης ο όρος “ξεπερασμένο” δεν έχει τη θέση του. Γιατί ξεπερασμένο θα πει νεκρό. Δεν είναι σωστή μια τέτοια κρίση. Δεν πεθαίνει ποτές ένα έργο, που ήτανε στον καιρό του ζωντανό, που είχε αλήθεια και ξύπνησε συνειδήσεις», έλεγε ο Κώστας Βάρναλης. Και η άποψή του αυτή ισχύει απόλυτα για πολλά έργα της πεζογραφίας των αρχών του 20ού αιώνα, που λειτούργησαν στην εποχή τους, αλλά στη συνέχεια, για λόγους αισθητικούς ή/και πολιτικούς, περιέπεσαν στη λήθη. Ενα από αυτά είναι και ο «Κόκκινος τράγος» του Κώστα Παρορίτη (ψευδώνυμο του Λεωνίδα Σουρέα, 1878 - 1931).

Εκπαιδευτικός, φανατικός ψυχαρικός και σοσιαλιστής που επέμενε να συνδέει το γλωσσικό ζήτημα με την πολιτική, ο Παρορίτης επηρεάστηκε από τον γαλλικό και τον ρωσικό ρεαλισμό, αλλά και τον Γκαίτε και τις απόψεις του για τη λυτρωτική λειτουργία της τέχνης, με βάση το πρόταγμα «φως και αλήθεια».

Καταδικασμένος κόσμος

Κινούμενος στο χώρο της προοδευτικής, δημοτικιστικής λογοτεχνίας υποστήριζε με πάθος την άποψη ότι «Ιδέα και Τέχνη δεν είναι πράγματα χωριστά» και ήθελε να απεικονίσει ρεαλιστικά την κοινωνία της εποχής του, την ταξική δομή και διαστρωμάτωσή της και να καταγγείλει την αδικία και τη διαιώνισή της από την αστική τέχνη – μια τέχνη, κατά την άποψή του, ανώδυνη και με ημερομηνία λήξεως στον μελλοντικό, δίκαιο κόσμο της εργατιάς.

Τα έργα του είναι οργανωμένα κατά τρόπο ώστε να υπηρετήσουν αυτούς τους στόχους, ειδικά τα μυθιστορήματά του όπως ο «Κόκκινος τράγος», που πρωτοδημοσιεύθηκε το 1924 και επανεκδίδεται σήμερα με κατατοπιστική εισαγωγή του Κ. Γ. Παπαγεωργίου. Ο «Κόκκινος τράγος» είναι ένα καφενείο στην Αθήνα του Εθνικού Διχασμού, το 1916 - 1917, όπου μαζεύονται κάποιοι φτωχοί διανοούμενοι και εργάτες. Ενας ξυλουργός που φτιάχνει κιβούρια, άρρωστος και κακοπαθημένος, με το χαρακτηριστικό παρωνύμιο Λείψανος, μια νεαρή δασκάλα, η Μηλίτσα, κι άλλος ένας δάσκαλος, ο Στέφανος, απολυμένοι κι οι δυο, ένας εργάτης ερωτευμένος με τη Μηλίτσα, ο Κοντάρας. Πάνω τους πλανιούνται δύο φαντάσματα εξίσου φονικά, της στρατιωτικής αναμέτρησης του βασιλιά με την Αντάντ, του αποκλεισμού, της πείνας από τη μια και της εισόδου της χώρας στον πόλεμο από την άλλη. Συμπληγάδες πέτρες που λιώνουν τους ανίσχυρους, ανυπεράσπιστους απλούς ανθρώπους: ο Λείψανος συλλαμβάνεται ως αντιβασιλικός και φυλακίζεται την ώρα που καλείται να δώσει τη μάχη με την αρρώστια του για να ζήσει· η Μηλίτσα πεθαίνει από την πείνα. Ο Στέφανος εξανίσταται καθώς διορθώνει για να ζήσει ποιήματα για λουλούδια και έρωτες και κριτικές ενάντια στην στρατευμένη τέχνη. Την ίδια ώρα, ο νεαρός φοιτητής Μαρίνος, που τυχαία γνωρίζεται με τον Λείψανο, κάνει πλιάτσικο στους νεκρούς και αγοράζει ένα πορνείο από ένα κυβερνητικό στέλεχος. Μόνο που η μοίρα τον εκδικείται με το χειρότερο τρόπο και η απελπισία μαζί με τις τύψεις τον οδηγούν, με υψηλότατο τίμημα, μακριά από τη σήψη που αρχικά επέλεξε. Στο κέντρο της πόλης, καταμεσής στο δρόμο, υψώνεται ρημαγμένο το σπίτι ενός μεγαλοπαράγοντα και μολύνει τη γειτονιά. Ενα πουλί εμφανίζεται να κουρνιάζει στα χαλάσματα. Ο Λείψανος θα βάλει φωτιά στο σύμβολο αυτό της δυστυχίας που έχει επηρεάσει καθοριστικά και τη δική του μοίρα και θα χαθεί στην πυρκαγιά κι ο ίδιος.

Κοφτερή ματιά

Ο Παρορίτης περιγράφει ανάγλυφα την πραγματικότητα του Διχασμού για ένα κομμάτι του λαού, το ημισυνειδητό, την περίοδο εκείνη, προλεταριάτο, που αντιλαμβάνεται την πατρίδα και τη ζωή με τρόπο αλλιώτικο από τα υπόλοιπα κοινωνικά στρώματα – και οι υπόλοιποι συγγραφείς που ασχολήθηκαν με την ίδια περίοδο, από τον Τραυλαντώνη και τον Βουτυρά ως τον Πετσάλη - Διομήδη το είχαν λιγότερο ή περισσότερο παραγνωρίσει. Στα ενδιαφέροντα αφηγηματολογικά στοιχεία του έργου ανήκει η επιλογή του συλλογικού ήρωα, της παρέας, στην παραδοσιακή θέση του πρωταγωνιστή. Από την άλλη, εύκολα εντοπίζει κανείς τις αδυναμίες στην οικοδόμηση του μυθιστορήματος, τη σχηματικότητα των χαρακτήρων, την απλουστευτική συμβολική του έργου, με το παλιό σπίτι και το πουλί να κυριαρχούν ως εικόνες του παλιού, διεφθαρμένου κόσμου, το μανιχαϊσμό των κρίσεων και το διδακτισμό των περί τέχνης και περί πολιτικής αποφάνσεων και τις δημοτικιστικές γλωσσικές υπερβολές.

Κι όμως, παρ’ όλα αυτά, το κείμενο του Παρορίτη δεν το διασώζει μόνο η λειτουργία του στην εποχή του ούτε η ιστορική του διάσταση. Το κρατάει ζωντανό η κοφτερή ματιά του συγγραφέα, που απεικονίζει καταστάσεις διαφθοράς, κενού φανατισμού, φαρισαϊσμού και γνήσιας απελπισίας τις οποίες συναντάμε απαράλλαχτες ώς σήμερα. Η συζήτηση για το ρόλο της τέχνης, για τη στράτευση και τα όριά της και για την καθαρή τέχνη, δεν έχει μπει τελεία, αλλά αντιθέτως αναζωπυρώνεται σήμερα στις νέες συνθήκες με νέα διακυβεύματα. Οι ζωντανές νατουραλιστικές περιγραφές, της πορνείας και της εξαθλίωσης εν γένει των εργατικών στρωμάτων. Και, κυρίως, το γεγονός ότι οι ήρωές του, εντέλει, είναι εξ ορισμού ηττημένοι, σαν καταδικασμένοι εκ των προτέρων στην αποτυχία και το χαμό. Και προσομοιάζουν μάλλον στους «Μοιραίους» του Βάρναλη και στους ντοστογιεφσκικούς ήρωες παρά στον σοσιαλιστικό θετικό ήρωα. Ετσι, ο «Κόκκινος τράγος», υπερβαίνοντας τις προθέσεις του ίδιου του συγγραφέα του που πρέσβευε μιαν αισιόδοξη σοσιαλιστική λογοτεχνία για τις μεγάλες μάζες, επιβεβαιώνει τον πλούτο και την ποικιλομορφία της προοδευτικής νεοελληνικής λογοτεχνίας του Μεσοπολέμου, πριν από την ισοπεδωτική κατίσχυση του σοσιαλιστικού ρεαλισμού.

www.kathimerini.gr

[pinelopi20]

Gerald Edelman(1972 Νόμπελ για τις έρευνές του στην ανοσολογία)

κατά τη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας ασχολείται με την κατανόηση του εγκεφάλου και έχει συγγράψει πληθώρα βιβλίων σχετικά με το θέμα αυτό. Πρόκειται μάλιστα για τον άνθρωπο ο οποίος εισήγαγε τον όρο «νευρωνικός δαρβινισμός». Με αυτόν ο Εντελμαν εξηγεί με όρους εξέλιξης τη διαδικασία μέσω της οποίας επιλέγονται να ζήσουν και να ενισχύσουν τον αριθμό των συνάψεών τους μόνο κάποια από τα 100 δισεκατομμύρια νευρικά κύτταρα τα οποία δημιουργούνται στον αναπτυσσόμενο εγκέφαλο κατά τη διάρκεια της εννεάμηνης ανάπτυξης του ανθρώπινου εμβρύου.

1)«Bright Air, Brilliant Fire» το οποίο έχει μεταφραστεί στην ελληνική και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κάτοπτρο με τον τίτλο «Αιθέρας θεϊκός, λαμπερή φωτιά»

2)«Second Nature: Brain Science and Human Knowledge».

Με αυτό ο Εντελμαν περνάει στη φιλοσοφία της συνείδησης και τα πράγματα δυσκολεύουν, ειδικά όταν δεν έχει κανείς προετοιμαστεί. Αν ο νευρωνικός δαρβινισμός αφορούσε «την ανάδυση της συνείδησης και της σκέψης μέσα από την εξέλιξη του ανθρώπινου εγκεφάλου», στο τελευταίο βιβλίο του ο Εντελμαν προσπαθεί να εγκαθιδρύσει αυτό που ονομάζει «brain-based epistemology» (βασισμένη στον εγκέφαλο επιστημολογία). Απορρίπτοντας παραδοχές που θέλουν τη συνείδηση να αποτελεί το πολυπλοκότερο προϊόν του εγκεφάλου και άρα αδύνατον να κατανοηθεί, καθώς και εκείνες που θέλουν τη συνείδηση να αντικαθίσταται από μαθηματικούς αλγορίθμους, ο αμερικανός ερευνητής εκτιμά ότι ο εγκέφαλος θα πρέπει να ιδωθεί (και να μελετηθεί) σαν αναπόσπαστο μέρος του ανθρώπινου σώματος, το οποίο με τη σειρά του είναι αναπόσπαστο μέρος του περιβάλλοντός του.

Τροποποιήθηκε 9 Σεπτεμβρίου 2007 από pinelopi20

[sperrgebiet]

Προτείνω το τελευταίο του Λε Καρρέ.Ο τύπος είναι πραγματικά καλός.

Ο Στήβεν Κινγκ έχει πέσει τα τελευταία χρόνια.Ο Crighton γράφει παπαριές.Αλλα αντ' άλλων.

Καλά είναι κάτι ροζ γυναικεία μυθιστορήματα.

Επίσης ένα βιβλιό της Nancy Friedman για τις γυναικείες ερωτικές φαντασιώσεις.Και αυτό της λεσβίας που έζησε ένα χρόνο μεταμφιεσμένη σε άντρα καλό είναι.

Από ελληνικά καλός είναι ο Ραπτόπουλος.Ο τύπος μιμείται πολύ αλλά εντάξει,τα κείμενά του ρέουν.Εφτιαξε και σχολή συγγραφέων.Οι άλλοι που έχω διαβάσει είναι για τα μπάζα.Εχουν μείνει στο ηθογραφικό μυθιστόρημα της δεκαετιάς του '50 και γράφουν για τα χωριά τους.Είναι και ένας που γράφει κάτι αστυνομικά για τον αστυνόμο Χαρίτο,βαρετός μου φάνηκε αλλά θα ξαναδιαβάσω λίγο.Γενικά στην Ελλάδα δεν υπάρχουν πολλά είδη όπως θρίλερ,περιπέτειες,αστυνομικά,έργα φυλακής,αντιμυθιστόρημα,σουρρεαλιστικά,μεταμοντέρνα.Υπάρχουν τα ίδια και τα ίδια ηθογραφικά.Οποιος Ελληνας μιμηθεί τον Stephen King θα βγάλει λεφτά.

Παγκοσμίως φοβεροί είναι οι Ρώσσοι.Και οι Τσέχοι γενικά παίζουν μπάλα.Αν διαβάσει κανείς το έγκλημα και τιμωρία είναι το τέλειο αστυνομικό.Οι αδερφοί Καραμαζώφ το τέλειο θρίλερ και δικαστικό.Ο παίκτης το τέλειο για καζίνο.

Τροποποιήθηκε 10 Σεπτεμβρίου 2007 από sperrgebiet

[Είσαι αισιόδοξος? Όχι]

καλά σπερ,μην κουράζεσαι.τα βιβλία που προτείνεις εσύ δεν πρόκειται να τα διαβάσει κανείς.

[Winmx]

Η τριλογια του φασισμου

Καρλο Λουκαρελλι

1. Εν λευκω
   
2. Ενα μουντο καλοκαιρι
   
3. Το μπουρδελο της οδου Οκε
   

Εκδοσεις Κεδρος

10 ευρω το καθενα,200 σελιδες περιπου.

Στα ιταλικα για οποιον προτιμαει :

Carlo Lucarelli

Carta bianca

L'estate torbida

Via delle Oche

Edizioni Sellerio di Giorgianni

8 euro

[sperrgebiet]

Προτείνω Λε Καρρέ και τα βιβλία του Child.Ο Ιρλανδός το ξέρει καλά το αστυνομικό και το θρίλερ.Τα βιβλία του κόβουν την ανάσα.

Επίσης προτείνω το απίστευτο η ζωή της Katrin Ο.,κάπως έτσι που περιγράφει τα πραγματικά όργια μεσοαστής Γαλλίδας στο Παρίσι.Για όσους αμφιβάλλουν για το σεξουαλικό ένστικτο των γυναικών.Σεξουαλικές περιγραφές πέρα από κάθε φαντασία.

Το βιβλίο της Nora Vincent που έζησε ένα χρόνο μεταμφιεσμένη σε άντρα για να δει το ανδρικό φύλο από μέσα δεν είναι άσχημο.Ειδικά εκεί που περιγράφει τα συμπεράσματα που έβγαλε για τις γυναίκες όταν αντιμετωπιζόταν ως άντρας.

Εννοείται Κάφκα,Προυστ,Ντοστογιέφσκι.απλησίαστες κορφές.

Ο Τούρκος νομπελίστ(Ορχούκ) όχι ιδιαίτερα καλός αλλά διαβάζεται.Δεν είναι δυσάρεστος.Ενδιαφέροντα όσα γράφει για τον τουρκικό εθνικισμό,πώς αναπολεί την οθωμανική αυτοκρατορία που οι Σουλτάνοι ρήμαζαν τα Βαλκάνια και συγκέντρωναν τον πλούτο στην Ισταμπούλ.Πώς γουστάρουν οι Τούρκοι τις φωτιές από αρχαιοτάτων χρόνων και στήνονται να χαζεύουν όταν καίγονται τα σπίτια στον Κεράτιο.Πώς τους αρέσει να βλέπουν τα αριστουργήματα να καίγονται.

Επίσης η αναφορά στους παλιούς οθωμανικούς χάρτες που περιείχαν πληροφορίες για τα πουστράκια και την εμφάνιση των αγοριών σε κάθε πόλη.Ταξιδιωτικοί οδηγοί του στυλ πάτε Δαμασκό,έχει κάτι αγόρια σκέτη τρέλλα.Και η Ιερουσαλήμ κάτι τεκνά μούρλια.Και μετά περιγραφές των αγοριών.

Α ρε Τούρκοι,μεγαλείο.

Τροποποιήθηκε 16 Σεπτεμβρίου 2007 από sperrgebiet

[Clemence]

Ο Τούρκος νομπελίστ(Ορχούκ) όχι ιδιαίτερα καλός αλλά διαβάζεται.Δεν είναι δυσάρεστος.

εγώ πάλι λέω ότι δε διαβάζεται ... όπως τον έγραψες

[pinelopi20]

John Barrow

Άπειρο-« τα μαθηματικά της αθανασίας». (τίτλος πρωτοτύπου: The infinite book)

Εκδόσεις Τραυλός 2007

Ο καθηγητής Μαθηματικών του Πανεπιστημίου Κέιμπριτζ Τζον Μπάροου είχε προφανώς μεγάλα κέφια: ανέλαβε να μας εξηγήσει ό,τι παραμένει ανεξήγητο για τον άνθρωπο από την πρώτη στιγμή του διαλογισμού του. Δηλαδή, τις έννοιες του απείρου και της αιωνιότητας. Τις θέλουμε, επενδύουμε σε αυτές για να ελπίσουμε στην αθανασία, τις ταυτίζουμε με το θείο και το παντοτινό, αλλά δεν τις κατανοούμε με την πεπερασμένη λογική μας. Ο Μπάροου δεν μας σερβίρει έτοιμες απαντήσεις... Ο στόχος της συγγραφής του είναι να βάλει τα ερωτήματα σε μια τάξη, να μας εξηγήσει πώς και από ποιους ετέθησαν, πού έφθασαν τα λαμπρότερα μυαλά της ανθρώπινης ιστορίας και πού βρισκόμαστε σήμερα. Το κάνει με έναν τρόπο μαγευτικό, με μια γραφή που ρουφιέται απολαυστικά, χωρίς νοητικά άλματα ή βυθίσματα σε αβύσσους εξισώσεων. Αντίθετα, η γραφή του είναι τόσο προσεκτικά απλουστευτική που... διαψεύδει τον ελληνικό τίτλο του βιβλίου: είναι πιο ταιριαστό ό,τι καταγίνεται με τη «λογική του απείρου» και όχι με τα - θελκτικά για την εγωπάθειά μας αλλά απωθητικά για τους αριθμόφοβους αναγνώστες - «μαθηματικά της αθανασίας».

Το υπέροχο είναι ότι τα κάνει όλα αυτά όχι μόνο με χρήση πάμπολλων γραφικών αλλά και αναφέροντας με άνεση τόσο το ρεζουμέ των διαφόρων θεωριών όσο και ταιριαστές αναλογίες από... θεατρικά έργα, διηγήματα και ταινίες επιστημονικής φαντασίας. Είναι τόσες οι αναφορές του που οι σημειώσεις απαιτούν και καταλαμβάνουν το 10% του βιβλίου. Ευτυχώς, στο τέλος υπάρχουν και 15 σελίδες ευρετηρίου όρων.

ΤΑΣΟΣ ΚΑΦΑΝΤΑΡΗΣ

(αφιερωμένο στον Destruction )

[Rainman14]

Ευχαριστωωωω....πως το ξερες???

Θα το παρω εννοειται..το χα δει σε μια βιτρινα πριν ενα μηνα στην Τσιμισκη αλλα το ξεχασα μετα!!!

[Clemence]

Hμερομηνία δημοσίευσης: 23-09-07

Μεγάλες πένες, μεγάλα πάθη

Σειρά εκδόσεων με τις άγνωστες ερωτικές στιγμές κορυφαίων της παγκόσμιας λογοτεχνίας

Της Ολγας Σελλα

Γνωρίζουμε τα κείμενά τους, τις λογοτεχνικές τους σελίδες, την παρουσία τους και το βάρος τους στη διεθνή λογοτεχνική κοινότητα. Την ίδια στιγμή, τους περιβάλλουν διάφορες φήμες, μύθοι ή κουτσομπολιά για την προσωπική τους ζωή, τους έρωτές τους, τα πάθη τους ή τους γάμους τους. Οι μεγάλες προσωπικότητες της λογοτεχνίας τάραξαν τα νερά όχι μόνο με τα κείμενά τους αλλά και με τις προσωπικές τους επιλογές. Εφοδο στις ιδιωτικές ερωτικές στιγμές κάνουν μια σειρά από εκδόσεις που θα κυκλοφορήσουν το επόμενο διάστημα, από διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους, εναρμοζόμενοι έτσι στην τάση που θέλει το προσωπικό να κυριαρχεί και ενίοτε να υπερβαίνει το έργο των ανθρώπων. Ο Μαρσέλ Προυστ, ο Μαρκήσιος ντε Σαντ, η Αναΐς Νιν και ο Χένρι Μίλλερ, ο Αντουάν Σαιντ Εξιπερί και η αντίζηλος της Σύλβια Πλαθ, Ασσια Ουέβιλ, είναι μερικοί από τους συγγραφείς που θα απασχολήσουν φέτος τους αναγνώστες, όχι με πρωτογενή λογοτεχνικά κείμενά τους, αλλά με άγνωστες ερωτικές αλληλογραφίες τους ή με βιογραφίες που εστιάζονται κυρίως στην ερωτική δραστηριότητά τους. Ενα ακόμα, διαφορετικό κεφάλαιο στη διεθνή λογοτεχνική βιβλιογραφία ή ένας εναρμονισμός της εκδοτικής δραστηριότητας στη λογική της λαθραίας εισόδου στην προσωπική ζωή των επωνύμων;

Τις ευχάριστες αλλά και τις δυσάρεστες ερωτικές περιπέτειες του Μαρσέλ Προυστ περιγράφει ο βιογράφος του Ουίλιαμ Κάρτερ στο βιβλίο «Ο ερωτευμένος Προυστ» (μετ. Τζένη Κωνσταντίνου, εκδ. Μεταίχμιο). Η ερωτική ζωή του Μαρσέλ Προυστ από την εφηβεία μέχρι τα ώριμα χρόνια του, οι απόψεις του για τον έρωτα και τη σεξουαλικότητα και ο τρόπος που οι προσωπικές του εμπειρίες περνούν στο «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο» είναι το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου. Ομως, το επόμενο διάστημα θα κυκλοφορήσει κι ένα άλλο βιβλίο που έμμεσα και άμεσα αφορά τον Μαρσέλ Προυστ. Είναι η βιογραφία για τη μητέρα του με τίτλο «Η κυρία Προυστ» (μετ. Θωμάς Σκάσσης, εκδ. Εστία), στις σελίδες του οποίου θα γνωρίσουμε τη γυναίκα που έζησε τα πρώτα χρόνια που διαμόρφωσαν την προσωπικότητα του Μαρσέλ Προυστ και ασφαλώς επηρέασε και η ίδια τη διαδρομή και τα χαρακτηριστικά του. Και στις σελίδες αυτής της βιογραφίας περιγράφεται η Ευρώπη και η Γαλλία του δεύτερου μισού του 19ου αιώνα, και του κόσμου που συνάντησε ο Μαρσέλ, όταν γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου του 1871...

Ακραία πάθη...

Από το 1932 ώς το 1953 διήρκεσε η σχέση δύο σημαντικών συγγραφέων: του Χένρι Μίλλερ και της Αναΐς Νιν. Στις περισσότερες από εκατό επιστολές που αντήλλαξαν οι δύο εραστές αυτό το διάστημα – και θα δημοσιευτούν στον τόμο «Αλληλογραφία» (μετάφραση Γιώργος-Ικαρος Μπαμπασάκης, εκδ. Μεταίχμιο) θα δούμε πώς ξεκίνησε, πώς άνθισε και πώς ωρίμασε ένα ακραίο πάθος. Και την ίδια στιγμή θα δούμε πόσο η τέχνη τους ήταν αναπόσταστο στοιχείο του ερωτικού πάθους, αφού ακόμα και «μετέπειτα» (όπως αποκαλεί η Αναΐς Νιν στο ημερολόγιό της τις στιγμές μετά τις ερωτικές συνευρέσεις) «μιλούσαμε για την τέχνη μας».

Ενα άγνωστο πάθος αποκαλύφθηκε, ότι ο διευθυντής ερευνών στο CNRS Μορίς Λεβέ αναζητούσε κάθε αρχείο που αφορούσε τον Μαρκήσιο ντε Σαντ. Η αναζήτηση απέδωσε καρπούς, αφού ανακάλυψε μια σειρά επιστολών, που επιβεβαιώνουν την παθιασμένη σχέση του συγγραφέα του «120 ημέρες στα Σόδομα» με την κουνιάδα του, Αν-Προσπέρ ντε Λονέ. Οι δύο εραστές συναντήθηκαν το καλοκαίρι του 1769 στον πύργο Λα Κοστ. Ο ντε Σαντ είναι 29 χρόνων και η Αν-Προσπέρ ντε Λονέ, μόλις δεκαεπτά. Η ζωντανή εικόνα της απρόσιτης παρθένου απογειώνει τις φαντασιώσεις του ντε Σαντ. Από την άλλη πλευρά, η νεαρή κοσμική οικότροφος μοναχή δίνεται με πάθος σ’ αυτόν τον παράνομο δεσμό και υπογράφει με αίμα τις επιστολές της. Η πολυτάραχη και θυελλώδης ζωή αυτής της ιδιόρρυθμης προσωπικότητας κρύβει ένα ακόμα άγνωστο επεισόδιο που έρχεται στη δημοσιότητα, με το βιβλίο «Ορκίζομαι στον Μαρκήσιο ντε Σαντ, εραστή μου, ότι δική του για πάντα θα είμαι...» (μετ. Αγλαΐκα Κατράκη, εκδ. Κέδρος).

Ενα ακόμα τρίτο πρόσωπο μιας δραματικής σχέσης, εκείνης μεταξύ του Τεντ Χιουζ και της Σύλβια Πλαθ, φωτίζεται με μια βιογραφία. Η Ασσια Ουέβιλ ήταν η ντίβα, η διαβολογυναίκα, η ξελογιάστρα, η μούσα, που κέρδισε την καρδιά του Τεντ Χιουζ και η γυναίκα για την οποία άφησε τη Σύλβια Πλαθ. Η ζωή της Ασσια Ουέβιλ, τα στοιχεία της προσωπικότητάς της και το τραγικό τέλος της (το ίδιο με της Σύλβια Πλαθ) καταγράφονται στη βιογραφία «Στη σκιά μιας άλλης. Ο μοιραίος έρωτας της Ασσια Ουέβιλ με τον Τεντ Χιουζ» (θα κυκλοφορήσει από τις εκδ. Πατάκης), πλαισιωμένος από επιστολές, ημερολογιακές καταγραφές και μαρτυρίες ανθρώπων που τη γνώρισαν.

... και τρυφεροί έρωτες

«Ο Μικρός Πρίγκιπας» είναι το βιβλίο που ακόμα διαμορφώνει τους νέους αναγνώστες. Ο συγγραφέας του διαχρονικού μπεστ σέλερ και του διαχρονικού ύμνου στην αθωότητα, ο Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ είχε έναν μεγάλο έρωτα: την Κονσουέλο, το δικό του τριαντάφυλλο, η οποία έγινε γι’ αυτόν ένα έμμονο πάθος. Το βιβλίο «Αντουάν και Κουνσουέλο ντε Σαιντ Εξυπερύ - Ενας θρυλικός έρωτας» (μετ. Εφη Κορομηλά, εκδ. Πατάκης), περιγράφει μια θρυλική διαδρομή ενός ανθρώπου που πάντα χανόταν στα σύννεφα και πάντα αναζητούσε τη γυναίκα-λουλούδι που αγάπησε.

www.kathimerini.gr

[sperrgebiet]

Προτείνω την ψευδαίσθηση του Θεού(God Illusion) του διάσημου βιολόγου Richard Dawkins.Μετά την ερμηνεία του κοινωνικού φαινομένου βάσει της ορθόδοξης εξελικτικής θεωρίας(το εγωιστικό γονίδο),ο Dawkins προχωράει σε μια επαναστατική ερμηνεία του θρησκευτικού φαινομένου βάσει της θεωρίας της εξέλιξης.Ερμηνεύει δηλαδή με ποιον τρόπο επιβλήθηκε η ψευδαίσθηση της ύπαρξης Θεού στον άνθρωπο.

Το βιβλίο έπεσε σαν κεραυνός και έχει προκαλέσει σάλο.Ο ίδιος ο Dawkins λέει στον πρόλογο.Ο τίτλος του άθεου είναι για μένα τίτλος τιμής.

[Dr Lecter]

Προτείνω την ψευδαίσθηση του Θεού(God Illusion) του διάσημου βιολόγου Richard Dawkins.Μετά την ερμηνεία του κοινωνικού φαινομένου βάσει της ορθόδοξης εξελικτικής θεωρίας(το εγωιστικό γονίδο),ο Dawkins προχωράει σε μια επαναστατική ερμηνεία του θρησκευτικού φαινομένου βάσει της θεωρίας της εξέλιξης.Ερμηνεύει δηλαδή με ποιον τρόπο επιβλήθηκε η ψευδαίσθηση της ύπαρξης Θεού στον άνθρωπο.

Το βιβλίο έπεσε σαν κεραυνός και έχει προκαλέσει σάλο.Ο ίδιος ο Dawkins λέει στον πρόλογο.Ο τίτλος του άθεου είναι για μένα τίτλος τιμής.

Διαβασε κανενα σοβαρο βιβλιο, πχ διαβασε λιγο Βιττγκενσταιν και ασε τις βλακειες του Dawkins. Για ψαξε λιγο το τοπικ "Η γωνια του αγροφυλακα" περι αθειας κτλ κτλ

[sperrgebiet]

Σώπα ρε idler που είναι βλακείες.Εχεις διαβάσει το βιβλίο?Ο άνθρωπος είναι κορυφή στην εξελικτική βιολογία,έχει προτείνει θεωρίες που επαληθεύτηκαν και έχει επαληθεύσει άλλες.Ο,τι ανακαλύπτεται στο χώρο της γενετικής και της μοριακής βιολογίας συμφωνεί με τις απόψεις του.Και τον καταδικάζεις με έναν αφορισμό οτι λέει βλακείες?

Αντε να μην ανοίξουμε το θέμα του Δαρβίνου και κάποιοι αρχίσουν να τρέχουν αλλαλάζοντας.

Τροποποιήθηκε 27 Σεπτεμβρίου 2007 από sperrgebiet

[Dr Lecter]

Σώπα ρε idler που είναι βλακείες.Εχεις διαβάσει το βιβλίο?Ο άνθρωπος είναι κορυφή στην εξελικτική βιολογία,έχει προτείνει θεωρίες που επαληθεύτηκαν και έχει επαληθεύσει άλλες.Ο,τι ανακαλύπτεται στο χώρο της γενετικής και της μοριακής βιολογίας συμφωνεί με τις απόψεις του.Και τον καταδικάζεις με έναν αφορισμό οτι λέει βλακείες?

Αντε να μην ανοίξουμε το θέμα του Δαρβίνου και κάποιοι αρχίσουν να τρέχουν αλλαλάζοντας.

Εχεις χασει επεισοδια σου λεω... Διαβασε τη γωνια του αγροφυλακα περι Ντωκινς, Δαρβινου και λοιπων ζαρζαβατικων

Και ναι το εχω διαβασει το βιβλιο του Ντωκινς και πιστευω οτι ντροπιαζει το Πανεπιστημιο της Οξφορδης που ειναι εκει προφεσσορας.