Sith Lord

για Unterassistent B2, αλλά γενικά όσο καλύτερα τα γερμανικά και όση περισσότερη ανάγκη για λάντζα από τον διευθυντή τόσο ευκολότερο. για το Dr. med., απευθείας επαφή με τον καθηγητή που θα σού δώσει θέμα, δεν έχουν πρόβλημα να πληρώνουν (αν πληρώνουν) σκλάβους για να βγάζουν επιστημονικό έργο. για τη θέση στη ψυχιατρική, έχεις εμπειρία παθολογία, οπότε θα σού δώσουν άνετα θέση στη ψυχογηριατρική (που είναι απαραίτητη για την απόκτηση της ειδικότητας στην Ελβετία), οπότε θα ξεκινήσεις άνετα. Ο Savaskan στη Ζυρίχη ψάχνει, η παλιά μου κλινική 15 λεπτά έξω από τη Βέρνη ψάχνει συνέχεια (αν θέλεις ρωτάω, για να σού στείλουν το συμβόλαιο στο σπίτι :D)

για ποιο πράγμα να πούμε για την ειδικότητα; 🤔 για την αναγνώριση του πτυχίου, google MEBEKO ή διάβασε τις τελευταίες σελίδες. Το Β2 για την αναγνώριση αρκεί.

Στο σάιτ που σού έστειλε ο συνάδελφος υπάρχουν θέσεις, αλλά γράφεις γενικά initiativbewerbung

Spital Emmental, ο διευθυντής είναι πολύ ποιοτικός στην εκπαίδευσή του, μικρό νοσοκομείο χωρίς πολλά επείγοντα. www.spital-emmental.ch

ξεκινάς τώρα; έχεις προϋπηρεσία;

Ναι αξίζει, αρκεί να μη μένεις στο χωριό, εκτός και αν θέλεις να κόψεις τις φλέβες σου. Ό,τι εμπειρία φέρνεις και μπορείς να αποδείξεις (logbook, αυό που στην Ελλάδα δεν υφίσταται..) είναι αβαντάζ. Παρακαλώ.

Come to the dark side, we have cookies... Και στα δυο, προφανώς είναι καλύτερο για αυτούς εμπειρία στο Ελβετικό σύστημα, αν έχεις να διαλέξεις ανάμεσα στα δύο πάρε το Ελβετικό νοσοκομείο- ακόμα και σε κλινική αποκατάστασης, π.χ. στο Bellikon (εξαιρετική κλινική για κάθε είδους αποκατάσταση, ψάχνουν ειδικευομένους!). Αντίστοιχο πολυτεχνείο σαν το ΕΤΗ δεν υπάρχει στη Γερμανία Για τη Γερμανία δεν ξέρω, αλλά ξέρω ότι έχει ολοένα και περισσότερους Γερμανούς που ψάχνουν για ειδικότητα εδώ. Παρακαλώ!

Πολύ γρήγορα: στο MEBEKO είναι σαφές το τι χρειάζεται, αντίγραφα πτυχίου επικυρωμένα και με apostille, από τη νομαρχία χρειάζεσαι και μια βεβαίωση ότι το πτυχίο είναι ισοδύναμο με τα υπόλοιπα της ΕΕ σύμφωνα με τη τάδε διάταξη (δες μερικές σελίδες πιο πίσω στο θέμα). Οι απαιτήσεις; Σαφείς - γλώσσα, εμπειρία, οτιδήποτε επιστημονικό επί του θέματος. Η Ζυρίχη πανάκριβη αλλά αξίζει από ζωή και εκπαίδευση. Υπάρχουν πολλές κλινικές στα γύρω καντόνια και πόλεις που είναι προσβάσιμες με το τρένο, αν δε βρεις κατευθείαν θέση στο πανεπιστημιακό (που δε το προτείνω, καθότι σού λείπει η εμπειρία και θα φας ξύλο με το κιλό τους πρώτους μήνες που θα γνωρίζεις το σύστημα). To Dr. med. το κάνουν όλοι στη διάρκεια της ειδικότητας, μη σε ανησυχεί. PhD κάνουν μόνο όσοι θέλουν να κάνουν ακαδημαική καριέρα, το οποίο το βλέπεις στη πορεία της καριέρας σου και όχι σαν νέος γιατρός, με κάποιες εξαιρέσεις. Το τι χρειάζεται η κάθε ειδικότητα, το βλέπεις στο www.FMH.ch... Αυτά

νευρολογία στόχευσε καταρχήν για παθολογία, πολύ σπανιότερα θα βρεις κατευθείαν νευρολογία. Ψυχιατρική ισχύει όπως εδώ και χρόνια, θα σού κάνουν και γιορτή...

Εξαρτάται από την ειδικότητα...

Στείλε σε πμ για συμβουλές...(πού στη περιφέρεια;)

Καλησπέρα! Εξαρτάται όπως πάντοτε από τη θέση κ το νοσοκομείο. Αν είσαι ο 60ος που δηλώνει για θέση Ν/Χ στο πανεπιστημιακό, θα περιμένεις λίγο, αν είσαι για θέση ψυχιατρικής στη περιφέρεια, θα σε πάρουν χθες τηλέφωνο. Έχω προσωπικά από 2 μέρες (και συνέντευξη μέσα στη βδομάδα) μέχρι ένα μήνα (με χυλόπιτα παρά την αρχική αποδοχή της υποψηφιότητας και τη προφορική συμφωνία για τη θέση...) και επίσης εξαρτάται και από αν υπάρχει ανοιχτή θέση ή είναι απλά παρκάρισμα της αίτησης κ αναμονή.

Θα συμφωνήσω στο ότι η εκπαίδευση σαν ειδικευόμενος και όχι το διδακτορικό με το στανιό έχει περισσότερη σημασία, εκτός και αν στοχεύεις για ακαδημαϊκή καριέρα. Για την εκπαίδευση λοιπόν χρειάζεσαι επιμελητές που να γνωρίζουν και να ενδιαφέρονται, και από τους συμφοιτητές και φίλους που έκαναν παθολογία σε νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης γνωρίζω ότι έτρωγαν ξύλο κάνοντας λάντζα μετά μουσικής. Είτε ήταν συνέχεια σε γενικές εφημερίες τύπου καμπούλ είτε ήταν σε τελείως εξειδικευμένα εξωτερικά ιατρεία (και στα καπάκια σε εφημερίες...). Και αν θέλεις να κάνεις και σοβαρή διατριβή και όχι ένα διδακτορικό για να λες ότι έκανες, ε κάπου εκεί ο χρόνος που θα έχεις ακόμα κ για κατούρημα θα είναι περιορισμένος. Ταυτόχρονα από τον κολλητό μου που έκανε παθολογία ως γενικό μέρος της ειδικότητάς του στο Serres General Teaching Hospital (σαν το Ματσατσούτσες, αλλά ομοιοκαταληκτώντας στο ούτσες) και αυτός βαρέθηκε να κάνει τη λάντζα, αλλά είχε και 2-3 επιμελητές που τού έδειξαν παραπάνω ιατρική και μια καλή διευθύντρια που τον βοήθησε. Στη συνέχεια έφυγε τρέχοντας για Λονδίνο Συνελόντι ειπείν: ελλείψει κεντρικής ρύθμισης και αξιολόγησης, η εκπαίδευση στην Ελλάδα επαφίεται στον πατριωτισμό των επιμελητών...

Βεβαίως, είναι το αντίστοιχο 6ο έτος - FY1 για τους Ελβετούς, έτσι αυξάνονται οι πιθανότητες να σε πάρουν σαν ειδικευόμενο, ειδικά σε πιο περιζήτητες ειδικότητες (π.χ. γυναικολογία). Πληρώνεσαι λίγα (κάτι παραπάνω από χίλια φράγκα) αλλά αρκετά για να είσαι σε εστία και να προσαρμοστείς στο σύστημα, στη γλώσσα και στις πρώτες εμπειρίες.

Αν και όχι από παθολογική ειδικότητα, από τη παθολογία που έκανα ως κομμάτι της ειδικότητάς μου στην Ελβετία και φυσικά από την εμπειρία των συναδέλφων, ο μόνος τρόπος για να επιβιώσεις είναι το να διαβάζεις από λίγο ανάλογα με τα περιστατικά που βλέπεις. Και έτσι θα μπορείς να είσαι γρήγορος στην αντιμετώπιση και αιτιολόγησή της θεραπείας (άρα κ στο γράψιμο). Επίσης, στις χώρες εκεί εκπαιδεύεσαι συνέχεια από τη μια, από την άλλη αν σού λείπουν οι βασικές γνώσεις δεν σού ανανεώνουν το συμβόλαιο, άρα δεν μπορείς να τραινάρεις το διάβασμά σου επί αορίστου. Όπως συζητούσα κ με τον κολλητό μου, η Ελλάδα ίσως είναι η μόνη χώρα που σού επιτρέπει σε όλες τις ειδικότητες να είσαι για 4,5 χρόνια σκράπας και τους τελευταίους έξι μήνες να διαβάσεις κ να γίνεις ειδικός.