sjjggst

Στο εξωτερικό πάντως ο γενικός γιατρός τρώει όλη τη μπόρα, και μιλάμε για μεγάλη μπόρα. Αν η κατάσταση στην Ελλάδα αλλάξει και η ΠΦΥ αρχίσει να μοιάζει με ότι ισχύει στην Ευρώπη, τότε η κατάσταση δεν θα είναι και τόσο ρόδινη.

Η δική μου εκτίμηση είναι πως όσοι ξεκίνησαν ειδικότητα μετά την 21.01.01 ίσως, λέω ίσως, αντιμετωπίσουν κάποιες επιπλέον δυσκολίες, αν και μάλλον δεν φαίνεται να έχουν γίνει συνταρακτικες αλλαγές (ευτυχως) για τους ιατρους που προέρχονται από την ΕΕ. Για εσάς που ξεκινήσατε πριν χρόνια και απλά ολοκληρώσατε μετά το Brexit δεν νομίζω πως έχει αλλάξει τίποτα όσον αφορά τη διαδικασία. Θεωρώ πως ισχύει η αυτόματη αναγνώριση του βρετανικού τίτλου ειδικότητας σε όλη την ΕΕ και αντίστροφα, χωρίς ειδικές εξετάσεις, όπως προηγουμένως.

Θα μπορούσες επίσης να κοιτάξεις και τη Νοσηλευτική. Θα σου προσφέρει πολλές και πρακτικές γνώσεις στο αντικείμενο σε λιγότερο χρόνο και με μικρότερες απαιτήσεις σε σχέση με την Ιατρικη.

Έτσι όπως περιγράφεις το πλάνο σου, φυσικά και είναι κάτι εφικτό. Εγώ βρίσκομαι στο εξωτερικό, δουλεύω με πλήρες πρόγραμμα ως γιατρός, αλλά παράλληλα έχω εγγραφεί στο distance πρόγραμμα στο Τμήμα Ιστορίας, καθαρά για την προσωπική μου ικανοποίηση και το χόμπι μου. Ασχολούμαι και προχωράω στη Σχολή στον ελεύθερο μου χρόνο, καθαρά από χομπι. Όταν με το καλό πάρω το πτυχίο σαν Ιστορικος, θα κοιτάξω αν μπορώ να βολέψω τα προγράμματα μου στο νοσοκομειο για να συνεχίσω στην Αρχαιολογία που έχει πιο απαιτητικό πρόγραμμα, αλλιώς θα κάνω επίσης distance το πρόγραμμα στην Ιστορία της Τεχνης μέχρι και το πτυχίο, απλά για τις γνώσεις και τη δική μου ικανοποίηση. Καλά να είμαστε και όρεξη να έχουμε να σπουδάζουμε καινούρια πράγματα μέχρι τα βαθιά γεράματα. 😀

Δεν έχω καταλάβει, θέλεις να φοιτησεις και να πάρεις το πτυχίο αλλά μετά δεν θα πας για αγροτικό και ειδικότητα, τα οποία μπορεί να στείλουν και στην επαρχία σε μέρη πολύ δεν γνωρίζεις ούτε κι έχεις επισκεφθεί ξανά? Είναι αρκετά απαιτητική πορεία και χρειάζεται αφοσίωση, συχνα εις βάρος της οικογένειας και της ποιότητας ζωής, αυτό πρέπει να το γνωρίζεις εκ των προτερων.

Αλέξανδρε θερμά συγχαρητήρια! Πρέπει να έρθεις σε επαφή με το ΚΕΣΥ στην Αθήνα σχετικά με τα δικαιολογητικά που χρειάζονται για την αναγνώριση, βρίσκεται δύο δρόμους κάτω από το υπουργείο υγείας, αν δεν το έχουν μετακινήσει πρόσφατα. Μπορείς να επικοινωνήσεις και τηλεφωνικά μαζί τους, θυμάμαι είναι αρκετά ευγενικοί και εξυπηρετικοί. Καλή συνέχεια και καλή επιτυχία σε ότι κι αν κάνεις από εδώ και πέρα!

Oh that's a pity, it would be great to have a friend working as a bite physio in the area. ☺

If you wish to go for the money + easy life style + Dentistry + Sweden = Bettfysiolog i Sverige. Private practice in "Bite" Physiology, Stockholm or Uppsala, Oslo, Copenhagen, that's the new trend in Nordic countries. All patients with headaches, tinnitus, sleep disorders, neck problems, stress-related disorders and other very common health issues in Northern territories get on to the waiting-lists to visit a Bettfysiolog. It takes somewhere between 12 months and 2 years to get your call to the Bite Physiologists at Public settings. Easy and plenty of money at private practice. That's my suggestion to you.

...πλαστικούς για την αναταξη και όχι φυσικά "αναρτηση" της μυτης, το άλλαξε μόνο του το autocorrect του κινητού ☺

Δεν εχει τόσο πολύ τραύμα η ωρλ, πέρα από σπασμένες μύτες, που τελικά μπορεί να χρειαστούν πλαστικό χειρουργό για την ανάρτηση της μύτης. Πολύ περισσότερο και επειγον τραύμα στους γναθοχ από τροχαία, ξυλοδαρμους, παιδιά που πέφτουν με ποδήλατα κλπ. Σίγουρα πολύ περισσότερο και συχνοτερο το τραύμα στους γναθοχειρουργούς.

Σίγουρα σε ένα τραύμα στην περιοχή του προσώπου τον πρώτο λόγο θα τον έχουν πιθανότατα οι γναθοχ και ανάλογα το περιστατικό μπορεί να χρειαστεί η συμβολή πλαστικών, ωρλ, οφθαλμιατρων κλπ. Αλλά στην περιοχή του τραχηλου, πχ σε ένα σοβαρο τραυμα στο λαρυγγα, ρήξη τραχειας κλπ δεν θα εμπλακουν.

Στην Ελλάδα τουλάχιστον δεν υπάρχει καμία επικαλυψη, η γναθοχ δεν ακουμπανε αυτιά, μυτη και λαρυγγα, περιορίζονται γενικά σε ανω-κάτω γνάθο και ζυγωματικο τόξο. Στο εξωτερικό, πχ Αγγλία μπορεί να υπάρξει κάποια επικάλυψη με την έννοια οτι οι ΩΡΛ μπορεί να χρειαστεί να καλύψουν και τα γναθοχειρουργικα-γναθοπροσωπικα περιστατικά σε καποιο νοσοκομειο αλλά όχι το ανάποδο. Αυτή είναι η δική μου εμπειρία τουλάχιστον.

Αν τελικά πας στο Γεννηματάς χαιρετίσματα στο φίλο μου το Σωτήρη τον Παπ (θα καταλάβεις μόλις πας). Πολύ καλός κσι εργατικος ωρλ γιατρός, εξαιρετικος συνάδελφος, πολύ καλός χαρακτήρας και χάρηκα που διορίστηκε εκεί και δεν τον έφαγε κανένα βύσμα στη στροφή. ☺

Gran Canaria,όσο είναι ο Ramos Macias, αλλά σιγά μην αφήνεις τις παραλίες για να τρέχεις στα χειρουργεία. Να συνεχίσω ή να σταματήσω εδώ? Ενα-ένα μου έρχονται.

Ξέχασα παραπάνω να αναφέρω το Ναιμεγκεν, αν αντέχεις τους Ολλανδούς και τη δύσκολη γλώσσα τους. Επίσης Αντβέρπ στο Βέλγιο, καλή επιλογή. Τορόντο στον Καναδά, αν έχεις τίποτα συγγενείς εκεί κοντά.